Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Ανάρτηση 68/2009 [χωρκάτικη, αντι-ρατσιστική, αγωνιστική και πλακατζιήτικη] – Η ΜΑΝΑ μου τζιαι οι “ρατσίστριες” [τζιαι “αγωνίστριες”] όρνιχες* της**


{1. * - όρνιχες =όρνιθες, δηλ. κότες – όπως λαλούμεν “Όρνιχες” του Αριστοχάνη ή “Στυμχαλίδες Κότες”, τζιείνες που σκότωσε ο Ηρακλής. Σε κάποια χωριά της Κύπρου όπως στο αιγιοφουξιανό Παλιοχώρι ή το κοτσιηνοχωρίτικο Εξωχώρι [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/08/22-31-graffiti.html ] οι κάτοικοι εν μαλλωμένοι με το θήτα [αλλά και με το φι] κι αντι θθου [τζιαι φφου], λαλούν χχου ...
2. ** - Παράξενος και ίσως ακαταλαβίστικος ο τίτλος της ανάρτησης μου, όμως θα τον κατανοήσετε όταν διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο...}.

Τις προάλλες πέρασα από το πατρικό μου σπίτι [στο χωριό] για να δω τη ΜΑΝΑ ΜΟΥ. Συνήθως περνώ απ’ εκεί 2-3 φορές τη βδομάδα [Σάββατο ή/και Κυριακή και μισοβδόμαδα]. Κάποτε περνώ και κάποια πρωινά - σταματώ για να κάνω κανένα σάντουιτς με χαλλούμι της κουέλλας σπιθκιάσιμο και με κανένα πιπεράκι αψό από τον κήπο της [ο οποίος την Άνοιξη μοσχομυρίζει από τα λουλούδια – κρινάκια, ζουμπούλια κι άλλα] ή κατά το μεσημέρι για να κοιτάξω τι φαγητό έχουν μέσα οι κασαρόλλες της [που είναι πάνω στην γκαζιέρα] και να πράξω αναλόγως ...
Τούτη τη φορά πέρασα με κάποια καθυστέρηση ... Κάποιες υποχρεώσεις και τρεχάματα δεν μου άφηναν χρόνο ... Είχαν ήδη περάσει καμιά 10ριά μέρες χωρίς να την επισκεφτώ [και επειδή συνήθως η ΜΑΝΑ παραπονιέται άμα αργήσω να περάσω], είπα να σταματήσω έστω και για λίγο πριν μερικές μέρες ... Είχαν μαζευτεί και στο σπίτι κάποια “αντζιά” [=δοχεία - από τη λέξη “αγγεία”] “όφκερα” [άδεια] που μας είχε δώσει γεμάτα με διάφορα καλούδια που η ίδια φτιάχνει, [όπως γάλα όξινον σπιδκιάσιμο, ελιές τσακκιστές, χαλλούμια], και έπρεπε να τις τα επιστρέψω [για ξαναγέμισμα] ...

Η ΜΑΝΑ μου έχει περάσει πια τα εβδομήντα και παρά τες πολλές ταλαιπωρίες [ψυχικές και σωματικές] που έχει περάσει [πολλές γέννες, πολλά παιδιά με τες πάμπολλές έννοιες και τα ποικίλα προβλήματα τους, δύσκολες και σκληρές δουλειές, στα χωράφια, στη μάντρα στα ξενοδοχεία, 5-6 εγχειρήσεις, 3 θάνατοι από καρκίνο, μέσα σε τρία χρόνια, πολύ στενών κι αγαπημένων προσώπων, του ΠΑΤΕΡΑ [ΜΑΣ], μιας Εγγονής κι ενός Γαμπρού, άντρα κόρης - ελαφρύ να ‘ναι το χώμα που τους σκεπάζει ΟΛΟΥΣ!], στέκει ακόμα καλά ... Και μακάρι να συνεχίσει έτσι για καιρό ακόμα ...
Όμως ΔΕΝ κάθεται ήσυχη [παρ’ όλο που κουράζεται σχετικά εύκολα πια] ... Όλο και κάτι θα φτιάξει και θα μας πάρει τηλέφωνο για να περάσουμε από σπίτι για να μας φιλέψει ή/και για να μας δώσει να πάρουμε [ΚΑΙ] μαζί μας ...

