Ανάρτηση 72/2009 [έκτακτη, πολιτική, “αριστερο-πατριωτική”, (επι)κριτική] – Μερικά σχόλια και ερωτήματα για μια συνέντευξη του Γ. Χριστοδουλίδη, Jr..

Σήμερα εκτάκτως [για να μην παλιοχρονίσει – όπως την έπαθα και μ’ άλλα θεματα] θα ασχοληθούμε και θα σχολιάσουμε [μιλώ στην μεγαλοπρεπή πληθυντικό] μερικά σημεία [όσο το δυνατό περισσότερα μας επιτρέψει ο περιορισμένος χρόνος μας] από μια συνέντευξη του Γιώργου Χριστοδουλίδη, του εγγονού [της εκ Λάρνακος γνωστής παραδοσιακής ΑΚΕΛικής οικογένειας], η οποία [συνέντευξη] δημοσιεύτηκε σε δύο μέρη [χτες Δευτέρα και σήμερα Τρίτη] στο διαβόητο blogκιν των “Γριστοφογουτσσιανών* Απο(κατα)στατών” της Δημοκρατίας [τρομάρα τους] ... [*Σημείωση: Γριστοφογουοτσσιανοί – από το όνομα του Ακατονόμαστου blog τους “Christofias Watch”…]

Μερικές παρατηρήσεις θέλω να κάνω και συνάμα να υποβάλω και μερικά ερωτήματα αλλά κι απορίες – πιο πολύ ρητορικά θα είναι γιατί ΔΕΝ περιμένω ότι ο κος Γ. Χριστοδουλίδης θα περάσει απ’ εδώ, να τα δει και να δώσει απαντήσεις ... Αλλά ΟΥΤΕ κι έχω την ψευδαίσθηση ότι κάποιος από τους κους Επιτρόπους θα το κάνει – δηλ. να σχολιάσει οτιδήποτε από τα γραφόμενα του με το πραγματικό του nickname ή θα μεταφέρει το μήνυμα στον άμεσα ενδιαφερόμενο [τον συνεντευξιαζόμενο Γιώργο Χριστοδουλίδη] για να μας ανταπαντήσει ... Κάποιους από τους κλώνους τους [ανώνυμους και ψευδώνυμους] θα αμολήσουν κατα δω μεριά, για να “καθαρίσουν” με χαρακτηρισμούς κι αφορισμούς [ως συνήθως].

Τούτη τη φορά ΔΕΝ θα προχωρήσω να παραθέσω [εδώ στο Blog μου] ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης [του κου Χριστοδουλίδη], όπως συνήθως κάνω όταν σχολιάζω άλλα κείμενα ... Θα παραθέσω μόνο την εισαγωγή του Επιτρόπου Έβρου και τη σταχυολόγηση [από τα λεγόμενα του Γ. Χρ.] που έκαμε ο κος Επίτροπος ... Το κείμενο με τα σχόλια και τις παρατηρήσεις μου είναι ούτως ή άλλως μεγάλο, γι’ αυτό και δεν υπάρχει λόγος να το μεγαλώσω κι άλλο ... Εξ άλλου κάποιος μπορεί να ανατρέξει στο κείμενο της συνέντευξης [αν το επιθυμεί διακαώς] χρησιμοποιώντας τα links:
1. http://christofias-watch.blogspot.com/2009/11/christofias-watch_30.html
2. http://christofias-watch.blogspot.com/2009/12/blog-post.html

************
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Σχόλια, ερωτήματα, παρατηρήσεις, απορίες, συλλογισμοί, σκέψεις τζιαι δκιαολισμοί [διαλογισμοί] του Ιστολόγου:

1. Κατ’ αρχάς να σημειώσω και να πω ότι:

a. Τον συνεντευξιαζόμενο από τους Γριστοφογουοτσσιανούς Επιτρόπους κον Γιώργο Χριστοδουλίδη [τον νεώτερο] ΔΕΝ τον γνωρίζω προσωπικά … Εδώ θα περιοριστώ στο να κρίνω και να σχολιάσω αποκλειστικά και ΜΟΝΟ τις απόψεις και τις πολιτικές του τοποθετήσεις αφού επέλεξε και θέλει να τις εκφράζει και δημόσια [και στην blogόσφαιρα] ... ΔΕΝ θα με απασχολήσουν ΚΑΘΟΛΟΥ άλλα ζητήματα όπως, ας πούμε, οι αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις του πατέρα Δώρου Χριστοδουλίδη με το ΑΚΕΛ [και οι λόγοι γι’ αυτές τες εντάσεις – αν δηλ. είναι οικονομικοί ή όχι]...

