Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Ανάρτηση 47/2015 [έκτακτη, μακροσκελέστατη, κυπριακή, πολιτική, εκλογική, Αριστερή] – Για την πρόταση του Προέδρου του ΔΗΣΥ για αύξηση του εκλογικού μέτρου στο 5% και για μερικά άλλα εκλογικά τινά...


Εισαγωγικά

Ως Αριστεροί και Δημοκρατικοί [αυτά τα δύο κατ’ ΕΜΑΣ πάνε πακέτο] Άνθρωποι, θα θέλαμε εκτάκτως να ασχοληθούμε [ως Πολιτμπιουρό του Blog] με την καθ’ όλα αντιδημοκρατική,  ύπουλη, κουτοπόνηρη, υποκριτική και με σαφείς μικροπολιτικούς και κομματικούς στόχους και σκοπούς, πρόταση του Προέδρου του ΔΗΣΥ Αβέρωφ (alias Φούλλης) Νεοφύτου, [την οποία κατάθεσε και στη Βουλή την περασμένη Πέμπτη - χωρίς όμως, όπως φάνηκε και μέσα από διάφορες αντιδράσεις βουλευτών του Κόμματος ΤΟΥ, όπως ο Αντρέας Θεμιστοκλέους και ο Ρίκκος Μαππουρίδης, να έχει διαβουλευτεί με την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος του], για αύξηση του εκλογικού μέτρου από το 1,8% που είναι σήμερα, στο ... 5%. Η αύξηση θα αφορά τις επικείμενες (στις 22 του ερχομένου Μαΐου) βουλευτικές εκλογές,!
Για χατίρι, λοιπόν, του Φούλλη [ένας είναι ο Φούλλης! – δείτε ΤΟΝ κι εδώ όπως κι επαέ] και της (περισπούδαστης) πρότασης ΤΟΥ για το εκλογικό μέτρο [την οποία από τούδε και στο εξής θα καλούμε “ΠΦ (Ππφφ)”, δηλ. “Πρόταση Φούλλη”], θ’ αφήσω κατά μέρος (για την ώρα τουλάχιστον),  
ένα άλλο πόνημα ΜΟΥ περί “Θεού και Εκκλησίας” που είχα συγγράψει με αφορμή άρθρο του πρώην Υπουργού Παιδείας Αντρέα Δημητρίου για τον πολύκροτο αφορισμό του θεολόγου Αντρέα Πιτσιλλίδη, καθώς κι
ένα άλλο κείμενο (ΜΟΥ) που βρίσκεται στα σκαριά κι αφορά το κυπριακό, τις συνομιλίες και την “καυτή πατάτα” που λέγεται περιουσιακό... 
[Με την πρώτη οφτζιερκάν όμως, θα επανέλθω στα εν λόγω δύο θέματα]...

***********************************
Η “Πρόταση Φούλλη” - σε συντομία “ΠΦ (Ππφφ)”!

{Μια και θα μιλήσουμε για ένα σημαντικό εκλογικό ζήτημα, παραθέτουμε και μία σχετική με τις εκλογικές διαδικασίες φωτογραφία, την οποία βλέπουμε συχνά σε ρεπορτάζ των εφημερίδων που έχουν να κάνουν με τις εκλογές˙ απεικονίζει μιαν ευειδεστάτη κοπελιά να εξασκεί το δικαίωμα της ψήφου}...


Κατ’ αρχάς να δηλώσουμε εξ αρχής ότι (επί του θέματος), ΕΜΕΙΣ, [δηλ. το Politburo του Blog]διαφωνούμε και καθέτως και οριζοντίως και χιαστί [ανεξαρτήτως του ποια θα είναι η τελική απόφαση και τοποθέτηση του ΑΚΕΛ - για την ώρα νοιώθουμε ότι ποιεί τη πάπια και μασά και τα λόγια του], με την περισπούδαστη “Πρόταση Φούλλη”. Όχι μόνο γιατί είναι έκδηλα αντιδημοκρατική [και διερωτούμαστε γιατί το ΑΚΕΛ δεν την έχει απορρίψει ακόμα] αλλά και για μια σειρά άλλους λόγους που θα επεξηγήσουμε πιο κάτω...  

{Σημείωση 24/10/2015  - 11:35 μ.μ.: 

Να διευκρινίσουμε μια και θα αναφερθούμε στις αστικοδημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες ότι, δεν πάσχουμε από την όποια εκλογολαγνεια και άλλα (μικρο)αστικά ιδεολογήματα που τείνουν να παρουσιάσουν τις εκλογικές διαδικασίες ως την πεμπτουσία της δημοκρατίας και των  αγώνων υπέρ αυτής. Αντιθέτως, ΕΜΕΙΣ πιστεύουμε ότι οι πραγματικά δημοκρατικοί αγώνες γίνονται από τους εργαζομένους στους δρόμους και στους τόπους δουλειάς}...

