Ανάρτηση 79/2011 [έκτακτη, επίκαιρη, αναδημοσιευμένη, αντι-καπηλευτική, αντι-πολιτικάντικη, αντι-λαϊκίστικη, αντι- “αγανακτισμένη”, παλλικαρίσια, ξεσκεπαστική κι ανθρώπινη] – Μια απάντηση σ’ όσους καπηλεύονται τούς νεκρούς τού Μαρί και τον πόνο των συγγενών τους...

Εισαγωγικά:

Τους ανθρώπους ΔΕΝ τους ξέρω. Ούτε και νομίζω να συναντήθηκαν καμιά φορά οι δρόμοι μας – μένουμε σε πολύ διαφορετικά μέρη. Όμως μ’ έχουν εντυπωσιάσει! Το θάρρος και η τόλμη τους [και το “θράσος” τους θα τολμούσα να πω] να πάνε κόντρα στο ρέμα και να μην υιοθετήσουν [με προπηλακισμούς και λοιδορίες] την [άκριτη] απόδοση ευθυνών ΜΟΝΟ στον Πρόεδρο, κάτι που καλλιεργούν [από τη πρώτη στιγμή της έκρηξης], οι πολιτικάντηδες [της όποιας Δεξιάς – και της εθνικιστικής και της (ψευδο)φιλελεύθερης, και της κεντρώας(;) και της σοσιαλ-φασίζουσας και της οικολογικής] και οι δικαστές-καναλάρχες με τους κολαούζους τους – κι από κοντά και οι «έγκριτοι» νομικοί˙ με το αζημίωτο φυσικά!

Το παππού τον είδα για πρώτη φορά στην τηλεόραση μετά τον θάνατο του εγγονού του [τού Αντώνη Χαραλάμπους – που υπέκυψε στα πολλαπλά τραύματα του, μερικές μέρες μετά την έκρηξη]. Ήταν τότε που τον έδειξαν τα κανάλια [πως και το ‘παθαν; - μάλλον πιάστηκαν αδιάβαστοι!] να βγαίνει με την θεόρατη κορμοστασιά του [και με δάκρυα στα μάτια – γιατί, Αλιγάτορα, είναι φυσικό στους ανθρώπους να πονάνε και κλαίνε για το χαμό των δικών τους,] και να τολμά να πάει κόντρα στο κλίμα μίσους που καλλιεργείτο σε βάρος του Προέδρου και να ΤΟΝ καλέσει [χωρίς σκοπιμότητες] να παραστεί στην κηδεία του εγγονού του! Ούτε ο πόνος και η πικρά για τον χαμό του εγγονού του τον οδήγησαν σε παρορμητικές δηλώσεις και χαρακτηρισμούς, αλλά ούτε και οι [στημένες] “δίκες” και “καταδίκες” του Προέδρου στα “λαϊκά δικαστήρια” των τηλεοπτικών πλατό τον έσπρωξαν στην υιοθέτηση βεβιασμένων καταδικαστικών τοποθετήσεων για «δολοφόνους»... Σήμερα μάλιστα, η οικογένεια με παρρησία δηλώνει απευθυνόμενη στα κοράκια της πολιτικής εκμετάλλευσης του τραγικού συμβάντος στο Μαρί πως “Δεν θα τους κάνουμε πλάτες για να καπηλεύονται τον πόνο μας”.

Η οικογένεια του νεκρού στρατιώτη είχε ήδη δείξει το ανθρώπινο μεγαλείο της με την απόφαση της να δωρίσει όργανα του κλινικά νεκρού παιδιού της για να μεταμοσχευτούν σε ασθενείς συνάνθρωπους μας!

[Για την ιστορία να αναφέρω την κηδεία του στρατιώτη Αντώνη Χαραλάμπους, παρέστη τελικά η σύζυγος του Προέδρου]...

