{Καιρός να κάνουμε πράξη και την εισήγηση του αγαπητού φίλου Περαστικού σε σχόλιο του στο προηγούμενο post και να μεταφερθούμε σ’ άλλα θέματα γιατί όντως “… αξιζει να κουβεντιαζουμε τζαι αλλα πραματα…”, αντί να ασχολούμαστε συνεχώς και να σπαταλούμε (πέραν του δέοντος) χρόνο και φαιά ουσία με τα κολλήματα, τες εμμονές και τα στερεότυπα των Αποκαταστατών της Δημοκρατίας καθώς και των διαφόρων Ανώνυμων φερέφωνων τους.
Στον χτεσινό “Πολίτη”, 14 του Μάη, υπήρχε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο (μετάφραση από την αμερικανική εφημερίδα “The Independent”) με τίτλο “Κόκκινο αντίδοτο στην κρίση” (link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=871576,printer.html&-V=archivearticles), το οποίο αναφερόταν στην αυξανόμενη επικαιρότητα της αριστερής σκέψης (μετά την αποτυχία του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου), δηλ. σε πολιτικά και λογοτεχνικά έργα Αριστερών συγγραφέων και διανοητών.
Ολοένα και περισσότερες συνειδήσεις κερδίζει η μαρξιστική κριτική στο καπιταλιστικό μοντέλο, καθώς εντείνεται η αναζήτηση αριστερής διεξόδου στην κρίση. Τα κλασικά αναγνώσματα της Αριστεράς επιστρέφουν και διεκδικούν την επαλήθευσή τους επιβεβαιώνοντας παράλληλα – κόντρα στους κατα τόπους απολογητές του καπιταλισμού - ότι τούτα παραμένουν διαχρονικά επίκαιρα
Μ’ αυτή μου της ανάρτηση με θέμα που έχει σχέση με τα Γράμματα βρίσκομαι και “εντός γραμμής”, για να μην ανησυχεί ο συμπαθέστατος κατα τ’ άλλα τακτικός επισκέπτης μας και σχολιογραφος Aiolos, ότι ενώ “… οι λοιποί σύντροφοι στα μπλοκ τους μιλούν για ποίηση και κουλτούρα …”, εγώ είμαι “εκτός γραμμής”}.
Κόκκινο αντίδοτο στην κρίση
“Ιστορίες σοσιαλιστικού ρεαλισμού, φεμινιστικές θεωρίες, ακόμη και μαρξιστικές μπροσούρες. Τα κλασικά αναγνώσματα της Αριστεράς επιστρέφουν στη μόδα, χάρη στην οικονομική κρίση. Ποιους κλασικούς του σοσιαλισμού, όμως, αξίζει να ανακαλύψουμε και πάλι; Ο αρθρογράφος της εφημερίδας «Τhe Ιndependent», 'Αντι ΜακΣμιθ, θυμάται μερικά κλασικά βιβλία-ευαγγέλια της Αριστεράς στην εποχή τους. Κάποια από αυτά αντέχουν στο χρόνο. Κάποια άλλα, μας λέει, καλύτερα να τα ξεχάσουμε.
- Κεφάλαιο, Τόμος 1 (1867), ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ.
Ο Μαρξ υποστηρίζει ότι ο πλούτος δημιουργείται από την ανθρώπινη εργασία και ότι η καπιταλιστική τάξη εκμεταλλεύεται την εργασία του προλεταριάτου. Το βιβλίο αρχίζει με σελίδες επί σελίδων οικονομικής θεωρίας και αποτελεί ένα τεστ αντοχής για τον τεμπέλη αναγνώστη. Η οικονομική θεωρία του Μαρξ λαμβάνεται ακόμη σοβαρά υπόψη, παρά τα όσα τραγικά που έγιναν στο όνομά του. Ίσως θα έπρεπε κάποιος να αφαιρέσει τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα και να τα δημοσιεύσει ανεξάρτητα για το ευρύτερο κοινό.
- Της Γης οι κολασμένοι (1961), ΦΡΑΝΤΣ ΦΑΝΟΝ.
Ο Φανόν ήταν ένας ψυχίατρος από τη Μαρτινίκα που πήρε μέρος στον αγώνα ανεξαρτησίας της Αλγερίας από τη Γαλλία. Το διάσημο βιβλίο του είναι μια ανάλυση της ψυχολογίας των ανθρώπων στις αποικίες και πώς μπορούν να απελευθερωθούν από τα δεσμά τους. Στο βιβλίο του προέβλεψε προφητικά ότι οι παλιοί αποικιοκράτες θα αντικατασταθούν από τις τοπικές ελίτ και ότι θα υπάρξουν αιματηρές συγκρούσεις ανάμεσα σε αντίπαλες φυλές. Ο Φανόν είναι αντικειμενικά ο μεγαλύτερος αντιαποικιοκρατικός συγγραφέας του 20ού αιώνα.
- Η μπροσούρα του Γιούνιους (1916), ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ.
Η Λούξεμπουργκ είναι μια ελκυστική ιστορική προσωπικότητα. Έγραψε την «Μπροσούρα του Γιούνιους» με ψευδώνυμο στη φυλακή, για να καταδικάσει τη φιλομιλιταριστική στάση της ηγεσίας των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών. Τρία χρόνια αργότερα, το SΡD κατηγορήθηκε για εμπλοκή στη δολοφονία της. Δύσκολα θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν όλα αυτά κάποιον σήμερα, εκτός και αν είναι λάτρης της γερμανικής ιστορίας.
-Ζερμινάλ (1885), ΕΜΙΛ ΖΟΛΑ.
Αυτό το βιβλίο του Γάλλου συγγραφέα αναγνωρίζεται από πολλούς ως το καλύτερό του. Εκεί περιγράφει τις συνθήκες εργασίας των ανθρακωρύχων, χωρίς να τους αναγνωρίζεται το δικαίωμα στην απεργία. Σήμερα η ιδέα ότι κάποιος κατεβαίνει στα έγκατα της γης για να εξορύξει κάρβουνο αποτελεί σχεδόν ιστορία. Για τον σύγχρονο αναγνώστη ενδεχομένως έχει περισσότερο ενδιαφέρον λογοτεχνικά παρά ιδεολογικά.
- Φόρος τιμής στην Καταλονία (1938), ΤΖΟΡΤΖ ΟΡΓΟΥΕΛ.
Ο Όργουελ πήγε εθελοντής στον ισπανικό εμφύλιο και εντάχθηκε στις τάξεις του ΡΟUΜ, ενός αριστερού κόμματος που υποστήριζε τον αντίπαλο του Στάλιν, Λ. Τρότσκι. Η εμπειρία του στην Καταλονία ήταν αρκετή ώστε να μην του αφήσει καμία ψευδαίσθηση για τη φύση του σταλινισμού. Το βιβλίο μπορεί να διαβαστεί με τρεις τρόπους: ως ένα εξαίρετο δείγμα πολεμικής ανταπόκρισης, ως πολιτικό ρεπορτάζ για ένα κεφάλαιο της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας ή ως πηγή έμπνευσης της «Φάρμας των Ζώων».
- Τα σταφύλια της οργής (1939), ΤΖΟΝ ΣΤΑΪΝΜΠΕΚΤ.
