Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Ανάρτηση 46/2010 [νοσταλγική, αφιερωματική, τιμητική και αναμνηστική] – Δίκην μνημοσύνου ....

ΣΕ θυμηθήκαμε και φέτος!

Κάπως λιγότεροι μαζευτήκαμε, αλλά ΣΕ θυμηθήκαμε!


Και μαζί μ’ ΕΣΕΝΑ θυμηθήκαμε και την μικρούλα Εγγονή ΣΟΥ και τον νιο Γαμπρό ΣΟΥ, που φύγανε πιο νωρίς κι από ΣΕΝΑ ... [Ήταν μια εποχή που ΔΕΝ προλαβαίναμε να βγάλουμε τα μαύρα και τα ξαναβάλλαμε] ... Ο χαμός ΤΟΥΣ τόσο πολύ ΣΕ πλήγωσε ... ΣΕ τσάκισε!
«ΔΕΝ μπορεί να φεύγουνε, να χάνονται, τα παιδιά, οι νέοι», έλεγες, «και να μένουμε εμείς οι γέροι»!
Όμως και οι “γέροι”, όταν νοιώθουμε ότι φεύγουν νωρίς και πριν την ώρα τους, ο θάνατος ΤΟΥΣ πληγώνει και τρωει τα σωθικά, γιατί πολλά έχουμε να κάμουμε μαζί τους ακόμα.
ΣΕ θέλαμε και ΣΕ χρειαζόμασταν γιατί, « ... ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει ...» ...


Πριν κάνα μήνα έφυγε και η μεγάλη ΣΟΥ αδερφή [εκεί στην Αγγλία] ... Στο τσακ ΔΕΝ πρόλαβε να ΣΕ δει [ζωντανό] τότε ...
ΟΛΟΙ ένας - ένας φεύγετε ... Από τους οκτώ (8) ΣΑΣ, (από)μείνανε ΜΟΝΟ οι τέσσερεις!!! Και σαν φύγετε ΟΛΟΙ ΣΑΣ και σαν λείψει κι η δικιά ΣΑΣ μαρτυρία ποιος θε να δικαιώσει τον παππού [τον γέρο βρακά]; Γιατί τον μύθο που ΜΑΣ μάθανε παιδιά πρέπει να τον ξεσκεπάσουμε και «τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σας» να τον ξεριζώσουμε...

Αλλά κι εκεί στο σύλλογο ένας - ένας φύγατε σχεδόν ΟΛΟΙ. Αλλά οι καρέκλες ΣΑΣ εξακολουθούν να παραμένουν αδειανές! Από νωρίς «Άρχισε ο χάρος να καλεί την κλάση σας...»

[Θυμάμαι κείνο το απόγευμα που σταμάτησα εκεί στο σύλλογο για να κατεβάσω τον νούνο που πήγε μαζί μας στο Νοσοκομείο για να ΣΕ δει, βγήκαν έξω οι φίλοι και Σύντροφοι ΣΟΥ, ο Μ. και ο Χ. για να με ρωτήσουν πως είσαι και τους είπα πως ΔΕΝ πήγαινες καλά! Ο ένας έφυγε 3 μήνες κι ο άλλος 4, μετά από ΣΕΝΑ!]

Ελαφρύ να’ ναι το χώμα που ΣΕ/ΣΑΣ σκεπάζει!

Anef_Oriwn
Σάββατο 19/6/2010

4 σχόλια:

Unknown είπε...

Δεν ξέρω γιατί και πως αλλά αφού διάβασα 3 φορές αυτό σου το κείμενο θέλω να σου πω μία δυνατή καλημέρα από αυτές που πάνε ευθέως στην ψυχή.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

Anef_Oriwn είπε...

Γιώργο,
Να ΄σαι καλά!
Καλή Μέρα και σε ΣΕΝΑ!

stalamatia είπε...

Nα είσαστε καλά να τους θυμάστε.
Καλό Σ/Κ Ανεφούλη μου.

ΚΗΡΥΚΑΣ είπε...

Αιωνια η μνημη σε αυτους που εφυγαν με τον πονο του ξεριζωμου και τα βασανιστικα ατελειωτα ΓΙΑΤΙ να τους τρωνε τα σωθικα. Σε αυτους που βιωσαν τον τρομο και την καταστροφη. Οι ανθρωποι που εζησαν και εφυγαν με τον πονο της εισβολης αλλα και που η μοιρα τους ειχε γραμμενο πονο και απωλεις ανθρωπων δικων τους δεν χωριζονται απο ιδεολογικες διαφορες και αντιληψεις. Ο πονος ειναι ο ιδιος για ολους μας οσους χασαμε ανθρωπους που αγαπαμε. Κουραγιο Ανεφ.
Ας ειναι ελαφρυ το χωμα που τους σκεπαζει.
Αιωνια η μνημη.