Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Ανάρτηση 49/2014 [αντιφασιστική, ουκρανική και τραγουδιστική] – Για την Αντιφασιστική Νίκη και για μια συγκλονιστική μαρτυρία για τη νεοναζιστική σφαγή στο κτίριο των Συνδικάτων της Οδησσού...


Χτες, 9 του Μάη, ήταν η Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, της Μεγάλης Νίκης των Λαών ενάντια στον χιτλεροφασισμό [τον ναζισμό του Χίτλερ, τον φασισμό του Μουσολίνι και τον ιαπωνικό μιλιταρισμό]... Στις 9 του Μάη του 1945 οι γερμανοί στρατηγοί του Χίτλερ υπέγραφαν στο Βερολίνο ενώπιον των στρατηγών των συμμαχικών στρατευμάτων [συμπεριλαμβανομένου και του θρυλικού σοβιετικού στρατάρχη Ζούκοφ] την άνευ όρων συνθηκολόγηση της χώρας τους, οριοθετώντας έτσι και το τέλος του Πολέμου στην Ευρώπη. Είχε προηγηθεί μερικές μέρες πριν [στις 30 του Απρίλη] η κατάληψη του Βερολίνου από τον [σοβιετικό] Κόκκινο Στρατό. Τότε 5 σοβιετικοί στρατιώτες ανέβηκαν στην ταράτσα του κτιρίου του γερμανικού Κοινοβουλίου [του Ράιχσταγκ] κι ύψωσαν τη σοβιετική σημαία. [Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο  την τοποθέτησε σε ένα από τα αγάλματα της ταράτσας του Ράιχσταγκ, ο λοχίας Μιχαήλ Μίνιν, ο οποίος έγινε ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης για την πράξη του αυτή]...  


Από τότε η κόκκινη σημαία και η 9η του Μάη έγιναν ΤΑ σύμβολα της αντίστασης των Λαών ενάντια στον φασισμό. Κι αυτό παρ’ όλες τις προσπάθειες των αμερικανών και των ευρωπαίων κυρίαρχων κύκλων να διαγράφει [από το ημερολόγιο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου] η συγκεκριμένη ημερομηνία και να ακυρωθούν οι συμβολισμοί της... [Βλέπετε δεν πρόλαβαν οι αμερικανοί να μπουν πρώτοι στο Βερολίνο]...  Έχουν μάλιστα καθιερώσει από το 1985 [οι δυτικοευρωπαίοι], την 9η Μαΐου ως Μέρα της Ευρώπης, για να λειτουργεί ως αντίβαρο στους εορτασμούς για την Αντιφασιστική Νίκη που ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακοί στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση. Φυσικά και φέτος ήταν ιδιαίτερα λαμπροί οι εορτασμοί για τη Μέρα της Νίκης στη Ρωσσία [και δη στη Μόσχα] όπως και οι εκεί εορτασμοί για την Εργατική Πρωτομαγιά. [Είδαμε μάλιστα και στις δύο επετείους και κόκκινες σημαίες με σφυροδρέπανα]... Προφανώς αυτό να αποτελεί ελιγμό και κίνηση τακτικής του Πούτιν [του κεφαλαιοκράτη Προέδρου της χώρας] με σκοπό να ανεβάσει τα αντιφασιστικά αισθήματα, τον πατριωτισμό και την ενότητα των Ρώσων στην σύγκρουση του με τη φιλο-φασιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας και τους δυτικούς προστάτες της.

Και το τραγικό μ’ εμάς εδώ στην Κύπρο είναι ότι ακολουθούμε κατά πόδας τους ευρωπαίους “εταίρους” μας και τιμάμε [ως πολιτεία] ΜΟΝΟ την Ημέρα της Ευρώπης. Έτσι στα σκολειά μας αυτήν την ημέρα διανέμουν φυλλάδια και διαβάζουν ομιλίες ΜΟΝΟ για την Ευρώπη [την Ευρώπη του ευρώ, του κεφαλαίου και των μονοπωλίων]. Απολύτως ΚΑΜΙΑ αναφορά ΔΕΝ κάμνουν στην Αντιφασιστική Νίκη... Τζιαι πώς στ’ ανάθεμα εν να δημιουργήσουμε τότε αντιφασιστική συνείδηση τους νέους μας; Αλλά κι αυτό επί σκοπού γίνεται γιατί προφανώς οι δικές μας κυρίαρχες ελίτ θα φοβούνται ότι μαζί με την αντιφασιστική συνείδηση θα δημιουργηθεί κι αντικαπιταλιστική πάλη. [Γι’ αυτό ας τους ταΐσουμε και λίγο Διαγωνισμό Eurovision, όπως ας πούμεν, απόψε]...     