Η δεκαετία του 1930, η Οκλαχόμα χτυπήθηκε από ξηρασία. Χιλιάδες αγρότες υποχρεώθηκαν να μεταναστεύσουν στην Καλιφόρνια. Ο Στάινμπεκ ήταν ένας Καλιφορνέζος που κατέγραψε την εμπειρία των εσωτερικών μεταναστών μέσα από την ιστορία μιας φανταστικής οικογένειας. Είναι αναμφίβολα η καλύτερη νουβέλα για τη μεγάλη ύφεση της δεκαετίας του '30 και η πρώτη για την κλιματική αλλαγή.
- Γράμματα από τη φυλακή (1929-1935), ΑΝΤΟΝΙΟ ΓΚΡΑΜΣΙ.
Έχοντας διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στο επαναστατικό πνεύμα της Ιταλίας μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Γκράμσι συνελήφθη από τους φασίστες το 1926 και πέθανε στη φυλακή. Τα φιλοσοφικά δοκίμια που έγραψε εκεί εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα μετά το 1968 από τους ευρωκομουνιστές που ήθελαν να διαχωρίσουν τη θέση τους από τη σταλινική δικτατορία. Εάν είστε ευρωκομουνιστής ή θέλετε να διαβάσετε μια μαρξιστική κριτική στον Μακιαβέλι, αυτά τα κείμενα είναι για εσάς. Διαφορετικά, μάλλον όχι”.
Σχόλια Ιστολόγου:
Ο συγγραφέας του άρθρου εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις για τα βιβλία στα οποία αναφέρεται. Κάποια τα εγκωμιάζει (συνήθως αυτά που ήταν επικριτικά στην κομμουνιστική ιδεολογία) ενώ κάποια άλλα τα θεωρεί ξεπερασμένα. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι δεν αναφέρει κανένα έργο του Λένιν, ο οποίος ηγήθηκε της πρώτης (στον κόσμο) Σοσιαλιστικής Επανάστασης που είχε ως στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού, ενώ δεν κάνει καθόλου αναφορά στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο που υπήρξε και η πρώτη κομμουνιστική προγραμματική διακήρυξη.
Γι’ αυτό κι ΕΓΩ θα κάνω μια σύντομη αναφορά σ’ αυτό το κλασικό έργο των Μαρξ και Ένγκελς καθώς και σ’ ένα του Λένιν κι ακόμα ένα (λογοτεχνικό) που διάβασα με αρκετό ενδιαφέρον κατα τα φοιτητικά μου χρόνια.
1. “Το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος” -
Το έργο αυτό αποτελεί ένα από τα πλέον διαδεδομένα κείμενα της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής ιδεολογίας και μπορεί να χαρακτηριστεί πλέον ως ένα κλασικό πολιτικό κείμενο. Γράφτηκε από τους Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς, από τα τέλη του 1847 μέχρι τις αρχές του 1848, κατ’ εντολή της Ένωσης των Κομμουνιστών για να αποτελέσει το πρόγραμμά της. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα γερμανικά στις 21 Φεβρουαρίου 1848, στο Λονδίνο, λίγες ημέρες πριν την Φεβρουριανή Επανάσταση στο Παρίσι (που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 1848).
Το «Μανιφέστο» θεωρείται από τους ιδεολογικούς του συνοδοιπόρους του ως ένα θεωρητικό κείμενο για την Καπιταλιστική και την Σοσιαλιστική κοινωνία, αλλά ταυτόχρονα και οδηγός για δράση, οδηγός για την προλεταριακή επανάσταση που θα ανατρέψει την κυριαρχία της Αστικής τάξης και θα εγκαθιδρύσει μιαν αταξική κοινωνία.
2. “Ο ιμπεριαλισμός ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού Ιμπεριαλισμού” του Β.Ι. Λένιν
Γράφτηκε από το Λένιν κατα τους πρώτους έξι μήνες του 1916. Στο βιβλίο του αυτό ο Λένιν επεξεργάστηκε την οικονομική και πολιτική διάσταση του ιμπεριαλισμού, ως ενός νέου σταδίου ανάπτυξης του καπιταλισμού, που συνδέεται με την κυριαρχία των μονοπωλίων στην καπιταλιστική παραγωγή, τη ενοποίηση του βιομηχανικού και τραπεζικού κεφαλαίου, την εξαγωγή των κεφαλαίων και του οικονομικού χαρακτήρα των ιμπεριαλιστικών πολέμων (μοίρασμα και ξαναμοίρασα των αγορών). Στη σημερινή εποχή τον “Ιμπεριαλισμό” τον λεμε “Παγκοσμιοποίηση”
3. “Η Ζούγκλα” του Άπτον Σίνκλερ –
Ένα από τα πιο σπαραχτικά (κάποιος συμφοιτητής που το διάβασε το είπε και μακάβριο) μυθιστορήματα του 20ου αιώνα, “Η Ζούγκλα”, αποτελεί μια φωνή καταγγελίας της εκμετάλλευσης των φτωχών, της απληστίας των πλουσίων, του δίχως ηθική ή έλεος κεφαλαιοκρατικού συστήματος.
Μέσα από την εξιστόρηση του απεγνωσμένου αγώνα για επιβίωση Λιθουανών μεταναστών στην Αμερική, ο Σίνκλερ στήνει μια μεγαλειώδη τοιχογραφία της αμερικανικής εκβιομηχάνισης. Οι συνθήκες ζωής των εργατών, και μάλιστα των ξένων, είναι απερίγραπτες σε αθλιότητα και απανθρωπιά, οι ελπίδες αδιάκοπα διαψεύδονται, οι προσπάθειες δεν καταλήγουν πουθενά, η ζωή τους συνθλίβεται στη μέγκενη του κέρδους των αφεντικών. Παράλληλα μιλά και για την ίδρυση και ανάπτυξη του εργατικού κινήματος.
Αν και το μυθιστόρημα αυτό εκδόθηκε πριν από εκατό τόσα χρόνια, μοιάζει δυστυχώς αρκετές φορές σήμερα απίστευτα επίκαιρο.
Καλό διάβασμα!!!
Anef_Oriwn
Παρασκευή 15/5/2009
**********
UPDATE (Προσθήκη) – 17/5/2009
[Εδώ θα προσθέσω ένα μικρό απόσπασμα από τα σχόλια του “Δάσκαλου”, του Περαστικού όπου αναφέρεται σε μερικά (ακόμα) βιβλία, εξεγερτικά, αφυπνιστικά και αντικαπιταλιστικά (που είναι και το αντικείμενο αυτής της ανάρτησης παρά τις εωλικές προσπάθειες για εκτροπές και ξεστρατίσματα) ...]
Ο Περαστικός είπε ... (για τα βιβλία):
“1. συφφωνω με την προσθηκη του μανιφεστου..νομιζω οτι το πρωτο μερος εσιει την διαυγεια της επιστημονικης συνθεσης που αρθρωνεται ωρες ωρες σαν ποιηση..
2. που τα βιβλια που υπηρχαν, να συνηγορισω εντονα για το "της γης οι κολασμενοι" του φανον.. αν τζαι το αλλο του βιβλιο "μαυρα δερματα, ασπρες μασκες" θα ηταν επισης χρησιμο για τις διαφορες εκδοχες του κουλια-ισμου στην γλυκεια μας χωρα..