Ζυμώνει και φτιάχνει ψωμιά και πίτες [όπως χαλλουμόπιττες, ελιόπιττες, παστόπιττες, κολοκόπιττες] και τα ψήνει [τα τελευταία χρόνια] στο γκάζι ... Τα προηγούμενα χρόνια τα ‘ψηνε στο φούρνο της αυλής, αλλά αυτό είναι πλέον πολύ κουραστικό για την ίδια ... Στον φούρνο ψήνει πλέον μόνο κουλλούρια και κούκκουρα [παξιμάδια] για τα Χριστούγεννα και τη Λαμπρή, τις φλαούνες για το Πάσχα, ενώ τον ανάβουμε κι εμείς καμιά Κυριακή ή γιορτή για να κάμουμε ψητό και τταβάν ...
Κάμνει πουρέκκια της αναρής, τσιππόππιτταν, πιshίες, γάλαν όξινον [γιαούρτι], γλυκά του κουταλιού [αυτή την εποχή σίγουρα θα κάμει κυδώνι, ενώ παλαιότερα έκαμνε τζιαι πολύ ωραία μαρμελάδα από μόσφιλο – από τα αγαπημένα μου γλυκά, αλλά από τότε που ψήλωσε το ζάχαρις μου, το ‘χω κόψει]. Φτιάχνει τζιαι χαλούμια [μια πολύ κοπιαστική δουλειά – κάποτε αν τύχει και περάσω απ’ εκεί την ώρα που βγάζει τζιαι την αναρή από την κατσαρόλλα, έχω και την ευκαιρία να την δοκιμάσω φρέσκια και ζεστή με νορόν και λίγη ζάχαρη], καθώς τζιαι τραχανά [δύσκολο το κουλλούρωμα του], ελιές τσακκιστές αλλά τζιαι μαύρες ... Κάποτε κάμνει τζιαι ζαλατίναν ...
Όπως προείπα [σχεδόν πάντα άμα φτιάξει κάτι] ΜΑΣ παίρνει τηλέφωνο [γιατί σχεδόν κανένας τζιαι καμιά, δεν μένει κάπου κοντά της - λίγο πολύ ΟΛΟΙ έχουμε ξανιστεί (διασκορπιστεί) σαν τα παιδκιά του λαού] για να μας πει να περάσουμε από σπίτι για να μας δώσει το κανίshιν μας ... Να ‘ναι ΠΑΝΤΑ καλά!

Η Γιαγιά μας [για τα παιδιά των παιδιών της] η ΚΑΛΗ έχει [και] κότες στην αυλή [που λέει κι ένα παιδικό τραγουδάκι], καθώς και λίγα κουνέλια [που η ίδια φροντίζει] ... Έτσι έχουμε και τη δυνατότητα να παίρνουμε [και να έχουμε] συχνά φρέσκα αυγά [καθώς τζιαι κανένα κοτόπουλο σπιθκιάσιμο] ...
Τους τελευταίους όμως μήνες [ΜΟΥ] παραπονιόταν ότι οι όρνιθες της ΔΕΝ γεννούσαν αυγά ... Είχε πάρει και νέες πουλλαούες (πουλλάδες) για το κοτέτσι της [για την αυγοπαραγωγή πιο κατάλληλες είναι οι λεγόμενες “κόκκινες” – το χρώμα τους είναι κάτι σαν καφεκόκκινο], αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν ικανοποιητικά – τα αυγά εξακολουθούσαν να είναι λιγοστά. Κάπως όμως έχουν φτιάξει τα πράματα τελευταία ... Της έφερε μάλιστα [και για ενίσχυση του δυναμικού του κοτετσιού] και 4 όρνιθες, μια θεία ... Κι από τότε, εκεί [στο κοτέτσι] γίνεται το σώσε [όπως μου περιέγραψε τα συνταρακτικά γεγονότα η ΜΑΝΑ και τα διαπίστωσα κι ΕΓΩ ιδίοις όμμασι] ...

Που λέτε, οι ήδη παροικούσες στον ορνιθώνα [όπως λέγεται ελληνιστί το κοτέτσι] κότες [έστω κι αν οι πλείστες εξ αυτών είχαν εποικήσει το χώρο μόλις προ μερικών μηνών], ομού μετά του αλανιάρη κόκορα τους [ο οποίος συνήθως γίνεται επιθετικός προς τον οποιοδήποτε - συμπεριλαμβανομένης και της νοικοκυράς - προσπαθήσει να “εισβάλει” στο κοτέτσι], δεν σνόμπαραν απλώς ή περιφρόνησαν τες 4 νεοαφιχθείσες εποίκους –όρνιχες [από τις οποίες οι δύο ήταν μαύρες, η μία κόκκινη και η άλλη ασπροκαφετιά – η ποικιλία των χρωμάτων αποτελεί απόδειξη ότι είχαν εκκολαφτεί από κλωσημένα αυγά κι όχι από μηχανή], αλλά επέδειξαν προς αυτές έναν ακραίο και επιθετικό “ρατσισμό”... [Ως φαίνεται κανείς δεν τους μίλησε για τον Ξένιο Δία και για τους στοιχειώδεις κανόνες της φιλοξενίας και της ορνιθικής αλληλεγγύης] ... Πολύ πιθανόν αντί [οι παλαιότερες] να τις αποδεχτούν [τις νεότερες εποίκους] ως κοινοτικές, τις πήραν για τριτοκοσμικές και για λαθρομετανάστριες ... Φοβήθηκαν μάλιστα πως η εκεί εγκατάσταση τους θα δημιουργούσε πιέσεις στον ζωτικό τους χώρο και θα επηρέαζε αρνητικά τα συμφέροντα τους. Τούτος ο φόβος προκάλεσε και την εκδήλωση μιας aggressive [επιθετικής] συμπεριφοράς που όζει [θα ‘λεγα] ρατσισμού και φασισμού ...

