Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Ανάρτηση 22/2012 (εικοστή δευτέρα τού 2012!) [επίκαιρη, σύντομη, απολίτικη, λαογραφική, καρναβαλίστικη νηστίσιμη κι ολίγο τι ακατάλληλη] – Για το Καρναβάλι και την Καθαρά Δευτέρα - (Διάλειμμα από την πολιτικολογία)...


Έστω και κάπως καθυστερημένα και εν μέρει ετεροχρονισμένα [μια και περάσαν οι μέρες], θα πάμε γι’ άλλα σήμερα, απολίτικα [όσο τα καταφέρουμε] και ψυχαγωγικά. Θα πούμε δκυο – τρεις κουβέντες για τα καρναβάλια, τες “σήκωσες”, τες “πελλόμασκες” και το “κόψιμο της μούττης της” - τής Σαρακοστής [κι όχι της «μύτης», όπως ΜΑΣ λαλούν οι πρωτευουσιάνοι όταν προσπαθούν να μιλήσουν σωστά ελληνικά]...


{Σημείωση 1:
Κατά διαστήματα σήμερα, είχαμε και συννεφιές και λίγες βροχές, αλλά εμείς καταφέραμε να διεξάγουμε το καθεχρονικό καθαροδευτεριάτικο οικογενειακό δίτερμα στη μάππα [όπως και “γερμανικό”] στο σύνηθες ολοπράσινο γήπεδο. Σ’ αυτό λαμβάνουν μέρος μικροί και μεγάλοι, αρσενιτζιοί τζιαι θηλυτζιοι˙ φέτος είχαμε κι ένα σκυλάκι να κυνηγά την μπάλα. Φυσικά πιαστήκαμε και στα πόδια και στα χέρια [προφανώς γιατί δεν κάναμε ικανοποιητική προθέρμανση], άστε που είχαμε και μικροτραυματισμούς!}

Όπως λοιπόν λαλεί κι ένα κυπριακό παραδοσιακό δίστιχο,
«Εφύασιν οι Σήκωσες τζι’ ήρταν οι Τυρινάες (της Τυρινής) τζιαι μείνασιν οι κορασιές με δίχα τους αντράες»! (Μείναν οι κοπέλες ανύπαντρες*)...
Μια απάντηση στο δίστιχο αυτό θα μπορούσε να ήταν: «Εφύασιν οι Σήκωσες τζι’ ήρταν οι Τυρινάες τζιαι μείνασιν οι κορασιές με δίχως τους πελάες»! (μπελάδες*)...

{Σημείωση 2:
* - Σ’ αυτά τα δύο σημεία θα αναφερθώ με σκωπτικό τρόπο πιο κάτω]...

******************************
Τελικά ναι, «εφύασιν οι Σήκωσες τζι’ ήρταν οι Τυρινάες...», αλλά επήεν τζιαι η Καθαρή Δευτέρα... Εγώ όμως, θα πω δικά μου για τις Απόκριες και μάλιστα γαρνιρισμένα με εξαίσια πικάντικη σος!

Αυτό το τριήμερο της Απόκρεως και της Καθαράς Δευτέρας, αποτελεί διαχρονικά μια ευχάριστη ανάπαυλα ψυχαγωγίας χαράς, γλεντιού και γέλιου [με μπόλικα αστεία και πλάκες], ιδιαίτερα απαραίτητη μάλιστα σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές ένεκα της καπιταλιστικής κρίσης. Δεν αποκλείεται όμως, στις οικογενειακές και φιλικές συνάξεις των ημερών [της Κυριακής και της Δευτέρας] να μη λείπουν και τα πολιτικά, αλλά εμείς θα τ’ αποφύγουμε [όσο μπορέσουμε] σ’ αυτήν την ανάρτηση μας.

Αλλά αν επιμένετε να πάρετε τη “δόση” σας με κάτι το πολιτικολογικό, θα σας παραπέμψουμε σε ένα άρθρο της αγαπητής βουλευτίνας του ΚΚΕ Λιάνας Κανέλλη, από τον χτεσινό [26/2] κυριακάτικο “Ριζοσπάστη”. Αυτό [το άρθρο] φέρει τον επίκαιρο τίτλο “Καρνάβαλος (εκ του λατινικού carne=κρέας)”, δηλ. συνάδει και με το πνεύμα των ημερών, πλην όμως μ’ ένα [σας προειδοποιώ] μακάβριο τρόπο!