Δυστυχώς όμως, ο φασισμός ξανάρχεται! Και έξαρση των φασιστικών φαινομένων παρατηρούμε πλέον και στην Κόπρο [κι από το ΕΛΑΜ κι άλλες καταστάσεις]. Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα όσα γίνονται στην Ουκρανία με τους νεοναζιστές να συμμετέχουν στην σημερινή φιλοναζιστική [πραξικοπηματική] κυβέρνηση του Κιέβου. Πριν λίγες μέρες οι υποστηριζόμενοι από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ φασίστες του Κίεβου έκαψαν μέσα στο κτίριο των Συνδικάτων της Οδησσού με 38 αντιφασίστες, αφού πρώτα τους βασάνισαν και βίασαν.
Παρεμπιπτόντως, εν τζιαι ακούσετε αν οι κατά τ’ άλλα λαλίστατοι κύπριοι φιλελεύθεροι, όπως τα κοπέλια και οι κοπελιές του “Μένουμε Ευρώπη” εφκάλαν καμιάν ανακοίνωση με την οποία να καταδικάζουν τις φασιστικές θηριωδίες των αγαπημένων παιδιών των ευρωπαίων κολλητών τους;

Γράφει επί του θέματος αυτού ο ελλαδίτης δημοσιογράφος Γιώργος Μητραλιάς σε κείμενο του με τίτλο “Μια συγκλονιστική μαρτυρία για τη νεοναζιστική σφαγή της Οδησσού”:  

«Ενώ το σύνολο των ευρωπαϊκών ΜΜΕ (τηλεοπτικά κανάλια και εφημερίδες –τουλάχιστον-  της Ισπανίας, Ιταλίας, Γαλλίας, Βελγίου, Γερμανίας και Πορτογαλίας) εξακολουθούν, για δεύτερη μέρα, να αποκρύπτουν την αλήθεια και να παραπληροφορούν απροσχημάτιστα και επαίσχυντα για τα γεγονότα της Οδησσού, λάβαμε και μεταφράσαμε την παρακάτω πρώτη συγκλονιστική μαρτυρία Ουκρανών αγωνιστών της διεθνιστικής κομμουνιστικής οργάνωσης Μπορότμπα, που βρέθηκαν μέσα στο φλεγόμενο κτίριο των Συνδικάτων. Όπως εξάλλου μας πληροφορούν, ο σύντροφός τους Αντρέι Μπραζέφσκι [...] είναι μεταξύ εκείνων που δολοφονήθηκαν από τους νεοναζιστές του Δεξιού Τομέα»...

«Στις 2 Μαΐου το απόγευμα, ακροδεξιές ομάδες εξαπέλυσαν αληθινή νεοναζιστική τρομοκρατία στους δρόμους της Οδησσού. Μερικοί άνθρωποι σκοτώθηκαν στις συγκρούσεις. Στη συνέχεια, οι νεοναζιστές πυρπόλησαν την κατασκήνωση των αντικυβερνητικών διαδηλωτών στην πλατεία Κουλίκοβο Πόλιε καθώς και το “Σπίτι των Συνδικάτων”. Κάπου 40 άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί ή ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου από το Δεξιό Τομέα κοντά στο κτίριο των συνδικάτων. Ο Αλεξέϊ Άλμπου τραυματίστηκε κι αυτός σοβαρά εκεί.
Καταφέραμε να του τηλεφωνήσουμε και αυτός μας είπε: «Όταν προσπαθήσαμε να φύγουμε από το φλεγόμενο κτίριο των συνδικάτων δεχτήκαμε επίθεση από τον όχλο των εθνικιστών. Το μόνο που μπορώ να πω τώρα είναι ότι τραυματίστηκαν περίπου 100 άτομα. Οι άνθρωποι πηδάγανε από τα παράθυρα. Τα πάντα ήταν μέσα στο καπνό. Εμείς, μαζί με τον Βλαντ τον άλλο ακτιβιστή, είχαμε χτυπηθεί άσκημα στο κεφάλι. Εκείνους που ήταν κάτω στο έδαφος αναίσθητοι τους κλωτσούσαν με λύσσα. Τώρα πάμε στο νοσοκομείο. Νωρίτερα, ένας άλλος ακτιβιστής μας, ο Ίβαν, τραυματίστηκε από σφαίρα. Ο Δεξιός Τομέας είχε συγκεντρωθεί στη πλατεία Σομπόρναγια. Είναι δύσκολο να πεις ποιος προκάλεσε τις συγκρούσεις αλλά είναι σαφές ότι ο Δεξιός Τομέας ήταν προετοιμασμένος από τα πριν, είχαν πάρα πολλά πυρομαχικά και ήταν καλά οπλισμένοι».