Οι πιο παλιές έποικες δεν άφηναν [και συνεχίζουν ακόμα να το πράττουν – το είδα και σήμερα] τις τέσσερεις νεότερες ούτε καν να πλησιάσουν το αντζιόν [το δοχείο – μια παλιά μεγάλη κατσαρόλλα] όπου βρισκόταν το ορνιθο-φαγητό [αποτελούμενο από διάφορους σπόρους όπως σιτάρι, σόργο, σιταροπούλα σπαστή] καθώς και διάφορα χόρτα όπως τριφύλλι ή ρόδια σπασμένα που ήταν πεταμένα χάμω. Ήταν σαν να τους έλεγαν, “Να φύ(γ)ετε παλιόρνιχες”,Μαυρο-πουτάνες [ασχέτως αν δεν ήταν όλες μαύρες] ξενιτζιές [που ήρθατε να μας πάρετε το σπίτι, να μας κλέψετε το φαΐ και να μας πεθάνετε τον κόκορα μας – δεν σκέφτεστε ότι ΔΕΝ μπορεί να μας προλάβει όλες;] τίποτα ΔΕΝ θα φατε”!

Κι όντως επισκεπτόμενος το χώρο του κοτετσιού, είδα ότι οι τέσσερεις νεοφερμένες κότες ήταν ανεβασμένες σε κάποια πιο ψηλά σημεία στο κοτέτσι, όπως πάνω σ’ ένα μεγάλο οριζόντιο ξύλο [που χρησιμοποιείται ως "τζιοίδκιαστρον" – χώρος για ύπνο] και μια ξύλινη κάσσια [που χρησιμοποιείται ως "γίστη" – η φωλιά των ορνίθων για το γέννημα των αυγών], ενώ όλες οι υπόλοιπες μετά του κοκόρου τους [κάποιες είχαν και μαθισμένο το κεφάλι από τα πολλά “κουκκουφίσματα” του] ήταν κάτω και γύρω από το δοχείο με το φαγητό και τσιμπολογούσαν... Αν κάποια από τις τέσσερεις τολμούσε [μετά από χίλιες αμφιταλαντεύσεις] να κατέβει για να τσιμπήσει κι εκείνη η έρμη κάνα μεζεδάκι, μαύρο φίδι την έφαγε! Αμέσως οι κάτω την εμουντηρήσκαν [της επιτίθονταν] ... Έβλεπα τις νεοφερμένες κότες να πετάνε από το τζιοίδκιαστρον προς την γίστην κι αντίστροφα ή να ανεβάζουν κανένα κλωνί τριφύλλι στο σανίδι για να το φάνε εκεί ... Τραγική η κατάσταση των 4 νεοφερμένων όρνιχων-εποίκων ... Έμεινα κατάπληκτος!!!

Τώρα θα μου πείτε, εδώ οι άνθρωποι όταν νοιώσουν [ή τους σφηνωθεί στην κεφάλα] ότι κινδυνεύουν ο ζωτικός τους χώρος και τα συμφέροντα τους, συμπεριφέρονται προς τους συνανθρώπους τους [κι αλλοδαπούς αλλά και ημεδαπούς – και συνήθως προς όσους είναι φτωχοί] με άκρως απαίσιο, ρατσιστικό κι απάνθρωπο τρόπο, τις όρνιθες θα δούμε τώρα και κατα πόσο τούτες εκδηλώνουν αντι-κοτικά αισθήματα και προβαίνουν σε αντι-κοτικές πράξεις κατα των συν-κοτών τους – στο κάτω - κάτω τούτες μόλις 5 δράμια νουν κι έχουν ...

Τυχόν συνειρμοί σας που πολύ πιθανόν να σας οδηγήσουν σε συγκρίσεις με συγκεκριμένες [υπαρκτές] καταστάσεις και περιστατικά που έχετε στα υπ’ όψη σας από την ανθρώπινη καθημερινότητα [αλλά και την blogόσφαιρα – όπου κάποιοι νοιώθουν πως αν κάνουμε παρεμβάσεις και σχολιάσουμε κάτι ή καταθέσουμε τον αντίλογο μας κινδυνεύει ο ζωτικός τους χώρος] ΔΕΝ είναι καθόλου τυχαίοι ή συμπτωματικοί ...