b. Με τους “άσπονδους φίλους”, τους Γριστοφογουοτσσιανούς Επιτρόπους θα αποφύγω να ασχοληθώ [στο μέτρο του δυνατού φυσικά] ... Αναμένω όμως ότι θα δεχτώ την χυδαία επίθεση τους.
Διερωτούμαι όμως γιατί ο ποιητής κος Γ. Χρ. επέλεξε το blog των Ακατονόμαστων Γριστοφογουοτσσιανών για την «αποκλειστική συνέντευξη» του; Μήπως γιατί υιοθετεί και τις μεθόδους σπίλωσης και διασυρμού προσώπων, τις οποίες εφαρμόζουν συστηματικά οι κοι Επίτροποι του blog τους;

c. Ο Γ. Χρ. είναι μεν επικριτικός απέναντι στον Πρόεδρο Χριστόφια και το ΑΚΕΛ και αποστασιοποιείται από τις πολιτικές που ακολουθούν [δηλώνοντας την ίδια στιγμή ότι παραμένει αριστερός], όμως οφείλω να πω ότι ο λόγος του είναι βασικά [πλην 2-3 εξαιρέσεων – ουδείς τέλειος] ήπιος και νηφάλιος, χωρίς χαρακτηρισμούς, αφορισμούς, δαιμονοποιήσεις και χυδαιότητες, όπως πράττουν συστηματικά οι blogοδεσπότες που τον φιλοξενούν [ίσως γιατί είναι ποιητής ο άνθρωπος – εξ ου και το διερώτημα μου στο σημείο 2b.]. Δεν είναι μηδενιστικός και δεν αφορίζει τον Πρόεδρο. Πιστώνει τον Πρόεδρο ότι “δεν θα παραδοθεί αμαχητί” και παράλληλα διατηρεί [για τον κον Γ. Χρ. μιλάμε πάντα] μια «αμφιλεγόμενη ελπίδα» γιατί [όπως λέει ο Γ. Χρ.] ο Πρόεδρος «έχει στο νου του ένα διαβολικό σχέδιο», που θα οδηγήσει στην τελική απόρριψη των πάντων. Πιο συγκεκριμένα: “Εδωσε τόσα πολλά στις διαπραγματεύσεις, έχοντας κατά νου πως θα αναγκαστεί να απορρίψει το κυρίως μενού που θα μας προσφερθεί, ένεκα των διχοτομικών θέσεων που θα περιέχει, και ότι το έκανε για να μην του προσαφθεί η κατηγορία του αδιάλλακτου.” Και μετά έχουν παράπονο γιατί τους λέμε απορριπτικούς, όταν μέρα νύχτα ονειρεύονται απορρίψεις ...
Πέραν τούτων όμως, ο Γ. Χρ. είναι και αντιφατικός και δεν τεκμηριώνει ούτε τους φόβους που εκφράζει, ούτε και τα κινδυνολογήματα που εκτοξεύει ... Φέρ’ ειπείν να πούμε, [που λαλεί τζι’ παρέας ο Ρεπάνιας], πως τεκμηριώνει ότι “σίγουρα προς δίκαιη λύση δεν πορευόμαστε από τη στιγμή που έχουμε αποδεχθεί ως ε/κ πλευρά στοιχεία καταφανούς αδικίας” ή ότι “παίρνουμε […] τμηματικά πρόνοιες (τις χειρότερες!) εκείνου του σχεδίου [του Ανάν] για να φτάξουμε ένα νέο παζλ” …

d. Μέσα στον λόγο του δεν παρατηρώ να προτείνει διεξόδους... Περιορίζεται σε κριτικές, κάτι που έχω παρατηρήσει να κάνει και στην αρθρογραφία του που φιλοξενειται κυρίως στον "Φιλελεύθερο". [Ήδη έχω γράψει κι ένα κείμενο όπου σχολιάζω ένα άρθρο του για την Ομοσπονδία στην Βοσνία – Ερζεγοβίνη, το οποίο ελπίζω να αναρτήσω λίαν συντόμως] ...
Δεν μας επεξηγε,ί ούτε μας αναλύει πως θα πετύχουμε «δίκαιη λύση». Απλώς αρκείται να μας πει [στο τέλος του δευτέρου μέρους της συνέντευξης του] ότι “Δεν ξέρω αν είναι ουτοπία [μια δίκαιη λύση στο κυπριακό]. Πολύ πιθανόν” και “… δεν ξέρω αν μπορούμε να πετύχουμε δίκαιη λύση …” [Είπαμε ο άνθρωπος είναι λογοτέχνης και δη ποιητής κι όχι πολιτικός ή πολιτικάντης].

