Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Ανάρτηση 19/2012* (δεκάτη ενάτη τού 2012!) [μακροσκελής, πολιτική, βιβλιο-παρουσιαστική, αριστερή, αντικαπιταλιστική και αντι-ηλίθια]- «Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε», ή «Τι λέτε ρε ηλίθιοι κι αρχι-ηλίθιοι»...


{* Επεξηγηματική σημείωση:
Το κείμενο αυτής της ανάρτησης, το οποίο καταπιάνεται με την εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του Νίκου Μπογιόπουλου «Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε», ξεκίνησα να το γράφω σε δόσεις – λόγω περιορισμένου χρόνου - από χτες Παρασκευή το απόγευμα, συνεχίστηκε μέχρι αργά το βράδυ και ολοκληρώθηκε σήμερα Σάββατο. Στο μεσοδιάστημα παρατήρησα κι άλλες σχετικές με το θέμα αναρτήσεις όπως στης Disdaimonaς  και στου Trim  όπου παρουσιάζονται ΟΛΕΣ οι ομιλίες που έγιναν εκείνο το βράδυ. Αυτά τα [νέα] δεδομένα όμως με ανάγκασαν να κάμω κάποιες μικρο-διαφοροποιήσεις, διορθώσεις και βελτιώσεις στο δικό μου κείμενο, όμως το περιεχόμενο παραμένει το ίδιο όπως αρχικά το είχα σκεφτεί ...

Αν δεν βαριέστε διαβάστε το ...}

**********************************
Εισαγωγικά:

Πραγματοποιήθηκε τη περασμένη Τετάρτη [15 του μηνός] από την “Προοδευτική” Κίνηση Φοιτητών σε αίθουσα του Πανεπιστημίου Κύπρου στην Αγλαντζιά, εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου “Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε” του Νίκου Μπογιόπουλου [εκδόσεις “Α. Α. Λιβάνης”, 2011]. Ο Μπογιόπουλος μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ, σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας κι από το 1992 εργάζεται ως δημοσιογράφος στον “Ριζοσπάστη”...

Η αίθουσα του Πανεπιστήμιου ήταν κατάμεστη [πολλοί μάλιστα εκ των παρευρισκομένων κυρίως οι νεαρότεροι, προφανώς φοιτητές, την έβγαλαν ιστάμενοι]... Το θέμα επίκαιρο και καυτό, ο δε συγγραφέας διαλεκτικός και επιχειρηματολόγος, συνήθως καθηλώνει τους ακροατές ή τηλεθεατές. Είναι σίγουρα ένα από τα πιο αξιόλογα κι ανερχόμενα στελέχη του ΚΚΕ. Εγώ τον “γνώρισα” τηλεοπτικά το καλοκαίρι του 2007, όταν μαίνονταν οι μεγάλες και καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα, κυρίως στον νομό Ηλείας. Με είχε εντυπωσιάσει τότε για τη δεινότητα του να επιχειρηματολογεί με την προσκόμιση αριθμητικών μεγεθών και πολλών άλλων στοιχείων. Είναι πάντοτε ήρεμος, δεν λαϊκίζει και δεν μιλά με το σύνηθες “καλαμαρίστικο” ύφος και στυλ [να πετάσσεται στη μέση της κουβέντας κάποιου άλλου ή/και και να τον διακόπτει συνεχώς]. Πάντοτε μιλά με στοιχεία και χωρίς λαφαζανιές!

Το βιβλίο του “Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε”, είναι το τρίτο αν δεν κάμνω λάθος βιβλιο του Μπογιόπουλου. Προηγήθηκαν τα βιβλία του,
- “Βαλκάνια – 78 μέρες «στόχος» του ΝΑΤΟ” [εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή” [ένα βιβλίο που αναφέρεται στην ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στην Γιουγκοσλαβία], και
- “Ποδόσφαιρο: Μια θρησκεία χωρίς απίστους” [εκδόσεις Λιβάνη], όπου σε συνεργασία με τον Δημήτρη Μηλάκα, καταπιάνεται μεταξύ άλλων και με τις πολιτικές διαστάσεις του ποδοσφαίρου.

Την παρουσίαση του βιβλίου την έκαμε ο [σχετικά νεαρός] Διευθυντής του Γραφείου τυ Προέδρου Χρίστος Χριστοφίδης. [Την ομιλία του θα την βρείτε στο Blog της Μά(γ)ισσας].

Για την καπιταλιστική οικονομική κρίση μίλησε επίσης ο Σταύρος Ευαγόρου, υπεύθυνος του Γραφείου Οικονομικών Μελετών της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ και αναπληρωτής Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κόμματος. «Τούτος» αναφέρθηκε αναλυτικά στα αίτια που οδήγησαν στη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση καθώς και στα μέτρα που έχει πάρει μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση Χριστόφια για την αντιμετώπιση της. [Αποσπάσματα από την ομιλία του Στ. Ευαγόρου θα βρείτε στη “Χαραυγή” της Πέμπτης 16 του μηνός]. Κάποια ερωτήματα που μού προέκυψαν, ίσως και προβοκατόρικα και καθόλου ρητορικά θα τα θέσω μετά, αλλά δεν θα προχωρήσω [για την ώρα] να δώσω απαντήσεις...

Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε και ο Πρόεδρος της “Προοδευτικής” του Πανεπιστημίου Κύπρου Χρίστος Μακρής, ενώ τη όλη εκδήλωση [και τη συζήτηση που ακολούθησε] συντόνιζε ο δημοσιογράφος του “ΑΣΤΡΑ” Μιχάλης Μιχαήλ.

Τελευταίος μίλησε ο «τιμώμενος φιλοξενούμενος στην εκδήλωση» [μια έκφραση της εποχής], ο σύντροφος Νίκος Μπογιόπουλος. Πιο κάτω θα σταθώ σε μερικά πολύ σημαντικά [κατά την γνώμη] σημεία της παρέμβασης του. [Ήδη η φίλτατη Disdaimona παρ’ όλο που αρχικά αναζητούσε «λεπτομερή περιγραφή» για την εκδήλωση τελικά κατάφερε κι αφού εντόπισε, παράθεσε στο Blog της απομαγνητοφωνημένη ολόκληρη την εισήγηση του Νίκου Μπογιόπουλου˙ εκεί μάλιστα ακολούθησε και μια ενδιαφέρουσα συζήτηση]...

************************
Ψηφίδες από την εκδήλωση – από τις ομιλίες και τη συζήτηση:

Σταχυολογώ λοιπόν πιο κάτω κάποια σημεία από την απομαγνητοφωνημένη ομιλία του Μπογιόπουλου, αλλά κι από τις δικές μου σημειώσεις, τα οποία συνοδεύω με δική μου “σάλτσα”:

1. Ο Μπογιόπουλος τόνισε [με έμφαση] ότι «147 πολυεθνικές κατέχουν το 40% του παγκόσμιου πλούτου», ενώ «... 737 πολυεθνικές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι προηγούμενες 147, κατέχουν το 80% του παγκόσμιου πλούτου»... [Τούτο αποκαλύπτει και την εκμεταλλευτική και ληστρική φύση του καπιταλισμού!]...

2. Επίσης ανάφερε εμφαντικά ότι «ζούμε σε μια κοινωνία που τα έχει όλα, αλλά η ίδια αυτή η κοινωνία που έχει απ’ όλα, δεν τα έχει για όλους. Έχουμε μια κοινωνία που έχει απ’ όλα αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων έχει από ελάχιστα έως τίποτα»... [Ακόμα μια εγγενής αντίφαση του καπιταλισμού!]...

3. Έκαμε [ο Μπογιόπουλος] και μια σύντομη αρνητική αναφορά [νύξη] στο Σχέδιο Ανάν, σημειώνοντας ότι «η Κύπρος [...] δεν βούλιαξε [...] επειδή είπε όχι» - εννοούσε στο Σχέδιο Ανάν. Αυτή η τοποθέτηση του, προκάλεσε ένα ψουψουρητό στην αίθουσα, προφανώς γιατί πολλοί από τους παρευρισκόμενους ήταν τού ΝΑΙ, τότε το 2004! [Σχετική νύξη γι’ αυτήν την αντίδραση του κόσμου έκαμε και η Μά(γ)ισσα σε σχόλιο της στο Blog της˙ «τούτη» όμως [η Μά(γ)ισσα], μίλησε για «κουδουνίσματα» κι όχι για ψουψουρητά].

4. Ο Μπογιόπουλος [όπως και οι άλλοι ομιλητές] αναφέρθηκε και στην βασική αντίφαση του καπιταλιστικού συστήματος, η οποία συνίσταται ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας [για να παραχθεί ένα προϊόν συμμετέχει πολύς κόσμος] και την ιδιοποίηση του παραγόμενου πλούτου από ελάχιστους. Κι όπως είπε «δεν αντέχεται, εκατομμύρια να δουλεύουν την ίδια στιγμή για το ίδιο προϊόν το οποίο όμως με τη μορφή του εμπορεύματος ανήκει στον ένα, το καπιταλιστή. Αυτή είναι αξεπέραστη αντίφαση».

5. Επίσης ανάφερε ότι οι οικονομικές κρίσεις είναι εγγενές φαινόμενο του καπιταλιστικού συστήματος και παρουσιάζεται όταν σταματήσει η αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Τούτο όμως θα το αναλύσω λεπτομερώς κάποια άλλη φορά ειδικά για τον “κουμπάρο” τον Strovolioti. Για την ώρα θα περιοριστώ στο να αναφέρω ότι «όταν μιλάμε για κρίση, μιλάμε για υπερσυσσώρευση κεφαλαίου, αδυναμία του να λειτουργήσει ως κεφάλαιο. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο στην περίπτωση που έχει συσσωρεύσει τόσο κεφάλαιο που δεν μπορεί πια μέσα στα δικά του όρια, των στενών παραγωγικών σχέσεων».

