Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Ανάρτηση 28/2012 (εικοστή ογδόη του 2012) [πολιτική, προεδρο-εκλογική, “εθνικο”-συμβουλιακή, εναλλακτική και εξ αναδημοσιεύσεως] – Δυο κείμενα από την “Δεύτερη Ανάγνωση” για την «Εναλλακτική πληροφόρηση» σας για τις Προεδρικές και το “Εθνικό” Συμβούλιο...

Εισαγωγικά:
Κάνουμε σήμερα την πρώτη απόπειρα μας για ένα κείμενο [όχι όμως δικό μας] για τις επερχόμενες Προεδρικές εκλογές του 2013 [αν και αργούν πολύ ακόμα - πρόωρη η ενασχόληση μας, αλλά παρασυρθήκαμε από την έντονη προεδρολογία]. Το κείμενο αυτό είναι παρμένο από τη “Δεύτερη Ανάγνωση”  και ΣΑΣ στο προσφέρουμε για «Εναλλακτική πληροφόρηση».
{Με την ενδο-συναγερμική υποψηφιότητα της Θεοχάρενας και τους λόγοςυ που την υποβαλλει θα ασχοληθω σ αλλη αναρτηση μου}...

Επίσης παραθέτω [και πάλι από τη “Δεύτερη Ανάγνωση”] ένα κείμενο για την τελευταία σύναξη του “Εθνικού” Συμβουλίου [και κατά τον Περδίκη «Γουμά»], το οποίο κείμενο καταπιάνεται με τις συντονισμένες επιθέσεις της Δεξιάς Αντιπολίτευσης κατα του Προέδρου Χριστόφια. 

{Οι επιχρωματώσεις και οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου}...   

****************************
Όταν τα ΜΜΕ παρεμβαίνουν για να καθορίσουν την ατζέντα: ο Φιλελεύθερος,  η «κεντροαριστερή επιλογή» και οι ελιγμοί Κάρογιαν

