Ανάρτηση 24/2009 (αριστερή, φιλοκυβερνητική και αντιπολιτευτική) - Δυο άρθρα για τη διακυβέρνηση Χριστόφια ...

[Σήμερα θα αναδημοσιεύσω (ως post) δύο κείμενα (άρθρα) πολιτικού και οικονομικού ενδιαφέροντος, παρμένα από την εφημερίδα “Πολίτης”. Έρχονται και οι ευρωεκλογές (είναι προ των πυλών) για να προβληματίσουμε και λίγο.
Το πρώτο κείμενο που έχει τίτλο “Η Κυβέρνηση πάσχει επικοινωνιακά” έχει γραφτεί από τον κυριακάτικο συνεργάτη της εφημερίδας Σωτήρη Κάττο (Πολιτικό Κοινωνιολόγο) και δημοσιεύτηκε την Κυριακή 10 του Μάη (του 2009).
Ο Σ. Κάττος (που να σημειώσω για αποφυγή τυχόν εσφαλμένων εντυπώσεων, ότι δεν τον γνωρίζω προσωπικά) και που από τα γραπτά του δείχνει ότι είναι μεν Αριστερός, αλλά όχι και κατ’ ανάγκη και ΑΚΕΛικός, κάνει μια εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη ανάλυση των μέχρι σήμερα ενεργειών και πράξεων της Κυβέρνησης Χριστόφια πάνω σε διάφορους τομείς (τόσο σε οικονομικοκοινωνικό επίπεδο όσο και πολιτικό), χωρίς να καταφεύγει ούτε σε μηδενισμούς αλλά ούτε όμως και σε λιβανίσματα.

Το δεύτερο άρθρο που έχει τον ερωτηματικό τίτλο “Ποιο ΑΚΕΛ;”, ανήκει στον τακτικό οικονομικό συνεργάτη της εφημερίδας Δημήτρη Γεωργιάδη (εν τζιαι έχει καμιά σχέση με εκείνο τον Γεωργιάδη που είναι αναπληρωματικός Εκπρόσωπος Τύπου του “Συναγερμού”;) και είναι παρμένο από την καθημερινή του στήλη “ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ” (της Τρίτης 12 του Μάη). Αυτό το άρθρο (σε αντίθεση με το πρώτο) δεν είναι απλώς μηδενιστικό, αλλά αλλά ο συγγραφέας του προσπαθεί να μας κάνει και μαθήματα για την κομμουνιστική ιδεολογία!]

Η Κυβέρνηση πάσχει επικοινωνιακά
(Δεν έχουμε βρει link για παραπομπή).

“Η πρόσφατη δημοσκόπηση του ΑΝΤΙ αποτύπωσε μία άνευ προηγουμένου πτώση της αποδοχής της Κυβέρνησης του Δημήτρη Χριστόφια, από το 68% στο 38% σε διάστημα περίπου ενός χρόνου. Η Κυβέρνηση αυτή, η οποία έχει κατηγορηθεί για κομουνιστικά σύνδρομα και αντιδυτικές φοβίες και προκαταλήψεις, έχει καταγράψει στο ενεργητικό της πάρα πολλά θετικά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα:

- Πρώτον, αποκατέστησε τη διεθνή εικόνα της μικρής αυτής δημοκρατίας στη δύση, περιορίζοντας το σύνδρομο του μεγαλοϊδεατισμού με έναν εσωστρεφή μαξιμαλισμό του απορριπτισμού που δημιουργούσε ένα επικίνδυνο εκρηκτικό κράμα για τη μελλοντική προοπτική και προκοπή του νησιού.

