[* Γράφτηκε μεταξύ 20 και 22 του Μάη του 2010] ...
{Η συν-blogger Disdaimona σε μια από τες αναρτήσεις της στο Blog της πριν μερικές βδομάδες – αρχές του Μάη - δημοσίευσε μια ανακοίνωση με την οποία γνωστοποιείτο ότι η Ένωση Σκηνοθετών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Κύπρου θα διοργάνωνε – κατά τα τέλη του μηνός – ένα πενθήμερο Σεμινάριο Συγγραφής Σεναρίου [προφανώς για ταινίες ή/και τηλεοπτικές σειρές] – link: http://disdaimona.blogspot.com/2010/05/blog-post_05.html.
Σημείωση: 22/5/2010:
Ακολούθως σε νέα ανάρτηση της στες 20 του Μάη, η Disdaimona ΜΑΣ παρουσίασε και “Σκηνές από ένα σενάριο” της – link: http://disdaimona.blogspot.com/2010/05/blog-post_20.html.
Προσωπικά [και καθώς έχω το γνώθι σ’ αυτόν] φαίνεστε ΜΟΥ [νομίζω] ότι και μια χιλιάδα σεμινάρια να παρακολουθήσω, ΔΕΝ θα τα καταφέρω να γράψω έστω κι ένα σενάριο, ούτε για σκετσάκι – κυπριακή χωρκάτικη παραγωγή! Μπορεί να μου κατεβαίνουν και να διαπερνούν το μυαλό μου ένα σωρό ιδέες για σενάρια ποικίλα, αλλά δεν νομίζω να τα κατάφερνα να τις μετουσιώσω σε σενάριο [με την απαραίτητη πλοκή και τους ανάλογους διάλογους] ...
Όμως εκείνη η ανακοίνωση [στο post της Disdaimonaς] μου έδωσε το έναυσμα για σκέψεις πολλές πάνω στο τι θα μπορούσε να περιλαμβάνει ένα σενάριο και ποια η πλοκή μιας νέας περιπετειώδους κυπριακής τηλεοπτικής σειράς [σαπουνόπερας].
Η συνταγή [και τα απαραίτητα υλικά] για τη συγγραφή ενός σεναρίου [για κυπριακή σαπουνόπερα] έχουν λίγο πολύ καθιερωθεί και είναι γνωστά. Βγαίνουν αβίαστα και χωρίς πολλή σκέψη αν παρακολουθήσουμε έστω και λίγα επεισόδια από τις φετινές κωμικοτραγικές σειρές [κυπριακές και ελληνικές] που προβάλλονται από τα κυπριακά κανάλια ... Λόγου χάριν, η “Πανσέληνος”, η “Σε φόντο Κόκκινο”, η “Αίγια Φούξια”, η “Η Ζωή της Άλλης”, η “Μυστικά της Εδέμ” [αν τελικά λέω σωστά τες ονομασίες] ... Ένα τέτοιο [δικό ΜΟΥ] σενάριο θα περιλαμβάνει, ας πούμεν, μυστήριο [παράδοξες και ντετεκτιβικές ιστορίες], παράνομους έρωτες, εξωσυζυγικές σχέσεις, οικονομικά σκάνδαλα, εικονικούς γάμους [αυτό δεν το είδαμε – είναι δικά μου ιδέα], πιθανά οιδιπόδεια συμπλέγματα [αυτό το είχαν ΟΛΕΣ οι κυπριακές σειρές, ακόμα τζιαι η “Αίγια Φούξια” με την Παντελού τζιαι τον Λεοντήν], απατημένες ερωμένες και παρατημένοι εραστές, εξώγαμα παιδιά, χαμένα αδέλφια που ψάχνονται, καμιά ομοφυλοφιλική κατάσταση [για να το παίζουμε και προοδευτικοί], μπλεξίματα με τον υπόκοσμο και μαφιόζικες ιστορίες της νύχτας [κυρίως με κουμάρκα τζιαι παραστρατημένες κοπελιές], ερωτικές αντιζηλίες και υποψιασμένες καταστάσεις], συζυγικές απιστίες [ο ξάδερφος να τα ΄χει φτιάξει με την γυναίκα του ξαδέλφου η οποία πιο πριν ήταν παντρεμένη με τον κουμπάρο], αλλά και γαρνιρίσματα από την πρόσφατη ιστορία του τόπου [αλλά μόνο από την τουρκική εισβολή – προσφυγιά, αιχμαλωσία, αγνοούμενοι - γιατί πραξικόπημα λες και ΔΕΝ είχαμε!] κι άλλα τινά!
Ήδη έχω σχηματισμένο στο μυαλό ΜΟΥ τον σκελετό μιας τέτοιας ιστορίας τον οποίο όμως θα παραθέσω σε προσεχή ανάρτηση ΜΟΥ. Που ξέρετε, μπορεί κάποιες από τες σκέψεις μου να τύχουν αξιοποίησης κι από κανένα Τσιάκκα, ή Λώρη Λοϊζίδη και να ‘χω κι ΕΓΩ το κατιτίς ΜΟΥ!!! Αλλά αυτά σε ευθετότερο χρόνο... Επιφυλάσσομαι!
Για σήμερα όμως, θα ΣΑΣ παρουσιάσω [εν συντομία] μιαν ιστορία [πραγματική μεν αλλά άγνωστή στον πιο πολύ κόσμο] που επεσυνέβη [έλαβε χώρα] κατα τα χρόνια της ΕΟΚΑ [νομίζω το 1956] ... Είναι μια ιστορία τραγική αλλά και μαρτυρική [από το «μαρτύριο»] για το τέλος της ζωής ενός απλού ανθρώπου [ενός γέροντα βοσκού].
Μακάρι να είχα την ικανότητα και να μπορούσα να μετουσιώσω την ιστορία αυτή σε λογοτέχνημα – ας πούμεν ιστορικό μυθιστόρημα, για να περιγράψω και να δώσω και την κοινωνικοπολιτική κατάσταση και τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της εποχής.
Την ιδέα για ένα τέτοιο βιβλίο μου την έδωσε μια κριτική που διάβασα πριν μερικά χρόνια [στο ελληνικό περιοδικό “Διαβάζω”] για το βιβλίο του Μάνου Ελευθερίου, “Η γυναίκα που πέθανε δύο φορές” [από τες εκδόσεις “Μεταίχμιο”]. Το βιβλίο του ο συγγραφέας πραγματεύεται [και αναδεικνύει] την ιστορία της μιας ελληνίδας ηθοποιού [δεν θυμάμαι τ’ όνομα της] η οποία εκτελέστηκε κατά την περίοδο των Δεκεμβριανών [του 1944] από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με την κατηγορία ότι υπήρξε συνεργάτιδα των Γερμανών [κατα την Κατοχή].
Το βιβλίο τελικά ΔΕΝ το διάβασα. Απέφυγα σκόπιμα να το πράξω γιατί ΔΕΝ συνηθίζω να διαβάζω λογοτεχνικά βιβλία αριστεριζόντων συγγραφέων οι οποίοι μέσα από την τέχνη του λόγου και κάμνοντας μια “ανεξάρτητη” και “ουδέτερη” θεώρηση των ιστορικών γεγονότων έρχονται ν’ αποδομήσουν [μονόπλευρα και μονοσήμαντα] την Ελληνική Αριστερά ... [Κι αυτό το ‘χει πράξει κι ο Θανάσης Βαλτινός με το βιβλίο του “Ορθοκωστά”, το οποίο βρίσκεται στον αντίποδα του άλλου του βιβλίου, τού “Η Κάθοδος των Εννιά” – το τελευταίο το διάβασα όντας φοιτητής].
*************************
Η δική ΜΟΥ ιστορία [αυτή που έχω υπ’ όψη μου και θα ΣΑΣ διηγηθώ πιο κάτω], έχει περίπου [και συνοπτικά] ως εξής:
[Κατ’ αρχάς η περίληψη της εμμέτρως]:
«Ένα μύθο θα σας πω,
Που μας τον μάθανε παιδιά*
Ήταν λενε κάποιος μια φορά,
Που μόνος του πήγε και κρεμμάστηκε
Αλλ’ εγώ εν’ άλλο μύθο θα σας πω ...
Ήταν κάποιος μια φορά
Που πρώτα πήγαν και τον ‘πνιξαν
Και μετά πήγαν και τον εκρεμμάσαν ...»