6. Τόνισε ότι το ζήτημα του ξεπεράσματος του καπιταλισμού δεν είναι οικονομικό αλλά κύρια πολιτικό και ότι διέξοδος υπάρχει έξω από τα όρια τυ καπιταλιστικού συστήματος. Είπε συγκεκριμένα: «... ο καπιταλισμός που έχει ξεπεραστεί οικονομικά και κοινωνικά, πρέπει να τα παραδεχτούμε και να το αναγνωρίσουμε δεν έχει ξεπεραστεί πολιτικά. [...] Το ζητούμενο δηλαδή είναι εκείνη η πολιτική ωρίμανση των μαζών και οι δρόμοι μέσα από τους οποίους θα ωριμάσουν πολιτικά οι μάζες, ώστε να αναζητήσουν διεξόδους έξω από τα όρια του συστήματος». Τσίταρε μάλιστα κι από τον Ένγκελς τη θέση ότι «στον καπιταλισμό κάθε βήμα προς την άμβλυνση της κρίσης, προετοιμάζει την επόμενη φάση της κρίσης». Ο Μπογιόπουλος τόνισε ότι η κρίση δεν μπορεί να ξεπεραστεί με τα «εργαλεία του καπιταλισμού» κι έκαμε αναφορά και σε αστούς οικονομολόγους όπως ο Ρουμπινί [προσωπικά ομολογώ ότι, ούτε τον ξέρω ούτε με ξέρει!]. «Τούτος» όμως [ο Ρουμπινίς] είπε και το περιβόητο «ο καπιταλισμός είναι η ίδια η κρίση, καθώς εισήγαγε ένα επίπεδο αστάθειας και αβεβαιότητας δίχως προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία». Κι όπως σωστά συμπλήρωσε και ο σύντροφος συγγραφέας «όσα μέτρα έχουν ληφθεί υποτίθεται για την αντιμετώπιση της κρίσης [σημ.: στην Ελλάδα], αντί να οδηγήσουν σε ελάφρυνση της κρίσης, την έχουν επιβαρύνει ακόμα περισσότερο». [Ως γνωστό η Ελλάδα πέρασε μόλις πριν μερικές μέρες από το πρώτο στο δεύτερο Μνημόνιο λιτότητας]...

{Αυτά όλα τα τσιτάτα τα παραθέτω γιατί θα κάμω πιο κάτω μια σύγκριση με κάποιες τοποθετήσεις του Σταύρου Ευαγόρου τις οποίες βρήκα να κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση πλεύσης σε σχέση μ’ αυτά που είπε μετά ο Μπογιόπουλος}...

7. Ο Μπογιόπουλος ανάλυσε και τον τρόπο που το σύστημα προσπαθεί να ξεπεράσει τις κρίσεις και την οικονομική ύφεση: «Στην κρίση, ο καπιταλισμός πάντα είχε και έχει μια απάντηση: την καταστροφή του κεφαλαίου. Αυτού του κεφαλαίου που περισσεύει, έτσι ώστε να πάρει το σύστημα μπροστά και να φέρει την ανάπτυξη. Η ανάπτυξη ως απάντηση στην κρίση αλλά με τους όρους του καπιταλισμού, προϋποθέτει μια μεγάλη καταστροφή που μπορεί να επέλθει και μέσω των πολέμων. Τι σημαίνει καταστροφή κεφαλαίου; Καταστροφή μέσων παραγωγής και εργατικής δύναμης, αφού αυτή είναι μεταβλητό κεφάλαιο που συμμετέχει στην παραγωγική διαδικασία. Από πού ξεκινούν την καταστροφή; Προφανώς από την εργατική δύναμη. Τα μέσα παραγωγής, τα δικά του μέσα δεν πιστεύει ότι αυτά περισσεύουν. Γι’ αυτό καταρχάς στρέφεται στην εργατική δύναμη. Τι προκύπτει από αυτό; Αφού το πρώτο και σταθερό θύμα είναι η εργατική δύναμη, άρα η αντιμετώπιση της κρίσης από την σκοπιά των απειλούμενων με καταστροφή δεν μπορεί να είναι παρά ζήτημα ταξικής πάλης, σε κύρια ανάλυση. Δηλαδή πως θα σταθεί ως τάξη απέναντι σε αυτούς που θέλουν να τους καταστρέψουν για να διασωθούν οι ίδιοι». [Η πιο πάνω τοποθέτηση αναδεικνύει γιατί οι κεφαλαιοκράτες επιτίθενται με τόση μανία κατα των εργατικών κεκτημένων και όλο και πιο πολύ απαιτούν μειώσεις στους μισθούς κι σ’ άλλα ωφελήματα των εργαζόμενων. Κι από την άλλη γιατί οξύνονται οι ταξικές αντιπαλότητες. Κι απ’ εδώ προκύπτουν και κάποια προβοκατόρικα ερωτήματα μου προς τον Σταύρο Ευαγόρου]...