****************************
Ένα μακροσκελέστατο κείμενο για το Καρναβάλι που είχα ετοίμασε πέρσι τέτοια εποχή διανθισμένο έντονα με πικάντικες λεκτικές γεύσεις και αισθησιακές θεάσεις, δεν έμελλε ούτε και φέτος να το αναρτήσω! Και τούτο γιατί,
- Πρώτον, δεν βρήκα τον χρόνο να κάμω [στο κείμενο μου] κάποιες απαραίτητες διορθώσεις, βελτιώσεως και συμπληρώσεις. Και
- Δεύτερον, δεν πέρασε [κυρίως το φωτογραφικό υλικό που συνόδευε το κείμενο] τη λογοκρισία [από το Έτερο Ήμισυ]. «Τούτη» έκρινε το περιεχόμενο της ανάρτησης ως φαλλοκρατικό, σεξιστικό και υποτιμητικό για τις Γυναίκες, γι’ αυτό κι εγώ είπα να το ξανακοιτάξω. Κι έτσι παραπέμπεται για ανάρτηση για του χρόνου [αν ζιούμε]...

Είπα μεν ότι θα το ξανακοιτάξω, αλλά σε καμία περίπτωση αποδέχομαι του χαρακτηρισμούς φαλλοκρατικό, σεξιστικό και υποτιμητικό! Το καρναβάλι γενικώς [και στον ελληνικό, αλλά και στο κυπριακό χώρο] έχει τολμηρό και σκωπτικό χαρακτήρα Συχνά μάλιστα γίνονται “άσεμνα” αστεία [κυρίως με τις αμφιέσεις και τα μασκαρέματα] ή/και λέγονται τολμηρότατα [“μυλλομένα”] τραγούδια και τσιαττιστά! Τούτα έχουν τις ρίζες τους προφανώς στις διονυσιακές γιορτές της αρχαιότητας.

Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας “άσεμνης” γιορτής είναι το “Μπουρανί” [την Καθαρά Δευτέρα] στον Τίρναβο της Θεσσαλίας. Σημείο αναφοράς του Καρναβαλιού του Τιρνάβου είναι οι τεράστιοι φαλλοί(!) που στολίζουν τα καρναβαλικά άρματα, όπως και υπαινικτικά ή και ευθέως άσεμνα και πρόστυχα σχόλια που ανταλλάσσουν μεταξύ τους οι κάτοικοι.


Για ενημέρωση [ΣΑΣ] να αναφέρω ότι το “μπουρανί” είναι μια χορτόσουπα χωρίς λάδι, από σπανάκι και τσουκνίδα και λίγο ξύδι για να νοστιμίζει. Το “μπουρανί” είναι στην κυριολεξία ένα λαϊκό πανηγύρι, αλλά στην ουσία είναι η γιορτή του φαλλού και συμβολίζει την αναπαραγωγή και την ευτεκνία, όπως και τη γονιμότητα της γης.

Στην Ελλάδα ξακουστό είναι το Καρναβάλι της Πάτρας αλλά και το Ξανθιώτικο Καρναβάλι. Για το τελευταίο εν η-ξέρω τζιαι πολλά, ίσως όμως κάποιος ή κάποια που το έχει επισκεφτεί θα μπορούσε να μας πει λίγα λόγια για τις ιδιαιτερότητες του. Η Ξάνθη βρίσκεται στη Βόρεια Ελλάδα, έχει [και] μουσουλμάνους κάτοικους [με τουρκικές “εθνικές” καταβολές], ενώ κάπου εκεί κοντά είναι και το Πομακοχώρια με τους ξανθούς μουσουλμάνους [Πομάκους] κατοίκους τους. Λίγο πιο πέρα βρίσκονται και τα βουλγάρικα σύνορα με Πομάκους να ζουν κι από την απ’ εκεί πλευρά. Λαλείτε όμως το Καρναβάλι της Ξάνθης να ‘χει και στοιχεία από τους “Κούκερους” [τους μασκαράδες] της νότιας Βουλγαρίας; [Νομίζω πως τούτοι υπάρχουν στο Καρναβάλι της Νάουσας]...