[*στα παιδικά μας χρόνια]
Ο γέρος έπρεπε να ξεπαστρευτεί!
Ήταν αρχές του καλοκαιριού [κατα τα μέσα και βάλε της δεκαετίας του ‘50], οι ζέστες δεν είχαν σφίξει και πολύ ακόμα, όμως ο γερο-βρακάς βοσκός πήρε νωρίς το κοπάδι του στο λάκκο [κοντά σ’ ένα ξωκλήσι] για να το ποτίσει. Τραβούσε νερό από τον λάκκο με τον τενεκκέτινο κουβά και το ρίχνε στον κατεβάτη [ποτίστρα] για να πιουν τα ζα του [οι κουέλλες – τα πρόβατα].
Μετά από λίγο πέρασαν απ’ εκεί τροχάδην [προφανώς για σκοπούς εξάσκησης - γυμναστικής] τρεις εγγλέζοι. [Όπως μαθεύτηκε αργότερα ο ένας ήταν στρατιωτικός, ο άλλος πολίτης και ο τρίτος ήταν ο νεαρός γιος ενός εκ των δύο. Χαιρέτησαν τον γερο-βρακά κι ο ένας μάλιστα που είχε φωτογραφική μηχανή μαζί του φωτογράφισε τον βρακά βοσκό. Οι τρεις άγγλοι συνέχισαν το τρέξιμο τους ...
Τους είχαν δει όμως κι άλλοι και έτσι πολύ γρήγορα μεταφέρθηκε στο χωριό η πληροφορία ότι τρία εγγλεζούδκια εθεάθηκαν και βρίσκονταν [ακόμα] στον συγκεκριμένο χώρο. Αμέσως μια ολιγομελής [τριμελής;] ομάδα ανδρών της ΕΟΚΑ τους έστησε ενέδρα.
Ο ένας εγγλέζος σκοτώθηκε, ο άλλος διέφυγε, ενώ ο νεαρός τραυματισμένος κρύφτηκε σε σπηλιά κοντά στο εξωκλήσι που βρισκόταν ο βοσκός με το κοπάδι του. Ο τελευταίος είδε που ήταν κρυμμένος και πήγε και του πήρε νερό. Όταν νύχτωσε ο τραυματίας κατάφερε να διαφύγει. Στο μεταξύ είχαν ειδοποιηθεί οι αγγλικές στρατιωτικές αρχές γι’ αυτό και πολύ σύντομα κατέφτασαν στο χωριό αγγλικά στρατεύματα. Το χωριό μπήκε σε “kerfiou”, έγιναν έρευνες, συλλήψεις και ανακρίσεις. Ο γέρος εντοπίστηκε, ανακρίθηκε, χτυπήθηκε αλλά δεν είπε τίποτε – είχε δει όμως εκ του μακρόθεν ποιοι ήταν οι άντρες της ΕΟΚΑ. Μεταξύ των συλληφθέντων, ήταν και άτομο που συμμετείχε στην ενέδρα και το οποίο ήταν και συγγενικό του πρόσωπο. Τούτος παραπέμφθηκε τελικά σε δική με τη κατηγορία της κατοχής οπλισμού και της δολοφονίας άγγλου υπηκόου. Πολύ σοβαρές κατηγορίες γιατί στην περίπτωση που κρινόταν ένοχος θα καταδικαζόταν σε θάνατο δια απαγχονισμού [όπως έτυχε και σ’ άλλες παρόμοιες περιπτώσεις] ...
Η μαρτυρία του βρακά γερο-βοσκού ήταν πολύ σημαντική και ουσιώδης. Τούτος όμως δεχόταν συνεχώς επισκέψεις σπίτι του κι από την Αστυνομία και τις στρατιωτικές αρχές αλλά κι από τους δικούς του συλληφθέντα και κατηγορούμενου για φόνο άγγλου πολίτη. Τεράστια κι αφόρητη η ψυχολογική πίεση ...
Μερικές μέρες πριν τη δίκη ο γέρος βρέθηκε κρεμασμένος από ένα δέντρο [μια συκιά] στα χωράφια έξω από το χωριό. Διαδόθηκε [ίσως γιατί έτσι βόλευε κάποιους] ότι από μόνος του ο γέρος πήγε και κρεμάστηκε. Συμπέραναν [ψυχολόγοι ήτανε;] και είπαν ότι επειδή ο γέρος ένοιωθε αδύναμος για ν’ αντέξει την πίεση της δίκης και νέες ανακρίσεις και πιέσεις και ταλαιπωρίες και τυχόν βασανιστήρια και για να μην αποκαλύψει ποιους είδε να συμμετέχουν στην ενέδρα που έστησε η ΕΟΚΑ στους εγγλέζους αποφάσισε να θέσει ο ίδιος τέρμα στη ζωή του αυτοκτονώντας. Προτίμησε [όπως λενε κάποιοι] την αυτο-θανάτωση παρά να καταδώσει [έστω και μετά από βασανιστήρια] τον συγγενή και συγχωριανό του.
Η ανεπίσημη όμως εκδοχή που ναι μεν είναι ένα κοινό μυστικό στο χωριό [λες και λειτούργησε εκεί ένας είδος νόμου της σιωπής, μιας ιδιόμορφης omerta, ή μάλλον του χαμηλόφωνου σχολιασμού], είναι ότι κάποιοι απήγαγαν τον γέρο, τον έπνιξαν [στραγγάλισαν με σχοινί] και μετά τον πήγαν και τον κρέμασαν σ’ ένα δέντρο [για να φανεί ότι αυτοκτόνησε] ...
Εγώ εδώ δεν θα σταθώ στο τι πραγματικά έγινε. Δεν θα κάμω τον ντετέκτιβ και ούτε θα παρουσιάσω μαρτυρίες ή απόψεις τρίτων για το γεγονός. Φυσικά κι έχουν τη σημασία τους οι συνθήκες και ο τρόπος θανάτου του γέρου [γιατί δείχνουν το ποιόν κάποιων ανθρώπων – και του ιδίου, αλλά και όσων άμεσα ή έμμεσα εμπλέκονται στον θάνατο του], όμως μετά από τόσα χρόνια άλλο είναι η ουσία. [Όπως και με τους αγνοούμενους πρωταρχική σημασία σήμερα έχει η διακρίβωση της τύχης τους κι όχι η τιμωρία των εκτελεστών τους] ...
Όμως ανεξαρτήτως του τι μπορεί να έγινε τελικά ... Μπορείτε να διανοηθείτε έστω για μια στιγμή την εσωτερική διαπάλη αυτού του Ανθρώπου [τον πόλεμο] με τον Εαυτό του και το μεγαλείο της Ψυχής του, για να πάρει [ας πούμεν] την απόφαση να αυτοκτονήσει – δηλ. να οδηγήσει ο ίδιος τον Εαυτό ΤΟΥ στον θάνατο [αν ισχύει τελικά αυτή η εκδοχή]; Να προσφέρει θυσία τον Εαυτό του για να γλιτώσει ένας άλλος [νέος] άνθρωπος; Και ας ήταν και χήρος εδώ και χρόνια και με οκτώ μάλιστα παιδιά [το μικρότερο ίσως καμιά 15ριά χρονών]!
Κάποτε διερωτούμαι σε τι μπορεί να διαφέρει αυτός ο θάνατος [αν τελικά έτσι πέθανε] από τη θυσία και το θάνατο του Αυξεντίου, του Μάτση ή των 4 του Αχυρώνα. Επειδή δεν κρατούσε όπλο στα χέρια να πυροβολεί και να πολεμά τους εγγλέζους [κι ας εξανίστανται κι ας αφρίζουν οι ακραιφνείς ελληναράδες για τη σύγκριση] ...
