Ανάρτηση 18/2009 (πρωτομαγιάτικη, εργατική και τραγουδιστική) – “Η 1η του Μάη ΔΕΝ είν’ αργία, είν’ απεργία! (Λίγα λόγια για την Πρωτομαγιά).

[Αν και αρκετά έχουν ήδη γραφτεί και ειπωθεί για την Πρωτομαγιά θα προχωρήσω να αναρτήσω κι ΕΓΩ τις σκέψεις μου για τη σημερινή μέρα].

Κατ’ αρχάς αφιερωμένο εξαιρετικά σ’ όλους (και ειδικά στους ερωτευμένους νέους εργαζόμενους) το ωραιότατο τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου “1η Μαίου”. [Θα το βρείτε σ’ αυτό το link: http://www.youtube.com/watch?v=cFzG5DgCmRk]:

“Πρώτη Μαΐου κι απ' τη Βαστίλη
ξεκινάνε οι καρδιές των φοιτητών
χίλιες σημαίες κόκκινες μαύρες
Ο Φρεδερίκο η Κατρίν και η Σιμόν

Μέσα στους δρόμους.... μέσα στο πλήθος.....
τρέχω στους δρόμους.... ψάχνω στο πλήθος.....
πού είν’ το κορίτσι.... το κορίτσι που αγαπώ

Πες μου Μαρία, μήπως θυμάσαι
κείνο το βράδυ που σε πήρα αγκαλιά
Πρώτη Μαΐου, όπως και τώρα
κι εγώ φιλούσα τα μακριά σου τα μαλλιά

Μέσα στους δρόμους.... μέσα στο πλήθος.....
τρέχω στους δρόμους.... ψάχνω στο πλήθος....
πού είν’ το κορίτσι, το κορίτσι που αγαπώ

Πρώτη Μαΐου μαύρα τα ξένα
κλείσε το τζάμι μην κρυώσει το παιδί....”

Ακολούθως μπορείτε να διαλογιστείτε ταξικά και διαλεκτικά με το ωδικό άκουσμα των στίχων του τραγουδιού “Τρίτος Παγκόσμιος”, τραγουδημένοι κι αυτοί από τον Παπακωνσταντίνου. [Link: http://www.youtube.com/watch?v=CiexUTODoLY&NR=1].

**********
Πρωτομαγιά!!!
Μπορεί να την λέμε και Γιορτή των Λουλουδιών αλλά για ΜΑΣ είναι η Μέρα Γιορτής και Μνήμης για τους Εργαζόμενους!


[Πολλοί την Πρωτομαγιά – κυρίως στα χωριά - τηρώντας ένα παλιό έθιμο κρεμάνε και στεφάνια από λουλούδια (της εποχής) στες πόρτες στις εισόδους των σπιτιών τους, κάποιοι παμε εκδρομές ή εξορμούμε στην Φύση, ενώ διοργανώνονται και διάφορες ψυχαγωγικές εκδηλώσεις όπως αγώνες ποδοσφαίρου και διάφορα παραδοσιακά παιχνίδια – κάποτε ο Λέλλος όντας Δήμαρχος της Λευκωσίας έκανε και γαϊδουροδρομίες τέτοια μέρα, ίσως προς ενθύμηση των γαϊδουρινών συνθηκών εργασίας στα πιο παλιά χρόνια.
Η 1η του Μάη όμως γιορτάζεται ακόμα και σήμερα με κάθε λαμπρότητα ως η Μέρα των Εργαζόμενων και καμιά σχέση ΔΕΝ μπορεί να έχει με τέτοιου είδους γλυκανάλατες εκδηλώσεις, οι οποίες πιο πολύ αποπροσανατολίζουν από το πραγματικό (αγωνιστικό) νόημα της Ημέρας. Προσωπικά όμως δεν αποκλείω και το συνδυασμό της ηθικής υποχρέωσης να τιμήσουμε την Ημέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς (καθώς ΟΛΑ τα σημερινά κεκτημένα εργατικά μας δικαιώματα έχουν κερδιθεί μέσα από πολύχρονους, σκληρούς και συχνά αιματηρούς εργατικούς αγώνες) με την αξιοποίηση κατά τη διάρκεια της ημέρας της δυνατότητας για μια έξοδο στη Φύση].