Την Πέμπτη, 8/3 ο «Φιλελεύθερος» δημοσιοποίησε ένα εσωτερικό έγγραφο της ηγεσίας του ΔΗΚΟ, σύμφωνα με το οποίο το κόμμα δεν θα υποστήριζε την υποψηφιότητα Δ. Χριστόφια, αλλά ήταν διατεθειμένο να συζητήσει την πιθανότητα μιας άλλης «κεντροαριστερής» επιλογής. Την Παρασκευή, την μέρα κατά την οποία ήταν καθορισμένη συνάντηση ανάμεσα στον ΔΗΣΥ και στο ΔΗΚΟ, η Α. Ταραμουντά του Φιλελεύθερου ανακοίνωσε μέσα από το κείμενο της ότι υπήρχε «αναχαίτιση τετελεσμένων» [για την «προεπιλογή για αναζήτηση υποψήφιου από τον χώρο της κεντροαριστεράς»] μετά από «αντίδραση σε όλα τα κομματικά επίπεδα» [η αναφορά στην αντίδραση, ωστόσο, δεν τεκμηριώνεται  με οποιοδήποτε τρόπο πέρα από την αναμενόμενη αντίδραση από τους τασσικούς]. Με βάση την αρθρογραφία των δύο προηγούμενων χρόνων, δεν προέκυψε κάτι παράδοξο αφού η ομάδα αρχισυνταξίας του «Φιλελευθέρου» προωθούσε τότε, με ανάλογες ανακοινώσεις/αρθογραφία, είτε την αποχώρηση του ΔΗΚΟ από την συγκυβέρνηση [παρά τη σαφή πλειοψηφία κατά της αποχώρησης σε αρκετές ψηφοφορίες], είτε πρόβαλε την θέση της μειοψηφίας των τασσικών ως την επίσημη θέση του ΔΗΚΟ. Φυσικά η προαναφερόμενη αντίδραση αποτελεί συνέχεια της αρθρογραφίας ενάντια στην επιστροφή του Μ. Κυπριανού, η οποία φαίνεται να ενοχλεί ή και να ανησυχεί κάποιους μέσα και έξω από το ΔΗΚΟ.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση το ζητούμενο φαίνεται να ήταν διπλό: από την μια να αποσυνδεθεί η θέση για αποκλεισμό του Χριστόφια από την κριτική για την προαναγγελία της υποψηφιότητας Αναστασιάδη και η άλλη διάσταση την οποία ο «Φιλελεύθερος» προσπάθησε να αποφύγει ήταν φυσικά το γεγονός ότι με την έννοια της “κεντροαριστερής υποψηφιότητας”, το ΔΗΚΟ άνοιξε και τον δικό του χώρο σε πιθανή υποψηφιότητα η οποία θα ήταν αποδεκτή και στο ΑΚΕΛ αλλά ενδεχομένως και στην ΕΔΕΚ – αφήνοντας ταυτόχρονα ανοικτή, βέβαια, και την πιθανότητα υποψήφιου από τον χώρο του ΑΚΕΛ. Και στις δύο περιπτώσεις, οι οποίες στο έγγραφο αναφέρονται σε συνεχόμενα σημεία, υπήρχε αναφορά σε έλλειψη διαβούλευσης. Οπότε, φαίνεται ότι ο Φιλελεύθερος κινήθηκε προληπτικά για να δημιουργήσει ένα κλίμα στο οποίο η ηγεσία του ΔΗΚΟ θα ήταν υπό πίεση κατά τη συνάντηση με τον ΔΗΣΥ. Το ευρύτερο ζήτημα το οποίο προσπαθεί να λογοκρίνει ο ΔΗΣΥ και οι υποστηρικτές του στα ΜΜΕ είναι ο γενικότερος ρόλος του κόμματος του κέντρου μέσα από την προοπτική των συνεργασιών του: η συνεργασία με το ΔΗΣΥ σημαίνει για το ΔΗΚΟ ότι θα πρέπει να αποδεχτεί τον εαυτό του ως ένα  μικρό και εξαρτώμενο κόμμα χωρίς προοπτική να είναι το ίδιο «κόμμα εξουσίας». Μια προοπτική που είναι το ακριβώς αντίθετο της κυπριανικής παράδοσης στο ΔΗΚΟ - ή και της τακτικής του Τάσσου. Και τις τρεις φορές που το ΔΗΚΟ εξέλεξε πρόεδρο [1978, 1983, 2003] αυτό έγινε με τις ψήφους του ΑΚΕΛ και οποιαδήποτε ελπίδα μπορεί να έχει το κόμμα του κέντρου να εκλέξει δικό του πρόεδρο, τώρα ή στο μέλλον, εξαρτάται αυτονόητα από την στήριξη του χώρου της αριστεράς. Η συνεργασία με το ΔΗΣΥ αντίθετα οδήγησε το ΔΗΚΟ σχεδόν σε κρίση το 1998 μέσα από κινήσεις διάσπασης και προσπαθειών απορρόφησης μερίδας του από το ΔΗΣΥ.

Στην συνάντηση των δυο κομμάτων, φαίνεται ότι ο Συναγερμός προσπάθησε να ανοίξει το θέμα του δεύτερου γύρου, ενώ το ΔΗΚΟ επέμενε στην θέση του για τεχνοκράτη “ευρείας αποδοχής” ως υποψήφιο. Μετά την συνάντηση, ο ΔΗΣΥ και τα φιλικά του ΜΜΕ προσπάθησαν να δώσουν την εικόνα μιας «εν δυνάμει συμφωνίας», ενώ το ΔΗΚΟ επέμενε στο «όλα τα σενάρια συνεργασίας είναι ανοικτά» και άνοιξε λίγο ακόμα το παράθυρο υποψηφιότητας Κάρογιαν, σε περίπτωση που δεν συγκλίνουν τα κόμματα σε «κοινό υποψήφιο».