- Δεύτερο, όπως είχα αναφέρει και στο προηγούμενό μου άρθρο, η Κυβέρνηση του Δημήτρη Χριστόφια διαχειρίστηκε και διαχειρίζεται με απόλυτη επάρκεια και σοβαρότητα τις ανάγκες της οικονομίας μέσα στην παρούσα συγκυρία της παγκόσμιας κρίσης. Τόσο ο ίδιος ο Πρόεδρος όσο και ο Υπουργός Οικονομικών, ο οποίος αναδεικνύεται άριστος γνώστης τόσο της κυπριακής οικονομίας όσο και της παγκόσμιας, λειτουργούν σε πλήρη συναίνεση και συνεργασία (ένας κομουνιστής με ένα κατεξοχήν πρώην ανώτατο στέλεχος του τραπεζικού κεφαλαίου). Κριτήριο όμως και των δύο: το καλώς νοούμενο συμφέρον του τόπού.

- Τρίτο, η επιτυχής διαχείριση της οικονομίας για πρώτή φορά γίνεται χωρίς όρους οικονομικής λιτότητας. Δηλαδή τα χαμηλά και μεσαία στρώματα δεν επωμίζονται περαιτέρω οικονομικά βάρη. Η κυπριακή οικονομία, παρά τις όποιες φωνασκίες του Αβέρωφ Νεοφύτου, ακόμη και με τα σκληρά κριτήρια της νεοφιλελεύθερης συνθήκης του Μάαστριχτ, προβλέπεται και το 2009 και το 2010 να έχει θετικό πρόσημο οικονομικής ανάπτυξης εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους της ΕΕ. Η κυπριακή οικονομία κατόρθωσε μέσα από τις σωστές κινήσεις και οικονομικές αποφάσεις της Κυβέρνησης να διατηρήσει το δυναμισμό της παρ’ όλες τις δύσκολες παρενέργειες της παγκόσμιας κρίσης.

- Τέταρτο για πρώτη φορά δρομολογείται η μακροχρόνια εξασφάλιση του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ενώ άλλοι παλαιότερα επιθυμούσαν να το ρίξουν στο χρηματιστηριακό τζόγο τou 1999-2000.

- Πέμπτο, με την πολιτική δέσμευση του Προέδρου της δημοκρατίας για μη αύξηση των συνταξιοδοτικών ορίων, ενισχύεται η παρουσία της νέας γενιάς στην παραγωγική διαδικασία ενώ από την άλλη αυξάνεται ο τόσο πολιτισμικά χρήσιμος ελεύθερος χρόνος των συνταξιούχων.

- Έκτο, εκτεταμένη κοινωνική πολιτική. Σημαντική αύξηση στους χαμηλο-συνταξιούχους κατά 16% ως πρώτη φάση. Έτσι, μια συνταξιούχος με σύνταξη 430 ευρώ πάει άμεσα στα 500 ευρώ. Ενίσχυση για πρώτη φορά του φοιτητικού κόσμου, που καλύπτει ενοίκια, στέγαση, μεταφορές επιχορηγήσείς κτλ. Για πρώτη φορά τα μεσαία και χαμηλά στρώματα αισθάνονται τη μείωση στο κόστος της θέρμανσης. Άμεση αντιμετώπιση της διαχείρισης των υδάτινων πόρων με απτά αποτελέσματα Εκτεταμένη στεγαστική πολιτική για τα χαμηλά και μεσαία στρώματα. Καμία αύξηση φόρων Προστασία του θεσμού της ΑΤΑ και βελτίωση των δημοσίων βοηθημάτων. Προσπάθεια μείωσης της θητείας σε 19 μήνες, αλλά πολιτικές σκοπιμότητες την απέτρεψαν (ας το δουν αυτό οι. γονείς των στρατεύσιμων σε όποια παράταξη και αν ανήκουν).

- Έβδομο, εκπαιδευτική μεταρρύθμιση η οποία αποσκοπεί στον εκσυγχρονισμό της διαδικασίας της γνώσης, την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού και τον περιορισμό του εκκλησιαστικού κι εθνικιστικού σκοταδισμού (αν νομίζουν ότι μόνο αυτοί είναι Έλληνες σε αυτό τον τόπο να το βγάλούν από το μυαλό τους).

