Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Ανάρτηση 29/2014 [μακροσκελής, πολιτική , ευρωεκλογική ΑΚΕΛική, Levent-ικη, επικριτική] - Ένα άρθρο του Sener Levent για την πρόθεση του ΑΚΕΛ να συμπεριλάβει και τουρκοκύπριο υποψήφιο στο ψηφοδέλτιο του για τις ευρωεκλογές...


Εισαγωγικά

Ο γνωστός τουρκοκύπριος αριστερός δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ [έκδοτης στα κατεχόμενα της τουρκοκυπριακής εφημερίδας “Αφρίκα” και συγγραφέας της καθημερινής στήλης “Ημερολόγιο” στον “Πολίτη”] με άρθρο του προχτές Τετάρτη [στον “Πολίτη”] υπό τον τίτλο “Τουρκοκύπριος υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ”, λίγο - πολύ διαφώνησε, διαμαρτυρήθηκε και κατεφέρθη εναντίον  στην εκφρασθείσα πρόθεση του ΑΚΕΛ να συμπεριλάβει [αν τελικά το πράξει] και τουρκοκύπριο ανάμεσα στους υποψηφίους του Κόμματος για τις ευρωεκλογές. [Ακούγεται μάλιστα έντονα το όνομα του Σενέρ Ελτζιήλ, Γενικού Γραμματέα της KTÖS, της Συντεχνίας των τουρκοκυπρίων Δασκάλων]... 

Πιο κάτω θα παραθέσω αυτούσιο το άρθρο του Λεβέντ κι ακολούθως θα καταθέσω κάποια δικά μου σχόλια, σκέψεις και παρατηρήσεις αναφορικά με τις ενστάσεις του αγαπητού Σενέρ...

******************************
“Τουρκοκύπριος υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ”
[με τον Σενέρ Λεβέντ, εφημ. “Πολίτης” 11/3/2014, στήλη “Ημερολόγιο”, σελ. 11, link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=259504&-V=stiles]  

{Οι υπογραμμίσεις και επιχρωματώσεις είναι δικές μου}...

Άλλαξε γνώμη αυτήν τη φορά το ΑΚΕΛ, το οποίο δεν είχε συμπεριλάβει κανέναν Τουρκοκύπριο υποψήφιο στο ψηφοδέλτιό του κατά τις προηγούμενες Ευρωεκλογές. Δεν ξέρω αν έφαγε καμιά γλάστρα στο κεφάλι. Αποφάσισε, πάντως, να υποδείξει έναν Τουρκοκύπριο υποψήφιο. Δεν μπορώ να ξέρω με ποια πρόθεση το κάνει αυτό. Μήπως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι θεωρεί πραγματικά ωφέλιμη την εκλογή ενός Τουρκοκυπρίου; Μήπως στην επιθυμία του να δείξει ότι υποστηρίζει περισσότερο την ειρήνη από τα υπόλοιπα κόμματα; Ή μήπως στο ότι υπολογίζει ότι θα υπάρξει μεγαλύτερη από ποτέ συμμετοχή Τουρκοκυπρίων ψηφοφόρων;

Μήπως το ΑΚΕΛ μπορεί να θέλει να ενισχύσει την πληγείσα δύναμή του με Τουρκοκυπρίους; Δεν το νομίζω. Όμως, υπάρχουν κάποιοι που σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο. Όπως λένε, αυτήν τη φορά κινδυνεύει να εξασφαλίσει μόνο μία έδρα το κόμμα, το οποίο κερδίζει πάντα δύο έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο. Συμπεριλαμβάνοντας έναν Τουρκοκύπριο υποψήφιο στο ψηφοδέλτιό τους, λένε, μπορούν να απομακρύνουν αυτό τον κίνδυνο.

Μετά τις δηλώσεις του ΑΚΕΛ βρέθηκα αντιμέτωπος με τις ερωτήσεις μερικών Ελληνοκυπρίων στο νότο. «Εσύ είσαι ο υποψήφιος;» με ρώτησαν. «Ποιος υποψήφιος;». «Στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ». «Δεν είμαι εγώ και δεν μπορεί να είμαι εγώ», τους απάντησα. Ησύχασαν. Τελικά, λέει, εκείνοι που με υποστηρίζουν δεν θέλουν να είμαι υποψήφιος με εκείνο το ψηφοδέλτιο. «Ούτως ή άλλως, δεν πρόκειται να μου υποβάλουν τέτοια πρόταση, αλλά έστω και αν μου υποβάλουν δεν θα τη δεχτώ», τους είπα. Δεν ανήκω σε κανένα κόμμα. Ούτε στον βορρά ούτε και στον νότο. Δεν υπάρχει κάποιο κόμμα εδώ σύμφωνο με τις δικές μου απόψεις. Ούτε και υποστηρίζω κάποιο κόμμα σαν να υποστηρίζω ποδοσφαιρική ομάδα. Δεν φυλακίζω τις ελεύθερες απόψεις μου μέσα στην κομματική πειθαρχία. Επειδή δεν φοβάμαι τη μοναξιά, δεν ψάχνω στέγη για να καταφύγω. Πιστεύω πως ο κομματισμός φέρει σημαντικό μερίδιο ευθύνης μέχρι σήμερα για τις συμφορές που βρήκαν τους Κυπρίους. Κατά τη γνώμη μου έχουν ποινικό μητρώο όλα μας τα κόμματα, όπως και όλοι οι εγγυητές μας.

Χθες διάβασα μιαν είδηση. Το ΑΚΕΛ, λέει, σκέφτεται να συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιό του για τις Ευρωεκλογές τον Σενέρ Ελτσίλ. Αποφάσισαν, λέει, να έρθουν σε επαφή με τον Σενέρ Ελτσίλ για το θέμα. Ρώτησα τον Ελτσίλ, ο οποίος μου απάντησε ότι δεν γνωρίζει τίποτε. Αν του υποβληθεί τέτοια πρόταση τι θα κάνει; Δεν θα τη δεχτεί, λέει. Ο Σενέρ Ελτσίλ είναι ένα άτομο που αξίζει για το Ευρωκοινοβούλιο. Μακάρι να είναι υποψήφιος. Και μακάρι να εκλεγεί. Και να μπει κάτω από εκείνη τη στέγη. Δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία ότι θα υποστηρίξει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα δικαιώματα όλων των Κυπρίων. Λέω μακάρι να είναι υποψήφιος, αλλά όχι με το ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ. Ανεξάρτητος. Και μακάρι οι Ελληνοκύπριοι να παραγκώνιζαν τα “αγαπημένα” τους κόμματα από τα οποία δεν είδαν κανένα καλό μέχρι σήμερα και να ψήφιζαν έναν πραγματικό Κύπριο πατριώτη. Το ίδιο πιστεύω όχι μόνο για τον Σενέρ Ελτσίλ, αλλά και για τον Μουσταφά Ακιντζί και τον Νιγιαζί Κιζίλγιουρεκ. Αλλά δεν πιστεύω το ίδιο και για τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, για παράδειγμα. Ο Ταλάτ θέλει να γίνει ο ίδιος κάτι, όχι να κάνει κάτι. Αυτή είναι η μεγαλύτερή του αδυναμία. Και αυτό τον κάνει να εξαρτάται από κάποιες δυνάμεις.