Όπως φάνηκε και την προηγούμενη εβδομάδα, η αντιπαράθεση στο ΔΗΚΟ συνδέεται και με τις προεδρικές, αλλά και με τις εκλογές για την ηγεσία του κόμματος που θα ακολουθήσουν. Και σε αυτόν τον τομέα οι παρεμβάσεις του ΔΗΣΥ στο εσωτερικό του ΔΗΚΟ θυμίζουν την περίοδο 1998: ουσιαστικά ο ΔΗΣΥ στήριξε την «αποστασία» Κουλία για να εκβιάσει την ηγεσία του ΔΗΚΟ. Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι δεν φαίνεται να υπάρχει οποιαδήποτε ιδεολογική ή πολιτική συνέπεια σε αυτές τις παρεμβάσεις, αφού ο ΔΗΣΥ βρέθηκε να είναι σύμμαχος με τους πιο ακραίους απορριπτικούς με τους οποίους βρισκόταν σε έντονη αντιπαράθεση μέχρι πρόσφατα. Η τασσική ομάδα στο ΔΗΚΟ φαίνεται να εγκαταλείπει [ή και να έρχεται σε άμεση αντιπαράθεση με] την κληρονομιά του Τάσσου, αφού μετά από την νεοφιλελεύθερη στροφή του Ν. Παπαδόπουλου, η συγκεκριμένη ομάδα φαίνεται διατεθειμένη να στηρίξει ακόμα και την εξάρτηση του ΔΗΚΟ από το ΔΗΣΥ. Το κυπριακό σε αυτό το πλαίσιο φαίνεται να καταλήγει αμελητέο ζήτημα: οι μεν τασσικοί δεν ασχολούνται πια με τον Αναστασιάδη του 2004, ενώ η ηγεσία του ΔΗΣΥ δεν φαίνεται να έχει ενδοιασμούς για πολλαπλές και ενδεχομένως αντιφατικές υποσχέσεις προς διάφορες κατευθύνσεις.


*************************
Το Εθνικό Συμβούλιο σε προεκλογικό ρυθμό

Ενώ φάνηκε σε κάποια στιγμή, μετά από την συνηθισμένη σκηνή θεατρικού πανικού για τα “επερχόμενα χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησίες”, ότι τα κόμματα θα έμπαιναν σε κάποια φάση σοβαρότητας, η προοπτική εξανεμίστηκε ξανά με φόντο πάλι το 2013. Έτσι στην τελευταία συνεδρία, ενώ αναμενόταν να βρεθούν κάποιες έστω αόριστες συγκλίσεις, ξαφνικά η κατάληξη ήταν η μη-απόφαση. Από μια πρακτική άποψη, η μη-απόφαση απλά καταγράφει ότι οι διαφωνίες σε αυτό το στάδιο διαπλέκονται με τις προεκλογικές στρατηγικές και άρα κάθε θέση, θα έχει και το βάρος μια σύγκλισης.