- Όγδοο η οικονομική-διπλωματία. Ενοχλεί την αντιπολίτευση, ακόμη και τη λεγόμενη συμπολίτευση η τυχόν προσέλκυση ξένων κεφαλαίων και η πίστωση επιτυχίας σε έναν κομουνιστή Πρόεδρο που απ’ ό,τι φαίνεταί γνωρίζει πολύ καλύτερα να διαχειρίζεται την οικονομία της αγοράς από τους υποτιθέμενους εκφραστές της

- Ένατο, Κυπριακό. Φαίνεται ότι κάτι κινείται προς θετική κατεύθυνση και αυτό δημιουργεί νευρικότητα σε αυτούς που στην πλειοψηφία τους επιθυμούν για ιδιοτελείς λόγους το καταστροφικό status quo.

Ενόψει των πιο πάνω (και δεν σημαίνει ότι η Κυβέρνηση έχει λύσει όλα τα προβλήματα του τόπου π.χ. υγεία, παιδεία, χωροταξία, συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς), η κατακόρυφη μείωση αποδοχής της διακυβέρνησης Χριστόφια όπως αυτή βέβαια αποτυπώνεται στη δημοσκόπηση του ΑΝΤΙ αναδεικνύει την επικοινωνιακή ανεπάρκεια της Κυβέρνησης. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι τα ΜΜΕ ακόμη και αυτό το κρατικό ΡΙΚ ελέγχονται από κατεστημένα συμφέροντα. Η Κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί ότι αρκετές νίκες χάνονται τις περισσότερες φορές κατ’ εικόνα παρά κατ’ ουσία. Η Κυβέρνηση χάνει τις εντυπώσεις και σε μια κοινωνία που τελεί ακόμη κάτω από την ηγεμονική επιρροή του εκκλησιαστικού και εθνικιστικού κατεστημένου, όλα κινδυνεύουν να τιναχθούν στον αέρα και μαζί με αυτό η προοπτική του νησιού.
Περαιτέρω, η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά των κομμάτων, ιδιαίτερα τον ΔΗΚΟ, αναδεικνύεται ως άκρως βλαπτική τόσο για τα πολιτικά αποτελέσματα όσο και για την πολιτική εικόνα της διακυβέρνησης Χριστόφια. Η Κυβέρνηση δέχεται ολομέτωπη και ολοκληρωτική επίθεση και εκ των έξω (με την εξαίρεση του κυρίου Αναστασιάδη) και εκ των έσω. Η διακυβέρνηση Χριστόφια (στους πρώτους δεκαπέντε μήνες διακυβέρνησής της αναδεικνύει σιγά-σιγά ότι κάτι αλλάζει σε αυτό τον τόπο. Τίποτα όμως ακόμη δεν έχει κριθεί. Γιατί οι διαχρονικοί αντίπαλοι της προόδου σε αυτί το νησί είναι σε θέση να παραμορφώνουν την πολιτική συνείδηση της κοινωνικής μάζας και να την αποξενώνουν από τα πραγματικά της συμφέροντα”.


Ποιο ΑΚΕΛ;
[Link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=871071&-V=archivearticles&-p].