3. να προσθεσω το φεμινιστικο "η διαλεκτικη του σεξ" της σιουλαμιθ φαιρστοουν [μια ακομα αππειρα για το "missing link between marx and freud"]..εσιει το ριζοσπαστικο υφος τζαι το οραμα που διαπλεκει την κοινωνικη συγκρουση με την τεχνολογικη επανατασταση, για να εν κλασικο..τζαι να ταιρκαζει στες ημερες μας..το κεφαλαιο 6 [λαλει τζαι το εξωφυλο του αντιγραφου που κουβαλω μαζι μου] "μπορει να αλλαξει την ζωη σας" [τζαι νακκον διαφημιση..εν του 60'σ]”
Τέλος να προσθέσω κι εγώ ακόμα ένα βιβλίο (ελληνικό τούτη τη φορά) που διάβασα στα φοιτητικά μου χρόνια, πραγματικά αφυπνιστικό (αναφερόταν, νομίζω, στους κολίγους της Θεσσαλίας και κάτι με “ξύπνημα” είχε ο τίτλος του. Το θυμήθηκα όλως αιφνιδίως (άλλες λεπτομέρειες και συγγραφέα δεν θυμάμαι). [Κάπου θα είναι κι αυτό καταχωνιασμένο στο απέραντο χάος της βιβλιοθήκης μου!]
Anef_Oriwn
17/5/2009 – 7:20 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
31 σχόλια:
ενδιαφέρον ποστ.
τα σταφύλια της οργής είναι συγκλονιστικό βιβλίο, έσιει πολλύν τζαιρό που το θκιάβασα τζιαι ακόμα νιώθω τη φτώσεια, την απελπισμένη πορεία, την εκμετάλλευση.
το κεφάλαιο, είσιεν πολλύν χάζι γιατί εδοκίμασα να το θκιαβάσω στο πανεπιστήμιο.ενόμιζα ότι θα ήταν φιλοσοκοινωνικού περιεχομένου. που να ξέρω η καημένη.που οικονομικά εν κατλάβω γρι τζιαι έτσι εξαπόλυσα το
Καιρός ήταν να ασχοληθείς και με κάτι άλλο. Συμβουλή από ψυχολόγο;
ο ιμπεριαλισμός έννεν το ίδιο πράμα με την παγκοσμιοποίηση επειδή
1. η θέση τζιαι η μορφή του έθνους-κράτους στο παγκόσμιο σύστημα εδιαφοροποιήθηκεν, σε βαθμό που εν αποτελεί πλέον τον κυρίαρχο φορέα ρύθμισης ούτε της οικονομίας ούτε της ιδεολογίας. (Στρέηντς, 1996)
2. η διεθνοποίηση της οικονομίας τα τέλη του 19ου αιώνα εμβαθύνθηκεν σε τέθκιο βαθμό με τες παγκόσμιες αλυσίδες εμπορευμάτων σήμερα που αλλάξεν ποιοτικά η μορφή της. οι διασυνορικές δραστηριότητες αυξηθήκαν τζιαι η αστική τάξη έσιει μετατραπεί σε διαεθνική. (Σκλερ, 2002)
3. η παγκοσμιοποίηση σήμερα έσιει συγκεκριμένους υπερκρατικούς θεσμούς που την προωθούν/υλοποιούν σε αντίθεση με τον ιμπεριαλισμό όπου είχαμεν ανταγωνιστικές ζώνες επιρροής των διαφορετικών δυτικών κρατών. (Νέγκρι-Χαρντ, 2000)
Αν διάβασες το κείμενό μου για το Μπουλκές θα είδες ότι ο κομμουνισμός σαν Ελληνική εφαρμογή ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΚΕ στην πράξη και απέτυχε.
Για όποιον δεν μπόρεσε να το βρει .........εδώ σύντροφοι.
http://ignatios100.blogspot.com/2009/05/blog-post_15.html
Τώρα δοκιμάζετε και ο κομμουνισμός του ΑΚΕΛ, ίδια κατάληξη θα έχει θα αποτύχει.
Έτσι για να δεις τι σημαίνει ΕΟΚΑ Β για τους κομμουνιστές δες αυτό:
ΟΙ 36 ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΠΕΛΕΝΕ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΧΘΗΚΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
Το Μάη του 1947 από το στρατόπεδο του Δ.Σ.Ε. στη Βουλγαρική πόλη Μπερκοβίτσα ο υπεύθυνος για την "επαγρύπνηση", με άνωθεν διαταγή, είχε φτιάξει κατάλογο με τα ονόματα 100 περίπου "λυγισμένων".
Οι "συγκεκριμένες" κατηγορίες για τους λυγισμένους ήταν:
"Μιλάει στην παρέα του ότι χάσαμε και αυτόν τον αγώνα και με τους Αμερικανούς δεν μπορούμε να τα βγάλουμε περά"
Ή
"σε μια Συνέλευση είπε ανοιχτά ότι ‘πέταξε κι αυτό το πουλί’ και εννοούσε τον αγώνα του Δ.Σ.Ε." και αλλά τέτοια.
Από τον κατάλογο των 100 ο Ν. Ζαχαριάδης, ο ίδιος προσωπικά, ξεχώρισε 36, τους παρέδωσε στις Βουλγαρικές Μυστικές Υπηρεσίες για να σταλούν στο περιβόητο νησί κάτεργο του Δούναβη με το όνομα ΜΠΕΛΕΝΕ.
Όποιος έμπαινε εκεί δεν ξανάβγαινε ζωντανός...
"ούτε έμαθα ούτε άκουσα αν απόμεινε κανένας ζωντανός από εκείνους τους 36" καταλήγει στη γραπτή του μαρτυρία ο Κώστας Σιαπέρας ανώτερο στέλεχος, που εκτελούσε ειδική υπηρεσία του Δ.Σ.Ε. στις Ανατολικές Χώρες, και είχε άμεση προσωπική αντίληψη της ανατριχιαστικής αυτής ιστορίας.
................
Και για όσους έχουν άλλη άποψη μπορώ να βάλω και άλλα πράγματα, υπόψη ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ δεν είμαι αλλά και το αμάσητο παραμύθι δεν το μπορ
Αίολε,
Η φράση σου
"Τώρα δοκιμάζετε και ο κομμουνισμός του ΑΚΕΛ, ίδια κατάληξη θα έχει θα αποτύχει",
δείχνει ότι δεν έχεις ιδέα από Κύπρο.
Σου το είπα και άλλες φορές αλλά δεν θέλεις να καταλάβεις.
Το τι συνέβη στην Ελλάδα, το πως έδρασαν εκεί οι κομμουνιστές, δεν σημαίνει ότι έδρασαν ή δρουν παντού το ίδιο.
Εμβάθυνε λίγο στην κυπριακή ιστορία και θα διαπιστώσεις αυτό που σου λέω.
