Ανάρτηση 34/2010 [δημοσιογραφική, περί της ελευθερίας του λέγειν και ισραηλινο-παλαιστινιακή] – Ψηφίδες από μια συνέντευξη ενός ισραηλινού ειρηνιστή.

[Γράφτηκε την Κυριακή 16/5/2010]

Στην [ελληνική] εφημερίδα “Ελευθεροτυπία” του Σαββάτου, 8 του μηνός [την αγοράζω κάθε Σάββατο βασικά για να παίρνω το εκπληκτικό και πολύ επιμορφωτικό ταξιδιωτικό/γεωγραφικό ένθετο “Γεωσκόπιο” που περιλαμβάνεται στην σαββατιάτικη έκδοση της εφημερίδας, υπήρχε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του ισραηλινού φιλόσοφου και ακτιβιστή της ειρήνης Αβισάι Μαργκαλίτ [στη δημοσιογράφο Κατερίνα Οικονομάκου] ...
Το όλο δημοσίευμα [που θα το βρείτε ολόκληρο στο link:http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=08/05/2010&s=vioi-kai-politeies&c=texnes] έχει τίτλο “Ο συμβιβασμός δεν είναι προδοσία, αλλά η βάση της δημοκρατίας” [και ήταν αυτό που μου τράβηξε την προσοχή και έκατσα και διάβασα τη συνέντευξη του].

Ο κορυφαίος [όπως τον αποκαλεί, στην εισαγωγή του κειμένου της, η δημοσιογράφος] Ισραηλινός φιλόσοφος Αβισάι Μαργκαλίτ [Avishai Margalit], γεννημένος το 1939 στην Ιερουσαλήμ, όπου ζει έως σήμερα, είναι ένας από τους πιο επίμονους και συνεπείς ακτιβιστές για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή - ήταν μάλιστα από τα ιδρυτικά μέλη της οργάνωσης «Ειρήνη Τώρα» το 1978.
[Στα ελληνικά κυκλοφορεί το βιβλίο που έγραψε σε συνεργασία με τον Ian Buruma, “Δυτικισμός - Η Δύση στα Μάτια των Άλλων”, εκδ. “Κριτική”]...

Στη συνέντευξη του [και απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις της δημοσιογράφου] ο κος Margalit είπε κάποια που ενδιαφέροντα πράγματα πάνω σε διάφορα ζητήματα της τρέχουσας επικαιρότητας [που έχουν όμως και διαχρονική σημασία]. Μίλησε για την αναγκαιότητα των συμβιβασμών στες δημοκρατικές κοινωνίες, για την περιβόητη [και περιλάλητη εσχάτως και σ’ ΕΜΑΣ] ελευθερία της έκφρασης καθώς και για τον τρόπο που πρέπει να διαχειρίζονται οι δημοκρατίες ένα ακροδεξιό ρατσιστικό κόμμα [καθώς τούτα τα κόμματα έχουν μια άνοδο τελευταίως στην Ευρώπη – σίγουρα λόγω της οικονομικής κρίσης]. Αναφέρθηκε επίσης και στην κατάσταση στο γκέτο της Γάζας ...

Πιο κάτω θα παραθέσω αποσπάσματα από την συνέντευξη του Ισραηλινού ακτιβιστή, όπου αναλύει τοις απόψεις του πάνω στα ζητήματα που προανέφερα ... [Με γαλάζιο χρώμα είναι οι ερωτήσεις και με κόκκινο οι απαντήσεις. Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου. Στην αρχή ή στο τέλος κάθε απάντησης υπάρχουν και τα δικά μου σχόλια].