Αν και είμαι αριστερός, ούτε με το ΡΤΚ στον βορρά ταίριαξα ούτε με το ΑΚΕΛ στον νότο. Άλλωστε, το ΡΤΚ ήταν υπό την καθοδήγηση του ΑΚΕΛ για πολλά χρόνια. Ο μακαρίτης ο Οζκέρ Οζγκιούρ δεν είχε γίνει πρόεδρος του ΡΤΚ χωρίς την έγκριση του Εζεκία Παπαϊωάννου. Οι ανερχόμενοι στην ηγεσία του ΡΤΚ μετά τον Οζκέρ Οζγκιούρ χαλάρωσαν τους δεσμούς με το ΑΚΕΛ, κέρδισαν την εμπιστοσύνη των στρατιωτικών και μη στρατιωτικών κύκλων στον βορρά και ύστερα κάθισαν στους θώκους. Έτσι γευτήκαμε τον τελευταίο πικρό καρπό της πολιτικής διαφθοράς και της σαπίλας στην πολιτική στο νησί. Το δε ΑΚΕΛ κατηύθυνε πολύ λανθασμένα τους Ελληνοκυπρίους μέχρι το 1974 και σπατάλησε για χάρη της Ένωσης έναν πιστό Κύπριο πατριώτη όπως ο Ντερβίς Καβάζογλου. Μετά το 1974, λόγω του ότι κατέστη πολύ εγωιστική η ηγεσία του κόμματος, δεν μπόρεσε να αγωνιστεί ικανοποιητικά για την απαλλαγή του νησιού από την κατοχή και την επανένωση. Όπως σπατάλησε τον Καβάζογλου, σπατάλησε και τον Πλουτή Σέρβα και τον Ζιαρτίδη με τους συναγωνιστές τους. Μήπως μπορεί κάποιος να βγει ενώπιον των ψηφοφόρων με αυτή την κομματική ηγεσία;

*********************************
Σχόλια, σκέψεις, ερωτήματα και παρατηρήσεις ΕΜΟΥ του Ιστολόγου

1. Προσωπικά δεν κατάλαβα γατί ο Levent διαφωνεί και στην ουσία επικρίνει το ΑΚΕΛ για την πρόθεση του να περιλάβει και τουλάχιστον ένα τουρκοκύπριο στο ψηφοδέλτιο του για τις ευρωεκλογές. Τα πολιτικά επιχειρήματα που πρόβαλε για αν στηρίξει την αντίθεση και την ένσταση του ήταν από αδύναμα έως λειψά. Η εντύπωση που σχηματίσαμε, διαβάζοντας το Levent-ικο κείμενο, είναι ότι για κάποιους απροσδιόριστους κι ασαφείς λόγους ο Sener Levent ενοχλήθηκε ή/και πικκαρίστηκε ΑΚΕΛική πρόθεση. Ίσως κι από κεκτημένη αντιπολιτευτική προς το ΑΚΕΛ διάθεση και συνήθεια. Κάπου μάλιστα στο άρθρο του αναφέρει πως «αν και είμαι αριστερός, ούτε με το ΡΤΚ στον βορρά ταίριαξα ούτε με το ΑΚΕΛ στον νότο»... [Εδώ δεν τον κρίνουμε γιατί «δεν ταίριαξε με το ΑΚΕΛ» -προφανώς έχει τους λόγους και τις θέσεις του- όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχει και δίκιο]…

2. Εύλογα, λοιπόν, μπορούμε να υποθέσουμε ότι η αντίθεση ή η ένσταση του Λεβέντ σε υποψηφιότητα τουρκοκυπρίου μέσω του ψηφοδελτίου του ΑΚΕΛ [έστω κι αυτός είναι ο φίλος του ο Sener Elçil] ελαύνεται από το γεγονός ότι και ο ίδιος είναι υποψήφιος στις ευρωεκλογές, ως ανεξάρτητος, όμως. Γι’ αυτό και προφανώς θα θέλει να πλήξει εν τη γενέσει της, την όποια άλλη υποψηφιότητα τουρκοκύπριου... [Ένα μεσσιανισμό τον έχει ο Λεβέντ!]...

3. Εδώ θα βρείτε και τη σχετική διακήρυξη του Λεβέντ υπό τον βαρύγδουπο και μάγκικο τίτλο “Όποιου δεν αρέσει ας μην με ψηφίσει”. Την πολιτική προεκλογική διακήρυξη του Λεβέντ την πρόβαλε και η Disdaimona εδώ, ενώ τη στήριξε και ο Γιώργος Κασκάνης του “Πολίτη” με δικό του κείμενο με τίτλο “Ψηφίζω Λεβέντ!”... Αλίμονο! Πότε όμως πρόλαβε κι αποφάσισε; Ίσως να τα βρήκαν στην κοινή τους πάλη ενάντια στην κομματοκρατία. Ο ένας [ο Κασκάνης] λέει πως «από τους επαγγελματίες πολιτικούς και τα κόμματα δεν περιμένω πια τίποτα» [από τους δημοσιογράφους που δίνουν από καθέδρας μαθήματα και «γράφουν λόγους για την εποχή δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα» τι να περιμένουμε;] και ο άλλος [ο Λεβέντ] ΜΑΣ λέει πως «δεν φυλακίζει τις ελεύθερες απόψεις μου μέσα στην κομματική πειθαρχία» και ότι  «ο κομματισμός φέρει σημαντικό μερίδιο ευθύνης μέχρι σήμερα για τις συμφορές που βρήκαν τους Κυπρίους»...  