Οι κυπριακές “πελλόμασκες” [οι μασκαρεμένοι που παραδοσιακά επισκέπτονται τα φιλικά σπίτια στα χωριά για να κάνουν πλάκες – όπως ξάναμε κι εμείς ψες], συνήθως παίρνουν τις μορφές των “γέρων” και των “κοτζιάκαρων”. [Κάτι ανάλογο είναι και το έθιμο με τους “γέρους” και τις “κορέλες” στη Σκύρο]. Πολλά τα μυλλωμένα αστεία που κάμνουν μεταξύ τους οι μασκαρεμένοι και δη όταν κάποιος άντρας ντύνεται γυναίκα.
Ας πούμεν το [κυπριακό] τσσιαττιστό που παράθεσα πιο πάνω [στην αρχή της ανάρτησης μου] θα μπορούσε να τραγουδηθεί ως εξής:
«Εφύασιν οι Σήκωσες τζι’ ήρταν οι Τυρινάες τζιαι μείνασιν οι κορασιές με δίχα τους βιλλάες»! [δηλ. ανύπαντρες τζιαι προφανώς τζι’ αγάμητες;] ...

Στην Κύπρο το πιο ξακουστό είναι το Καρναβάλι της Λεμεσού,


Καρναβαλίστικες παρελάσεις και εκδηλώσεις όμως, ξεκίνησαν να γίνονται και σ’ άλλες πόλεις όπως στην Πάφο και το Παραλίμνι.

Παράλειψη μου όμως μεγάλη θα ήταν αν δεν έκανα κι αναφορά [έστω κι ακροθιγώς] και στο παγκοσμίως γνωστό Καρναβάλι του Ρίο με τις αισθησιακές και καμπυλόγραμμες μουλάτες χορεύτριες της σάμπας, που μπορούν να κολάσουν τζι’ ΕΜΑΣ τους Αγ(ρ)ίους!!!

 


Αυτά λοιπόν γι’ απόψε!

Και “Καλό στάδιο” [γι’ αυτούς που θα νηστέψουν όλο το πεηντάμερον!], όπως λαλούν και οι θρησκεύοντες...

Anef_Oriwn
Δευτέρα 27/2/2012

10 σχόλια:

zep είπε...

Να μεν το καταλαβω τουντο καρναβαλι εν πραμα.

Ατε τα κοπελουθκια θελουν να παιξουν τζιαι ντυνουντε καρακιοζηδες, καταλαβω το. Οι μιαλοι ιντα ευκαριστησην βρισκουν που τουντο "εθιμο"?

Καποτε ενα πρεπει να διερωτηθουμε τι ουσιαστικο προσφερουν τα "εθιμα", το καρναβαλι, τα χριστιανικα οπισθοδρομικα εθιμα οπως πχ το καψιμο του ιουδα, οι αυστηρες νηστειες που τελιωνουν στο καθιερωμνο πρισμα που το φαι και στο νοσοκομειο και αλλα πολλα και τραγικα.

Anef_Oriwn είπε...

ZEP,

Μασκαρεύεται ο κόσμος ή μασκαρευόμαστε και οι «μιαλοι» [για να βάλω και τον εαυτό μου μέσα], για να δείξουμε μιαν άλλη [κρυμμένη] πτυχή ή πλευρά του Εαυτού μας, για να βγάλουμε τα απωθημένα μας ή για να κάμουμε πλάκα!!!
Τις «αυστηρες νηστειες» προσωπικά ΔΕΝ τις θεωρώ ως έθιμο, αλλά κατάλοιπο μιας άλλης ξεπερασμένης πια εποχής!

arxiepiskopos είπε...

Ανακαίνιση,ΑΝΕΦ;

pluton είπε...

Bρε ΑΝΕΥ βάζεις που βάζεις φωτο από την Βραζιλία με βραζιλιάνες, χάθηκε ο κόσμος να βάλεις κανένα φώτο της προκοπής; Όλα τα μπάζα μας μόστραρες, μα εντελώς σαβουρογ@μηδες είστε οι κομμουνιστές; Σιγά μη μας βάλεις την Πασιονάρια για μπανιστήρι, δες εδώ μωρέ τι κυκλοφορεί:


http://x.pstatic.gr/media/n/i/4/4034/1558.jpg

http://brexians.files.wordpress.com/2009/02/rio_carnival_girl.jpg


http://2.bp.blogspot.com/-2pgekBrhySg/Tz3ys5Ve8mI/AAAAAAAAQFU/690CZqf7X4k/s1600/Rio-Carnival.jpg