******************************
1. Για τους συμβιβασμούς:

Πρόλογος [εμού του Ιστολόγου]:
Οι συζητήσεις τζιαι οι κόντρα-συζητήσεις [σ’ όλα τα μέτωπα – και στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο και στο διαδίκτυο αλλά και σε καφενεία και café] για την περιλάλητη και καταφανώς καταταλαιπωρημένη ελευθερία [χαίρε, ω χαίρε ανδρειωμένη!] της έκφρασης στο διαδίκτυο [κι όχι μόνο], συνεχίζονται ακατάπαυστα με την παράθεση αντικρουόμενων απόψεων ... Ως γνωστό αφορμή γι’ αυτές τες συζητήσεις κι αντιπαραθέσεις δόθηκε [μέσα από το διαδίκτυο], από ένα απειλητικό σχόλιο που ειπώθηκε στο [ακατονόμαστο] Blog “Το Ρολόι του Χριστόφια” [Christofias Watch] και την εμπλοκή της Αστυνομίας [όταν ερεύνησε το σπίτι ενός εκ των –φερομένων - διαχειριστών του Blog, του “έγκριτου” Ξενή] ...
Προσωπικά ασχολήθηκα πολύ λίγο με το θέμα ... Τζιαι βαρκούμουν [ν’ ασχοληθώ με τες υποκρισίες και τα κροκοδείλια δάκρυα των φασιστοειδών κι όχι μόνο], αλλά τζιαι συνειδητά ΔΕΝ ήθελα να προσδώσω [και με το δικό ΜΟΥ λόγο] πέραν του δέοντος σημασία σ’ ένα περιστατικό οι βασικοί θιγόμενοι [οι διαχειριστές του W.C. Blog] “εκάμαν τον ψύλλον κάμηλον”. Και τη στιγμή που οι ίδιοι αποτελούν [στο διαδίκτυο] το άντρο εκκόλαψης, αναπαραγωγής κι ανακύκλωσης φασίζουσων νοοτροπιών και συμπεριφορών ...
Μ’ αυτήν μου την τοποθέτηση δεν προσπαθώ να δώσω άλλοθι ή να δικαιολογήσω τη στάση της Αστυνομίας να εμπλακεί τόσο άτσαλα κι αψυχολόγητα στην όλη υπόθεση [μπορούσε να λειτουργήσει πιο διακριτικά – παρ’ όλο που δύσκολα μπορούν να πράξουν κάτι τέτοιο τα όργανα των μηχανισμών καταστολής], αλλά έχω την άποψη ότι αυτή η περιλάλητη «ελευθερία της έκφρασης» έχει καταντήσει ένα λαστιχένιο παιχνίδι που μακραίνει ή κονταίνει αναλόγως των γούστων και επιθυμιών του χρηστή του! Ο καθένας την ερμηνεύει όπως τον βολεύει!
Ίσως να έχουν δίκιο όσοι καλοπροαίρετα προβληματίζονται ότι το συγκεκριμένο περιστατικό [με την εμπλοκή της Αστυνομίας] μπορεί να αποτελέσει [κακό] προηγούμενο για παρεμβάσεις στο διαδίκτυο. Όμως εμένα με προβληματίζουν κι άλλα ... Όπως, ας πούμεν, η απουσία [προηγουμένως] ουσιαστικής αντίδρασης [στο ίδιο το διαδίκτυο] για τες φασίζουσες καταστάσεις και συμπεριφορές που παρατηρούνταν και παρατηρούνται στο διαδίκτυο!
Όλ’ αυτά αποτελούν τις άλλες πολιτικές διαστάσεις του θέματος για τις οποίες όμως οι λαλίστατοι [κατα τ’ αλλά] κονδυλοφόροι και παρουσιαστές talk shows [της απορριπτικής «συνοπαρτζιάς»]επιμελώς υποβαθμίζουν ή/και παραγνωρίζουν παντελώς. Τούτη η τακτική δίνει άλλοθι στους πολέμιους των προσπαθειών για εξεύρεση λύσης μέσω ενός συμβιβασμού, καθώς η μονόπλευρη και μονοδιάστατη παρουσίαση των γεγονότων καθώς και η έντονη προβολή και στήριξη που έτυχε το εν λόγω [ακατονόμαστο] Blog από τα ΜουΜουΕ [χωρίς παράλληλα να προβάλλεται η χυδαία και αισχρή γραφίδα τους], έχει ηρωοποιήσει τους όποιους Ξενήδες, Ρηγάδες και λοι(μ)πούς «έγκριτους» στα μάτια των αφελών και των ανίδεων...

Δείτε λοιπόν, και τι λέει πιο κάτω [για τους συμβιβασμούς] ο Avishai Margalit στη συνέντευξη του:

Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων - ανθρώπων με κίνητρα που μπορεί να είναι πολύ ευγενή - οι οποίοι αντιλαμβάνονται τον συμβιβασμό κυρίως ως προδοσία, τον ερμηνεύουν ως μια έννοια μάλλον αρνητική.