8. Απαντώντας και σε σχετική ερώτηση, σημείωσε ότι ο για τον “υπαρκτός σοσιαλισμός” ανατράπηκε αι ηττήθηκε! Κι τούτο έγινε κατορθωτό όταν «ενσωματώθηκαν [στην πορεία εξέλιξης του] καπιταλιστικά στοιχεία που βρήκαν αντανάκλαση σε πολιτικό επίπεδο»... [Λαλείτε να εν τζιαι σταλινικός ο Μπογιόπουλος;]

9. Στάθηκε [νομίζω απαντώντας σε σχετική ερώτηση] και στον τρόπο που θα ξεπεραστούν τα προβλήματα της Ελλάδας. Σημείωσε ότι τούτο θα γίνει από μια νέα κυβέρνηση που θα βγει «μέσα από τα σπλάχνα του ελληνικού λαού», ούτως ώστε να πάψει ο “μαλάκας” [ο έλληνας] να πληρώνει τους τοκογλύφους. Έβαλε όμως δύο βασικές προϋποθέσεις για τον τρόπο που θα γίνει αυτό:
– Πρώτον, ότι κάτι τέτοιο δεν θα γίνει μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και
– Δεύτερον, ότι τούτο δεν θα γίνει μαζί με τους καπιταλιστές!

10. Καλός ήταν γενικώς [κατά τη δικιά μου γνώμη] ο σύντροφος [αν εξαιρέσεις την ατυχή αναφορά του στο «έθνος» κάτι που εξόργισε και την αγαπητή Disdaimona], όμως έχω την άποψη ότι τα μάσησε [κατά τη συζήτηση που ακολούθησε] και δη στις απαντήσεις του πάνω σε 2-3 εξειδικευμένα ερωτήματα που του τέθηκαν για το ζήτημα των συμμαχιών στον ευρύτερο αριστερό χώρο της Ελλάδας.

Του υποβλήθηκε λοιπόν το ερώτημα από κάποιο εκ των παρευρισκομένων, γιατί σ’ αυτήν την κομβική εποχή για την Ελλάδα [και εν όψει μάλιστα των επικείμενων βουλευτικών εκλογών τον Απρίλη] να μην αναληφθούν [από το ΚΚΕ] πρωτοβουλίες για την ενότητα της ευρύτερης Αριστεράς, κάτι που προφανώς θα δημιουργούσε νέες δυναμικές και ελπίδες για τον κόσμο για μια αριστερή διέξοδο στα καπιταλιστικά αδιέξοδα... Κι ο Μπογιόπουλος χαριτολογώντας [ή ίσως και για κάποιους άλλους λόγους], απάντησε ότι το ερώτημα αυτό πρέπει να απαντηθεί από το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ! Επίσης δήλωσε ότι ο ίδιος δεν επιδιώκει «βελτιώσεις στην Κόλαση» και ότι «αν οι εκλογές λύνανε προβλήματα θα τις καταργούσαν»(!) [οι αστοί]...

Πριν κλείσω τη δική μου παρουσίαση θα κάμω και μια προβοκατόρική αναφορά στην ομιλία του Σταυρού Ευαγόρου, [που πιο πολύ ως κριτική στον νεοφιλελευθερισμό μου ακούστηκε]. Θα σταθώ μάλιστα με περισσό προβληματισμό σε δύο -τρία σημεία της ομιλίας [που θα τα παραθέσω αυτούσια πιο κάτω] και θα διερωτηθώ ρητορικά [θα αποφύγω να δώσω απαντήσεις τώρα], αν τούτα δεν βρίσκονται σε αντίφαση με τις γενικότερες τοποθετήσεις του Μπογιόπουλου για ανατροπή του καπιταλισμού.

Είπε λοιπόν [μεταξύ άλλων], ο σύντροφος Σταύρος Ευαγόρου:
- «Αναστροφή θα υπάρξει μόνο όταν τα κράτη αποφασίσουν να επενδύσουν στην πραγματική οικονομία». [Τι γίνεται με την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος;]

- «... το ΑΚΕΛ δεν δαιμονοποίησε ποτέ την αγορά και τους νόμους της, ζήτησε όμως να συγκρατηθούν με το χαλινάρι της ρύθμισης και της αποτελεσματικής κοινωνικής εποπτείας». [Είναι αυτό εφικτό και σε ποιο βαθμό αφού «... η ίδια η αγορά ρυθμίζει στη βάση των στόχων της που δεν είναι άλλοι από τη μεγιστοποίηση των κερδών»;]

- «Σήμερα καλούνται οι λαοί παγκόσμια, να αναλάβουν το κόστος της διάσωσης των χρηματοπιστωτικών οργανισμών. Η θέση μας ως ΑΚΕΛ είναι ότι, μόλις αυτοί ορθοποδήσουν δε θα πρέπει να ξεπουληθούν σε τιμή ευκαιρίας στους ιδιώτες. Ο φαύλος κύκλος των μονοπωλίων και των ολιγοπωλίων θα γεννά και θα αναγεννά κρίσεις, όσο τα κράτη δεν θέτουν ασφαλιστικές δικλείδες». [Μα καλά, γιατί να μην κρατικοποιηθούν αυτοί οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί;]

- «Οι υπέρμαχοι του νεοφιλελευθερισμού, τώρα εναποθέτουν τις ελπίδες τους στην κρατική παρέμβαση. Είναι όμως αναγκαίο να συνειδητοποιήσουν ότι η ανυπαρξία κανόνων στην αγορά, δεν προσφέρει λύσεις ούτε ασφάλεια στους πολίτες.» [Μπορούν να συνειδητοποιήσουν κάτι τέτοιο; Θα καταλάβουν ποτέ κάτι το νεοφιλελεύθερο δίδυμο Αβέρωφ και Νικόλας;]

Για την ώρα [όπως είπα και πιο πάνω] δεν θα απαντήσω/σχολιάσω [περαιτέρω] τις πιο πάνω [αλλά κι άλλες] τις τοποθετήσεις του Σταύρου Ευαγόρου επιφυλασσόμενος όμως να το (δια)πράξω σε ευθετότερο χρόνο. Στα υπ’ όψη μου είναι να το κάνω σ’ ένα κείμενο μου όπου θα καταθέσω κάποιες πρώτες σκέψεις μου για τη θέση και τη στάση της Αριστεράς [και ειδικότερα του ΑΚΕΛ] στις Προεδρικές του 2013.

