Κυριακή 27 Ιουλίου 2008

Ανάρτηση Νο. 17 (ιστορική) - Ακόμα λίγα λόγια για την αντι-Ακελική δράση της χούντας, το πραξικόπημα και τους απολογητές του.

Εδώ σ’ αυτόν τον τόπο όπου φαίνεται “ευδοκιμεί (εκτός πολλών άλλων) και η φαιδρά πορτοκαλέα”, κάποιοι βάλθηκαν να μας “παντρέψουν μ’ άδρωπον (άντρα)”, που λέει και ο θυμόσοφος λαός μας.

Με αφορμή ένα κείμενο (επι)κριτικό του μακαρίτη του Λάζαρου Σκαλιστή με σκέψεις και απόψεις του για τη στάση του ΑΚΕΛ απέναντι στο πραξικόπημα και τις κινήσεις που θα μπορούσαν να γίνουν για αποτροπή ή/και αντιμετώπιση του, και το οποίο (κείμενο) ανάρτησε ο Απόστολος στο ιστολόγιο του “...ες γην εναλίαν Κύπρον...”, (το κείμενο θα το βρείτε εδώ (http://enaliakypros18.blogspot.com/2008/07/blog-post_26.html), δόθηκε η ευκαιρία σε πολλούς (ανώνυμους αλλά και επώνυμους – δηλ. απ’ αυτούς που έχουν nick), να ξεσαλώσουν, χύνοντας το αντι-ακελικό τους δηλητήριο και με όξος και χολή να παραποιήσουν ιστορικά γεγονότα και να διαστρεβλώσουν την ιστορία αυτού του τόπου. Έχουν μετατραπεί (άλλοι εκουσίως και μερικοί ακουσίως) σε απολογητές του χουντοφασιστικού και προδοτικού πραξικοπήματος που οδήγησε στην τουρκική εισβολή τα τραγικά της αποτελέσματα της οποίας (κατοχή, σκοτωμένοι, αγνοούμενοι, προσφυγιά) ζούμε μέχρι σήμερα. Τόση είναι η θολούρα και η σύγχυση που επικρατεί στα μυαλά τους, αλλά και ο φανατισμός με τον οποίο έχουν εμποτιστεί τα εγκεφαλικά τους κύτταρα, που καταντούν φαιδροί και γελοίοι με όσα λενε και γράφουν. Όπως π.χ. “…το ακελ δεν εκφράστηκε ποττέ ανοιχτά εναντίον της χούντας…”, “…Χούντα και ΑΚΕΛ λοιπόν τα είχαν κάνει πλακάκια …” “αν δεν είχατε διώξει όλοι εσείς οι ανθέλληνες, σε συνεργασία με τη Χούντα (με την οποία κατά καιρούς ξέρατε να τα λέτε...), την ελληνική μεραρχία, η Κύπρος σήμερα θα ήταν ελεύθερη...”.

Μερικοί έχουν τόσο μίσος για το ΑΚΕΛ και την Αριστερά σε σημείο που να τους τυφλώνει και να μην βλέπουν την πραγματικότητα.
Δυστυχώς κάποιοι είμαστε αναγκασμένοι να αφιερώνουμε χρόνο για να απαντάμε και να υπερασπιζόμαστε και αυτά ακόμα τα αυτονόητα: Τόση είναι η διαστρέβλωση που επιχειρούν κάποιοι αλλά και η αποχαύνωση που έχουν πάθει.

Για τον "Ερώτα" του ΑΚΕΛ με τη ... Χούντα.

Παρακάτω θα παραθέσω μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα της “συνεργασίας” του ΑΚΕΛ και γενικότερα της Αριστεράς με την Χούντα της Ελλάδας. Φυσικά δεν περιμένω να πείσω ΚΑΝΕΝΑ από τους γνωστούς Ανώνυμους και Επώνυμους διαβολείς, αλλά έχουμε χρέος απέναντι στην Ιστορία να μην σιωπούμε αλλά να αποκαθιστούμε τα γεγονότα.

Από τις πρώτες μέρες επιβολής της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα, οι σύλλογοι της Αριστεράς σ’ όλη την στην Κύπρο καθώς και πολλά στελέχη της έγιναν στόχος τρομοκρατικών πράξεων. Οι άνθρωποι της Χούντας στην Κύπρο σε στενή συνεργασία με ακροδεξιά στοιχεία αποθρασύνθηκαν και προσπαθούσαν με καθημερινές πράξεις βίας (τραμπουκισμούς, απειλές, ξυλοδαρμούς, κακοποιήσεις, ακόμα και δολοφονίες, βομβιστικές επιθέσεις, αναγραφή συνθημάτων σε συλλόγους της Αριστεράς, όργωμα γηπέδων αθλητικών γηπέδων αριστερών συλλογών) να τρομοκρατήσουν τον κόσμο της Αριστεράς, ο οποίος αποτελούσε βασικό εμπόδιο στα συνωμοτικά τους σχέδια.

Πιο συγκεκριμένα, έχουμε και λεμε:
- 6 Μαΐου 1967 – Έκρηξη βόμβας στο σπίτι του Στέλιου Μανδριώτη, Γραμματέα της ΠΕΟ Λεμεσού.
- 12 Μαΐου 1967 - Έκρηξη βόμβας στην είσοδο του σπιτιού του Κυριάκου Χρίστου Γραμματέα του ΑΚΕΛ Λεμεσού.
- 29 του Οκτώβρη του 1967 – Ισχυρή έκρηξη στο οίκημα της ΠΕΟ Λευκωσίας.
- 22 του Νοέμβρη του 1967 - Έκρηξη στο οίκημα της ΠΕΟ Αμμοχώστου.
- 24 του Νοέμβρη του 1967 – Έκρηξη στο σπίτι του Αριστερού Δημάρχου Αμμοχώστου Αντρέα Πούγιουρου.
- Στις 3 του Μάη του 1968 αξιωματικοί της Εθνικής Φρουράς συνέλαβαν και κακοποίησαν στη Λευκωσία νεαρούς που έγραφαν συνθήματα υπέρ της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Στις 6 του Μάη πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στη Λευκωσία που καταδικάζει την πρόκληση και απαιτεί την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Στην εκδήλωση μίλησαν οι Παπαιωάννου, Λυσσαρίδης και άλλοι.
- 23 Αυγούστου 1968 – Έκρηξη βόμβας στο οίκημα του ΑΚΕΛ Αμμοχώστου. Τραυματίστηκε σοβαρά ο νυχτοφύλακας του οικήματος.
- 10 του Μάρτη του 1969 – Έγινε προσπάθεια από Έλληνες αξιωματικούς της Εθνικής Φρουράς για τοποθέτηση πομπών στον κινηματογράφο “ΡΕΞ” Λάρνακας όπου θα πραγματοποιείτο την επόμενη η Επαρχιακή Συνδιάσκεψη του ΑΚΕΛ Λάρνακας, για τη μαγνητοφώνηση και υποκλοπή των ομιλιών. Οι συσκευές βρέθηκαν και αφαιρέθηκαν από μέλη του ΑΚΕΛ.
- Την νύχτα της 18ης του Ιούλη του 1969, μέρα έναρξης του Ε΄ Παγκύπριου Φεστιβάλ Νεολαίας που διοργάνωνε η ΕΔΟΝ στην Αμμόχωστο (στο Στάδιο ΓΣΕ), τοποθετούνται βόμβες και προκαλούνται εκρήξεις στα οικήματα των συλλόγων της Αριστεράς στα Βαρώσια (στο “Μαραθώνα” Κάτω Βαρωσίων και στον “Προμηθέα” Πολυκατοικιών –
λενε κάτι σε κάποιους κολλημένους αυτά τα δύο αρχαιοελληνικά ονόματα;).
- Τη τελευταία μέρα του Φεστιβάλ στα αποδυτήρια του Σταδίου ΓΣΕ, τοποθετήθηκε βόμβα. Από την έκρηξη της τραυματίστηκε ένα άτομο, όμως το Φεστιβάλ μετατράπηκε στο τέλος σε ειρηνική διαδήλωση και συλλαλητήριο στους δρόμους της Αμμόχωστου.
- 14 του Οκτώβρη του 1969 – Έκρηξη βόμβας στο σπίτι του Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Εζεκία Παπαιωάννου.


Δεν θα συνεχίσω άλλο. Απλά θα διερωτηθώ μ’ όλη την αφέλεια που με χαρακτηρίζει σε τέτοιες περιπτώσεις και όταν έχω να κάνω με ηλίθιους, πόσο μεγάλοι μαζοχιστές θα ήταν αυτοί του ΑΚΕΛ για να “συνεργάζονται” με τη Χούντα!!!

Για το Πραξικόπημα.

1. Στις 9 του Ιούλη του 1974 δημοσιεύτηκε η πιο κάτω ανακοίνωση του Π.Γ. του ΑΚΕΛ:

i. “Ή ιμπεριαλιστική συνωμοσία κατά τής Κύπρου, μέ προαγωγό, χρηματοδότη καί καθοδηγητή τό δικτατορικό στρατιωτικό καθεστώς τών Αθηνών καί μέ εκτελεστικό όργανο τήν ΕΟΚΑ Β', κλιμάκωσε τήν τρομοκρατική της δραστηριότητα καί προετοιμάζεται γιά τόν τελικό γύρο ενάντια στις δυνάμεις τής δημοκρατίας καί τής Κύπρου.
ii. Ή πρόσφατη τρομοκρατική έξαρση τού συνδικάτου τού εγκλήματος, μέ τίς πολιτικές δολοφονίες, τις ανατινάξεις κυβερνητικών, συνεργατικών καί ιδιωτικών κτιρίων δέν είναι παρά τό προοίμιο τής οριστικής αναμέτρησης μέ τίς δυνάμεις τής δημοκρατίας, γιά τήν πραξικοπηματική κατάληψη τής εξουσίας.
iii. Το συνωμοτικό ιμπεριαλιστικό σχέδιo ήταν καί παραμένει ή ανατροπή καί εξόντωση τού Προέδρου Μακαρίου, ή κατάληψη τής εξουσίας από τούς φασιστικούς κύκλους τής άκρας δεξιάς, μέ στόχο πάντα τή διχοτόμηση τής Κύπρου καί τή μετατροπή της σέ νατοϊκό, ιμπεριαλιστικό ορμητήριο.
iv. Τήν ανάπαυλα πού μεσολάβησε μετά τό θάνατο τού Γρίβα καί τά μέτρα επιείκειας τής κυβέρνησης, ή ΕΟΚΑ B' καί οί Ελλαδίτες καθοδηγητές της τά εκμεταλλεύτηκαν γιά να αναδιοργανώσουν τίς δυνάμεις τους, νά προ­μηθευτούν περισσότερο οπλισμό καί να τελειο­ποιήσουν τά εγκληματικά σχέδια τους.
v. 0 νέος γύρος βίας καί τρομοκρατίας από μέρους τής ΕΟΚΑ B' απέβλεπε στή δημι­ουργία χάους καί αναρχίας καί στήν επέμβαση τών εγγυητριών δυνάμεων, υπό τό πρόσχημα ότι η κυβέρνηση τής Δημοκρατίας είναι ανίσχυρη νά επιβάλει τό νόμο καί τήν τάξη”.

2. Την Παρασκευή 5 του Ιούλη του 1974 η “Χαραυγή” προέβαινε σε καταγγελία υπό τον Τίτλο «ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΤΡΟΠΗΣ»: Ή σχετική είδηση (πού δυστυχώς 10 μέρες αργότερα επαληθεύτηκε πλήρως) αναφέρει : «ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΤΡΟΠΗΣ καί αιματοχυσίας, «εκτελεστέον πρό τής 20ης 'Ι ο υ λ ί ο υ» κατέστρωσαν οί επιτελείς καί καθοδηγητές τής ΕΟΚΑ B', [σημ.: που δεν ήταν άλλοι από τους χουντικούς] σύμφωνα μέ έγκυρες πληροφορίες τής «Χαραυγής». Σκοπός τού σχεδίου, φέρεται η «διάρθρωσις τής 'Εθνικής Φρουράς» καί ή ματαίωση τών αποφασισθέντων μέτρων, έν σχέσει μέ τή σύντμηση τής θητείας καί τήν ανάκληση Ελλήνων αξιωματικών. Στήν πραγματικότητα τό σχέδιο ταυτίζεται απολύτως μέ τούς ευρύτερους σκοπούς τής έν αναπτύξει συνωμοσίας, μέ βασική επιδίωξη τήν ανατροπή τού Προέδρου Μακαρίου και τήν επιβολή καθεστώτος εσωτερικής κατοχής.

3. Μερικοί, (άλλοι εκ του πονηρού κι άλλοι δικαιολογημένα), ερωτούν αν θα μπορούσε ν' αποφευχθεί το πραξικόπημα ή ακόμη και να συντριβεί; Φαίνεται ότι υπήρξε υποτίμηση άπó μέρους τής επίσημης πλευράς των κινδύνων τού πρα­ξικοπήματος και κατά συνέπεια και των μέ­τρων πού έπρεπε να ληφθούν για την αποτρο­πή ή συντριβή του.

