Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Ανάρτηση 75/2010 [χριστοφιανική, ανθρώπινη κι από τον “Φιλελεύθερο”] – Ένα κείμενο του Νίκου Τόκα για το «ευχαριστώ» που ΔΕΝ πήρε ο Πρόεδρος ...


Οφείλω εξ αρχής να δηλώσω ότι ΔΕΝ ήταν καθόλου στες προθέσεις ΜΟΥ να καταπιαστώ τόσο εξειδικευμένα [δηλ. κάμω ειδική ανάρτηση] και να συγγράψω και πόνημα σχετικά με τα ξεσπάσματα του Προέδρου [πολλές φορές δικαιολογημένα, αλλά έλα που του χαλούν το πολιτικό του image] ... Ή ακόμα με τες ατάκες του, που αν και είναι ειλικρινείς, αυθόρμητες και αντι-λαϊκίστικες κρίνονται [κι από τους Ημέτερους ακόμα] ως ατυχείς κι άστοχες και καθόλου διπλωματικές. Έλα όμως που ο δκιάολος εν ΜΕ αφήνει σε ησυχία τζιαι κουρτίζει ΜΕ [συνέχεια] να ασχολούμαι και με τέτοια θέματα!

“Συμπούρκιμα” [ερέθισμα] γι’ αυτήν μου την ανάρτηση, ΜΟΥ αποτέλεσε το σημερινό κειμενάκι του δημοσιογράφου Νίκου Τόκα στην καθημερινή του στήλη στο “Φιλελεύθερο” [το οποίο θα παραθέσω αυτούσιο πιο κάτω]. Παράλληλα ΜΕ εξεγείρουν συμπεριφορές, στάσεις και σχόλια έμπλεα αρνητισμού, μηδενισμού και προκατάληψης προς τες όποιες κινήσεις του Προέδρου.
Χαρακτηριστικά δείγματα αρνητισμού [αλλά τζιαι “κατζιήας”] αποτελούν οι πλείστες τοποθετήσεις πολιτικών προσώπων [όπως ο Νικόλας Παπαδόπουλος και ο Συλλούρης], αλλά και έγκριτων δημοσιογράφων [όπως ο Λάζαρος Μαύρος και ο Σάββας Ιακωβίδης]. Στόχος όλων αυτών δεν είναι με την κριτική τους να βελτιώσουν καταστάσεις αλλά για να καταστήσουν το εκλεγμένο [με 54%] Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε ελεγχόμενο Πρόεδρο.
Δυστυχώς όμως τέτοια φαινόμενα αρνητισμού και μηδενισμού παρατηρούνται και σε υποστηριχτές της Επανένωσης. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και η πρόσφατη ανάρτηση της αγαπητής Blogger Rose στο Blog υπό τον τίτλο “...περίμενα ένα ευχαριστώ..” [link: http://bluerose-rose.blogspot.com/2010/10/blog-post_15.html].

“Η (ηλεκτρική) καρέκλα Χριστόφια στο Προεδρικό!”
[του Νίκου Τόκα, από τη στήλη του “Αντιρρήσεις” στον “Φιλελεύθερο” της 16ης του Οκτώβρη του 2010, σελ. 7 - Οι επιχρωματώσεις και υπογραμμίσεις είναι δικές ΜΟΥ].
“Ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας, αυτή τη στιγμή πρέπει να είναι (και να το αισθάνεται) ως ο δυστυχέστερος πολιτικός (και άνθρωπος) στον κόσμο. Δεν αποκλείω ακόμα το ενδεχόμενο, να πάσχει και από κάποιας μορφής εθνική κατάθλιψη, κάτι που του προκαλεί και ένα συνεχή εκνευρισμό που γίνεται εύκολα αντιληπτός, καθώς είναι… σύμπτωμα που εκδηλώνεται με την πρώτη ευκαιρία.

•••Ο πρόεδρος Χριστόφιας, πρέπει να αισθάνεται μεγάλη, φοβερή πίεση λόγω κυπριακού, ενώ είναι βέβαιο ότι ψυχολογικά τον εξοντώνει, τον κάνει ράκος, η άγρια είναι αλήθεια και συχνά, απαράδεκτη και εκτός ελέγχου, ως προς το ύφος και τη μορφή κριτική που του γίνεται εκ των έσω, για τις θέσεις και τους χειρισμούς του στις συνομιλίες. (Δεν λες τον πρόεδρό σου προδότη, εκτός κι αν κάνεις πολιτική πεζοδρομίου!).