Όπως είπαμε ήδη και πιο πάνω, η “ΠΦ (Ππφφ)”, αν τη δούμε και την εξετάσουμε μέσα στα λεγόμενα  αστικοδημοκρατικά πλαίσια και στη βάση των πολιτειακών δεδομένων της Κύπρου, είναι πρώτα και κύρια αντιδημοκρατική˙ είναι επίσης έκδηλα αλαζονική [τόσο από την πλευρά του Φούλλη και του Κόμματος ΤΟΥ, που την προωθούν για ψήφιση στη Βουλή, αλλά και όσων άλλων την ψηφίσουν ή την ανεχτούν], εκτός τόπου και χρόνου [με άλλα πολιτικά ζητήματα θα ‘πρεπε να ασχολείται σήμερα ο κόσμος, όπως ας πούμεν, με το κυπριακό ή/και με τη μείωση της αποχής στις εκλογές] και έμπλεα υποκρισίας, υπεροψίας και διακρίσεων σε βάρος των μικρών κομμάτων. Κι όπως την χαρακτήρισε βουλευτής του ΔΗΣΥ [εκ των αριστίνδην] Ρίκκος Μαππουρίδης την Παρασκευή το πρωί μιλώντας στον “ΑΣΤΡΑ”, είναι «κομματοκτόνη»(!), δηλ. θα εξοντώσει τα μικρά κόμματα ή θα τα σπρώξει να ενταχθούν στα μεγάλα και να ενταχθούν και να αφομοιωθούν απ’ αυτά.  Τζάμπα λόγια τελικά οι φιλολογίες των δεξιών κολαούζων της αστικής δημοκρατίας περί «πολυφωνίας» και «πλουραλισμού»...

Η “ΠΦ (Ππφφ)” θα περιορίσει τις αστικές ελευθερίες, όπως το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Στην ουσία θα στερήσει από πολιτικούς σχηματισμούς, ή κόμματα [που όπως λεν οι ίδιοι οι αστοί πολιτικοί και δημοσιολόγοι, αποτελούν σημαντικό στοιχείο της πολιτικής ζωής κι οργάνωσης σε μιαν αστική δημοκρατία] την εκπροσώπηση τους στη Βουλή έστω κι αν αυτά τα κόμματα πάρουν ποσοστά πολύ κοντά στο ζητούμενο ποσοστό του εκλογικού μέτρου, όπως ας πούμεν, το καθόλου ευκαταφρόνητο (για την Κύπρο] ποσοστό των 4.95%. Αν η “ΠΦ (Ππφφ)” περάσει από τη νυν Βουλή, είναι ηλίου φαεινότερο ότι στη νέα (κυπριακή) Βουλή [που θα προκύψει από τις εκλογές του ερχόμενου Μάη], ΔΕΝ θα εκπροσωπούνται,  
- σίγουρα οι Οικολόγοι [γι’ αυτό και έshισεν τον ... λαιμό του από τις διαμαρτυρίες ο Περτίτζιης],
- μάλλον και το ΕΥΡΩΚΟ, του συγκυβερνήτη Συλλούρη
πολύ πιθανόν και “Συμμαχία Πολιτών”, του Λιλληκκά, και
- ίσως και η Σιζοπούλεια (κι αντι-ομοσπονδιακή πλέον) ΕΔΕΚ...

Κοντολογίς τρία κόμματα, [μικρά μεν, αλλά πάντοτε μιλάμε για τις πραγματικότητες του κυπριακού αστικού πολιτικού συστήματος] που μαζί με κάποιους νέους πολιτικούς /εκλογικούς σχηματισμούς [ανακοινώθηκε ήδη ή ίδρυσης μιας “Πνοής Λαού”, ενώ κάπου διάβασα και για την δημιουργία κάποιου κόμματος που θα απευθύνεται σ’ όσους επιλέγουν την αποχή˙ τελικά απ’ όλα θα ‘χει το πανέρι!], μπορεί να μαζέψουν πάνω από 10%-12%, δεν θα τύχουν εκπροσώπησης στη Βουλή. Δηλαδίς ένα ποσοστό ψηφοφόρων αυτών των μεγεθών [που δεν είναι καθόλου μικρό] αποξενώνεται από τα πολιτικά δρώμενα του τόπου... Δικαιολογημένα, λοιπόν, αυτά τα κόμματα αντιδρούν και διαμαρτύρονται...

{Παρενθετικά θα ‘θελα να επισημάνω, βλέποντας τα πράματα και λίγο υλιστικά, ότι η δημιουργία νέων (μικρών) είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πραγματικοτήτων κι αναγκών (οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών). Είναι, λοιπόν, φυσιολογικό κι αναμενόμενο τούτα τα κόμματα να ψάχνουν και να διεκδικούν και ρόλο στην πολιτική ζωή για να καλύψουν τα όποια κενά υπάρχουν. Μην νομίζετε όμως, ότι πολιτικάντηδες και λαϊκιστές τύπου Κουλία, Συλλούρη, δεν θα βρουν αλλού πολιτική στέγη}...

Με την “ΠΦ (Ππφφ)” όμως, το κατ’ εξοχήν κόμμα της κυπριακής Δεξιάς και κολαούζος της αστικής (λεγόμενης) δημοκρατίας (το κόμμα του ΔΗΣΥ ντε, με αρχηγό τον Φούλλη!], στην τελική αυτοαναιρείται, καθώς βάζει περιορισμούς στη λειτουργία της ίδιας της αστικής δημοκρατίας προκαλώντας της ελλείμματα... [Φυσικά για τους πιο ψαγμένους και διαβασμένους αυτό αποτελεί ένα διαχρονικό εγγενές γνώρισμα της κυπριακής Δεξιάς, αλλά δεν είναι της ώρας να το αναλύσουμε˙ δεν έχουμε χρόνο]... Είναι προφανές ότι ο ΔΗΣΥ θέλει και επιδιώκει [με την “ΠΦ (Ππφφ)”], 
- να περιορίσει τις διαρροές από τις γραμμές του και τις αποσκιρτήσεις προς άλλους πολιτικούς σχηματισμούς της Δεξιάς, παλαιότερους, νεοφανείς και νεότευκτους, και
- να συγκρατήσει την κομματική του πελατεία εντός των ορίων του μαγαζιού του...
Τούς έχει πιάσει σύγκρυο [κάτι θα ‘χουν ψυλλιαστεί, δεν μπορεί να είναι τόσο ττόππουζοι(!)], βλέποντας ότι τα ‘χουνε κάνει μπάχαλο [πάλι καλά που δεν είπα «μπ...ουρδέλο»!], όλοι αυτοί (α)δεξιοι  που ανάλαβαν τη διακυβέρνηση του τόπου προεξάρχοντος του Νίκαρου με τους «άριστους των αρίστων» ΤΟΥ... Να σημειώσουμε ότι αυτά λέγονται κι από “συναγερμικούς” ακόμα! Ο Νίκαρος έλεγε [ή μάλλον “δεσμεύτηκε”, ως συνηθίζει ακόμα να λαλεί] ότι θα φέρει την άνοιξη στην «καμένη [κυπριακή] γη», που ΤΟΎ παράδωσε ο Χριστόφκιας, αλλά την έκανε ολοκαύτωμα...