«Ναι, πολλοί θεωρούν τον συμβιβασμό ισοδύναμο της προδοσίας. Είναι οι ίδιοι που διατηρούν μια ηρωική αντίληψη για την πολιτική - είτε πεθαίνεις είτε κατακτάς την κορυφή. Αυτές είναι οι δύο επιλογές. Ο φασισμός πάντοτε απεχθανόταν τους συμβιβασμούς. Για την ακρίβεια, η αντιπάθεια προς τους συμβιβασμούς ήταν ένα από κύρια δόγματα του φασισμού. Επίσης, κάποια στοιχεία στην επαναστατική Αριστερά επίσης αντιλαμβάνονταν την πολιτική με όρους ηρωισμού και περιφρονούσαν τον συμβιβασμό, θεωρώντας ότι η παραμικρή παραχώρηση είναι η αρχή για όλο και μεγαλύτερους συμβιβασμούς. Είμαι απολύτως αντίθετος στην ηρωική αντίληψη της πολιτικής, γιατί νομίζω ότι προτάσσει την ύπαρξη ενός ψευδούς διλήμματος - είτε το ένα είτε το άλλο, είτε άσπρο είτε μαύρο. Αλλά δεν πιστεύω ότι είναι έτσι. Πιστεύω ότι ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο υπάρχουν πολλές αποχρώσεις του γκρίζου. Είμαι σοσιαλδημοκράτης, άρα αυτό που διαρκώς με απασχολεί είναι πώς μπορεί να γίνει καλύτερη η ζωή. Και η βελτίωση της ζωής σπανίως είναι θέμα επιλογής ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο. Η δημοκρατία βασίζεται σε συμβιβασμούς».

Σχόλιο εμού του Ιστολόγου:
Λέει ο Avishai Margalit: «Ναι, πολλοί θεωρούν τον συμβιβασμό ισοδύναμο της προδοσίας. Είναι οι ίδιοι που διατηρούν μια ηρωική αντίληψη για την πολιτική - είτε πεθαίνεις είτε κατακτάς την κορυφή. Αυτές είναι οι δύο επιλογές. Ο φασισμός πάντοτε απεχθανόταν τους συμβιβασμούς.» - Αν μπα τζιαι για τους δικούς ΜΑΣ, τους αιωνίως διαφωνούντες, που τα λαλεί τούτα;

Σχόλιο 2ο [του Ιστολόγου] - 18/5/2010:
Ψες Δευτέρα, στην εκπομπή της κας Ειρήνης Χαραλαμπίδου στο ΡΙΚ, είχε μια πολύ συναρπαστική συζήτηση για το συγκεκριμένο περιστατικό [των απειλών που εκτοξεύτηκαν μέσω του W.C. Blog σε βάρος της ζωής του Μακάριου Δρουσιώτη] και για την ταλαιπωρημένη την «ελευθερία της έκφρασης» στο διαδίκτυο [και για το αν οι απειλές και οι βρισιές εμπίπτουν σ’ αυτήν την «ελευθερία»]... Για την ιστορία να αναφέρω ότι στο panel των συζητητών συμμετείχαν, ο [παθών] Μακάριο Δρουσιώτης, ο Ιωνάς Νικολάου [Πρόεδρος της κοινοβουλευτική Επιτροπής Νομικών], ο Αλέκος Μαρκίδης [πρώην Γενικός Εισαγγελέας], ο Παναγιώτης Σταυρινίδης [καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου] και ο Γιώργος Βαρνάβας [βουλευτής της ΕΔΕΚ]. Επίσης ν’ αναφέρω ότι ο τελευταίος αν και λεκτικά και γενικά καταδίκασε τες απειλές ενάντια στη ζωή του Μακ. Δρουσιώτη, εν τούτοις απέφυγε επιμελώς να καταφερθεί ενάντια στις [φασιστικές, χυδαίες και αισχρές] τακτικές και μεθόδους του συγκεκριμένου Blog …

**************************
2. Για τη διαχείριση και τη συμμετοχή στη διακυβέρνηση μιας χώρας, ακραίων κομμάτων:

Πώς διαχειρίζεται μια δημοκρατία ένα ρατσιστικό κόμμα;

