Ανάρτηση 39/2010 [έκτακτη και σε συνέχεια της προηγούμενης]-Η βάρβαρη και αιματηρή επίθεση των ισραηλινών κατα των ακτιβιστών που πήγαιναν για τη Γάζα

Αφιερωμένο στους Παλαιστίνιους του Concentration Camp “Gaza Camp” [και στους δολοφονημένους ακτιβιστές από την επιδρομή των ισραηλινών κομάντος]:

«Μιλάτε, δείχνετε πληγές αλλόφρονες στους δρόμους,
Τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σας σαν σημαία...»
[«Κι ήθελε ακόμη ...» - Μανόλης Αναγνωστάκης]

Τραγικές και δραματικές οι εξελίξεις στο θαλάσσιο μέτωπο της Γάζας μετά την απάνθρωπη, αιματηρή και πολύνεκρη επίθεση ισραηλινών κομάντος στα καράβια που συμμετείχαν στην επιχείρηση “Eνα καράβι για τη Γάζα” [για αποστολή ανθρωπιστικής βοηθείας στους εγκλωβισμένους της Γάζας] ...
Αντί λοιπόν, να προβώ σε προσθήκες [για το θέμα] στο κυρίως κείμενο του προηγούμενου μου post [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/05/382010.html] ή/και σε κατάθεση σχολίων τόσο εκεί όσο και σ’ αλλά Blogs τα οποία ασχολήθηκαν με το θέμα, προτίμησαν να κάμω μια νέα [σύντομη] ανάρτηση ...

Όπως προείπα [πιο πάνω] οι ισραηλινοί, στην προσπάθεια τους να παρεμποδίσουν τον διεθνή στυλίσκο των φιλο-παλαιστινίων ακτιβιστών [700 περίπου στον αριθμό] να πλησιάσει τη Γάζα [και να παραδώσει ανθρωπιστική βοήθεια], επιτέθηκαν στα πλοία [σε διεθνή ύδατα] και οδήγησαν τα πράματα σε αιματοκύλισμα. Μια ζωή λειτουργούν ως χωροφύλακες της περιοχής. Όπως εκτιμάται τουλάχιστον 15 άτομα σκοτώθηκαν από την επιδρομή των ισραηλινών κομάντος, ενώ περισσότερα των 30 τραυματίστηκαν. Από τους νεκρούς, οι περισσότεροι είναι τουρκικής υπηκοότητας [η κύρια επίθεση έγινε ενάντια σε πλοίο υπό τουρκική σημαία – και πολύ πιθανόν να μην ήταν τυχαίο τούτο], γι’ αυτό και δημιουργήθηκε σοβαρή διπλωματική [κι όχι μόνο όπως εξελίσσεται] αντιπαράθεση μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ [με ανάκληση μάλιστα και του πρεσβευτή της Τουρκίας στο Ισραήλ] ...

Κτηνώδης και τρομοκρατική η επιθέσει τω ισραηλινών και σίγουρα καταδικαστέα. Όμως διερωτούμαι αν οι επιβαίνοντες στα καράβια και συμμετέχοντες στην αποστολή είχαν εκτιμήσει σωστά τους κινδύνους ή μήπως νόμιζαν ότι πήγαιναν σε εκδρομή – άκουσα ότι στο καράβι που δέχτηκε την κύρια επίθεση υπήρχε και βρέφος 18 μηνών!
Το Ισραήλ είχε δείξει ξανά τα δόντια του [και τις προθέσεις του] όταν πριν κάποιους μήνες ισραηλινοί ακταιωροί διεμβόλισαν το πλοιάριο “Dignity” που προσπαθούσε να πλησιάσει τη Γάζα μεταφέροντας και πάλι ανθρωπιστική βοήθεια... Τότε [ευτυχώς] ΔΕΝ υπήρξαν θύματα...