Αν από την άλλη, όντως κάποιοι [της ΕΟΚΑ] αποφάσισαν σε δώματα κλειστά, να βγάλουν τον γέρο από τη μέση [να τον ξεκάνουν] γιατί έκριναν ότι δεν θ’ άντεχε και θα έλεγε ποιοι συμμετείχαν στην ενέδρα εναντίον των τριών εγγλέζων, το ίδιο τραγικός και μαρτυρικός ήταν κι αυτός ο θάνατος - άνανδρη και ύπουλη δολοφονία στην ουσία [για να μην πω ότι και ως ιδέα – αυτών που την διανοήθηκαν - σατανική, ποταπή και επαίσχυντη]! Δεν υπηρχε άλλος τρόπος διεξόδου και προστασίας του γέρου; Λαλείτε να ‘παιξε ρόλο το γεγονός ότι ΟΛΑ τα παιδιά του ήταν οργανωμένα στην Αριστερά;
Πως να ήταν άραγε εκείνες οι τελευταίες στιγμές του; Λέτε ο γερό βοσκός [γνωρίζοντας κι ο ίδιος τες αντοχές του ή/και τα συνειδησιακά του αδιέξοδα στα οποία τον οδηγούσαν οι διάφορες ψυχολογικές και άλλες πιέσεις και ταλαιπωρίες, αλλά και κάτω από συναισθηματική φόρτιση] να αφέθηκε [χωρίς δηλαδή να προβάλει ουσιαστική αντίσταση] στα χέρια των εκτελεστών του; Να τους άφησε [τελικά] να υλοποιήσουν το αποτρόπαιο [αλλά σωτήριο – ίσως - για τον συναγωνιστή τους] έργο τους; Έτσι έπναζεν [ησύχαζε] τζι’ ίδιος μιαν τζιαι καλήν από τες ψυχοφθόρες διαδικασίες και καταστάσεις στις οποίες άθελα του είχε μπλέξει, τζι’ εγλύτωνε τζιαι τη ζωή τζιαι ενός νέου ανθρώπου!
Όμως ότι και να συνέβη [είτε το ένα, είτε το άλλο] ο θάνατος του γερο-βρακά βοσκού δεν παύει να είναι ένας μαρτυρικός θάνατος κι από μια άποψη και ηρωικός.
Τι έχουν να πουν οι λαλίστατοι κατα τ’ άλλα Σύνδεσμοι Αγωνιστών; Άκρα του τάφου σιωπή και μούγγα στα παγερά τους δώματα!
Σας αποχαιρετώ! Και τα σχόλια δικά ΣΑΣ!
Anef_Oriwn
Πέμπτη 22/5/2010
Προσθήκη υστερόγραφου 4/6/2010 – ώρα 6:30 μ.μ.:Το κείμενο αυτό είχε προγραμματιστεί [μέσα από το σύστημα του Blogger] να αναρτηθεί σήμερα το απόγευμα στις 4:00. Το πρωί πρόσεξα [και διάβασα] στην εφημερίδα “Πολίτης” [στην στήλη “Καθ’ οδόν” το εβδομαδιαίο άρθρο του φιλόλογου Χριστόδουλου Τζιονή, υπό τον [βαρύγδουπο] τίτλο “ΑΚΕΛ και εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας” [link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=949733&-V=columns]. Ο κος Τζιονής από τότε που γράφει αυτή τη στήλη [εδώ και κανένα χρόνο περίπου – πιο πριν τη έγραφε κάποιος άλλος, ένα παλιό στέλεχος της ΕΔΕΚ], ασχολείται και πραγματεύεται θέματα που έχουν να κάμουν [σχεδόν] αποκλειστικά με το ΑΚΕΛ, την κυπριακή Αριστερά και τον Πρόεδρο Χριστόφια. Δικαίωμα του, αλλά έχω παρατηρήσει ότι το κάμνει όχι απλώς επικριτικά αλλά μηδενιστικά, πικρόχολα και με εμπάθεια. Διανθίζει μάλιστα τα κείμενα με αριστερή κι αντιιμπεριαλιστική παραφιλολογία [όντας και φιλόλογος όπως είπαμε]. Στο υπό αναφορά συγκεκριμένο άρθρο του, ο κος Τζιονής καταπιάνεται με μια δήλωση του Προέδρου Χριστόφια με την οποία έκαμνε αναφορά “… σε μασκοφόρους τής οργάνωσης [σημ.: της ΕΟΚΑ] που σκότωσαν αθώους αριστερούς ...”, τολμώντας έτσι “… με τρόπο απαράδεκτο και ειρωνικό να αμφισβητήσει την ηρωική εποποιία τής Ε.Ο.Κ.Α…” Μα καλά ο ίδιος ο Τζιονής αμφισβητεί ότι μασκοφόροι δολοφόνησαν [εν ψυχρώ και με την ανυπόστατη κατηγορία του προδότη] αθώους αριστερούς [κι όχι μόνο – όπως παραδέχεται κι ίδιος] ή ακόμα ότι κάποιοι από τους “αγωνιστές” λειτούργησαν εκδικητικά ή/και ιδιοτελώς για να εξυπηρετήσουν προσωπικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες;Επιφυλάσσομαι όμως να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο άρθρο του κου Χρ. Τζιονή λίαν συντόμως [μια κι έχει σχέση και με το θέμα της παρούσας ανάρτησης – η οποία καταπιάνεται μ’ εκείνη την επίμαχη περίοδο]. Πολλές φορές σκέφτηκα να γράψω σχόλια πάνω σε άρθρα του φιλόλογου κου Τζιονή, αλλά διερωτόμουν αν άξιζε τον κόπο. “Όποιος shύλλος λάξει εν να του βουννώ ρότσαν εγιώ;”
[Να σημειώσω πάντως ότι η άλλη στήλη, το “Γλωσσοσκόπιο” που γράφει στον Πολίτη ο Χρ. Τζιονής κάθε Κυριακή και ασχολείται με θέματα ελληνικής γλώσσας είναι εξαιρετική! Εκεί φαίνεται ότι κατέχει το θέμα!]
Anef_Oriwn
32 σχόλια:
Τίποτε δεν θα πουν αγαπητέ μου Άνευ.
Εδώ εξέδωσαν ολόκληρο βιβλίο 100 σελίδων για να απαντήσουν στα περί δολοφονιών αριστερών και δεν κατάφεραν να πουν τίποτε.
Αντίθετα, πρόσθεσαν στις αντιφάσεις τους.
Αντιλαμβάνομαι σε ποια περίπτωση αναφέρεσαι.
Και το σενάριο που παρέθεσες μου έδωσε την ιδέα για την παραγωγή ενός ντοκιμαντέρ με αυτή τη θεματολογία.
ενω κομμουνιστες εθνοπροδοτες που δολοφονησαν αγωνιστη της εοκα γιατι βρικσοτα στο χωριο τους?
Ποιοι είναι αυτοί αγαπητέ ανώνυμε;
Ανώνυμε,
Μπορείς να γενείς πιο συγκεκριμένος;
Φιλε Ανεφ
Αν και δεν συμφωνούμε σε αρκετά βασικά ζητήματα, εκτιμώ ότι άτομα με τις Θέσεις σου θα ήταν πολύ παραγωγικό, επικοδομητικό και αναγκαίο να ασχοληθούν αποκλειστικά με το όλο θέμα: Να απαντούν με τσεκουράτο λόγο σε συγκεκριμένες αρθρογραφίες.
Η αστική προπαγάνδα άρχισε να αναλαμβάνει τον πραγματικό της ρόλο, του νεροκουβαλητή, κι ίσως κάποιοι μέσα από τη δική τους αρθρογραφία να πρέπει να διαδραματήσουν ένα πιο ουσιαστικό ρόλο.
Ανώνυμε [05/06/2010 3:32 μ.μ.],
Αν και παρατηρώ μια αντιφατικότητα σ’ αυτά που λες, όπως ας πούμε, από τη μια ενώ επισημαίνεις [κάτι παραπάνω ξέρεις ΕΣΥ] ότι “… δεν συμφωνούμε σε αρκετά βασικά ζητήματα ...”, από την άλλη “... εκτιμάς ότι άτομα με τις Θέσεις μου θα ήταν πολύ παραγωγικό, επικοδομητικό και αναγκαίο να ασχοληθούν αποκλειστικά με το όλο θέμα: Να απαντούν με τσεκουράτο λόγο σε συγκεκριμένες αρθρογραφίες...”, εντούτοις θα συμφωνήσω μαζί ΣΟΥ ότι επιβάλλεται να δίνονται απαντήσεις σ’ αυτό που αποκαλείς «αστική προπαγάνδα» [καθώς και στους εθνικιστές]... Όχι τόσο σε περιθωριακούς [που συχνάζουν στα blogs – όπως στο W.C. Blog], αλλά πιο πολύ σ’ αυτούς [που θεωρούνται και έγκριτοι και] που συντονισμένα και οργανωμένα που προβάλλουν τες απόψεις τους στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Γι’ αυτό και απαντήσεις πρέπει να δοθούν και στον Χρ. Τζιονή για τες τοποθετήσεις του στο άρθρο του στο οποίο αναφέρθηκα στην προσθήκη της ανάρτησης μου.
