Εισαγωγικά: Θα αφήσω για λίγο [όμως θα επανέλθω λίαν συντόμως] τες συζητήσεις για τα συνδικαλιστικά, τις απεργίες των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορία, γενικά τις απεργιακές κινητοποιήσεις, του ταξικούς αγώνες και τα τοιαύτα [συζητήσεις που έγιναν τόσο εδώ στο Blog μου - link: http://aneforiwn.blogspot.com/2012/01/62012-2012-2013.html - όσο και στου Gregoris - links: http://nekatomata.blogspot.com/2012/01/10-1912012.html και http://nekatomata.blogspot.com/2012/01/9-1812012.html], για να πω ολίγα τινά για την επικείμενη [αυριανή] συνάντηση του Προέδρου Χριστόφια με τον τουρκοκύπριο ηγέτη Ντερβίς Έρογλου και τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι Μουν στο Green Tree της Νέας Υόρκης, για απευθείας ή για του σύνεγγυς συνομιλίες. [Κάπου προς το τέλος θα επιχειρήσω να κάμω και κάποιο συσχετισμό του κυπριακού με τα «ταξικά»]...
***********************
Προλογικά:
Εκεί λοιπόν, [στο “Πράσινο Δέντρο”] είχαν συναντηθεί [οι παρέα των Τριών] και πριν κάνα δίμηνο - τρίμηνο περίπου [δεν θυμάμαι ακριβώς πότε ήταν - ως γνωστό “το γηρας ουκ έρχεται μόνο του”], χωρίς να επιτευχθεί τίποτα το ουσιαστικό. Τώρα είναι ακόμα χειρότερα τα πράματα! Ήδη ο Πρόεδρος [που ήδη βρίσκεται στην Νέα Υόρκη] δήλωσε την «απαισιοδοξία για τις προοπτικές επιτυχούς έκβασης της συνάντησης», κάτι το οποίο συμμερίζομαι προσωπικά κι εγώ! Πολλά είναι που συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι στο Green Tree θα υπάρξει ναυάγιο! [Τόσους μήνες δεν επιτεύχθηκε καμιά πρόοδος στις συνομιλίες και τώρα θα γίνει το μεγάλο βήμα!]...
Και ειλικρινά διερωτούμαι που βασίζουν την αισιοδοξία τους ο παρέας ο Νέος , όπως και ο Λινός, αλλά και η αγαπητή Μά(γ)ισσα...
Στο μεταξύ το λεγόμενο “Εθνικό” Συμβούλιο [ή “Γουμάς” κατά τον Περδίκη] που συνήλθε πριν την αναχώρηση του Προέδρου για την Αμερική, αποφάσισε όπως ο Πρόεδρος να ΜΗΝ δεχτεί επιδιαιτησίες [εμείς οι ΟΜΟΝΟΙΑ-τες ξέρουμε απ’ αυτά καθώς έχουν τραβήξει τα πάνδεινα από μεροληπτικές σε βάρος μας διαιτησίες], χρονοδιαγράμματα [ασφυκτικά ή όχι δεν έχει σημασία] και τη σύγκλιση διεθνούς διάσκεψης πριν την επίτευξη συμφωνίας στα ουσιώδη θέματα που αφορούν τις εσωτερικές πτυχές του κυπριακού [link: http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=73592]...
***********************
Για ένα άρθρο της Ε.Ρ.Α.Σ.
Ουδέποτε πίστεψα ότι ο Αριστερός [παρά τις όποιες ενστάσεις των οποιωνδήποτε] Χριστόφιας θα μπορούσε να τα βρει με τον δεξιό και εθνικιστή Έρογλου. Εδώ δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία με τον Αριστερό(;) Ταλάτ. [Λαλείτε να ‘ναι πιο εύκολο να τα βρει ο Έρογλου με τον Αναστασιάδη σε μια “χαλαρή” πλην διχοτομική ομοσπονδία;]
Σε ανύποπτο χρόνο [όταν συνομιλητής του Χριστόφια από πλευράς τουρκοκυπρίων ήταν ο Έρογλου είχα εκφράσει τους προβληματισμούς μου για τη διαδικασία των συνομιλιών και τις αμφιβολίες μου αν θα κατέληγαν σε συμφωνία – βλέπετε ανάρτηση μου με αρ. 77/2009. Παράλληλα μόλις τις προάλλες μίλησα για τις «κοινωνικο-ταξικές διαστάσεις του κυπριακού» και για «πρωτοβουλίες και κινήσεις από την Αριστερά πάνω σε κοινωνικο-ταξική βάση». Το θέμα αυτό [της ταξικής διάστασης του κυπριακού] το πραγματεύονται και οι Ε.Ρ.Α.Σ.-ίτες σ’ ένα κείμενο τους που εντόπισα σήμερα στο Blog τους. Το κείμενο υπό τον τίτλο “Κυπριακό: τέλος εποχής;” το έχει αναδημοσιεύσει και η Disdaimona στο δικό της Blog.
Στο κείμενο προτείνεται [ως υπαλλακτική πρόταση για το κυπριακό] ότι «...πρέπει να αντιπαραβαλουμε την επανατοποθέτηση του Κυπριακού στη σωστή του βάση, δηλαδή την ταξική. Αυτό σημαίνει την συσπείρωση των οπαδών μιας ενωμένης Κύπρου και στις δύο κοινότητες με τρόπους οι οποίοι θα πρέπει να εφευρεθούν ή να ξαναεφευρεθούν για να οδηγήσουν τις κοινότητες στην ειρηνική συμβίωση».
Όμως στον λόγο των Ε.Ρ.Α.Σ.-ιτών [αλλά και άλλων φίλων που στέκονται αριστερότερα του ΑΚΕΛ] επισημαίνω και μια σημαντική αντίφαση. Ενώ από τη μια τονίζουν την ανάγκη για «... την επανατοποθέτηση του Κυπριακού στη σωστή του βάση, δηλαδή την ταξική...», εν τούτοις στο ίδιο κείμενο γίνεται και καλοπροαίρετη αναφορά στον «... διεθνή παράγοντα [που] επιμένει να δείχνει ακόμα κάποιο ενδιαφέρον για το Κυπριακό και θεωρεί τη λύση εφικτή (Ηνωμένα Έθνη, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο) ...» και παράλληλα επιδεικνύεται και μια πρωτόγνωρη εμπιστοσύνη στην ίδια την Τουρκία μια και τούτη [όπως γράφουν οι αγαπητοί Ε.Ρ.Α.Σ.-ίτες] «... το 2004 [...] έκανε κίνηση λύσης»!
