Ανάρτηση 35/2010* [“εορταστική”, “τιμητική”, αλλά και βεβηλη, αμαρτωλή και αθεόφοβη] – Περί του Κωνσταντίνου του “Μέγα” και Αγ(ρ)ίου ο λόγος...

[*Γράφτηκε την Πέμπτη 13/5/2010] ...

Προειδοποιούνται οι «Έλληνες, Χριστιανοί κι Ορθόδοξοι», ότι η ανάγνωση και μόνο του πιο κάτω κειμένου μπορεί να διαταράξει πολύ σοβαρά τες θρησκευτικές/πνευματικές τους ισορροπίες.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το ορθόδοξο εορτολόγιο [και το νέο ημερολόγιο] την επόμενη Πέμπτη είναι των Α(γ)ρίων Κωνσταντίνου και [και της μητρός αυτού] Ελένης... [Μεγάλ’ η χάρη ΤΟΥΣ και Βοήθεια ΣΑΣ!] ... Ρωμαίοι μεν αμφότεροι, αλλά ελληνοποιηθέντες δε ...

Κατ’ αρχάς να ευχηθώ στον φίλτατο Κώστα [πολύ καλό φίλο από τα παλιά – από τες εποχές τες φοιτητικές] Χρόνια Πολλά τζιαι Καλά, να Ζήσει! [Σίγουρα ΔΕΝ με διαβάζει – ιδέα ΔΕΝ θα έχει για την ύπαρξη του Blog μου, αλλά μια τζιαι θα κάμω ανάρτηση σχετική μ’ αυτή τη θρησκευτική γιορτή είπα να στείλω και τις ευχές μου στους αγαπητούς φίλους που γιορτάζουν - είτε θρησκεύουν αυτοί, είτε όχι]... Ελένην [ωραία ή μη] ΔΕΝ έχει στο κοντινό μου περιβάλλον για να τρέξω να της ευχηθώ - μετά λουλουδικών και ασπασμών. [Και η Μενεγάκη μακριά είναι, ρε γαμώτο, να της ευχηθούμε και να εισπράξουμε και κανένα φιλάκι!] Πως είπατε, γιορτάζει και η Ελένη η Θεοχάραινα; Μππρρρρρρρρρ ... Είναι και η Ελένη η Ελενάρα, η Δημάρχαινα της Λευκωσίας [που εν τζιαι δική ΜΑΣ], αλλά κι αυτή δεν είναι κοντά...

Και τώρα στο ψητό [μετά τα ορεκτικά], για τον Κωνσταντίνο τον αγιοποιηθέντα και μεγαποιηθέντα! Πιο κάτω θα παραθέσω σύντομο [σχετικό με το Κωνσταντίνο] απόσπασμα από το υπό μελέτη, επεξεργασία και συγγραφή [αιρετικό] “έργο” μου [υπό τον τίτλο] “Βίοι Αγ(ρ)ίων κι άλλες Άγ(ρ)ιες ιστορίες”. Να αναφέρω ότι υπό συγγραφή βρίσκεται κι έτερο άκρως ανατρεπτικό έργο μου – κι αυτού θρησκευτικού περιεχομένου – υπό τον ευφάνταστο τίτλο “Βι(β)λικές ιστορίες ή Ιστορίες βιβλικές, πικάντικες και σχεδόν πορνογραφικές” … 

**************************** [Συμπληρωματικό σχόλιο 22/5/2010: 
Έτσι για να δικαιώνουμε τζιαι τους ... “νούνους” (ΜΑΣ) που ΜΑΣ βάφτισαν «πορνοσάτιρους» - το «–τι» με ιώτα όμως - γιατί σατιρίζουμε τα «πορνό» ή/και γιατί ξεκινούμεν τες σάτιρες πορνόν πορνόν δηλ. πρωί πρωί. Που ‘στε [πούστε!] ακόμα που σκέφτομαι να παραλάβω – σατιρικώς εννοώ - και τες ... “εθνικές” ΜΑΣ πουτάνες!]

***************************** [Κάποτε, τον καιρό που ήμουν φοιτητής, διάβασα ένα βιβλίο/μελέτη για τη Βίβλο κάποιου ξένου συγγραφέα, όπου ο τελευταίος χαρακτήρισε τη Βίβλο ως ένα βιβλίο γεμάτο αίμα, σεξ και απληστία, γι’ αυτό και είπα να το διερευνήσω περαιτέρω - εν καιρώ το δέοντι] ...