Για να είμαι όμως και πιο δίκαιος, θα ‘θελα πριν κλείσω, να καταθέσω και μιαν άλλη πιθανή αιτία που προκάλεσε την αντίδραση [την αγωνιστική και απελευθερωτική] των ημεδαπών ορνίχων!
Οι πρώτες λοιπόν κότες–έποικοι του ορνιθώνα της Γιαγιάς θεωρούν τες δεύτερες ως εισβολείς και σφετερίστριες του χώρου τους.
Ασχέτως λοιπόν,
Πρώτον, αν οι πιο πολλές από τις πρώτες εποίκισαν τον χώρο μόλις προ μερικών μηνών,
Δεύτερον, αν δεν έχουν κοτσσιάνιν [τίτλο ιδιοκτησίας] ή υπογραφέν ενοικιαστήριο έγγραφο για το κοτέτσι,
Και τρίτον, αν η νοικοκυρά [και διαχειρίστρια του χώρου] έφερε κι άλλες ενοίκους/εποίκους,
Οι πρώτες, λοιπόν, έποικες [ή και άποικες], τηρώντας το γνωστό αγγλικό ρητό “ferst kam, ferst serv”, νοιώθουν το χώρο [και τον κόκορα] ολόδικους τους και δεν θέλουν να τους μοιραστούν μ’ άλλες [όρνιχες] και μάλιστα ξεδιάντροπες ξενιτζιές!
Γι’ αυτό κι αγωνίζονται με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεση τους [όπως η επιβολή εμπάργκο στην πρόσβαση στο ορνιθο-φαΐ – “να πεθάνετε της πείνας βρωμισμένες ξετσίπωτες”] για να τες αναγκάσουν να αποχωρήσουν από τα ιερά χώματα του γουμά! Κι ανεξαρτήτως του ότι οι δεύτερες δεν έχουν που το σαρκίο “τζιοιδκιάσει” ή από που σπόρο τσιμπήσει, ο αγώνας των πρώτων αποίκων μπορεί να θεωρηθεί ως αντικατοχικός, απελευθερωτικός κι αντι-εποικιστικός ... Κοτίshα [την γλώσσα των κοτών], ΔΕΝ ξέρω, αλλά υποθέτω ότι οι πιο παλιές έποικες του κοτετσιού μέσα από τα κακαρίσματα τους και κατα τις επιθέσεις εναντίον των τεσσάρων θα φωνάζουν κιόλας, “Έξω οι έποικες από τον γουμάν μας” ή “Οι έποικες να πανε πίσω ... στην Τουρκία, sorry, στον δικό τους γουμά”, ή Αυτός ο κόκορας είναι δικός μας, τζιαι ΔΕΝ μπορεί καμιά [νέα έποικη] να μας τον πάρει”, ή Πεινάτε, αλλά δεν θα σας δίνουμε να φατε, αυτοί οι σπόροι είναι δικοί μας”!

Νυν υπέρ φαγιού, γουμά τζιαι κοκόρου ο αγών ...

Ε, ρε πλακές!!!

**********
Υστερόγραφον [άσχετο, αλλά που έχει να κάνει με κότες]:

Ε τζιαι, επροσέξετε ότι οι ΧριστοφοΓουοτσσιανοί Επιτρόποι, επεριορίσαν νάκκον τες επιθέσεις τους εναντίον άλλων bloggers [εσυνακτήκαν μέσ’ τα πετσσιά τους]; Φυσικά οι κότες-κολαούζοι τους [τα διάφορα accessories του blog τους – ανώνυμα και ψευδεπώνυμα] συνεχίζουν το “εθνικό” χυδαιολογικό τους έργο εμπλουτίζοντας το με προβοκάτσιες [όπως η προβοκατόρικη καπηλεία των nicks άλλων bloggers, π.χ. του Lexi_Penitas -link: http://christofias-watch.blogspot.com/2009/11/gate_692.html]...

Anef_Oriwn
Πέμπτη 12/11/2009

22 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

isws einai i kaliteri anartisi pou diavasa sti blogosfaira..amesos logos pou ton katalavi kai i giagia mou pou tin tala tis paphou alla kai aristi padagwgiki methodos..

teleio to klisimo gia ton agwna.tha to xrisimopioisi kapou file anef kai elpizw na min me minisis gia klopi pneumatikwn dikaiwmatwn.

telos na pw oti to "first come, first serv " den einai apla rito stin agglia alla politiki-nomiki antili4i pou ktistike apo to 1670 kai an miliseis mazi tous thewroun oti auti i apo4i tous odigise sto spoudaio civil war tous..kai o poutin kati tetoio exei sto nou gia na steilei tous dikous tou na karfwsoun ti simaia tis imperialistikis rwsias stin antarktiki..

Unknown είπε...

Θα συμφωνήσω με τον πιο πάνω βάζω το λινκ στο λημέρι μου η ανάρτηση αυτή είναι "θησαυρός" για χίλιους δυο λόγους.

stelios papalangi είπε...

και του κόκορα η στάση ποία ήτο ;

εν του γυάλισε καμοια εποικούα ;

John Charalambous είπε...

Ο νους σου είναι ίσια ίσια με 5 δράμια χυδαίε ηλικιακέ ρατσιστή

Αντιφωνητής είπε...

Άνευ,

Άψογη ανάρτηση.

Το σημαντικό είναι να ξανακάμουν οι όρνιθες αφκά να έσhει να σας διά η μάνα σου (ας εν καλά η γυναίκα).

Η γιαγιά μου πάντως ελάλεν πως άμαν εν εκάμναν αφκά οι κότες έφταιεν ο πετεινός.