“Ακούσαμε όλοι τις τελευταίες ημέρες τον ΓΓ του ΑΚΕΛ Άντρο Κυπριανού να μας εξηγεί (κοροϊδεύει πάει καλύτερα) για ακόμη μία φορά ότι ως ΑΚΕΛ «διαχρονικά ταχθήκαμε υπέρ των οικονομικών πολιτικών που στόχευαν στη σμίκρυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών». Την ίδια ώρα η κυβέρνηση Χριστόφια χάρισε 200-300 χιλ. ευρώ στους πιο ψηλά αμειβόμενους δημόσιους υπαλλήλους.
Το χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι ενώ αναγνωρίζει το ΑΚΕΛ ότι υπάρχουν συνταξιούχοι που εισπράττουν ποσά πείνας τους δίνει ψίχουλα και στους υψηλόβαθμους δημόσιους υπαλλήλους, των οποίων οι συντάξεις θα ξεπερνούν τις 2 ίσως και 3 χιλ. ευρώ των μήνα, άλλα 750 ευρώ τον μήνα σύνταξη (συν 45 χιλ. ευρώ εφάπαξ κατά την αφυπηρέτησή τους).
Φυσικά το ΑΚΕΛ, το κόμμα της Δημοκρατίας, επέλεξε να το κάνει με έναν «αισχρό» τρόπο. Ο λόγος, ξεκάθαρος. Θα αποκαλυπτόταν το μέγεθος της υποκρισίας του και οι πραγματικές προθέσεις του. Το πόσο πραγματικά (ΔΕΝ) ασπάζεται και (ΔΕΝ) εκπροσωπεί τις αρχές της κομουνιστικής φιλοσοφίας.
Για να αντιληφθούμε όλοι την υποκρισία του ΑΚΕΛ μέσα και του Προέδρου μας και του Άντρου του Κυπριανού, έψαξα και βρήκα από την ιστοσελίδα Wikepedia την ερμηνεία της λέξης κομουνισμός:
«Ως κοινωνικό και πολιτικό σύστημα ο κομουνισμός είναι η ανώτατη βαθμίδα της σοσιαλιστικής κοινωνίας στην οποία δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν η έννοια κράτος, τα ατομικά μέσα παραγωγής (ατομική ιδιοκτησία) και οι κοινωνικές τάξεις. Η ιδιοκτησία είναι συλλογική και όλοι οι άνθρωποι έχουν ισότιμο κοινωνικό status και δικαιώματα. Οι ανθρώπινες ανάγκες δεν μένουν ανικανοποίητες εξαιτίας της φτώχειας, και επιλύεται με κατανομή των πόρων ως απαιτείται. Είναι συχνά το σύστημα που προτείνεται για την επίλυση των προβλημάτων του καπιταλιστικού κύκλου φτώχειας. Ίσως η καλύτερα γνωστή ρήση της κομουνιστικής κοινωνίας είναι: Από τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.».
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια ο Δημήτρης Χριστόφιας και ο Άντρος Κυπριανού, πιθανόν τελώντας υπό σύγχυση, πήραν από το κράτος που δεν είχε την δυνατότητα (καταχρεωμένο) και έδωσαν στους 48 που σίγουρα δεν είχαν τόση ανάγκη.
Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι όπως αρκετοί καπηλεύονταν άλλα σοβαρά θέματα, όπως το Κυπριακό, για να αυτοπροβάλλονται και να βολεύονται, έτσι και το ΑΚΕΛ «έκλεψε» τον κομουνισμό. Τώρα πήρα και την απόδειξη που ήθελα.
Ενδεχομένως οι ιδρυτές του κόμματος (δεν είχα την τύχη να τους βιώσω) να ήταν πραγματικοί ιδεολόγοι με αρχές και πιστεύω. Τώρα όμως έχουν εκτοπιστεί και αντικατασταθεί από τους Κυπριανού, Χριστόφιες και πολλούς άλλους.
Επαναλαμβάνω, όση σχέση έχει το ΑΚΕΛ με τον κομουνισμό, έχει ο Χρυσόστομος με τον χριστιανισμό και ο Χίτλερ με την δημοκρατία”.

Σχόλια Ιστολόγου:

1. Το άρθρο του Σωτήρη Κάττου μιλάει από μόνο του. Γι’ αυτό Σχόλιο Ουδέν! Απλώς να σημειώσω ότι ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ πρέπει να επαναπαύεται! Πολλά έχουν να γίνουν ... Πάντως χωρίς τη συμμετοχή του κόσμου (των ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτσων) ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΕΝΕΤΑΙ!

2. Για το δεύτερο άρθρο του όψιμου υπερασπιστή των δικαίων και δικαιωμάτων των χαμηλά αμειβομένων Δημήτρη Γεωργιάδη έχω τις εξής ταπεινές κι αφελείς απορίες (Πάντως έχω την εντύπωση ότι ο κύριος Γεωργιάδης βγήκε για ψάρεμα στη Λήδρας και στη Μακαρίου):

i. Νέα ήθη λοιπόν, συντρόφια εισάγει στην ενημέρωση και στην απόκτηση γνώσεων ο Δημήτρης Γεωργιάδης! Τυφλά να ‘χει “Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο”, “Το Κεφάλαιο”, “Η καταγωγή της οικογένειας της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους”, “Ο ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του Καπιταλισμού”, μπροστά στο τι λεει η Wikipedia! Μέσα από ένα κείμενο 10 γραμμών και 100 λέξεων έμαθε απ’ εξω τζι’ ανακατωτά την κομμουνιστική θεωρία!

ii. Ο κύριος Γεωργιάδης που ναι μεν ορθώς κρίνει και διαμαρτύρεται γιατί 48 τόσοι υψηλόβαθμοι συνταξιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι πήραν παχουλότατα πασχαλινά επιδόματα, αλλά με το συμπάθκειο “αλλού τον τρώγει τζι’ αλλού κνίθεται”! Δηλαδή το ότι πήραν πασχαλινά επιδόματα και τόσες χιλιάδες απλώς ανθρώπων (έστω κι αν τα πήραν και κάποιοι που ΔΕΝ έπρεπε, γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν ήταν απόλυτα έτοιμες), είναι κακό και δεν μέτρα; Ή έπρεπε να μείνουν τα λεφτά στα ταμεία να τα φάνε (εν καιρώ το δέοντι) διάφοροι μεγαλόσχημοι σε “έργα” και “κινήσεις” για στήριξη των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων για επιβίωση της οικονομίας (δηλ. των επιχειρήσεων τους και των κερδών τους);

iii. Να συμπεράνω ότι ο κύριος Γεωργιάδης εμαράζωσεν που το ΑΚΕΛ (στην περιπτώσει με την οποία καταπιάνεται) δεν έκανε σωστή εφαρμογή της κομμουνιστικής αρχής “ στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες το”; Ή να το ρωτήσω τζι’ άλλως πως: Το ΑΚΕΛ (“μέσα και ο Πρόεδρος”) μετά την περσινή Φεβρουριανή Λαϊκή Επανάσταση - και την κατάληψη της εξουσίας μέσα, κτίζει σε λάθος βάσεις την κυπριακή κομμουνιστική κοινωνία; (Έτσι λίγο πολύ ο θεωρητικός του κυπριακού κομμουνισμού, κος Γεωργιάδης...).

iv. Κύριε Γεωργιάδη (δεν ξέρω να τύχει και διαβάσετε αυτό το κείμενο μου – μάλλον απίθανο αλλά διερωτούμαι), θα ήσασταν ευτυχής και χαρούμενος αν το ΑΚΕΛ έπαιρνε μέτρα και τροχιοδρομούσε διαδικασίες για την μετεξέλιξη (οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά) της κυπριακής κοινωνίας σε μια σοσιαλιστική/κομμουνιστική.

3. Πολύ ενδιαφέρουσα είναι και η ανάρτηση του Lexi_Penitas στο blog “ON AIR - Κύπρος Αέρινη” με τίτλο “Ο διεθνολόγος Τουμάζος Τσελεπής αποκαθιστά την αλήθεια για μια σειρά ζητημάτων συνεταιρισμός, εκ περιτροπής προεδρία, έποικοι”. Η ανάρτηση αποτελεί αναδημοσίευση άρθρου της χτεσινής Χαραυγής (18/5/2009) με εκτεταμένα αποσπάσματα από την ομιλία του Τσελεπή που έκανε πρόσφατα σε εκδήλωση που διοργάνωσαν το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών και η Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου με θέμα «Η εξέλιξη της τεχνολογίας και η αξιοποίησή της από τα ΜΜΕ για την προβολή του κυπριακού προβλήματος». [Link: http://cyonair.blogspot.com/2009/05/blog-post_18.html].

Anef_Oriwn
Τρίτη 19/5/2009