Επίσης ένα άλλο άρθρο με το οποίο σκεφτούμε να καταπιαστώ είναι ένα του Γιώργου Λιλλήκα που δημοσιεύτηκε στη “Σημερινή” την περασμένη Τετάρτη 2 του μονός υπό τον τίτλο “Διχοτόμηση ή Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία” [link: http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/272104].
Ανεφ
Σύντομα να πω 2 πράγματα
[α] Δεν είναι ο κατάλληλος χωροχρόνος για ανάλυση των διαφορών μας κι ούτε το επιδιώκω. Μπορεί να είμαι εναντίων γενικά της πολιτικής τύπου Βαβέλ, όμως στην παρούσα φάση το minimum καθιστά σύμμαχο κι όχι ταξικό εχθρό.
[β] Δεν διαχωρίζω τις εθνικιστικές θέσεις από την αστική προπαγάνδα. Γέννημα θρέμα του ίδιου σάπιου συστήματος, δουλικός των ίδιων πολιτικών μεθοδεύσεων.
[γ] Αν έχεις όρεξη σου προτείνω μερικά ακόμα ονόματα :
Μάριος Δημητρίου
Λάζαρος Μαύρος
Κώστας Κων/νου
Δρακούνα
Είναι κατε με, όλες οι όψεις του ίδιου νομίσματος. Νεοκοσμοπολίτικης λύσης - εθνικιστικής λύσης.
[δ] Για τα παιδιά του παρατηρητηρίου είχε ένα αρκετά καλό άρθρο η Χαραυγή την Παρασκευή και σήμερα η Νεολαία.
Αγαπητέ Ανώνυμε φίλε [και τακτικέ σχολιογράφε],
Shερετώ ΣΕ!
Κατ’ αρχάς θα ΣΟΥ εισηγούμουν, μια τζιαι μπαίνεις τακτικά εδώ κι αφήνεις και σχόλια, να βάφτιζες τον Εαυτό ΣΟΥ μ’ ένα σταθερό nickname [ή/και να υπογραφές τα σχόλια ΣΟΥ μ’ ένα σταθερό nick]… Κάτι τέτοιο πιστεύω [πως θα διευκόλυνε το διάλογο και τες συζητήσεις, καθώς θα έδινε ένα μπούσουλα στους υπόλοιπους με ποιον συζητάμε [καθώς και μια συνέχεια στο δικό ΣΟΥ λόγο] ...
Απ’ εκεί και πέρα και με αφετηρία την τοποθέτηση ΣΟΥ για το ότι “... Δεν είναι ο κατάλληλος χωροχρόνος για ανάλυση των διαφορών μας …”, καθώς “… στην παρούσα φάση το minimum καθιστά σύμμαχο κι όχι ταξικό εχθρό …”, να ΣΟΥ πω ότι προσωπικά ΔΕΝ θα ‘θελα να βάλω στο ίδιο καλάθι τους κονδυλοφόρους του εθνικιστικού και αντιαριστερού χώρου όπως ο Μάριος Δημητρίου [δεν αφήνει ευκαιρία να πέσει κάτω να μην χύσει το αντικομουνιστικό του όξος – ήδη έχω κάνει παρεμβάσεις στη στήλη του δύο φορές], κι ο Λάζαρος Μαύρος [έχει καταντήσει γραφικός], αλλά και ο Σάββας Ιακωβίδης κι κάποιοι άλλοι τύποι, με τους εκπροσώπους του αστικού φιλελευθερισμού και κοσμοπολιτισμού όπως ο Κώστας Κων/νου [του “Πολίτη”] και η Blogger Δρακούνα. Θεωρώ ότι και οι δύο με το καυστικό [και έξυπνο – κυρίως από πλευράς Δρακούνας] χιούμορ τους ασκούν μια «τσεκουράτη» και απομυθοποιητική κριτική σε στερεότυπα και έμμονες που χαρακτηρίζουν τον εθνικιστικό χώρο και τες συντηρητικές και αναχρονιστικές απόψεις που εκφράζει αυτός ο χώρος. Και ίσως να έχει και πιο πολλή βαρύτητα [για τη Δεξιά] η δική τους κριτική καθώς τούτη ΔΕΝ είναι πολιτικά χρωματισμένη [ΔΕΝ γίνεται δηλαδή εξ αριστερών]. Να αναφέρω ότι κείμενα του Κώστα Κωνσταντίνου έχω φιλοξενήσει κι ΕΓΩ στο Blog ΜΟΥ ... Να σημειώσω μάλιστα ότι “Κατά των βαρβάρων” κειμενογράφος, ΔΕΝ κωλώνει καθόλου να τα ψέλνει και στην Αριστερά [πολιά το ‘καμνε και πιο τακτικά και πιο εμπαθώς], ενώ η Drakouna, είναι πολύ πιο διακριτική απέναντι στο ΑΚΕΛ. Σπανίως θα βρεις στα κείμενα της επικρίσεις κατα του ΑΚΕΛ και της Αριστεράς γενικότερα ...
Πέραν τούτου, απαντήσεις στην αστική/εθνικιστική προπαγάνδα μπορεί να δίνονται από τον οποιοδήποτε από εμάς που σερφάρει και παρεπιδημεί στο διαδίκτυο ... Όμως πρέπει να περάσουμε από τα προσωπικά ιστολόγια [blogs] στα συμμετοχικά – για να δίνονται και έγκαιρα απαντήσεις και να σχολιάζεται και η επικαιρότητα, αλλά και η προσπάθεια να γίνεται συλλογικά κι όχι μεμονωμένα. Μια τέτοια αξιέπαινη κίνηση και πρωτοβουλία ήταν το συμμετοχικό Blog “Epanenosi.com”, που στόχευε στην στήριξη των προσπάθεια για Επανένωση, αλλά κάπου έχει ξεφουσκώσει... ίσως γιατί έχει χάσει τη δυναμική του το σύνθημα της Επανένωση, αλλά ίσως και γιατί οι συντελεστές του Blog αποτελούσαμε ένα συνονθύλευμα διαφορετικών προσεγγίσεων κι απόψεων ...
Υ.Γ.: Το άρθρο στην “Νεολαία” για τους ΒεΣε-τάδες το ‘χω διαβάσει – εκείνο τη “Χαραυγή” ΔΕΝ το ‘δα [ακόμα] ...
φίλε Ανευ,
σε ευχαριστώ για την αναφορά και δημόσια.
όσο για το σενάριο (για να αποφορτίσω και λίγο το κλίμα περί κοσμοπολιτισμού και εθνικισμού) προτείνω να καταπιαστείς με ένα σενάριο υπό την ιδιότητα του "ηλιακού ρατσιστή"! Θα πουλήσει τρελλά και θα σου προσφέρει τους πόρους να μην εργάζεσαι πια και να μελετάς μόνο αυτά που νομίζω πραγματικά σε ενδιαφέρουν δηλ. τα πολιτικά.
σε χαιρετώ!
Τι έχει άραγε να πει ο «αριστερός» άνεφ ορίων, για την προεδρική απονομή χάριτος στους αδελφούς Γαλαταριώτη, λόγω επιχειρηματικών δραστηριοτήτων;Δεν είναι καιρός αγαπητέ άνεφ ορίων, να βγάλεις το κομματικό σου κοστούμι και να φορέσεις το ιδεολογικό,αναρτώντας μία ανάρτηση με θέμα «Η ιδεολογική γύμνια του ΑΚΕΛ;»Τόσο στο Κυπριακό όσο και σε κοινωνικοπολιτικοοικονομικά ζητήματα;
Kokouiν,
Γιατί εν το κάμνεις ΕΣΟΥΝΙΣ; Αντί να γράφεις σκόρπιες πικρόχολες ατάκες για το ΑΚΕΛ [που βασικά απευθύνονται στο άτομο ΜΟΥ], γιατί ΔΕΝ γράφεις ΕΣΥ ένα ολοκληρωμένο άρθρο “… με θέμα «Η ιδεολογική γύμνια του ΑΚΕΛ …”, [που κάμνεις τζιαι το başαριστερό], μια τζι’ ΕΓΙΩ είμαι αρφαλοκολλημένο με το ΑΚΕΛ, τζιαι να χρησιμοποιήσεις μάλιστα και τσιτάτα από το αγαπητό ΣΟΥ, W.C. Blog;
[Ξέχασες να αναφέρεις την ιδεολογική ασυνέπεια του ΑΚΕΛ στο ζήτημα της αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη Γάζα].