Δαμέ πάει πολλά το Καβαφικόν:

"Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς τις κότες./ Τα χτηνά αυτά ήσαν μια κάποια λύσις."

Lexi_penitas είπε...

Ρε φιλούιν, εκέντησες πάλε. Το πρόβλημα ξεκίνησε από το γεγονός ότι οι πρώτες έποικες ήταν ΕΥΡΩΚΟτες!

Δλδ αν κόψουμε κατά τες μερκές σου, ούλλον τζιαι κάποιον μεζέν εννα κουτσιήσουμεν. ......για να δικαιολογούμεν τζιαι το Pinaleon, χαχαχαχαχα

stalamatia είπε...

Απ'όλα έχει ο μπαξές, το καλάθι του αγρότη ήθελα να πω.Νάναι καλά η μάνα σου ,μεν νομίζεις εν ούλλοι που εζηλέψαν με τα καλούδια της.
Αλλά ρε Ανεφ με μου λαλείς ορνιθώνα λάλε γιε μου γουμά, χα χα χα .
Εβαλες τους ούλλους μέσα ...στα πίτουρα.

Anef_Oriwn είπε...

Shερετούμεν!!!
Και ΣΑΣ ευχαριστώ ΟΛΟΥΣ για τα θετικά [και επαινετικά] σχόλια ΣΑΣ!

Μερικά επί μέρους σχόλια και σκέψεις από ΜΕΝΑ γα επιμέρους ζητήματα:

**********
Φίλε Ανώνυμε [που γράφεις σε greeklish],
Μπορείς ελεύθερα να χρησιμοποιήσεις οτιδήποτε από τα γραφόμενα μου [και «to klisimo gia ton agwna»] ... Αν θα το βάλεις σε κάποιο κείμενο στο διαδίκτυο, απλώς ενημέρωσ’ με για να το διαβάσω …

**********
PolitisPittas,
Μεταφέρω εδώ το link που έβαλες στο «λημέρι» σου για το post μου [και σ’ ευχαριστώ] για να σχολιάσω κάτι [πάντοτε καλοπροαίρετα]:
“… Στο μεταξύ, κάντε μια βόλτα από εδώ: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/11/682009.html
Απολαύστε μια γάργαρη σα ρυάκι διήγηση του Άνευ_Ορίων. Καλό θα ήταν να τη διάβαζαν προσεκτικά και αυτοί που τον λούζουν με ποικίλα επίθετα όχι για τίποτα άλλο, αλλά γιατί, μέσα στο κείμενο του η Ελληνοκυπριακή ταυτότητα είναι τόσο έντονη και αγαπησιάρικα γλαφυρή που η συγκεκριμένη ανάρτηση είναι σχολείο σκέτο.”

Σχεδόν [για να μην είμαι απόλυτος] ουδέποτε αισθάνθηκα την ανάγκη να προβάλω την «Ελληνοκυπριακή ταυτότητα» μου … Την θεωρώ αυτονόητη ... Εκείνο που συνήθως κάνω είναι να τονίζω την κυπριακή μας ταυτότητα που κατ’ εμένα η αναγνώριση και αποδοχή της και από τους μεν [τους ελληνοκύπριους] και τους δε [τους τουρκοκύπριους] είναι εκ των ως ουκ anef_ για την επανένωση αυτού του τόπου... Και η κυπριακή διάλεκτος [πλούσια σε λέξεις με αρχαιοελληνικές αλλά και τουρκικές και λατινικές ρίζες] αποτελεί σημαντικό συστατικό στοιχείο αυτής της κυπριακής ταυτότητας ... Το ξέρεις ότι η διάλεκτος μας είναι επηρεασμένη και συντακτικά και ιδιωματικά από την τουρκική;

**********
Stelio,
Με τον κόκορα μάλλον υπάρχει πρόβλημα, [για να μεν του γυαλίσουν οι νέες εποικούες ... Κι έχει δίκιο φαίνεται ο Αντιφωνητής όταν λέει πως “… άμαν εν εκάμναν αφκά οι κότες έφταιεν ο πετεινός …”!

**********
Φίλε Lexi_Penitas,
Σίγουρα “…τζιαι κάποιον μεζέν εννα κουτσιήσουμεν…”, όπου τζι’ αν ι-βρεθούμεν!

**********
Stala(g)matia,
Χρησιμοποίησα και τες τρεις λέξεις: «ορνιθώνας», «κοτέτσι», «γουμάς»!

**********
Johnνάκη,
Αν ο δικός μου ο νους “… είναι ίσια ίσια με 5 δράμια …”, άραγε ο δικός σου πόσο μπορεί αν είναι όταν προσπαθείς να τα βάζεις μαζί μου καθυβρίζοντας με;

Anef_Oriwn
Σάββατο 14/11/2009 – 8:10 μ.μ.

Τσιμπούρι είπε...

Α ρε Τζιώνη, έκαμε σε χώμαν ο Άνεφ ρεεε!