Προλογικά:

Χτες Κυριακή λοιπόν [11/9/2011] δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Χαραυγή” μια συνέντευξη [που πάρθηκε από τον εν Λεμεσώ κατοικοεδρεύοντα δημοσιογράφο της εφημερίδας Τάσο Τσαππαρέλλα] από τον παππού και τη αδελφή του «αδικοχαμένου» [πάντοτε θα διερωτούμαι αν υπάρχουν και δικαίως χαμένοι!] 19χρονου ναύτη-στρατιώτη Αντώνη Χαραλάμπους. Ο παππούς του Κώστας Ευάγγελου [πατέρας της μητέρας του νεκρού στρατιώτη] και η αδελφή του Ροδούλα Χαραλάμπους είπαν πολλά και ενδιαφέροντα, όμως οι γνωστοί συσκευαστές ειδήσεων [καναλάρχες και ΣΙΑ] τα ‘καμαν γάργαρα! Και δικαίως διερωτάται τζι’ ο παρέας ο Λινός στο Blog του [ρητορικά – γιατί ποιος θα του απαντήσει;], αν «Υπαρχει ιεραρχια τζαι στην μνημη; [η διαφορετικη αντιμετωπιση του γιου του πλοιαρχου απο τη αδελφη του ναυτη]».

[Να σημειώσω ότι ήδη παρουσιάστηκαν τριβές κι αντιπαράθεσης εντός των Αγανακτισμένων κι Αφυπνισμένων. Για το θέμα κάμνει μνεία ο Μιχάλης στο Blog του].

Πιο κάτω θα παραθέσω εκτεταμένα αποσπάσματα από την συνέντευξη του παππού και της αδελφής τού Αντώνη Χαραλάμπους. Έχω αναδιαμορφώσει κάπως τον τρόπο συγγραφής του κειμένου ούτως ώστε να γίνει πιο εύκολη η ανάγνωσης του – στη εφημερίδα είναι γραμμένο υπό τον τύπο ρεπορτάζ:

«Δεν θα τους κάνουμε πλάτες για να καπηλεύονται τον πόνο μας»
Η αδελφή και ο παππούς του αδικοχαμένου στο Μαρί, Αντώνη Χαραλάμπους, λύνουν τη σιωπή τους και ξεσκεπάζουν τους υβριστές του Προέδρου.
[του Τάσου Τσαππαρέλλα, “Χαραυγή” 11/9/2011, σελ. 6]...

{Οι υπογραμμίσεις και οι επιχρωματώσεις είναι δικές μου}...
«Θέλουμε δικαίωση, όχι όμως με τον τρόπο που προσπαθούν κάποιοι να την επιβάλουν».

Με αυτά τα λόγια η αδελφή του 19χρονου ναύτη Αντώνη Χαραλάμπους (ενός εκ των 13 αδικοχαμένων της τραγωδίας του Μαρί) Ροδούλα Χαραλάμπους από τη Λεμεσό, λύνει τη σιωπή της και στέλνει ξεκάθαρα μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση. «Ας σταματήσουν επιτέλους να καπηλεύονται την τραγωδία μας και ας μας αφήσουν ήσυχους να πενθήσουμε τους νεκρούς μας», διαμηνύει.

Στην κουβέντα μας με τη Ροδούλα μπήκε και ο παππούς της Κώστας Ευαγγέλου, ο οποίος με έντονο ύφος θέλησε να απευθύνει δραματική έκκληση προς όλους:

«Αυτό το κράτος έχει νόμους και πρέπει να τους σεβόμαστε. Πριν από 37 χρόνια κάποιοι επεχείρησαν να καταλύσουν τους νόμους και τα αποτελέσματα τα ζούμε μέχρι σήμερα, γι’ αυτό ας σταματήσουν ορισμένοι να το... παίζουν υπερπατριώτες.»

Επισκέφθηκα την αδελφή και τον παππού του αδικοχαμένου Αντώνη μετά από δική τους παράκληση γιατί, όπως μου εξήγησαν, δεν μπορούσαν να κρατήσουν άλλο το στόμα τους κλειστό και αυτό να το εκμεταλλεύονται ορισμένοι, που θέλουν να κάνουν πολιτικά και κομματικά παιχνίδια στην πλάτη των συγγενών των θυμάτων. «Πρέπει επιτέλους να ξεκαθαρίσουμε», μας είπε ο κ. Κώστας, «ότι τους συγγενείς, εμάς τουλάχιστο, την δική μας οικογένεια δεν την εκπροσωπεί κανένας από αυτούς που καθοδηγούν τους “αγανακτισμένους” ή τους “αφυπνισμένους”, ούτε και δικαιούται κανένας να μιλά από μέρους των 13 οικογενειών, ας μιλά και ας εκπροσωπεί ο καθένας τον εαυτό του».