e. Παράλληλα όμως περίμενα [μια και δηλώνει ότι εξακολουθεί να είναι αριστερός], ότι θα μας ανέλυε και τες κοινωνικοοικονομικές διαστάσεις και παραμέτρους του κυπριακού προβλήματος οι οποίες προκαλούν και τες αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό μέτωπο, κι όχι απλώς ξερά, στεγνά και μονόπλευρα να μας υπενθυμίζει τους «ιμπεριαλιστικούς, νεοταξικούς και νεοαποικιακούς ζυγούς» ή «την Ευρώπη των μονοπωλίων και των στυγνών συμφερόντων»... Άραγε οι σημερινοί συνοδοιπόροι του σε ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, μερίδα του “Συναγερμού”, ΕΥΡΟΚΟ, Οικολόγους, Αρχιεπισκοπές και Επισκοπές πόσο απαλλαγμένοι είναι από εξαρτήσεις [οικονομικές και πολιτικές] που έχουν να κάνουν με ευρωπαϊκά [αλλά και τοπικά] συμφέροντα;

************
2. Μερικά σχόλια και κάποιες παρατηρήσεις κι απορίες πάνω σε επιμέρους ζητήματα [κυρίως απ’ αυτά που τονίζονται στη σταχυολόγηση και την εισαγωγή του κου Επιτρόπου, που θα παραθέσω πιο κάτω]:

2.1. Τάδε έφη Ευρυβιάδης στην εισαγωγή του στο post των Γριστοφογουοτσσιανών:
“Γ. Χριστοδουλίδης: Ο δημοσιογράφος αριστερός πατριώτης - Ο δημοσιογράφος Γιώργος Χριστοδουλίδης δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ανήκει σε μία από τις πιο σημαντικές οικογένειες στο χώρο της κυπριακής αριστεράς. Αρθρογραφεί συχνά στον κυπριακό τύπο και διακρίνεται για το ελεύθερο πνεύμα του και τη βαθυστόχαστη σκέψη του.
Τον ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη και η παρουσία του στην ιστοσελίδα μας, είναι για εμάς ιδιαίτερα τιμητική.”

2.2. Τάδε έφη [μεταξύ άλλων] ο Γιώργος Χριστοδουλίδης:
[Μέσα σε αγκύλες και με κόκκινο χρόνο τα δικά μου σχόλια]:

i. “Όταν ο Τάσσος σηκωνόταν να μιλήσει, οι άλλοι άκουγαν.” – [Καλά, σήμερα όταν μιλάει ο Χριστόφιας οι άλλοι ΔΕΝ το άκουνε; Και για τί μιλούσε ο Τάσσος, για το πρόγραμμα του για κοινωνική δικαιοσύνη;] ...

ii. “Υιοθετεί ο κ. Μπράουν τις αρχές που θα πρέπει να διέπουν τη λύση του Κυπριακού όπως τις διακηρύττει ο Πρόεδρος και δεν το αντιληφθήκαμε;” – [Εμάς πρώτα και κύρια μας ενδιαφέρει τί διακηρύττει ο Πρόεδρος, και ΟΧΙ τί – σίγουρα διαφορετικό – υιοθετεί ο κ. Brown] …

iii. “Κάποτε ο Χριστόφιας εκπροσωπούσε για μένα κάτι το αληθινό και θέλω να κρατήσω εκείνες τις αναμνήσεις. Μετά αποφάσισε να συμμαχίσει με όλες εκείνες τις δυνάμεις που για χρόνια τον υπέσκαπταν. Δικαίωμα του.” - [Ποιες ήταν/είναι αυτές οι δυνάμεις; Κι ανεξάρτητα αν αυτό όντως ισχύει ή όχι, όταν το ΑΚΕΛ συμμαχούσε με τον “Δευκαλίωνα” Παπαδόπουλο – γιατί δήθεν “άλλαξε ο “άδρωπος” – ήταν όλα καλά κι άγια;] ...

iv. “Δεν νομίζω ότι βρίσκομαι σε διάσταση με το κόμμα, μάλλον το κόμμα είναι σε διάσταση με τον αριστερό εαυτό του και αυτό δεν είναι κάτι που συνέβη σε μια μέρα.” – [Ο εθνικισμός δεν είναι κάτι που βρίσκεται σε διάσταση με την αριστερή ιδεολογία;]

v. “Τώρα όμως το τότε ΑΔΗΣΟΚ συμπορεύεται με τον Δ. Χριστόφια, συνεπώς εμείς δεν μπορούσαμε θα είμαστε συνοδοιπόροι του, πολιτικά εννοώ.” - [Εμείς γιατί γίναμε συνοδοιπόροι με τον “Δευκαλίωνα” Παπαδόπουλο; Επειδή «άλλαξε ο άδρωπος»; Και μήπως χολέρα έχουν οι πάλαι ποτέ ΑΔΗΣΟΚοί; Κι από την άλλη πλευρά οι ΕΥΡΟΚΟ-κοι γιατί ειναι καλοδεχούμενοι;] ...