Μα ποια λύσης; Από ποιους [ντόπιους και ξένους] είχε ετοιμαστεί το Σχέδιο Ανάν; Μήπως το Σχέδιο Ανάν δεν εξυπηρετούσε ταξικά ή/και ιμπεριαλιστικά συμφέροντα; Σήμερα η άρση του “«όχι στα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα» που προβάλλει η ελληνοκυπριακή πλευρά από το 2004” [και που όπως λεν οι φίλοι Ε.Ρ.Α.Σ.-ίτες] “...είναι το αποκορύφωμα της αθλιότητας για την πλευρά εκείνη πού διατείνεται ότι θέλει να λύσει το πρόβλημα της εδώ και δεκαετίες”, δεν ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για επιβολή μιας μη αποδεκτής λύσης [όπως έγινε και το 1960] καθώς τα πάντα θα αποφασιστούν και θα επιβληθούν με επιδιαιτησία σε μια άκαιρη διεθνή διάσκεψη;
Λαλείτε ο Ελισαίος Βαγενάς [μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών σχέσεων της ΚΕ] να κάμνει λάθος όταν γράφει στο τέλος αρθρου του πως «Το κομμουνιστικό κι εργατικό κίνημα πρέπει να έχει σαφή στάση αντίθεσης σε κάθε ιμπεριαλιστική ένωση, να αγωνίζεται για τον απεγκλωβισμό των χωρών από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια κι ενώσεις, με την ταυτόχρονη ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος που τις γεννά».
Τέλος πως άραγε πρακτικά «... ο Δημήτρης Χριστόφιας ... [θα] ... δώσει ώθηση στις συνομιλίες ...» και πως θα υπάρξουν «βήματα προόδου»; Αυτή η τοποθέτηση δεν έρχεται σε αντίθεση με την κατακλείδα του κειμένου όπου προβάλλεται η ανάγκη για «επανατοποθέτηση του Κυπριακού στη σωστή του βάση, δηλαδή την ταξική»;
Όλ’ αυτά ταλανίζουν το μυαλό μου μετά που διάβασα το κείμενο της Ε.Ρ.Α.Σ...
Κάποιος να βοηθήσει να δω το φως το αληθινό;
Anef_Oriwn
Κυριακή 22/1/2012
32 σχόλια:
To πιο πιθανο σεναριο ειναι να αναγκαστει η Τουρκια (μετα που ενθα πετυχουν οι μεθοδευσεις για διεθνη διασκεψη) να υποχωρησει υπο το βαρος της ευθυνης του αδιεξοδου.
Αν εχουμε αποτυχια/αδιεξοδο αυριο τζιαι μεθαυριο που (εν το πιο πιθανο) ποιο ενναν το επομενο βημα?
Αδιεξοδο με φταιξιμο στη Τουρκια.
Τζιαι ακριβως γιατι "απαγορευεται" να ναυαγησει η προσπαθεια για ΔΔΟ με φταιξιμο στη Τουρκια (που θα σημαινει οτι δεν μπορει να προχωρησει σε ενταξιακες, το ψευδοκρατος δεν μπορει να αναβαθμιστει, μεινισκει εξω που το ενεργειακο παιχνιδι κα) εννα βρεθει τροπος να λυθει.
Το πως εννα γινει κατι εν δυσκολο/αδυνατο να το καταλαβει ο ανθρωπινος νους. Το που οδηγουνται τα πραματα ομως εν φως φαναρι.
Εφώναξεν με κανένας;
ώσπου να ανακοινωθεί το "ναυάγιο", δικαιούμε να περιμένω διαφοροποιήσεις.
Ο Χριστόφιας εζήτησε να επανέλει ο Έρογλου στες συμφωνίες με τον Ταλάτ. (αν τες "υπόγραφεν" ακόμα ο πρόεδρος θα ήταν καλλύττερα).
Η Τουρκία θα παίξει το παιχνίδι της. Αν την συμφέρει η λύση θα έρτει πίσω στο Ανάν, αν όχι θα συνεχίσει τον δρόμο της.
Νομίζω ότι την συμφέρει μια λύση,το θέμα εν το τίμημα. Τζιαι για τζιείνον ακριβώς γίνεται το παζάρι.
Θέλω όμως τζιαι γω να δω πως θα συμβιβάσουν οι φίλοι της ΕΡΑΣ τα ασυμβίβαστα.
Μέσα να κάμνουμεν ανυποχώρητη αντικαπιταλιστική πολιτική, τζιαι έξω να τα βρίσκουμε με το ΝΑΤΟ τζιαι τη Τουρκία...
Λες τζιαι ο ΟΗΕ έννεν όργανο του ΝΑΤΟ σε μεγάλο βαθμό τζιαι γενικά των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων.
Όπως τζιαι να έσιει, θα περιμένω τζιαι γω με αγωνία τη τοποθέτηση των φίλων.
(Τζιαι το προαναγγελθέν ναυάγιο)
Παρούσα!!!! :) Οι Ζεπ, Νέος τζιαι Λινός εν πολλά πιο αισιόδοξοι που μέναν Φούλλληηη μου, τζιαι βασίζουν την αισιοδοξίαν τους σε κάποια λογική.
Εγιώ μάνα μου, Μάγισσα ούσα, λογική εν διαθέτω τζιαι κυρίως κοινήν! Μόνον κάτι ψυχανεμίσματα, κάτι δκιαβάσματα των κοχυλιών τζιαι των ταρώ τζιαι τελευταίως σημάδκια που τ'άστρα. Γι' αυτό μεν ψάχνεις στη δική μου περίπτωση τίποτε που λαλούν οι ορθολογιστές σαν τζιαι του λόου σου "χειροπιαστό" τζιαι "αδιάσειστον".