Από την πλευρά της κυβέρνησης και του ΑΚΕΛ, η βασική εισήγηση ήταν να επαναβεβαιωθεί η συμφωνία του 2009 και να δηλωθεί η αποφυγή πιέσεων για πολυμερή χωρίς πρόοδο στα εσωτερικά. Από την πλευρά της απορριπτικής αντιπολίτευσης το ζητούμενο ήταν να προβάλουν φυσικά τις διαφωνίες τους με συγκλίσεις με τις οποίες διαφωνούν αλλά ταυτόχρονα να παίξουν κάπως και με την δαιμονοποίηση θέσεων. Η επίμονη λ.χ. στην θέση για τους Τούρκους μετανάστες είναι χαρακτηριστική: όπως και με την εκ περιτροπής προεδρία δεν υπάρχει πιθανότητα λύσης χωρίς να μείνουν έποικοι και να χωρίς να καθοριστεί ποιό ποσοστό μετανάστευσης από την Τουρκία θα είναι αποδεκτό. Αυτό είχε γίνει κατανοητό και από τους προηγούμενους προέδρους και λογικά είναι κατανοητό από τους πολιτικούς που σκέφτονται με όρους διαχείρισης του κυπριακού και όχι απλά συντήρησης του μικρού τους ποσοστού. Η προβολή, λοιπόν, της εναντίωσης στο θέμα της παραμονής εποίκων ή στο ότι θα υπάρχει τούρκικη μετανάστευση μετά την λύση, απλώς αφαιρεί από την συζήτηση την οπτική της πραγματικότητας. Ότι τελικά η μετανάστευση υπάρχει και θα αυξάνεται και ότι θα είναι ντε φάκτο κέρδος για την Ε/Κ πλευρά, αν τελικά δεχθεί η Τουρκία και οι Τ/Κ να περιοριστεί το ποσοστό στο ένα τέταρτο της ελληνικής μετανάστευσης . Και όμως, είναι ακριβώς τέτοια σημεία που ήθελαν να προβάλουν οι πολιτικοί του απορριπτικού μπλοκ. Σε ένα βαθμό γνωρίζουν ότι κανένας «σοβαρός συνομιλητής» [εξού και η ατάκα του Χριστόφια «είσαστε σοβαροί πολιτικοί με αυτές τις θέσεις;»] δεν θα μπορούσε να αποσύρει προτάσεις στην μέση της διαπραγμάτευσης ιδιαίτερα προτάσεις που ευνοούν συγκριτικά την πλευρά που εκπροσωπεί. Ο Μ. Κάρογιαν κινήθηκε όπως πάντα στο πλαίσιο της “ενότητας” αλλά και των ρητορικών των απορριπτικών του κόμματος του, ενώ ο Ν. Αναστασιάδης προτίμησε να ταυτιστεί με τους απορριπτικούς, αφού μια τέτοια ταύτιση τον βοηθά να αποφύγει την δική του εν δυνάμει αμφιλεγόμενη θέση για πολυμερή υπό εξέλιξη, ή και τις θέσεις για κάπως αδύνατο κεντρικό ομόσπονδο κράτος, ιδιαίτερα την στιγμή που η έμφαση των απορριπτικών είναι τα διαιρετικά στοιχεία της ομοσπονδίας σαν να επρόκειτο το σύνταγμα θα το συντάξουν μόνοι τους οι Ε/Κ.

Οι προσωπικές αντιπαραθέσεις οι οποίες διέρρευσαν αμέσως, είχαν το αίσθημα των γνωστών διαφοροποιήσεων: όταν ο Χριστόφιας έθεσε θέμα έλλειψης αρχείων από την περίοδο Κληρίδη [στην προσπάθεια του να τεκμηριώσει την εξέλιξη των θέσεων της ε/κ πλευράς], ο Α. Νεοφύτου προσπάθησε να μετατοπίσει το θέμα στην  πληροφόρηση των  Ομήρου και Κάρογιαν ως  προέδρων της βουλής. Όταν ο Χριστόφιας έθεσε θέμα εμπιστοσύνης με βάση το τι λένε οι πολιτικοί κατ’ ιδίαν και δημόσια, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την σχέση που είχε με τον Κληρίδη, θίχτηκε ο Ομήρου ότι δεν υπήρχε «σεβασμός στους  θεσμούς» ενώ την επομένη ο Φιλελεύθερος αναπαρήγαγε την θέση του. Η ειρωνεία βέβαια είναι ότι ο κ. Ομήρου εκλέχθηκε με ένα είδος “θεσμικής αποστασίας” [με βάση την ιστορική ρητορική του κόμματος του] όταν ο Κουλίας σαν νέος Μητσοτάκης ψήφισε ότι επέβαλλε το συμφέρον συγκεκριμένων κέντρων εξουσίας. Και ο ίδιος ο Φιλελεύθερος, τότε, λειτουργούσε σαν χώρος διαπραγμάτευσης: είχε δημοσιεύσει πρωτοσέλιδα την πρόταση Κουλία να δοθεί έδρα στον Γ. Κολοκασίδη για να στηρίξει τον Κάρογιαν.