Unknown είπε...

@ Ασφαλώς και το γνωρίζω Άνευ, όπως υπάρχουν και πολλά λατινικά στοιχεία από τους Φράγκους κλπ, όπως υπάρχουν και γόνιμα αφομοιωμένες λέξεις αλλά και φράσεις από την Αγγλική (παράδειγμα « στο τέλος της ημέρας» at the end of the day φράση που δεν συναντάς στη νεοελληνική.


Μα και η Ελληνική ή να το πω πιο έντονα, ακόμα και η Αρχαιοελληνική, είναι γεμάτη γλωσσικά δάνεια και αντιδάνεια από τους λαούς με τους οποίους οι αρχαίοι έρχονταν σε επαφή, όπως οι Πέρσες και οι κάτοικοι της περιοχής της Αιγύπτου. Δεν υπάρχει «καθαρή» γλώσσα αυτό είναι μια εθνικιστική ονείρωξη που έχει γίνει σκόνη εδώ και πάμπολλα χρόνια. Και στο κάτω –κάτω η γλώσσα είναι κάτι τόσο ζωντανό, το πιο ζωντανό εργαλείο επικοινωνίας που κανείς δεν μπορεί να το υποτάξει σε κανόνες.

* εσύ μπορεί να θεωρείς οτιδήποτε ως αυτονόητο και καλά κάνεις. Δική μου «δουλειά» να υπογραμμίζω με τον τρόπο μου αυτά που θεωρώ άξια λόγου.

Και με την ευκαιρία θα ήθελα τις σκέψεις σου στο τελευταίο άρθρο μου.

Anef_Oriwn είπε...

PolitisPittas,
Shερετώ ΣΕ!
Ασφαλώς και συχνά πυκνά πρέπει να υπερασπιζόμεθα και τα αυτονόητα!
Δυο λόγια για τη γλώσσα χωρίς να είμαι γλωσσολόγος – ούτε καν φιλόλογος είμαι [αν και ενίοτε παίζω τον καμπόσο!] ...
Διάφορες συγκυρίες και ευκαιρίες με βοήθησαν να κατέχω σήμερα λίγο - πολύ τρεις γλώσσες [συμπεριλαμβανομένης μαζί με τη μητρική – την ελληνική και την κυπριακή διάλεκτο τη θεωρώ ως μία]! Χωρίς καμιά διάθεση αυταρέσκειας και κομπασμού θεωρώ ότι αυτό το προσόν αποτελεί γνώρισμα μόρφωσης [για τον οποιοδήποτε]. Το να κατέχεις [σχετικά καλά] μια γλώσσα αποτελεί [κατα τη γνώμη μου] πλούτο τεράστιο – όχι απλώς από ακαδημαϊκή [γνωσιολογική] άποψη. Μαθαίνοντας μια [ξένη] γλώσσα μας δίνεται παράλληλα και η δυνατότητα να εμβαθύνουμε στην ιστορία, τον πολιτισμό και τη κουλτούρα των λαών που μιλούν τη συγκεκριμένη γλώσσα. Τούτο λειτουργεί, κατά κάποιο τρόπο, αμφίδρομα καθώς αποτελεί και τον μοναδικό τρόπο να κατανοήσουμε τη τεχνική, τον πλούτο και τον ερωτισμό που εκπέμπει η συγκεκριμένη γλώσσα καθώς και πως η γλώσσα αυτή έχει επηρεαστεί ιστορικά από άλλες γλώσσες ... [Μια εκ των δυο ξένων γλωσσών που κατέχω μου δίνει τη δυνατότητα να συνεννοηθώ και με άλλους λαούς που κατέχουν ομόριζες γλώσσες –μιλώντας ο καθένας διαφορετική γλώσσα! Να σημειώσω ότι κατα καιρούς έκανα προσπάθειες να μάθω κι άλλες γλώσσες – ακόμα τρεις – αλλά χωρίς επιτυχία!]
Με την ευκαιρία αυτή [και μιλώντας για δάνεια κι αντιδάνεια] και για αφομοιωμένες φράσεις], να αναφέρω [δεν ξέρω αν το έχεις προσέξει] ότι στην κυπριακή λεμε για κάποιο που καπνίζει [όπως η αφεντομουτσουνάρα ΣΟΥ] ότι “πίννει τσιάρον” [πίνει τσιγάρο] ... Φυσικά το τσιγάρο δεν πίνεται αλλά καπνίζεται [μπορεί αν ειπωθεί ότι είναι ο καπνός πίνεται] ... Αυτό όμως λέγεται στην τουρκική [cigara içmek] και αποτελεί απ’ ευθείας μετάφραση από τη γλώσσα αυτή [κατάλοιπο κι αυτό της κοινής συμβίωσης Γριστιανών και Τούρκων]!