4. Το ΑΚΕΛ από την πρώτη μέρα του χουντικού πραξικοπήματος στην Ελλάδα, την 21η του Απρίλη του 1967, συστηματικά προειδοποιούσε για τον κίνδυνο δολοφονίας τού Προέδρου της Δημοκρατίας και πραξικοπηματικής ανατροπής τής νόμιμης κυπριακής κυβέρνησης. Δεν υπάρχει έγγραφο του ΑΚΕΛ ή ομιλία κομματικού στελέχους (εκείνης της περιόδου) που να μην προειδοποιεί γι΄ αυτό τον κίνδυνο και να μην τονίζει την ανάγκη λήψης αποτε­λεσματικών μέτρων για την ανατροπή ή και συντριβή πιθανού πραξικοπήματος. Συγκεκρι­μένα, το ΑΚΕΛ έλεγε ότι οι δυνάμεις ασφαλεί­ας θα ‘πρεπε να εξυγιανθούν και να ενισχυ­θούν. Τόνιζε μάλιστα την ανάγκη συγκρότησης πολιτοφυλακής και έθετε ταυτόχρονα όλες τις δυνάμεις τού Κόμματος και της Αριστεράς στην υπηρεσία τής Κυβέρνησης, για να φρακτεί ο δρόμος στους πραξικοπηματίες ή για να συντριβούν στην περίπτωση που θα επιχειρούσαν πραξικόπημα.

5. Είναι αλήθεια πώς η Κυβέρνηση συγκρό­τησε το Εφεδρικό Σώμα της Αστυνομίας. Αλλά αυτό δεν αριθμούσε περισσότερους από 500 άνδρες. Κι εφόσον ένα σημαντικό μέρος του ταχτικού σώματος της Αστυνομίας είχε ουσιαστικά διαβρωθεί από τούς πραξικοπηματίες, το Εφεδρικό για να είναι αποτελεσματικό θα ‘πρεπε ν’ αριθμεί τουλάχιστο δύο χιλιάδες άντρες.

6. Ένα επιτελικό όμως αντι-πραξικοπηματικό σχέδιο έπρεπε να διαλαμβάνει τη χρησιμοποί­ηση των νομοταγών δυνάμεων της Εθνοφρου­ράς, μαζί και πολιτών. Και τέτοιο σχέδιο είτε δεν υπήρχε είτε και αν υπήρχε δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε να λειτουργήσει με το πάτημα ενός κουμπιού.

7. Μερικοί ρωτούν: Γιατί το ΑΚΕΛ δεν είχε τις δικές του ένοπλες ομάδες έτοιμες για χρησιμοποίηση εναντίον των πραξικοπηματιών; Το ΑΚΕΛ εξήγησε πολλές φορές ότι θεωρεί την ύπαρξη τέτοιων (παρανόμων) ομάδων ως πηγή ανωμαλίας και εκτροπής. Αν το ΑΚΕΛ οργάνωνε παράνομες ένο­πλες ομάδες οι πραξικοπηματίες απλώς θα επέσπευδαν το πραξικόπημα τους και μάλιστα με το έmχείρημα ότι «οι κομμουνιστές οπλίζονται για να καταλάβουν την εξουσία». Έτσι, όχι μόνο δεν θ’ αποτρεπόταν ή θα συντριβόταν το πραξικόπημα, άλλά και θα τα φόρτωναν ό­λα στο ΑΚΕΛ. Στο επίσημο κράτος εναπόκει­το να χρησιμοποιήσει όλες τις δυνάμεις πού που το ΑΚΕΛ ήταν έτοιμο να προσφέρει. (Γι’ αυτό το σκοπό είχαν δοθεί και λίστες με ονόματα μελών και στελεχών του ΑΚΕΛ).

Αυτά, για την ώρα και για χάρη της ιστορι­κής αλήθειας (αλλά και ως απάντηση στις παραποιήσεις της Ιστορίας που επιχειρούν οι κάθε λογής, Ανώνυμοι και Επώνυμοι, παλαιότεροι αλλά και νεοφανείς, ακελολόγοι), κι όχι από διάθεση κριτικής εναντίον οποιουδήποτε.

Anef_Oriwn
27/7/2008

98 σχόλια:

dokisisofi είπε...

"Τόση είναι η θολούρα και η σύγχυση που επικρατεί στα μυαλά τους, αλλά και ο φανατισμός με τον οποίο έχουν εμποτιστεί τα εγκεφαλικά τους κύτταρα, που καταντούν φαιδροί και γελοίοι με όσα λενε και γράφουν."

Μάλιστα. Αυτό μου αρκεί για να μη διαβάσω τίποτα απ'΄οτι γράφεις εσύ.

andreas f.stavrou είπε...

Όταν υπάρχει φανατισμός και δογματισμός δεν μπορεί να γίνει διάλογος.
Το κείμενο του Λ. Σκαλιστή είναι μια προσωπική μαρτυρία για τα γεγονότα. Εσύ παραθέτεις βασικά την επίσημη θέση του ΑΚΕΛ.
Η ιστορική αλήθεια για μια κοινωνία είναι κάτι ευρύτερο. Δηλαδή η ιστορία των Κυπρίων, δεν είναι μόνο η ιστορία του ΑΚΕΛ.
Ακόμα κάποιος μπορεί να θεωρεί ιστορία ότι ιστορείται από το κράτος, άλλος ό,τι ιστορείται από τα κόμματα ή αλλους φορείς. Δηλαδή να ταυτίζεις την ιστορία, όπως και την πολιτική, με τη δύναμη ή την εξουσία.Άλλος πάλι μπορεί να αφορμάται από κάτω, το άτομο και την κοινωνία, και να παρακολουθείτην ανθρωποκεντρική εξέλιξη. ΄
Ακόμα κάποιοι ιστορικοί ακολουθούν τη μαρξιστική προσέγγιση της ιστορίας, άλλοι ακολουθούν την περιοδολόγηση της ιστορίας των δυτικών.
Σε κάθε περίπτωση το γεγονός ότι ένας φορέας εξουσίας θέλει να επιβάλει μια συγκεκριμένη ανάγνωση της ιστορίας, αυτό δε συνεπάγεται ότι είναι και η ιστορική αλήθεια!!!

Sceptic Anonymous είπε...

Ναι αλλά η προσωπικές μαρτυρίες πρέπει να ελέγχονται εις διπλούν. Επειδή κάποιοις ισχυρίζεται κάτι δεν σημαίνει αυτόματα ότι είναι και σωστό. Ειδικά αν αναλογιστούμε ότι ο Σκαλιστής είναι πρώην μέλος του ΑΚΕΛ δεν θέλει και πολλή ανάλυση για να αντιληφθεί κάποιος ότι η μαρτυρία του πρέπει να τεκμηριωθεί και με άλλες ανεξάρτητες ή αξιόπιστες πηγές ή να θεωρηθεί 'εχθρική'. Ποιος άλλος ήταν παρών όταν έγιναν αυτά που ο Σκαλιστής ισχυρίζεται; Επίσης η χρονική απόσταση από τα γεγονότα σε συνδυασμό με την επιλεκτική μνήμη του οποιουδήποτε αυτόπτη μάρτυρα είναι προβληματική.

Όταν ο ίδιος ο Μακάριος δεν περίμενε πραξικόπημα επειδή ακριβώς ο ίδιος ήξερε ότι θα ερχόταν καπάκι η εισβολή, τί ζητούμε τώρα ευθύνες από το ΑΚΕΛ; Ειδικά όταν ακόμα να αποδώσουμε ευθύνες για το πραξικόπημα σε αυτούς που το διέπραξαν.

andreas f.stavrou είπε...

Συμφωνώ μαζί σου ότι οι προσωπικές μαρτυρίες πρέπει να ελέγχονται. Είναι αυτονόητο.
Αν το θέμα συζητείται με τόση ένταση τώρα, ένας από τους λόγους είναι και αυτός που αναφέρεις, ότι δηλαδή δεν αποδόθηκαν ευθύνες τότε για το πραξικόπημα, δεν άνοιξε ο Φάκελλος της Κύπρου. Και η μη απόδοση ευθυνών συνιστά μια πολιτική ευθύνη σε αυτούς που είχαν την αρμοδιότητα να το πράξουν. Το μέγεθος της καταστροφής ήταν τέτοιο, που ήταν λάθος η μη απόδοση ευθυνών.

rose είπε...

@ Aνευ

Για τους λόγους που σε ώθησαν να γράψεις το συγκεκριμενο άρθρο, πιστεύω ότι όσοι ασχημονούν θα το κάνουν έτσι κι αλλιώς ακόμα και με πρόσχημα την παρουσίαση λιγότερο φωτισμένων πτυχών της "ιστορίας" του ΑΚΕΛ.

Η αναγκη σου να τους απαντήσεις είναι κατανοητή. Η αναρτηση σου αυτη καθαυτή δεν μπορεί να αποτελέσει ικανοποιητική απάντηση γιατί αποτελεί μια συλλήβδην δικαίωση των θέσεων του ΑΚΕΛ.

Η απουσία αυτοκριτικής στο ΑΚΕΛ εκτός του ότι το αποδυναμώνει έναντι στην κριτική άλλων, δίνει πρόσφορο εδαφος για επανάληψη των ίδιων λαθών και παρατηρώ ότι το ΑΚΕΛ μόνο τα ίδια λάθη επαναλαμβάνει, (αμφιθυμικά και επιζήμια εναλλάσει τη σύγκρουση με ΔΗΚΟ με την υποστήριξη του ΔΗΚΟ)

Κυριώς η απουσία αυτοκριτικης στερεί το δικαιωμα μιας πιο πλατιας εκπροσωπησης της βασης του κόμματος και των αποψεων της στα συλλογικά του όργανα και στο κέντρο λήψης αποφασεων - οι απόψεις των ατομων/μελων του ΑΚΕΛ δεν ακούγονται...

Ας μου επιτρέψεις να πω ότι η γνωμη ενός ατόμου είναι εξίσου σημαντική αν ένα κόμμα μιλά για "λαϊκή κυριαρχία". Ποια λαική κυριαρχία υπάρχει όταν μια ολιγαρχία επιβάλει αντιφατικές απόψεις στην βαση της;

Στο συγκεκριμενο παραδειγμα και όταν πρόκειται για προσωπικές εμπειρίες ατόμων που έδωσαν πέραν από τη ζώη τους στο κόμμα σου και εκείνο δεν τα δέκτηκε, άκουσε, κατανόησε και αντίθετα μετά τη διαφωνία τους επεδίωξε την ηθική και άλλη εξόντωση τους.. (παραδείγματα υπάρχουν πολλά σε διαφορετικές εποχές)
τότε δημιουργείται και η αναμενόμενη καχυποψία...

υπάρχει μια ολοκληρη γενια αγωνιστών και αγωνιστριών του ΑΚΕΛ που έφυγαν λόγω αυτης της αυτικιστικής νοοτροπίας των εκάστοτε ηγεσιών ...

με τα πιο πάνω δεν εξισώνω "δεξια ή αριστερα", "εγκληματίες ή αθωους" και ενω έχω την ιδεολογική μου ιδιομορφία προσπαθώ να απαλλαγω από αυτά τα κλισέ ...

αν θελουμε να έχουμε διαλογο δηλαδη

Ανώνυμος είπε...

Ενοχλεί το κείμενο του Σκαλιστή επειδή προέρχεται από ένα "πρώην ακελικό" (λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι οι πρώην ακελικοί μόνο κακά έχουν να πουν για το κόμμα) ή επειδή εκφράζεται σε γεγονότα και πράξεις που "θίγουν" το ακελ;
Η άποψη και η γραμμή του κόμματος είναι υπεράνω της όποιας προσωπικής εμπειρίας και σκέψης;
Η υπεράσπιση εκ μέρους σου των θέσεων του ακελ είναι ορθή και η παράθεση της προσωπικής μαρτυρίας του Σκαλιστή είναι λανθασμένη;
Αυτή είναι η δημοκρατία που πρεσβεύει το κατεξοχήν κόμμα της αριστεράς;

Ανώνυμος είπε...

dierotoumoun kai ego giati xathike h malakismeni.otan grafi o mixalis kai o anef gia ta kaka pou trava aftos o topos pou tin eoka kai tin deksia exathikes. molis egrapse kapios pikkarismenos enantion tou ΑΚΕΛ epetaxtis opos ton porton pou to vratzin.

Ανώνυμος είπε...

dierotoumoun kai ego giati xathike h malakismeni.otan grafi o mixalis kai o anef gia ta kaka pou trava aftos o topos pou tin eoka kai tin deksia exathikes. molis egrapse kapios pikkarismenos enantion tou ΑΚΕΛ epetaxtis opos ton porton pou to vratzin.

rose είπε...

Το κείμενο του Σκαλιστή είναι η κορυφή ενός παγόβουνου, δεν δικαιωνονται οι θέσεις του ούτε οι απόψεις του...

η πίκρα του ή η διαφωνία του αρχικά ήταν οτι το ΑΚΕΛ ακολουθουσε τον Μακαριο ακόμα κι οταν ο Μακαριος έκανε την παπια με την χουντα ... (βλεπε εκδηλωση διαμαρτυριας κατα της χουντας ενα χρόνο μετα).

οταν οι Ακελικοι μένουν μονοι τους χωρις γραμμή αντιδρουν "φυσιολογικά" κι ως αριστεροι :-)
Την 21η Απριλιου 1967 κατα τύχη είχε διοργανωθεί παλλαϊκή συγκεντρωση στην Πάφο. Η εκδηλωση εξελιχθηκε σε αντιχουντική και κατα του πραξικοπηματος, με ψηφισμα καταδίκης κλπ...

Αυτο που κατηγορείται το ΑΚΕΛ είναι ότι δεν είχε την αγωνιστική δράση που θα αναμενοταν από κομμουνιστικό κόμμα και όσα καταγράφονται από τον Ανευ είναι πραγματικά. Αλλά αφορούν τα δεινά του ΑΚΕΛ (και ορισμενων νεαρών ατομων εκτος ΑΚΕΛ) από του χουντικους ή φιλοχουντικους
δεν παρουσιαζουν την αντιχουντικη δράση τυο ΑΚΕΛ...