Με την “ΠΦ (Ππφφ)” θα προσπαθήσουν να πλασάρουν στον κόσμο της Δεξιάς [και δη στους εργαζόμενους, οι οποίοι στην τελική δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν επιλέγοντας και ψηφίζοντας ένα κόμμα του κεφαλαίου] το σύνθημα της «χαμένης ψήφου» με σκοπό να τους κρατήσουν εγκλωβισμένους στον “συναγερμικό” κομματικό χώρο... [Έχει περάσει από το μυαλουδάκι ΤΟΥΣ ότι με το ιδεολόγημα της «χαμένης ψήφου», μπορεί να σπρώξουν ακόμα πιο πολύ κόσμο, που ίσως αισθανθεί ότι δεν έχει επιλογές, προς την αποχή, την οποία κόπτονται ότι θέλουν να περιορίσουν;]...

Να σημειώσουμε στους λόγους απόρριψης [από μέρους ΜΑΣ] της όποια αύξησης του εκλογικού μέτρου, και το μείζονος σημασίας γεγονός ότι εν Προεδρική Δημοκρατία που έχουμε κι όχι Κοινοβουλευτική... [Μαζί με τη Γαλλία είμαστε οι μοναδικές χώρες της Ευρώπης που έχουν αυτό το πολιτικό σύστημα]... 
Δεν έχουμε Πρωθυπουργό κι ούτε η κυβέρνηση που σχηματίζεται από τον Πρόεδρο πρέπει να τύχει έγκρισης, ή/και πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλής. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται σε ξεχωριστή εκλογική διαδικασία  και δεν υπάρχει καμία αστάθεια ή αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης λόγω χαμηλού εκλογικού ποσοστού εισόδου στην Βουλή του κόμματος ή των κομμάτων που στηρίζουν τον Πρόεδρο. Η Προεδρική Δημοκρατία δεν χρειάζεται ενισχυμένη αναλογική και αυξημένα εκλογικά μέτρα. Με την απλή αναλογική εξασφαλίζεται, μέσα στα πλαίσια του αστικού συστήματος την πιο αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση του εκλογικού σώματος. Όλ’ τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού! 
Η απλή αναλογική [και το εκλογικό μέτρο του 1,8%, που καθιερώθηκε από τη δεκαετία του ‘90 αν δεν κάνω λάθος] ΟΥΔΕΠΟΤΕ δημιούργησε πρόβλημα λειτουργικότητας του προεδρικού πολιτικού συστήματος της Κύπρου...

*******************************
Τι μπορεί να φοβάται το ΑΚΕΛ;

Τώρα γιατί το ΑΚΕΛ είναι συγκρατημένο απέναντι στην “Πρόταση Αβέρωφ” και δεν υιοθετεί μιαν ξεκάθαρα αρνητική στάση, είναι κάτι που δεν κατανοούμε, όσο κι αν κάποιοι από τους λόγους που επικαλούνται τα στελέχη του Κόμματος ακούγονται λογικοφανείς...

Ο “Συναγερμός” επιδιώκει με την αναχρονιστική κι αντιδημοκρατική  “ΠΦ (Ππφφ)” να σώσει (για την πάρτη ΤΟΥ) την παρτίδα τον εκλογών. Τα δεδομένα και η χρονική συγκυρία είναι σε βάρος του του ΔΗΣΥ και της διακυβέρνησης του. Ο κόσμος δεν ανέχεται πλέον το ξοφλημένο, εκφυλισμένο και ξεπερασμένο ιστορικά αστικό πολιτικό σύστημα της Κύπρου, δεν αντιλαμβάνεται όμως ότι τούτο εν τη Δεξιά που (εξ)υπηρετούσε διαχρονικά. Την ίδια ώρα έχει διαμορφωθεί και επικρατεί σε βάρος των κυβερνώντων ένα γενικότερο αρνητικό πολιτικό κλίμα λόγω των νεοφιλελεύθερων τροϊκανών πολιτικών λιτότητας που ακολουθούν.  Όλ αυτά πρέπει να αξιοποιηθούν πολιτικά από την Αριστερά, ενώ όπως διαπιστώνεται μέσα στον χώρο της Δεξιάς υπάρχουν σίγουρα και άνθρωποι, που για τους δικούς τους λόγους, αντιδρούν στις πολιτικές των κυβερνώντων. Κι είναι αυτούς που θέλει να προλάβει ο Φούλλης (και η παρέα ΤΟΥ) και να παρεμποδίσει τις όποιες (αναπόφευκτες κατ’ ΕΜΑΣ) αναπροσαρμογές κι αναδιαμορφώσεις στον κομματικό χάρτη της (κυπριακής) Δεξιάς...