*****************************
Επίλογος – Υπάρχουν κι αυτοί οι «ηλίθιοι» [οι της μεταφυσικής]:

Πάντως μιαν άλλη [πρωτοφανούσιμη και πρωτοποριακή ] προσέγγιση [μεταφυσική] για το πως “θα βγούμε από την κρίση” προτείνεται μέσα από τις σελίδες του τελευταίο ένθετου [βιβλίου] που το περιοδικό “Τηλεώρες” προσφέρει στους αναγνώστες του. Σ’ αυτό «ο Ιησούς και οι Άγιοι μιλούν για τους δανειστές, τους τόκους, τις τράπεζες, τη φτώχεια τους ανάξιους ηγέτες και το “κούρεμα” του χρέους.»

Εν πάμε καθόλου καλά! Να περιμένουμε από την μεταφυσική [τον Γριστό και τους Αγίους(;)] να μας ερμηνεύσει την οικονομική κρίση! Μα πόση θρησκοληψία σ’ αυτόν τον τόπο! [Δείτε και το σχετικό post στου Strovolioti. Κάτι πήρε το μάτι μου να γράφει εκεί ο Blogοδεσπότης και για την Παπαρήγα, αλλά εν θα τού βουννήσω πέτρα τούτη την φορά! Θα τον αφήσω να χαρεί λίγο τα ευρωπαϊκά αντικομμουνιστικά κολλήματα του]…

Ευχαριστώ για την υπομονή και την προσοχή σας!

Anef_Oriwn
Σάββατο 18/2/2012

15 σχόλια:

nicostrim είπε...

Ανευ, βρήκα καλη την ανάλυση σου - ιδίως για μας που εν επήαμεν στη συζήτηση εκεί. Επίσης τα ερωτήματα που θετεις εν γενικά εύστοχα. το ότι καμνει κριτική στο νεοφιλέυθερο κατιταλισμό ο ευαγόρου εν κακό;

Όμως τελικά σου θετω τα εξής:
1. τί μας είπε ο Μπογιόπουλος για την ΤΟΥΤΗΝ τη κρίση, τα γενικά περί κρίσης διαβάζουμε τα που τον Μαρξ.Θα μπορούσε έκαμεν την ίδια ομιλία πριν 10 χρόνια. Πως μας διαφωτίζει ΤΩΡΑ;

2. Λες ότι εν λαϊκίζει. Φίλε η ομιλία τούτη εν αναλυτική; Τα τσιτάτα εν έχουν χαρακτήρα βάσης για συζήτηση για να πατήσει πάνω τους και αν μας βοηθήσεις να καταλάβουμε κάτι αλλά για να νομιμοποιήσει τις θέσεις του, δηλ. δογματικά και ψυχαγωγικά. Αρα τί είναι τούτο;

3. Η θεωρία πρέπει να μας οδηγεί κάπου. Ε λοιπόν στα γενικά και αόριστα ότι "μα εν καπιταλισμός" εν μας λαλούν τίποτε που εν ηξέραμεν και χθες. Λαλούν τα δικα τους οι αλλοι κι εμείις τα δικά μας χωρίς να θετουμε το βασικό ζήτημα της στιγμής. Αν η απάντηση εν απλως ότι θέλουμε επανάσταση, τότε εν εχριεάζετουν αν φέρουμεν το Μπογιόπουλον που την ελλάδα να μας το πει. Αμαν χάνεται το συγκεκριμένο και μιλούμε για τα γενικά και αόριστα, τότε γιατί μιλούμε;

Αντζιελοσιασμένη Μάγισσα είπε...

Φούλλλληηηη μου καλημέρα, μια χαρά για αρκήν. Αρώτησές με προ ημερών για την άποψή μου, τζιαι παρόλον που η επεξεργασία εν ολοκληρώθηκεν να μοιραστώ 1-2 σκέψεις που τριβελλίζουν:

- Εν ήταν τυχαία η αναφορά μου στο Αννάν. Εψιλοθορυβήθηκα. Το ίδιον τζιαι κάποιοι που τζιείνους που ήταν τζιαμέ εξού τζιαι η διασταύρωση βλεμμάτων που κάποιους που τους παρευρισκόμενους. Το αν εβυθίστηκεν ή όϊ η Κύπρος που το "όχι", ευτυχώς ή δυστυχώς εννά το δείξει η ιστορία. Αν αντέξουμεν αλλή καμιάν δεκαετίαν τα αποτελέσματα εν' νναν ακόμα ΠΙΟ εμφανή. Αν δηλαδή έρτει σε λλίες μέρες/ εβτομάες έναν σχέδιον λύσης βάσει του περιγράμματος - αφού εν το μόνο στοιχείον που υπάρχει στο παρόν στάδιο - ποια εννάν η στάση του Μπογιόπουλλου; Εννά μιλά πάλε για βυθόν;