4. Αναφορικά με την πιο πάνω τοποθέτηση του Λεβέντ [περί «φυλάκισης των ελεύθερων απόψεων του μέσα στην κομματική πειθαρχία», ειλικρινά διερωτούμαι πώς ένας “ορθόδοξος” Κομμουνιστής [όπως θεωρεί τον Εαυτό ΤΟΥ] ή έστω Αριστερός [όπως αναφέρει και στο κείμενο του] να καταδικάζει την κομματική πειθαρχεία και να εκθειάζει εμμέσως πλην σαφώς την προσωπική/ατομική δράση... Μα η πεμπτουσία [για να χρησιμοποιήσουμε και μιαν Αβερώφεια έκφραση] της δράσης και δραστηριότητας κάθε Κομμουνιστή ή Αριστερού δεν είναι η συλλογικότητα; [Αντιφατικός ο τρόπος που λειτουργεί ο Λεβέντ]...

5.  Σε παρέμβαση μου στο Blog του Woofis [ο οποίος είχε επίσης προβάλει την υποψηφιότητα του Λεβέντ φιλοξενώντας μάλιστα και το άρθρο του Κασκάνη] είχα πει τα εξής σχετικά με το ζήτημα της συλλογικότητα σε σχέση με την υποψηφιότητα Λεβέντ:  
«Χωρίς καμιά διάθεση υποτίμησης και υποβάθμισης της προσωπικής αντίστασης του Σενέρ Λεβέντ ενάντια στην τουρκική κατοχή και της πάλης του για μια ενωμένη Κύπρο, όπως και για κοινωνική δικαιοσύνη, θεωρώ ότι τέτοιες ατομικές πρωτοβουλίες/υποψηφιότητες ΔΕΝ προσφέρουν οτιδήποτε. Η (υπο)στήριξη που τυγχάνουν συνήθως προέρχεται από άτομα που αναζητούν Μεσσίες, ενώ νομίζουν ότι ο κόσμος θα αλλάξει ή έστω θα διορθωθεί με προσωπικές επαναστάσεις και μακριά από συλλογικές δράσεις...»    

6. Την ίδια ώρα είναι επίσης αντιφατικό για τον Λεβέντ [από τη στιγμή που θεωρεί τον εαυτό του “ορθόδοξο” Κομμουνιστή] να κάμνει αναφορές [για να επικρίνει το ΑΚΕΛ] στον Ζιαρτίδη, έναν εκ των βασικών θεωρητικών του ευρωκομουνισμού στην Κύπρο. Πέραν τούτου όμως, τι σχέση έχουν εν τέλει οι  Πλουτής Σέρβας και Ζιαρτίδης [τους οποίους ο Λεβέντ αναφέρει στο άρθρο του] με το ζήτημα της τυχόν υποψηφιότητας τουρκοκυπρίου με το ΑΚΕΛ; Άρπα - κόλλα τελικά η επιχειρηματολογία  του αγαπητού Λεβέντ!

7. Πάντως αν θεωρήσουμε ότι η μέχρι τώρα πολιτική πρακτική του ΑΚΕΛ να μην περιλαμβάνει και τουρκοκύπριους ή έστω ένα τουρκοκύπριο στα ψηφοδέλτια του ήταν λάθος, γιατί να μην θεωρηθούμε ότι αυτή η αλλαγή είναι προς τη σωστή/θετική κατεύθυνση;

8. Πέραν του πιο πάνω ερωτήματος μου, επίσης διερωτούμαι γιατί να μην νομιμοποιείται το ΑΚΕΛ [αυτό απορρέει από τα γραφόμενα του Λεβέντ], να προχωρήσει και σε τέτοιες κινήσεις και πρωτοβουλίες, όταν διαχρονικά ήταν το Κόμμα που διατηρούσε καλές σχέσεις τόσο σε ατομικό όσο και συλλογικό επίπεδο με τους τουρκοκύπριους και της εκτίμησης που εξακολουθεί να χαίρει μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα; [Στο προχτεσινό κείμενο του ο Λεβέντ καταφερόταν βασικά εναντίον του ΑΚΕΛ και των πολιτικών του, όμως αντιφατικές και πικκαρισμένες ήταν οι τοποθετήσεις του. Δεν πρόβαλε λόγους ουσίας γιατί να μην έχει το ΑΚΕΛ υποψήφιο και τουρκοκύπριο.]... 

9.  Αναφορικά με το Ελτζιήλ και τυχόν δική του υποψηφιότητα με το ΑΚΕΛ λέει ο Λεβέντ: «Ο Σενέρ Ελτσίλ είναι ένα άτομο που αξίζει για το Ευρωκοινοβούλιο. Μακάρι να είναι υποψήφιος. Και μακάρι να εκλεγεί. Και να μπει κάτω από εκείνη τη στέγη. Δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία ότι θα υποστηρίξει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα δικαιώματα όλων των Κυπρίων. Λέω μακάρι να είναι υποψήφιος, αλλά όχι με το ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ. Ανεξάρτητος. Και μακάρι οι Ελληνοκύπριοι να παραγκώνιζαν τα “αγαπημένα” τους κόμματα από τα οποία δεν είδαν κανένα καλό μέχρι σήμερα και να ψήφιζαν έναν πραγματικό Κύπριο πατριώτη»... Όμως απ’ αυτή του την τοποθέτηση προκύπτουν τα εξής πολύ σημαντικά:
-   Πρώτον, τα πιο πάνω αποτελούν μια καλή δικαιολογία [στην ουσία προφάσεις] για το Λεβέντ να μην στηρίξει και να μην ψηφίσει τον Ελτζιήλ, [αφού αποσύρει τη δική του υποψηφιότητα κι] αν τελικά αυτός θα είναι υποψήφιος με το ΑΚΕΛ. Και
-   Δεύτερον, και «αν και είναι αριστερός», [όπως λέει για τον εαυτό του ο Λεβέντ], ΕΓΩ θα (ξανα)διερωτηθώ, πού είναι οι δικές του κινήσεις, προσπάθειες και πρωτοβουλίες για συλλογικές δράσεις που να συνάδουν μάλιστα και με την Αριστερή του ιδεολογία;   

10. Να σημειώσω ότι την πρόθεση της για τη σύσταση (για τις ευρωεκλογές) ενός κοινού ψηφοδελτίου που να περιλαμβάνει τόσο ελληνοκύπριους όσο και τουρκοκύπριους ανακοίνωσε και η ΕΡΑΣ, που θα λάβει για πρώτη φορά μέρος σε εκλογές. Σχετική ανακοίνωση τους θα την βρείτε εδώ στο Blog τους. Την πρόβαλε μετά θετικού σχολιασμού και η Disdaimona]… Όμως αυτούς γιατί ΔΕΝ τους επέκρινε ο Levent;  

Anef_Oriwn
[αναμένοντας τις αποφάσεις του ΑΚΕΛ για το ψηφοδέλτιο του για τις ευρωεκλογές]
Πέμπτη 13/3/2014

15 σχόλια:

Disdaimona είπε...