Anef_Oriwn
Τετάρτη 14/3/2012

10 σχόλια:

Χαμάλης είπε...

Ο Στροβολιώτης ποτζιεί μάλλον έκλεισεν τα σχόλια. Ο γέριμος ο αντίλογος εν δύσκολος.

νικος κατσουριδης είπε...

απο τον γεναρη κυριε χριστο τι θα γραφεις? τα εξης= ο φασιστικος λαος της κυπρου προτιμησε αλλο για προεδρο.δεν χαρηκε που του μπηκαμε εκατο φορους και που τον φεραμε σε καταστασεις τριτοκοσμικης χωρας?δεν χαρηκε με την λαθρομεταστευση που καθοδηγει το ακελ τα κυκλωματα της?δεν χαρηκε με την θεση του ακελ για δυο κρατη στην κυπρο[εφημεριδα γνωμη]???? .δεν χαρηκε που του ξαναφεραμε το σχεδιο αναν?

zep είπε...

Που τους ερωτησε «είσαστε σοβαροί πολιτικοί με αυτές τις θέσεις;» ιντα που απαντησαν? :D

Ανώνυμος είπε...

Χαμάλη, τα σχόλια είναι ορθάνοικτα. Και δεν χρειάζεται να αποδείξεις καν πως δεν είσαι ρομπότ.(Σπαστική διαδικασία).

Strovoliotis.

Αντζιελοσιασμένη Μάγισσα είπε...

Καλημέρα! Φούλλληηηηη! Γράφεις ότι η ανάρτηση εν "παρμένη" που τη Δεύτερην Ανάγνωση. Εννοείς "τρελλή τζι' αλλο - παρμένη" κατά το άσμαν;! :) :)

Ανώνυμος είπε...

Στροβ,
πατώ το σχόλιον να φύει τζιαί φκάλλει μου τούν' το πράμαν:

That email address is associated with an existing WordPress.com account, please log in to use it.

Anef_Oriwn είπε...

Χαμάλη,

Τόσο ο ίδιος ο Κίκης Καζαμίας όσο κι ο Πρόεδρος και το ΑΚΕΛ [του οποίου ο Κίκης είναι μέλος της Κ.Ε.], λαλούν ότι ο «τούτος» παραιτείται για λόγους υγείας. Κάποιοι άλλοι όμως, όπως διάφοροι “αντικειμενικοί” δημοσιογράφοι στις σημερινές εφημερίδες αλλά και ο Strovoliotis στο δικό του Blog [και προφανώς για τους δικούς τους στόχους και σκοπούς], λαλούν κάτι διαφορετικό - ότι ο Κίκης Καζαμίας παραιτείται για πολιτικούς λόγους και ότι για κάποια ζητήματα ήταν σε διάσταση με τον Πρόεδρο. Δηλ. δεν πιστεύουν ούτε τον ίδιο τον Κίκη. Εμείς γιατί να πιστέψουμε, ας πούμεν τον Strovoliotis που λαλεί ότι τα σχόλια είναι ορθάνοικτα [για ΟΛΟΥΣ] και δεν έχει επιβάλει κάποιας μορφής λογοκρισία;

Χαμάλης είπε...