•••Ο Πρόεδρος Χριστόφιας, έχει ουσιαστικά απομείνει πολιτικά μόνος (πώς τα κατάφερε;), ίσως αν δεν είχε και το ΑΚΕΛ, από μήνες τώρα να παρέδιδε τα κλειδιά του Προεδρικού. Εξάλλου αυτή η πολιτική του απομόνωση και η καθημερινή αντιπαράθεσή του με όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους, αποτελεί την αχίλλειο του πτέρνα, τον αποδυναμώνει διαπραγματευτικά, αλλά και του στερεί κύρος και δύναμη για να προωθήσει ή να καταθέσει προς έγκριση, μια πιθανή συμφωνία, εάν και εφόσον καταλήξει κάποτε, με την άλλη πλευρά!

•••Ο Πρόεδρος Χριστόφιας, προχθές στην κοινότητα του Κάτω Πύργου, ουσιαστικά δεν… ξέσπασε κατά του κοινοτάρχη και των κατοίκων που δικαιολογημένα ζητούσαν οι άνθρωποι να πληροφορηθούν τι θα γίνει με τη μεταφορά εμπορευμάτων. Ούτε στην πραγματικότητα ο πρόεδρος αποζητούσε ή είχε την ανάγκη να ακούσει το «ευχαριστώ» από τους πιο πάνω. Το «ευχαριστώ» μάλλον θα ήθελε να του το πούνε, έστω και για μια φορά, κάποιοι από τους πολιτικούς επικριτές του (μήπως έχει δίκιο;), καθώς θεωρεί ότι το άνοιγμα του Λιμνίτη αποτελεί (και είναι) μεγάλη επιτυχία του ιδίου και ένα σημαντικά θετικό βήμα στις προσπάθειες επίλυσης του κυπριακού - μιλάμε για ανθρώπινο προεδρικό ξέσπασμα το οποίο πιστεύουμε θα... επαναλαμβάνεται (κακώς) σε τακτά διαστήματα!

•••Επίλογος:
Ευχαριστώ τον θεό που δεν είμαι στη θέση του προέδρου Χριστόφια, ευχαριστώ ολόκληρο το αγιοσυμβούλιο που δεν θα με φέρει ποτέ στο Προεδρικό να καθήσω πάνω στην (ηλεκτρική) καρέκλα που κάθεται σήμερα, ο Δημήτρης Χριστόφιας!”

Σχόλια ΕΜΟΥ του Ιστολόγου:
Κατ’ ΕΜΕΝΑ οι αντιδράσεις αυτές του Προέδρου εκφράζουν,

- την πίκρα και την απογοήτευση του για συγκεκριμένες [πολιτικές] καταστάσεις, αλλά και για τη στάση συγκεκριμένων [πολιτικών] προσώπων
- την αφέλεια του να πιστεύει ότι ο πολιτικός κόσμος [και τοπικά και διεθνώς] έχει μετεξελιχτεί [όλως αιφνιδίως] σε αγγελικά πλασμένους ανθρώπους˙ πιστώνει τους πάντες με καλές προθέσεις και στόχους και ότι τούτοι μπορούν να λειτουργήσουν πέραν και μακράν από οικονομικά και πολιτικο-στρατιωτικά συμφέροντα – που στο διάολο πήγε το αριστερό του κριτήριο της αμφισβήτηση και της αμφιβολίας;
- την επίγνωση πλέον της αδυναμίας του [λόγω της απουσίας ευρύτερης πολιτικής ή/και κοινωνικής στήριξης] να εξασκήσει αριστερή ή/και αντιεθνικιστική πολιτική [μέσα σ’ ένα καθαρά συντηρητικό και εθνοκεντρικό κρατικό και εκπαιδευτικό περιβάλλον]...