Τώρα γιατί εντός του ΑΚΕΛ κάποιοι κάμνουν σκέψεις και τείνουν να δώσουν χέρι βοηθείας στον Αβέρωφ και στον “Συναγερμό”, ΕΜΕΙΣ αδυνατούμε να καταλάβουμε. Το ΑΚΕΛ γιατί να ακολουθήσει τον ΔΗΣΥ στην έμπλεα μικροκομματικών σκοπιμοτήτων προσπάθεια που το κόμμα της Δεξιάς καταβάλλει [μέσω της αύξησης του εκλογικού ορίου] για να αποφύγει αποσκιρτήσεις, διασπάσεις και κομματικές ανακατατάξεις; Δεν ΜΑΣ συμφέρει [ως Αριστερά] μια πολυτεμαχισμένη, ή/και συρρικνωμένη Δεξιά; Και γιατί να συζητήσουμε τέτοιο θέμα όταν ξέρουμε που στοχεύει η “ΠΦ (Ππφφ)”; [Δεν πιστεύω να μπαίνει εδώ ζήτημα περί τήρησης «πολιτικού πολιτισμού» και «κοινωνικής και πολιτικής συναίνεσης» κι άλλων τέτοιας φύσεως αστικών φληναφημάτων]...  

Τι είναι τέλος πάντων εκείνο που φοβίζει ή έστω προβληματίζει μέρος της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, αναφορικά με το εκλογικό μέτρο και προκρίνουν εμμέσως και σιωπηλώς την αύξηση του; [Ακολουθεί σε δύο ενότητες σειρά ρητορικών ερωτημάτων]...

1. Ερώτημα 1ον: 
Μήπως η πιθανότητα ή ο κίνδυνος αποσκιρτήσεων κι από το ίδιο το ΑΚΕΛ και η δημιουργία νέων πολιτικών σχηματισμών και κινήσεων στον χώρο της Αριστεράς, ή/και η απόσπαση “δυσαρεστημένων” ψηφοφόρων που ψήφιζαν ΑΚΕΛ, από τα μικρά κόμματα του δεξιόστροφου Κέντρου, όπως ας πούμεν, το νεότευκτο του Λιλλήκκα;  
Δεν είναι πια καιρός να αποδεχτούμε και στον δικό μας χώρο (της κυπριακής Αριστεράς) τον πλουραλισμό; Και κατ’ επέκταση να αναζητήσουμε και την πολυπόθητη ενότητα της Αριστεράς (αποδεχόμενοι την ύπαρξη κι άλλων αριστερών πολιτικών φορέων) μέσα από κοινές δράσεις, κινήσεις και πρωτοβουλίες (ακόμα και εκλογικές) και κάτω από την ομπρέλα (αριστερών) συμμαχιών και μετώπων; Μπορεί το ΑΚΕΛ από μόνο του να εκπροσωπήσει όλες τις πολιτικές και κοινωνικές τάσεις [με αριστερό χαρακτήρα και προσανατολισμό] που υπάρχουν ή παρατηρούνται στη σημερινή κυπριακή κοινωνία;
{Θα προσπαθήσω σε μελλοντική ΜΟΥ ανάρτηση να ασχοληθώ και με το κεφαλαιώδες ζήτημα “Νέες Δυνάμεις” που αφορά τις συνεργίες που το ΑΚΕΛ κάνει, κυρίως με εξωκομματικές προσωπικότητες, για τις εκάστοτε βουλευτικές εκλογές. Έχω την άποψη ότι αυτό το ζήτημα χρειάζεται επεξεργασία για να του δοθεί νέο ανανεωτικό περιεχόμενο]...  

2. Ερώτημα 2ον: 
Και τι επιτέλους προσπαθεί να αποφύγει, ή να περιορίσει το ΑΚΕΛ, παίζονας κρυφτούλι για την ώρα γλυκοκοιτάζοντας όμως, την αύξηση του εκλογικού ορίου; Την αποτροπή της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης του φασιστικού ΕΛΑΜ (κυρίως)κι άλλων ακροδεξιών ή και λαϊκίστικων πολιτικών σχηματισμών και κινημάτων;
Εύλογο το ερώτημα και δικαιολογημένος ο προβληματισμός! Προσωπικά όμως, ΔΕΝ πιστεύω ότι ο περιορισμός της τυχόν πλατύτερης απήχησης μέσα στον κόσμο, της εκλογικής δύναμης και της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης του ΕΛΑΜ [ή της “Συμμαχίας Πολιτών” – ω Θεοί, δεν εξισώνω τους δύο!- ή του ΕΥΡΩΚΟ, ή του Κουλία] θα γίνει μέσα από αντιδημοκρατικές νομοθετικές πράξεις και απαγορεύσεις που δημιουργούν ελλείμματα δημοκρατίας. Κι αυτά τα ελλείμματα [που ίσως φέρουν προς στιγμή και πρόσκαιρα εκλογικά οφέλη και κέρδη και στο ΑΚΕΛ], θα ‘ρθει όμως η ώρα που θα χρησιμοποιηθούν και θα λειτουργήσουν κι ως μπούμερανγκ σε βάρος της Αριστεράς...
Άστε που ένα αυξημένο εκλογικό όριο/ μέτρο θα ενδυναμώσει τον ΔΗΣΥ [σε βάρος άλλων μικρότερων πολιτικών σχηματισμών της (κεντρο)Δεξιάς] και θα επαναβεβαιώσει και θα εδραιώσει (μέσα από νομιμοφανείς τρόπους και διαδικασίες) τη θέση του ως ο κύριος εκφραστής της κυπριακής Δεξιάς και ως το μεγάλο κόμμα της συντηρητικής παράταξης, καθώς και των κατεστημένων της οικονομικής και πολιτικής ζωής του τόπου, θα λέγαμ’ ΕΜΕΙΣ.
Ο “Συναγερμός” θα ενσωματώσει/αφομοιώσει, ή θα μετατρέψει σε δορυφόρους του, άλλες δεξιές, ακόμα κι ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις, όπως το ΕΥΡΩΚΟ και θα φέρει κοντά του και ψηφοφόρους του ΕΛΑΜ, των Οικολόγων και του ΔΗΚΟ...