Για το τελευταίο άρθρο σου θα προσπαθήσω να αναφερθώ [και να κάνω κάποια σχόλια] ξέχωρα στο Blog σου [αν προλάβω] ... Τελευταία ανεβάζεις πέραν του ενός post κι αυτό μ’ έχει απορυθμίσει λίγο. Ομολογώ ότι είχα κατα νουν να γράψω κάποια σχόλια και για το άρθρο σου για το Τείχος [του Βερολίνου] - είχα μάλιστα πάρει και σημειώσεις [στην ίδια την εφημερίδα] όταν το διάβαζα το πρωί του προ-περασμένου Σαββάτου, καθώς και για το κυπριακό [που προέκυψε στην πορεία της συζήτησης για το “Τείχος” – αν και κάποτε είχες πει ότι ΔΕΝ θα ασχολιόσουν πλέον με το κυπριακό] αλλά τελικά ΔΕΝ τα κατάφερα ... Θα προσπαθήσω πάντως [τούτη τη φορά]!

Anef_Oriwn
Κυριακή 15/11/2009 – 6:26 μ.μ.

Unknown είπε...

Νομίζω- αν δεν τον ξέρεις- πως θα σου αρέσουν πολύ οι σελίδες του Σαραντάκου

http://www.sarantakos.com/

Για το Κυπριακό...είπα...ξείπα!

Η αλήθεια είναι πως προσπάθησα να μεινω απ' έξω, αλλά το αίμα νερό δεν γίνεται. Απλά μέχρι να φτάσουμε στο "δια ταύτα" (αν φτάσουμε) προσπαθώ να είμαι όσο γίνεται πιο "σφαιρικός" και ανοιχτός σε προβληματισμούς.

Δείγμα, και ένα μακροσκελές σχόλιο -απάντηση σε σχόλιο που προηγήθηκε του Λεξηπέντητα

Anef_Oriwn είπε...

PolitisPittas,
Σ’ ευχαριστώ για το link για την ιστοσελίδα “Οι σελίδες του Νίκου Σαραντάκου”. Ομολογώ ότι δεν το είχα ξαναεπισκεφτεί – είχα υπ’ όψη μου [ΜΟΝΟ] το blog του στο link: http://sarantakos.wordpress.com/

**********
Προσωπικά, για το κυπριακό έχω μια [εντελώς] διαφορετική προσέγγιση, που με κάνει απαισιόδοξο ως προς την πιθανότητα και δυνατότητα επίτευξης λύσης ... [Αυτό το είχα αναφέρει και κατ’ ιδία όταν είχαμε βρεθεί πριν καιρό. Για μένα το momentum ήταν το 2002–2003, όταν είχαμε τες μαζικές αντι-ντενκτασικές και αντικατοχικές κινητοποιήσεις των τουρκοκυπρίων] ...
Τις σκέψεις μου αναφορικά με τις πιθανότητες [ή αν θες τον τρόπο] λύσης του κυπριακού τις έχω καταθέσει κατα καιρούς σε διάφορα posts [στο Blog μου], αλλά και σε σχόλια πέραν δώθε. Να αναφέρω ενδεικτικά δύο αναρτήσεις μου:
1. http://aneforiwn.blogspot.com/2009/06/322009.html
2. http://aneforiwn.blogspot.com/2009/09/492009-momentum.html

Τον τελευταίο καιρό ακούγοντας διάφορους νεοφανείς σωτήρες και φωστήρες [αλλά και παλαιότερες καραβάνες της πολιτικής] να κάνουν εισηγήσεις και προτάσεις για λύσεις “Ευρωπαϊκές”, για Ομοσπονδίες με Σωστά περιεχόμενα, για το “Ορθό ΝΑΙ”, για “Σχέδια Β΄” [ακόμα να βρεθεί κάποιος για να μας μιλήσει για “Σχέδιο Γάμα-τα”], σκέφτομαι να κάνω κι ΕΓΩ τη δική μου πρόταση για την επίλυση του κυπριακού [ιδρύοντας μάλιστα και Κίνηση την προώθηση της – θα με καλούν λαλείτε και σε συζητήσεις στα τηλεοπτικά panels;]. Πλάκα πλάκα, αλλά ο καθένας μας έχει και τη δική του πρόταση ... Γι αυτό κι ΕΓΩ θα τολμήσω να πω [έστω τζι’ αν πολλοί με ζαβοδούν] ότι χωρίς ... Σοσιαλιστική Επανάσταση ΔΕΝ λύνεται το κυπριακό!!! Να σημειώσω μόνο ότι μ’ αυτό τον τρόπο λύνεται και το περιουσιακό και το εδαφικό!!!
Φαίνεται ότι η ανάγκη για τη δημιουργία μιας ενιαίας [ή ενωμένης] οικονομίας και αγοράς στην Κύπρο [απαραίτητη προϋπόθεση για την περαιτέρω επιχειρηματική ανάπτυξη] δεν δημιούργησε εκείνες τες δυναμικές που θα επανένωναν τον τόπο ... Ίσως να φταίει και η οικονομική κρίση [που έχει κάνει την επιχειρηματική δραστηριότητα να ατονήσει], ίσως να φταίνε και οι αντιιμπεριαλιστικές καταβολές του Προέδρου και εν γένει η Αριστερή [αντικαπιταλιστική] του ιδεολογία [που ΔΕΝ τον αφήνουν να δεχτεί την όποια λύση ή που ΔΕΝ εμπιστεύεται τους επιδιαιτητές ευρωπαίους κι αμερικανούς] ... Πάντως αν μπορούσε να ξεφύγει λίγο ο Ταλάτ από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της Τουρκίας ίσως κάτι θα μπορούσε να γίνει ... Ή αν αναπτύσσονταν δυνατές κοινωνικές παρεμβάσεις [υπέρ της λύσης] ένθεν και ένθεν της διαχωριστικής γραμμής ...