Υ.Γ.:
Με τις προσωπικές [(επι)κριτικές ενίοτε] αναφορές σ’ άλλους Bloggers που συχνά κάμνω σε κείμενα ΜΟΥ, ΔΕΝ έχω σαν σκοπό να τους θίξω, αλλά εφαρμόζω στην πράξη την θέση ΜΟΥ ότι εφ’ όσο γράφουμε δημόσια, πρέπει να είμαστε και έτοιμοι [ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ] να δεχτούμε και κρίσεις και επικρίσεις ...

Anef_Oriwn
Σάββατο 16/10/2010

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

..η εκφραση του χριστοφκια ηταν απολυτα ειλικρινης τζαι εντιμη..
δηλαδη σοβαρομιλα τωρα ο μουχταρης οτι επεριμενε σοβαρα να λυθει ετσι το προβλημα με τα προιοντα;..
ποιος;
ο τυπος που περσι επροκαλεσε την κριση με τα λεωφορεια στον αη μαμα;
τζαι ο αντενα ινταλως ηταν να φκαλει θεμα;

το οτι ο χριστοφκιας αντιμετωπιζει κριτικη, εν γεγονος..μονος του εν ενι εκτος αν το μετρο εν ο μακαριος..ουλλοι οι αλλοι οι προεδροι σε αναλογα πλαισια εκινουνταν..απλα το ακελ εστηριζεν με συνεπεια αμα εσυνεργαζετουν..
εν νομιζω ο χριστοφκιας να επεριμενε κατι παραπανω που τον νεαρο παπαδοπουλο...

σιγα να μεν εν εγκριτοι δημσοιογραφοι ο μαυρος τζαι ο ιακωβιδης του αρραβωνα "μανας κορης"..σαν ανεκδοτο ισως..τουτους εν η δουλεια τους να τα γραφουν τουτα διοτι εν ηξερουν να καμουν τζαι τιποτε αλλο..

κατα τα αλλα εχω την εντυπωση οτι η ειλικρινεια του χριστοφκια εν αριστερη πολιτικη..
τζαι το οτι ανοιξεν τον λιμνιτη, εν επισης ιστορικη προοδος..τζαι αν δεν εκατασιαριζαν τουτοι, τοτε ισως να υπηρχεν θεμα..

αν εν συνειδητος πρεπει να καταλαβει οτι προχωρα..
στην περιπτωση του λιμνιτη ιδιαιτερα οϊ μονο εκαταφερεν να ανοιξει το περασμα αλλα εκαταφερεν να μεν δημιουργηθει οντως μπερδεμα με την παρουσια τουρκου πρεσβη..
ε ο τασσος εφοατουν τζαι τον καφε..τουτος ανοιξεν ενα περασμα σε στρατιωτικη περιοχη τζαι εκαθορισεν τζαι ποιοι πρεσβεις θα πασιν..
νομιζω χρειαζεται τζαι ενα μετρο στις αξιολογησεις...
τζαι σε τουτον το πλαισιο, σιγα να μεν εσιωπαν μπροστα στες πελλαρες του αλλου..

π.

Anef_Oriwn είπε...

Π.(εραστικέ],

Κατ’ αρχάς το «έγκριτων» [«δημοσιογράφων»] θα ‘πρεπε να το ‘βαζα σε εισαγωγικά, δηλ. να ‘λεγα “έγκριτων” δημοσιογράφων!

Η διαφορά του Χριστόφκια που τον Παπαδόπουλο και τον Κληρίδη είναι ότι ο σημερινός [Αριστερός] Πρόεδρος δεν έχει τη στήριξη των μηχανισμών της κατεστημένης εθνοκεντρικής εξουσίας. Τούτο το “μειονέκτημα” θα μπορούσε να αντισταθμιστεί μόνο με μια πλατιά κοινωνική στήριξη [κι από τες δύο κοινότητες], όμως ούτε αυτή υπάρχει!

Ανώνυμος είπε...