********************************
Η οριζόντια ψηφοφορία

Επειδή έχω ήδη μακρηγορήσει θ’ αφήσω την Μεγάλη των Οικολόγων κι άλλων τυχάρπαστων λαϊκιστών τσσιόφτα(!),  για κάποια άλλη φορά. Γιατί έχω κι εδώ πολλά να πω...

****************************
Επίλογος

Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα πολλά για το θέμα, αλλά θα μείνω μέχρι εδώ (για την ώρα) και ίσως συμπληρώσω κάποια πράγματα στα σχόλια.
Απλώς πριν κλείσω το κριτικό για την Αριστερά [στην ουσία για το ΑΚΕΛ] σύγγραμμα ΜΑΣ, θα ‘θελα να σημειώσω ή μάλλον να διευκρινίσω ότι, ΔΕΝ είναι λίγες οι φορές που μέσα από τις γραμμές που σύρω σ’ αυτό το Blog, έχω σταθεί (επι)κριτικά [κάποιες φορές μάλιστα και με ιδιαίτερα έντονο και αυστηρό ύφος και λόγο], σε αποφάσεις, επιμέρους πολιτικές πρακτικές, μεθοδεύσεις και κινήσεις του Κόμματος, καθώς και δηλώσεις στελεχών του ΑΚΕΛ...  

Συνήθως στέκομαι σε ζητήματα για τα οποία διαπιστώνω,  καθοδηγούμενος από,    
το ανήσυχο και συνήθως ΜΗ λαθεμένο αριστερό ΜΟΥ ένστικτο και,
την ταπεινή αριστερή ΜΟΥ αντίληψη κι άποψη [που διαμορφώνω μέσα από τις στοιχειώδεις μαρξιστικές ΜΟΥ γνώσεις],
ότι εμπεριέχουν στοιχεία, ή/και τάσεις και προδιαθέσεις δεξιάς [πολιτικής και ιδεολογικής] παρέκκλισης, κάτι που πιστεύω ότι θα αλλοιώσει (στην τελική) την Αριστερή φυσιογνωμία του ΑΚΕΛ.

Μ’ αυτό, λοιπόν, το πνεύμα, επιχειρήσαμε να εξετάσουμε και να κρίνουμε την θετική προδιάθεση που διαβλέπουμε να υπάρχει από πλευράς ΑΚΕΛ να συζητήσει και μάλλον αποδεχτεί [ίσως με πιο χαμηλό ποσοστό, ας πούμε γύρω στο 4%] την “Πρόταση Αβέρωφ”, για το εκλογικό μέτρο…

Πέραν των ενστάσεων κι αντιρρήσεων (ΜΑΣ), που καταθέσαμε πιο πάνω, θα θέλαμε να σημειώσουμε και μάλιστα με έντονα γράμματα ότι, τυχόν ταύτιση και συμπόρευση του ΑΚΕΛ με τον ΔΗΣΥ, σ’ αυτό το ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της δημοκρατίας ζήτημα, θα αποτελεί σοβαρό πολιτικό ολίσθημα. Μια τέτοια συμπόρευση του ΑΚΕΛ με το μεγάλο και κυβερνών (σήμερα) κόμμα της Δεξιάς [και δη όταν ΔΕΝ υπάρχουν, όπως ήδη αναλύσαμε, ουσιώδεις πολιτικοί λόγοι γι’ αυτήν τη συμπόρευση] θα δώσει την ευκαιρία σε διάφορους πολιτικούς και ιδεολογικούς αντιπάλους το Κόμματος να αναπαράξουν ή/και να συντηρήσουν ανοητολογίες του τύπου «τα δύο μεγάλα κόμματα τα ‘χουν κάνει πλακάκια για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους», ή «ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ εν το ίδιο, αφού˙ συμμαχούν για να φαν τους άλλους, τους μικρούς», ή «μαλώνουν, αλλά άμα εν για τα συμφέροντα τους, βρίσκουν τα», κι αλλά τινά... Τυχόν πολιτικά αντιφατικές και κομματικά υστερόβουλες συμπεριφορές από πλευράς ΑΚΕΛ, θα πλήξουν την αξιοπιστία και την ανιδιοτέλεια του, καθώς και τη διαχρονική του συνέπεια πάνω σε θέσεις αρχής όπως είναι η διατήρηση της απλής αναλογικής ως εκλογικό σύστημα για την Κύπρο... 
[Να σημειώσουμε ότι ιστορικά το ΑΚΕΛ ήταν ΠΑΝΤΟΤΕ υπέρ της απλής αναλογικής – από το 1960, όταν η Κύπρος αποκτούσε την ανεξαρτησία της]...

******************************
Σημείωση

Τέλος να ΣΑΣ πληροφορήσουμε ότι για το ίδιο θέμα [«Για την αύξηση του εκλογικού μέτρου στο 5%»], έχει δημοσιευτεί κι ένα κείμενο στο blog “Αγκάρρα” [ΜΆΣ πρόλαβαν οι σύντροφοι!], το οποίο μπορείτε τα διαβάσετε πατώντας εδώ... 

Anef_Oriwn
[καθέτως, οριζοντίως και χιαστί με την αύξηση του εκλογικού μέτρου˙ αυτό πρέπει να μείνει στο 1,8% που είναι και σήμερα]... 
Σάββατο 24/10/2015

9 σχόλια:

Woofis είπε...