Το προσπαθώ Μιχάλη, το προσπαθώ, διαρκώς ενημερώνομαι και περισσότερο για τα Κυπριακά ζητήματα, ποιό είναι το θέμα πχ βλέπω τώρα τον αγώνα ανεξαρτησίας της ΕΟΚΑ, έχει κάτι ηρωικό και αξιοπρεπές, επειδή όμως τα μέτρα σύγκρισής που έχω είναι άλλα μου κάνει εντύπωση η μεγέθυνση μικρών πραγμάτων πχ η περίπτωση του ακρωτηριασμού του Θάσου Ηλία και η τοποθέτηση των δακτύλων του σε Βρετανική ταμπακέρα, είναι κάτι τρομακτικό και μάλιστα βλέπω και την φωτογραφία του αγωνιστή της ΕΟΚΑ με κομμένα τα χέρια, εντάξει αλλά εγώ μεγάλωσα σε μια γειτονιά που όλη την ημέρα από παιδί έβλεπα ανάπηρους πλήθος μέγα όχι αστεία, δεν ξέρω αν γίνομαι αντιληπτός, ελπίζω να μη παρεξηγηθώ, θυμάμαι την περίπτωση που φτάσατε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για ένα παλικάρι που δεν ξέρατε που είναι ο τάφος του και βάζατε αναζητήσεις των εγγονών του (δεν θυμάμαι το όνομά του ανθρώπου), μα αυτό είναι σύνηθες για όλες τις Ελληνικές οικογένειες, στην Βουλγαρία του Ζιβκοφ εγώ προσωπικά πήγα σε λέσχη πολιτικών εξόριστων και αναζητούσα πρώτο ξάδελφο της μάνας μου που χάθηκε η απάντηση από την Λέσχη "Και να ξέραμε δεν θα σου λέγαμε, θεώρησε ότι χάθηκε".
Και πάλι ελπίζω να μη παρεξηγηθούν αυτά που γράφω.
@ αιολος
Χαίρομαι που προσπαθείς αλλά θα σου πω ότι ιστορία της Κύπρου δεν είναι μόνο η ΕΟΚΑ.
Από τα τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας δεν μπορεί να περιοριζόμαστε μόνο σε μια τετραετία.
Ελπίζω να καταλαβαίνεις την δυσκολία που έχω με αυτή την υπερευαισθησία σας επειδή δεν έχω τρόπο να σου παραθέσω φωτογραφίες δες εδώ κάποιες φωτογραφίες που παρέθεσα, στην μάχη της Φλώρινας (1949) σε ένα βράδυ σκοτώθηκαν 850 αντάρτες και 40 στρατιώτες, δες εδώ για να καταλάβεις γιατί ακούω για ΕΟΚΑ Β και λέω τι λένε οι άνθρωποι τώρα;
http://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=51&t=152559
Βρε φίλε, άλλα σου λέω και άλλα μου λες.
Κατάλαβα Μιχάλη τι.
Αίολε,
Αφού το προσπαθείς (ακόμα) και δεν έχεις πλήρη (και σφαιρική) εικόνα (ακόμα) «για τα Κυπριακά ζητήματα», γιατί βιάζεσαι να κρίνεις, και να επικρίνεις καταφεύγοντας μάλιστα σε αφορισμούς και απόλυτες και αυθαίρετες τοποθετήσεις;
Οφείλω να υπογραμμίσω ότι δεν είσαι απλώς ένας (ακόμα) φανατικός ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ (όσο κι αν θέλεις να το αρνείσαι), αλλά ένας ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΟΣ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ και καλά κάνεις να το ψάξεις το θέμα! Το πρόβλημα σου ξεπερνά πλέον τα όρια της υστερίας και της ψύχωσης και χρήζεις ειδικής κούρας.
Εγώ επειδή δεν έχω την υπομονή ούτε και τη γαλαντομία του Μιχάλη θα στα πω ορθά, κοφτά και σταράτα. Αναφορικά με τα τεκταινόμενα (παλιά και νέα) στην Κύπρο (όχι πως με τα άλλα τα πας καλύτερα) είσαι ΑΧΑΠΑΡΟΣ (ανίδεος και αδαής)! Αρπάζεσαι από την όποια κακεντρέχεια και ανυποστασία που μπορεί να σερβίρει ο κάθε ομοϊδεάτης σου και επειδή τούτη μπορεί να συμβαδίζει με τις δικές σου εμμονές την κάνεις παντιέρα. Την αναπαράγεις και την ανακυκλώνεις (χωρίς καν να τη διασταυρώσεις) ξερνώντας το αντικομουνιστικό σου μένος.
Τι σχέση έχει ΡΕ άσχετε το Μπούλκες (και τι πιθανόν να έγινε εκεί) με τη σημερινή κατάσταση στην Κύπρο (τη διακυβέρνηση Χριστόφια) ή με τα ιστορικά γεγονότα της Κύπρου. Μαι ζωή “πέρα βρέχει στην Καραμανιά χιονίζει” είσαι! Ανεξεταστέος και κολλημένος στο ψυχροπολεμικό παρελθόν έμεινες και πάλι Έωλε! Όσα γράφεις όζουν μούχλας και ναφθαλίνης!
Την ιστορία για το Μπούλκες την έβαλες (από ένα μικρό φεγγίτη) με την τελευταία παρέμβαση σου στο προηγούμενο post του blog (μου) - γνωστή η προσφιλής σου τακτική να μιλάς για θέματα άσχετα με το κείμενο της ανάρτησης, αλλά δεν προκάλεσε αντιδράσεις εκεί και είπες να το ξανακάνεις εδώ. Άραγε πότε θα μας μιλήσεις και για την Μακρόνησο, τον Άη Στράτη, την Γυάρο, την Ικαρία; Όταν θα κάνω ανάρτηση με θέμα τι λέει (μέσα από τα βιώματα του) ο Μίκης Θεοδωράκης για όλα αυτά τα απαίσια και τα απάνθρωπα που έκαναν οι υπάνθρωποι ομοϊδεάτες σου;
Anef_Oriwn
Κυριακή 17/5/2009 – 00:16 π.μ.
Ρίτσα-),
Shερετούμεν!
Και σε καλωσορίζω στα μέρη μας!
Οφείλω να σημειώσω ότι τα ίδια συναισθήματα (όπως τα δικά σου) βίωσα κι εγώ (“τη φτώσεια, την απελπισμένη πορεία, την εκμετάλλευση”), διαβάζοντας το βιβλίο “Η Ζούγκλα”!
**********
Gregoris,
Δεν έχω κάνει συγκριτική μελέτη για το Ιμπεριαλισμό και την Παγκοσμιοποίηση (ίσως το κάνω κάποια στιγμή) για να δείξω τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των δύο φαινομένων, αλλά η οικονομική, πολιτική και πολιτιστική επέλαση του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου σε τι στην ουσία διαφέρει από τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις του περασμένου αιώνα; Και οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι των ΗΠΑ ανά τον κόσμο δεν γίνονται με σκοπό τον έλεγχο των φυσικών πόρων και των παγκοσμίων αγορών;
Anef_Oriwn
Κυριακή 17/5/2009 – 00:29 π.μ.
Πέρα για πέρα αναληθή κα αβάσιμα τα όσα γράφεις, δεν διστάζω να παραδεχτώ τα όποια κενά μου πρώτος εγώ, φυσικά δεν έκρυψα ότι δεν ζω στην Κύπρο, αυτό σημαίνει ότι δεν γνωρίζω πρόσωπα και ενδεχομένως καταστάσεις στο βαθμό που τα γνωρίζεται εσείς, δεν πρέπει όμως να είσαι με μάστερ στην κυπρολογία για να καταλάβεις πράγματα.