Οταν ο Μακάριος άρχισε να κάνει νερά ακολουθησε και το ΑΚΕΛ ..
Συμφωνω ότι η χούντα έκανε επιθέσεις... το ΑΚΕΛ γιατι δεν έκανε ούτε μια εκδηλωση κατα της χούντας;

Γιατι εχει διαγραφει η εκδηλωση της Πάφου, μηπως επειδη ο επαρχιακός γραμματεας Πάφου ήταν επίσης άτομο το οποίο έφυγε από το ΑΚΕΛ διαφωνώντας το 1990;

Ας μας πεις Ανευ μια εκδήλωση διαμαρτυριας του ΑΚΕΛ κατα της χουντας...

(εκτός από τον τελευταιο χρόνο που άλλαξε ο Μακαριος σε προκαλώ πως δεν υπάρχει)

Anef_Oriwn είπε...

Οι λόγοι (και η ανάγκη) που με ώθησαν να γράψω το συγκεκριμένο κείμενο (post) προέκυψαν όχι τόσο από το (αιρετικό) περιεχόμενο του άρθρου του Λάζαρου Σκαλιστή (όπου παραθέτονται οι προσωπικές του εμπειρίες από τη μέρα του πραξικοπήματος), αλλά πιο πολύ από τις αστοιχείωτες (αλλά και στοιχειωμένες) γκεμπελικές θέσεις κάποιων (όνομα και μη χωριό) απολογητών του πραξικοπήματος. Τούτοι προσπάθησαν ανερυθρίαστα (αλλά και μέσα από την ιστορική τους ασχετοσύνη) ανιστόρητα) να μας πείσουν ότι το ΑΚΕΛ τα είχε κάνει πλακάκια με τη Χούντα των Αθηνών ή/και ότι έχει και αυτό τεράστιες ευθύνες για τις τελικές συνέπειες του πραξικοπήματος (τουρκική εισβολή, κατοχή, νεκροί, αγνοούμενοι, προσφυγιά), γιατί δεν το πρόλαβε. Ενώ εκείνοι οι ... εξωγήινοι που το έκαμαν ή/και έλαβαν μέρος θα βγουν κούππες άπαννες. Γι’ αυτό κι εγώ είπα ότι «... κάποιοι βάλθηκαν να μας “παντρέψουν μ’ άδρωπον (άντρα)” ...».
Τα στοιχεία που παράθεσα (επιθέσεις ενάντια σε μέλη και στελέχη της Αριστεράς και βομβιστικές επιθέσεις ενάντια σε αριστερούς συλλόγους κατά την περίοδο 1967-69, καθώς και μι ανακοίνωση του Π.Γ. του ΑΚΕΛ και ένα δημοσίευμα της “Χαραυγής”), αποσκοπούσαν στην αποκάλυψη των παραποιήσεων των γεγονότων που κάποιοι επιχείρησαν και στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας (παρ’ όλο που κάποια πράγματα μπορεί να θεωρούνται και αυτονόητα). Ακροθιγώς αναφέρθηκα με αυτά με τα οποία καταπιάνεται το άρθρο του Λάζαρου Σκαλιστή.

*****
@ Rose,

Στο κείμενο της ανάρτησης ανάφερα δυο περιπτώσεις αντιχουντικών εκδηλώσεων που έγιναν τα πρώτα χρόνια της δικτατορίας - εσύ ζήτησες να σου πω μόνο μία! :-) :
1. Στις 6 του Μάη του 1968 πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία εκδήλωση που καταδίκασε την κακοποίηση από αξιωματικούς της Εθνικής Φρουράς νεαρών που έγραφαν συνθήματα υπέρ της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Στην εκδήλωση είχαν μιλήσει οι Παπαιωάννου, Λυσσαρίδης και άλλοι.
2. Τον Ιούλη του 1969 μετά από έκρηξη βόμβας στα αποδυτήρια του Σταδίου ΓΣΕ την τελευταία μέρα του Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ, το οποίο πραγματοποιούταν εκεί, (θυμάμαι ότι είχα παει σ’ εκκινώ το Φεστιβάλ, νομίζω την πρώτη νερά), έγινε ακολούθως ειρηνική διαδήλωση και συλλαλητήριο.

Επίσης θυμάμαι (αν και ήμουν μικρός τότε) στις πρωτομαγιάτικες παρελάσεις τις ΠΕΟ υπήρχαν πλακάτ και πανό με συνθήματα καταδίκης της χούντας και για αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Φυσικά κι εγώ πιστεύω πως θα μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα, πιο οργανωμένα και πιο μαζικά, ίσως αν όχι σε παγκύπρια κλίμακα τουλάχιστον σε επαρχιακή. (Θα προσπαθήσω να το ψάξω λίγο πιο πολύ το θέμα). Υπήρχε όμως μια χλιαρότητα για διάφορους λόγους, προφανώς και ένεκα Μακαρίου. (Πάντως σήμερα και μετά που προκλήθηκα από κάποιο Ανώνυμο σ΄ άλλο blog, έψαξα και βρήκα ένα κύριο άρθρο - καταπέλτης για την ελληνική χούντα στη “Χαραυγή” της 21ης του Απρίλη του 1970. Το scanara αλλά δεν βγαίνει καλά και θα χρειαστεί να το γράψω για να το παρουσιάσω).

*****
@ Dokisisofi,

Αφού είμαι κατζιάρης και πίκρης, τι θα λεω;!
(Πάντως, εσύ έχασες που δεν διάβασες το κείμενο μου)!

*****
@ Ανώνυμος,

Αν έλειπαν οι χαρακτηρισμοί θα ήταν γενικώς πολύ καλύτερα!

*****
@ Andreas F. Stavrou, Sceptic Anonymous & Demetris,

Καλωσορίζω την παρουσία σας στο blog. Για κάποια ζητήματα που θίγεται θα επανέλθω ...

Anef_Oriwn
Δευτέρα 28/7/2008 – 9:24 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Άνευ,
Δυστυχώς πρέπει να συνεισφέρω στη συζήτηση με ένα τρόπο που ενδεχομένως να σε απογοητεύσει, αν εφαρμόζεις το (παραφρασμένο) δόγμα "my party, right or wrong". Χωρίς φυσικά να αμφισβητώ στη γενικότητά τους τα γεγονότα που παρέθεσες, αυτά αποτυπώνουν μόνο τη μια όψη της πραγματικότητας. Δυστυχώς και το ΑΚΕΛ έγλυψε τη Χούντα, και το ΑΚΕΛ δεν αντιστάθηκε στη Χούντα και το ΑΚΕΛ έσκυψε το κεφάλι.
Το ότι το ΑΚΕΛ για άλλους λόγους βρέθηκε στο στόχαστρο της Χούντας μετά το Πολυτεχνείο, αυτό δεν καταξιώνει το ΑΚΕΛ.
Το κόμμα αυτό φάνηκε ασυνεπές στην παράδοσή του, στην ιδεολογία του και στην αποστολή του από τη μέρα που αποφάσισε να στηρίξει το αίτημα για την Ένωση κατά τη διάρκεια του 55-59, με τη στήριξη που παρείχε στον Μακάριο εν λευκώ, και κατόπιν στον Σπύρο.
Όμως το τι απαξιώνει πλήρως το ΑΚΕΛ είναι η ανικανότητά άντλησης διδαγμάτων από το παρελθόν του. Και η στήριξη που παρείχε στον Τάσο για μια πενταετία και πλέον, φανερώνει τον εγγενή οπορτουνισμό του.
Όταν το ΑΚΕΛ, την επομένη του διαγγέλματος του Τάσου για το Σχέδιο Ανάν συμπεριφέρθηκε ως να μην είχε συμβεί τίποτα, αλλά και το ότι τα άτομα που είχαν την ευθύνη για τις αποφάσεις που έλαβε το κόμμα έπραξαν ό,τι ήταν δυνατό ώστε να αποφευχθεί ενδοκυβερνητική κρίση, αποκαλύπτει το μεγαλείο των μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων του.
Για τούτο, είναι καλό στις πληγές που προκάλεσε η Χούντα και η γενικότερη ακροδεξιά στο ΑΚΕΛ να αντιπαραθέτεις και τις πληγές που προκάλεσε η ακροδεξιά στην κοινωνία μας με τη (έστω και σιωπηλή) υποστήριξη του ΑΚΕΛ.
Σε παρακαλώ, ρίξε μια ματιά στα άρθρα που έγραψε η Γκιούροφ στη Χαραυγή κατά την περίοδο 2004-2007 για το Κυπριακό και σύγκρινέ τα με αυτά που έγραφε στη Σημερινή ο Γιάννος Χαραλαμπίδης, ή ο Σάββας Ιακωβίδης. Δεν θα διαπιστώσεις καμία διαφορά. Η ίδια επιχειρηματολογία, η ίδια προσέγγιση, η ίδια προπαγάνδα.
Και για σκέψου μόνο πόσοι Τουρκοκύπριοι έτυχαν ατιμωτικής συμπεριφοράς ή ξυλοκοπήθηκαν μετά το δημοψήφισμα στον νότο και πόση ευαισθησία έδειξε το κόμμα και τα από αυτό ελεγχόμενά του όργανα για αυτά τα περιστατικά.
Προσωπικά, εγώ είχα πάρει τηλέφωνο την Γκιούροφ το 2005 για να της δώσω πληροφορίες για την κακοποίηση Τουρκοκυπρίων και αδιαφόρησε πλήρως. Μου το έκλεισε!
Ε, λοιπόν, αυτού του είδους η αριστερά, είναι ακόμα χειρότερη από την ακροδεξιά. Διότι ενώ η τελευταία έχει μια ξεκάθαρη ατζέντα, ο τρόπος λειτουργίας του ΑΚΕΛ υπήρξε στην καλύτερη περίπτωση ύπουλος. Ο στόχος ήταν η εξουσία, και ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Και για τι κατέβασε δεν ακούσαμε ούτε ένα συγνώμη. Συνεπώς, η επιλογή του Τάσου το 2003 σε συνδυασμό με το τι κατέβασε αποτέλεσε το αποκορύφωμα της ανηθικότητας του ΑΚΕΛ και προπαντός της ηγεσίας του.

rose είπε...

@ Aνευ
δεν εχω καμια αμφιβολία ότι με άτομα σαν εσενα το ΑΚΕΛ εχει καποια προοπτική (και γνωριζω ακόμα μερικά)

δεν αμφισβητω τους λόγους της αναρτησης και δεν συμφωνώ καθολου με καθικια που εξισωνουν εγκληματα για να δικαιωθουν εκ των υστερων επικαλούμενοι τη συλλογική αμνησια μας..

αναμενω όμως μια ωριμη παραδοχή τη οποία κατ ιδιαν πολλοί συντροφοι έιχαν και την τολμη και ευθυκρισία να κανουν..

δεχομαι τις δυο εκδηλώσεις που αναφέρεις και σημειωνω την αναφορα σου στον Μακάριο - και τα δυο σε τιμουν

όπως επίσης ότι έγραψες :

"Φυσικά κι εγώ πιστεύω πως θα μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα, πιο οργανωμένα και πιο μαζικά, ίσως αν όχι σε παγκύπρια κλίμακα τουλάχιστον σε επαρχιακή. (Θα προσπαθήσω να το ψάξω λίγο πιο πολύ το θέμα). Υπήρχε όμως μια χλιαρότητα για διάφορους λόγους, προφανώς και ένεκα Μακαρίου"

ευχομαι να πληθαινουν οι φωνες εντος ΑΚΕΛ οπως η δικη σου... και να σας ακούσουν γιατί αφοσοιωμένοι είστε αλλά όχι παροπλισμενοι ή υποδουλομενοι ..

καλη δυναμη (προς όλες τις κατευθυνσεις)

Ανώνυμος είπε...

Οπως η ηγεσία του Ακελ ηταν υποδουλωμένη στον αγγλοαμερικανικο ιμπεριαλισμό και την χούντα την περίοδο προπραξικοπηματικά κατα το πραξικόπημα κα μεταπραξικοπηματικα γλυκο καρυδάκι στους πραξικοπηματίες, καλος καραβοκύρης ο κληριδης να μην ελθη ο Μακάριος, φωτογραφίες ασλανίδη, εννακατσουν πάνω -μαρτυρίες Σκαλιστή έτσι και σημέρα η ηγεσία του Ακελ εδίναι υποδουλωμένη στο άρμα ττων αγγλοαμερικάνων γιαυτο τα κανει πλακακια με ορισμένους του δησυ και πολεμά αγρίως τους κεντρώους αγωνιστές πατριώτες.ΑΙΣΧΟΣ!!!!!!

rose είπε...

βρε βρε τους κεντρώους αγωνιστες πατριώτες που ούτε ονοματάκι δεν έχουν για να μας μιλάνε

ρε πατριώτη!
δεν μιλάς με επιχειρηματα καλύτερα γιατί από χαρακτηρισμούς χορτάσατε!

Anef_Oriwn είπε...

Πολύ συνοπτικά γιατί είναι και προχωρημένη η ώρα, είμαστε και στο τσακ προ των καλοκαιρινών διακοπών και το μυαλό (αλλά και το σώμα) άρχισαν να χαλαρώνουν (πιο πολύ μάλιστα και μετά από μερικά ουζάκια). Ξεκινάω από τον τελευταίο σχολιογράφο (και οι έσχατοι έσονται πρώτοι) :

1. @ Ανώνυμος,

Λαλείς: “…πολεμά [το ΑΚΕΛ] αγρίως τους κεντρώους αγωνιστές πατριώτες.ΑΙΣΧΟΣ!!!!!!” --- Ποιοι είναι αυτοί οι “κεντρώοι αγωνιστές πατριώτες”; Και μην μου πεις τον Παπαδόπουλο! Ή εκτός από τον Παπαδόπουλο ποιοι άλλοι; Ο Νικόλας και ο Κολοκασίδης;

*****
2. @ Rose,

Φέκιου! Τα λεμε! (Δεν έκλεισε το θέμα).