vi. “Εδώ όλο και πιο συχνά γίνεται λόγος για «την ανάγκη συνεργασίας ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ», κάτι το αδιανόητο μέχρι πριν μερικά χρόνια αλλά δυστυχώς δηλωτικό της μεταστροφής στην πολιτική κάποιων.” – [Μα καλά ρε σύντροφε, εδώ το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ συμμάχησαν με τον “Συναγερμό” και έβγαλαν τον μεταπραξικοπηματία Κληρίδη στην Προεδρία και συμμετείχαν μάλιστα και με υπουργούς στην Κυβέρνηση του και ΟΥΤΕ καν το αναφέρετε - το καταπίνετε! Τώρα, γιατί θεωρείς ότι, μια τέτοια προοπτική για συνεργασία - κι ανεξάρτητα του ότι προσωπικά πιστεύω πως ΔΕΝ πρόκειται να θα γίνει κάτι τέτοιο τελικά - είναι επιλήψιμη και κολάσιμη; Δεν είναι τον Τάσσο Παπαδόπουλο που έδειξε η τηλεόραση να καλεί, το 1998, σε συγκέντρωση στην Γαλάτα - αν δεν κάνω λάθος – τους ψηφοφόρους του ΔΗΚΟ, να ψηφίσουν τον Κληρίδη ;]

vii. “Λοιπόν δεν ξέρω αν μπορούμε να πετύχουμε δίκαιη λύση, ξέρω όμως ότι αξίζει να αγωνιστούμε γι' αυτό. Για να μπορούμε αύριο να λέμε στα παιδιά μας ότι το πράξαμε. Για να είμαστε ένας λαός με αξιοπρέπεια, όχι ηθικά εξευτελισμένος και απαξιωμένος. Θέλω να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν θα το πετύχουμε, ξέρω όμως ότι αυτό που επιδιώκουν να μας επιβάλουν είναι εξ ορισμού θνησιγενές. Ως εκ τούτου, αν η επιλογή είναι να μας κάνουν λοβοτομή ή να αγωνιστούμε για μια καλύτερη ζωή, επιλέγω το δεύτερο.” – [Αφού ΔΕΝ ξέρεις τίποτα καλέ μου σύντροφε – και ποιος ξέρει ή είναι σίγουρος για την όποια λύση ή μη λύση – γιατί ενίστασαι τόσο; Γιατί τόσο συντηρητισμός και φοβία για το νέο και το άγνωστο; Αριστερός ΔΕΝ είναι κι αυτός που ανοίγει ή προσπαθεί να ανοίξει και να διαβεί νέους δρόμους; Άραγε τι θα λέμε αύριο στα παιδιά μας όταν από φοβία δεν τολμήσαμε να έρθουμε σε ρήξη με το status quo, με αποτέλεσμα το νησί μας να παραμείνει διχοτομημένο;] ...

viii. “Κύριε Πρόεδρε θέλεις να κάνεις υποχωρήσεις; Κάνε τες και ανάλαβε την ευθύνη να σε κρίνει ο λαός.” – [Αφού είν’ έτσι κι αφού κάπου λες μάλιστα ότι ο Πρόεδρος “δεν θα παραδοθεί αμαχητί”, τότε γιατί ΔΕΝ τον πιστώνετε με καλές προθέσεις και να στηρίξετε τις προσπάθειες του, όταν μάλιστα στο τέλος θα έρθουμε να αποφασίσουμε σε δημοψήφισμα για τη λύση στο σύνολο της; Τι άραγε υπάρχει πίσω απ’ όλη αυτή την πολεμική;]

ix.“ Συντηρούν κάποιοι τον μύθο περί περιρέουσας ατμόσφαιρας. Τον συντηρούν οι πιο κακόφημοι του σκληρού πυρήνα της πλατφόρμας του ΝΑΙ. Να υποθέσω ότι και το Δικαστήριο που έκρινε ότι υπήρξε χρηματοδότηση, είναι μέρος της περιρέουσας;” – [Και οι «πιο κακόφημοι του σκληρού πυρήνα» του ΟΧΙ τι συντηρούν, την ανανολογία και την κινδυνολογία για το χάος και την καταστροφή που θα επέλθει με την Ομοσπονδία;] ...