Η προώθηση και ενθάρρυνση της κοινωνικής ανισότητας από το ίδιο το κράτος,είναι πικρόχολη ατάκα για το ΑΚΕΛ αγπητέ άνεφ ορίων;Δεν καταλαμβάνεις ότι με αυτή σου τη προσπάθεια να αποσπάς την προσοχή του αναγνωστικού σου κοινού,γράφωντας περί ανέμων και υδάτων,αποκαλύπτεις όχι μόνο την ιδεολογική γύμνια του ΑΚΕΛ, αλλά και το δικό σου εγκλωβισμό στα κομματικά γρανάζια;Θα αγγίξεις την ουσία λοιπόν;Όσο αφορά το θέμα της Γάζας, ότι είχα να πω το είπα.Και την άποψη μου την ξέρεις.
Αγαπητό μου Kokouiν,
Το ίδιο το κράτος αφού παραμένει αστικό θα συνεχίσει την “… προώθηση και ενθάρρυνση της κοινωνικής ανισότητας …” Αυτό είναι αυτονόητο, αλλά ΕΣΥ εδώ μάλλον θα συγχύζεις το «κράτος» με την «κυβέρνηση» ... Πέραν τούτου, Kokouiν, αν θέλουμε να κάμνουμε κριτική εξ αριστερών στην Κυβέρνηση, πρέπει να την κάμνουμε σ’ όλους τους τομείς [και στο θέμα της Γάζας] κι όχι μόνο σ’ αυτούς που μας συμφέρει ή ν’ αφήνουμε το απυρόβλητο θέματα που άπτονται ή που σχετίζονται της ευρωπαϊκής κοσμοπολίτικης συλλογιστικής μας! Άραγε πως δικαιολογείς [χρησιμοποιώντας μάλιστα την ιδεολογία της Αριστεράς] τη στάση της Κυβέρνησης στο θέμα της Γάζας;
Αγαπητή Disdaimona,
Η ενασχόληση ΜΟΥ με τα «πολιτικά» ΔΕΝ αποτελεί αυτοσκοπό και ούτε και εμπεριέχει τες όποιες φιλοδοξίες ... Η εμπλοκή μου στα «πολιτικά» μέσα από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο [και που μεταφράζεται στην πράξη σε συμμετοχή στα πολιτικοκοινωνικά δρώμενα του χώρου και της περιοχής όπου κατοικοεδρεύω], εκφράζει τη θέση μου ότι ως πολίτες δεν μπορεί και δεν πρέπει να μένουμε απαθείς, αδιάφοροι κι αμέτοχοι για το τι τεκταίνεται στα πέριξ ... Δεν μπορεί να θεωρητικολογούμε μόνο ψάχνοντας το τέλειο και να κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα εκ του μακρόθεν και δήθεν εξ αριστερών [όπως ας πούμεν κάμνουν τα διάφορα “Κοκούδκια” και λοιποί ελεύθεροι σκοπευτές! Πρέπει και να προσπαθούμε μα μετουσιώσουμε σε πράξεις και έργα αυτά που πιστεύουμε [και ΔΕΝ αναφέρομαι κατ’ ανάγκη στην σοσιαλιστική θεωρία, αλλά και στα μικρά και καθημερινά – όπως ας πούμεν για το περιβάλλον] ...
Κάποτε ο Blogger Demon έγραψε ένα ωραιότατο κείμενα υπό τον τίτλο “Η Αριστερά της πλάκας” – θα το ψάξω και με την αδεία του θα το αναδημοσιεύω!
Σίγουρα «ο δρόμος είναι μακρύς» [που λέει κι ποιητής – ο Τεύκρος Ανθίας] και ΔΕΝ πρέπει μόνο να βιάσουμε τ’ άλογα, αλλά να εξοπλιστούμε και με υπομονή και επιμονή ... Κι εγώ ήδη νοιώθω και κουρασμένος κι απογοητευμένος από διάφορες καταστάσεις – όπως ας πούμεν την τυπολατρία και την γραφειοκρατία των τεχνοκρατών, την έλλειψη διάθεσης για σύγκρουση με τα καταστημένα, την ασταμάτητη θεωρητικολογία και την απουσία δράσεων.
Disdaimona,
Την προσωνυμία ή την «ιδιότητα του “ηλιακού ρατσιστή””», μου την δώσανε τα “Κοπέλια” του W.C. Blog ή γνωστοί ΒεΣε-τάδες [και την κέρδισα κι ΕΓΩ επάξια] όταν προ καιρού τόλμησα ο αγενέστατος, ο θρασύτατος κι μικροπρεπέστατος να (επι)κρίνω [σε ανάρτηση ΜΟΥ, την 44η του 2008 - link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/11/44-sh-sh-sh.html] τον Μέγα, τον Αγωνιστή, τον Αειθαλή, τον Αγέραστο, τον Ακούραστο, τον Ακαταμάχητο, τον Αγέρωχο, τον Αγονάτιστο [και πολλά άλλα επίθετα που ξεκινούν από Α – με κεφαλαίο πάντοτε!], τον Έλληνα, [αυτή η λέξη συμπεριλαμβάνει ΟΛΑ τα πιο πάνω!] Βάσο Λυσσαρίδη! Είχα γράψει στην τότε ανάρτηση μου ότι ο Λυσσαρίδης ΔΕΝ αλλάζει ... Παραμένει αιωνίως διαφωνούντος με κάθε τι – όπως ας πούμε “Ο κάττος [που] τζι’ αν εγέρασεν, τα νύshα που είshεν, έshει”! Τζιαι πως ήταν τζιαιρός ν’ αφήσει την νέα ηγεσία της ΕΔΕΚ να απογαλακτιστεί. Τι ήθελα ο έρμος, ο “οσφυοκάμπτης” και “βουτυροσπόνδυλος”, να [ΤΟΥ] τα πω! Αμέσως που κοτσάρανε τον τίτλο του “ηλικιακού ρατσιστή”! Πόσο όμως οι ίδιοι ΔΕΝ είναι τοιούτοι [ηλικιακοί ρατσιστές] όταν με το εshέκκιπι μάχουνται να ΜΑΣ τον επιβάλλουν;
Δεν ξέρω [δεν μπορώ να σκεφτώ τώρα] τι θα μπορούσα να γράψω ως σενάριο για το ηλικιακό ρατσισμό [φοβάμαι ότι θα γινόμουν πολύ κακός], αλλά πιστεύω ότι θα μπορούσα να τα καταφέρω μια χαρά στην άλλη ιδιότητα μου, δηλ. ως πορνοσάτιρος [αλλά μπορεί και ως πορνοσάτυρος] – δηλ. να σατιρίζω τα πορνό ή/και να κάμνω σάτιρες πορνόν - πορνόν!
Κι αυτόν τον τίτλο, του “διαστροφικού πορνοσάτυρου” τον κέρδισα επάξια, όταν σε μια περσινή αιρετική ανάρτηση μου [την με αριθμό 35/2010 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/07/352009-9.html], παρουσίασα το “επικό” ποίημα [του “εθνικού” μας ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη, “Το πάλιωμα του Πούττου με τον Βίλλον”! Έχω την αίσθηση πως σε τέτοιου είδους θέματα τα καταφέρνω καλύτερα, αν και κάποια πράγματα όπως τα αφηγούμαι στο τέλος καταλήγουν αν αχούν μια σεξιστική χροιά.
Να αναφέρω ότι προ αρκετών ημερών ξεκίνησα να γράφω ένα εμβριθές πόνημα υπό τον φαεινό τίτλο “Οι Εθνικές μας Πουτάνες”, αλλά έμεινε στη μέση, καθώς προέκυψαν πολλά και διάφορα άλλα. Θα προσπαθήσω να το ολοκληρώσω όμως – έστω κι αν ΔΕΝ το δημοσιεύω – εξ άλλου ΔΕΝ είναι η πρώτη φορά που κάνω κάτι τέτοιο.