Σίγουρα οι πιστοί [πάσης φύσεως και ποιότητας] βλέπουν και αποδέχονται [δογματικά και χωρίς προβληματισμό και συζήτηση – γιατί έτσι τους εμάθαν] τα θετικά του βίου των “Αγίων” της Εκκλησίας – τον μοναχικό τους βίο, το “θεόπνευστο” πνευματικό τους έργο, θεάρεστες πράξεις, τα “θαύματα” που επιτέλεσαν εν ζωή και επιτελούν και μετά θάνατο [άλλο ανέκδοτο κι αυτό καθώς άμα τα μελετήσεις αποδεικνύονται μούσι!] ...
Γι’ αυτό και ο Κωνσταντίνος ο καλούμενος Μέγας και Άγιος (κάποιος ειδικός επί των αγιοποιήσεων μπορεί να εξηγήσει και σε ΜΕΝΑ, τον αδαή κι “άπιστο Θωμά” να μου εξηγήσει γιατί;) δεν αποτελούσε εξαίρεση. Αφού σκότωσε, έσφαξε, λεηλάτησε και διάφορα άλλα τοιούτου είδους “μικροπαραπτώματα”, κατέφυγε στα ιερατεία επιδιώκοντας άφεση αμαρτιών. Εδώ πάει γάντι και ένα τραγουδάκι της Αρλέτας που λέει [link: http://www.youtube.com/watch?v=OecIHzEwhDw&feature=related] : “Προχθές αργά στο μπαρ «Το ναυάγιο», βρέθηκα να τα πίνω μ' έναν άγιο, καθότανε στο διπλανό σκαμπό και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό … Και μου είπε εγώ τους, αγαπάω τους κολασμένους, αν θες ν' αγιάσεις πρέπει ν' αμαρτήσεις. Ε, κι αν προλάβεις, ας μετανοήσεις ...”! [Κι ο Κωνσταντίνος διέπραξε όχι απλά αμαρτήματα αλλά εγκλήματα και μάλιστα ουκ ολίγα και αμελητέα! Και σήμερα λέγεται και πιστεύεται ότι κάμνει τζιαι θαύματα ομού μετά της αγ(ρ)ίας αυτού μητρός].Πιο κάτω θα παραθέσω κάποια σημαντικά και ενδιαφέροντα στοιχεία περί του Κωνσταντίνου του σπουδαίου αυτού προσώπατου της Ορθοδοξίας [και τα οποία πολύ πιθανόν να ΣΑΣ σηκώσουν και την ... τρίχα – όπου κι αν έχετε αυτή!]:


********************
Περί του Κωνσταντίνου τον “Μέγα” και “Αγίου” το ανάγνωσμα.

Ο Κωνσταντίνος ήταν νόθος γιος του Αυτοκράτορα Κωνστάντιου του Χλωρού από τη σχέση του με την παλλακίδα Ελένη [την μετεξελειχθείσα σε Αγία] με την οποία συζούσε όντας ακόμα παντρεμένος με άλλη. [Παλλακίδα ήταν η γυναίκα που συζούσε με έγγαμο άντρα!].