Αν με θες ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΟ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ και άσχετος, ότι πεις εγώ μιλώ πολιτικά και όχι προσωπικά και έτσι ασχολίαστο ας μείνει.
Αγαπητέ μου ΑΝΕΥ υποτιμάς τον εαυτό σου όταν δεν βλέπεις τι σχέση έχει το άγνωστο σε σένα μέχρι σήμερα Μπουλκές (ανάλογα τέτοια υπήρχαν και στην Αλβανία και την Βουλγαρία), στο Μπουλκές φίλε μου δοκιμάστηκε ο σοσιαλισμός (κομμουνισμός ) που θα εφαρμοζόταν στην Ελλάδα αν νικούσε ο ΔΣΕ και ΑΠΕΤΥΧΕ κατά τρόπο ΕΛΛΗΝΙΚΟ με σκάνδαλα, υπεξαιρέσεις, βία, πίκρα , καταναγκασμό κλπ πολύ πριν τα κολπάκια αυτά τα μάθουν οι αστοί πολιτικοί και τα εφαρμόσουν τα κομμουνιστικά αφεντικά τα εφάρμοσαν κατά τρόπο παραδειγματικό.
Το Κομμουνιστικό πείραμα λοιπόν εφαρμόστηκε στην Ελλάδα σήμερα εφαρμόζεται το ίδιο πείραμα στην Κύπρο, προσωπικά πιστεύω ότι θα αποτύχει............... ο παραλληλισμός είναι άσχετος;
Μάλιστα να μιλήσεις για την Μακρόνησο η οποία είναι μια μελανή περίπτωση ενταγμένη στον εμφύλιο, στην Ελλάδα υπάρχει μια μεγάλη μερίδα που πιστεύει ότι δεν έγιναν βασανιστήρια, δεν έγιναν φόνοι , δεν έγινε τίποτα κακό απεναντίας πήγαν οι άνθρωποι εκεί για παραθερισμό αυτή την αντίληψη την έχω πολεμήσει, εκεί που την πολέμησα αυτή την άποψη, με κατηγόρησαν για κομμουνιστή, άσχετο, έωλο κλπ όπως εσύ πριν λίγο με κατηγόρησες για αντικομμουνιστή, άσχετο, εωλο κλπ
(τι εμμονή όλων των κολλημένων με το έωλο νομίζουν ότι γράφουν την μεγαλύτερη εξυπνάδα ..............)
Έτσι όμως για να σου δώσω ένα δείγμα των θέσεών μου για την Μακρόνησο δες εδώ τους διαλόγους που έγιναν:
http://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=51&t=152160&start=0
Αίολε,
(που ένεκα της αμετροέπειας σου γίνεσαι και Έωλος – καλό είναι να το δεις αυτοκριτικά το ζήτημα),
2-3 σημεία (σε συντομία, γιατί βαρκούμαι τζιόλας – πόσες φορές να πούμεν τα ίδια και τα ίδια):
1. Σωστά λες ότι η “...Μακρόνησο […] είναι μια μελανή περίπτωση ενταγμένη στον εμφύλιο ...” Γιατί όμως εν λαλείς τζιαι το ίδιο για το Μπούλκες; Μέσα σ’ όλη εκείνη την ανώμαλη κατάσταση των διωγμών, της καχυποψίας και της; ήττας κάποια ακραία φαινόμενα (χωρίς να τα δικαιολογώ ήταν αναπόφευκτα). [Και παρεμπιπτόντως γα το Μπούλκες έχω ξαναδιαβάσει – δεν περίμενα να με διαφωτίσει κανένας φωστήρας αντικομουνιστής].
2. Χαρακτηριστικό δείγμα της ασχετοσύνης σου και των κολλημάτων σου είναι αυτό που με ύφος χιλίων καρδιολόγων/καρδιναλίων μας λαλείς: “… Το Κομμουνιστικό πείραμα λοιπόν εφαρμόστηκε στην Ελλάδα σήμερα εφαρμόζεται το ίδιο πείραμα στην Κύπρο …”. Ρε μα είσαι καλά; Εφαρμόζεται κομμουνιστικό σύστημα στην Κύπρο;!!! Τα κενά στη γνώση τελικά μετατρέπονται σε κενά αέρος!
3. Τέλος όταν “μιλάς πολιτικά και όχι προσωπικά”, ταπεινή μου άποψη είναι να έχεις τουλάχιστον διαβάσει ή μελετήσει τι λεει και η άλλη πλευρά για το υπό συζήτηση θέμα;
Anef_Oriwn
Κυριακή 17/5/2009 – 10:59 π.μ.
Άκου να και δες ΑΝΕΥ εγώ ο αμετροεπής σκέφτομαι .......... ποιά άραγε είναι η διαφορά μεταξύ Μακρονήσου και Μπουλκές ώστε να πω ότι το ένα ήταν κολαστήριο εντεταγμένο στον Εμφύλιο και το άλλο ήταν πείραμα του τι θα συνέβαινε στην Κομμουνιστική Ελλάδα;
1.
Η Μακρόνησος ήταν στην Ελλάδα τον καιρό που γινόταν οι επιχειρήσεις.
Το Μπουλκές ήταν σε μια άλλη χώρα μακριά από τον πόλεμο εν ειρήνη.
2.
Στην Μακρόνησο υπήρχαν οι σκαπανείς (κομμουνιστές) και οι ΑΜ εθνικιστές.
Στο Μπουκλές θεωρητικά τουλάχιστον ΟΛΟΙ ήταν στην ίδια παράταξη, ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ λέω.
3.
Στην Μακρόνησο καθαρός και ξάστερος στόχος ήταν η "αναμόρφωση" τον κομουνιστών σε εθνικιστές με βίαιο τρόπο.
Στο Μπουλκές ο βίαιος τρόπος εφαρμόστηκε από ομοϊδεάτες για να καθυποτάξει την συνείδηση ομοϊδεατών.
Θα μπορούσα να σου αναφέρω και άλλες περιπτώσεις που διαχωρίζουν Μακρόνησο - Μπουλκές, αυτά είναι αυτονόητα πράγματα βρε ΑΝΕΥ και δεν χρήζουν ερμηνείας τι έγινε λοβοτομή σας έχει κάνει το ΑΚΕΛ;
Συγνώμη πες σε μένα τον άσχετο ΑΝΕΥ στην Κύπρο σήμερα δεν κυβερνά το ΑΚΕΛ δηλαδή το Κομμουνιστικό κόμμα της Κύπρου; Τι πρόγραμμα εφαρμόζει δηλαδή το ΑΚΕΛ αντικομμουνιστικό πρόγραμμα ή το πρόγραμμά του, που είναι κομμουνιστικό, αγαπητέ μου ΑΝΕΥ γιατί αυταπατάσαι, εξαπατώντας και τους άλλους; Κομμουνιστική διακυβέρνηση δεν έχετε στην Κύπρο; τι έχετε δηλαδή;
Μιλάω κυρίως πολιτικά με την άλλη πλευρά ΑΝΕΥ, άρα ακούω και τι λέει η άλλη πλευρά, άλλο αν τα αποδέχομαι αυτά που λέτε, εγώ είμαι το μαύρο πρόβατο στα μπλοκ σας, αυτός που μιλά και γράφει την άλλη σκέψη από την δική σας, έτσι δεν είναι;
Βρε Έωλε, βρες πρώτα το Εκλογικό Πρόγραμμα του Προέδρου, διάβασε το (αν έχεις απορίες εδώ είμαστε) και μετά έλα να μας πεις τα κομμουνιστικά που έχει μέσα στο Πρόγραμμα και τα αντικομουνιστικά τα δικά ΣΟΥ! Ο.Κ. ΑΧΑΠΑΡΕ;
Anef_Oriwn
Κυριακή 17/5/2009 – 1:02 μ.μ.