Πέραν τούτου όμως, ελπίζω κατα τες καλοκαιρινές διακοπές [εκεί στα ψηλά βουνά που σκεφτόμαστε να παμε] να καθαρογράψω [στο laptop μου] μερικά από τα κεφάλαια του ανέκδοτου έργου μου με το συζητήσιμο ακόμα τίτλο “Ιστορίες Βιβλικές – σεξ, αίματος κι απληστίας”. Ήδη έχω ολοκλήρωση τη συγγραφή της αφήγησης μου για το “Προπατορικό αμάρτημα” κι έχω μαζέψει μπόλικο υλικό για κάποιες άλλες αφηγήσεις όπως για τη “Δημιουργία”, τα “Σόδομα και τη Στήλη Άλατος” [όχι αυτή του φίλτατου PolitisPittas], τη “Κιβωτό του Νώε” καθώς και για τες περιβόητες “Δέκα Εντολές”. Έχεις σκεφτεί καμιά φορά γιατί ΔΥΟ από τες ΔΕΚΑ εντολές, η “Ου μοιχεύσεις” [εκτός κι αν αξίζει, λαλεί ο παρέας μου ο Ττοουλής] και η “Ου επιθυμήσεις τη γυναίκα του πλησίον σου”, έχουν να κάμουν με την απιστία!
Τέλος πάντων ... Μακρηγόρησα και περιαυτολόγησα - και πάλι!
Ανεφ,η εκτελεστική εξουσία είναι κράτος, αλλά το κράτος δεν είναι μόνο εκτελεστική εξουσία.Είναι και νομοθετική και δικαστική.Δεν μπέρδευσα τίποτα,μάλλον εσύ δεν καταλαμβαίνεις τι λέω.Την στάση μου στο θέμα της Γάζας τη δικαιολογώ με το εξής:Άλλο να παραγνωρίζεται η ιδεολογία, λόγω «συλλογικών συμφερόντων»(για το καλό του τόπου) και άλλο λόγω μικροπολιτικών ΑΚΕΛΙΚΩΝ συμφερόντων(κατάχρηση της αριστερής ιδεολογίας για το καλό της πούγκας).Το πρώτο το δέχομαι,το δεύτερο όχι.Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβεις;Παρεπιμπτόντως.Πότε θα απαντήσεις επί της ουσίας ή θα παραμείνεις ένα πειθαρχημένο στρατιωτάκι του ΑΚΕΛ;
Ποια είναι η ουσία Kokouiν; Αυτά που επιλεκτικά και κατα το δοκούν κρίνεις ΕΣΥ ως αριστερά παραγνωρίζοντας την ιδεολογία γιατί έτσι ΣΕ βολεύει; Είπαμε, ή θα κάμνεις κριτική εξ αριστερών εφ’ όλης της ύλης ή θα κρίνεις με βάση «το καλό της πούγκας» [που ονομάζεις «καλό του τόπου»] ;
Ανευ,
ένα σενάριο για τον Λυσσαρίδη θα ήταν πολύ ενδιαφέρον ειλικρινά και βάλε όσες κακίες θέλεις κανένα πρόβλημα. Θα χρειαστείς και καμπόσους κομπάρσους βέβαια που οοολοι θα θέλουν να έχουν ρόλο πατριώτη-πρωταγωνιστή.
Το άλλο σενάριο το πορνό, άστο, υπάρχουν πληθώρα τέτοιων και κυρίως δε είναι καθόλου ανατρεπτικό πιά.:-)
ότι αναφέρεις για την αξία της πράξης συμφωνώ και επαυξάνω!!!
Κοκουδιν
Αλέξης Αλέκος ή Φώτης;
Να ξέρω ποια συνιστώσα ασκεί κριτική στο ΑΚΕΛ.
Δεν χαίρομε με τη διάσπαση σας, όμως ελπίζω τώρα να αντιληφθούν αρκετοί φίλοι με αγωνιστικό παρελθόν ότι τα οιδομήματα Βαβελ σύντομα αφομοιώνονται από το σύστημα και να βρεθούν και πάλι στις γραμμές του ΚΚ της χώρας τους.
Αν έρθεις κάποτε κι εσύ Κύπρο, που θα προσδιόριζες τον εαυτό σου;
Γιάννης
Συγκλονιστικό ήταν το αποψινό ντοκιμαντέρ του ΡΙΚ [που προβλήθηκε αμέσως μετά τες ειδήσεις] για τες δολοφονίες ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων το καλοκαίρι του 1974. Αποτελεί το πρώτο επεισόδιο μια σειράς ντοκιμαντέρ υπό τον τίτλο “Η δική μου αλήθεια” που ετοίμασε η Σούλα Χατζιήκυριακου. Στο αποψινό πρώτο επεισόδιο παρακολουθήσαμε τες συγκλονιστικές μαρτυρίες του Γιώργου Λιασή και του Πέτρου Σουππουρή των οποίων οι οικογένειες δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από τουρκοκύπριους φασίστες στο Παλαίκυθρο. Συγκλονιστικά είναι τα λόγια τους [κυρίως του Π. Σουππουρή], ότι πρέπει να αφήσουμε το παρελθόν κα να πάμε μπροστά. Πιο πολλά έγραψα στην περσινή μου ανάρτηση με αρ. 20/2009 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/05/202009.html
Αλέξης Αλέκος ή Φώτης;Scusi John, non parlo greco.Οσο αφορά την ερώτηση σου.Χμ...Καλή.Μάλλον πολιτικά άστεγος.Στην Κύπρο δεν έχουμε κόμματα φίλε,αλλά λέσχες αρχοντοχωριατών.Άνεφ,συνεχίζεις να μιλάς περί ανέμων και υδάτων και να μην απαντάς.Από τους χριστοφoγουτσιανούς πήγες στο καλό της πούγκας.Στην υγειά μας φίλε και που είσαι, όσο πλησιάζουν οι εκλογές και η διχοτόμηση, θα δεις που θα ταυτιστείς με αυτούς που σήμερα κατηγοράς.«Για όλα φταίει ο Μουν,ο Ντάουνερ,ο Ντε Σότο,ο Χάνει κτλ».Δεν μας είπε ο συμπαθέστατος Στέφανος Στεφάνου.Ξεκαθάρισαν τη βάση των συνομιλιών τελικά οι Ιακωβού και πως τον λένε το συμβουλό του Έρογλου;Πολύ φοβάμαι πως ο αγώνας τελείωσε.Απλά, περιμένουμε τον διαιτήτή να σφυρίξει το τέλος του. Και αυτή τη φορά,χωρίς χρονοδιαγράμματα μάλιστα.
Kokouiν,
Η μεγάλη πλάκα μαζί ΣΟΥ είναι ότι κάποιες στιγμές προσπαθείς να κάμεις και κριτική είτε στον Πρόεδρο, είτε στην Κυβέρνηση, είτε στο ΑΚΕΛ, βγαίνοντας από τα αριστερά ... Αν κρατούσες σταθερά αυτή τη θέση και στάση, τότε θα ‘λεγα ότι έχουν ένα θεωρητικό/ιδεολογικό υπόβαθρό αυτά που λες. Όμως ρε παρέα, ανεμομυλίζεις μεταξύ δεξιού φιλελευθερισμού κι αριστερισμού, γαμώτο, τζιαι εν ιφκάλλουμεν νάκραν ...
Α, ναι ... Και τη θέση και τους προβληματισμούς μου για τη διαδικασία των συνομιλιών θα την βρες στην ανάρτηση μου με αρ. 77/2009 - link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/12/772009.html
Kokουδιν
Σου προτείνω να μάθεις την εξέλιξη της ελληνικής αριστεράς, ή ακόμα και της ιταλικής ή πόσο μάλλον της ισπανικής και θα καταλάβεις ότι αργά ή γρήγορα θα βρεις κι εσύ μια δική σου πολιτική στέγη. Δεν παριστάνω το Νοστράδαμο, όμως η προκείμενη εξελικτική πορεία είναι νομοτελειακή.
Για το κυπριακό όποια κι αν είναι η κατάλιξη, το σημαντικό είναι να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας ούτε μπορούμε να το λύσουμε μόνοι μας. Συνεπώς ο ιμπεριαλισμός είτε στο πρόσωπο του Μπαν, του Μπαρόζο, του Νταουνερ κ.ο.κ έχει καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία. Δεν είναι ασήμαντο να τονίζουμε τους ενόχους της μη λύσης, αν εμείς έχουμε δώσει το άπαν των δυνάμεων μας. Αν θεωρείς ότι έχουν γίνει λάθη και παραλείψεις τότε μπορούμε να το συζητήσουμε επί της ουσίας.