Έναν επιχείρημα που άκουσα το οποίον έshιει μια λογική είναι ότι μπορεί να μπει στη βουλή κάποιος με 2500-3000 ψήφους ενώ μεινίσκουν έξω κάποιοι με 10-15000 σταυρούς προτίμησης...

Anef_Oriwn είπε...

Woofis,

Με το συμπάθκειο αλλά το «επιχείρημα που άκουσες» [και το οποίο ατυχώς και επιπόλαια το αναπαράγεις χωρίς να αναλύσεις κατά πόσο αυτό μπορεί να ισχύει έστω και κατ’ ελάχιστον], ΔΕΝ «έshιει [ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ] λογική»… Κι εξηγούμαι:
ΚΑΝΕΝΑΣ ανεξάρτητος βουλευτής δεν εκλέγεται ή κανένα μικρό κόμμα δεν μπαίνει στη δεύτερη κατανομή για να εκλέξει έστω κι ένα βουλευτή, με μόνο «2500-3000 ψήφους», γιατί απλούστατα ο πιο πάνω αριθμός ψήφων ΔΕΝ μπορεί στη πράξη να αντιπροσωπεύει το 1,8% των εγκύρων ψηφοδελτίων, που είναι το σημερινό εκλογικό μέτρο...
Το σύνολο των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων αυτή τη στιγμή στην Κύπρο είναι περί τις 600 χιλιάδες. Αν το σύνολο της αποχής, των λευκών και των άκυρων ανέλθει με τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις στο 30%, τότε θα μιλάμε για περί της 400 χιλιάδες έγκυρα ψηφοδέλτια. Και το 1,8% αυτών είναι στην πράξη περί τις 7-8 χιλιάδες ψήφοι. Άρα βλακείες και αστόχαστες κουβέντες ότι κάποιος μπορεί να εκλέγει βουλευτής με «2500-3000 ψήφους»...
Να σημειώσω ότι το 30% που ανάφερα πιο πάνω για την αποχή, τα λευκά και τα άκυρα ψηφοδέλτια, ΔΕΝ είναι ΚΑΘΟΛΟΥ τυχαίο, μια και βρίσκεται κοντά στο 25% που παρουσιάστηκε στο Β΄ Γύρο των Προεδρικών εκλογών του Φεβράρη του 2013 και κοντά στο 24% Βουλευτικών εκλογών του Μάη του 2011. Φυσικά μπορεί κάποιος να αντιπροβάλει ότι στις Ευρωεκλογές του 2014 η αποχή έφτασε (από μόνη της) στο 56%(!), αλλά αυτό δεν πιστεύω ότι μπορεί να ισχύσει και σε “εθνικές” εκλογές˙ τα πράματα εδώ είναι πολύ διαφορετικά και υπάρχει ακόμα ενδιαφέρον από τον κόσμο...
Πέραν τούτων, η αναφορά ΣΟΥ ότι «μεινίσκουν έξω κάποιοι με 10-15000 σταυρούς προτίμησης», αναδεικνύει μια σύγχυση για το τί εστί από τη μια απλή αναλογική κι από την άλλη πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα. Κάποιος υποψήφιος μπορεί να πάρει τόσους πολλούς σταυρούς προτίμησης [και να ΜΗΝ εκλέγει βουλευτής] γιατί συμμετέχει στον εκλογικό συνδυασμό ενός μεγάλου κόμματος σε μια επαρχία με πολλές βουλευτικές έδρες και με τον ψηφοφόρο να έχει δικαίωμα για αυξημένο αριθμό σταυρών προτίμησης, όπως η Λευκωσία όπου οι έδρες είναι 20 και οι σταυροί προτιμήσει, αν δεν κάνω λάθος, 5... Έτσι, λόγου χάριν, ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ στις βουλευτικές του 2011 στην Επαρχία Λευκωσία, Πανίκος Χάμπας με σχεδόν 11 χιλιάδες ψήφους ΔΕΝ εξελέγη βουλευτής. Κατετάγη 7ος στη σειρά, αλλά το κόμμα του, το ΑΚΕΛ, εξέλεξε, με βάση τα ποσοστά που πήρε, ΜΟΝΟ 6 βουλευτές στη Λευκωσία.

Σολιάτης είπε...

Φίλε συμφωνώ!

Ύποπτος είπε...

Αν ψηφίσουν την ΠΦ ο ΔΗΣΥ και το ΔΗΚΟ, η πρόταση περνάει ή χρειάζεται μεγαλύτερη πλειοψηφία; Εδώ είναι όλα τα λεφτά. Μπορείς να μας διαφωτίσεις μπλοκοδέσποτα;

Anef_Oriwn είπε...