Ας δοκιμάσουμε άλλα παραδείγματα από τη σύγχρονη διεθνή σκηνή. Πρόσφατα μπήκε στη Βουλή της Ουγγαρίας το Γιόμπικ, ένα ανοιχτά ακραίο ρατσιστικό κόμμα, που έλαβε 16,7% των ψήφων. Έχουμε λοιπόν ένα δημοκρατικό καθεστώς, που δεν έχει επιλογή παρά να συμβιβαστεί με ένα κόμμα το οποίο ανοιχτά διακηρύσσει την προτίμησή του σε απάνθρωπη μεταχείριση ανθρώπων που κατατάσσει σε κατώτερες φυλές, έτσι δεν είναι; Έχουμε να κάνουμε με ένα διεφθαρμένο συμβιβασμό;
«Αν τους επιτρέψουν να συμμετέχουν στην κυβέρνηση, τότε έχουμε οπωσδήποτε έναν διεφθαρμένο συμβιβασμό. Μια συμφωνία που θα νομιμοποιούσε το Γιόμπικ να πάρει μέρος στη διακυβέρνηση της χώρας θα ήταν διεφθαρμένη. Δύο πράγματα μπορεί να κάνει μια δημοκρατία με τέτοιου είδους ακραία ρατσιστικά κόμματα: είτε τους επιτρέπει να πάρουν μέρος στις εκλογές και όποιος θέλει τους ψηφίζει, είτε τα θέτει εκτός νόμου. Ως υπέρμαχος της ελευθερίας της έκφρασης, εγώ είμαι διατεθειμένος να ανεχτώ τη συμμετοχή τόσο άθλιων κομμάτων στις εκλογές. Αλλά η συμμετοχή στην κυβέρνηση είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, δεν πρέπει να είναι μέρος της συμφωνίας. Οι άνθρωποι τους ψήφισαν, ναι. Έκαναν λάθος. Δεν επιτρέπεται να κάνουμε συμφωνίες με ακραία ρατσιστικά στοιχεία. Σε περίπτωση που η επιβίωση μιας κυβέρνησης εξαρτάται από τη δική τους στήριξη, τότε τα μεγάλα κόμματα έχουν χρέος να κάνουν μια συμφωνία και να στηρίξουν το ένα το άλλο, προκειμένου να μην επιτρέψουν σε ακραίους ρατσιστές να συμμετάσχουν στη διακυβέρνηση της χώρας».

Σχόλιο εμού [του Ιστολόγου]:
Στον δικό ΜΑΣ τόπο οι ακραίοι [και οι εθνικιστές και οι ρατσιστές και οι μισαλλόδοξοι] πάντοτε είχαν προσβάσεις και ερείσματα στα ψηλά δώματα της εκτελεστικής εξουσίας. Ο εθνοκεντρικός και ελληνορθοδοξοκεντρικός τους λόγος κυριάρχησε και καθιερώθηκε ως ο επίσημος λόγος του κράτους. Η Κυπριακή Δημοκρατία θεωρούνταν και θεωρείται απ’ αυτούς τους κύκλους και τύπους ως ένα Ελληνικό Χριστιανικό κι Ορθόδοξο κράτος! [Πως το είπε ο ΧατζιηΛιασής; «Εγώ, είμαι Έλληνας, Χριστιανός και Ορθόδοξος»!] ... Γι’ αυτό και ΔΕΝ μπορούν να χωνέψουν με ΤΙΠΟΤΑ την εκλογή Χριστόφια στην Προεδρία της Δημοκρατίας και ούτε μπορούν να δεχτούν τη λύση Ομοσπονδίας καθώς σ’ αυτήν την περίπτωση θα (ξανα)έχουμε κοινό [συνεταιρικό] κράτος με τους τουρκοκύπριους ... Γι’ αυτό κι έχουν αφηνιάσει και λυσσάξει τα “κοπελλάτζια”! Φυσικά φοβούνται κιόλας [τώρα που ΔΕΝ έχουν ερείσματα στη εκτελεστική εξουσία] ότι «θα χάσουν την κουτάλα με τα ζουμιά» ...

Αλλά υπάρχει και μια άλλη διάσταση του ζητήματος την οποία αναλύει ο συγγραφέας Χρίστο Χατζιήπαπας σ’ ένα σύντομο άρθρο του στον “Πολίτη” του Σαββάτου 15 του μηνός [link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=945981&-V=archivecolumns&-p]:

“Απ’ αφορμή την υπόθεση... Makarios watch...”