Ο Χριστόφιας απέδειξε τη δημοκρατικότητά του

«Κύριε Κώστα, πέρασαν δύο μήνες από την τραγική εκείνη μέρα, γιατί σήμερα αποφασίσατε να μιλήσετε και να διαχωρίσετε τη θέση σας;»

Κώστας Ευαγγέλου:
«Είμαστε κι εμείς, αγανακτισμένοι και εξοργισμένοι με αυτό που έγινε, γιατί χάσαμε τα παιδιά μας εντελώς άδικα. Η οργή και η αγανάκτηση όλων των πολιτών ήταν δικαιολογημένη, η απαίτηση για απονομή δικαιοσύνης ήταν και είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Η κυβέρνηση και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έκαναν αμέσως αυτό που έπρεπε να κάνουν, στη βάση της νομοθεσίας μας ξεκίνησαν αμέσως τις διαδικασίες για τη διερεύνηση όλων των πτυχών της υπόθεσης και τον καταλογισμό ευθυνών και την τιμωρία των όποιων ενόχων. Δύο υπουργοί παραιτήθηκαν λόγω πολιτικής ευθιξίας. Τι άλλο δηλαδή θα έπρεπε να κάνουν; Απ’ εκεί και πέρα τα πράγματα άρχισαν να εκτροχιάζονται και να παίρνουν μια άλλη μορφή και κατεύθυνση. Κάποιοι επιτήδειοι μάζεψαν τον πόνο των συγγενών, μάζεψαν την οργή και αγανάκτηση του κόσμου, μάζεψαν το ξεχειλισμένο αίσθημα της αδικίας και άρχισαν μια δική τους εκστρατεία εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας και μόνον. Έγιναν και εμπειρογνώμονες, έγιναν και ειδήμονες, έγιναν και δικαστές και έκριναν και καταδίκασαν τον Δημήτρη Χριστόφια. Γιατί άραγε να θέλουν την καταδίκη του Χριστόφια και να απαλλάξουν όλους τους άλλους.

Το ποτήρι για μένα ξεχείλισε την περασμένη Δευτέρα στην κατάθεση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Θα έπρεπε όλοι να σεβαστούν το γεγονός ότι ο ίδιος ο Πρόεδρος από μόνος του αποφάσισε να μπει σε μια τέτοια διαδικασία και δοκιμασία, ως ο πιο απλός πολίτης αυτού του τόπου. Αυτό έδειχνε και την ανθρωπιά του και τη δημοκρατικότητά του, αλλά κυρίως την αποφασιστικότητά του να συμβάλει με κάθε τρόπο στην πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης. Είναι ο πρώτος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, που κάνει κάτι τέτοιο, αν και είχαμε και άλλες τραγικές περιπέτειες σ’ αυτό τον τόπο. Αντί λοιπόν να εκτιμηθεί αυτό το γεγονός, αντί να σεβαστούν τον Πρόεδρο και ως Πρόεδρο και ως άνθρωπο, προσπάθησαν και πάλι με χυδαιότητες και βρισιές να προκαλέσουν ένταση. Ήμουν παρών και ένιωσα προσβολή, ένιωσα ντροπή για όσα έγιναν. Ένιωσα επίσης οργή και αγανάκτηση όταν είδα μετά τους κυρίους δικηγόρους Ρίκκο Ερωτοκρίτου και Χρίστο Τριανταφυλλίδη να μιλάνε για κατάλυση της Δημοκρατίας. Θέλω να ρωτήσω και τους δύο, αν δεν υπήρχε Δημοκρατία θα βρισκόταν ένας Πρόεδρος ενώπιον της ερευνητικής επιτροπής και μάλιστα σε δημόσια κατάθεση; Θέλω επίσης να τους ρωτήσω, αφού κόπτονται για τη Δημοκρατία, όταν κάποιοι έστρεφαν τα όπλα ενάντια στη δημοκρατία αυτοί τι έκαναν τότε;»

«Εκμεταλλεύονται τον πόνο μας για να κάνουν πολιτικά παιχνίδια.»