Το τελευταίον που άκουσα στες ειδήσεις εν ότι η Ε/Κ πλευρά ετοίμασεν τελικό περίγραμμα λύσης, το οποίο εννά περιληφθεί στο αυριανό τζιαι μεθαυριανό πάρε δώσε. Σημάδι για εξελίξεις εννάν έναν Πράσινο Δεντρό 3 που εννά αποτελεί τον προπομπό της Διεθνούς.
Λαλεί τζιαι ο αρχηγός της κλίκκας της αισιοδοξίας (ο παπάκη μου παπάκη μου Φαντασιονέος)"ώσπου να ανακοινωθεί το ναυάγιο, δικαιούμαι να περιμένω διαφοροποιήσεις"!
Τζιαι εν προλαβαίνω να γνωρίσω τζιαι τους γόνους των μεγαλοπλοιοκτητών Κασιδόκωστα και Νιάρχου για να μπόρω να συμπληρώσω τη λίστα της Πάρις. Πόσα να προλάβω!
Φούλλληηη μου, το πράμαν εν απλόν: ή τώρα ή ποτέ!
Ήρτα παρόλο ότι δεν αντιπροσωπεφκω την ΕΡΑΣ. Δεν ξέρω καν ποιός εγραψε το σημερινό, αρκετά καλό κείμενο που αναδημοσίευσα.
Να βαλω μιαν ερώτηση που την αναποδη;
αν οι ΕΡΑΣίτες εκατεβάζαν χριστοπαναγίες για το ΝΑΤΟ τζαι την Ε.Ε ήταν να τους θεωρείτε συνεπείς;!
εγώ νομίζω πως όχι.
στο κείμενο υπαρχει μια συγκεκριμμενη συνέπεια η οποία συνάδει με την αντικειμενικη ιστορία του τόπου, τες επιλογές της αριστερας πριν και μετά το ΄74 τζαι την στηριξη της επανένωσης στη βάση της ΔΔΟ.
το να είσαι ενσυνείδητος αριστερός τζαι αντικαπιταλιστης εν σημαίνει πως εν να είσαι συνθηματολόγος.
σαφέστατα το αναν ήταν και είναι ενα ιμπεριαλιστικό σχέδιο. αλλά αφού ετραβήσαμεν μια γραμμή πανω στη λυση του κυπριακού, οφείλαμεν να την στηρίξουμε μεχρι η ιδια να εξαντλήσει τες δυνατότητες της (όπως φαίνεται πως θα γίνει)
ως μαρξιστες ΔΕΝ μπορούμε να είμαστε ΒΟΛΟΝΤΑΡΙΣΤΕΣ τζαι να μιλούμεν χωρίς να λαμβανουμε υποψιν μας την ωρίμανση των αντικειμενικών δεδομένων.
το σημαντικο στο κειμενο της ΕΡΑΣ στο οποίο συμφωνώ - όπως και ο Ανευ νομίζω - είναι πως το παρόν στάδιο της αναπτυξης του ιμπεριαλισμού, δεν μας παρέχει λύσεις σε κανενα προβλημα μέσα σε στενά εθνικά πλαίσια.
ο επαναπροσδιορισμός του κυπριακού σε συνάρτηση με τους ΝΕΟΥΣ αγώνες ανα τον κόσμο, σηματοδοτεί μια συνέπεια ΙΣΤΟΡΙΚΗ.
όπως άλλοτε ήταν ΣΥΝΕΠΕΣ να ενταχθούμε στα εθνικά απελευθερωτικά κινήματα, σήμερα είναι ΣΥΝΕΠΕΣ να τα απορρίψουμε.
είναι εμφανές ότι η ανοδος του εθνικισμού ειναι και η απόδειξη ότι η στενές εθνικές ρητορικές για το κυπριακό (όχι μονο οι εθνικιστικές) συμπίπτουν με συγκεκριμμένες πολιτικές καταστολής των προσπαθειών/τασεων/δυνάμεων για την πτωση του συστήματος καποια στιγμή.
που αν εχει δικαιο ο Βαλλερσταιν που το τοποθετεί στα επόμενα 20-30 χρόνια, σημαινει.
1. ότι θα πεθάνουμε πιο ευτυχισμένοι από ότι εγεννηθηκαμεν
2. ότι χρειάζεται μακροχρόνια προετοιμασία, όχι φανφαρες, μεγάλα λόγια για μεγάλες επαναστασεις ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ - λαλεί ενα συνθημα - αλλά τακτική και στρατηγική σε συνεργασία με τα κ.κ ανα το παγκόσμιο.
αυτα τα λίγα, οπως τα καταλάβει, η φτωχή και ταλαιπωρημένη μου νόηση.
“Τί είναι καπιταλισμός; Η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.
Τί είναι κομμουνισμός; Το ακριβώς αντίθετο.”
- Καρλ Μαρξ
zep
Ο γγ ηταν σαφεστατος για το τι αναμενει που το καθεναν.
η τουρκια ειναι δεδομενο οτι θα υποχωρισει και θα καταθεσει στοιχεια και θεσεις εντος των ψηφησματων των η.ε.
ποιον εν το επομενο βημα? διαπιστωση οτι οι δυο πλευρες διατηρουν τες θεσεςι τους και οι δυο εντος των ψηφησματων των η.ε αλλα διαφορετικες.
Ποιον εν το επομενο βημα?
Ατε να δοθει αλλο ενας θκυο μηνες να συζητησουν τις εσσωτερικες πτυχες οι διαφωνιες θα παραμενουν, Οι τ/κ λαλουν επιδιετισια διεθνη διακεψη.
Ποιον εν το επομενον βημαν?
xwrikos
προσθεση:
ο όρος που εθεσε και εγινε αποδεκτός, ο πανίβλακας Ομήρου, για πολυήμερες συνεδριάσεις του εθνικού συμβουλίου μετά το Γριντρι, που σημαίνει το κλείδωμα από την ε/κ κοινότητα του πολιτικού θανάτου της ΔΔΟ μας φωνάζει πως αν θέλουμε να παραμείνει ζωντανό αυτο το όραμα, πρεπει να μην στεκόμαστε πανω στο χαλί το οποίο θα μας τραβήσουν για να ππεσουμεν.