..εισαι σιουρος οτι εν υπαρχει;..οξα ακουσεις τα κατσιαρισματα τζαι πιστευκεις τους;

τζηνον που πραγματικα φαινεται μου ενδιαφερον εν η δυναμικη μιας πορειας η οποια οδηγα την κοινωνια να συνηδητοποιησεις τζαι να αντιμετωπισει την πραγματικοτητα..τζαι του πως καποιοι διαχειριζουνται τα ψεματα..
ο βασιλειου εκαταφερεν να περασει η λεξη ομοσπονδια - αν αθθυμασαι πριν το 88 ελαλουσαν [σχεδον μυστικα σαν σε κωδικα] "οι συμφωνιες κορυφης"..
ο κληριδης τουλαχιστον εβοηθησεν στο να ανοιξει το θεμα των αγνουμενων - τζαι τζηνον με κοντρες..
ο χριστοφκιας σε 2 χρονια εβαλεν στο τραπεζι οσα εσυζητηθηκαν [στα κρυφα τζαι μουλλωκτα τζαι εδαιμονοποιηκαν στο σχεδιο αναν -παντες τζαι εν να εξαφανιστουν με το "ππα"]...τζαι την εκ περιτροπης [τζαι εκερδισεν την διαστυαρωμενη ψηφο], τζαι την παραμονη εποικων [που ακομα υπαρχει denial], τζαι τα εγκληματα των εξτρεμιστων [που εκωδικοποιηθηκαν τζαι επι τασσου - αλλα στα μουλωχτα παραπανω]...τζαι την αυτονομια που τες εγγητριες - που εκφραστηκε τζαι με την κουβεντα για τες εισβολες..κοκ..

οι μετατοπισεις γινονται..τζαι αμα το δεις συγκρτικα [που ειμαστεν τζαι που εφτασαμεν] εν σαφεις..

ξερεις.. αμα εγινετουν ποδα η κουβεντα για τες εισβολες επροσεξες οτι εφκηκαν ποτζει ο σ.ντεκτας τζαι αλλοι του εθνικου ειδους τζαι επροσπαθουσαν να πουν οτι ο χριστοφκιας εν το εννοαν, εν ηταν ειλικρινης κλπ;
γιατι [εστω τζαι σαν αθελητη συγκρουση] εισιεν απροσμενη επιδραση ποτζει η συνεπεια του χριστοφκια, τζαι επροσπαθουσαν οι ποτζει μαυρο-ιακωβιδηες να περιορισουν την εντυπωση..

εν προεδρος με διαχυτη υποστηριξη τζαι στες 2 κοινοτητες...

τζαι το οτι βαλλει τα με τα κατεστημενα, εν μια πορεια ανοιγματος δρομων..
που οσο τζαι να εδιαφωνησα μαζι του [τζαι στο παρελθον, τζαι γενικοτερα] εν μπορω να μεν εκτιμησω κατι που μου δια την αισθηση οτι δαμαι γραφεται ιστορια...

π.

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ Π.,
Shερετώ ΣΕ!

Απλώς ως [μια] απάντηση [στα γρήγορα] στο ερώτημα ΣΟΥ, αν είμαι «...σιουρος οτι εν υπαρχει ...» πλατιά κοινωνική στήριξη [κι από τες δύο κοινότητες] προς τον Πρόεδρο, να ΣΟΥ παραθέσω τι γράφει σε σχόλιο της η Disdaimona στο Blog του Λινοπάμπακου: «Εμείς στη Λεμεσό εμείναμε λλίον πίσω που τες δράσεις τζαι εν πολλά κρίμα τούτο.» -
- Τζιαι τούτο εν αφορά μόνο τη Λεμεσό αλλά και τη Λάρνακα και την περιοχή της Αμμόχωστου και την Πάφο. Εδώ εκαθυβρίζετουν ο Πρόεδρος [ως προδότης και καταδότης] και το ΑΚΕΛ δεν τόλμησε να βκάλει τους νέους και τους φοιτητές στους δρόμους σε μια διαδήλωση στήριξης του, ούτε έγινε μια πιο πλατιά και μαζική εκδήλωση στήριξης της διαδικασίας των συνομιλιών, ούτε προχτές που ΟΛΟΙ οι ΑΠΟΕΛίστες εν χωρώ έβριζαν και πάλι τον Πρόεδρο δεν υπήρξε οργανωμένη αντίδραση μέσα από κάποια άλλα συνθήματα ... Τζιαι κάποτε για να υποχωρήσουν τα κατεστημένα πρέπει να υπάρξει και μετωπική σύγκρουση ... Γιατί με τες συνεχείς αναδιπλώσεις ΤΙΠΟΤΕ δεν πετυχαίνεται. Σήμερα εκαταντήσαμε να συζητούμε για ως ΤΟ βασικό κομμάτι της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης το πόσες ώρες θα διδάσκει κάθε κλάδος [με τους Φιλολόγους να προσπαθούν να ελέγξουν και πάλι τα πάντα!] ...