Τέλος πάντων δεν μπήκα για αυτό, για καλό μπήκα και με έφτιαξες πάλι, ήθελα να πω και εγώ μια καλή κουβέντα για τον Χριστόφια, μπράβο του (φτου) δενείστηκε 2,5 δις ευρώ, το 30% του ΑΕΠ της Κύπρου από την ομόδοξη (Ορθόδοξη) Ρωσία και δεν έστειλε την Κύπρο στο ΔΝΤ (η εξαίρεση των αριστερών είναι αυτό το χοντρό παιδί).

pluton είπε...

zep οι απορίες σου με προβλημάτισαν, κατ αρχάς το καρναβάλι δεν είναι Χριστιανικό έθιμο, παγανιστικό είναι (άρα μπορεί να διατηρηθεί), τώρα σχετικά με τις νηστείες, το κάψιμο του Ιούδα κλπ προτείνεις να τα καταργήσουμε....

Ένα ένα βρε παιδί μου, οι νηστείες μπορεί να ξεκίνησαν σαν μέσο για τον εξαγνισμό του σώματος αλλά σήμερα χρησιμοποιείται από τα πολιτικά συστήματα για την καταστολή της σκέψης (όσο λιγότερο ταίζεις το πόπολο τόσο λιγότερο σκέπτεται ο άλλος πχ ο ΑΝΕΥ που καλοτρώει όλο και του κατεβάζει κάτι η κούτρα του για να μας παρουσιάζει, ενώ αν πείναγε τι να έγραφε το πολύ πολύ να έσκαβε κάνα χωράφι για να βάλει κουκιά).

Το κάψιμο τώρα του Ιούδα είναι ένα πολύ επίκαιρο έθιμο, σε κάποια κράτη ο Ιούδας φοράει κουκούλα την έχεις δει την διαφήμιση "ΤΗΝ ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΑΓΑΠΟΥΛΑ"

http://www.youtube.com/watch?v=ReDzzXjCHrg

Έτσι λοιπόν δεν έχεις δίκαιο τα έθιμα έχουν διαχρονική χρηστικότητα.

Anef_Oriwn είπε...

Ρε Plutonα,

Μα θες να πεις πως κάποιοι σκόπιμα δεν «ταίζουν το πόπολο» [«ταΐζουν» είναι το σωστό], για να μην «σκέπτεται»; Αν όμως αυτοί που «κατεβάζει κάτι η κούτρα τους» οργανώσουν ταξικά το «πόπολο», τότε θα ΣΑΣ πάρει όλους [και ΕΣΑΣ τους απολογητές του συστήματος] και θα ΣΑΣ σηκώσει!!!

pluton είπε...

Χαίρομαι που ένα χαζο θέμα σου έγινε αιτία γόνιμης συζήτησης, δες λοιπόν αγαπητέ μου ΑΝΕΥ μια περουσίασης του Βασίλη Κρεμμυδά που είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

............


Πριν από λίγο καιρό, ένας από τους πολιτικούς «αρχηγούς», βγαίνοντας από σύσκεψη, δήλωσε ότι εκείνος δεν θα συμβάλει στην έκρηξη της επανάστασης των εξαθλιωμένων!


Επίκειται λοιπόν επανάσταση των εξαθλιωμένων και οι υπόλοιποι δεν έχουμε πάρει χαμπάρι;

Κατ' αρχάς, επανάσταση εξαθλιωμένων στην Ιστορία δεν έχει σημειωθεί - με την προϋπόθεση βέβαια ότι σεβόμαστε την κυριολεξία του όρου• γιατί, το ξέρουμε, πολλές δικτατορίες αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται επανάσταση!


Οι εξαθλιωμένοι δεν είναι σε θέση να κάνουν επανάσταση, γιατί κάθε στιγμή ψάχνουν να βρουν...ένα κομμάτι ψωμί.

Μπορούν όμως να κάνουν κάτι άλλο οι εξαθλιωμένοι,


μπορούν να κλέψουν,
να αρπάξουν,
να καταστρέψουν,
να καταλάβουν σπίτια και καταστήματα, ακόμη και να σκοτώσουν

- αλλά αυτό δεν είναι επανάσταση.



Είναι αυτό που τα παλαιά - με ορισμένο ιδεολογικό προσανατολισμό - εγχειρίδια Ιστορίας περιέγραφαν ως «εξέγερση του όχλου»,


ο «όχλος» είναι οι εξαθλιωμένοι που άδειαζαν ολόκληρες αποθήκες με σιτάρι για να φάνε τα παιδιά τους και που σε περίπτωση γενικευμένης αναταραχής άνοιγαν ακόμη και φυλακές, για να βγουν οι φυλακισμένοι - θύματα και αυτοί των ίδιων ταξικών σχέσεων.