Τα κοινά ψηφοδέλτια θα έπρεπε να ήταν συνήθης πρακτική εδώ και χρόνια. Και όχι μονο τα ψηφοδέλτια αλλά και η αντιπροσώπευση σε οργανώσεις.

Και όχι μόνο για την αριστερά. Αλλά και για την δεξιά. Γιατί ειναι λάθος να ταυτίζουμε το "εθνοτικό" με το "ταξικό" και είναι λάθος να νομίζουμε πως κάθε τουρκοκύπριος είναι απαραίτητα και προοδευτικός απλά επειδη θέλει τη λύση ή την επανένωση. Υπαρχουν και τουρκοκύπριοι οι οποιοι ανήκουν στην δεξιά και βάλλουν σε δευτερη μοίρα θεμελιώδη ζητήματα σήμερα της διακυβέρνησης του Νικου με την αιτιολογία της "ειρηνης".

Μόνο που αυτό ειναι απλά μια κενή αιτιολογία γιατί καθε ενας απο μας, ειτε ε/κ είτε τ/κ δρα σε πολλά επίπεδα και στην τελική μπορεί να μην είναι τόσο προοδευτικός όσο φαίνεται εαν τοποθετηθεί μέσα στο σύνολο με το οποίο θα ταυτιστεί ή θα πολιτευτει.

Δεν θα σχολιάσω το άρθρο του Λεβεντ, διοτι οι ερμηνειες μπορει να ειναι πολλες. Εκει που βλεπεις εσυ αντιφαση με την ιδεολογια του Λεβεντ και την αρνηση του να πειθαρχησει σε ενα κομμα, μπορει να υπαρχει η αρνηση του να πειθαρχήσει στα υφισταμενα κόμματα. Ούτε θα σχολιάσω κάτι άλλο γιατί υπαρχει και προσωποποιηση μέσα στο κείμενο κάτι με το οποίο είμαι αντιθετη γενικότερα.

Όσον αφορα στην ΕΡΑΣ εγω από παντα υποστηριζα πως θα πρέπει η κάθε λεγόμενη τάση να εκδηλωθει ενεργητικά και να κριθεί ως έχει από μόνη της, για το συνολο των απόψεων της...θεωρώ εντελώς λάθος την κουλτούρα πλεον της συναίνεσης εφ όλης της ύλης, καλύτερα ο καθένας να κριθεί για αυτο που ειναι και όχι πισω από καποιον αλλο...

Απογοητευτικό στο άρθρο η δήλωση του Ελτζιηλ πως δεν θα αποδεχτεί την πρόταση, αν ειναι έτσι..

stelios papalangi είπε...

θα ήταν όντως θετικό αν το ακελ εκατέβαινε με τκ υποψήφιο...

ή ακόμα καλλύττερα, αφού πιστέφκουμε σε συλλογικότητες, να εκατέβαινε συλλογικά με την τκ αριστερά - παρά με "προσωπικότητες" ή "νέες δυνάμεις".

Αυτό τζι αν είναι η "βάση της λύσης".

Θα αναμένομεν.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Anef_Oriwn είπε...

Disdaimona,

Κατ’ αρχάς θα συμφωνήσω μαζί ΣΟΥ ότι «... είναι λάθος να νομίζουμε πως κάθε τουρκοκύπριος είναι απαραίτητα και προοδευτικός απλά επειδή θέλει τη λύση ή την επανένωση»... Κι επίσης να συμπληρώσω ότι είναι λάθος, όταν να αναφερόμαστε στους τουρκοκύπριους, να δίνουμε την εντύπωση ότι αυτοί είναι ένα ομοιογενές σύνολο. Δεν είναι όλοι που θέλουν την επανένωση του νησιού μας...

Απ’ εκεί και πέρα:
1. Τα κοινά εκλογικά ψηφοδέλτια [στο χώρο της Αριστεράς] μπορεί να αποτελέσουν ένα πρώτο σημαντικό πρακτικό βήμα προς την κατεύθυνση της προώθησης της επαναπροσέγγισης με πολιτικούς αριστερούς όρους. το θα έπρεπε να ήταν συνήθης πρακτική εδώ και χρόνια. Αναφορικά με την «αντιπροσώπευση σε οργανώσεις» [προφανώς εννοείς στα σώματα των οργανώσεων], αυτό προϋποθέτει τη συμμετοχή σε σ’ αυτές τις οργανώσεις. Για να υπάρξει όμως συμμετοχή πρέπει να οργανωθούν και κοινές δράσεις και δραστηριότητες...

2. Ποτέ μου δεν είδα με συμπάθεια [εννοώ πάντοτε πολιτικά] τους ελεύθερους σκοπευτές που κυκλοφορούν στο χώρο της Αριστεράς. Οι πιο πολλοί απ’ αυτούς συνήθως περιορίζονται σε θεωρητικολογίες. Θεωρώ ότι ο όποιος ακτιβισμός μπορεί να φέρει αποτελέσματα μέσα από την πάλη μέσα από οργανωμένα σύνολα - οργανώσεις και πολιτικές κινήσεις. Δεν είναι απαραίτητο κάποιος να συμμετέχει σε κόμμα [αν προτιμά να είναι κομματικά ανένταχτος] για να συμμετέχει στην πολιτική ζωή, όμως από την άλλη ΔΕΝ αποδέχομαι τη δαιμονοποίηση των κομμάτων και δη των Αριστερών...

3. Για την ΕΡΑΣ, πιστεύω ότι αν το ΑΚΕΛ δεν τολμήσει τελικά να συμπεριλάβει το ψηφοδέλτιο του και τουρκοκύπριο υποψήφιο, θα πάρει αρκετούς ψήφους από αριστερούς κι αριστερίζοντες επαναπροσεγγιστές και επανενωσιστές...

4. Δεν ξέρω αν ο Ελτζιήλ δήλωσε [όπως λέει ο Λεβέντ] «πως δεν θα αποδεχτεί την πρόταση» να είναι υποψήφιος με το ΑΚΕΛ, έχω όμως την αίσθηση ότι κάτι άλλο θα συνέβη...