Ανώνυμος είπε...

αγαπητε ανευ,
εν μου ππεφτει λοος [ουτε ξερω] ινταλως λειτουργα ο κομματικος μηχανισμος του ακελ, αλλα αν δω που την γενικοτερη εικονα εν καθωςπρεπικος αφοσιωμενος [που το 49..:)] στην ενοτητα..το ιδιο τζαι θεσμοι αριστεροι οπως οι αριστερες ομαδες..θωρεις εκαταδικασαν το καψιμο της σημαιας..ενω οι αλλοι [του αποελ] παιζουν πελλον για την οντως παραβιαση του νομου για εξυβριση του προεδρου...
τα καταλοιπα νοοτροπιας του κρατους/κατεστημενου της δεξιας..
τα δικα μας ιερα εν ανωτερα...

τζηνον που εννοουν "διαχυτο" απλωνεται στον κοσμο της αριστερας αλλα τζαι περα που τον ακελικο..τζαι εσιει κεντροαριστερα διαχυτη..αλλα εστω τζαι με αγκρισμα τζαι οι φιλελευθεροι ευχουνται να προχωρησει τζαι να πετυχει..
αλλα εν πολλαπλες οι ισορροπιες..παιζει τζαι με διαχυση στους τ/κ ειπαμεν...
οποτε, παραδοξως αν θελεις με βαση την εκτιμηση μου οτι καμνει αριστερη πολιτικη, σαν να αυτονομειται καπως που το κομματικο χωρο του ακελ...σαν φιγουρα..που ανοιξεν τον λιμνιτη εστω..τζαι για τους κατοικους του λιμνιτη που ενεν του ακελ ας πουμε...

η αναφορα με την δυσδαιμονα ηταν τζαι στον χωρο της αριστεροτερα της ακελικης αριστερας που εσιει που μονος του μιαν διαχυση..

παντως τον φασισμο στες ακραιες του βιαιες μορφες [αντισταση στην τρομοκρατια εναντιον αριστερων το 30, απειλες βιαιων αντιδρασεων σαν αντισταση στις δολφονιες μασκοφορων το 58, μαθητικες διαδηλωσεις εναντια στην εοκα β το 72-74 αλλα τζαι στο μετεπειτα κλιμα] ηταν προιοντα κινησεων [εστω οϊ ιδεολογικων] που τον ευρυτερο χωρο της αριστεροτερα της αριστερας που εκινηθηκαν σαν αυτοαμυνα αμα επροεκυψεν αναγκη..τζαι οι κομματικοι μηχανισμοι λειτουργουν βεβαια διαφορετικα..:)

π.

Anef_Oriwn είπε...

Φίλε Π.,

ΕΓΩ έχω μιλήσει [έχω αναφερθεί ακροθιγώς] στην αναγκαιότητα της ύπαρξης ενός [ΜΑΖΙΚΟΥ] κοινωνικού κινήματος [ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων] που θα στήριζε με ποικίλες εκδηλώσεις τις διαδικασίες για εξεύρεση Λύσης και για Επανένωση [μέσω της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας]. Τούτο το κίνημα [μέσα από τες δυναμικές του κοινωνικές παρεμβάσεις] θα αποτελούσε και το αντίπαλο δέος στην προπαγάνδα των καναλαρχών και των κολαούζων τους καθώς και το αντίβαρο στην σιωπηρή αποδοχή [πλέον] από όλο και περισσότερο κόσμος της ιδέας της διχοτόμησης. [Θα καταπιαστώ μ’ αυτό σε προσεχή ανάρτηση ΜΟΥ] ...