Σε όξυνση αυτών των σχέσεων βρισκόμαστε σήμερα, μόνο που πια δεν εξικνούνται τα πράγματα σε επίπεδο εθνικό, εθνικής κοινωνίας - αυτή τη στιγμή ο ταξικός εχθρός για να λεηλατήσουμε τις αποθήκες του δεν είναι δίπλα μας, είναι «αλλού», και ούτε πού είναι ούτε ποιος είναι ξέρουμε.


Είναι κάμποσα χρόνια που μία από τις θεωρίες της μόδας που συχνά εμφανίζονται και κάνουν θόρυβο μιλούσε για κοινωνία των δύο τρίτων, οι δύο θα ζούνε και ο ένας θα είναι ο «εξαθλιωμένος». Αυτό σήμερα μοιάζει ειδυλλιακό. Οι «εξαθλιωμένοι» είναι τα δύο τρίτα.

Ο ιστορικός δεν επιτρέπεται να προβλέπει, δουλειά του είναι μόνο να βλέπει, να καταγράφει γεγονότα και να επιχειρεί να τα ερμηνεύσει.

Τι θα γίνει λοιπόν αύριο δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι σήμερα ζω σε μια κοινωνία που διαλύεται, που περιφέρεται στους δρόμους άνεργη, που ζητιανεύει, που χάνει την όποιας μορφής εκπροσώπησή της, είτε πολιτική είτε συνδικαλιστική, που κοιμάται στα πεζοδρόμια και στα παγκάκια.

Μιλούν πολλοί για απώλεια της εθνικής αξιοπρέπειας, κάποιοι και της εθνικής ανεξαρτησίας. Αφεριμ!

Οταν ο άλλος έχει χάσει το ψωμί του και το γάλα για τα παιδιά του, την εθνική αξιοπρέπεια θα σκέφτεται; Αυτό το είδος αριστοκρατισμού προσβάλλει την ίδια την κοινωνία.

Ημέρα απεργίας βρέθηκα στο Κέντρο της Αθήνας. Η εικόνα του με πάγωσε: ερημιά στους δρόμους, χωρίς μέσα συγκοινωνίας, άνθρωποι με σκυμμένα, σχεδόν κλαμένα κεφάλια και ο ουρανός γκρίζος με χιονόνερο. Ολα γκρίζα, σχεδόν μαύρα.

Γινόμαστε αυτοί που θα χρωστάμε σ' αυτό το θαύμα της αλληλεγγύης (!) που λέγεται Ευρωπαϊκή Ενωση, να επιμείνουμε ότι υπάρχει ακόμη; Ας επιμείνουμε.

Μου έρχονται στον νου παλαιότερα σημειώματά μου, όπου έγραφα ότι τη δεξιά Ευρώπη τη φοβάμαι. Από τι άραγε και τι μπορεί να περιμένει αυτή η κοινωνία; Μήπως από τους έλληνες λεγόμενους πολιτικούς ;


................

Θα πρέπει να σου πω ότι η πείνα του 1941-42 σκοπό είχε να μετατρέψει τους Έλληνες σε ζόμπι που θα ψάχνουν κάτι να φάνε. Η πείνα αυτή γέννησε το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, τον ΕΔΕΣ, το 5/42 του Ψαρού και πλήθος άλλες αντιστασιακές οργανώσεις........

Η Ισραηλινή κατοχή στα παλαιστηνιακά εκεί απέβλεπε σε πεινασμένους Άραβες για να μη αντιδρούν στην ισραηλινή κατοχή. Η πείνα αυτή γέννησε την Αλ φατάχ και πλήθος αντιστασιακές οργανώσεις.


Η Ελλάδα θα αναγεννηθεί μέσα από την δυστυχία της ισχυρότερη και καλύτερη, να είσαι βέβαιος και εσύ Φοινικό - Περσο - Ασύριε ΑΝΕΥ και όλη η παροικία των Φοινικό - Περσο - Ασυρίων της Κύπρου.

Mη ξεχνάς ότι το Γουδί του 1909 και η εθνική εξόρμιση προς τον αλύτρωτο Ελληνισμό, είχε αφετηρία το "Δυστυχώς πτωχέυσαμε" του Τρικούπη.