Anef_Oriwn είπε...

Steliε Papalangi,

Για να μπορούσε «να εκατέβαινε [το ΑΚΕΛ] συλλογικά με την τκ αριστερά» στις παρούσες ευρωεκλογές θα ‘πρεπε [αυτά τα κόμματα του ΑΚΕΛ συμπεριλαμβανομένου] να είχαν καταφέρει να συμφωνήσουν σε μια σειρά από τα ζητήματα. Αυτό εξυπακούει πολλή δουλειά από πριν κι όχι να είναι κινήσεις της τελευταίας στιγμής... [Το ΑΚΕΛ θα μπορούσε να το κάμει με το Κόμμα “Ενωμένη Κύπρος” του Ιζέτ Ιζτζιάν, ή με ξεχωριστές πολιτικές προσωπικότητες όπως ο Ελτζιήλ, ο Κανατλί, ή και ο Λεβέντ]...

Anef_Oriwn είπε...

Ανακοινώθηκαν απόψε, μετά από μυστική ψηφοφορία στην Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, τα ονόματα των 6 υποψηφίων του ΑΚΕΛ για τες ευρωεκλογές. Οι υποψήφιοι είναι οι,
1. Νεοκλής Συλικιώτης, μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής του ΑΚΕΛ και πρώην υπουργός
2. Βέρα Πολυκάρπου – Πολιτικός Σύμβουλος στην Ομάδα Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
3. Χάρης Πολυκάρπου – Οικονομολόγος, Μέλος του Γραφείου Οικονομικών και Κοινωνικών Μελετών της Κ.Ε. ΑΚΕΛ
4. Παναγιώτης Σταυρινίδης –Πανεπιστημιακός, Λέκτορας στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου [οι “Νέες Δυνάμεις”;]
5. Σταύρος Ευαγόρου – Οικονομολόγος, Μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ, Βουλευτής και Αναπληρωτής Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος
6. Τάκης Χατζηγεωργίου, Ευρωβουλευτής, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ

Τελικά δεν περιελήφθη και τουρκοκύπριος τη λίστα. ΜΕΓΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ! Αλλά θα επανέλθω στο θέμα με πιο ολοκληρωμένες τοποθετήσεις...

ο ύποπτος είπε...

Είναι λυπηρό που επανερχόμαστε ξανά και ξανά για να επαναλάβουμε τα ίδια. Το ΑΚΕΛ δεν μπορεί. Το "δεν μπορεί" εδώ σημαίνει πολλά πράματα: να αρθεί στο υψος των περιστάσεων, να εκτιμήσει σωστά τα γεγονότα, να δώσει ηγετική κατεύθυνση και ελπίδα. Η ανακοίνωση του ΕΡΑΣ, πριν να ανακοινωθέι το ψηφοδέλτιο ΑΚΕΛ, ήταν ξακάθαρο ότι το επίσημο ΑΚΕΛ δεν είναι έτοιμο. Αφήνει έτσι τα δύσκολα στα παρακλάδια του για να συγκρατίσουν αυτούς που θα δυσαρεστηθούν.

Η αλήθεια είναι ότι το είχα αποφασίσει: δεν είναι δυνατό να ψηφίσω και με αυτή μου την ενέργεια να δώσω υπόσταση στους νεο-φιλελευθερους φασίστες της ΕΕ. Εϊτε αυτοί είναι στο ευρωκοινοβούλιο είτε στα διορισμένα όργανα που δεν εκπροσωπούν τίποτε άλλο παρά τις ελίτ στις Βρυξέλλες. Τα γεγονότα στην Ουκρανία είναι τόσο ξεκάθαρα που βοούν από μόνα τους για την άνοδο του νεο-φασισμού. Και η Ουκρανία είναι μόνο το τελευταίο επεισόδιο μιας πορείας που πάει πίσω στο 1992 με τον πρώτο πόλεμο του ΙΡΑΚ.

Υπήρχε, όμως, μια μικρή ακτίδα. Το ΑΚΕΛ να διαλέξει ένα Τ/Κ πατριώτη στο ευρωψηφοδέλτιο. Τουλάχιστον θα γινόταν ένα καλό, μια αρχή μέσα στη σαπίλα και τη συμπόρευση με τον νεο-φιλελευθερισμό. Και είχα σχεδόν πεισθεί ότι θα γινόταν αφού ο Ελτζίλ έιχε εκφράσει σαφέστατα το ενδιαφέρον αυτό στον ΑΣΤΡΑ λέγοντας: θα ήταν τιμή μου.

Το ΑΚΕΛ όμως ακόμα μια φορά αποτυγχάνει μένει στις μικρότητες και την ανακύκλωση του "χριστοφικικού" περίγυρου, χωρίς όραμα και δύναμη να ξεπεράσει τη μιζέρια. Λυπηρό. Έτσι επιστρέφουμε στο γνωστό μας: Λυπούμαι δεν σας ψηφίζω και ρίχνω μαύρο στην χυδαιότητα που ονομάζεται Ευρώπη. Και μην μου πείται ότι η απουσία δεν προσφέρει τίποτε. Προσφέρει την δυσαρέσκεια μας στην παρακμή και τουλάχιστον ικανοποιεί τη συνείδηση μας ότι απαξιούμε να δώσουμε νομιμότητα με την ψήφο μας στο νεο-ναζισμό.

Σολιάτης είπε...

Σύντροφε,
Ο τουρκοκύπριος δάσκαλος συνδικαλιστής, σε συνέντευξη του στον ΑΣΤΡΑ και μετά από εισήγηση ακροατή, για να θέση υποψηφιότητα με το ΑΚΕΛ, είπε πως είναι καλή εισήγηση και θα την εξετάσει σοβαρά με την οργάνωση του αν τεθεί από το ΑΚΕΛ.

Συμφωνώ με όσα γράφεις για την συλλογική δράση και αυτούς που επιλέγουν την προσωπική δράση. Νομίζω πως δεν μπορούν να θέσουν τις απόψεις τους σε κρίση της συλλογικής σοφίας και να δεχτούν συλλογικές αποφάσεις. Οι προσωπικοί αγώνες δεν νομίζω πως φέρνουν σημαντικά αποτελέσματα.

Το ΑΚΕΛ είναι κόμμα διεθνιστικό και δεν αποκλείει οποιανδήποτε υποψηφιότητα με βάση την εθνική καταγωγή. Ο προβληματισμός υπήρχε εδώ και χρόνια σε προεκλογικές συζητήσεις, (για συμπερίληψη τουρκοκυπρίου) όμως η κατάληξη ήταν η μη συμπερίληψη για κάποιους λόγους.