Προσχεδιασμένη ενέργεια
Ο Αλεξέι Άλμπου, ηγέτης της Borotba και δημοτικός σύμβουλος μεταδίδει από το πεδίο των συγκρούσεων:
Προγραμματισμένη για τις 2 Μαΐου στην Οδησσό, η “ειρηνική” πορεία των οπαδών ποδοσφαίρου μετατράπηκε σε οδομαχίες. Οι χουλιγκάνοι συγκεντρώθηκαν στις 4 μ.μ. στην πλατεία Σομπόρναγια. Ανάμεσά τους υπήρχαν από την αρχή άτομα καλά εξοπλισμένα και μασκοφόροι με ασπίδες, ρόπαλα και κράνη. Το πλήθος φώναζε εθνικιστικά συνθήματα. Στη συνέχεια, η φάλαγγα των εθνικιστών προσπάθησε να πάει στην οδό Γκρετσέσκαγια, στο κέντρο της πόλης. Μερικοί υπερασπιστές της Οδησσού, με κόκκινα περιβραχιόνια, προσπάθησαν να  μπλοκάρουν την πορεία τους.
Κατόπιν, οι εθνικιστές χρησιμοποιώντας ρόπαλα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης  επιτέθηκαν στους υπερασπιστές της Οδησσού. Οι εθνικιστές έσπαζαν το λιθόστρωτο και βομβάρδιζαν τους αντι-εθνικιστές με τα αγκωνάρια. Οι περισσότεροι ήταν αυτοσχέδιοι μαχητές, αν και μερικοί από αυτούς δεν ήταν νέοι αλλά καλά οπλισμένοι άνδρες  35-40 ετών. Ήταν ξεκάθαρο ότι είχαν προετοιμαστεί για σύγκρουση από τα πριν καθώς πήγαν προμελετημένα να επιβάλλουν να επιβάλλουν την εθνικιστική τους “τάξη” στην Οδησσό.
Ντόπιοι οπαδοί από την Οδησσό που θέλησαν να μετάσχουν  στην ειρηνική πορεία, την εγκατέλειψαν αμέσως μόλις κατάλαβαν ότι θα είχαμε οδομαχίες. Ήταν προφανές ότι δεν επρόκειτο για μια αυθόρμητη ενέργεια κάποιων οπαδών ποδοσφαίρου αλλά για μια προσχεδιασμένη και οργανωμένη δράση του Πράβυι Σέκτορ (Δεξιού Τομέα) και άλλων νεοναζιστικών συμμοριών που στόχευε να τρομοκρατήσει το λαό της Οδησσού. ‘Δεν χωράνε νεοναζιστές ακτιβιστές στην Οδησσό’ κατάληξε ο Άλμπου»…

*****************************
Και μια αφιέρωση σ’ όλους του Αντιφασίστες:

Ακορντεόν

Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος (“Τα τραγούδια του δρόμου”, 1974)...


Anef_Oriwn
[«δεν θα περάσει ο φασισμός» - «έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει» κάθε 9η του Μάη και 15η του Ιούλη]
Σάββατο 10/5/2014 

7 σχόλια:

ο ύποπτος είπε...

(Σε τόνο αλαλαγμού κατά τη διάρκεια Ελληνικής - και Κυπριακής - τραγωδίας ή αν προτιμάτε φαρσοκωμωδίας).

Δεν την θέλουμε την Ευρώπη σας. Σας τη χαρίζουμε. Δεν είμαστε αμέτοχοι, είμαστε σοβαρά σκεπτόμενοι.

Η αποχή μας δεν σημαίνει ανοχή.
Απόρριψη και άρνηση συμμετοχής σημαίνει. Ούτε στη συνείδηση μας βάρος δεν ανεχόμαστε να σας έχουμε.