Anef_Oriwn είπε...

Ρε Plutonα,

Ενώ παραθέτεις [στην αρχή της παρέμβασης σου] ένα εξαιρετικό κείμενο του Κρεμμυδά, μετά το χέζεις με τις τσιόφτες που ΕΣΥ γράφεις πιο κάτω!
Εν μου λαλείς όμως, γιατί ένας λαός πρέπει να υποστεί τα πάνδεινα [φτώχεια, πείνα, κατοχή, εξαθλίωση, ανεργία, μιζέρια – όλα εγγενή χαρακτηριστικά του καπιταλισμού] τζιαι μετά να κάμει την «εθνική εξόρμιση» του [μέχρι φυσικά να την ξαναφάει που πάνω!];

pluton είπε...

Μα αυτά που γράφω εγώ δεν είναι παρά η ιστορική τεκμηρίωση της θεωρητικής τοποθέτησης Κρεμμυδά.

Ένας λαός ΑΝΕΥ πρέπει κάποια στιγμή να μαζέψει τα μυαλά του, να ανασυγκροτήσει τις υγιείς δυνάμεις του και κυρίως να σοβαρευτεί.

πχ χτες συνέβησαν δύο συνταρακτικά γεγονότα στην Ελλάδα


1. Ένας 62 χρονος απολύθηκε στην Κομοτηνή, η εταιρεία του χρωστούσε λεφτά, βούτηξε ένα όπλο και κατέλαβε το εργοστάσιο με ομήρους (ποιά είναι η εξέλιξη τώρα δεν ξέρω, θα μάθουμε)

2. Μια ομάδα λαθρομεταναστών ζήτησε τις εισπράξεις ενός 50χρονου περιπτερά, ο άνθρωπος αντέδρασε και τον εκτέλεσαν (μπαμ στο κεφάλι), στο κέντρο της Αθήνας (την ίδια στιγμή ο μπαλωματής υπουργός της ΠΡΟ-ΠΟ αφού απέτυχε σε όλα υπέβαλε την παραίτηση του και ζήτα να αναλάβει την αρχηγία του μπατσοκ για να ολοκληρώσει την δουλεία που έκανε σαν υπουργός ναυτιλίας με το ΣΑΜΙΝΑ.


Αυτά τα δύο αναδεικνύουν ότι

1. Ο λαός θα αντιδράσει βίαια.
2. Το ζήτημα των λαθρομεταναστών έχει φτάσει στο μη παρέκει.

Οι εκλογές που θα γίνουν τον Απρίλιο είμαι βέβαιος ότι

1. Θα εκμηδενίσουν τον πάλαι ποτέ κραταιό δικομματισμό, που έπαιρνε 90%

2. Θα ενισχυθούν οι δυνάμεις της Αριστεράς.

3. Θα εισέλθουν στο Κ(υ)νοβούλιο καμια δεκαριά ξυρισμένα κεφάλια της Χρυσής Αυγής.

4. Δεν θα μπει στο εν λόγω μπουρδέλο η Ντορίτσα, ο Γιωργάκης, ο Δημαράκος και ένα πλήθος μασκαράδες (διότι για να είμαι και εντός θέματος οι αποκριές τελείωσαν).


Τι αναδυκνύουν αυτά μα στην Ελλάδα θα υπάρξει μια ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΒΑΙΜΑΡΗΣ, είναι ζήτημα χρόνου πια να βγουν τα τανκς στους δρόμους της Αθήνας. Και τότε ΑΝΕΥ ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.

Εξ άλλου στην Ελλάδα ακούγεται πολύ έντονα στα καφενεία, τους δρόμους, τα σπίτια η ευχή της ύπαρξης ενος λοχία...........

Anef_Oriwn είπε...

Έωλε, sorry Plutonα [ήθελα να πω],

Γράφεις τζιαι λαλείς μας:
«… είναι ζήτημα χρόνου πια να βγουν τα τανκς στους δρόμους της Αθήνας»
«Εξ άλλου στην Ελλάδα ακούγεται πολύ έντονα στα καφενεία, τους δρόμους, τα σπίτια η ευχή της ύπαρξης ενος λοχία...........»


Δεν θ’ ασχοληθώ με τες χουντικές παπαριές σου, μόνο θα σου πω ότι έντονα θυμίζεις τον πάλαι ποτέ χουντικό Αίολο!