τζαι τουτον το χαλί είναι η τοποθέτηση του κυπριακού
α. στην εθνική/τοπική ρητορική αυστηρά
β. η "νομικιστικοποίηση" της πολιτικής βλ πρόσφατη πατατα με μηνυση κατά χριστοφια τζαι η αποδοχή εκ μέρους της αριστεράς πως ο πολεμος εννε ταξικος αλλά εν μες τα δικαστήρια, τες βουλές και σουπα μουμες.
Ναι, εγώ θα θεωρούσα συνεπή μια τέτοια στάση Dis. Εν τούτο που κάμνουν πχ οι Αντάρτες. Τζιαι μέσα τζιαι έξω αντικαπιταλισμός-αντιιμπεριαλισμός. Εκτός τζι αν θεωρείς ότι συνθηματολογούν. (εγώ πάντως ναι)
Δηλαδή, αν εκατάλαβα καλά, η ΔΔΟ θεωρείται που την ΕΡΑΣ ως μια ιστορική συνέπεια της αριστεράς, ανεξάρτητα που το αν είναι (που είναι) νατοϊκής προέλευσης...
...αλλά η "ιστορική συνέπεια" της αριστεράς στη μικτή οικονομία τζιαι τη διατήρηση της εργασιακής ειρήνης μέσω συμβιβασμών με το κεφάλαιο τζιαι μέσα στην αστική δημοκρατία μπαίνει σε αμφισβήτηση...
Ενδιαφέρον, ας περιμένουμεν όμως πιο υπεύθυνη τοποθέτηση που την ΕΡΑΣ.
"πρέπει να αντιπαραβαλουμε την επανατοποθέτηση του Κυπριακού στη σωστή του βάση, δηλαδή την ταξική. "
Επιτέλους. Μετά την αποτυχίαν όλων ας το λύσουν οι Σριλανκέζοι με τους Κούρδους έπικους. Σίουρα θα έχουν παραπάνω λόγους να τα έβουν τζιαι λλιόττερους να μεν τα έβρουν.
Aceras,
Έχω την άποψη ότι ούτε «οι Σριλανκέζοι με τους Κούρδους έπικους» θα λύσουν το κυπριακό, γιατί δεν τους συμφέρει η Επανένωση! Κι αν θες μπορώ να στο αναλύσω...
Άνεφ my man τσίμπα γιατί συφφέρει να είσαι αισιόδοξος:
"Pessimists are usually right and optimists are usually wrong but all the great changes have been accomplished by optimists."
— Thomas L. Friedman
Compliments ενός κολλητού μου.
Εθκιάβαζα τον ΠΟΛΙΤΗ προχτές:
- Αισοόδοξος ο Μπαν
- Αισόδοξος ο Ντάουνερ
- Αισιόδοξη η Δανέζικη προεδρία
- Αισιόδοξος ο Μπαρόζο
- Αισιόδοξοι οι τουρκοκύπριοι
- Αισιόδοξος ο Νταβούτογλου
Αν εύρεις ποιος ήταν ο μόνος...γρουσσούζης. Yououou guessed it!!!
Άτε τζιαι κανεί. Τζια καλήν κουρτουνιoύδαν για εχτές, εχρωστούσαμεν σας την που τον α' γύρον. Ο παρέας ο Ρονκάτο ήταν πολλά...απαλός πάντως, εν έσιετε παράπονον. Cheers!
Νεε,
ήταν απολύτως συνεπές εκ μέρους της αριστεράς να ενισχύσει το εθνικά κινήματα τζαι τα αιτήματα, με την έννοια ότι αν δεν τα ενίσχυε σήμερα δεν θα υπήρχε.
ήταν μια ταυτόχρονη αναπτυξη - οι απελευθερωτικοί τζαι οι εργατικοί αγώνες.
ο ένας αντικατοπτριζε τον άλλο.
σημερα συμβαινει το αντιθετο. η εθνική επιλογή εν ταυτισμένη με την καταπατηση των εργατικών δικαιωμάτων ακόμα τζαι αν εν που αριστερα.
μοιραια θα αποφέρει τζαι πλήγμα στην αριστερα. η αριστερα "τοποθετει" την ορθοτητα της πολιτικής της τζιαμε που εν τζαι η επιβιωση της. όταν ο εθνικος δρομος ήταν ταυτισμενος με την επιβιωση της ήταν σωστός. σημερα δεν ενει.
αυτή εν η γνωμη μου. πως αν η αριστερα τραβήσει αυστηρα τουτον τον δρόμο το 2013 εν πολλά πιθανόν να πρεπει να ταίσει ψηφους τον Αναστασιάδη, γιατί δεν θα εσιει αλλη επιλογή. δηλαδή μιλούμε για την απόλυτη ήττα, τζαι στο κυπριακό τζαι στα εργασιακα!
οι ανταρτες νομίζω εν επίσης υπερ της λύσης. δεν ανήκουν σε αντι-ομοσπονδιακές μαρξιστικές ομάδες. δεν εν φιλοακελικοί οι ανταρτες, εν καθαρό.
οι ΕΡΑΣιτες που δεν αποτελούν ομάδα (μπορεί να καμνω τζαι λαθος) αλλά διαδικτυακός τοπο συζητήσεων τζαι συναντήσεων, με σεμιναρια κ.λ.π εν προερχουνται που καμιά τετοια πηγή, τυπου αντι-ομοσπονδιακή, ουτε εν αντιακελιστες. εν κριτικοί χωρίς απολυτοποιήσεις.
στην κυπρο δεν εν δημοφιλής η σταση που εκρατησε το κκε για το κυπριακο.
τζαι το κκε εν μια άλλη ιστορία γιατί εκρατησε τουτη τη σταση. ίσως να αφορά τους όρους της δικης του επιβιωσης μες την ευρώπη, όπου εδιαλυθηκαν στο όνομα του φιλελευθερισμού τοσα τζαι τοσα κ.κ.
Μιχάλη Ταπακούδη,
Πρώτα για το χτεσινό αποτέλεσμα ΟΜΟΝΟΙΑΣ – Ανόρθωσης [0-1]: Τους καλύτερους πελάτες μας πρέπει αν τους καλοκρατούμε για να μην τους χάσουμε!!! Εξ άλλου εμάς η έδρα μας εν το “Αντώνης Παπαδόπουλος”!
