Ανάρτηση 45η (ακτιβίστικη, γυναικεία και πεζοπορική) – ΑΠΑΝΕΜΙ: 30/11/2008 - Πορεία ενάντια στη βία σε βάρος των γυναικών!

Την ερχόμενη Κυριακή 30 του μηνός (τελευταία μέρα και του μήνα Νοέμβρη) από τις 10 το πρωί θα πραγματοποιηθεί στη Λευκωσία από τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση “ΑΠΑΝΕΜΙ” πορεία κατά της βίας εναντίον γυναικών. Η πορεία θα ξεκινήσει από την Πλατεία Ελευθερίας και θα έχει ως τελικό προορισμό το Προεδρικό Μέγαρο.

Η όλη εκδήλωση εντάσσεται στα πλαίσια εκδηλώσεων του διεθνούς 16ημερου κατά της βίας εναντίον γυναικών και διοργανώνεται για δεύτερη συνεχή χρόνια από το Κέντρο Πληροφόρησης και Στήριξης Γυναικών “Απανέμι”.

Η (ευαίσθητη σε τέτοια θέματα) ακτιβίστρια (μέσα από τις γραμμές του “Απανεμιού”) συν-blogger Rose, διαχειρίστρια και του Blog “Rose” (link: http://bluerose-rose.blogspot.com/), έχει αφιερώσει αυτές τις μέρες πολλές γραμμές και χιλιάδες λέξεις στο blog της γι’ αυτό το θέμα (τόσο για την εκδήλωση όσο και για να αφηγηθεί περιστατικά βίας και διακρίσεων σε βάρος γυναικών και παιδιών).

Από καρδιάς τους εύχομαι κάθε επιτυχία τόσο στη εκδήλωση τους όσο και γενικότερα στο έργο τους και (σίγουρα) πολλή υπομονή!

Παρακάτω θα παραθέσω (παρμένα από το blog της Rose):

1. Πρώτον, κάποια στοιχεία (ποσοτικά αλλά και ποιοτικά) που χαρακτηρίζουν την υφισταμένη στην Κύπρο κατάσταση σε σχέση με τα επίπεδα βίας σε βάρος γυναικών και παιδιών,
2. Δεύτερο, μια (καθημερινή) ιστορία διάκρισης σε βάρος μιας κύπριας γυναίκας και μάνας ... Την ταλαιπωρία και τον εξευτελισμό που υφίσταται ως άνθρωπος από την απρόσωπη, γραφειοκρατική και ανάλγητη δημόσια υπηρεσία αλλά και από τον ιδιόμορφο κυπριακό ρατσισμό που απορρίπτει και απαξιώνει όποιο δεν έχει καταφέρει να “πετύχει” στη ζωή του κάνοντας λεφτά (με οποιοδήποτε τίμημα).

(Αρχική μου σκέψη ήταν να καταγράψω κάποιες μικρές καθημερινές δραματικές εικόνες - με πρωταγωνίστριες γυναίκες - που έτυχε να παρακολουθήσω μέσα από το αυτοκίνητο μου σε πόλεις και χωριά και οι οποίες μου δημιουργούσαν συναισθήματα θλίψης και στενοχώριας, αλλά είπα να το αφήσω για κάποια άλλη φορά – βασικά λόγω χρόνου).


1. Στοιχεία για την κατάσταση στην Κύπρο (σε σχέση με τη βία σε βάρος των γυναικών και των παιδιών):

- το 50% των παιδιών υφίσταται σωματική και ψυχολογική βία,
- το 10% των παιδιών κακοποιείται σεξουαλικά,
- 80.000 Ελληνοκύπριες γυναίκες στις περιοχές που ελέγχει η Κυπριακή Δημοκρατία είναι άμεσες αποδέκτριες ενδοοικογενειακής βίας,
- 30.000 γυναίκες μετανάστριες, «καλλιτέχνιδες», μόνιμοι κάτοικοι Κύπρου στις περιοχές που ελέγχει η Κυπριακή Δημοκρατία είναι άμεσα επηρεαζόμενες από την βία εναντίον γυναικών.
- 4.000 μέλη μειονοτήτων είναι άμεσα ή έμμεσα επηρεαζόμενα από την ενδοοικογενειακή βία.
- 75.000 παιδιά μέχρι την ηλικία των 14 χρόνων στις περιοχές που ελέγχει η Κυπριακή Δημοκρατία είναι άμεσα επηρεαζόμενα από την ενδοοικογενειακή βία.