Σκέφτουμε, επίσης, την αναφορά στο "έθνος", αν ηξεκινήσουν οι "αριστερίζοντες εθνικιστές" οι Κυπραίοι να το σηκώσουν παντιέραν τζιαι αππωθούν με τούτην την αναφορά τη επίδρασην θα έσιει σε τούτην τη φάσην που διερχούμαστε;

Όϊ εν έχω απαντήσεις. Τζιαι τα πιο ταξικά θέματα εννά τα αήκω σε τζιείνους με πιο δυνατό υπόβαθρον που το δικό μου σε τούτον τον τομέαν, γιατί δαμέ θέλω πολλήν δουλειάν κόμα.

νεος είπε...

Στις 18 Σεπτ. είχα την απορία αν το ΚΚΕ είναι υπερ της λύσης του Κυπριακού στη γνωστή του βάση. (http://newgreekcypriot.blogspot.com/2011/09/blog-post_18.html).

Ο Μπουγιόπουλος μάλλον επιβεβαίωσε πως δεν...

Εγώ αν ήμουν τζιαμαί θα τον εγιούχαρα ευχαρίστως τζιαι χωρίς κούντημα!

Εν η βλακεία που σε δέρνει, ηλίθιε! ...που εννά μας πεις για βυθούς τζιαι σωτηρίες. (έτσι θα του ελάλουν)

Ευτυχώς που είμαι μπίζι δηλαδή.

Γιατί το κρίσημο δεν είναι αν το Ανάν ήταν καλό ή όι ή αν θα εδούλευκε ή όι, αλλά αν δεχόμαστε τον συμβιβασμό. Τζιαι με τέτοιες εκφράσεις, βυθούς τζιαι κουραφέξαλα, εύκολα καταλαβαίνει κάποιος ότι ο τύπος πέρα βρέσιει.


Τζιαι εύλογα αναρωτιέται τζιαι η μάγισσα, όπως τζιαι γω πριν λλίους μήνες: αν σπάσει ο θκιάολος το πόιν του τζιαι έρτει σχέδιο, τα ίδια εννά έχουμεν που τον Μπουγιόπουλλο τζιαι το ΚΚΕ;

Ναι, τα ίδια εννά έχουμεν συντρόφισσα, δεν υπάρχει αμφιβολία.

Τζιαι με τον τριμ θα συμφωνίσω: πε μας τι κάμνουμε ρε κουμπάρε, τζιαι πως.

Ότι εν ο καπιταλισμός κ.ο.κ. εν χρήσιμο να ακούεται τζιαι να εμπεδώνεται, δεν αμφιβάλλει κανένας.

Τζιαι η παραμικρή κριτική στον νεοφιλελευθερισμό εν κέρδος.

Αλλά τα γέρημα, ήρτες να μιλήσεις σε σοσιαλιστικό ακροατήριο, εννά τους μάθεις την τασιηνόπιττα;

Τσιτάτα ποτζιεί, τσιτάτα ποδά...

Ουσία μηδέν εις το πηλίκον.

Disdaimona είπε...

Αλλον Μαρξ, αλλο Ναόμι Κλάιν Νίκο μου.

Εν τζαι είμαστε αμόρφωτα αναρχόπουλα που ενθουσιάζουνται με την ανακάλυψη του τερατος του νεοφιλελευθερισμού τζαι χτίζουν "ψευδοεπαναστασεις"

Είμαστε σοβαροι ανθρωποι...

Disdaimona είπε...

@neos

το κκε ήταν λαθος για τη σταση του στο κυπριακό.

ο Κων/νος Χριστοφίδης Πρυτανης του ΠΚ εν επανενωσίτης τζαι αντι-κκες.

κομμουνιστης εν τζεινος που ξερει να μπει "μεσα στην τρυπα του βελονιου των αντιθεσεων" τζαι να περάσει που την άλλη.

ενας κομμουνιστής εν γιουχάρει κομμουνιστες.

κομμουνιστες γιουχαρουν μονον οι τραμπουκοι, οι ακροδεξιοί τζαι η αληταρία του αποελ.

νεος είπε...

Πως; Ακόμα ένας "κανόνας", οι κομμουνιστές δεν γιουχάρουν κομμουνιστές;
Άμμαν οι κομμουνιστές εν πέρα βρέσιει στη καραμανιά σιονίζει, να την φαν τη γιούχα τους, εν τζιαι είπαμε να πεθάνουν τζιολάς.

Τζιαι στο κάτω-κάτω έννεν εγώ που είμαι ο αντικομμουνιστής τζιαι ο σοσιαλδημοκράτης της υποθέσεως;;;

Άσε, αρκετό πρήξιμο έχουμε φάει τελευταίως, αρκετές ξιτιμασιές τζιαι αρκετά μπινελλίκια καλαμαρίστικα που κομμουνιστές... τζιαι δεν σε είδα να αντιδράς, παρά μόνο να συμμετέχεις...