Σχετικά με την αισιοδοξία που πρέπει(;) να ΜΑΣ διακατέχει αναφορικά με το ζήτημα εξεύρεσης λύσης στο κυπριακό εν τζιαι να εθελοτυφλούμεν τζιόλας ρε κουμπάρε!!! Τζιείνοι που αναφέρεις ότι αισιοδοξούν με τον νουν τους κάμνουν παναΰριν. Προφανώς ο “Πολίτης” έγραψεν του στη βάση εμπιστευτικών πληροφοριών που θα είχε ο μαιτρ του είδους Μακάριος Δρουσιώτης!
Τέλος ο γρουσούζης ήταν ο ...... Αλωνεύτης!!!
Αλωνευτης = κρεας
Τι παίζεται στις 14/02/2012?
Violaris,
«παίζεται» ή «παίζετε»;
Xwrikε,
Κατ τη δικιά σου γνώμη «Ποιον εν το επομενον βημαν»; Μήπως η εκλογή Αναστασιάδη στην Προεδρία της Δημοκρατίας και η συνομολόγηση συμφωνίας για συνομοσπονδία με τον Έρογλου; Δεν θα ‘ναι όμως εμπόδιο η Θεοχάρενα που βγαίνει από την εξωτερική;
Τι παίζει στις 14/02/2012?
Νομίζω όπως το είπες έχουν τα πράματα. Η Ελένη Θεοχάρους βγαίνει από την εξωτερική. Δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει στο 2ο γύρο νοουμένου ότι Χριστόφιας και Ανανιάδης θα είναι υποψήφιοι.
Ένα σύντομο σχόλιο θέλω να κάμω και πάνω στα όσα έχουν διατυπώσει οι αγαπητοί φίλοι Disdaimona και Νέος, αναφορικά με την αντίφαση που εγώ έχω επισημάνει ότι υπάρχει στο κείμενο της ΕΡΑΣ. Α, κι αυτήν κρίνω κι όχι κάτι άλλο «που την αναποδη», που για την ώρα είναι υποθετικό...
Κατ’ αρχάς να σημειώσω ότι συμφωνώ με την τοποθέτηση της DIS ότι «... η ανοδος του εθνικισμού ειναι και η απόδειξη ότι η στενές εθνικές ρητορικές για το κυπριακό (όχι μονο οι εθνικιστικές) συμπίπτουν με συγκεκριμμένες πολιτικές καταστολής των προσπαθειών/τασεων/δυνάμεων για την πτωση του συστήματος καποια στιγμή». Όμως αφού «...το παρόν στάδιο της αναπτυξης του ιμπεριαλισμού, δεν μας παρέχει λύσεις σε κανενα προβλημα μέσα σε στενά εθνικά πλαίσια», τότε δεν πρέπει να δυσφορούμε γιατί το ΑΚΕΛ [όντας εξουσία πλέον και Κυβέρνηση σ’ ένα αστικό κράτος] δεν προχωράει μοναχό του [σαν μοναχικός καβαλλάρης στην περιοχή της Ανατ. Μεσογείου] στον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κυπριακής κοινωνίας [όπως αφελώς κάποιοι φίλοι εξ Ελλάδος πιστεύουν ότι έπρεπε να γίνει – link: http://erodotos.wordpress.com/2012/01/05/xaraygi-akel-stalin-xitler/]. Αλλά ούτε και κάτι ανάλογο νομίζω πως πρέπει να αναληφθεί από το ΚΚΕ για την Ελλάδα του σήμερα.
Διερωτούμαι όμως, γιατί την ίδια ή ανάλογη προσέγγιση δεν έχουμε και για τα εργασιακά. Γιατί ενώ αναγνωρίζουμε τις δυσκολίες για μια ολομέτωπη σύγκρουση [της Κύπρου] με τον ιμπεριαλισμό [γιατί αυτό αντιλήφτηκα με την τοποθέτηση της DIS ότι σήμερα δεν μας παρέχονται «... λύσεις σε κανενα προβλημα μέσα σε στενά εθνικά πλαίσια», δεν σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο για τις υπερβολικές [κατα την ταπεινή άποψη] απαιτήσεις διάφορων κλάδων της εργατικής αριστοκρατίας, που πλήττουν, όπως επισημαίνει και ο Νέος κάποιες ιστορικές πρακτικές της Κύπρου [στους τομείς της οικονομίας και των εργασιακών σχέσεων] όπως η «μικτή οικονομία τζιαι η διατήρηση της εργασιακής ειρήνης μέσω συμβιβασμών με το κεφάλαιο τζιαι μέσα στην αστική δημοκρατία»...
Τέλος να καταθέσω την άποψη μου ότι η αποδοχή της λύσης της Ομοσπονδίας [οπουδήποτε στον κόσμο] ως μορφή διακυβέρνησης για το ξεπέρασμα εθνοτικών και άλλων [ας πούμεν, θρησκευτικών] συγκρούσεων και διενέξεων [συχνά βίαιων ακόμα και εμπόλεμων] απαιτεί την υπέρβαση των επιμέρους εθνικισμών!!! Γι’ αυτό ίσως και να προβάλλει ως νέα τακτική πλέον «η επανατοποθέτηση του Κυπριακού στη σωστή του βάση, δηλαδή την ταξική» [κάτι που ειρωνεύτηκε λίγο πολύ ο παρέας ο Aceras!]…
ανεφ
για το επομενον βημαν προς το παρον εσκεφτηκα τα τουτα πιθανα πραματα
1) ο χριστοφιας καιλα
1.1 φερνει σχεδιον κοντρα στο τι δεχετε η κοινωνια για να ικανοποιηση το εγω του εισπρασει εναν οχι τζαι παμεν παρακατω
ή
1.2 φερνει ενα σχεδιον που καμνει της κοινωνιας εισπρασει εναν ναι τζαι παμεν παρακατω
2) ο χριστοφιας εν καιλα,
2.1 φκαινει φταιχτης ερκετε κυπρον καμνει τον κεκαν αλα τασσος τζαι φταιν οι κακοι οι ξενοι, εξω παει τζαι πινει το ποτακιν του τζαι παμεν παρακατω
ή
2.2 πιανει χ ερκοντε πισω κυπρον τζαι καμνει τον κεκαν αλα τασος τζαι φταιν οι κακοι οι ξενοι, εξω πινει το ποτακιν του τζαι παμεν παρακατω
Το χ θα εχει ακριβως το ιδιον αποτελεσμαν με το παντες τζαι εφαμεν τες αλλα σε ποιο αργους ρυθμους
το 1.1 θα εχει ακριβως τους το ιδιον αποτελεσμαν με τον 2.1 τζαι με τες ιδιες ταχυτητες
ειτε στο 1.1 ειτε στο 2.1 παει ειτε στο 2.2 μεχρι τον φεβρουαριον του 2013 ο νικαρος φκανει παρπαιτα διοτι θα εχει δικαιωθει για το ναι του το 2004 κατα που επροφητεψαν τζαι οι πατατες οι αντινακτες τζαι θα παρπατει θα γαμει τζαι θα δερνει απλα πραματα.