Νομίζω πως θα ήταν καλύτερα να υπήρχαν τουρκοκύπριοι στα ψηφοδέλτια του ΑΚΕΛ αν υπήρχαν οι προϋποθέσεις για πολιτικούς λόγους αλλά και σαν αποτέλεσμα της κοινής πάλης.

Νομίζω πως είναι γνωστό πως το ΑΚΕΛ έχει στις γραμμές του μέλη τουρκοκύπριους.

Σολιάτης είπε...

Προς Ύποπτο,

Δηλαδή η συμμετοχή τουρκοκυπρίου στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ είναι το κυριότερο ζήτημα; Απ’ ότι γνωρίζω το θέμα συζητήθηκε μεταξύ ΑΚΕΛ και του τουρκοκύπριου συνδικαλιστή.

Το μέλος του Π.Γ του ΑΚΕΛ Στέφανος Στεφάνου είπε σήμερα πως το θέμα συζητήθηκε με τα τουρκοκυπριακά κόμματα, ώστε να μην προκληθούν αντιδράσεις οι οποίες θα ήταν αρνητικές στη διαδικασία των συνομιλιών και όπως είπε τα κόμματα αυτά κύρια το ρεπουμπλικανικό το οποίο είναι και το μεγαλύτερο στον χώρο της αριστεράς δεν επιθυμούν συμμετοχή τουρκοκύπριου στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ.

Τα πιο πάνω δεν νομίζω να έχουν σχέση με την πάλη ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και την ενδυνάμωση της αριστεράς στο ευρωκοινοβούλιο. Αν και οι εξουσίες του είναι πολύ περιορισμένες θα πρέπει να αξιοποιείται από την αριστερά ως βήμα έκφρασης των δικών της πολιτικών, για μια Ευρώπη των λαών και όχι των πολυεθνικών.

Anef_Oriwn είπε...

Φίλε Ύποπτε,
Σε χαιρετώ!
[Έχει καιρό να σε δούμε στα blogger-ικά ερτζιανά. Δεν ξέρω, αν συχνάζεις σ’ άλλα διαδικτυακά στέκια, αλλά εμείς παραμένουμε σταθεροί στο blogging]…

Κι έρχομαι στα όσα γράφεις στο σχόλιο ΣΟΥ...
Κατ’ αρχάς σ’ αυτά υπάρχει μια σημαντική αντίφαση. Ενώ στην αρχή της παρέμβασης ΣΟΥ σωστά αναλύεις τα δεδομένα που αφορούν τους «νεο-φιλελευθερους φασίστες της ΕΕ» και ότι «τα γεγονότα στην Ουκρανία είναι τόσο ξεκάθαρα που βοούν από μόνα τους για την άνοδο του νεο-φασισμού, στο τέλος καταλήγεις στην απολιτίκ θέση της αποχής από της εκλογές, ή του λευκού, ή του μαύρου [«στην χυδαιότητα που ονομάζεται Ευρώπη»] γιατί θεωρείς ότι αυτή η υπεράνω τοποθέτηση ΣΟΥ «τουλάχιστον ικανοποιεί τη συνείδηση μας ότι απαξιούμε να δώσουμε νομιμότητα με την ψήφο μας στο νεο-ναζισμό»... Μα η κύρια πολιτική δύναμη που αντιμάχεται τον «νεο-ναζισμό»/φασισμό είναι η Αριστερά, πώς μπορείς να την απαξιοίς, με τη δικαιολογία ότι τούτη τη φορά, δεν συμπεριέλαβε τουρκοκύπριο στο ψηφοδέλτιο της για τις ευρωεκλογές. Μάλλον προφάσεις [εν αμαρτίαις] ψάχνεις για να μην ψηφίσεις ούτε τώρα το ΑΚΕΛ.

Κι ΕΓΩ διαφωνώ με τη ΜΗ συμπερίληψη τουρκοκύπριου στο ψηφοδέλτιο και τη θεωρώ ως λάθος κίνηση αν και το θέμα δεν είναι τόσο απλό. Αντίθετα είναι και πολύπλοκο και περίπλοκο πολιτικά [θα προκαλούσε περαιτέρω αντιπαραθέσεις μεταξύ της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής ούτω καλούμενη θεσμικής Αριστεράς], θεωρώ όμως ότι κάποτε το Κόμμα πρέπει να τολμά και να κάνει τομές, γιατί μακροπρόθεσμα θα έχει οφέλη.

Απ’ εκεί και πέρα, μέσα από διάφορα λεγόμενα σου στην παρέμβαση ΣΟΥ, προκύπτουν και μια σειρά άλλα ζητήματα που αφορούν τους πολιτικούς και ιδεολογικούς προσανατολισμούς του ΑΚΕΛ, αλλά αν θ’ αλλάξουν τελικά κάποια πράματα αυτό δεν πρόκειται να γίνει πυροβολώντας, ως ελεύθεροι σκοπευτές [και δη από τον καναπέ ΜΑΣ], το Κόμμα. Και πίστεψε με εσωτερικά του υπάρχει σήμερα μια πάλη [αν θες και αντιπαλότητα] ιδεών... Κι αυτό θα μπορούσες να το δεις κι από μόνος ΣΟΥ, αν παρακολουθούσες τον Δημόσιο Προσυνεδριακό Διάλογο που έγινε πρόσφατα μέσα από τις σελίδες της “Χαραυγής”, για το Προγραμματικό Συνέδριο του ΑΚΕΛ. Αλήθεια γιατί δεν βγήκες με κείμενο ΣΟΥ να κρίνεις τις “Θέσεις” της Κεντρικής Επιτροπής προς το Συνέδριο;
Τέλος, δεν νομίζω ότι η ΕΡΑΣ αποτελεί «παρακλάδι» του ΑΚΕΛ… Τί σε κάνει να το λες αυτό; Επειδή αποφεύγει να έρθει σε μετωπική αντιπαράθεση, ή ακόμα και σύγκρουση με το ΑΚΕΛ; Πάντως με δημοσιεύματα της η ΕΡΑΣ (επ)έκρινε “Θέσεις” του Κόμματος προς το πρόσφατο Συνέδριο, ας πούμεν εκείνες για την Οικονομία. Όμως το θέμα των όποιων ΑΚΕΛικών «παρακλαδιών» είναι ένα τεράστιο ζήτημα [που προσωπικά δεν το βλέπω στραβά και] που θα ‘θελα να επεξεργαστώ κάποια στιγμή. Πραγματικά υπάρχουν τα οποία «το επίσημο ΑΚΕΛ δεν είναι έτοιμο» να τα (δια)χειριστεί [αν και έχει το θεωρητικό υπόβαθρο], αλλά αυτό θα μπορούσε να γίνει μέσα από άλλες καταστάσεις...
Επιφυλάσσομαι, γι’ αυτό keep in touch!