Ένα τέτοιο κίνημα ΔΕΝ θα μπορούσε να είναι καππελιασμενο από το ΑΚΕΛ [θα ήταν μέγα πολιτικό λάθος αυτό], όμως κατα την ταπεινή ΜΟΥ άποψη μόνο μέσα από τα σπλάχνα της Αριστεράς θα μπορούσε να γεννηθεί, ασχέτως αν εξ αρχής ή στην πορεία, θα συμμετείχαν και φιλελεύθεροι. Από ιστορικής άποψης τέτοια ή παραδείγματα αποτελούν το ιδρυτικό Συνέδριο του ιδίου του ΑΚΕΛ [το 1941] και μετά η σύσταση του ΕΑΣ [του Εθνικού Απελευθερωτικού Συνασπισμού] ... Και στες δύο περιπτώσεις συμμετείχαν και φιλελεύθεροι αστοί ...

Θα συμφωνήσω μαζί ΣΟΥ ότι τα παραδείγματα που αναφέρεις [για εξ αριστερών αντιδράσεις] εκδηλώθηκαν πιο πολύ ως μορφές αντίδρασης και αντίστασης ή «...εκινηθηκαν σαν αυτοαμυνα αμα επροεκυψεν αναγκη...» [...] «… στες ακραιες του βιαιες μορφες [...] του φασισμού ...», όπως ας πούμεν, η «αντισταση στην τρομοκρατια εναντιον αριστερων το 30, απειλες βιαιων αντιδρασεων σαν αντισταση στις δολφονιες μασκοφορων το 58, μαθητικες διαδηλωσεις εναντια στην εοκα β το 72-74 αλλα τζαι στο μετεπειτα κλιμα...», και ίσως και σε κόντρα με τον ακελικό «καθωσπρεπισμό» τζιαι τες φιλολογίες περί ενότητας...

Δυστυχώς όμως ένα τέτοιο δικοινοτικό επανενωτικό κίνημα δεν κατέστη δυνατό να συσταθεί – και για υποκειμενικούς και για αντικειμενικούς λόγους ... Ποιοι είν’ αυτοί;
- Ο όλο και πιο διάχυτος [για να χρησιμοποιήσω και μια δική ΣΟΥ έκφραση] συμβιβασμός [και των ελληνοκυπρίων και των τουρκοκυπρίων] με την ιδέα της διχοτόμησης - ιδέα που την απαντάμε και μέσα σε κόσμο της Αριστεράς ακόμα. [Κι εδώ πρέπει να αναζητήσουμε τους οικονομικούς λόγους που καθορίζουν αυτή τη στάση του κόσμου],
- Ο αναγκαστικός(;) κι αναπόφευκτος(;) εγκλωβισμός του ΑΚΕΛ σε εκλογικές συμμαχίες [στην πάλη για την προεδρική εξουσία] με το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ,
- Η αδυναμία ή/και η απροθυμία [λόγω εκλογικών σκοπιμοτήτων] της φιλελεύθερης πτέρυγας του “Συναγερμού”, να επιβάλει της θέσεις της και να απογαλακτιστεί από τον εθνικισμό,
όλ’ αυτά οδηγούν σε αδιέξοδα και εκφυλίζουν τες προσπάθειες και κινήσεις για τη δημιουργία ενός πλάγιου επανενωτικού κινήματος με φιλο-ομοσπονδιακή φιλοσοφία …
Άσε που οι δυναμικές και τα momentum που δημιούργησαν κάποιες συγκυρίες και γεγονότα δεν έτυχαν της κατάλληλης αξιοποίησης και πέρασαν ανεκμετάλλευτα. Και σ’ αυτήν την κατηγορία περιλαμβάνω τες κινητοποιήσεις των τουρκοκυπρίων το 2002-03, το άνοιγμα των οδοφραγμάτων και την εκλογή Χριστόφια στην Προεδρία. [Σ’ αυτά δεν περιλαμβάνω το Σχέδιο Ανάν και τα Δημοψηφίσματα γιατί εκεί οι εθνικιστές πήραν τα πάνω τους και οι εξελίξεις δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν υπέρ ενός Επανενωτικού κινήματος] ...
Ανάλογες καταστάσεις και γνωρίσματα [διχοτομικές τάσεις] παρατηρούμε και μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Εκεί τα πράματα είναι σίγουρα πιο σύνθετα και πιο περίπλοκα λόγω και της παρουσίας χιλιάδων εποίκων ...