************
3. Μερικά ακόμα ερωτήματα [ρητορικά όπως προανάφερα]:

i. Γιατί ο Γριστοφογουοτσσιανός Επίτροπος Ευρυβιάδης [που επιμελήθηκε τη συνέντευξη] αποκαλεί τον συνεντευξιαζόμενο κον Γ. Χρ., ως «ένα πρώην στέλεχος του ΑΚΕΛ, με πλούσια προσφορά στο κόμμα»; Μήπως για να του δώσει την ευκαιρία να πει ότι «Δεν είμαι πρώην στέλεχος του ΑΚΕΛ δεν υπήρξα μέλος κανενός κόμματος»;

ii. Ποιοι ήταν οι «ταξικοί αγώνες» μέσα στους οποίους «σκληραγωγήθηκε» ο Τάσσος Παπαδόπουλος και για τους οποίους κάνει αναφορά ο κος Γ. Χρ.; Αυτοί που συμμετείχε ως “Δευκαλίωνας” ή ως μέλος της Οργάνωσης “Ακρίτας”; Ή αυτοί ήταν απλώς «εθνικοί»;

iii. Σίγουρα το “... να αρνείσαι να υποταχθείς στο διεθνή ιμπεριαλισμό…” είναι μια «αριστερή στάση», όμως πόσο «αριστερή στάση» είναι την ίδια ώρα και οι συνεργασίες με εθνικιστικούς, συντηρητικούς κι αντικομουνιστικούς κύκλους και παράγοντες [οι οποίοι μάλιστα δεν θέλουν ν’ ακούσουν λέξη για ομοσπονδία - με τους τουρκοκύπριους]; Εφανταστήκετε ο Επίτροπος Ευρυβιάδης να ‘ναι ο Βάσος ο Φτωχόπουλος [όπως λαλεί τζιαι ένας Ανώνυμος στο blog των Ακατονόμαστων] και να δημοσιεύσει και την εν λόγω συνέντευξη στην ενωσιο-κωλο-γική χυδαιοφυλλάδα του; Επανερχόμενος όμως στο θέμα των συνεργασιών και των κοινών δράσεων διερωτούμαι πως γίνεται ένας αριστερός να ΜΗΝ κάνει ΚΑΘΟΛΟΥ αναφορά στην αρχή για συνεργασίες και συμπόρευση πάνω σε κοινωνική βάση και πέραν από εθνοτικούς διαχωρισμούς; Εν τέλει πόσο αριστερός είναι ο λόγος του κου Γ. Χρ. όταν μέσα απ’ αυτό αναβαθμίζει τον εθνοκεντρισμό, παραβλέποντας καταφανώς την πιθανότητα μιας λύσης του κυπριακού μέσα από μια κοινωνική προσέγγιση του όλου ζητήματος; [Τούτο θα το αναλύσω σε επομένη μου ανάρτηση] ...

iv. Η «διεκδικητική εθνική πολιτική» που θα ασκούσε «μια προοδευτική αριστερά [που θα ανερχόταν]στην εξουσία», θα αφορούσε και τους τουρκοκυπρίους; Αν ναι, τι νόημα έχει εδώ ο επιθετικός προσδιορισμός «εθνική»;

v. Απέναντι σε ποιους Ακελικούς στην Λάρνακα “… ο [πατέρας] Δώρος [...] στήριξε [τον Χριστόφια] στη Λάρνακα τον καιρό που βαλλόταν από το μετέπειτα ΑΔΗΣΟΚ ...”;

vi. Όταν ο Γ. Χριστοδουλίδης αποκαλείται [από τον κον Επίτροπο] “αριστερός πατριώτης”, απ’ αυτό εξυπακούεται ότι υπάρχουν αριστεροί [αλλά και άλλος κόσμος] που ΔΕΝ είναι πατριώτες ... Πως θα το σχολίαζε άραγε αυτό ο ποιητής;

vii. Και κάτι το άσχετο: Όταν ο Γιώργος Χριστοδουλίδης [ο παππούς] γράφει άρθρα στην “Χαραυγή” για την διεθνή πολιτική κατάσταση χρησιμοποιώντας το ιμπεριαλιστικό περιοδικό “Economist”, αυτό ΔΕΝ είναι επιλήψιμο;

************
Αυτά λοιπόν σύντροφε Γιώργο Χριστοδουλίδη ...

Anef_Oriwn
[ένας αδαής, αφελής κι άπατρις νεοταξίτης - Αριστερός]
Τρίτη 1/12/2009