Τζιαμαί για να δικαιολογηθείς, βαφτίζεις το κοτόπουλλο σιοιρινό τζιαι τρώεις το. Δαμαί εξύπνησεν η κομμουνιστική αλληλεγγύη;

Μα ενομήσετε όποιος καπνίζει μαειρεύκει;

Τζιαι ναι, τον δεξιό τον επανενωτικό εκτιμώ τον παραπάνω που τον αριστερό τον απορριπτικό, πως να το κάμουμεν, έχουμεν τζιαι τες αρχές μας.

Γιατί απορριπτικός, στη Κύπρο τουλάχιστον, είναι τζιαι εθνικιστής, κρυφός ή φανερός.

Τζιαι ο εθνικισμός εν το πρώτο ταξικό εμπόδιο. Ύστερα ακολουθούν τα υπόλοιπα.

νεος είπε...

Όσο για το "κομμουνιστης εν τζεινος που ξερει να μπει "μεσα στην τρυπα του βελονιου των αντιθεσεων" τζαι να περάσει που την άλλη" ...
ξαναπέ το!

Anef_Oriwn είπε...

Shαιρετώ ΣΑΣ!!!

Κατ’ αρχάς να διευκρινίσω ότι σκοπός της ανάρτησης ήταν να παρουσίαση τόσο την εκδήλωση [που τη βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσα και κατατοπιστική], όσο και το βιβλίο του Μπογιόπουλου το οποίο κρίνω ως εξαιρετικό [και επιμορφωτικό] από μαρξιστικής άποψης για την καπιταλιστική οικονομική κρίση - για τα εγγενή προβλήματα του καπιταλισμού και για τα αίτια και αιτιατά των καπιταλιστικών κρίσεων. Και πολύ χρήσιμο για να μαθαίνουμε [οι νεώτεροι] ή/και να φρεσκάρουμε τις γνώσεις μας [οι παλαιότεροι]. Μπορεί ο Μπογιόπουλος να έκανε κάποιες γκέλες [όπως η εκτός τόπου και χρόνου η αναφορά του στο Σχέδιο Ανάν, ή η ατυχής αναφορά του, μπροστά σ’ ένα αντιεθνικιστικό ακροατήριο, στο «έθνος»], ή να τα μάσησε γα το ζήτημα της συνεργασίας των Αριστερών δυνάμεων στην Ελλάδα, όμως φίλε Νέε, αν και «σοσιαλιστικό [το] ακροατήριο», τι βλάφτει να μιλάμε [ξανά και ξανά] για την «τασιηνόπιττα»; Έτσι εμπεδώνουμε και καλύτερα κάποια πράγματα! Μέσα από τη συζήτηση μάλιστα γεννιούνται και προβληματισμοί και ζυμώνονται και σκέψεις και ιδέες! Εξ άλλου πόσοι [από ‘ΜΑΣ] αγαπητέ Nicostrim, «... διαβάζουμε [...] τα γενικά περί κρίσης [...] που τον Μαρξ»; Συνήθως ψάχνουμε κάτι πιο εύπεπτο και πιστεύω ότι το βιβλίο του Μπογιόπουλου ένα καλό εγχείρημα για να πούμε «κι εμείς τα δικά μας» και καθόλου «δογματικά και ψυχαγωγικά»! Η πάλη των ιδεών ξαναγίνεται έντονα επίκαιρη! Ίσως το μέγα λάθος ή κενό εδώ είναι ότι ΔΕΝ υπάρχει ουσιαστική και εφικτή υπαλλακτική αριστερή πρόταση! Κι εδώ είναι ο δογματισμός του ΚΚΕ [κι όχι απλώς και μόνο του Μπογιόπουλου]!!!

[Σε επόμενη ανάρτηση μου σκοπεύω να παραθέσω κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο που επεξηγούν πως το καπιταλιστικό σύστημα οδηγείται σε κρίση και πως σε περιόδους ύφεσης δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη!]

Πέραν τούτου νομίζω κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε και το «αν το ΚΚΕ είναι υπερ της λύσης του Κυπριακού στη γνωστή του βάση» ή γιατί «το κκε ήταν λαθος για τη σταση του στο κυπριακό». Καλό ίσως θα είναι ν’ ανοίξουν το θέμα ο Νέος ή/και η Disdaimona που έχουν έντονες απόψεις για το θέμα...
[Νέε, νομίζω ότι είσαι εκτός εαυτού σήμερα!]...

**********************
Nicostrim,

Σίγουρα και δεν είναι «κακό» [ή λάθος ή άστοχο] «να καμνει κριτική στο νεοφιλέυθερο κατιταλισμό ο ευαγόρου», αλλά εγώ έχω την άποψη ότι αφήνεται να νοηθεί [ίσως ακούσια] ότι είναι το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης που προκάλεσε την κρίση και τα συνεπακόλουθα προβλήματα κι αδιέξοδα κι όχι γενικότερα ο καπιταλισμός]...

Anef_Oriwn είπε...

Για τον Νέο: «εκτός εαυτού» = επιθετικός

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Anef_Oriwn είπε...