Το Ισραήλ είναι μια στυγνή κατοχική δύναμη [που λειτουργεί φασιστικά και γενοκτονικά σε βάρος των παλαιστίνιων]. Γι’ αυτό και η απάνθρωπη αντίδραση τους σε βάρος των ακτιβιστών ήταν κατ’ ΕΜΕΝΑ αναμενόμενη. Εδώ κρατούν ομήρους στη Λωρίδα της Γάζας ενάμιση εκατομμύριο πλάσματα και θα σκέφτονταν 700 ακτιβιστές που με τις ενέργειες τους αμφισβητούσαν την επικυριαρχία τους στην περιοχή γενικότερα και στη Γάζα ειδικότερα;

Μ’ αυτά ΔΕΝ θέλω να υποβάλω ότι πρέπει να συμβιβαζόμαστε με τέτοια φαινόμενα κρατικής τρομοκρατίας [αντίθετα η συνείδηση ΜΟΥ εξεγείρεται, επαναστατεί και τα καταδικάζει]! Αλλά όταν συμμετέχουμε σε ακτιβιστικές εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες [που έχουν μάλιστα και πολιτικό χαρακτήρα, όπως η συγκεκριμένη που στόχευε στο να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας] πρέπει αν αναλαμβάνουμε και τα ρίσκα που τυχόν εμπεριέχουν! Χωρίς τη συγκεκριμένη ακτιβίστικη δράση δεν θα μπορούσε να αποκαλυφτεί [για ακόμα μια φορά] η αγριότητα και η τρομοκρατική φύση του ισραηλινού κράτους. Εν τέλει, ουδέν κακό αμιγές κακού. Η παγκόσμια κατακραυγή που προκάλεσε η άνανδρη δολοφονία τόσων ακτιβιστών, ίσως τροχιοδρομήσει κάποιες θετικές εξελίξεις που θα οδηγήσουν σε βελτίωση της κατάστασης στη Γάζα καθώς και στα άλλα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.

************************
[Περαιτέρω σκέψεις και προβληματισμούς ΜΟΥ θα καταθέσω στη συνέχεια ...]

Anef_Oriwn
Δευτέρα 31/5/2010 – 9:45 μ.μ.

Υστερογραφήματα:

Σε μια πρώτη [τηλεγραφική] παρέμβαση μου στο Blog του Gregory [link: http://nekatomata.blogspot.com/2010/05/blog-post_28.html] επί του θέματος [της απαγόρευσης από την κυπριακή Κυβέρνηση του απόπλου και κατάπλου των καραβιών της αποστολής από και προς τα κυπριακά λιμάνια] είχα πει αναφερόμενος στο περιεχόμενο του post «Συμφωνώ και επαυξάνω!», προβληματιζόμενος βασικά για το τεχνοκρατικό τρόπο διαχείρισης της υπόθεσης αλλά και για τες πιθανές πολιτικές σκοπιμότητες.
Ακολούθως άφησα σχόλιο στο Blog του PolitisPittas - link: http://politispittas.blogspot.com/2010/05/blog-post_29.html [καταγράφοντας τους γενικότερους προβληματισμούς ΜΟΥ για τη αδυναμία της Αριστεράς – όχι μόνο της κυπριακής - να οργανωθεί και να συντονιστεί για να δράσει συλλογικά για τα πολιτικά ζητήματα της περιοχής]. Σχόλιο άφησα και στο δικό μου Blog [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/05/372010-1958-o.html], όπου ακολούθως έκαμα κα ειδική ανάρτηση για το θέμα [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/05/382010.html].
Παρακολουθώντας τα κύρια άρθρα στες προαναφερόμενες αναρτήσεις καθώς και τες συζητήσεις σε διάφορα Blogs [όπως και σ’ αυτό του Μιχάλη - link: http://mihalismihail.blogspot.com/2010/05/blog-post_30.html] οι προβληματισμοί μου ΔΕΝ εξέλειπαν. Σκέψεις πολλές και ποικίλες εξακολουθούν να διαπερνούν και κατακλύζουν το μυαλό ΜΟΥ. Όπως ας πούμεν,