*****
3. @ eστορών,

Κι εγώ “… ενδεχομένως [μπορεί] να απογοητεύσω”.
1. Το ΑΚΕΛ ΔΕΝ έγλυψε τη Χούντα!!! Κάποια περιστατικά (όπως με τον Ασλανίδη και την ΟΜΟΝΟΙΑ ή το γλυκό καρυδάκι), αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά και δεν εκφράζουν τη συλλογική συνείδηση και αντίδραση του κόσμου της Αριστεράς της τότε εποχής.
2. “… είναι καλό στις πληγές που προκάλεσε η Χούντα και η γενικότερη ακροδεξιά στο ΑΚΕΛ να αντιπαραθέτεις και τις πληγές που προκάλεσε η ακροδεξιά στην κοινωνία μας με τη (έστω και σιωπηλή) υποστήριξη του ΑΚΕΛ.” – το “υποστήριξη” δεν το δέχομαι! “Ανοχή” ή και “χαλαρότητα”, ίσως ΝΑΙ!
3. Κάθε πολιτικο-ιστορικό γεγονός το κρίνουμε μέσα στις δοσμένες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες μέσα στις οποίες έλαβε χώραν.
4. “… Ε, λοιπόν, αυτού του είδους η αριστερά, είναι ακόμα χειρότερη από την ακροδεξιά. Διότι ενώ η τελευταία έχει μια ξεκάθαρη ατζέντα, ο τρόπος λειτουργίας του ΑΚΕΛ υπήρξε στην καλύτερη περίπτωση ύπουλος…” --- Αυτού του είδους οι προσεγγίσεις είναι ισοπεδωτικές, μηδενιστικές και εγωιστικές (δεν λαμβάνουν υπ’ όψη πολλές άλλες παραμέτρους καθώς και συσχετισμούς δυνάμεων τοπικά και διεθνώς και αντίξοες συνθήκες). Επίσης δημιουργούν τάσεις αυτοάμυνας στους Ακελικούς και ανατινάζουν γέφυρες επικοινωνίας.
5. Μου εξηγάς, σε παρακαλώ, τι θες να πεις με τον “εγγενή [εκ γενετής] οπορτουνισμό”;

Anef_Oriwn
Τρίτη 29/7/2008 – 00:15 π.μ.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Άνευ,

Δυστυχώς είναι το αντίθετο που είχε συμβεί με τη Χούντα και θα σου παραθέσω ακόμη μερικά γεγονότα που ακριβώς αυτό αποδεικνύουν, ότι δηλαδή το γλύψιμο του ΑΚΕΛ προς τη Χούντα αντανακλούσε τη διαχρονική του στάση με αναφορές από το βιβλίο του Φάντη «Αναζητώντας την Αλήθεια»:
Το ΑΚΕΛ «συμπεριφέρθηκε με πολλή προσοχή (ενάντια στη Χούντα) αποφεύγοντας να οργανώσει οποιαδήποτε εκδήλωση εναντίον της».
«…όταν ο δικτάτορας Παπαδόπουλος επισκέφθηκε την Κύπρο τον Αύγουστο του 1967, η ηγεσία του ΑΚΕΛ παρευρέθηκε στη δεξίωση που οργάνωσε προς τιμή του ο Πρόεδρος Μακάριος»
«…οι βουλευτές του ΑΚΕΛ τάχθηκαν ενάντια στην εγγραφή και συζήτηση στη Βουλή του θέματος που ήγειρε ο Βουλευτής Βάσος Λυσσαρίδης για τη συμπεριφορά των δυνάμεων ασφαλείας έναντι των πικετοφόρων της 21ης Απριλίου 1971».

Σε ό,τι αφορά τη απόρριψη του ισχυρισμού μου ότι το ΑΚΕΛ υποστήριξε την ακροδεξιά, θα σου δώσω δύο παραδείγματα: Νωρίς μετά την ανεξαρτησία, το ΑΚΕΛ συντάχθηκε με τον Μακάριο όταν αυτός επεδίωκε την εξουδετέρωση της Ζυρίχης και ακολούθως την Ένωση. Ο Μακάριος, τότε, ήταν η ακροδεξιά, η πηγή της πολιτικής ανωμαλίας δια της επιδίωξης μαξιμαλιστικών στόχων. Ήταν ο Μακάριος ο εκφραστής εκείνης της πολιτικής που ενστερνίζονταν οι Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, Τάσος Παπαδόπουλος, Γεώργιος Γρίβας. Η εγκατάλειψή της μετά την Κοφίνου υπέρ της πολιτικής του εφικτού, επέφερε τη ρήξη με την υπόλοιπη ακροδεξιά. Μια και το ΑΚΕΛ, με εξαίρεση το τις πρώτες εκλογές, δεν αντιπολιτεύτηκε στον Μακάριο, φέρει και αυτό ευθύνη για τα αδιέξοδα στα οποία οδήγησε την Ελληνοκυπριακή κοινότητα όπως και την Τουρκοκυπριακή ο Μακάριος. Κι αυτό γιατί ενώ η πολιτική του εφικτού αποσκοπούσε στη διατήρηση της ανεξαρτησίας, εμπεριείχε και το στοιχείο της μη συνεννόησης με τους Τουρκοκύπριους. Και για τούτο, αφού ο Μακάριος οδήγησε τα πράγματα σε δύο κρίσεις, μια το 1963/64 και μια το 1967, επέμεινε με την στήριξη, και όχι ανοχή του ΑΚΕΛ, στην πολιτική αυτή μέχρι το 1974.

Το δεύτερο παράδειγμα είναι η στήριξη που παρείχε στους εκφραστές της πολιτικής της μη συνεννόησης, δηλαδή της ακροδεξιάς, με τους Τουρκοκύπριους μετά το 1974. Εκεί έχουμε δύο υποπαραδείγματα, τη συνεργασία με τον Κυπριανού και τη συνεργασία με τον Παπαδόπουλο. Και τις δύο φορές, αυτή η συνεργασία με το στρατόπεδο της μη συνεννόησης αποδείχθηκε εκ διαμέτρου αντίθετη με το πνεύμα των θέσεων του ΑΚΕΛ υπέρ της συνεννόησης όπως είχαν εκφραστεί με το σύνθημα «Οι Τούρκοι της Κύπρου δεν είναι εχθροί μας, είναι αδελφοί μας». Το ΑΚΕΛ στήριξε αυτές τις δυνάμεις, με δύο και μοναδικές εξαιρέσεις (αν παραλείψουμε την στήριξη προς τον Μακάριο την περίοδο 1974-1977): Την εκλογή Βασιλείου και την εκλογή Χριστόφια.

Συνεπώς, κρίνοντας και από τη στάση των Τουρκοκυπρίων από το 1963/64 και μετά, όταν αυτοί σηματοδότησαν σε πολλές περιπτώσεις την προθυμία τους να έρθουν σε συνεννόηση μαζί με τους Ελληνοκύπριους, όπως π.χ. το 1965, όταν πρότειναν επάνοδο στη Ζυρίχη και μεις και μαζί και το ΑΚΕΛ τους είπαμε ΟΧΙ, όταν στις διαπραγματεύσεις Κληρίδη-Ντενκτάς πριν το 1974 υπήρξε συμφωνία όταν οι Τουρκοκύπριοι δέχθηκαν ουσιαστικά τις αλλαγές στο σύνταγμα που πρότεινε ο Μακάριος με αντάλλαγμα περισσότερη αυτονομία, αλλά και πάλι τους είπαμε ΟΧΙ και μαζί και το ΑΚΕΛ, όταν το 2004, οι Τουρκοκύπριοι βγήκαν στους δρόμους και φώναζαν «λύση και Ευρωπαϊκή Ένωση» και μεις και μαζί και το ΑΚΕΛ πάλι τους είπαμε ΌΧΙ, πως μπορώ να μη χαρακτηρίσω τη στάση του ΑΚΕΛ οπορτουνιστική; Πως μπορώ να εξηγήσω πως στις κρίσιμες ώρες που πέρασε η Κύπρος στην Ιστορία της, το ΑΚΕΛ απουσίαζε σχεδόν πάντα από το στρατόπεδο της συνεννόησης; Και δεν πείθομαι από την εξήγηση που έδωσε ο Χριστόφιας τον Ιούλιο πέρσι ότι η στήριξη που παρείχε στον Παπαδόπουλο αποσκοπούσε στο να προστατεύσει την Κυπριακή Δημοκρατία. Τα πραγματικά του κίνητρα ήταν πολύ διαφορετικής φύσης. Φοβήθηκε μη χάσει εκείνο το μερίδιο στη διαχείριση της εξουσίας και όσα αυτή συνεπάγεται.

Για τούτο αγαπητέ Άνευ, για χάρη της διατήρησης της γέφυρας επικοινωνίας, θέλω να διαφοροποιήσω το χαρακτηρισμό μου για τον τρόπο λειτουργίας του ΑΚΕΛ αντικαθιστώντας τη λέξη «ύπουλος» με τις λέξεις «μη ειλικρινής». Όμως απλώς διερωτήσου, γιατί ένα κόμμα που ενώ θα έπρεπε να λειτουργήσει ως προπύργιο κατά του εθνικισμού, μετατράπηκε σε παραδοσιακό υποστηριχτή του, δια της έκδοσης λευκών επιταγών στους εκάστοτε ηγέτες του στρατοπέδου της μη συνεννόησης. Ποιοι ήταν οι λόγοι και ποιοι φέρουν ευθύνη για το ότι στις κρίσιμες ώρες που πέρναγε η Κύπρος, το ΑΚΕΛ σεργιάνιζε στο στρατόπεδο της μη συνεννόησης; Πως είναι δυνατόν, όταν το ΑΚΕΛ έχει ένα τόσο βεβαρυμένο παρελθόν να εμφανίζει τον εαυτό του σήμερα ως καταξιωμένο εκφραστή του στρατοπέδου κατά της ακροδεξιάς, δηλαδή της μη συνεννόησης;

Αλλά εδώ βρίσκεται ο κάλλος που μας πονά. Ξέρω ότι είναι οδυνηρό να παραδέχεται κάποιος λάθη, αλλά αυτό είναι η αναγκαία θεραπεία που προϋποθέτει την ίαση. Κι αυτά τα πράγματα σου τα λέει ένας άνθρωπος που είδε μόνο μια φορά τους γονείς του να χορεύουν: Το πρωί της μέρας του πραξικοπήματος του 1974, στους ήχους των εμβατηρίων που έπαιζε το ΡΙΚ. Ένας άνθρωπος που ως επτάχρονος και οκτάχρονος χαιρετούσε συχνά στο σπίτι του τον Σπουργίτη, τον Ποταμίτη, ακόμα και τον Σύρο, και μερικούς άλλους που τώρα δεν τους θυμάται. Ένας άνθρωπος που άρχισε να ψάχνει την πολιτική του πατρίδα όταν άρχισε να σκαλίζει στο παρελθόν. Η γέφυρα πρέπει να μείνει εκεί. Γιατί διαφορετικά, δεν θα πάμε πουθενά.

Ανώνυμος είπε...

Άνευ, στην ερώτηση: "Πως είναι δυνατόν, όταν το ΑΚΕΛ έχει ένα τόσο βεβαρυμένο παρελθόν να εμφανίζει τον εαυτό του σήμερα ως καταξιωμένο εκφραστή του στρατοπέδου κατά της ακροδεξιάς, δηλαδή της μη συνεννόησης;", αντικατάστησε το "εκφραστής" με "αντίπαλος"... ;-)

rose είπε...

@ Aνευ
γουέκαμ... δεν έκλεισε..

:-)

Anef_Oriwn είπε...

@ Αγαπητέ κύριε @ Andreas F. Stavrou,

Κατ’ αρχάς καλωσόρισες από τα μέρη μας.

Καλοδεχούμενες οι θέσεις σου για τον τρόπο μελέτης της Ιστορίας, αλλά επέτρεψε μου (παρ’ όλο που δεν είμαι ιστορικός – μελετώ όμως την Ιστορία εδώ και πολλά χρόνια), να έχω τες δικές μου απόψεις επί του θέματος.

Σίγουρα η Ιστορία γράφεται και τυγχάνει επεξεργασίας και κατεργασίας από τους εκάστοτε νικητές ή από τις κατά καιρούς εξουσίες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο τρόπος που συγγράφηκε η Ιστορία στην Ελλάδα μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο (από τη Δεξιά που ήταν η νικήτρια του Εμφυλίου), αλλά και στην Κύπρο (μετά την Ανεξαρτησία). Εδώ από τα ιστορικά εγχειρίδια απουσιάζει παντελώς το ΑΚΕΛ και γενικότερα η Αριστερά.

Το βασικότερο και ουσιαστικότερο δεν είναι αν υπήρξαν λάθη, κενά και αδυναμίες στην πολιτική και τις πρακτικές της Αριστεράς (ή όπως λεει και ο αγαπητός @ eστορών “…Το κόμμα αυτό φάνηκε ασυνεπές στην παράδοσή του …” – αναγνωρίζει ότι είχε παράδοση;), και όντως υπήρξαν λάθη (προσωπικά θεωρώ ότι το μεγαλύτερο λάθος ήταν η στήριξη της πολιτικής της Ένωσης και δη μετά την Ανεξαρτησία), αλλά αν τούτα τα λάθη τελικά έβλαψαν (με βάσει αντικειμενικά κριτήρια και όχι υποκειμενικά και συναισθηματικά) την υπόθεση της Κύπρου.