Τέλος, η κριτική για θέσεις της κυβέρνησης είναι κατανοητή από αυτούς που ποτέ ίσως δεν κατάλαβαν ή δε δέκτηκαν ότι δεν είναι κομμουνιστική ουτέ καν σοσιαλιστική.
Κλείνω με την αισιοδοξία ότι τη μέρα που οι κομμουνιστές στη νήσο θα αγωνίζονται για λαική εξουσία και το σοσιαλισμό θα είσαι κι εσύ μαζί με αυτούς. Τότε θα σεβαστώ ακόμη περισσότερο τη σημερινή κριτική σου.
Άνεφ,είναι η εναντιοποίηση στην παγκοσμιοποίηση «αριστερα»;Είσαι έξυπνος και νομίζω το πιασες.Γιατί φίλε, εάν ξεκινήσουμε τώρα αυτή τη συζήτηση,ζήτω που καήκαμε.Φίλε Γιάννη,όταν εκλέγηκε ο Χριστόφιας,περίμενα να δώσει μια γροθιά στο Γιωρκατζικό και εκκλησιαστικό κατεστημένο,που απομυζά το αίμα του κυπριακού λαού, από καιρό ιδρύσεως του Κυπριακού κράτους,περίμενα να ανοίξει το δρόμο της λύσης και να μας εξασφαλίσει ένα κοινό μέλλον στην κοινή μας πατρίδα,μαζί με τους Τουρκοκύπριους,περίμενα να συμπεριφερθεί ως ηγέτης που άγει την εξουσία και όχι που άγεται από αυτήν.Δεν είμαι κανένας μαλάκας που να πιστεύει, ότι ο Χριστόφιας θα επιφέρει την κοινωνική ισότητα στο τόπο.Ο άνθρωπος δεν είναι άγιος,αλλά πολιτικός και ούτε αυτό είναι στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του.Όμως,έφθασε στο σημείο να σέρνεται σαν σκουλήκι στα πόδια του κάθε ψευδοπατριώτη,για να νέμεται τα καλά της εξουσίας.Είναι για σένα αυτό τα άπαντα των δυνατοτήτων του;
Kokouiν,
Βάζεις [από την αρσέρα] ένα [τεράστιο] θέμα ... Το ζήτημα του τι μπορεί να κάμει και να πετύχει η Αριστερά ως εξουσία πλέον, σ’ ένα κα’ όλα εχθρικό περιβάλλον ... Με τη στήριξη [ή έστω την ανοχή] ποιων θα “… δώσει μια γροθιά στο Γιωρκατζικό και εκκλησιαστικό κατεστημένο …”; Αλλά “… φίλε, εάν ξεκινήσουμε τώρα αυτή τη συζήτηση, ζήτω που καήκαμε …”!!!
Κατά τ’ άλλα συμφωνώ απόλυτα και προσυπογράφω τες δύο τελευταίες παραγράφους του σχολίου του τελευταίου Ανώνυμου [08/06/2010 10:21 π.μ.], τες οποίες παραθέτω μάλιστα πέρκι τζιαι εμπεδώσεις το περιεχόμενο τους:
“Τέλος, η κριτική για θέσεις της κυβέρνησης είναι κατανοητή από αυτούς που ποτέ ίσως δεν κατάλαβαν ή δε δέκτηκαν ότι δεν είναι κομμουνιστική ουτέ καν σοσιαλιστική.
Κλείνω με την αισιοδοξία ότι τη μέρα που οι κομμουνιστές στη νήσο θα αγωνίζονται για λαική εξουσία και το σοσιαλισμό θα είσαι κι εσύ μαζί με αυτούς. Τότε θα σεβαστώ ακόμη περισσότερο τη σημερινή κριτική σου.”
Θα επαναλάβω μόνο ότι η κριτική σου είναι επιλεκτική. Ή κρίνεις τον Πρόεδρο, την Κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ εξ αριστερών, πάνω σε όλα τα ζητήματα ή άσε με να πιστεύω ότι η κριτική ΣΟΥ δεν είναι καλοπροαίρετη! Όταν μάλιστα παραγνωρίζεις τες τόσες προσπάθειες που καταβάλλονται να μην επιμεριστούν τες συνέπειες της οικονομικής κρίσης αποκλειστικά οι εργαζόμενοι. Μάλλον δεν θα παρακολουθείς τον “κόφ’ τα όλα”, κατά κόσμο Φούλη!!!
«Δεν είμαι κανένας μαλάκας που να πιστεύει, ότι ο Χριστόφιας θα επιφέρει την κοινωνική ισότητα στο τόπο.Ο άνθρωπος δεν είναι άγιος,αλλά πολιτικός και ούτε αυτό είναι στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του.» Άνεφ,από αυτό και μόνο, έπρεπε να καταλάβεις, ότι εμπέδωσα πάρα πολύ καλά τι έγραψε ο ανώνημος.Το λοιπόν,θα προσπαθήσω ακόμα μια φορά,να σου δώσω να καταλάβεις,ποιο είναι το σκεφτικό μου.Ο Χριστόφιας επινόησε την θέση περί «κυπριακής λύσης», για να κρατάει την πισινή του και να καλοπιάννει τους συμμάχους του.Αυτή είναι η δική μου ερμηνεία.Εσύ,επειδή την επινόησε ο Χριστόφιας,την βάφτησες ως «αριστερή» θέση και με κατηγοράς εμένα για φιλελευθερές προσεγγίσεις επειδή υποστηρίζω το αντίθετο.Ε το λοιπόν,για μένα αριστερή προσέγγιση είναι τα υποστηρίζεις την επιβολή χρονοδιαγραμμάτων,γιατί παραδοσιακή θέση της αριστεράς, είναι η λύση του Κυπριακού και η συμφιλίωση με τους συμπατριώτες Τουρκοκύπριους.Θα μου πεις «μα υποστηρίζεις αυτά που λέει η φιλελεύθερη δεξιά;»Και σου απαντώ.Το συγχρονο πολιτικό σύστημα,τόσο από κοινωνικής και οινονομικής,όσο και από γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής άποψης, έχει γίνει τόσο πολύπλοκο,ώστε έτσι να συναντιώνται η αριστερά, ακόμα και με την άκρα δεξιά,όπως στο θέμα της παγκοσμιοποίησης.Εγώ λέω ότι αριστερά είναι να υποστηρίζεις την λύση του κυπριακού και την συμφιλίωση με τους Τουρκοκυπρίους,έστω και αν η αποψη αυτή, συνιστά σημείο συνάντησης με τη φιλελεύθερη δεξιά,εσύ λες ότι αριστερά, είναι αυτά που λέει ο Χριστόφιας.Κριτική ασκώ στον Χριστόφια όταν πρέπει και όχι όποτε με βολεύει.Για θέματα κοινωνονικοοικονομικής πολιτικής, θα επανέλθω.
Kokouiν,
Σε αναμονή των απόψεων ΣΟΥ “… θέματα κοινωνονικοοικονομικής πολιτικής…” [της Κυβέρνησης και ίσως του ΑΚΕΛ], θα πω πολύ λίγα [όπως και στο κυπριακό μάλλον θα “φιλελευθερίσεις” – από δεξιές θέσεις κι όχι αριστερές], ή μάλλον θα υποβάλω κάποιες απορίες και ερωτήματα:
1. Πότε είπα ότι “… αριστερά, είναι αυτά [ή μόνο αυτά] που λέει ο Χριστόφιας …”;
2. Που είδες στα πονήματα μου να θεωρώ ή να κρίνω ότι “... η λύση του κυπριακού … [ΔΕΝ] … συνιστά σημείο συνάντησης [της Αριστεράς] με τη φιλελεύθερη δεξιά …”; Εξ ου και η [αρχική] στήριξη μερίδας του “Συναγερμού” προς τον Χριστόφια ... Αλλά εκλώσαν τζιαι τούτοι [για τους δικούς τους εκλογικούς και κομματικούς λόγους] ... Φαίνεται όμως, ΔΕΝ με μελετάς προσεκτικά ...