1. οι ΗΠΑ εν τζιαι εν απλά έλεγχο των φυσικών πόρων τζιαι των αγορών που διασφαλίζουν με τες επεμβάσεις τους, εν την ασφάλεια τζιαι την σταθερότητα του διεθνούς συστήματος στο οποίο κατέχουν ηγεμονική θέση.
2. οι πολυεθνικές εταιρείες σήμερα σε αντίθεση με τες αντίστοιχες τους τον 19ο αιώνα, έχουν ανεξαρτητοποιηθεί που το έθνος-κράτος προέλευσης τους τζιαι λειτουργούν με παγκόσμια λογική
3. η παραδοσιακή λενινιστική θέση που προβάλλεις εν ήδη κατεγραμμένη στη διεθνή βιβλιογραφία. Petras and Veltmeyer, 2001 Globalisation unmasked: imperialism in the 21st century.
4. αλλά η δική μου εισήγηση αν θέλεις να μελετήσεις το θέμα εν να δεις τζιαι την άλλη άποψη, όπως καταγράφεται που τους ριζοσπάστες (μαρξιακούς αν όχι μαρξιστές) θεωρητικούς της παγκοσμιοποίησης, πχ Antonio Negri - Micael Hardt, Susan Strange, Leslie Sklair, Manuel Castells
Αν κατάλαβα για να μη απαντάς στα λοιπά σε έπεισα (σε καλό δρόμο είσαι, χαίρομαι για την πρόοδό σου).
Αγαπητέ μου ΑΝΕΥ σκέπτομαι να αλλάξω το όνομα μου και από Αίολος να το κάνω ή έωλος ή αχαπαρός μπορείς να το βάλει σε ψηφοφορία και ότι πει ο λαός.
Απ ότι κατάλαβες με βρίσκεις σε κέφια (επωφελήσου).
Τώρα άκου αρκετά πολιτικά προγράμματα διάβασα στην ζωή μου, εξ άλλου το πολιτικά προγράμματα γράφονται για να μη τα διαβάζει κανείς. Σιγά όλοι αυτοί οι μαλ@κες που πάνε και ψηφίζουν μη και ξέρουν τα πολιτικά προγράμματα των κομμάτων που ψηφίζουν. κανονικά όσοι ψηφίζουν θα έπρεπε να περνούν εξετάσεις να δούμε αν ανήκουν στο ανθρώπινο είδος και μετά να τους επιτρέπετε να πάνε στην κάλπη.
Αλλά απ ότι φαίνεται εσύ έχεις καλοδιαβάσει το πρόγραμμα του ΑΚΕΛ για πες μου λοιπόν, "ΔΕΝ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ;"
Διότι αν δεν το εφαρμόζει τότε ή
1. Εσείς οι ψηφοφόροι του είστε "πρόβατα" και ότι θένε σας κάνουν!
ή
2. Εν γνώσει σας και εσείς και ο Χριστόφιας εξαπατάτε όσους σας ψήφισαν!
Απάντησέ μου λοιπόν: ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΑΚΕΛ;
Ο χαρακτηριστικός ψηφοφόρος σας αγαπητέ μου είναι αυτός :
http://www.youtube.com/watch?v=1hGTfIX9l8o
Αν γνώριζες έστω και ελάχιστα περί Κύπρου Αίολε, θα ήξερες ότι εδώ και χρόνια το ΑΚΕΛ έχει διακηρύξει ότι ο στόχος του σοσιαλισμού (και επομένως η εφαρμογή ενός κομμουνιστικού προγράμματος) αναστέλλονται μέχρι τη λύση του κυπριακού.
Ο Άνευ σου είπε να διαβάσεις το πρόγραμμα Χριστόφια, είναι στο διαδίκτυο, βρες το και δάβασε το παρά να λες ότι σου κατέβει και με βάση το τι υπολογίζεις.
μια επισης ουσιαστικη διαφορα της εποχης του ιμπεριαλισμου που την εποχη της παγκοσμιοποιησης [αν περιγραψουμε ετσι τα τελη του 19ου τζαι τα τελη του 20ου αιωνα], εν τζαι η μετατοπιση του κεντρου βαρους του παγκοσμιου καπιταλιστικου συστηματος..που τον 15-16 αιωνα που αρκεψεν να απλωνεται ηταν ενα συστημα με αξονα την δυση..με την καινοτομια [που το διαχωριζεν που τες μεχρι τοτε αυτοκρατοριες οπως σωστα επαρατηρησεν ο βαλλερσταιν] οτι εν εισιεν ενιαιο κεντρο..η συνθηκη της βεσταφαλια το 1648 οριστικοποιησε το εσωτερικο ευρωπαικο καθεστως σαν ενα ειδος δομησης κτισμενης στην κρατικη κυριαρχια..τζαι κατα συνεπεια η δυση ελειτουργαν τζαι ενιαια [σαν γεωπολιτικη δομη συσσωρευσης στο συστημα] αλλα τζαι ανταγωνσιτικα σαν εθνη-κρατη αυτοκρατοριες..
ο ιμπεριαλισμος του τελους του 19ου αιωνα-αρκες του 20ου εσηματοδοτησεν το τελος/ολοκληρωση της κατακτησης του πλανητη..τζαι την ολομετωπη συγκρουση των ευρωπαικων αυτοκρατοριων αναμεσα τους..
η σημερινη παγκοσμιοποιηση σαφως εσιει στοιχεια που θυμιζουν τον παλιο ιμπεριαλισμο [η τζαι τες προηγουεμενς φασεις επεκατασης του δυτικο-κεντρικου παγκοσμιου συτηματος] αλλα εκφραζει νομιζω τζαι μιαν εποχη οπου η δυση εν ελεγχει πκιον την παγκοσμια οικονομια...
οι πολυεθνικες παιζουν ναι, εναν αυτονομο ρολο..αλλα τζαι οι πολυεθνικες εθελαν εναν κρατος να τες στηριζει ιστορικα - το κεφαλαιο χωρις την κρατικη καταστολη εν μπορει να υπαρξει περα που τες ανοησιες των ιδεολογιων της αγορας..σημερα αντιθετα, υστερα που την κριση της αμερικανικης ηγεμονιας που την δεκαετια του 70, το κεφαλαιο γινεται πιο ρευστο..τζαι γυρευκει διαφορετικους τροπους τζαι χωρους διασφαλισης της νομιμοποιησης του - αλλα τζαι των συνθηκων συσσωρευσης..