Ακριβώς, έσιει τζιαιρόν που τον εκατάλαβα τζιαί ελάλουν πονηρόν. Μάλλον τζιαί με τον Αντρέαν κάτι παρόμοιον εγίνηκεν. Κάποια ππουσκιάν έκαμεν.
Όσον τζιαιρόν οι Πούππος του ήταν στο απυρόβλητον όντας αντιπολίτευση, μακριά που ευθύνες τζιαί κριτικήν, εσήκωνεν τζιαί αντίλογον τζιαί κουβένταν στο μπλοκ του. Τζιαί άμα εστριμώχνετουν λλίον άλλασσεν θέμαν τζι' εγύριζεν το στα ποδήλατα τζιαί στα ματσικόρια να γλυτώσει το περιπαίξιμον. Τωρά όμως ο Πούππος άλλως Τασάκιας άλλως Χρυσάνθου, εν υποψήφιος τζιαί κάθε κουβέντα τζιαί κάθε πράξη του μετρά διπλά. Ε εν δύσκολον πιον να τον κρατήσει στο απυρόβλητον ο Στροβολιώτης. Τον Λουκαΐδην σήμερα το πρωίν ο Στροβολιώτης εψυχολόγησεν τον πως ήταν πανικοβλημένος χε χε χε. Τον Τασάκιαν προχτές πως τζιαί έν τον εψυχολόγησεν; Άρεσεν του πράγματι του Πούππου που έβαλεν υποψηφιότηταν τζι' η Θεοχάρενα τζιαί είπεν της τζι' ευχαριστώ; Έτσι τον εψυχολόγησεν; Ή για καλόν τζιαί για κακόν έν εκόντευκεν όπου είσιεν τασάκια, άμπα τζιαί βρεθεί κανέναν τυχαία μεσ' τα σιέρκα του τζιαί συντροβολήσει το. Πριν να τον δυσκολέψουν άρκεψεν τα καρακιοζιλλίκια, φαντάστου αργότερα πον να μπει στα δύσκολα.

Τέλος πάντων ας μείνουν μόνοι τους ποτζιεί στου Στροβολιώτη να αππώνουν ο ένας τον άλλον για την εξυπνάδαν τους τζιαί την πολιτικήν τους αντίληψιν. Άμπα τζιαί ακούσουν τζιαί μιαν αντίθετην φωνήν τζιαί χαλάσει τους το πάρτυν.

zep είπε...

Κοφκει καμια κουβερντα της προκοπης ηγια τα ποδηλατα τζιαι τα ματσικορκα (οτι τζιαν εν τουτο) οξα ουτε τζιαμε αξιζει?

Ανώνυμος είπε...

Ρε κοπέλια, είπαμεν πως διαφωνούμεν, μεν με κάμετε να πιστέψω πως πέραν της ιδεολογίας έχουμεν τζιαι πρόβλημαν νοημοσύνης. Χαμάλη μου, ψάξε λλιον το μήνυμαν που σου φκάλλει τζιαι θα καταλάβεις. Εδοκίμασες να κάμεις ποτέ μπλοκ στην Wordpress?

Ψάξε λλιον στο support της εταιρείας όπως έκαμα εγώ για να δω αν μπορώ να βοηθήσω, τζιαι θα δείς.

Η κάμε το Google. Θα δεις πως το πρόβλημα σου το έπαθαν τζιαι άλλοι, αλλά δεν έσιει σχέσην με τον ιδιοκτήτη του μπλοκ. Με τις δικές σου ηλεκτρονικές περιπέτειες σχετίζεται.

Ανκαι εγώ δεν βλέπω ποιον email χρησιμοποιείς, δοκίμασε με κάποιον άλλον, έτσι κι' αλλιώς δεν δημοσιεύεται.

Προσπάθησα να σου έβρω λύσην, αλλά δεν κατέχω τα τεχνικά.

Όσο για τον Αντρέα, το γεγονός και μόνο πως υπονοείτε δόλο εκ μέρους μου, ενώ ξέρετε πως συμπεριφερόταν το παλιόπαιδο, μου προκαλεί απογοήτευση. (Ναι, ξέρω, χεστήκατε.)

Στροβολιώτης.