Η 1η του Μάη καθιερώθηκε ως Γιορτή των απανταχού Εργαζόμενων (το 1889) σε ενθύμηση των μεγάλων κινητοποιήσεων και αιματοβαμμένων απεργιών των εργατών στο Σικάγο (κι αλλού στην Αμερική) στις αρχές του Μάη του 1886 και των νεκρών εργατών από τις επιθέσεις της Αστυνομίας εναντίον των απεργών.
Εκείνη τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket.
Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.
Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε μέσα στο πλήθος, και αστυνομικοί μαζί με μπράβους αρχίζουν να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση.
Σήμερα την Πρωτομαγιά στην Κύπρο διοργανώνονται από τις εργατικές οργανώσεις, συγκεντρώσεις, πορείες και παρελάσεις όπως φυσικά και σ’ όλες τις χώρες του κόσμου. (Σε ΜΑΣ στο χωριό έγιναν ψες τέτοιες εκδηλώσεις και κοκκίνισε και η πλατειά του χωριού).
Κάπου σε κάποιους τόπους όπου οι (πολιτικές) συνθήκες είναι ανώμαλες κι ανελεύθερες και κυριαρχούν αντεργατικές καταστάσεις κι αυταρχικές συμπεριφορές ή υφίστανται οικονομικές κρίσεις έχουμε και διαδηλώσεις, ταραχές και επεισόδια συνήθως λόγω των κατασταλτικών πρακτικών και επιθετικών επεμβάσεων της Αστυνομίας – θα τα δούμε απόψε από τηλεοράσεως!
**********
Και μερικές πρωτομαγιάτικες (αγωνιστικές) ψηφίδες από την (πρόσφατη) ελληνική Ιστορία για να υπενθυμίζουμε (και να μαθαίνουμε) και κάποιες λιγότερο γνωστές πτυχές της.
Τα χαράματα της Πρωτομαγιάς του 1944 οι Γερμανοί κατακτητές (σε αντίποινα για την εξόντωση ενός Γερμανού στρατηγού και του επιτελείου του) εκτέλεσαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής) 200 κρατούμενους/φυλακισμένους αγωνιστές, κυρίως κομμουνιστές (που πήραν από το Στρατόπεδο του Χαϊδαρίου). Απ’ αυτούς, περίπου 170 ήταν πρώην κρατούμενοι στην Ακροναυπλία και οι υπόλοιποι πρώην εξόριστοι στην Ανάφη. Μεταξύ αυτών ήταν και ο κομμουνιστής Ναπολέων Σουκατζίδης, ο οποίος γνωρίζοντας γερμανικά έκανε και το μεταφραστή για τους συντρόφους του, που ήταν υποχρεωμένοι να έρθουν σε επαφή με τους Γερμανούς. Τόσο πολύ σπουδαίος ήταν ο Σουκατζίδης, που είχε υποχρεώσει ακόμη και τους Γερμανούς να τον σέβονται.
Ο ίδιος ο Σουκατζίδης διάβαζε τον κατάλογο με τα ονόματα των διακοσίων αγωνιστών που θα εκτελούσαν οι Γερμανοί και όταν ανέγνωσε και το δικό του όνομα ο (γερμανός) διοικητής του στρατοπέδου του είπε να μείνει πίσω, βάζοντας κάποιον άλλο στη θέση του για να παει για εκτέλεση.
Ο ΣΟΥΚΑΤΖΙΔΗΣ όμως ΔΕΝ ΔΕΚΤΗΚΕ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΟΝ ΕΚΤΕΛΕΣΑΝ (μαζί με τους Συντρόφους του)!
Ελαφρύ να ‘ναι το χώμα που τους σκεπάζει!
Anef_Oriwn
Παρασκευή 1/5/2009 – 4:50 μ.μ.