Άρνηση και καταδίκη στο νεο-ναζισμό που εκκολάπτετε και υποθάλπετε. Άρνηση στο νεο-φιλελευθερισμό που επιβάλλετε καταστρέφοντας τα λιγοστά σημάδια ανθρώπου που μας έχουν μείνει.

Anef_Oriwn είπε...

Υποπτε,

Μην προσπαθείς με συνθήματα να δικαιολογήσεις την αποχή ΣΟΥ!

Θα στο ξαναπώ [κι αυτό δεν σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική ολοκλήρωση, ή/και ότι δεν εκκολάπτει τον νεοφασισμό]: Οι ευρωεκλογές αποτελούν πολιτική πράξη. Όχι με την έννοια ότι αν κερδίσει η Αριστερά [που δεν πρόκειται] θ’ αλλάξει τον οικονομικό και κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης [σε που το Ευρωκοινοβούλιο αποτελεί πιο πολύ διακοσμητικό στοιχείο και το άλλοθι δημοκρατικότητας για τους θεσμούς και μηχανισμούς της Ένωσης], αλλά με την έννοια της προσπάθειας για αφύπνιση και κινητοποίηση του κόσμου, και τοπικά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Κι ένας πολίτης που θέλει να ονομάζεται Αριστερός ΔΕΝ μπορεί να απέχει. Ανάλογες λογικές μπορούν να εκφραστούν και για τις τοπικές [“εθνικές”] βουλευτικές και άλλες εκλογές. Με το συμπάθκειον, αλλά προσωπικά θεωρώ αυτή τη στάση και συμπεριφορά υπεροπτική και ελιτιστική, για να μην πω και απολίτικη...

Anef_Oriwn είπε...

Μια και αναφέρθηκα [στο κυρίως κείμενο μου] στην Ουκρανία και στη «νεοναζιστική τρομοκρατία στους δρόμους της Οδησσού», να πω και μια κουβέντα για τα αυτονομιστικά δημοψηφίσματα στην Ανατολική Ουκρανία [στις περιφέρειες Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ]...
Σίγουρα το συντριπτικό αποτέλεσμα [με ποσοστό κοντά στο 90%!] υπέρ της αυτονόμησης/ανεξαρτησίας των δύο περιοχών, στέλνει ένα ξεκάθαρο αντιφασιστικό μήνυμα και στους νεοναζιστές του Κίεβου και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκφράζει επίσης την αντίσταση/αντίδραση/ανυπακοή των ρωσσόφωνων κατοίκων των δυο περιοχών στην φιλοναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας. Εμένα όμως μου δημιουργεί και σοβαρούς προβληματισμούς για την ορθότητα αυτής της τάσης για αυτονόμηση και κατακερματισμό μιας χώρας. [Να μην φτάσουν στο σημείο κάθε περιφέρεια να είναι και κράτος και κάθε κράτος και σημαία]... Και διερωτούμαι γιατί δεν προωθούνται λύσεις ομοσπονδοποίησης... Προφανώς δεν υπάρχει έδαφος συνεννόησης και τούτου βασικά λόγω και της απουσίας ισχυρών αριστερών/κομμουνιστικών κινημάτων και μέσα στην Ουκρανία...
Προσωπικά ΔΕΝ βλέπω με αισιοδοξία τα πράματα...

Anef_Oriwn είπε...

Και κάτι άσχετο:

Σήμερα ξαναξεκίνησα τους απογευματινούς περιπάτους. Η Φύση παραμένει πράσινη ακόμα και διατηρεί την ομορφιά της. Είναι πράσινη και λόγω των περβολιών αλλά και λόγω των μποστανιών, ενώ υπάρχουν και καλλιέργειες με λουβκιές. Ο κόσμος [οι αγρότες] έκοψαν ήδη παττίσσιες [είναι τραγανες και γλυτζιές μέλι, gamoto!], αλλά ακόμα όμως να κόψει μυρωδάτες ταμπούρες... Τα χρυσόμηλα [οι πρώιμες ποικιλίες] πάει τελείωσαν όπως και τα μεσπιλα, ενώ τελείωσε και η ανθοφορία των εσπεριδοειδών τα οποία έκοψαν ήδη καρπό. [Μεθυστική ήταν η ατμόσφαιρα από τους ανθούς κοντά στο Πάσχα]... Καρπό θα ‘χουν κόψει και τα αβοκάντο...
Ψημένα στα δέντρα υπάρχουν λίγα πρώιμα ροδάκινα, καθώς και χρυσόμηλα από τις όψιμες ποικιλίες. [Για τα μόσφιλα θα περιμένουμε μέχρι τον Οκτώβρη]... Σε ανθοφορία βρίσκονται μόνο οι ροβκιές, αλλά και οι αροδάφνες...