Πέραν τούτου να πω ότι άποψη μου είναι ότι οι (πολιτικό)ιστορικές εξελίξεις είναι αποτέλεσμα των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών (και αντιπαλοτήτων) που επικρατούν σ’ ένα τόπο αλλά και στην γύρω περιοχή (ίσως και παγκόσμια). Ορίζονται και καθορίζονται από αυτές τις συνθήκες και επηρεάζονται ή αλληλοεπηρεάζονται από μια σειρά παράγοντες και καταστάσεις.
Με άλλα λόγια οι ιστορικές εξελίξεις είναι πρώτα και κύρια αποτέλεσμα των οικονομικών και κοινωνικών αντιπαλοτήτων και συμφερόντων που μπορούν να πυροδοτήσουν εμφύλιες, εθνικές και θρησκευτικές συγκρούσεις και ΟΧΙ αποτέλεσμα των ιδίων των “εθνικών” και θρησκευτικών αντιπαλοτήτων και αντιπαραθέσεων. Κι αν αναλύσουμε τα ιστορικά γεγονότα (πολέμους, εξεγέρσεις, επαναστάσεις) θα δούμε πρώτα απ’ όλα ότι τούτα δεν είναι μονοδιάστατα. Ο καθένας τα ερμηνεύει σύμφωνα με τη δικιά του κοινωνική συνείδηση και κοσμοθεώρηση. Επίσης θα βρούμε πάμπολλες ετερόκλητες καταστάσεις και συμμαχίες που κύρια χαρακτηριστικά τους ήταν η εξυπηρέτηση των οικονομικών συμφερόντων των κυρίαρχων κύκλων (οι οποίοι για να για να συμπαρασύρουν και τον απλό λαό μαζί τους τα βάφτιζαν “εθνικά”).

Κάνοντας εδώ μια παρένθεση και δίνοντας και μια μικρή απάντηση στον @ eστορών να ρωτησω γιατί να μην θεωρηθεί ότι η υποστήριξη που έδινε το ΑΚΕΛ πρώτα προς τον Μακάριο και μετά προς τον Σπύρο Κυπριανού (για τον Παπαδόπουλο έχω μιαν άλλη προσέγγιση) αποτελούσε στήριξη και προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας;

Τέλος, “…η μη απόδοση ευθυνών…” [για το πραξικόπημα], οδηγεί σήμερα στη δικαιολόγηση του και στην αποθράσυνση των θυτών και των απολογητών του. Φτάσαμε στο σημείο να ‘χουμε και πραξικοπηματίες βουλευτές που να καταδικάζουν το πραξικόπημα (αλλά όχι αυτούς που συμμετείχαν σ’ αυτό) και χωρίς να ‘χουν ποτέ έστω πει ότι κάνανε λάθος! Που τέτοια πολυτέλεια στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας!!!

Anef_Oriwn
Τρίτη 29/7/2008 – 8:09 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Άνευ μακρηγορίας απαντώ:

Σε ό,τι αφορά την παράδοση, ναι το ΑΚΕΛ έχει παράδοση η οποία όμως τερματίστηκε με τις αμφιταλαντεύσεις της Διασκεπτικής. Έκτοτε, το ΑΚΕΛ είναι ασυνεπές σε αυτή, και ό,τι έχει να επιδείξει μετέπειτα, πλην των εξαιρέσεων που ανέφερα πιο πάνω, όπως π.χ. στήριξη Βασιλείου, υποψηφιότητα Χριστόφια, εντάσσεται στο χώρο της συνθηματολογίας και όχι της ουσίας.


Σε ό,τι αφορά την ερώτηση για τη υποστήριξη στον Μακάριο και τον Κυπριανού απαντώ με αντιερώτηση: από πού κι ως που είναι αναγκαία η προάσπιση ενός κράτους στη βάση της θυσίας των αρχών μιας πολιτικής δύναμης για χάρη της στήριξης μιας αδιέξοδης πολιτικής;

Ανώνυμος είπε...

Άνευ σωστά αυτά που λες αλλά η αυτοκριτική και η παραδοχή λαθών πρέπει να γίνει από όλους.
Για πες μας πώς εξηγείται το γεγονός ότι το ΑΚΕΛ έβγαλε στην εξουσία τον Παπαδόπουλο; Δεν ήξερε την αντι-κομμουνιστική του δράση; Δεν ήξερε το παρελθόν του; Το κατεξοχήν κόμμα της επαναπροσέγγισης δεν ήξερε ότι ο Τάσσος είναι "τουρκοφάγος"; Βεβαίως και τα ήξερε αλλά η γλύκα της εξουσίας ήταν πολύ μεγάλη και τα επισκίασε όλα. Και έμεινε εκεί για 4.5 χρόνια μπας και χάσει τα υπουργεία, μπας και χάσει τα "βολέματα".
Ακόμα και στην περίπτωση του σχεδίου Ανάν, εσύ που είσαι "που τους πουμέσα" θα ξέρεις πολύ καλά πώς άλλαξε η απόφαση του ΑΚΕΛ από "ναι" σε "οχι" με την προσθήκη του περίφημου "για να τσιμεντώσουμε το ναι". Θα γνωρίζεις πολύ καλά ότι είχε ήδη ετοιμαστεί και έντυπο υλικό για την προώθηση του "ναι" πριν αλλάξει η απόφαση σε "οχι για να τσιμεντώσουμε το ναι". Κι όλα αυτά για να μην έρθει σε ρήξη με τον Παπαδόπουλο, για να μην χάσει την εξουσία (με ότι αυτό συνεπάγεται).
Είναι καταδικαστέοι και πρέπει να τεθούν ενώπιον της δικαιοσύνης όλοι όσοι ευθύνονται για την τραγωδία της Κύπρου αλλά ας μην παρουσιάζουμε το ΑΚΕΛ ως το "αθώο κόμμα που δεν έχει ευθύνες και που όλοι το πολεμούν".
Όλοι

Anef_Oriwn είπε...

Πολλά θέματα έχουν τεθεί που χρήζουν απαντήσεων και σχολιασμού, ειδικά από τον @ αγαπητό eστορών (ο χρόνος μου όμως είναι περιορισμένος αυτές τις μέρες – εμείς οι φιλο-ιμπεριαλιστές ακελικοί έχουν και “Κονδύλια made in USA” να καταβροχθίσουμε) όμως μια και μπήκαμε στο χορό θα χορέψουμε. Μ’ αυτή μου την παρέμβαση θα σχολιάσω κάποια από τα γραφόμενα του τελευταίο Ανώνυμου που μας έκανε την τιμή να περάσει από τα μέρη μας. (Μπορεί να μας έχει ξανα-επισκεφτεί αλλά εγώ τουλάχιστόν δεν το κατάλαβα μ’ αυτό το προσωπείο του Ανώνυμου που έχει ενδυθεί ...):

@ Ανώνυμε,

1. Κατ’ αρχάς δεν είμαι τόσο “που τους πουμέσα”, όσο πιθανόν να νομίζεις!
2. Την απόφαση για στήριξη του ΟΧΙ (στο Δημοψήφισμα) την πήρε η ειδική Συνδιάσκεψη του ΑΚΕΛ που συγκλήθηκε ειδικά γι’ αυτό το σκοπό. Και η βάση του ΑΚΕΛ αποφάσισε και ψήφισε (με μεγάλη πλειοψηφία) για ΟΧΙ, είτε για να τσιμεντώσει το ΝΑΙ, είτε για να σουβατίσει το ΟΧΙ!!!
3. Κάτι σημαντικό που έδειξε το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος στην ελληνοκυπριακή κοινότητα είναι ότι ο κόσμος (κι αυτός της Αριστεράς ακόμα) δεν ήταν έτοιμος για Ομοσπονδιακή λύση ή για λύση με οδυνηρές παραχωρήσεις. Λίγο πολύ αντιλήφτηκε τι εστί Ομοσπονδία όταν πρακτικά τη βρήκε μπροστά του σ’ ένα δημοψήφισμα και αντέδρασε αρνητικά. Αυτό πρέπει να μελετηθεί και γι’ αυτό επιβάλλεται να γίνει οργανωμένα και στοχο-προσηλωμένα διαφώτιση και ενημέρωση. Πάνω σ’ αυτά πρέπει να επικεντρωθούμε και να δουλέψουμε κι χι να ψάχνουμε ψύλλους στ’ άχυρα και να ‘χουμε κολλήσει τσιμέντα ή μπετά σταμπωτά!
4. Τα πολιτικά γεγονότα πρέπει να τα αναλύουμε και να τα ερμηνεύουμε με πολιτικούς όρους και όχι συναισθηματικά ή όπως αντιδρούμε όταν μας εγκαταλείπει η γκόμενα ή ο γκόμενος!!!

Anef_Oriwn
Τετάρτη 30/7/2008 – 10:43 π.μ.

rose είπε...

@ Aνευ

συμφωνω αλλά υπο δυο προϋποθέσεις:

1) Να γίνει δουλεια ΤΩΡΑ προς τη σωστή κατευθυνση

2) Παραδοχή (αναλυση ερευνα) - αποκατασταση - θεραπεια
για όσα προηγήθηκαν

με την ευκαιρία ευχομαι να δουλεψει το εγχειρημα ειρηνης και συμφιλίωσης του Υπουργείου Παιδείας

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous είπε...

Αυτή την στιγμή, δουλειά χρειάζεται να γίνη για να θεμελιωθεί ένα υγιές μέλλον για όλους τους Κυπρίους. Αυτό, δεν μπορεί να περιμένει.

Ανώνυμος είπε...

"Υγιές μέλλον για τους Κυπρίους" με εκ περιτροπής προεδρία και 50000 Τούρκους εποίκους;

Ανώνυμος είπε...

εκ περιτροπής προεδρία και 50000 Τούρκους

Και τι θα πάθεις, δηλαδή;

Ανώνυμος είπε...

Άνευ, νομίζω και γω ότι προτεραιότητα έχει η συμφιλίωση των Κυπρίων μεταξύ τους. ΕΚ με ΤΚ, ΕΚ με ΕΚ και ΤΚ με ΤΚ.

Προσωπικά από τον Χριστόφια δεν περιμένω πλεον πολλά αλλά ότι κι αν καταφέρει θα το χαιρετίσω. Αυτές οι ώρες απαιτούν τη σφυριλάτηση του στρατοπέδου της συνεννόησης γιατί το στρατόπεδο της αντιπαράθεσης δεν θα βάλει τα όπλα κάτω τόσο εύκολα.

rose είπε...

τα ακούτε πατριώτες;

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ @ eστορών,

Τα θέματα που έθεσες είναι πολλά και δυστυχώς ο χρόνος περιορισμένος. Γι’ αυτό δεν θα μπορέσω να απαντήσω (τουλάχιστον για τώρα) σ’ όλα τα ζητήματα που έχεις εγείρει στις τελευταίες σου παρεμβάσεις – θα αφήσω και μερικά για μετά. (Έχω να κάνω και μερικά σχόλια για κάποια άλλα θέματα που τέθηκαν από άλλους σχολιογράφους και τα έχω αφήσει να αιωρούνται. Ειδικά τα τελευταία σχόλια με τα “… εκ περιτροπής προεδρία και [τους] 50000 Τούρκους εποίκους ...”, δείχνουν την ασχετοσύνη, το φανατισμό και την εθνικιστική εμπάθεια κάποιων.

Κατ’ αρχάς δεν θα διαφωνήσω μαζί σου ότι ήταν λανθασμένη η παρουσία μελών της ηγεσίας του ΑΚΕΛ στη δεξίωση που παράθεσε ο Πρόεδρος Μακάριος προς τιμή του δικτάτορα Παπαδόπουλου, ο οποίος επισκέφτηκε την Κύπρο ως Υπουργός Προεδρίας τον Αύγουστο του 1967, όπως και κάποιες άλλες ενέργειες ηγετικών στελεχών του ΑΚΕΛ.
Φυσικά τέτοιες ενέργειες θα μπορούσαν να αιτιολογηθούν (όχι να δικαιολογηθούν), αλλά δεν θα μπω στη διαδικασία αυτή μια και τις θεωρώ λάθος. Εκείνες τις μέρες το ΑΚΕΛ περιορίστηκε στην αποστολή προς τον Παπαδόπουλο ενός τηλεγραφήματος διαμαρτυρίας (όπως έπραξαν και η ΠΕΟ αλλά και η Επιτροπή Αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα – ο καθένας ξεχωριστά), όπου κριτίκαρε την κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα (την κατάλυση της Δημοκρατίας, τις συλλήψεις και τις διώξεις ελλήνων πολιτών).