Anef_Oriwn
Κυριακή 15/11/2009 – 10:22 μ.μ.

Καφετζής είπε...

Ξεκινήσε νέα κουβέντα: Σαμαράς ή Μπακογιάννη;

http://kypriakokafeneio.blogspot.com

Unknown είπε...

εμ τώρα τι να σε κάνω; Να απαντήσω εδώ; Γιατί δεν μεταφέρεις το σχόλιο σου στο μπλογκ μου βρε Άνευ;;;; Θα γινει...πηγαδάκι έτσι!

Anef_Oriwn είπε...

PolitisPittas,
Θα προσπαθήσω να παρέμβω με σχόλια μου [KAI στο Blog σουτ ίσως πιο αργά σήμερα] ...

**********
Καφετζιή,
Εμέναν, εν με κόφτει!

Ανώνυμος είπε...

Kαλά ρε Καφετζή, έτσι εν να σ΄έχομεν κάθε φορά που έσιεις συζήτησην;Να γυρίζεις ποτζιεί τζαι ποδά τζαι να τσιλλαρίζεις;
Τούτον εν επηρεασμένον που τες όρνιχες του Άνεφ.
Χάμπαρος

Μάριος είπε...

Άνευ ήντα μπου γίνουνται οι κότες; Εγαμήαν τες εποίκους οι σκατοφασίστριες; Εσκέφτεις να φκάλουν τες έποικες όξω που το κοτέτσι και να κάμουν κατάληψη;

Είμαι σίουρος ότι το χέρι που θα νέψει τη διαταγή να μπουν μέσα με τα τανκς οι έποικες, εννα είναι το ικό σου!

Φασιστάκι ντυμένο με κόκκινο μανδύα...λούχου τους έποικους.

Anef_Oriwn είπε...

Ρε παλιο-χρεντ Μάγι-ε, ίντα κάννεις ρε my χιλούιν!!!
[Σημείωση1: το “χρεντ” είναι από το αγγλικό hriend και το “παλιό-” σε καμιά περίπτωση σημαίνει σκάρτος, αλλά ότι είναι χίλος από τα παλιά ...
Σημείωση 2: Όπου γράφω χχου μπορεί να διαβάζεται κι ως φφου ή θθου – επηρεάστηκα φαίνεται που τον παρέα μου τον Ττασσή του Shιαλή του Πέντοτζια του Σκατοπέταχτη, που το Εξωχώρι, όπου εν μαλλωμένοι όπως στο αιγιοφουξιανό το Παλιοχώρι με το θήτα τζιαι το φίτα ...]
Με βάση τα πιο πάνω το “λούχου” που λαλείς παει να πει “λούθου” – δηλ. κάμε μπάνιο!!! Μάλλον πρέπει να ‘χεις απωθημένα τζιαι με το [να κάνεις] μπάνιο ΕΣΥ ... Θα ‘σαι άλουτος!
By the way … Με το “Χρίστος Χρίστου” [που εξίχασες σήμερα να μου το πεις] ... θες να πεις “Θρίστος Θρίστου”, “Φρίστος Φρίστου”, “Θρίστος Φρίστου” ή “Φρίστος Θρίστου”;
Αυταααα, για σήμερα ...
Ααα, ναι ... Τζιαι shερετισμούς στον Johnνάκη, το Στεφανάκον, τον Σωτηράκη [όι τον μπάτσοι τον Συναγερμικό] και τ’ άλλα τα παιδιά!

Anef_Oriwn είπε...

Μά-νναι, ρε χιλούίν Μάγι-ε ... Εξίασα να επισημάνω ότι μόλις έγραψα σχόλιο για λλόου σου στου Μιχάλη εβούρισεν δαμέ για να μας πουλαshτίσεις ... Αν μπα τζιαι κόψεις πίσω τζι’ εν μας πεις φασίστες, ρε Αρχι-φασισταρά!

Μάριος είπε...

Ερώτησα για τες όρνιχες από ειλικρινή ενδιαφέρον. Θέλω να δω πως θα αντιδράσουν οι όρνιχες του ΑΚΕΛ σαν εσένα, όταν τους φέρουν τους έποικους μες το κοτέτσι του κόμματος.

Αλλά για το φασισμό που σε διακατέχει δεν έχω καμία αμφιβολία!

Ανώνυμος είπε...

:)))))))