Το σημερινό puzzle της Φύσης το συμπλήρωσε στις παρυφές του χωριού και μια μικρή “παρέα” από μελισσοφάους με το κλάμα τους το γνώριμο. [Προφανώς κάπου κοντά θα είχε μελίσσια]... Το γεράκι(;) που υπερίπταται της γειτονίας εδώ και καιρό και που [ως συνήθως] κάθε πρωί ΜΑΣ ξεκουφαίνει με το δικό του κλάμα, συνεχίζει κανονικά τη ρουτινιάρικη πλέον συνήθεια του... [Φραγκολίνες και πέρδικες δεν έχω δει ακόμα, όμως μικροπούλια πολλά στις ποταμοσιές, αλλά και σε ... τραπέζια ως μεζέ!]...

Προς το σούρουπο περπάτησα και στην παράλια ξυπόλυτος με το κύμα να μου μουσκεύει τα πόδια. [Τα κύματα έχουν ήδη φέρει μπόλικο άμμο και η παραλία είναι πλέον βατή σε μεγάλο βαθμό. Όμως υπάρχουν ακόμα ακάλυπτοι χόγλακοι πιο έξω]... Στην αρχή με το που μου κτύπησε το κύμα τα πόδια, ποτιτσινώθηκα. Το νερό είναι πολύ κρύο ακομα, αλλά μετά ήταν μια χαρά. Σκέφτομαι μάλιστα, αύριο μετά το μεσημέρι, αν έχει ήλιο, να τολμήσω και καμιά είσοδο στο νερό, την πρώτη μου για φέτος...

Anef_Oriwn είπε...

Ξέχασα να πω ότι καρπό ξεκίνησαν να κόβουν και οι συτζιές και οι κληματαρκές, ενώ έχουν ανθίσει και οι λιγοστές παπουτσοσυτζιές...
Σ’ ένα περβόλι με χρυσομηλιές που κατέβηκα, μετά βίας βρήκα πεντέξι χρυσόμηλα. Ήταν προφανώς για καλά τρυγημένο εδώ και μέρες... [Φυσικά ούτε και αγρέλια μπορείς να βρεις πια]...
Άστε που έχταρα τζιαι τα πόθκια μου [εφόρουν κοντοτσσιάτταλον], όταν κατέβηκα σ’ έναν άλλο χωράφι για να κόψω μάραθον... [Έθελεν λλιον ο Λεω τζι’ ετηλεφώνησεν μου]...
Επαρπάτησα πάνω που μιαν ώρα˙ έσσιει τζιαιρόν να το κάμω τζι’ επιαστήκαν νάκκον τα πόθκια μου...

ο ύποπτος είπε...

Αγαπητέ Άνεφ, λες
"Οι ευρωεκλογές αποτελούν πολιτική πράξη."

και ποιος είπε ότι η δική μου αποχή ΔΕΝ είναι πολιτική πράξη; Η μήπως οι πολιτικές πράξεις πρέπει αναγκαστικά να περνούν από κομματικά σύνολα;
ή
"Κι ένας πολίτης που θέλει να ονομάζεται Αριστερός ΔΕΝ μπορεί να απέχει."
Δεν καταλαβαίνω γιατί επιμένεις ότι μπορείς να πιστοποιείς ποιος είναι και ποιος δεν είναι αριστερός. Η συνειδητή απόχη που έχει τη δική της λογική και αριστερή είναι και πολιτική πράξη είναι. Μπορεί να μην συνάδει με την κομματική αντίληψη, αυτό είναι όμως άλλο θέμα.

Anef_Oriwn είπε...

Ύποπτε,

Μην υποπίπτεις και μην κολλάς στα (μικρο)αστικά ιδεολογήματα και στερεότυπα περί «κομματικών αντιλήψεων» που εγκλωβίζουν τους πολίτες!
Τι πάει να πει «συνειδητή αποχή»;
ΕΝΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ, ΔΕΝ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΕΧΕΙ!
Κι αν δεν γουστάρεις το ΑΚΕΛ, υπάρχει και ο δικοινοτικός εκλογικός σχηματισμός ΔΡΑΣυ – Eylem και το [τουρκοκυπριακό] Σοσιαλιστικό Κόμμα...