Ροδούλα Χαραλάμπους:
«Είναι φανερό πλέον από ποιους απειλείται και κινδυνεύει η Δημοκρατία. Είναι επίσης φανερό πως η πραγματική τους έγνοια δεν είναι η απόδοση της δικαιοσύνης, αλλά εκείνης της δικαιοσύνης που εκείνοι θεωρούν ότι είναι η σωστή και αποφάσισαν ότι σωστή δικαιοσύνη είναι να εξευτελίσουν έναν άνθρωπο, που δεν είναι ο οποιοσδήποτε, αλλά ο Πρόεδρος του κράτους. Έχουν μετατρέψει δηλαδή την υπόθεσή μας σε δική τους προσωπική πολιτική και κομματική υπόθεση. Θέλουν να εκμεταλλεύονται τον πόνο μας για να κάνουν πολιτικά παιχνίδια. Εμείς το μόνο που θέλουμε είναι να λάμψει η αλήθεια, έχουμε εμπιστοσύνη στους θεσμούς της Δημοκρατίας, έχουμε εμπιστοσύνη στην ίδια τη δικαιοσύνη και αναμένουμε το αποτέλεσμα. Αν κάποιοι νομίζουν πως κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και ότι μπορούν να παίρνουν το νόμο στα χέρια τους, τότε λυπούμαι πραγματικά, γιατί είναι από τέτοιες νοοτροπίες και συμπεριφορές που κινδυνεύει και η δικαιοσύνη και η Δημοκρατία.
Ας μην επικαλούνται πλέον τον πόνο των συγγενών, γιατί δεν έχουν κανένα δικαίωμα. Ας μας αφήσουν να πενθήσουμε τους δικούς μας με την ησυχία μας και όπως εμείς θέλουμε».

Έτσι εκτροχιάστηκε η... αγανάκτηση

«Σε ό,τι αφορά στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας τόσο στο Προεδρικό, όσο και αλλού, πώς τις αντιμετωπίζετε;»

Ροδούλα Χαραλάμπους:
«Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας πρέπει να έχουν κάποιο συγκεκριμένο σκοπό και στόχο. Όταν ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες αμέσως μετά το τραγικό συμβάν, ήταν απόλυτα δικαιολογημένες γιατί ήθελαν να στείλουν το μήνυμα ότι θα πρέπει να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδρασε αμέσως και με δικές του εντολές ενεργοποιήθηκαν οι διαδικασίες για να γίνει αυτό που ζητούσαμε όλοι μας. Απ’ εκεί και πέρα όμως να συνεχίζουν κάποιοι να συγκεντρώνονται απλά για να βρίζουν τον πρόεδρο, να ζητούν ακόμα και το θάνατό του, δεν μπορούμε να το καταλάβουμε και σίγουρα τέτοιες εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες δεν μπορούν να μας εκφράζουν. Έτυχε να παρευρεθώ κι εγώ σε κάποιες εκδηλώσεις και πραγματικά ένιωσα μεγάλη απογοήτευση. Είδα νεαρούς να γράφουν στις φανέλες τους διάφορα αισχρά και υβριστικά για τον Πρόεδρο, ενώ εκεί χαχάνιζαν και συμπεριφέρονταν σαν να ήταν σε κάποιο πανηγύρι ή κάποιο πικ-νικ. Ένιωσα ντροπή και είπα: Τι γυρεύω εγώ εδώ; Ή εγώ βρίσκομαι σε λάθος χώρο ή εκείνοι».