Ο Αντρέας Φάντης τον οποίο επικαλείσαι και ο οποίος καταγράφει στο βιβλίο του τα περιστατικά που παράθεσες ήταν τότες (όπως σίγουρα θα γνωρίζεις) μέλος της ανωτάτης ηγεσίας του ΑΚΕΛ (ήταν Βοηθός Γενικός Γραμματέας) και σίγουρα μέρος της ευθύνης (για εκείνες τις ενέργειες) επιμετρείται και στον ίδιο. Μάλιστα προσπαθεί στο βιβλίο να δικαιολογήσει τη συμμετοχή στη δεξίωση μιλώντας για “… συνθήκες ενός παθιασμένου αντικομουνισμού [και για] ένα κλίμα χουντικής τρομοκρατίας και εκφοβισμού μέσα στο οποίο επανειλημμένα διατυπωνόταν η απαίτηση για δίωξη και προγραφή του ΑΚΕΛ …”. Επίσης ούτε μηδενίζει ούτε και παραγράφει το σημαντικό ρόλο της Αριστεράς (και των Ακελιστών φυσικά) στην πάλη ενάντια στα σχέδια της χούντας σε βάρος της Κύπρου εκείνη την εποχή και ότι οι ακελικοί υπέστησαν μεγάλες ταλαιπωρίες και βάσανα (ειδικά στο Στρατό) ένεκα της αντικομουνιστικής δράσης των χουντικών στην Κύπρο. Δεν μπορεί να επικεντρωνόμαστε σε κάποια επί μέρους ζητήματα (κακώς συμμετείχαν οι 2-3 ακελικοί ηγέτες στην προαναφερθείσα δεξίωση) και να παραγνωρίζουμε ταωπιο πάνω ή να μην δίνουμε σημασία στο γεγονός ότι (σχεδόν) σύσσωμη η Δεξιά (αθλητικά και μη σωματεία, ΘΟΙ και ΟΧΕΝ, Σύνδεσμοι Αγωνιστών ΠΕΚ, ΣΕΚ και όλα τα ανάλογα, σχετικά και τα τοιαύτα) με ανακοινώσεις τους καλωσόριζαν τον Παπαδόπουλο ή συμμετείχαν ΜΑΖΙΚΑ σε εκδηλώσεις προς τιμή του.

Για κάποια άλλα ζητήματα, ίσως τα πουμε πιο αναλυτικά μετά:
1. Όπως η στάση του ΑΚΕΛ απέναντι στον Μακάριο (το ΑΚΕΛ να τον στηρίζει στην αντιμετώπιση διαφόρων δύσκολων καταστάσεων – ας μην ξεχνάμε τα διχοτομικά σχέδια Άτσεσον, Μπωλ, Λεμνιστερ, Βανς που έπεφταν σωρηδόν – ενώ ο Μακάριος δέσμιος του αντικομουνιστικού του παρελθόντος και των δεξιών του καταβολών να μην του εμπιστεύεται ούτε μουχτάρη),
2. Για τη “… στήριξη που παρείχε [το ΑΚΕΛ] στους εκφραστές της πολιτικής της μη συνεννόησης ...”, (άραγε όμως ποιοι ήταν ΟΙ εκφραστές της συνεννόησης εκτός από την Αριστερά, παρά τα σκαμπανεβάσματα της, μέσα σ’ εκείνο τον εθνικιστικό κυκεώνα;)
3. Για το Σχέδιο Ανάν (γιατί έχουμε κολλήσει στο ότι τούτο αποτελούσε φορέα συνεννόησης;).

Τέλος θα ήθελα να σημειώσω ότι μόνο η Αριστερά μπόρεσε (μέχρι στιγμής) να κάνει ουσιαστικά βήματα συνεννόησης (και επαναπροσέγγισης) με τους τουρκοκυπρίους. Και τούτο γιατί η συνεργασία και η συνεννόηση με τους τουρκοκυπρίους ήταν πάντοτε σημαντικό στοιχείο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής καθώς και της ιδεολογικής δουλειάς των μελών και στελεχών της Αριστεράς.
Μήπως eστορών βάζεις μαξιμαλιστικούς στόχους; Καλό είναι να κρίνουμε και να επικρίνουμε οτιδήποτε δεν μας αρέσει αλλά ας βλέπουμε τα πράγματα σφαιρικά και διαλεκτικά. Κι αν ΕΣΥ ήσουν 7-8 χρονών το 1974 ΕΓΩ ήμουν 17!!! (Ο Σπουργίτης και ο Ποταμίτης ποιοι ήταν;).

Θα επανέλθω ... (Παω να δω το ματς).

Anef_Oriwn
Πέμπτη 31/7/2008 – 6:10 μ.μ.

Anef_Oriwn είπε...

@ eστορών,

Η αναφορά γενικώς και αορίστως σε “… συμφιλίωση των Κυπρίων μεταξύ τους, ΕΚ με ΤΚ, ΕΚ με ΕΚ και ΤΚ με ΤΚ…”, είναι anef_περιεχομένου καθώς η “… σφυριλάτηση του στρατοπέδου της συνεννόησης …” πρέπει να γίνει σε βάρος του υπαρκτού “…στρατόπεδο της αντιπαράθεσης …”.

Anef_Oriwn
Πέμπτη 31/7/2008 – 9:22 μ.μ.

Anef_Oriwn είπε...

@ Sceptic Anonymous,

Προσυπογράφω και επαυξάνω αυτά που είπες: “… η προσωπικές μαρτυρίες πρέπει να ελέγχονται εις διπλούν. Επειδή κάποιοις ισχυρίζεται κάτι δεν σημαίνει αυτόματα ότι είναι και σωστό. Ειδικά αν αναλογιστούμε ότι ο Σκαλιστής είναι πρώην μέλος του ΑΚΕΛ δεν θέλει και πολλή ανάλυση για να αντιληφθεί κάποιος ότι η μαρτυρία του πρέπει να τεκμηριωθεί και με άλλες ανεξάρτητες ή αξιόπιστες πηγές ή να θεωρηθεί 'εχθρική'. Ποιος άλλος ήταν παρών όταν έγιναν αυτά που ο Σκαλιστής ισχυρίζεται; Επίσης η χρονική απόσταση από τα γεγονότα σε συνδυασμό με την επιλεκτική μνήμη του οποιουδήποτε αυτόπτη μάρτυρα είναι προβληματική…”.
Όμως και οι δικές μου προσωπικές μαρτυρίες από το πραξικόπημα (τις οποίες κατάθεσα σ’ άλλη ανάρτηση), αν και κινούνται σ’ αλλά πλαίσια, δείχνουν και αναδεικνύουν την έλλειψη επιτελικού σχεδίου και οργάνωσης για πρόληψη ή/και αντιμετώπιση του πραξικοπήματος.

*****
@ Demetris,

Δεν με ενοχλούν αυτά που έγραψε ο Λάζαρος Σκαλιστής (αν και πρέπει να τα μελετάμε λαμβάνοντας υπ’ όψη αυτά που έγραψε ο Sceptic Anonymous), αλλά ο τρόπος που τα εκμεταλλεύονται (χωρίς αιδώ και συναίσθηση των εγκληματικών ευθυνών των θυτών) οι απολογητές του πραξικοπήματος.

*****
@ Rose,

Το ότι “…ότι όσοι ασχημονούν [και παραποιούν και διαστρεβλώνουν] θα το κάνουν έτσι κι αλλιώς ...”, τούτο δεν σημαίνει ότι πρέπει να σιωπούμε και να ανεχόμαστε κάθε ηλιθιότητα που λενε κάποιοι. Φυσικά ούτε σταυροφόροι θα γίνουμε, αλλά ούτε και θεωρώ ότι είναι και πρακτικά δυνατό να “να πετάμε πέτρες σε όποιο σhύλλον λάξει”, τουλάχιστον όμως εκεί που και όταν μπορούμε ας βάζουμε κάποια πράγματα στη θέση τους. Είπαμε, πως μας διαβάζουν και τρίτοι.

Για το ζήτημα των διαγραφών (στο ΑΚΕΛ) που έθεσες να πω δυο κουβέντες παραπάνω ...

Η εσωκομματική (και όχι μόνο) συζήτηση και αντιπαράθεση ιδεών, σκέψεων και απόψεων (μέσα σ’ ένα αριστερό κόμμα) δεν πρέπει να μας φοβίζει. Όμως συχνά πυκνά αυτή η αντιπαράθεση που το πιο πιθανό είναι να δημιουργήσει και οξεία αντιπαλότητα, δεν έχει πάντοτε ως βάση διαφορετικές πολιτικο-ιδεολογικές προσεγγίσεις αλλά και προσωπικές φιλοδοξίες ή αντιθέσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε προσωπικές κόντρες.

Ρίχνοντας τις τελευταίες μέρες μια δεύτερη (ίσως και τρίτη) ματιά σε κάποια κεφάλαια του πρώτου βιβλίου του Κώστα Σοφοκλέους “Πάλη για την ελευθερία”, ενδιέτριψα λίγο περισσότερο στο κεφάλαιο “Επιμύθιο”, όπου καταγράφονται και περιγράφονται πολλοί και διάφοροι “αποκεφαλισμοί”, καρατομήσεις, διαγραφές ηγετικών στελεχών του ΑΚΕΛ στις αρχές της δεκαετίας του ‘50.

Θα ήθελα να σταθώ σε δύο σημεία ως συμπεράσματα απ’ όσα διάβασα:

1. Παραθέτω αυτούσιο τον προβληματισμό του ιδίου του Κώστα Σοφοκλέους για το ζήτημα των διαγραφών (σελ. 538-39): “…Η πιο συνηθισμένη όμως μέθοδος [για διαγραφή] ήταν η κατηγορία του ρεβιζιονιστή, του οπορτουνιστή, του μικροαστού και του φραξιονιστή. Υπήρχαν περιπτώσεις που τα κίνητρα ήσαν σκοταδιστικές προκαταλήψεις και αντεκδικητικές νοοτροπίες και σκοπιμότητες. Φυσικά πρέπει να αναφερθεί, ότι κανένας δεν δικαιούται να ισχυριστεί, ότι όλες ανεξαίρετα οι διαγραφές έγιναν μετά βεβαιότητας, χωρίς σοβαρούς λόγους και χωρίς αποδεδειγμένα στοιχεία. Ούτε ήταν δυνατόν οι διαγραφέντες να ήταν κατ’ ανάγκην απαλλαγμένοι από όλες ανεξαίρετα τις ανθρώπινες αδυναμίες, η εντελώς άμεμπτοι, ή έστω οι πιο άμεστοι από όλα τα ηγετικά στελέχη. Ούτε επίσης μπορεί να λεχθεί ότι εκείνοι που διαγράφηκαν, δεν είχαν ο κάθε ένας το μερτικό της ευθύνης του για διαπραχθέντα κομματικά λάθη μέχρι τη διαγραφή τους. Φυσικό και οι ίδιοι δεν ισχυρίστηκαν ποτές κάτι ανάλογο... Όμως εξίσου δεν ήταν εντελώς άμεμπτος κανένας και από εκείνους που παρέμειναν στην ηγεσία. Μάλιστα αφού συμμετείχαν στη διαγραφή ανιδιοτελών συντρόφων. Το χειρότερο δε, είναι ότι για την καταπληκτική πλειοψηφία αυτών, που κατά καιρούς διεγράφηκαν, δεν υπήρξαν κατηγορίες, στηριγμένες σε αποδεικτικά και αδιάσειστα στοιχεία, τέτοιας σημασίας και επιπέδου, σι οποίες να δικαιολογούσαν την ποινή της διαγραφής ή έστω της καθαίρεσης από ηγετικές θέσεις.”

2. Αναλογιζόμενος το μετέπειτα βίο και πολιτεία μερικών από τους διαγραφέντες (όχι όλων) δεν προβληματίζομαι καθόλου αν τελικά ήταν δικαιολογημένη η αποβολή τους ...

Anef_Oriwn
Πέμπτη 31/7/2008 – 10:40 μ.μ.

Anef_Oriwn είπε...

@ eστορών,

Λαλείς (σχόλιο Τρίτης, 29 Ιουλίου, 8:22:00 μ.μ.): “… Έκτοτε, (μετά τη Διασκεπτική] το ΑΚΕΛ είναι ασυνεπές σε αυτή, και ό,τι έχει να επιδείξει μετέπειτα, πλην των εξαιρέσεων που ανέφερα πιο πάνω, όπως π.χ. στήριξη Βασιλείου, υποψηφιότητα Χριστόφια, εντάσσεται στο χώρο της συνθηματολογίας και όχι της ουσίας…”. --- Όμως ποια είναι η ουσία ή πως την πετυχαίνουμε;
Ορμώμενος εξ αριστερών στέκοντας κριτικά απέναντι στο ΑΚΕΛ, αλλά χωρίς μηδενισμούς και ισοπεδώσεις, έχω την τολμηρή άποψη/θέση ότι σωστότερη πολιτική (και με διαχρονικά ουσιαστικά πρακτικά αποτελέσματα συνεννόησης) θα ήταν η σύμπτυξη ενός Αριστερού Μετώπου μαζί με τους τουρκοκύπριους (μακριά από ενωτικές και διχοτομικές παρεκκλίσεις). Πιστεύω ότι έγιναν προσπάθειες και μάλιστα πάμπολλες προς αυτή την κατεύθυνση και παλαιότερα και μεταγενέστερα, αλλά δεν καρποφόρησαν για πολλούς και διάφορους λόγους (βασικά λόγω των επιθέσεων των εθνικιστικών κύκλων και στις δυο κοινότητες αλλά και ένεκα της εγγλέζικης πολιτικής του “διαίρει και βασίλευε”). Οι υποκειμενικοί λόγοι ήταν δευτερευούσης σημασίας.(Στα πλάνα μου είναι μια μελλοντική ανάρτηση όπου θα παρουσιάσω τους αριστερούς – ακελικούς και μη – τουρκοκύπριους που δολοφονήθηκαν από την ΤΜΤ για τις ιδέες τους και την πάλη τους για την ελληνοτουρκική φιλία και συναδέλφωση.