Ύποπτε,

Έχω την εντύπωση [απαντώντας στο ερώτημα ΣΟΥ], αλλά χωρίς αν είμαι και απόλυτα σίγουρος, ότι τυχόν νομοσχεδίου για αλλαγή του εκλογικού ορίου περνά με απλή πλειοψηφία. Δεν είναι κάτι που αφορά το Σύνταγμα της Δημοκρατίας για να απαιτείται ενισχυμένη πλειοψηφία...
Όμως μην είσαι και τόσο βέβαιος [σε περίπτωση που ισχύει η απλή πλειοψηφία] ότι «αν ψηφίσουν την ΠΦ ο ΔΗΣΥ και το ΔΗΚΟ, η πρόταση περνάει...» Τα δύο κόμματα έχουν συνολικά 28 βουλευτές (20 ο ΔΗΣΥ και 8 το ΔΗΚΟ), δηλ. ακριβώς τους μισούς... Ήδη δύο βουλευτές του ΔΗΣΥ [ο Θεμιστοκλέους και ο Μαππουρίδης], δήλωσαν ότι ΔΕΝ θα στηρίξουν την “ΠΦ (Ππφφ)”
ΕΜΕΝΑ όμως, ΠΟΣΩΣ και με ενδιαφέρει τι θα πράξουν τα δύο κόμματα της (κεντρο)Δεξιάς. Έχω αναλύσει λεπτομερώς πιο πάνω σε τί στοχεύει ο ΔΗΣΥ. Αλλά και το ΔΗΚΟ πολύ πιθανόν να στηρίξει την “ΠΦ (Ππφφ)” σε μια προσπάθεια του για να αποτρέψει διαρροές ψηφοφόρων του προς το κόμμα του Λιλλήκκα, αλλά και τυχόν αποσκιρτήσεις φυγοκέντρων καρογιαννικών δυνάμεων και τη δημιουργία από μέρους τους νέου κόμματος...
Το δικό ΜΟΥ βασικό ερώτημα που θέτω μέσα από το κείμενο της ανάρτησης ΜΟΥ είναι γιατί το ΑΚΕΛ να συμπορεύεται με τον ΔΗΣΥ σ’ αυτό το ζήτημα και αν σιγοντάρει τις υστερόβουλες προθέσεις του κόμματος της Δεξιάς. Αυτή η ασαφής για την ώρα στάση του ΑΚΕΛ [δίνει την εντύπωση ότι παίζει κρυφτούλι] αναδεικνύουν μια ασυνέπεια απέναντι σε διαχρονικές θέσεις αρχής και δημιουργούν και αρνητικές εντυπώσεις μέσα στην κοινωνία, ενώ μακροπρόθεσμα θα βλάψουν και το ίδιο το Κόμμα...

Ύποπτος είπε...

Την ίδια "ασαφή στάση" κράτησαν και στο θέμα της focus και μας έμεινε η τάτσα. Χρειάστηκαν μέρες και εβδομάδες να δηλώσουν ότι το ΑΚΕΛ δεν πήρε χρήματα από αυτή την εταιρία.
Στο θέμα του εκλογικού νόμου όμως πιθανόν να κυριαρχεί ο εξής προβληματισμός: Έστω ότι καταψηφίζουμε την Πουφφφφ, και μένουν όλοι αυτοί "οι αμπάλατοι" στη βουλή, άρα και διά νόμου έχουν φωνή μέσα από τα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ. Τί γίνεται αύριο αν έρθει μια πρόταση για λύση του Κυπριακού; Πόσοι από εκείνους που θα κάθονται μπροστά στους δημοσιογράφους θα είναι υπέρ του ΝΑΙ και πόσοι υπέρ του ΟΧΙ; Θυμάμαι επί προεδρίας Χριστόφια που καθόταν ο Ευαγόρου να αντιμετωπίσει 4 αντιπολιτευόμενους (ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ-ΕΥΡΩΚΟ-ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ), που και οι 4 μαζί δεν είχαν την εκλογική δύναμη του ΑΚΕΛ. Και όμως εκεί είχαν την πλειοψηφία. Μία κουβέντα ο Ευαγόρου; 4 αυτοί.

Anef_Oriwn είπε...

Ύποπτε,

Στα σύντομα και στα γρήγορα τα εξής:
1. Το ζήτημα της “Focus” είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Η αύξηση του εκλογικού μέτρου είναι ένα γενικότερο πολιτικό ζήτημα κι έχει άμεσα να κάνει με τη λειτουργία των πολιτικών κομμάτων και κινήσεων στην Κύπρο – δηλ. αν κάποια μικρά κόμματα θα επιβιώσουν ή όχι, ή αν θα (εξ)αναγκαστούν να συνεργαστούν με άλλους μεγαλύτερους (κι όμορους λίγο πολύ) πολιτικούς σχηματικούς για να συνεχίσουν να υπάρχουν μέσα στο αστικό πολιτικό σύστημα του τόπου μας, ή ακόμα και ενσωματωθούν σ’ αυτούς τους σχηματισμούς. Αυτό που ΕΓΩ επιχείρησα να κάνω με την ανάρτηση ΜΟΥ, είναι να δείξω ότι είναι προς το συμφέρον της Αριστεράς να μην αυξηθεί το εκλογικό μέτρο.
Από την άλλη το ζήτημα της “Focus”, έχει μεν τις πολιτικές του διαστάσεις και επιπτώσεις και (αρνητικές) συνέπειες [για το ΑΚΕΛ], αλλά αυτό αφορά τον ανορθόδοξο [για την αριστερή ηθική και πρακτική του Κόμματος] τρόπο με τον οποίο ως διαφαίνεται λειτούργησαν κάποιοι εντός κι εκτός ΑΚΕΛ που ήταν στο προεκλογικό επιτελείο Χριστόφια. Κι έχω τη αίσθηση πως ό,τι κι αν έγινε κάποιοι της ανώτατης ηγεσίας του ΑΚΕΛ δεν είχαν ιδέα για το τί γινόταν. Το καλό [μέσα σ’ όλ’ αυτή την ανακατωσούρα] είναι ότι ΔΕΝ φαίνεται να μπήκαν λεφτά στα ταμεία του Κόμματος