Κώστας Ευαγγέλου:
«Εγώ δεν έχω αντιληφθεί σε τι αποσκοπούν κάποιες εκδηλώσεις των δήθεν “αγανακτισμένων”. Είπαμε ως ένα σημείο ήταν δικαιολογημένες, αλλά το πράμα έχει παραπάει και πλέον έχουν ξεφύγει από κάθε λογικό όριο. Τι σημαίνει δηλαδή να κάνω διαμαρτυρία επειδή θα γίνει η Γιορτή του Κρασιού; Είναι η μόνη γιορτή που έγινε από τις 11 του Ιούλη και μετά; Γιατί δεν πήγαν να διαμαρτυρηθούν και στις άλλες γιορτές, στις χοροεσπερίδες, γιατί δεν πήγαν και σε άλλους Δήμους να διαμαρτυρηθούν; Γιατί δεν πήγαν να εμποδίσουν τις γιορτές και τα πανηγύρια που γίνονταν μετά την πτώση του “Ήλιος” που σκοτώθηκαν 121 πλάσματα; Δεν ήθελαν τότε δικαιοσύνη; Δεν ήθελαν δικαιοσύνη όταν έπεφτε το ελικόπτερο του στρατού και σκοτωνόταν ο Αρχηγός; Ε, τότε δεν ήταν ο Χριστόφιας Πρόεδρος, γιατί να διαμαρτυρηθούν; Επέλεξαν τώρα τη Γιορτή του Κρασιού γιατί ο δήμαρχος της Λεμεσού είναι Αριστερός και επειδή τα εγκαίνια θα τα έκαμνε ο Δ. Χριστόφιας, όπως ήταν το αρχικό πρόγραμμα. Αν είναι δυνατό, να τα κλείσουμε όλα, να τα διπλώσουμε όλα, να παραλύσουμε τα πάντα επειδή κάποιοι δήθεν “αγανακτισμένοι” θέλουν να χορεύουν... στο ρυθμό, που τους παίζουν κάποιοι πολιτικοί. Και να έχεις και τον Ρίκκο Ερωτοκρίτου και τον Χρίστο τον Τριανταφυλλίδη να σου μιλούν για Δημοκρατία, γιατί εσκότωσε... τη Δημοκρατία ο Χριστόφιας! Τον Ιούνη του 1974 εμένα και άλλους δύο μας πυροβόλησαν οι φασίστες της ΕΟΚΑ Β’, τον έναν τον εσκότωσαν, εγώ τραυματίστηκα και μόλις την γλίτωσα. Αυτοί οι δύο πού βρίσκονταν τότε που κάποιοι σκότωναν τη Δημοκρατία; Αυτά τα νεοφασιστόπαιδα, που περιφέρονται και δηλώνουν “αγανακτισμένοι”, πότε έμαθαν για τη δημοκρατία; Πότε έμαθαν ποιος είναι ο Χριστόφιας και ποιος είναι ο καθένας σ’ αυτό τον τόπο, και έρχονται τώρα να μας το παίζουν και πρωταγωνιστές της Δημοκρατίας και της δικαιοσύνης;»

«Ποιο είναι το τελικό μήνυμα που θέλετε να στείλετε με αυτή την ευκαιρία;»

Ροδούλα Χαραλάμπους:
«Το μήνυμά μας είναι ξεκάθαρο, δεν επιτρέπουμε πλέον σε κανένα να εκμεταλλεύεται τον πόνο μας. Έχουμε εμπιστοσύνη στους θεσμούς και στη δικαιοσύνη και το μόνο που θέλουμε είναι να λάμψει η αλήθεια και να καταλογιστούν οι ευθύνες σε όποιον κι αν ανήκουν».

Κώστας Ευαγγέλου:
«Δεν θέλουμε εκπροσώπηση από κανέναν. Έχουμε καταλάβει πολύ καλά ποιος είναι ο σκοπός του καθενός. Έχουμε και εμείς πολλά ερωτήματα για πρόσωπα και καταστάσεις πριν την έκρηξη και την ώρα της έκρηξης, ας τα απαντήσει όμως η έρευνα».