Για την αντερώτηση σου: “… από πού κι ως που είναι αναγκαία η προάσπιση ενός κράτους στη βάση της θυσίας των αρχών μιας πολιτικής δύναμης για χάρη της στήριξης μιας αδιέξοδης πολιτικής;” --- Ένας γνωστός μου (υπερήλικας σήμερα) παλιός κομμουνιστής (και ολίγο τι αιρετικός) έλεγε θυμόσοφα: “Δεξιό τζι΄ άδρωπο, εν έσhιεει”!!! Ανεξάρτητα αν προσωπικά συμμερίζομαι αυτήν την άποψη ή όχι, διερωτούμαι πως θα μπορούσε να προστατευτεί η Κυπριακή Δημοκρατία (χωρίς κάποιες ετεροβαρείς και ετερόκλητες συμμαχίες) από ντόπιες και ξένες επιβουλές και διχοτομικά σχέδια τύπου Άτσεσον, Μπωλ, Λεμνιστερ, Βανς που θα οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια σε διπλή ένωση.

Anef_Oriwn
Πέμπτη 31/7/2008 – 11:15 μ.μ.

rose είπε...

@ Ανευ
πριν σου απαντησω πές μας τελικά τι έγινε στο ματς

να απολογηθω εκ των προτερων γιατι αυτες τις μερες γραφω στο πόδι και βιαστικά αλλά το νοημα παραμενει ιδιο :-)

τώρα να σε συγχαρώ και να χαιρετισω την κριτικη ματια που έχεις στα πραγματα και την προσπαθεια να αποστασιοποιηθεις εστω και μερικως .. ας επισημανθει όμως πως ούτε την μισή τετοια διαθεση δεν εχει επιδειξει η ηγεσία του ΑΚΕΛ.

κρατώ το σημείο 1 ως εχει..

αλλά για το σημείο 2: "Αναλογιζόμενος το μετέπειτα βίο και πολιτεία μερικών από τους διαγραφέντες (όχι όλων) δεν προβληματίζομαι καθόλου αν τελικά ήταν δικαιολογημένη η αποβολή τους ... "

θεωρώ ότι μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά...

Δεν ήταν όλες οι διαγραφές ή απομακρυνση από το κομμα δικαιολογημενες.

υπάρχει ακόμα και η άλλη πλευρα του τι ακολουθησε αυτες τις διαγραφές

Η μανια ορισμενων δεν περιοριστηκε στις διαγραφές αλλά πρόχώρησε σε δολοφονίες χαρακτηρων αλλά και επιδίωξη της επαγγελματικής ή άλλης εξόντωσης τους, αποκλεισμο του ίδιου και μελων της οικογνειας του κλπ (ιστοριες υπάρχουν πολλές)

Στην περίπτωση του Πλουτη Σερβα τον αποκάλεσαν προδότη τον άνθρωπο.. όπως και τον Αδαμ Αδαμαντος "Συνταγματοφιλο" την εποχή που το ΑΚΕΛ υποστήριξε την γραμμή Συνταγματος αλλά όχι δημόσια και έτσι ο Αδαμαντος έγινε ακόμα ένας προδότης. (τομος Β του Κωστα Σοφοκλεους)

ας πουμε και το αλλο...

Επίσης η ιστορία του 1990 δεν γραφτηκε ακόμα (κατ ακριβεια γραφεται καθως μιλάμε) και εκει ενω έχουμε παραιτησεις από την Κεντρική Επιτροπή κανεις δεν παραιτηθηκε από μέλος κόμματος αλλα ακολουθησαν προπυλακισμοι, συνθηματα, διαλεξεις και αρθρα για προδοσίες και τα τοιαυτα...

Anef_Oriwn είπε...

@ Rose,

Το ματς το κέρδισε η ΟΜΟΝΟΙΑ (αυτό με ενδιέφερε κι αυτό παρακολούθησα) με 2-1 (νίκησε εκτός έδρας την ομάδα MILANOVO της FYROM).

Για τα υπόλοιπα που σχολιάζεις, σε συντομία να πω ότι για όλες τις περιπτώσεις (διαγραφών) ισχύει βασικά το απόσπασμα που παράθεσα από το βιβλίο του Κώστα Σοφοκλέους. (Και οπωσδήποτε όταν κρίνουμε κάποια περίπτωση διαγραφής δύσκολο να αποφύγουμε τους συναισθηματισμούς που είναι απόρροια των διαπροσωπικών γνωριμιών και σχέσεων μας.

Τρία ακόμα σύντομα σχόλια:

1. Προσωπικά πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα το ΑΚΕΛ θα αποκαταστήσει κάποια από τα διαγραφέντα (ή “καρατομημένα”) παλαιότερα μέλη και στελέχη του όπως ο Αδάμ Αδάμαντο και ο Πλουτής Σέρβας (για τον τελευταίο το διαισθάνομαι ενώ νομίζω πως έγιναν και κάποιες κινήσεις, για τον Λάζαρο Σκαλιστή).

2. Για την περίοδο 1990 είναι πολύ πιο δύσκολο γιατί είναι εν ισχύ ακόμα προσωπικές αλλά και ιδεολογικοπολιτικές αντιπαραθέσεις. (Και προσωπικά δεν πιστεύω ότι θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα αν κυριαρχούσαν οι “άλλοι” στην πάλη για την εξουσία).

3. Δεν είπα ότι “… ήταν όλες οι διαγραφές ή απομακρυνση από το κομμα δικαιολογημενες…”. Μίλησα μόνο (αόριστα) για μερικές. Όμως αν θες παραδείγματα για κοίταξε τις περιπτώσεις του Λυσσαρίδη ή του Αλέκου Κωνσταντινίδη. (Δεν θα κάνω αναφορά στις πιο πρόσφατες).

Καλό βράδυ!
Και Καλό Μήνα! (Έχει μπει πια και ο Αύγουστος των διακοπών).

Anef_Oriwn
Παρασκευή 1/8/2008 – 00:48 μ.μ.

dokisisofi είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Η ουσία για μένα είναι ότι το ΑΚΕΛ δεν έχει το δικαίωμα να θεωρεί τον εαυτό του ως καταξιωμένο κόμμα του στρατόπεδου της συνεννόησης λόγω της αμφιταλαντευόμενης στάσης που επέδειξε διαχρονικά. Για τα παραδείγματα μιλήσαμε πιο πάνω. Αναγνωρίζω τη θυσία των αριστερών που δολοφονήθηκαν και από την ΤΜΤ αλλά και την ΕΟΚΑ, την ΕΟΚΑ Β’ και ότι άλλο μεσολάβησε μεταξύ των δύο, αλλά και πάλιν η στάση που τήρησε έναντι π.χ. της Χούντας ή του Γρίβα (τον οποίο μερικές μέρες μετά τον θάνατό του αναγόρευσε σε «άξιον τέκνον της πατρίδας») υπογραμμίζει αυτήν την αντιφατικότητα στη στάση του. Και εγείρει περισσότερα ερωτήματα απ’ ό,τι απαντά. Άφηνε τον εαυτό του να σύρεται πότε στο ένα πότε στο άλλο άκρο. Και αυτό, θεωρώ προσωπικά πως εντέλει έβλαψε την υπόθεση της Κύπρου αισθητά. Κι αυτό γιατί ενώ είχε την ευκαιρία να αποτελέσει διαχρονικά ο αντίπαλος πολιτικοκοινωνικός πόλος της Εκκλησίας που εκφράζει την ακραία μορφή του εθνικισμού, στήριξε συχνά τις επιλογές της, συνεργάστηκε μαζί της, υπάκουσε σε αυτή, γεγονός που το κατέστησε λιγότερο αξιόπιστο στα μάτια εκείνων των Τουρκοκυπρίων που επιθυμούσαν την σύμπτυξη αυτού του αριστερού μετώπου που ανέφερες. Ας μην ξεχνάμε σε τι μοναξιά είχε περιπέσει ο Καβάζογλου, τον οποίο και τους αγώνες του οποίου σήμερα τιμά το ΑΚΕΛ. Όταν το κόμμα του οποίου ήταν μέλος, υιοθέτησε τη γραμμή της Ένωσης, τη στιγμή που εκείνος προσπαθούσε να πείσει τους Τουρκοκύπριους ότι η συνεργασία, η συμφιλίωση και η συμβίωση με τους ΕΚ στην Κυπριακή Δημοκρατία είναι η μοναδική λύση.

Εν πάση περιπτώσει, σε ό,τι αφορά το αριστερό μέτωπο μεταξύ ΤΚ και ΕΚ πρέπει να σου πω πως τη σύστασή του, ως προϋπόθεση τη θεωρώ αναγκαία αλλά όχι και επαρκή, αν το ζητούμενο είναι η συνεννόηση με τους ΤΚ. Ωστόσο αναγνωρίζω ότι πράγματι το ΑΚΕΛ κατέβαλε πολλές προσπάθειες προς την κατεύθυνση κατά καιρούς. Αλλά όχι τις κρίσιμες ώρες. Κι αυτό γιατί απέφευγε για τρεις δεκαετίες να συνεννοηθεί και να δημιουργήσει ανάλογο μέτωπο εντός της ΕΚ κοινότητας, αποκλείοντας κάθε ιδέα συνεργασίας με τον Κληρίδη αλλά μένοντας πιστό σε και αιχμάλωτισμένο από τις δυνάμεις της αντιπαράθεσης, που εξέφραζαν και εκφράζουν οι Κυπριανού, Παπαδόπουλος, Λυσσαρίδης, Ομήρου, Πορδίκης κ.ο.κ. Το μέτωπο που απαιτείται για λύση του Κυπριακού θα πρέπει να διαπερνά το μέτωπο της ταξικής αντιπαράθεσης και να ενώνει αριστερούς, δεξιούς και κεντρώους και στις δύο κοινότητες που επιθυμούν τη συνεννόηση για την επίτευξη του στόχου αυτού.

Συνεπώς, το ερώτημα που εγείρεται είναι «τι ακριβώς επιδίωκε στην πραγματικότητα το ΑΚΕΛ». Αν πριν το 74 επιδίωκε την ανεξαρτησία, γιατί συντάχθηκε με τον Μακάριο στο ενωτικό στρατόπεδο; Αν μετά το 74 επιδίωκε λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, τότε γιατί συντάχθηκε με τους Κυπριανού και Παπαδόπουλο που ποτέ δεν αποδέχθηκαν αυτή την ιδέα; Εάν για χάριν της συζήτησης αποδεχτώ ότι πράγματι πριν το 74 ήθελε την ανεξαρτησία, και μετά το 74 τη ΔΔΟ, τότε τι ήταν αυτό που έκανε το ΑΚΕΛ να ιεραρχήσει άλλες πολιτικές που επιδίωκαν ακριβώς ότι απέκλειε την υλοποίησή τους;

Εάν αποδεχτούμε την ύπαρξη ενός κυπριακού πατριωτισμού που θέλει και τους ΤΚ και τους ΕΚ να συμβιώνουν ειρηνικά και να συμφιλιώνονται, πως συμβιβάζεται η απαίτηση του ΑΚΕΛ να εμφανίζεται ως πατριωτικό κόμμα (με αυτήν την έννοια), τη στιγμή που το «Πατριωτικό Μέτωπο» που έκανε με το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ αντιστρατευόταν ακριβώς αυτήν την ιδέα; Ακόμα, πως μπορώ να δεχτώ ότι η συμπόρευση με το Μακάριο όταν τορπίλιζε τη Ζυρίχη για να πετύχει την Ένωση ήταν ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί η επιβολή των σχεδίων που ανέφερες;

Όμως ένα σημείο που με εξέπληξε από τις απαντήσεις σου (αν άφησαν κάτι έξω σε παρακαλώ υπενθύμισέ μου το) είναι αυτό που αναφέρεις ότι «μόνο η Αριστερά μπόρεσε (μέχρι στιγμής) να κάνει ουσιαστικά βήματα συνεννόησης (και επαναπροσέγγισης) με τους τουρκοκυπρίους». Ε, λοιπόν, μια και υποπτεύομαι ότι με τον όρο αριστερά εννοείς αποκλειστικά το ΑΚΕΛ, αυτόν τον ισχυρισμό εγώ δεν το δέχομαι. Διότι φανερώνει άγνοια για το τι μεσολάβησε από το 2003 ή ακόμα και από το 1998 και μετά. Όταν άρχισε η κοινωνία των πολιτών να έρχεται σε επαφή και να δημιουργεί δεσμούς μεταξύ ΤΚ και ΕΚ. Όταν πριν από το άνοιγμα των οδοφραγμάτων, υπήρχαν άνθρωποι ένθεν και ένθεν που άνηκαν σε άλλους ιδεολογικούς χώρους που επικοινωνούσαν μέσω ίντερνετ, με ίμεηλ, στα τσάτρουμ κλπ. Μπορώ να σου πω μάλιστα ότι ένα σημαντικό ποσοστό των ναιναίκηδων το 2004 προέκυψε μέσω τέτοιων επαφών που αποδαιμονοποίησαν την άλλη κοινότητα. Αλλά και σε κομματικό και οργανωτικό επίπεδο, μετά το 2003 το ΑΚΕΛ έπαψε να κρατά ψηλά το λάβαρο της επαναπροσέγγισης, αλλά κρατούσε την αφίσα του Τάσου και μετά του ΟΧΙ, ενώ π.χ. οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, Βασίλης Ρολόγης και Αλί Ερέλ, ο ένας αρχικαπιταλιστής ο άλλος μαοϊστής, έβρισκαν κοινή γλώσσα. Την έβρισκε και ο Αναστασιάδης με τον Ταλάτ και τον Ακιντζί. Το ΑΚΕΛ όμως την κατάπιε.

Υ.Γ. Λοιπόν, σε ό,τι αφορά τους Σπουργίτη και Ποταμίτη (για ξέρεις τον Σύρο, θα πει πως είσαι από επαρχία Αμμοχώστου), ήταν δύο μέλη της ΕΟΚΑ Β’ με δράση κυρίως στην επαρχία Λεμεσού. Ο Σπουργίτης μάλιστα αν δεν κάνω λάθος είχε μεγάλη κόντρα με τον Σύρο που κράτησε μέχρι τη σύλληψή του.