η προσπαθεια αναδειξης διεθνων θεσμων, οπως εφανηκεν τζαι στες προσφατες συζητησεις των g-20 εν ενας τροπος..η εξαρτηση της αμερικανικης οικονομιας που τα ασιατικα [κατα κυριο λογο πκιον κινεζικα] κεφαλαια, εν ενα αλλο συμπτωμα των μετατοπισεων..
οσον περνα ο χρονος τζαι αποκτουμεν μια κριτικη αποσταση, νομιζω οτι ο πολεμος στο ιρακ εν να αποκτησει κομβικη αναλυτικη σημασια..ναι ηταν μια αποπειρα να διεκδικησουν οι αμερικανοι [των ηπα εννοειται] τον ελγχο των πηγων ενεργειας για να εμποδισουν την παρακμη της ηγεμονιας τους - μια στρατηγικη δηλαδη που εστηριζετουν στον παλιον ιμπεριαλισμο..το στρατιωτικο χαρτι εν το συνηθισμνο τελευταιο χαρτι της ηγεμονιας που παρακμαζει..λαλειτε ο ομπαμα να εν το αποδεκτο προσωπο της νεας φασης;
οπως τζαι να εσιει οι αμερικανοι εχασαν..
αλλα για να μιλουμεν τζαι για την οπτικη των καταπιεσμενων, η δικατορια των διεθνους νομισματικου ταμειου τις τελευταιες δεκαετιες εν τζαι εδιεφερεν [στο ειδος της εξαθλιωσης που επαραγεν] που τες παλιες αποικιοκρατιες..αλλα εβασιζετουν στην τοπικη καταστολη..τζαι εκτιζεν καθεστως διευρυνσης των κερδων ουλλων των εν δυναμει κεφαλαιων τζαι οϊ μονο συγκεκριμενων κρατων..
για τα βιβλια..
1. συφφωνω με την προσθηκη του μανιφεστου..νομιζω οτι το πρωτο μερος εσιει την διαυγεια της επιστημονικης συνθεσης που αρθρωνεται ωρες ωρες σαν ποιηση..
2. που τα βιβλια που υπηρχαν, να συνηγορισω εντονα για το "της γης οι κολασμενοι" του φανον.. αν τζαι το αλλο του βιβλιο "μαυρα δερματα, ασπρες μασκες" θα ηταν επισης χρησιμο για τις διαφορες εκδοχες του κουλια-ισμου στην γλυκεια μας χωρα..
3. να προσθεσω το φεμινιστικο "η διαλεκτικη του σεξ" της σιουλαμιθ φαιρστοουν [μια ακομα αππειρα για το "missing link between marx and freud"]..εσιει το ριζοσπαστικο υφος τζαι το οραμα που διαπλεκει την κοινωνικη συγκρουση με την τεχνολογικη επανατασταση, για να εν κλασικο..τζαι να ταιρκαζει στες ημερες μας..το κεφαλαιο 6 [λαλει τζαι το εξωφυλο του αντιγραφου που κουβαλω μαζι μου] "μπορει να αλλαξει την ζωη σας" [τζαι νακκον διαφημιση..εν του 60'σ]
αιολε,
σε χαιρετω..
σκεφτου την συγκριση με δικους σου ορους..ας πουμεν οτι μιλουμεν για την ελληνικη επανασταση [του 21 που σου αρεσκει υποθετω]..το οτι καποιοι αγωνιστες εφκαλαν τα μαθκια τους [αλληλοτσακωνονταν] κλπ σημαινει κατι για την επανασταση;
το οτι οι ιακωβινοι στην γαλλικη επανασταση εκαμαν κατι αναλογο μεταξυ τους, σημαινει οτι το οραμα τους για ισοτητα ολων των πολιτων ηταν λαθος; καλα που ζιουμεν σημερα; δε κανενα εργο του ken loach..διαπραγματευκεται πολλα καλα τζαι ευιασθητα το ζητημα της τραγωδιας στην επανασταση..
εν λαθος [αλλα τζαι ασεβεια γιατι εκτος που κοινωνικοι επαναστατες επολεμησαν τζαι για την χωρα σου με παθος πολλην-σε περιοδους που οι εθνικοφρονες σας εντυνουνταν τσολιαδες για να υπηρετησουν την βερμαχτ] να κρινεις την τραγωδια της ηττας [τζαι την παρανοια της] σαν το ενδεχομενο αποτελεσμα μιας επαναστασης..
οπως τζαι η ελληνικη που σου αρεσκει, τζαι η γαλλικη [που εν πιο γενικα αποδεκτη] οι επαναστασεις δημιουργουν υποδομες τζαι προοπτικες..τζαι κρινουνται ιστορικα..
για την κυπρο εχουν δικαιον ο μιχαλης τζαι ο ανευ..εν αλλος ο κομμουνισμος δακατω, αλλη εμπειρια,αλλη κοινωνια..τζαι σιουρα αλλη συγκυρια τωρα..
μα εν εκαταλαβες οτι οι κομμουνιστες γενικα πιστευκουν σε σταδια ιστορικης εξελιξης; αναγκαιες εθνικες ενοτητες κλπ;
εν υποψιαστηκες γιατι οι αναρχικοι τζαι οι κουκουεδες στην ελλαδα τσακωνουνται;
ισως γιατι ειμαστεν πιο λλιοι σαν λαος [γενικα τζαι των 2 κοινοτητων] να ειμαστεν τζαι πιο ευαισθητοι στα θυματα της βιας..
περαστικος
Ώστε πρώτα θα επιλύσει το κυπριακό και μετά θα κάνει την έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα, είδες που μαθαίνω ....... Το ζήτημα είναι ότι με τις επικύψεις που θα κάνει κατά την προσπάθειά του για την επίλυση του κυπριακού (που δεν θα επιλύσει δηλαδή) την επίθεση στα οφ σορ κυπριακά ανάκτορα για την επιβολή του του κομμουνισμού θα την κάνει μπρούμητα με "υποστήριξη" προφανώς των "αδελφών" τ/κ.
Έωλε,
Το τελευταίο σου σχόλιο είναι απαράδεκτο και προσβλητικό!!! Τα “μπρούμυτα” (αλλά και πιθανόν και τα “ανάσκελα”) του αρρωστημένου μυαλού σου, δεν έχουν απολύτως καμία θέση με το θέμα μας, γι’ αυτό μαζώξου!
Αν συνεχίσεις αν συμπεριφέρεσαι μ’ αυτό τον απαράδεκτο και χυδαίο τρόπο (που είναι και η τακτική σου όταν ξεγυμνωθείς και δεν έχεις τίποτα να πεις) θα ΜΕ αναγκάσεις να σου κλείσω την πόρτα κατάμουτρα!
Πέραν του ότι δεν χαμπαρίζεις απολύτως ΤΙΠΟΤΑ περί Κύπρου (μόνο εικασίες κάνεις και αυτές με βάση τα ψυχονευρωτικά σου κολλήματα) προσπαθείς να εκχυδαΐσεις και τη όποια προσπάθεια που γίνεται για συζήτηση πάνω στα θέματα που μπαίνουν!