Ο Κωνσταντίνος είχε αποκτήσει από την πρώτη του σύζυγο τον Κρίσπο και από την δεύτερη την Φαύστα άλλους τρεις. [Οι αυτοκράτορες δεν είχαν πρόβλημα να παντρεύονται όποια ήθελαν και όποτε ήθέλαν ή να έχουν παλλακίδες. Αν η νόμιμη τους σύζυγος δεν πέθαινε κανονικά – από αρρώστια ή πάνω σε καμιά γέννα τότε αποδημούσε εις κύριο είτε με το ζόρι είτε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Έτσι δεν είχαν να σκέφτονται για τα δικηγορικά έξοδα σε περίπτωση διαζυγίου ή για καταβολή διατροφών].{Ας μην ξεχνάμε και τη δικιά μας - από τον καιρό της μεσαιωνικής Κύπρου [τη λατινοκύπρια] Ιωάννα ντ’ Αλεμάν μιαν από τις ερωμένες του Βασιλιά Πέτρου του Α΄. Η σχέση της με τον Βασιλιά και η αντιπαράθεση της με τη Βασίλισσα Ελεονόρα [αν και είχε κι εκείνη τα τσιλιμπουρδίσματα της!] πιστεύεται ότι αποτέλεσαν το θέμα του γνωστού μεσαιωνικού κυπριακού ποιήματος της "Αροδαφνούσας". Την ιστορία αυτή ίσως την πούμε κάποια άλλη φορά όμως για λόγους πληροφοριακούς να αναφέρω ότι η Ντ’ Αλεμάν ξεπαστρεύτηκε από τη Βασίλισσα, ενώ τον Βασιλιά τον δολοφόνησαν οι ευγενείς! Με το θέμα αυτό ασχολήθηκε κάποτε και η [πολυτάλαντη κι αθυρόστομη] Blogger Cake [«μια μπλόγκερ με πολύ ανεπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ, διαμορφωμένες δυνατές απόψεις και χαριτωμένη αθυροστομία» - link:http://kypriakablogs.blogspot.com/2010/03/h-cake.html], σ’ ένα ξεκαρδιστικό [περί της κυπριακής ιστορίας] post της στο Blog της – link: http://cupcake-freak.blogspot.com/2009/01/blog-post.html}.


Επανερχόμαστε όμως στο Άγ(ρ)ιο μας ... 
Ο Κωνσταντίνος που έβλεπε τον [γιο του] Κρίσπο σαν επικίνδυνο για την εξουσία του, με την κατηγορία ότι είχε ερωτικό δεσμό με την Φαύστα [την μητρυιά του] τον έσφαξε με τα χέρια του. [Μάλλον θα τους “έπιασε στα πράσα”, “βγήκε από τα ρούχα του”, κατάσταση στην οποία κυριολεκτικώς θα βρίσκονταν και οι δυο παράνομοι εραστές και “έγινε φονιάς”!]. Την σύζυγο του Φαύστα (μετά από προτροπή της αγίας ή καλύτερα αγρίας Ελένης, τη ζεμάτισε ζωντανή στο λουτρό της. Χριστιανικότατος τρόπος συμπεριφοράς! [Είπαν, μετά το έγκλημα και για να την σκαπουλάρουν, πως οι υδραυλικοί ξέχασαν να βάλουν παροχή κρύου νερού στο λουτρό – είχε μόνο παροχή ζεστού νερού!]. Παιδοκτόνος και συζυγοκτόνος ο Κωνσταντίνος! Άσε που για να εκλεγεί αυτοκράτορας (μετά το θάνατο του πατέρα του) η αυτοκρατορική φρουρά κατάσφαξε τα νόμιμα ετεροθαλή αδέλφια του και νόμιμους διαδόχους το θρόνου.
Εκεί στα βασιλικά κι αυτοκρατορικά δώματα, πέραν από τα «Σόδομα και Γόμορρα», [όπως θα αναφωνούσε και η γραφική παλιά ηθοποιά Γεωργία Βασιλειάδου, ότι γίνονταν], οι δολοπλοκίες δολοφονίες, οι σκοτωμοί, οι δηλητηριάσεις, τα ξεκοιλιάσματα των αντιπάλων και ανταγωνιστών [ανεξαρτήτως του αν αυτοί ήταν συγγενείς ή όχι – λεπτομέρειες ήταν αυτά], αποτελούσαν θέματα καθημερινής ρουτίνας! Και μετά κάποιοι λένε ότι ΕΓΩ μιλάω βέβηλα και ότι είμαι αμαρτωλός!

{Πολλές παρόμοιες ιστορίες [με ερωτοδουλειές, κερατώματα, ίντριγκες, δολοπλοκίες, σκοτωμούς και δολοφονίες] γραμμένες μάλιστα με χιουμοριστικό ύφος και στυλ, θα βρείτε στo βιβλίο του Νίκου Τσιφόρου “Σταυροφορίες”. Το βιβλίο το διάβασα προ αμνημονεύτων χρόνων – όταν ήμουν στρατιώτης}.