“Η υπόθεση αυτή μου θύμισε κάποια ιστορικά σκαλοπάτια της καταστροφής. Από τον καιρό που ήμουν παιδαρέλι και μαζί μ’ ένα συμμαθητή στο δημοτικό αντιγράφαμε πύρινα αποσπάσματα για την Ένωση από το περιοδικό της Εθναρχίας Απόστολος Βαρνάβας. Τα κολλούσαμε πάνω στους στύλους του ηλεκτρικού που μόλις είχαν εγκατασταθεί τότε στο χωριό μας. Οι αποικιοκράτες μάς είχαν φέρει το φως το 1957 ή '58. Ήμουνα δέκα χρονών. Σε λίγους μήνες η ΕΟΚΑ προέβη σε σαμποτάζ του υποσταθμού στο χωριό. Θυμάμαι πως στο σπίτι σιγοψιθυρίζαμε για το άδικο της επιστροφής στο σκότος, ευτυχώς για λίγο. Τις μέρες εκείνες που ήταν σκοτάδι, μιας και δεν φέγγανε οι λαμπτήρες στο δρόμο, πέσανε φυλλάδια της Οργάνωσης. Αυτό ήταν το διαδίκτυό μας τότε. Και τι έγραφε η ιστοσελίδα της ΕΟΚΑ; Ο... Κωστής Τάδε να προσέχει τα λόγια του διαφορετικά θα φάει το κεφάλι του. Παίζανε χαρτιά στον καφενέ, όταν ο Κωστής είπε πως το φως της λάμπας ήταν καλύτερο από το φως του λουξ..., ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν... αντιπρόσωπος της Singer στο χωριό, ξενοχωρίτης που είχε εγκατασταθεί προ μηνών στη γειτονιά κουβαλώντας μαζί του μια αστεφάνωτη με βαμμένα χείλη. Θα πρέπει να τη ζήλευαν όλοι και την κρυφοκοίταγαν. Και συνέχιζε το άρθρο στο Grivas Watch: «Έτσι κι αλλιώς», κάπως έτσι δηλαδή, δε θυμάμαι αυτολεξεί, «η ηθική συμπεριφορά του σκανδαλίζει τους τίμιους ανθρώπους του χωριού». Θυμάμαι πως τις απειλές υπέγραφε κάτω κάτω: ο Αρχηγός Διγενής. Τότε αρχίσαμε να τον κοιτούμε όλοι με το μισό τον άνθρωπο, ακόμη και σαν στεφανώθηκε μια Τρίτη βράδυ άρον άρον και μας κέρασε κουφέτα με τη σέσουλα να ημερέψει το μάτι μας. Μια μέρα όμως φόρτωσε τη λιγοστή οικοσκευή του σε μια φορτήγα και πήρε των ομματιών του. Μας σιχάθηκε ο άνθρωπος, δε μάθαμε ποτέ για την τύχη του. Αργότερα θυμήθηκα τις... ιστοσελίδες του Εθνικού Μετώπου σε τοίχους και φυλλάδια και μετέπειτα τις προγραφές στο ΕΟΚΑ Β΄ watch που δεν χωρατεύανε καθόλου. Θυμάμαι τότε πώς άτολμοι και ανωφελείς πολιτικοί (όπως και τώρα) εξισώσανε τη βία με την... αντιβία, τα κάναν όλα ίσια ίσια, για να μην έχει κανένας παράπονο. Κι όταν τα τίναξε υπεύθυνος της Ιστοσελίδας, η Βουλή τον ανακήρυξε κι από πάνω “άξιο τέκνο(ν) της πατρίδος”, το οποίο (τέκνον) σε δυο χρόνια μέσα (αν και νεκρός), έφερε τον όλεθρο. Ο ολετήρ εκείνος... Και ο ιδεολογικός μονισμός γύρω από τη σελίδα εκείνη καλά κρατεί, παρά τη διχοτόμηση της πατρίδας και τα όσα λοιπά δεινά. Τη συντηρούν οι απόγονοί του, που φιμώνουν όποιον επιχειρήσει μιαν αλήθεια γύρω απ' αυτήν, κατσαδιάζουν όποιον μιλήσει για λύση, όποιον θέλει να διαφωτίσει για το τι εστί ομοσπονδία (την οποία διαπραγματευόμαστε 35 χρόνια), απαγορεύουν μαθητικές θεατρικές παραστάσεις, υπερασπιζόμενοι όμως (οι δεξιοί σοσιαλιστές αυτοί) τη... δημοκρατία και την ελευθερία της ρυπαρότητας και χαρακτηρίζοντας φασισμό ενέργειες παντελώς και θεσμικά νόμιμες. Δημοκρατία θα πει να βγαίνει ο Μακάριος να λέει αυτό κι ο άλλος από απέναντι και με παρρησία να λέει εκείνο κι όχι να πετά ασβέστη μέσα από κρησφύγετα. Φτάνει πια μ' αυτά, που μας έφεραν στην προσφυγιά κι αν συνεχίσουν έτσι, θα μας φύγουν κι απ' εδώ μια για πάντα.”