Anef_Oriwn
Δευτέρα 12/9/2011

***********************
Υστερογράφημα για τους “Αγανακτισμένους”:

Απόψε παρακολούθησα σε απευθείας μετάδοση από τα κυπριακά κανάλια την συγκέντρωση των κυπρίων “Αγανακτισμένων” κι “Αφυπνισμένων” στην Πλατεία Συντάγματος!!! Ελλείψει κυπριακών σημαιών [δυσκολο-βρέχουνται στην Αθήνα – δεν πουλάνε και τα μαγαζιά, μήτε και υπήρχαν στην Κυπριακή Πρεσβεία], οι κύπριοι “Αγανακτισμένοι” προσέρχονταν στο χώρο της συγκέντρωσης ανεμίζοντας ελληνικές σημαίες. Ευτυχώς που υπήρχε και μια ελληνική σημαία με την Κύπρο στο κέντρο της [«Ζήτω η Ένωσις»] και καταλάβαμε ότι επρόκειτο για κύπριους διαδηλωτές, [που προφανώς ζουν ακόμα στη δεκαετία τού ‘50]!!!
Παράλληλα προσέξαμε κάποιους [από τους προσερχόμενους] να κρατάνε ένα νεγάλο πανό που έγραφε «Μας κατάστρεψες δολοφόνε». [Μπορεί κάποιος να ΜΕ εξηγήσει τι πάει να πει αυτό;] Και καλά σιόρ που ήταν ο Περδίκης να φωνάξει την Προεδρική Φρουρά να τον συλλάβει [τον «δολοφόνο»]; Όμως οι δολοφόνοι πρέπει αν ήταν πολλοί γιατί είδα κι ένα άλλο σύνθημα που έλεγε «Παραιτηθείτε δολοφόνοι»! Πρέπει να μάς εμείναν αγγονίν που το 1974!!! Άσε που κάποιοι ως αυτόκλητοι δικαστές εφκάλαν και ετυμηγορία: «Χριστόφια παραιτήσου. Όλη η ευθύνη είναι δική σου»...

Κάπου τζιαμέ το μάτι μου πήρε και τον Λάζαρο Μαύρο [“λείπει ο Μάρτης που τη Σαρακοστή”], ενώ ο ανταποκριτής κάποιου καναλιού φαίνεται να είχε παραισθήσεις ή να ήταν ολίγο τι κουφός, καθως μας είπε πως «δεν μπορούσε να μιλήσει» ένεκα κάποιων μισο-ψοφησμένων χειροκροτημάυων που ακούγονταν εκείνη τη στιγμή!
Ρε μα νομίζετε ότι πέραν από μαζοχιστές, είμαστε τζιαι στραβοί τζιαι κουφοί;

Η μεγάλη πλάκα είναι που κάποιοι φορούσαν και φανελάκια που έγραφαν «Πρόβατα ξυπνήστε»! Ζητώ τη βοήθεία σας! Μπορεί κάποιος να μου το αναλύσει τούτον; Μα επήαν εις το Σύνταγμα τζι’ εγυρέφκαν πρόβατα για να τα ξυπνήσουν; Μα εν θωρούν ότι ούλλα τα πρόβατα και τα αρνιά ήταν τζιαμέ έτοιμα να μπουν στα μαντριά της Ενωμένης Δεξιάς; 

Δεν μας εφτάναν όλ’ αυτά, απόψε είδα κι άκουσα [στον ΑΝΤΕΝΑ] και τον Νίκαρο τον Αναστό [θα αναστήσει τον τόπο] να μας λαλεί [με ύφος Μεσσία] ότι πρώτα πρέπει να κοιτάξουμε «το συμφέρον της πατρίδας και όχι των κομμάτων», [αλλά σύμφωνα με τη δική του αντίληψη ή αυτήν τού Κόμματος του] και να αποδεχτούμε μάλιστα το νέο φρούτο που μας σέρβιρε για προεδρία και κυβέρνηση 16 μηνών!!! [Και μετά να τον εκλέξουμε τζιείνον Πρόεδρο!!!] Εμένα σαν αντιπερισπασμός μού φαίνεται αυτή η κίνηση στην πρόθεση του Αρχιεπισκόπου να αναμειχθεί πιο ενεργά στην πολιτική και να συστήσει το δικό του μέτωπο υπό τον τίτλο «ο Γιαννάκης Πρόεδρος»...

Τελικά λαλείτε να ‘μαι τζι’ ΕΓΙΩ μαζοχιστής;

Anef_Oriwn
Δευτέρα 12/9/2011