2. Κάποια πράγματα ΔΕΝ αλλάζουν ποτέ (2)
Πως φαντασιονομαστε τους Κύπριους/ες;

Η κ. M. είναι Τουρκοκύπρια Ιορδανικής καταγωγής, μητέρα 5 παιδιών. Από το Σεπτέμβριο έχει έρθει στην Κύπρο με το σύζυγό της κάτοχο διαβατηρίου Κουβέιτ. Απόκτησε κυπριακό διαβατήριο και ταυτότητα.

Το Αρχείο Πληθυσμού και Μετανάστευσης αρνείται να εγγράψει τον σύζυγο της ως μόνιμο κάτοικο Κύπρου και του ζητά να καταβάλλει τραπεζική εγγύηση ύψους 18,000 ευρώ. Η οικογένεια της κ. Μ. δεν έχει τη δυνατότητα να το πράξει.
Η εναλλακτική που πρότειναν στο σύζυγο της ήταν να βρει εργασία και έτσι να αποκτήσει άδεια παραμονής λόγω εργασίας. Ακόμα και σε αυτή την [παράτυπη] περίπτωση που το καθεστώς του δεν θα είναι συνδεδεμένο με αυτό της συζύγου του, αντιμετωπίζει πρόβλημα εγγραφής στο Γραφείο Εργασίας μιας και δεν έχει αριθμό φακέλου ή αριθμό εγγραφής (alien book). Άρα δεν μπορεί να εργαστεί ούτε να αποκτήσει άλλο καθεστώς παραμονής παρά εκείνο του επισκέπτη [ή τουρίστα!]

Η Μ. επισκέφτηκε το Γραφείο Ευημερίας Λάρνακας ως Κύπρια με 5 παιδιά τα οποία χρειάζονται τη φροντίδα της καθημερινά και ο σύζυγος δεν μπορεί να εργαστεί. Η απάντηση, μετά την απόρριψη της αίτησης για Δημόσιο Βοήθημα, ήταν [σε εθελόντρια του Απανεμιού] "εδώ είναι Ευρώπη, να παει να δουλέψει η ίδια". Σε ερώτηση "Καλά, και 5 παιδιά τι να τα κάνει, θα τα βάλετε δωρεάν σε παιδικό σταθμό;", η απάντηση ήταν ανασήκωση του αριστερού ώμου...

Ως εκ τούτου η M. στερείται πρόσβασης στη διαδικασία δημοσίου βοηθήματος ή άλλης αρωγής. Στερείται τη δυνατότητα να αποκτήσει εργασία ο σύζυγος και είναι εγκλωβισμοί σε ένα φαύλο κύκλο ανέχειας και δυστυχίας. Έχουν εξαντλήσει τις οικονομίες τους και δανείζονται...

Κυρίως έχουν εγκλωβιστεί σε παράτυπη αντίληψη και εφαρμογή του Νόμου επειδή κάποιοι σε κάποια γραφεία δεν τους θεωρούν αρκετά Κύπριους...

Το παράπονο διατυπώθηκε στην Αρχή κατά του Ρατσισμού.

Η ερώτηση παραμένει: πως φαντασιονόμαστε τον κύπριο;
λευκό, χριστιανό, και να μιλά ελληνικά ;;;

Αν δεν είναι, και δεν ταιριάζει στο φαντασιακό μας, έχουμε το δικαίωμα να παρανομούμε και να του στερούμε πρόσβαση στα δικαιώματα που έχουν όλοι οι υπόλοιποι Κύπριοι;

Rose – Τρίτη, 25/11/2008
(Link: http://bluerose-rose.blogspot.com/2008/11/2_25.html)

Anef_Oriwn
Τρίτη 25/11/2008