η ελενη μπορει να τζιλησει το αμαξουην της παρακατω. μα εσκεφτηκες οι συμπαθειες των αλλων κομματων να καθοριζουν τον υποψηφιο προεδρον ενος κομματος σαν το δησυ τζαι το ακελ?
η ελενη αν εθελεν εμπορουσεν να κατεβει τζαι τωρα για να διεκδικηση θεση στην ηγεσια. αφου εδιαφωναν οτι η εκλογικη διαδικασια θα εφερνε τριγμους στο κομμαν γιατι ακουσεν την αποψην του προεδρου τζαι καμνει συνεντευξεις? θα μπορουσε να υποβαλη υποψηφιοτηταν και να καταθεση την θεσην της ετσι ο κοσμος του δησυ θα αποφασιζε αν την υοθετη η οχι τοσον απλα. τζαι για την υποψηφιοτητα του προεδρου ας ανοιξει η διαδικασια στα μελη του συναγερμου νομιζεις εσει τσιανς η ελενη κοντρα στον νικον? δεν τζαιν οι του ευρωκο του δηκο τζαι της εδεκ που θα ψηφησουν εν οι συναγερμικοι.
xwrikos
οι ταξικοί αγώνες εν εν καιρό μικτής οικονομίας που γινουνται.
ειπε κανένας πως το ακελ πρεπει να σηκώσει την παντιέρα μόνο του;
την εποχή που έκαμνεν απεργίες και εδιεκδικούσεν τα εργατικά δικαιώματα ήρτεν κανενας εφεδρικός στρατός τζαι εταναν του; δηλαδή αν εμεταφερουμαστεν πριν 50 χρονια οι τοποθετήσεις τουτες που εκαμεν ο νεος ή εσύ τωρά, αναμεσα στους εργαζόμενους τι θα ηταν; εργατικές ή αντεργατικές; τζαι σημερα γιατί εν ενει;
τι ακριβως αλλαξε τζαι σημερα το να εισαι αριστερός σημαινει να είσαι υπερμαχος της μικτής οικονομίας;
καμε μου το σε γιουροσεντς τι εννοείς εσύ συστημική κριση του καπιταλισμου.
ή ισχυρίζεσαι πως ανα το παγκόσμιο εν επηραμεν χαπαρι πως ανασυστήνεται η αντιδραση στο συστημα γιατί ωριμασαν οι αντικειμενικές συνθήκδς;
τζαι καθαρά ποιά θεωρείς πως πρεπει να ειναι η σταση του ακελ σήμερα.
εφταιξεν τζαι ο φτωχος ο ηρόδοτος...
επειδή οι κκεδες εν τζαι εν κατατρεγμένοι στην ελλάδα τζαι στην κύπρο εννε; μονο οι ακελικοί εν κατατρεγμενοι τζαι ζητούν κατανόηση...
ποια είναι η προταση; να διαλυθουν όλα τα κομμουνιστικά κόμματα και να εξυπηρετουμεν την μικτή οικονομία;
ή να μεταφέρουμεν την αληθκεια στο χωρο των εθνικών προβληματων τζαι να γίνουμεν αριστεροί εθνοκεντρικοί;
οπως εκαμεν το κκε τζαι αρνηθηκεν τη λυση; να καμουμεν τζαι εμεις το ίδιο για τα δικαια των άλλων λαών; να γινουμεν εθνοκεντρικοί;
τζαι να κατηγορουμεν το κκε ότι λογω εθνοκεντρισμού εν ήταν υπερ της λυσης;
ξεκαθαρίστε.
τζαι εν τελει το να είσαι υπερμαχος της μικτής οικονομίας εν αποδεκτό.
εννεν αποδεκτό να λαλεις πως τουτον εν αριστερή επιλογή όμως.
οποταν, εν γινεται να θελεις μικτή οικονομία τζαι να ανεβάζεις ωραία ρομαντικά ποιήματα του Νερουντα! διότι εν κοροιδία απέναντι στον καθε ανθρωπο που επιστεψε και εθυσιαστηκε για την καταργηση της μικτης οικονομίας.
αρα το ερωτημα ποσο συνεπεις εν οι ΕΡΑΣιτες εγώ θελω να μου το απαντησετε εσείς για σας.
ποσο συνεπεις είστε να λαλειτε ότι εν αριστερο να είσαι εν τελει φιλελευθερος. γιατί υπερμαχος της μικτής οικονομίας εν ο φιλελευθερος.
κουτσιά καθαρισμένα ΑΝΕΥ!
τζαι μεν μου πεις για "σταδια" διότι εκκρεμεί τζαι η επεξήγηση του τι στον κορακα εν η συστημική κριση κατ΄εσάς...αν υπαρχει δηλαδή.
τζαι πε μου τζαι ενα ΠΡΑΚΤΙΚΟ τροπο να αντισταθεί το ακελ στην καταργηση των εργατικών κεκτημένων όταν δεν θα ειναι πλεον κυβερνηση.
ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ!
Τζαι όι έμμεσες τριπλες σύντροφε.
αν αυτό για το οποίο πρεπει να πειστούν οι ακελικοί εν ότι εγώ είμαι αντιακελιστρια τζαι μακρυά της, να γινει με αμεσο τροπο.
οχι με εμμεσο και με αφορμή τον Ηροδοτο.