Ανώνυμος είπε...

για να ειμαι ειλικρινης, εσκεφτουμουν που τα εψες να σχολιασω τον Λεβεντ [εφανηκεν μου αρκετα κουφη η τοποθετηση του] αλλά επειδη εν ειμαι που τους φαν της αναδειξης τουρκοκυπριων ευρωβουλευτων μεσω ε/κ κομματων κλπ, ειπα να μεν πω..
τελικα εφκαλε τζαι το ακελ την αποφαση του..

πρωτα για τον συμπαθη κ. Λεβεντ..εν πολλοκαταλαβω την λογικη να γραφει καποιος στην πιο νεοφιλελευθερη εφημεριδα των ε/κ που εσιει τζαι την λαγνεια του "οτι πει η Δυση εν σωστο", τζαι να το παιζει τζαι σουπερ αγνος "αριστερος" κλπ..
κατσε την μαππα κατω ρε κουμπαρε..στην ιδια χωρα ειμαστεν..
Πολλα καλα καμνει ο κ. Λεβεντ που γραφει περκει εξοικιωθει μια μεριδα της δεξιας με τους τ/κ αλλα οϊ να το παιζουμε τζαι ψηλομυττηες... «εγω εν τζαι»..
υγειαν...

οσο αφορα τους τουρκοκυπριους στα ψηφοδελτια, εν ειμαι σιουρος – τζαι εν ημουν σιουρος που τον τζαιρον που εκερδισε το δικαιωμα ο Ι. Αζιζ..τοτε ηταν βεβαια θεμα του δικαιωματος των τ/κ που ζιουν ποδα…αλλα η επεκταση του θεματος θελει σκεψη μεσα στα υπαρχοντα πλαισια.. όπως εν πρεπει να ξεχνουμε τον τ/κ εθνικισμο, εν πρεπει να ξεχνουμε τζαι τον ε/κ ..τζαι ο διαχωρισμος εν προιον τζαι μιας προσπαθειας επιβολης των ε/κ εθνικιστων..οποτε ο σεβασμος στις θεσμικες αμυνες εν ένα θεμα που αξιζει σκεψης….
ιδιαιτερα σε ετσι εποχη..

αν αθθυμουμαι καλα με βαση τα σχεδια τοτε που ενταχθηκαμε στην ε.ε., οι τουρκοκυπριοι δικαιουνται δυο ευρωβουλευτες που δεν θα τους εκλεξουν ποτε τους αν καρτερουν που τους ε/κ να τους ψηφισουν..
θελω να πω οτι το να ψηφιζουν ποδα η τουρκοκυπριοι εν τζαι ενα κολπο της ε/κ ελιτ για να αποφυγει το οτι πρεπει να δωθουν οι δυο θεσεις στους τ/κ..
εν γινεται να καμνωμεν το ότι εν το θωρουμεν…

μπορει να πει καποιος, να τον ξεπερασουμε τον διαχωρισμο..τζαι τουτος εν ενας τροπος, ψηφιζωντας καποιον τουρκοκυπριο..
οκ..αλλα τα ωραια λογια πρεπει να θωρουν τον αντικατοπτρισμο τους στο υπαρχον πλαισιο – τζαι τις συνεπειες..
ετσι τζαι αλλοιως τζαι ο μακαριτης ο τασσος ελαλεν κατι αναλογο..να επιστρεψουν οι τ/κ στην κυπριακη δημοκρατια..αλλα ακομα τζαι τζηνη η εισηγηση/θεση επρονοουσε δυο κοινοτητες με βαση το συνταγμα του 1960…
ουσιαστικα ενα ονειρο των απορριπτικων ενι να αποδεχτουν οι τουρκοκυπριοι να ψηφιζουν σαν ατομα [αρα ντε φακτο μειοψηφια] αντι σαν κοινοτητα..τζαι υστερα μαγικα εν θα εκλογονται..:)
ο διαχωρισμος εν αρνητικος αλλα αν δεν δουμε πως μειωνεται ενώ γινονται σεβαστα τα δικαιωματα των τ/κ [σαν μινιμουμ γιατι σε λλιον εν να θελουμε τζαι υπερασπιση των δικαιωματων οσων εν συμφωνουν με το βαθυ κρατος της ε/κ δεξιας ετσι που παμεν] τοτε μπορει να παιζουμε το παιχνιδι της ελιτ που θελει να αλλαξει συζητηση στο θεμα της εκπροσωπησης των τ/κ στο ευρωκοινοβουλιο..

ενεν τυχαιο που τα μεγαλα τ/κ κομματα εν συμμετεχουν;..

η σταθμισμενη ψηφος εν μια λογικη κινηση προς την επανενωση στο υπαρχον πλαισιο λ.χ…

η ευφροσυνη μας για την επανενωση εν πρεπει να συγκαλυφκει την πραγματικοτητα..
εν ένα πραμα να επιδιωκεται επανενωση που τα κατω, επανενωση σε διαφορα κινηματα οργανωσεις κλπ, η συμβουλικη δικοινοτικη συγκροτηση,
τζαι άλλο να παραβλεπουμε ότι υπαρχει ένα ανοικτο θεμα με την εκπροσωπηση των τ/κ στο ευρωκοινοβουλιο, τζαι η «εισηγηση» να ερκουνται ποδα να ψηφιζουν, εν τροπος να μεν εκλεγονται..η να μεν αντιπροσωπευκεται η κοινοτητα τους..

καταλαβω τον συναισθηματισμο του συμβολισμου αλλα..εντζαι η γερημη η πραγματικοτητα...

π.

Anef_Oriwn είπε...

Φίλε Σολιάτη,
Σε χαιρετώ!