DIS,

Διάβασα σήμερα με αρκετό ενδιαφέρον τις συζητήσεις [που συνεχίζονται ακόμα] στα πιο παλιά posts σου “Κλείνει ο κύκλος” [link: http://disdaimona.blogspot.com/2012/02/blog-post_18.html] και “Τι είπε ο Μπογιόπουλος στην Κύπρο” [link: http://disdaimona.blogspot.com/2012/02/blog-post_17.html]. Πολύ ενδιαφέροντα τα όσα είπατε με τον Nicostrim, αλλά και τον Χριστόδουλο Καλλίνο! Όμως, [όπως έχω παρατηρήσει κι άλλες φορές] το ύφος σου συχνάκις εν θυμοθκιαρικό(!), ενώ πολλές φορές γίνεσαι αφοριστική κι απόλυτη στις τοποθετήσεις σου! Προσωπικά θεωρώ ως υπερβολικές τες (επι)κρίσεις σου για την [«ηλίθια»] Λιάνα Κανέλλη και τον Μπογιόπουλο! Αντίθετα μ’ ΕΣΕΝΑ [και τον Καλλίνο] εγώ πιστεύω ότι οι δύο τους επιτελούν σημαντικό έργο στο ΚΚΕ και αναβαθμίζουν την μαχητική εικόνα του Κόμματος. [Κι αν δεν κάμνω λάθος, στο Blog σου έχεις δημοσιεύσει και κείμενα του Μπογιόπουλου]...

Α, κι ένα κομμουνιστικό κόμμα [διερωτούμαι] δεν πρέπει να συνεργάζεται [διατηρώντας την αυτοτέλεια του ή κάτω από τη σημαία του] με μη κομμουνιστές που αποδέχονται το Πρόγραμμα του;

[Και κάποια στιγμή πρέπει να μας εξηγήσετε και τι εννοείτε με τον όρο «“εθνολαϊκές” πολιτικές»]...

pluton είπε...

Μ αφορμή την επίσκεψη Σαμαρά δύο λέξεις:

Η θέσεις Σαμαρά έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τη φιλοσοφία του Προέδρου Χριστόφια, ο οποίος βιάζεται να προχωρήσει σε μια αντιδημοκρατική, άδικη και θνησιγενή συμφωνία, που θ' αποτελέσει απαρχή δεινών για τον κυπριακό Ελληνισμό και για άλλους λαούς της περιοχής.

Η φιλοσοφία Χριστόφια ότι αν δεν υπάρξει λύση σήμερα και η Κυπριακή Δημοκρατία δεν δώσει τη θέση της σε ένα Ομόσπονδο Κράτος, η Κύπρος θα τουρκοποιηθεί, είναι λανθασμένη και επικίνδυνη.

Η τουρκοποίηση της Κύπρου θα επέλθει είτε με επιστροφή του σχεδίου Ανάν ή παραπλήσιου σχεδίου είτε με τις προτάσεις που υπέβαλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Anef_Oriwn είπε...

Plutonα,

Συνθηματολογείς!!!
Εν μας κάμνεις σε eurocents τούτα που λαλείς; Πώς και γιατί με «τη φιλοσοφία Χριστόφια [...] η Κύπρος θα τουρκοποιηθεί»;

pluton είπε...

Γιατί δεν βλέπeις τη συνέντευξη στην εφημερίδα Σημερινή:

«η Νέα Δημοκρατία, η μεγάλη φιλελεύθερη πατριωτική παράταξη της Ελλάδας, στέκεται πάντα δίπλα (στην Κύπρο) στην αναζήτηση μιας δημοκρατικής, ευρωπαϊκής και λειτουργικής λύσης».

Μια συμφωνία που δεν θα έχει τα στοιχεία αυτά, «εκτός από άδικη θα είναι και μη βιώσιμη και, σε τελική ανάλυση, δεν θα είναι ούτε λύση», εξηγεί ο πρόεδρος της ΝΔ και διαμηνύει ότι «αν, λοιπόν, κάποιοι βιάζονται να 'καταργήσουν' την Κυπριακή Δημοκρατία, κάνουν λάθος και θα πρέπει να το καταλάβουν τώρα».

Anef_Oriwn είπε...

Plutonα,

Εκτός τόπου [και θέματος] στρατοκαυλικά κι άλλα φασιστικού περιεχομένου vide-άκια , ΔΕΝ έχουν θέση προβολής ή/και διαφήμισης σ’ αυτό το blog! Γι’ αυτό γυρεύτου αλλού!

Αναφορικά με τις αοριστολογίες [τες δικές σου αλλά και του Σαμαρά] για «αναζήτηση μιας δημοκρατικής, ευρωπαϊκής και λειτουργικής λύσης», αυτά τα λόγια τα μεγάλα μας τα ‘παν και εξακολουθούν να μας τα λαλούν κι άλλοι!!! Εγώ σε ξαναπρο(σ)καλώ: Μπορείς να μας πεις με δικά σου λόγια [ή να δεν μπορείς να μας το ζωγραφίσεις], πώς και γιατί με «τη φιλοσοφία Χριστόφια [...] η Κύπρος θα τουρκοποιηθεί», ή έστω πως επιτυγχάνεται μια «δημοκρατική, ευρωπαϊκή και λειτουργική λύση»;