εν τζαι εν εχτες που εγεννηθηκαμεν εννε;
Καλά, ανάμεσα στη πλήρη ιδιωτικοποίηση τζιαι τη μικτή οικονομία ποιον εν το "αριστερό" να υπερασπίζουμε, δεδομένου ότι δεν παίζουν άλλες προοπτικές με τες συνθήκες που επικρατούν;
Ανάμεσα στη αστική δημοκρατία που έχουμε, τζιαι τες φανερές ή συγκεκαλυμμένες δικτατορίες της πλουτοκρατίας, ποιον εν το πιο αριστερόν να στηρίζουμε; Δεδομένου πάλε ότι εν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές.
Τζιαι στο κυπριακό τα ίδια διλήμματα ισχύουν νομίζω για το ποιον είναι το "πιο αριστερό".
Το θέμαν είναι τι αποφασίζουμε ότι εν το πιο εφικτό προοδευτικό βήμα, ή έστω τζιαι άμυνα, ανάλογα με τις συνθήκες.
Δηλαδή αμμαν κατεβαίνει τσουνάμι ή σπάζουν τες πύλες οι "ορδές των βαρβάρων" τζιαι μπαίνουν στη πόλη, εν ούλλα σχετικά ως προς το τι εν το προοδευτικότερο τζιαι το άμεσα σωτήριο για τους πολλούς.
Το μόνο σίουρο πάντως,εν ότι είτε επιλέξουμε επίθεση, είτε άμυνα, είτε οπισθοχώρηση, πρέπει τούτο να γίνεται συντεταγμένα.
Τζιαι όι όπως του καπνίσει του καθ ενού, γιατί την είδε πιο άριστερός που τους άλλους, πιο πατριώτης, πιο υπεύθυνος ή ξέρω γω τι. Το μόνο που καταφέρνει είναι να επιταχύνει την αποσύνθεση των μετώπων.
Τούντην επιχειρηματολογία του στυλ "άλλοι εδώκαν αίμα για τούντα πράματα" τζιαι ότι εν "αντροπή" μας τούτο τζιαι το άλλον, την ακούμε που τους εθνικιστές για τα γνωστά θέματα.
Τζιαι αντιτάσσουμε εμείς -σαν αριστεροί- τον ρεαλισμό τζιαι την μετριοπάθεια.
Μακάρι να υπήρχαν οι συνθήκες που να επέτρεπαν πιο αριστερές πολιτικές. Που να μεν μας οδηγούσαν σε οπισθοχώρηση στο θέμα των περικοπών κλπ. Που να αναγκάζαν τον πλούτο να συνεισφέρει, που να μπορούσαν να αυξάνουν τες δυνατότητες του κράτους χωρίς πετσοκόμματα.
Μακάρι να μπορούσαμε να ελέγξουμε την κεντρική τράπεζα, να δικτατορεύσουμε σε βάρος της πλουτοκρατίας τζιαι να τους επιβάλουμε όρια.
Το θέμα είναι αν μπορούμε,τζιαι πως μπορούμε.
Με όλα αυτά δεν θέλω να ισχυριστώ ότι το ΑΚΕΛ εν έσιει ελλήψεις. Η ταξική-εργατική του πολιτική έχει συνθλιβεί σε μεγάλο βαθμό.
Δεν υπάρχουν οι δομές που υπήρχαν. Ούτε γίνεται η οργανωτική-ιδεολογική δουλειά στους χώρους εργασίας κλπ.
Χρειάζεται όσο ποτέ αναδιοργάνωση σε βασικούς τομείς του, σαν εργατικό-σοσιαλιστικό κίνημα που είναι.
Τούτα τα θέματα εν ανοιχτά. Ούλλα τα θέματα βασικά εν ανοιχτά, το θέμα είναι να μπαίνουν στη σωστή τους βάση τζιαι να μεν αυτομαστιγωνούμαστε για πράματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε απόλυτα.
Γιατί τζιαι στο κυπριακό, υπονοείται που το άρθρο της ΕΡΑΣ τζιαι τούτο, ότι δηλαδή θα εμπορούσαμε αλλά μάλλον δεν εθέλαμε σαν "θεσμική αριστερά".
Ε, έννεν αλήθκεια και ξέρουμεν το. Παρά τα επιμέρους λάθη, αν υπήρχαν οι συνθήκες που το επέτρεπαν, θα είχαμε λύση ως τωρά.
Το ίδιο τζιαι στα εσωτερικά-εργασιακά μας. Αν είχαμε άλλες πολιτικές συνθήκες, ίσως να τα καταφέρναμε.
Αυτά τα ολίγα από μένα!
Τάδε έφη Νέος:
«….ανάμεσα στη πλήρη ιδιωτικοποίηση τζιαι τη μικτή οικονομία ποιον εν το “αριστερό” να υπερασπίζουμε, δεδομένου ότι δεν παίζουν άλλες προοπτικές με τες συνθήκες που επικρατούν;
Ανάμεσα στη αστική δημοκρατία που έχουμε, τζιαι τες φανερές ή συγκεκαλυμμένες δικτατορίες της πλουτοκρατίας, ποιον εν το πιο αριστερόν να στηρίζουμε; Δεδομένου πάλε ότι εν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές».
Ρε φίλε, μα τούτα που λαλείς παραπέμπουν μας στην “σταλινική” θεωρία των σταδίων που θεωρείται ξεπερασμένη πλέον! Αντ’ αυτού πρέπει να πάμε ολοταχώς για τη λαϊκή εξουσία…
*****************
Θα επανέλθω για άλλα τινά ...
Xwrikε,
Τα σενάρια που παραθέτεις έχουν κενά και ελλείψεις, γι’ αυτό και πάσχουν σοβαρά!
Λαλείς, ας πούμεν ότι «ο χριστοφιας καιλα [και] φερνει σχεδιον κοντρα στο τι δεχετε η κοινωνια»…
Όμως,
- Πρώτον, ο Χριστόφιας θα φέρει το όποιο σχέδιο κι έτσι από μόνος του ή γιατί το ήβρεν πεταξούμενο σε κάποιον διάδρομο της έπαυλης στο Green Tree, όπου γίνονται η συνομιλίες, η γιατί είναι αποτέλεσμα συζήτησης, διαπραγμάτευσης και συμφωνίας με τον Έρογλου; Βλέπεις να υπάρχει τέτοια προοπτική να καϊλίσει όι μόνο ο Χριστόφιας αλλά τζι’ ο Έρογλου – κυρίως; [Να το δω τζι’ ας μεν το πιστέφκω!]...