2. Το παράδειγμα που αναφέρεις με το Ευαγόρου μόνο TOY εναντίον τεσσάρων από 4 άλλα διαφορετικά κόμματα [αυτό μάλλον θα ‘γινε στο “ΑΝΤΕΝΑ”!] δεν είναι και το καλύτερο για να υπερασπιστεί κάποιος την αύξηση του εκλογικού μέτρου. Δεν κόβεις κεφάλι όταν πονάει κεφάλι, αλλά ψάχνεις τρόπους να το γιάνεις... Κι αυτές οι πρακτικές [οι έμπλεες αντιΑΚΕΛισμού] των ΜΜΕ ΔΕΝ πρόκειται να εκλείψουν. Απλώς το Κόμμα ΔΕΝ πρέπει πλέον να στέλνει εκπρόσωπο του σε τέτοιου είδους συζητήσεις, αφού υποθέτω ότι θα γνωρίζει από πριν τη σύνθεση του panel των συζητητών.
Στην ανάρτηση ΜΟΥ με αρ. 58/2009 [link: http://aneforiwn.blogspot.com.cy/2009/10/582009.html], αναλύω και συζητώ ένα τέτοιο παράδειγμα άνισης [για την Αριστερά] συμμετοχής σε συζήτησης σε τηλεοπτικό κανάλι, όπου παρατηρήθηκε ακριβώς αυτό που περιγράφεις κι αφορούσε ένα άλλο ζήτημα [την επέτειο της Κυπριακής Ανεξαρτησίας]...

Woofis είπε...

Ωπ, ο αγαπητός "Ύποπτος" διατυπώνει ακριβώς τον προβληματισμόν του Στροβολιώτη (σε σχετικήν του αναρτηση για το θέμα) όσον αφορά στο κυπριακό τζιαι την παρούσαν κατάσταση με τους "μικρούς".
Επίσης αγαπητέ Άνεφ, είμαι σίουρος ότι ας πούμεν ο κ. Περδίκης εκλέγηκεν με πολλά λλιόττερους που 7-8 shιηλιάες ψήφους που διατείνεσαι ότι απαιτείται. Μάλλον κάτω που 5 πρέπει να έπιασεν την τελευταία φοράν. Τζιαι οι "σταυροί προτίμησης" μπορεί να πολλαπλασιάζονται λόγω του αριθμού των εδρών ανά επαρχίαν, αλά εξακολουθούν να δείχνουν "προτίμηση ψήφου" σε υποψηφίους, οι οποίοι με υπερδιπλάσιαν προτίμηση που τον κ. Περδίκη (φέρνω τον ως παράδειγμαν, εν έχω κάτι φοβερόν εναντίον του πέραν της αντι-ΔΔΟ στάσης του) θωρούν την εκλογήν με τα κιάλια. Εν "δημοκρατικόν" τούτον;

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ Woofis,

Είναι πλέον εξόφθαλμο [για ΜΕΝΑ τουλάχιστον] ότι αδυνατείς να αντιληφτείς, ή δεν θέλεις/δεν προσπαθείς να καταλάβεις κάποια πράματα που αφορούν το πώς λειτουργεί η απλή αναλογική και δη για το πώς και ποιοι εκλέγονται βουλευτές από τα κόμματα που θα πιάσουν το εκλογικό μέτρο. Εκτός κι αν παίζεις πελλόν και δεν ξέρω γιατί...

Πάμε ξανά, λοιπόν...
Στις βουλευτικές εκλογές του 2011 οι Οικολόγοι πήραν 8.960 ψήφους που αντιπροσωπεύουν το 2,21% των εγκύρων ψηφοδελτίων. [Τα στοιχεία στο link: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%85%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CF%82_2011]...

Το συγκεκριμένο ποσοστό έδωσε στους Οικολόγους τη δυνατότητα να περάσουν στη Β΄ κατανομή κι έτσι να κερδίσουν μια βουλευτική έδρα στη Λευκωσία, όπου πήραν τις περισσότερες ψήφους ως εκλογικός συνδυασμός. Με βάση, τώρα, τους σταυρούς προτίμησης που πήραν οι υποψήφιοι των Οικολόγων στην Λευκωσία, βουλευτής εξελέγη [για τους Οικολόγους, και το τονίζω αυτό!] ο Περδίκης μια και πήρε τους πιο πολλούς σταυρούς˙ πήρε συνολικά 2.151 ψήφους, που σίγουρα είναι πολύ λιγότερες από τις 7-8 χιλιάδες. [Τα στοιχεία στο link: http://filoksenos.blogspot.com.cy/2011/05/2011_23.html]… Τις 7-8 χιλιάδες ψήφους όμως, εν ο πολιτικός σχηματισμός ή εκλογικός συνδυασμός που τις χρειάζεται για να πιάσει το ποσοστό του 1,8% και να περάσει στη Β΄ κατανομή κι όχι ένας υποψήφιος...

Με τους σταυρούς προτίμησης καθορίζεται ΕΣΩΤΕΡΙΚΆ σ’ ένα κόμμα, [σχηματισμό ή συνδυασμό] ποιοι εκλέγονται βουλευτές για τον αριθμό των εδρών που κέρδισε ο συνδυασμός... Σε κάποιες (ευρωπαϊκές) χώρες δεν υπάρχουν σταυροί προτίμησης, αλλά λίστα, δηλ. η βουλευτές εκλέγονται με βάση τη σειρά που είναι τοποθετημένοι στο ψηφοδέλτιο. Έτσι έγινε και στις τελευταίες εκλογές στη Ελλάδα... Γι’ αυτό τι σημασία έχει αν ο Περδίκης με 2000 σταυρούς προτίμησης εξελέγη βουλευτής [ενός μικρού κόμματος], ενώ ας πούμεν, ο Χάμπας του ΑΚΕΛ [ενός μεγάλου κόμματος] με 11000 σταυρούς προτίμησης, δεν εξελέγη. Εν τζι’ εν πλειοψηφικό σύστημα που έχουμε... Και με το 5% κάποιοι θα εκλέγονται βουλευτές με λιγότερους σταυρούς προτίμησης από κάποιους άλλους που δεν θα εκλέγονται ενώ θα έχουν πάρει πιο πολλούς σταυρούς... Λανθασμένος ο τρόπος που προσεγγίζεις το θέμα...