Καταλαβαίνω ότι θέλεις σημασία, αλλά πάψε να συμπεριφέρεσαι σαν μωρό παιδί! Δεν είμαστε υπόχρεοι να ακούμε και να διαβάζουμε την όποια μαλακία και ηλιθιότητα, σου έρθει στο κεφάλι ... Τουλάχιστον μη γίνεσαι προκλητικός! Κι αυτά που ξέρεις και γουστάρεις να τα κάνεις εκεί που σε παίρνει – στα διάφορα forums και blogκια των ομοϊδεατών ΣΟΥ. Εδώ είσαι ευπρόσδεκτος ΜΟΝΟ άμα έχεις θέσεις - χωρίς αφορισμούς, χλευασμούς και χαρακτηρισμούς!!! Γκέγκε; Αν δεν σ’ αρέσει (κι όπως είπες κι εσύ κάποτε) ... “το κουβαδάκι σου και σ’ άλλη παράλια!!!” Μπορούμε να επιβιώσουμε και χωρίς ΕΣΕΝΑ!
Anef_Oriwn
Κυριακή 17/5/2009 – 3:12 μ.μ.
ο πόλεμος του ιρακ, εθύμιζεν όντως τον παλιό παραδοσιακό ιμπεριαλισμό. κάποιοι αποκαλέσαν τον ένα βήμα πίσω στην διαδικασία της παγκοσμιοποίησης. όμως έννεν σίουρο αν είσιεν δομικά/οικονομικά αίτια. μάλλον ήταν πολιτικά τα ελατήρια του, για να δοθεί το μήνυμα ότι οι ΗΠΑ κάμνουν κουμάντο ακόμα, (το ότι εχάσαν ίσως να εν τζιαι ενδεικτικό ότι επέρασεν ανεπιστρεπτί η εποχή του ιμπεριαλισμού.
όμως άλλη μια διαφορά της παγκοσμιοποίησης με τον ιμπεριαλισμό εν η σμίκρυνση της απόστασης μεταξύ μητρόπλης τζιαι αποικίας. οι μετανάστες εργάτες των μητροπόλεων τζιαι τα σούπερ αναπτυγμένα κέντρα βιομηχανίας τζιαι υπηρεσιών σε πολλές πόλεις του τρίτου κόσμου αναπτρέπουν το δίπολο μητρόπλη-αποικία τζιαι δημογραφικά, τζιαι οικονομικά, τζιαι χωροταξικά.
λοιπον, ούτως ή άλλως δεν σε πολυδιαβάζω, έτσι αν ακολουθήσει σχόλιο μετα απ'αυτό με το ψευδώνυμο δοκησίσοφη ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΓΡΑΨΕΙΣ γιατί δεν είναι δικό μου. Δες και σχετική ανακοίνωση στο μπλογκ μου σε σχόλιο ( μιλώ σοβαρά τζιαι μεν αρκέψεις ειρωνίες).
Μου πέρασε η μεσημεριανή καλή διάθεση, που το θυμήθηκες το "κουβαδάκι" ΑΝΕΥ, τον συμπαθέστατο ασλάν τον στενοχώρησα αλλά εν τω μεταξύ μου είχε ρίξει κάτι "βλακανς" απανωτά, δεν μπορώ να καταλάβω πως το τεμπεσίρι σου καταγράφει μόνο τα δικά μου φάουλ και το σφουγκαράκι σου σβήνει τα πέναλτι των συντρόφων σου.
Αγαπητέ Μιχάλη το Κυπριακό δεν θα το επιλύσει ο Χριστόφιας, αλλά αν το "επιλύσει" θα είναι να μαζεύεις τα μπογαλάκια σου και τραβάς στην Σοσιαλιστική Δημοκρατίας της Κούβας καλύτερα, για σκέψου έξη μήνες να έχεις πρόεδρο της Κύπρου τον Έρογλου!
Να πρέπει να πληρώσετε τον τεράστιο δανεισμό της Β Κύπρου και να καλύψετε την τεράστια ανεργία της και να μη τολμάτε να πάτε και στα σπίτια σας που τα κατοικούν κούρδοι;
Dokisisofi,
Άρχισε να παραγίνεται το κακό! (Και ΔΕΝ ΣΕ ειρωνεύομαι καθόλου – εξ άλλου έδωσα διευκρινήσεις σε σχόλιο μου στο προηγούμενο post μου).
Πάντως εδώ δεν κτύπησαν (με το nick σου) ακόμα τα ρεμάλια!
Κάτι όμως πήρε το μάτι μου στο Blog Μιχάλη – link: http://mihalismihail.blogspot.com/2009/05/blog-post_16.html
Γιατί έχω την εντύπωση ότι όταν πατήσουμε με το αριστερό πλήκτρο πάνω στο όνομα και μας παραπέμψει στο profile (κι όχι στο blog) το μήνυμα/σχόλιο είναι γνήσιο; Έτσι έχουν τα πράματα ή κάνω λάθος;
Anef_Oriwn
Κυριακή 17/5/2009 – 6:46 μ.μ.
΄τωρα που μπήκα, το πρόσεξα και εγώ. Όμως αυτό που έγραψα εγώ έχει το σημαδακι του google, το άλλο όχι.
Αλλά τί υπονοείς;;;;Υπήρχε περίπτωση να είναι γνήσιο;;; υπάρχει περίπτωση να έγραφα κάτι τέτοιο;;;;;
ενόμιζα ότι ως παθών θα έδειχνες κατανόηση αλλά απλά εχάρηκες. τελος
Dokisisofi,
Είσαι φορτισμένη και παρεξηγήσεις (τζιαι μουγιάζεσαι) χωρίς (ουσιαστικό) λόγο και χωρίς να περιμένεις να σου πει ο άλλος τι θέλει να πει (ή εννοεί). Δεν είμαι και κανένας ειδήμονας computerάς ή bloggerάς. (Ο Aceras είπεν με ως τον “πιό ανίδεο κκομπιουτερά”).
Βασικά εκείνο που ήθελα να τονίσω με τον προβληματισμό μου και την αναφορά μου στη γνησιότητα των σχολίων (στην προηγούμενη παρέμβαση) μου, ήταν ότι καταφέρνουν να μπαίνουν απ’ ευθείας στο Profile είναι κατά πολύ πιο σοβαρό το πρόβλημα (γιατί έχω την εντύπωση ότι έχουν αποκαλυφτεί και οι κωδικοί πρόσβασης – εκτός πάλι κι αν έχουν δημιουργήσει το ίδιο profile με το δικό σου, που και πάλι το αποκλείω, γιατί νομίζω δεν θα δινόταν έγκριση από το πρόγραμμα blogger).
Και βέβαια (ως παθών) έχω δείξει κατανόηση (και νομίζω πως τούτο φαίνεται και μέσα από τα γραφόμενα μου) γι’ αυτό και τα άλλα που λες (ότι δήθεν χάρηκα – για ότι ΣΟΥ έτυχε) είναι ανυπόστατα κι αυθαίρετα!!! Όμως ότι νομίζεις και είναι καλό για ΣΕΝΑ, κάντο!!!
Anef_Oriwn
Κυριακή 17/5/2009 – 9:26 μ.μ.
Αιολε σταρτζιιθκια μου οι χαζοτοποθετήσεις σου, δεν αξίζουν καμίας απάντησης σπατάλη εγκεφαλικών κυττάρων. οποιος ασχολείται μαζί σου κινδινεύει με αλτσχάιμερ
Ουάο κόρη 50 χρονη... εσύ εδιάβασες τα τούτα ούλλα;
Δημοσίευση σχολίου