- Δεύτερον, χρησιμοποιείς [στα πιο πάνω γραφόμενα σου] τις εκφράσεις κλειδιά « σχεδιον κοντρα στο τι δεχετε η κοινωνια» και «σχεδιον που καμνει της κοινωνιας... Με τον όρο κοινωνια προφανώς εννοείς την ελληνοκυπριακή κοινότητα. Αλήθεια όμως μπορείς [με δικά σου λόγια] να μας πεις τι είναι εκείνο που θα «καμνει» και θα «δεχετε η κοινωνια»; Μπορείς τουλάχιστον να το κωδικοποιήσεις;
Δυο λόγια και για τυχόν υποψηφιότητα της κας Ελένης Θεοχάρους, που όπως φαίνεται σε συντρομάσσει, καθώς τούτη θα πλήξει την υποψηφιότητα του Νίκαρου! Μα ρε κουμπάρε, «τούτη» [η Θεοχάρενα] δεν θα κατέβει για αν διεκδικήσει την υποψηφιότητα για τις Προεδρικές μέσα από τις όποιες εσωκομματικές διαδικασίες του “Συναγερμού”. Θα κατέβει ως ανεξάρτητη ή/και ως υπερκομματική διαχωρίζοντας τη θέση της οπό τον ΔΗΣΥ και ποντάροντας στη στήριξη «του ευρωκο του δηκο τζαι της εδεκ», αλλά και του Αρχιεπισκόπου και της εθνικιστικής αντιομοσπονδιακής πτέρυγας του ΔΗΣΥ!!!
Σε μια τέτοια περίπτωση περνά ή όχι [η Θεοχάρενα] στον δεύτερο γύρο και ποιος μένει έξω, Xwrikε;
Κρύος ιδρώτας...
Δεν αποκλείεται να την κατεβάσουν τζιαι στες εσωκομματικές Άνευ, κάμνουν τζιαι πρόβα έτσι, μπορούν να ανοίξουν τζιαι φάλιες με τη δημοκρατικότητα της διαδικασίας, τους "παλαιοκομματικούς" που μεθοδεύουν τζιαι καπηλεύονται την εθνική παράταξη κ.ο.κ.
Τζιαι μια τέτοια κατάσταση θα της δώσει τζιαι το έρισμα-δικαιολογία να κατέβει μόνη της ισχυριζόμενη πως αλλοιώθηκε η "ετυμηγορία".
Άλλωστε εζήτησε σε συνέντευξη της, ο κόσμος να συμμετέχει αθρόα σε τούντη διαδικασία. Γιατί άραγές σου;
Νέε,
Σε ποιαν αναφέρεσαι, στην Θεοχάρενα;
Όχι. Στη ψωροκώσταινα!
Ρε Arxipiskopε Μαϊμού -ννα,
Μα γιατί δεν μπαίνεις πια με το λογότυπο σου;
DIS,
Σε χαιρετώ!
Νομίζω ότι η συζήτηση/κουβέντα μας είναι/έγινε λίγο αλαλούμ – νομίζω ότι δεν είναι και τόσο συγκροτημένη. Καταπιανόμαστε με πολλά και διάφορα με αποτέλεσμα η συζήτηση να χάνει τη συνοχή της και να δυσκολεύεται να έχει συνέχεια της. Και δεν υπονοώ ότι φταις μόνο εσύ γι’ αυτό, αλλά κάποιες στιγμές σε χάννω. Όταν, ας πούμεν, έκαμες αναφορά στον «φτωχο τον ηρόδοτο»… Στην αρχή διερωτήθηκα ποιος ήταν ο Ηρόδοτος , για να κάμω click στη δεύτερη σου αναφορά σ’ αυτόν – δηλ. ότι μιλούσες για το ελληνικό blog Erodotos [link: http://erodotos.wordpress.com/]…
Για να μπορέσουμε να κάμουμε ουσιαστική συζήτηση πάνω στα θέματα που έχουν θιχτεί πρέπει να καταθέσω [κι εγώ] πιο ολοκληρωμένες απόψεις κι όχι σκόρπιες σκέψεις που απαντούν σε επιμέρους ερωτήματα. Ίσως μάλιστα αυτές οι σκέψεις μου να δημιουργούν και εσφαλμένες εντυπώσεις ή που ωθούν σε λάθος συμπεράσματα.
Ας πούμεν από που βγαίνει ότι εγώ [λόγου χάριν] είμαι «υπερμαχος της μικτής οικονομίας»;
Γι’ αυτό επιβάλλεται το συντομότερο δυνατόν να «σου καμω [...] σε γιουροσεντς τι εννοώ εγώ συστημική κριση του καπιταλισμου» [που και βέβαια υπάρχει] και να στα πω γενικώς «κουτσιά καθαρισμένα»! Εξακολουθώ όμως να πιστεύω ότι η όποια επαναστατική ή ριζοσπαστική αλλαγή ΔΕΝ μπορεί να γίνει μονάχα από τους κομουνιστές! Γι’ αυτό και δεν πρέπει να υπάρχουν αλληλο-αποκλεισμοί!
Σίγουρα ένας «ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ τροπος» αντίστασης στες όποιες τακτικές για «καταργηση των εργατικών κεκτημένων» είναι και οι απεργιακές κινητοποιήσεις. Όμως έχω την άποψη ότι άλλο οι απεργίες στο δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα κι άλλο στον ιδιωτικός, όπως κι άλλο οι απεργίες γενικά των εργαζόμενων κι άλλων οι μεμονωμένες απεργίες της εργατικής αριστοκρατίας [ή αλλιώς των golden boys], είτε αυτοί είναι στον δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα. [Οι ανώτεροι υπάλληλοι των τραπεζών που όταν θα αφυπηρετήσουν θα πάρουν εφάπαξ 400 χιλιάδες ευρω για τις υπηρεσίες τους στο τραπεζιτικό σύστημα, δεν έχουν αλλοτριωμένη εργατική συνείδηση;]...
Anyways …
Δημοσίευση σχολίου