**************************
3. Για τη Γάζα:

Όσον αφορά τη Λωρίδα της Γάζας, θεωρείτε ότι θα ήταν θεμιτό να επιδιώξει το Ισραήλ κάποιου είδους συμβιβασμό με τη Χαμάς, με δεδομένο ότι το Ισραήλ θεωρεί τη Χαμάς τρομοκρατική οργάνωση και η Χαμάς ανοιχτά διακηρύσσει ότι επιδιώκει την καταστροφή του κράτους του Ισραήλ;

«Η Χαμάς είναι πολλά πράγματα -είναι ισλαμικό κόμμα, στο εσωτερικό του οποίου υπάρχουν διάφορες απόψεις και τάσεις, θα μπορούσε να εξελιχθεί στην κατεύθυνση του τουρκικού ισλαμικού κόμματος, αλλά θα μπορούσε να κινηθεί και προς την κατεύθυνση του Μπιν Λάντεν. Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί η Χαμάς. Για μένα το θέμα δεν είναι να κάνουμε ειρήνη με τη Χαμάς, αλλά να μην κρατάμε 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους σε πολιορκία, μετατρέποντας τη Γάζα σε μια τεράστια φυλακή. Αυτή τη στιγμή επείγει να κάνουμε μια προσωρινή συμφωνία προκειμένου να πάψει η ζωή των ανθρώπων να μοιάζει με συλλογική τιμωρία, επειδή τους κυβερνάει η Χαμάς. Η πολιορκία της Γάζας - για την οποία ευθύνονται και το Ισραήλ και η Αίγυπτος, την οποία πολλοί ξεχνούν να αναφέρουν - έχει φοβερό κόστος για τους ανθρώπους που ζουν εκεί. Πρέπει επειγόντως να ληφθούν μέτρα για να ανακουφιστούν. Το αν θα συζητήσουμε ή όχι με τη Χαμάς δεν είναι επείγον. Επείγον είναι να ανοίξουν λίγο τα σύνορα προκειμένου να αρχίσει μια ελεύθερη ροή ειδών πρώτη ανάγκης, με αντάλλαγμα η Χαμάς να απέχει από επιθετικές ενέργειες».

Σχόλιο [εμου] του Ιστολόγου:
Για την τραγική [και ντροπιαστική για τον ανθρώπινο πολιτισμό] κατάσταση των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας [και πιο συγκεκριμένα για το «γκέτο της Γάζας» κάμαμε ειδική ανάρτηση, την 53η του 2008 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/12/53-gaza-camp.html]. Στις σκέψεις μου ήταν να έκανα μέσα στον Απρίλη, μια νέα ανάρτηση για το «γκέτο της Γάζας» [εξ αφορμής των νέων βομβαρδισμών της Λωρίδας από τους Ισραηλινούς], αλλά δυστυχώς ΔΕΝ τα καταφέραμε [είχα κάμει μάλιστα και μια μικρή προετοιμασία] ...
Όμως, όπως ανακοινώθηκε, πριν μερικές μέρες από τους εμπλεκόμενους ακτιβιστές [την κίνηση “Free Gaza”] κατά τα τέλη αυτού του μηνός θα σαλπάρουν και πάλι προς τη Λωρίδα της Γάζας [αψηφώντας τα μέτρα αποκλεισμού των Ισραηλινών] πάνω από 8 καράβια-φορτηγά και επιβατηγά, με πολυεθνικό πλήρωμα και επιβάτες [και με σύνθημα “Ένα καράβι για τη Γαζα”], μεταφέροντας κυρίως βασικά υλικά ανοικοδόμησης (τσιμέντο, ξυλεία), καθώς και ιατρικό εξοπλισμό και ιατροφαρμακευτικό υλικό και σχολικές προμήθειες - υλικά που το Ισραήλ έχει απαγορεύσει να μπουν στη Γάζα. Το πιθανότερο είναι οι ισραηλινοί να ΜΗΝ τους αφήσουν να περάσουν και να φτάσουν στη Γάζα!!!
Πάντως ΕΓΩ, εν όσο ακούω φωνές στήριξης των Παλαιστινίων μέσα από το ίδιο το Ισραήλ παραμένω αισιόδοξος γιατί τούτες οι φωνές δείχνουν ότι ΔΕΝ χάθηκε τελικά η ανθρωπιά από το κόσμο ...

[Πολύ πιθανόν να επανέλθω - για τη Γάζα] ...

Για τη εισαγωγή, τους προλόγους, τα σχόλια
και το copy – paste,
Anef_Oriwn
Κυριακή 16/5/2010