Μια όμως και μπήκαμε, στα βαθιά με τα ιστορικοθρησκευτικά ζητήματα, σκέφτομαι, αγαπητοί αναγνώστες, να ανεβάσω [σε ανάρτηση] ένα άλλο πιο παλιό μου πόνημα θρησκευτικού [πιο σωστά βιβλικού] και παράλληλα και γαργαλιστικού περιεχομένου [για να ευθυμήσουμε και λίγο] με θέμα το περιβόητο προπατορικό αμάρτημα! Όταν ήμασταν παιδιά μας τα είχα πρήξει [τα μυαλά, μην πάει ο νους σας ο πονηρός πουθενά αλλού] για τον όφι και το μήλο [άσχετο αν στο τέλος προέκυψε ... αππίδι για την Εύα].
Στην πραγματικότητα (κι αυτό βγαίνει και μέσα από τα βιβλικά συγγράμματα) το λεγόμενο προπατορικό αμάρτημα δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η γνωριμία των πρωτοπλάστων [πρώτα της Εύας και μετά του Αδάμ – αυτές οι γυναίκες όλα πρώτες τα μανθάνουν] με το Σεξ! Όλα τα άλλα περί μήλων, passion fruits μπανανών, φραουλών, δαμάσκηνων και άλλων εδωδίμων φρούτων είναι παραμύθια της Χαλιμάς!
Διανοηθήκατε καμιά φορά τι έγινε τότε και τι πάθαμε, φίλτατοι; Για ένα πήδημα της Εύας [μάλλον δύο ήτανε, ένα με τον όφι κι ακόμα ένα μετά, με τον Αδάμ], όλοι ΕΜΕΙΣ χάσαμε τον Παράδεισο! Ε, ρε τσακπινογαργαλιάρα Εύα!!!

Υστερόγραφον:
Τες πιο πάνω [ιστορικές[ πληροφορίες για τον Κωνσταντίνο τον Μέγα κι Ά(γ)ριο, τες είχα καταθέσει για πρώτη φορά στο διαδίκτυο πριν 2-3 χρόνια, ως σχόλιο στο τότε “Proletariakon” Blog που είχε ως διαχειριστή [τότε] τον πάλι ποτέ Proletario – χάθηκε κι αυτός τέλεια από την πιάτσα, έριξε πέτρα πίσω του! Όταν ο φίλτατος Proletarios διάβασε το εν λόγω κείμενο ΜΟΥ, σε απαντητικό σχόλιο του ΜΟΥ είχε πει περίπου [αν θυμάμαι καλά] τα εξής: «Ρε “αθεόφοβε”, που τα βρήκες όλ’ αυτά για τον Κωνσταντίνο;» Η λέξη «αθεόφοβος» αποτέλεσε και την αφορμή να εμπνευστώ και να γράψω ένα εμβριθές πόνημα περί «αθεοφοβίας», το οποίο όμως εκ τότε παραμένει καταχωνιασμένο στα συρτάρια ΜΟΥ [μαζί μ’ άλλο ακατονόμαστο υλικό!]. Ίσως όμως λίαν συντόμως το ανασύρω απ’ εκεί για να το κάμω post εδώ στο Blog μου μια και ο δικός ΜΑΣ ανώτατος [εν τη κύπρια γη] “θεοσεβούμενος” [ο Αρχιεπίσκοπος του 8%, ντε] αναδεικνύεται σε Μέγα “αθεόφοβο”! Κοντολογίς έχει εξελιχτεί σε μεγαλύτερο αθεόφοβο από ΕΜΑΣ!


Υστερόγραφον 2ον [αλλά άσχετο] - 21/5/2010:
Είπε και ελάλησεν χτες το πρωί ο βουλευτής Κερύνειας του ΔΗΚΟ Σοφοκλής Φυττής στον ραδιοσταθμό “ΑΣΤΡΑ” ότι “…το κόστος [που θα προκύψει από την αναγνώριση των εκ μητρογονίας προσφυγών] πρέπει να το επωμιστούν οι μη πρόσφυγες που επωφελήθηκαν ...”.
Σύντροφε Φυττή, συμφωνώ και επαυξάνω!!! Και αναφωνώ μεγαλοστόμως “Viva la revolution” – γιατί χαίρομαι που κι άλλοι πλέον αναγνωρίζουν πως μόνο με σοσιαλιστική επανάσταση θα λυθεί το κυπριακό!!!


Anef_Oriwn
Πέμπτη 13/5/2010