3. Γιατί θεωρείς ότι “… αριστερή προσέγγιση είναι τα υποστηρίζεις την επιβολή χρονοδιαγραμμάτων …”; Δεν το κατάλαβα αυτό ... Για να αναγκαστούμε να αποδεχτούμε εντός τακτού χρονικού διαστήματος ότι ΜΑΣ σερβίρουν;
4. Λες ότι “… ο Χριστόφιας επινόησε την θέση περί «κυπριακής λύσης» …” – Δηλαδή θες να πεις ότι τελικά πρέπει αποδεχτούμε ότι όταν ΜΑΣ σερβιριστεί από τους ξένους; Δηλαδή να δεχτούμε την επιβολή της όποια λύσης; Νομίζεις ότι “… η συμφιλίωση με τους συμπατριώτες Τουρκοκύπριους....” είναι κάτι που θα επιτευχθεί δια της επιβολής;
1. Πότε είπα ότι “… αριστερά, είναι αυτά [ή μόνο αυτά] που λέει ο Χριστόφιας …”;
Δεν υπαινίχθηκα κάτι τέτοιο.Αυτό που είπα είναι,ότι ΕΠΕΙΔΗ τα λέει ο Χριστόφιας,τα εκλαμβάνεις ως αριστερή θεώρηση,την ίδια ώρα που η μη επιβολή χρονοδιαγραμμάτων, είναι καθαρά θέση της δεξιάς και της ακροδεξιάς και από τις δυο κοινότητες.Διέβαζε καλά τι λέω.
2.«Αλλά εκλώσαν τζιαι τούτοι [για τους δικούς τους εκλογικούς και κομματικούς λόγους] ... Φαίνεται όμως, ΔΕΝ με μελετάς προσεκτικά ...»Όταν κλώνει η «αριστερά»(συνάντηση Καρογιάν-Χριστόφια και σκόπιμο ροκάνισμα του χρόνου, με αποτέλεσμα την εκλογή Έρογλου) γιατί να μην κλώσουν τζιαι τζίνοι;Για μαλάκες τους πέρασες;Μου φαίνεται ότι εσύ δεν μελετάς καλά.Τέλοσπάντων,πιας τον ένα τζιαι φάκκα τον πας τον άλλο.
3.Επειδή μόνο με την επιβολή χρονοδιαγραμμάτων και την βοήθεια του Ο.Η.Ε και της Ευρωπαικής Ένωσης θα λυθεί το Κυπριακό.Και η λύση του Κυπριακού στα πλαίσια της Δ.Δ.Ο και η συμφιλίωση με τους συμπατριώτες Τουρκοκύπριους είναι παραδοσιακά αριστερή(όχι Ακελική) θέση.
4.«Δηλαδή θες να πεις ότι τελικά πρέπει αποδεχτούμε ότι όταν ΜΑΣ σερβιριστεί από τους ξένους; Δηλαδή να δεχτούμε την επιβολή της όποια λύσης;».Γιατί χρησιμοποιάς την ξύλινη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι Καρογιάν,Ομήρου και Συλλούρης;Δεν έχεις τίποτε άλλο να πεις;Και τι εννοείς;Ότι οι Χριστόφιας και Έρογλου θα εξεύρουν «κυπριακή λύση», την ίδια ώρα που το «κλειδί της λύσης» βρίσκεται στα χέρια της ΕΓΓΥΗΤΡΙΑΣ δύναμης Τουρκίας;Μα που ζιεις πε μου;Στον Άρη ή αποδέχεσαι να σε παίρνει ο κάθε πολιτικάντης στυλ Χριστόφια για μαλάκα;Η συμφιλίωση με τους Τουρκοκύπριους θα επιτευχθεί μόνο με την λύση του Κυπριακού.Και την ώρα που οι Τουρκοκύπριοι επαναστατούσαν,όταν έδιναν μια γροθιά στο Ντεκτασικό κατεστημένο, οι ελληνοκύπριοι «αριστεροί» στην κυριολεξία τα έξυναν,μαζί με τους ακροδεξιούς συμμάχους τους(αυτό η ιστορία δεν πρόκειται να το συγχωρέσει ποτέ στο ΑΚΕΛ).Γιατί άραγε δεν μπορεί και η ελληνοκυπριακή «αριστερά»,να δώσει μια γροθιά στο γιωρκατζικό και εκκλησιαστικό κατεστημένο, από καιρού ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας;Ζήτω η καπιταλιστική εξουσία αγαπητέ άνεφ-ορίων.
Re koumpare,
zalizoun me ta xromata sou.
Den exo kan kinitro na diavaso ti leis.
Koumpare Ανώνυμε,
Τα χρώματα ομορφίζουν τη ζωή - την κάνουν να ξεφύγει από την μουντότητα του μαυρόασπρου. Χρώματα όπως το πράσινο της Φύσης και της "ΟΜΟΝΟΙΑς", ή το κόκκινο του Έρωτα καιτης Επανάστασης [αλλά και του Ολυμπιακού - του Περαία] ή το γαλάζιο της θαλάσσας [αλλά και το ροζ] είναι χρώματα γεμάτα ομορφιά! Μην γινεσαι μουτζούφλης!
****************
Kokouiν,
Θα επανέλθω για τα δικά ΣΟΥ!
Kokouiν,
Επειδή τα όσα γράφεις, διατείνεσαι και υποστηρίζεις χρήζουν μιας πιο ολοκληρωμένης και αναλυτικής απάντησης [αντί μερικών σύντομων και βεβιασμένων σχολίων], να ΣΟΥ αναφέρω ότι θα καταπιαστώ με τα θέματα που θίγεις σε μια από τις αμέσως επόμενες αναρτήσεις ΜΟΥ! Μια και αποφασίσες τελικά να μπεις σε ουσιαστική συζήτηση [μαζί ΜΟΥ], χωρίς να πετάς εξυπνακίστικες, κακεντρεχείς και αφοριστικές ατάκες [με αποδέκτη είτε ΕΜΕΝΑ, είτε γενικότερα την Αριστέρα], είπα να ΣΕ τιμήσω κι ΕΓΩ αναλόγως με ειδικό post! Σ' αυτό το post [που θα συγγράψω εντός των ημερών] θα καταθέσω τες δικές ΜΟΥ απόψεις σχετικά με το κυπριακό. Κάποιες απ' αυτές μπορεί να συμφωνούν [ειτε λιγότερο, ειτε περισσότερο] με θεσεις του ΑΚΕΛ, ενώ κάποιες άλλες μπορεί να είναι διαφορετικές. Όμως είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ με το ΑΚΕΛ, εγω προσωπικά ΔΕΝ προχωρώ ούτε σε λιβανίσματα αλλά ούτε και σε αναθεματισμούς [υπέρ ή κατά του Προέδρου] ...
Γι' αυτό και θεωρώ ατυχείς [το ολιγότερο] και αντιδιαλεκτικές [αλλά και αντιδεοντολογικές – για να ΜΗΝ πω και επιπόλαιες ή και από σκοπού] τες προσπάθειες κάποιων [και εξ αριστερών ορμομένων – του Εαυτού ΣΟΥ μη εξαιρουμένου] να εξισώσουν την κυπριακή Αριστερά με την ακροδεξιά [ή και ν' αφήνουν υπονοούμενα σε βάρος της Αριστεράς] όταν τυγχάνει [συμπτωματικά και τυχαία] να προκύπτει σύμπτωση απόψεων μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς και Ακροδεξιάς. Και τούτο γίνεται τη στιγμή που είναι ηλίου φαεινότερο ότι Αριστερά και Δεξιά εχουν διαφορετικές κοσμοθεωρίες και τα κινητρα και οι στόχοι τους είναι διαφορετικοί. Κάτι τέτοιο διαπράττεις κι ΕΣΥ μέσα από τοποθετήσεις ΣΟΥ του τύπου “.. Γιατί χρησιμοποιάς την ξύλινη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι Καρογιάν,Ομήρου και Συλλούρης; ...” Τι προσπαθείς να κάμεις, να δαιμονοποιήσεις τες απόψεις ΜΟΥ, εξισώνοντας ΜΕ με τον Συλλούρη;
Για τα υπόλοιπα που θίγεις και θετεις [για την “κυπριακή λύση”, τα χρονοδιαγράμματα, την εξεγερση των τουρκοκυπρίων, τη συμφιλίωση με τους τουρκοκύπριους, τες παρεμβάσεις των ξένων] σε ξεχωριστή ειδική ανάρτηση ...
Δημοσίευση σχολίου