Σκεφτόμουν κάτι να σχολιάσω από τα λεγόμενα ΣΟΥ, όπως ας πούμεν αυτή τη συγκατάβαση, όχι μόνο τη δική ΣΟΥ, αλλά ολονών μας, να δεχόμαστε [χωρίς πολλές ενστάσεις κι ενίοτε καθόλου] την επιχειρηματολογία των ανώτατων στελεχών του ΑΚΕΛ για διάφορες αποφάσεις του Κόμματος, [όπως του Στέφανου Στεφάνου, που αναφέρεις στο δεύτερο σχόλιο ΣΟΥ], όμως μετά την ανάλυση του φίλου Π., τι να πω; Πολύ τεκμηριωμένες και πολιτικά ορθές οι τοποθετήσεις του και μακράν των όποιων συναισθηματισμών!
Παρ’ όλ’ αυτά όμως, εξακολουθώ να πιστεύω ότι το ζήτημα της συμπερίληψης τουρκοκύπριου στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ δεν [για τον κόσμο της Αριστεράς] είναι απλά συναισθηματικό. Έχει ως βάση τους διαχρονικούς κοινούς αγώνες ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων, έχει δηλαδή μια ιστορικότητα έστω κι αν αυτή δεν έχει εκφραστεί και εκλογικά μέχρι τώρα. Καιρός όμως, να γίνει κι αυτό. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι το ΑΚΕΛ πρέπει να προχωρά και να κάμνει τέτοιες τολμηρές κινήσεις. Και δεν δέχομαι την άποψη τού φίλου Π. ότι μια τέτοια κίνηση από μέρους του ΑΚΕΛ θα συνιστούσε και συμμετοχή του ΑΚΕΛ στο «κολπο της ε/κ ελιτ [...] να ψηφιζουν ποδα η τουρκοκυπριοι [...] για να αποφυγει το οτι πρεπει να δωθουν οι δυο θεσεις στους τ/κ...» [Λέτε γι’ αυτό η σημερινή κυβέρνηση να πήρε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο για την εγγραφή των τουρκοκυπρίων στους εκλογικούς καταλόγους κι αυτό να ψηφίστηκε μόνο από τον ΔΗΣΥ;]... Οι αφετηρίες της Αριστεράς είναι διαφορετικές!

Κι αγαπητέ Σύντροφε Σολιάτη, πιστεύω πως είναι καιρός πλέον κάποια πράγματα να λέγονται πιο ξεκάθαρα. Ας πούμεν το «μια Ευρώπη των λαών και όχι των πολυεθνικών» [ή των μονοπωλίων], θα μπορούσε να γίνει «μια Ευρώπη των Λαών και του Σοσιαλισμού και όχι των Μονοπωλίων και της Καπιταλιστικής ολοκλήρωσης»...

Anef_Oriwn είπε...

Φίλε Π.,
Χαιρετώ κι ΕΣΕΝΑ!

Έχω καταθέσει κάποια σχόλια μόλις πιο πάνω για τα όσα λες στο σχόλιο ΣΟΥ. Δεν απορρίπτω την επιχειρηματολογία ΣΟΥ [την οποία και θεωρώ πολιτικά τεκμηριωμένη], αλλά έχω τις ενστάσεις ΜΟΥ για κάποια επιμέρους ζητήματα. Βασικά εκείνο που θέλω να σημειώσω ότι δεν πρέπει η επιχειρηματολογία ή τα «κόλπα», οι στόχοι και σκοποί «της ε/κ ελιτ» να αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για την όποια συνιστώσα της Αριστεράς [και δη το ΑΚΕΛ, τη πιο μεγάλη και την πιο μαζική συνιστώσα] για να προχωρήσει σε κάποιες επανενωτικές κινήσεις και πρωτοβουλίες...
1. Πριν αποχωρήσω για την ώρα να σημειώσω δύο πραγματάκια: 1. Ο Ιμπραχημ Αζιζ εν το διακιωμα της υποβολής υποψηφιότητας στις [ελληνοκυπριακές[ βουλευτικές εκλογές νομίζω που εκέρδισε...
2. Τελικά σήμερα εφκαλε τζι’ ΔΗΣΥ τους άλλους δύο υποψήφιους του. Όπως αναμενόταν τούτοι εν ο Κασεττοφόρου τζι’ ο Στυλιανίδης. [Εν αν την καταπιούν την έρμη την Θεοχάραινα˙ ο Πιτσιλλίδης επήεν τζι’ εχάθην!]... Είχαν ήδη και τον Συλλορη τζιαι την “αριστερή” την Χόπλαρου… Έμεινεν τους μόνο ο αριστίδης…

Ματσουκόβιλλος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Σολιάτης είπε...

Σύντροφε Aneforiwn, συμφωνώ πως είναι πια αναγκαίο να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Ξεκάθαρα πρέπει να λέμε πως αγωνιζόμαστε για μια Ευρώπη των λαών και του σοσιαλισμού και παλεύουμε ενάντια στην Ευρώπη των πολυεθνικών και την καπιταλιστική ολοκλήρωση, όπως το ευρωπαϊκό λαϊκό κόμμα και οι συνοδοιπόροι του σοσιαλδημοκράτες και άλλοι εφαρμόζουν.

Επίσης συμφωνώ πως πρέπει να σπάσουμε τις επικρατούσες αντιλήψεις και να ανοίξουμε δρόμους στην κοινή πορεία ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων. Ναι στην αρχή θα υπάρξουν αντιδράσεις και το πιο πιθανό είναι να πληρώσουμε πολιτικό κόστος, όμως το βήμα πρέπει να γίνει για να δημιουργηθεί το ρήγμα στον εθνικό διαχωρισμό.

Το θέμα είναι υπάρχουν οι υποψήφιοι που δεν θα μπουν εκεί διακοσμητικά (πέρα από τα πολιτικά ζητήματα που πρέπει να μετρήσουμε) απλά και μόνο για να πούμε ότι βάλαμε τουρκοκύπριους υποψηφίους; Εννοώ πως είναι πολύ δύσκολο νομίζω πολιτικοί οι συνδικαλιστές ή ενεργοί πολίτες που διαμένουν στα κατεχόμενα να θέσουν υποψηφιότητα στα ψηφοδέλτια των ελληνοκυπριακών κομμάτων και από την άλλη στις ελεύθερες περιοχές θα πρέπει να υπάρξει το ενδιαφέρον από πρόσωπα τα οποία έχουν να επιδείξουν πολιτική δράση και πολιτική σύγκλιση με το ΑΚΕΛ.

Και σίγουρα η ηγεσία πάνω απ’ όλα να επιδείξει την τόλμη αν υπάρχουν οι αναγκαίες προϋποθέσεις να προχωρήσει στην ένταξη τουρκοκυπρίων στα ψηφοδέλτια του κόμματος.