1. Πολλοί από ‘ΜΑΣ [εξ Αριστερών ορμώμενοι] νοιώσαμε [άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο] είτε ριγμένοι, είτε άβολα, είτε στεναχωρημένοι ή και οργισμένοι από την εξέλιξη που έχουν πάρει τα πράματα ... Και για την απαγορευτική απόφαση της κυπριακής Κυβέρνησης, αλλά [και σίγουρα πιο πολύ] και για την απάνθρωπη και δολοφονική επίθεση των ισραηλινών κατά των ακτιβιστών. Μπορεί τούτο να οφείλεται σε συναισθηματικούς ή/και σε ιδεολογικούς λόγους, ή [όπως έγραψε κι ο σχολιογράφος Michael στο Blog του Μιχάλη] γιατί παραμένουμε «ρομαντικά κολλημένοι με τον αριστερό ιδεαλισμό». Όμως μήπως και έχει δίκιο η Disdaimona όταν λέει ότι “… στα πολιτικά παιχνίδια ...” [που και η Αριστερά άγεται για να παίξει] … “οι ιδεολογίες εκλείπουν”;

2. Η ακτιβίστικη δραστηριότητα και δράση σώζει [μάλλον] και την αξιοπρέπεια ΟΛΩΝ ΕΜΑΣ των υπολοίπων ως Ανθρώπων [σε τέτοιες περιπτώσεις που η επίσημη Αριστερά ακολουθεί άλλη πολιτική]. Μας ταρακουνά και ΜΑΣ βγάζει από την μικροαστική βολή κι απάθεια ΜΑΣ! Δείχνει ότι κάτι κινείται πέραν και εκτός πλαισίων, κανονισμών, τεχνοκρατικών τυπικοτήτων αλλά και φιλολογιών περί του διεθνούς δίκαιου και των θεσμοθετημένων [σε κλειστά δώματα] νομίμων διαδικασιών [που ερμηνεύονται κι αυτές κατα το δοκούν]. Μπορούσαν άραγε 700 ακτιβιστές να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας; Δεν πήγαιναν σαν πρόβατα στην σφαγή; Ποιος ο ρόλος [ή και οι ευθύνες] των ΜΚΟ που οργάνωσαν και στήριξαν αυτή την πρωτοβουλία; Το Ισραήλ είχε ήδη δείξει δείγματα γραφής για τη στάση και συμπεριφορά του [σε προηγούμενες παρόμοιες εκστρατείες και αποστολές, αν και μικρότερες]. Πόσο λήφθηκαν αυτά τα δεδομένα υπ’ όψη;

3. Γενικότερα η Αριστερά [κι όχι μόνο η κυπριακή] αν ήθελε να παράξει έργο σ’ αυτήν την περίπτωση [ή και σ’ άλλες παρόμοιες] που πραγματικά να ταρακουνούσε τα λιμνάζοντα ύδατα που περιβάλλουν την κουφή και θεόστραβη [και συμφεροντολόγα] διεθνή κοινότητα ΔΕΝ θα ‘πρεπε να προσπαθήσει να δώσει μια μαζικότητα σε τέτοιες πρωτοβουλίες; Δεν μπορούσαν τα 8 καράβια να ήταν 100, ας πούμεν; Και οι 700 ακτιβιστές να ήταν 7000; Δυστυχώς λείπουν από την περιοχή [δεν υπάρχουν] οι πολιτικοί φορείς, απουσιάζει η πολιτική οργάνωση κι ο προγραμματισμός σε περιφερειακό επίπεδο. Αυτό πραγματικά με στεναχωρεί και μ’ εξοργίζει!

Anef_Oriwn
Δευτέρα 31/5/2010 – 11:55 μ.μ.

*************************
Προσθήκη 1//6/2010 [Μέρα του Παιδιού] – 6:30 μ.μ.:
Τελικά οι νεκροί από την βάρβαρη δολοφονική επίθεση των ισραηλινών κομάντος ήταν 9! ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι συνελήφθησαν – 500 περίπου άτομα τελούν υπό κράτηση ενώ άλλα 50 άτομα έχουν ήδη απελαθεί ...
Πιο κάτω θα παραθέσω κι ένα link [για ανάρτηση στο Blog του ΚοκκινοΠίπερου - http://red-pep.blogspot.com/2010/06/blog-post.html ] όπου παρατίθεται συνέντευξη του ακτιβιστή Αριστείδη [Άρη] Παπαδοκωστόπουλου, ο οποίος συμμετείχε στην αποστολή [και έχει ήδη απελαθεί] ...

Anef_Oriwn