Ανώνυμος είπε...

Άνευ,
εαν εσύ νιώθεις εντάξει και ασφαλής με τους "κουβαλητούς" (μίλησε μας αλήθεια για το τί "πάστας" άνθρωποι ήρταν που την Τουρκία) δεν σημαίνει ότι όποιος δεν νιώθει ασφαλής είναι "άσχετος", "φανατισμένος" ή "εθνικιστικά εμπαθής".

Υ.Γ: να σας δώ να αποκαλείτε τον Τταλάτ "Πρόεδρο" (όταν εννα είναι το γυρίν του) και τα έχω δεί όλα...

Ανώνυμος είπε...

Αληθεύει ότι ο Μεχμετ Αλί Ταλάτ (ηγέτης των Τουρκοκυπρίων) ανήκε κάποτε στο ΑΚΕΛ και γνωρίζονταν από τότε με το Δημήτρη Χριστόφια;

rose είπε...

κατι τετοιες μαλακίες ανωνυμων έκαναν και τον Χριστοφια να μη πάει να ευχηθει του Ταλατ χτες που παντρευε την κόρη του...

Πρόεδρο θα τον πουμε οταν θα μας αξίζει ...

άλλά μη ξεχνάς ότι είναι ήδη πρόεδρος, εκλελεγμενος από τον πληθυσμο της βορειου κύπρου

Ανώνυμος είπε...

rose,

κατι τετοιες μαλακίες ανωνυμων έκαναν και τον Χριστοφια να μη πάει να ευχηθει του Ταλατ χτες που παντρευε την κόρη του...

Τα εβλοημένα! Έθελεν να πάει αλλά τελικά εμετάνωσεν! Έχασεν τζαι το λοκκούμιν...

Πρόεδρο θα τον πουμε οταν θα μας αξίζει ...

Ο Θεός να μεν μας το δείξει να "μας αξίζει ο Τταλάτ"!!!

άλλά μη ξεχνάς ότι είναι ήδη πρόεδρος, εκλελεγμενος από τον πληθυσμο της βορειου κύπρου

Correct me if I'm wrong...
ο Τταλάτ είναι εκλελεγμένος "πρόεδρος" της "ΤΔΒΚ". Θύμισε μου ποιοί την αναγνωρίζουν γιατί απ' ότι φαίνεται έχω τα λάθος μες τον νού μου...
Παρεπιπτόντως η πλειοψηφία του πληθυσμού της βόρειας Κύπρου κάθε άλλο παρά Κύπριοι είναι...

Ανώνυμος είπε...

Στ' άρματα, στ' άρματα. Σφάξτε, βιάστε, ατιμάστε και ρίξτε τους όλους στη θάλασσα! Να ζήσουν άνετα και χωρίς φόβο οι ανώνυμοι. Που μπορούν να βλέπουν μια βιατναμέζα, μια σριλανκέσια, μια μπανγκλαδεσια να ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ τα παιδιά τους αλλα δεν μπορούν να δούν κανένα απο την καταραμένη ράτσα σε απόσταση 40 μιλίων. (ναι, μιλίων όχι χιλιομέτρων).

Κ.Κ.

rose είπε...

ανωνυμε "δημοκράτη"

το δικαίωμα που έχεις εσύ να χριστείς Πρόεδρος μιας επιτροπής ανευ νομικής υποστασης για το εκκλογή της πιο όμορφης στο χορό του παπουτσόσυκου είναι από ότι φαίνεται μεγαλύτερο από αυτο του Ταλατ

γεια σου ρε δημοκρατη

Ανώνυμος είπε...

@ανώνυμο (Κ.Κ)
Αγαπητέ ανώνυμε (Κ.Κ.) ο υποφαινόμενος δεν επείραξεν ποτέ κανένα της "καταραμένης ράτσας". Η "καταραμένη ράτσα" όμως εσκότωσε πρόσωπα δικά μου αγαπημένα, εξεσπίτωσε την οικογένεια μου τζαι έχω τζαι μέλος της οικογένειας στη λίστα με τους αγνοούμενους. Οπόταν άσε με να έχω τες απόψεις μου

@rose
Μακάρι να ήμουν πρόεδρος στην επιτροπή που λες και ευχαρίστως θα σε έχριζα ως Μις Παπουτσόσυκο 2008
Πέρα από την πλάκα, έχω πάρε-δώσε με τους "που ποτζί"...έχω φίλους Τουρκοκύπριους με τους οποίους περνουμεν καλά τζαι εν έχω πρόβλημα. Το πρόβλημα μου δεν είναι οι Τουρκοκύπριοι...το πρόβλημα μου είναι οι κκιλίντζιροι οι Τούρτζιοι που εφέραν κουβαλητούς. Όπου τον καταϊσιεμμένον/απατεώνα εφέραν τον ποδά τζαι τούτον εν το ακούεις για πρώτη φορά πιστεύκω. Συνεπώς άσε τα περί "δημοκράτη" κλπ
Εγώ ερώτησα αν νιώθετε ασφάλεια με τους ΚΟΥΒΑΛΗΤΟΥΣ, εσύ νιώθεις;

rose είπε...

Ανωνυμε "δημοκρατη"
φαντάσου να ήξερες ότι είναι σιονάτη και ξανθη τι τίτλο θα μου έδινες!

για την ασφάλεια η μόνη ερώτηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι αν νιωθω ασφαλής που καποιοι σαν κι εσενα εν να ψηφίσουν στο επόμενο δημοψήφισμα

δεν εχω απάντηση ακόμα...
πιστευωστους ανθρωπους βλεπεις ακόμα κι οταν με απογοητευουν

rose είπε...

με τουτα και με τα αλλα δεν απαντησα και στον Ανευ

επιστρεφω

Ανώνυμος είπε...

rose μεν φοάσαι τίποτε. Έσιει πλέον τόσους πολλούς "επαναστάτες" (κάμε-κάμε επαναστάσεις εν έμεινεν πράμαν στραβόν μες τούντον τόπο) που εννα υπερκαλύψουν τες ψήφους των ανθρώπων σαν εμένα (των δημοκρατών, αχάπαρων, εθνικιστών, φανατισμένων, εξίασα κανένα επίθετο; )

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Ανώνυμε,
Παρόμοιες εμπειρίες με τι; δικές σου, ίσως και χειρότερες, έχω και εγώ αλλα δεν κάνουμε διαγωνισμο. Φυσικά και θα προτιμούσαμε να μην υπάρχει κανενας μη τ/κυπριος στην άλλη ζώνη, άν και όταν υπαρξει ομοσπονδιακή λύση. Γι' αυτο όμως το πρόβλημα μπορεί να υπάρξει κοινά αποδεκτή λύση όπως και στο θέμα της προεδρίας. Τι περιμένουμε δηλαδή, έχουμε αποδεκτεί λυση ομοσπονδίας. Και σε μιά ομοσπονδία ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΡΙΔΙΟ και οι τ/κύπριοι, όχι μονο εμείς.
Κ.Κ.

Ανώνυμος είπε...

φίλε Κ.Κ. όπως είπα και πιο πριν, με τους Τουρκοκύπριους εγώ προσωπικά δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα. Είναι οι άλλοι που με προβληματίζουν. Οι "κουβαλητοί".
Μακάρι να βρεθεί η λιγότερο οδυνηρή λύση σύντομα. Και ο Χριστόφιας είναι πιο κοντά από ποτέ στη λύση κι αυτό του το αναγνωρίζω

rose είπε...

κάποιοι από τους κουβαλητούς ψηφισαν και τον Ταλάτ και αγωνιουν αν θα έχουν τόπο να μείνουν μετα τη λύση... αν τα κοπελουθκια τους που γνωρισαν μοναχα έναν τόπο θα ξεσπιτωθουν και αν θα είναι "ξενοι" και για τους Ε/κ και τους Τ/κ

Η πρόκληση είναι διπλή για όλους να κάνουμε κατι καλύτερο για το μελλον μας χωρίς νοητές γραμμές αντιπαραθεσης όταν θα σηκωθουν οι υπαρκτες

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνούμε. Είνα ανάγκη να βρεθεί η λιγώτερο οδυνηρη λύση χωρίς άλλη αναβολή.
Κ.Κ.

Ανώνυμος είπε...

Όταν τους εφέρναν που την Τουρκία τούτους ούλλους ο σκοπός τους ήταν τούτος. Να αλλοιώσουν το δημογραφικό χαρακτήρα του νησιού. Να κάμουν καμπόσα κοπελλούθκια οπόταν με την πάροδο των χρόνων να βρίσκουν "πάτημα" στα ανθρώπινα δικαιώματα τζίνων που "εγεννηθήκαν ποδά" κλπ
Τζαι εμείς καλούμαστε με την υπογραφή μας να "νομιμοποιήσουμε" τετελεσμένα γεγονότα και να δεχτούμε αυτά που καταδικάζαμε τόσο καιρό.

"Με τη μίλλα μας τηανίζουν το βλατζίν μας"

Anef_Oriwn είπε...

Έκτακτη και σύντομη παρέμβαση:

@ (Τελευταίε Ανώνυμε – πόσοι είσαστεν τελικά, εσύ και ο Κ.Κ.;).

Τι εισηγείσαι ή τι νομίζεις πως πρέπει αν γίνει με τους εποίκους ή τους «κουβαλητούς», όπως τους λαλείς; Να τους σφάξουμεν τζιαι να τους ρίξουμεν μέσ’ τους λάκκους, να τους μαντρίσουμε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή να τους φορτώσουμε πα’ στα πλοία τζιαι να τους στείλουμε πίσω; Πως όμως; Εν νεν καλλίττερα στις συνομιλίες για μια ενδεχόμενη λύση να προσπαθήσουμε να φύουν όσο το δυνατό περισσότεροι;

Anef_Oriwn
Παρασκευή 1/8/2008 – 4:12 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Το ιδανικό για μένα θα ήταν να φύουν ούλλοι οι εκ Τουρκίας κουβαλητοί. Όπως τους εβάλαν μες τα πλοία τζι εφέραν μας τους, να τους βάλουν μες τα πλοία τζαι να τους πάρουν τζι που τους ήβραν. Τζαι να μείνουν μόνο οι γνήσιοι Τουρκοκύπριοι. Τωρά εννα μου πείς "μα πώς τους ξεχωρίζεις πλέον τους Τουρκοκύπριους που τους Τούρκους κουβαλητούς;". Με τες "υπηκοότητες" που εμοιράζαν ποτζί τζαι ποδά εν δύσκολος ο διαχωρισμός.
Εάν ευσταθούν δε οι αναφορές Τουρκοκυπρίων δημοσιογράφων και αναλυτών (ότι δηλαδή έσιει χαζίρι μισόν εκατομμύριο στο βορρά) τότε πόσους εννα καταφέρουμε να "ξεφορτωθούμε";
Τζαι ας μεν ξεχνούμε τζαι τον τουρκικό στρατό που αριθμεί ουκ ολίγες χιλιάδες

Ανώνυμος είπε...

Ρε παιδιά,

εγώ προσωπικά δεν έχω τίποτα προσωπικό εναντίον των εποίκων. Ναι, μπορεί ο εποικισμός καθεαυτό να είναι έγκλημα, αλλά οι εγκληματίες δεν είναι οι έποικοι. Είναι άνθωρποι με τους οποίους όχι μόνο μπορούμε να ζήσουμε μαζί αλλά και να κάνουμε την Κύπρο καλύτερη. Στο κάτω κάτω, εκτός από τα αγρινά, όλοι οι τέκνα εποίκων είμαστε. Κι ας μην ξεχνάμε τους στοίχους του Καβάφη:

"Σ' Έλληνες σαν κ' εμάς δεν κάνουν τέτοιες μικροπρέπειες.
Το αίμα της Συρίας και της Αιγύπτου
που ρέει μές τις φλέβες μας να μην ντραπούμε,
να το τιμήσουμε και να το καυχηθούμε"

Επάνοδος από την Ελλάδα)

Ανώνυμος είπε...

Edw mia dokisisofi kai de mporeite na anekteite kai tin steilate sto pir to eksoteron kai na pistepsw oti tha anexteite na simviosete me ipostiriktes twn gkrizwn lykwn kai anthropous pou ksilokopisan mexri thanatou ton Taso Isaak kai pirovolisan en psixrw ton Solwmo Solwmou?
Den to nomizw..

D.

Ανώνυμος είπε...

Εγω σαν πρώην μέλος του Ακελ διεφώνησα σε πολλές πολιτικές αποφάσεις και πράξεις του ΑΚΕΛ απο μαρτυρίες που έχω και μπορω να τις καταθέσω ,γιατι καποιοι εδω αμφισβητούν τις μαρτυρίες Λάζαρου Σκαλιστή τάχατες ποιοι ήσαν παρόντες εγω επαναλαμβάνω μαρτυρώ οτι αυτά που είπε ο Λάζαρος Σκαλιστής ειναι 1000% πραγματικότητες. Ηταν παρόντες ο Ανδρέας Φάντης ο Ανδρέας Ζιαρτίδης και γράφουν στις αναμνήσεις τους για το πραξικόπημα σε βιβλία που έκδωσαν για το κυπριακό αυτα που ακριβώς έγραψε ο πραγματικός λαικός αγωνιστής και επαναστάτης ίνδαλμα για το λαικό κίνημα Λάζαρος Σκαλιστής.Παρών ήταν και ο Παύλος Δίγκλης, ρωτήστε τους τι έγινε τότες. Τα εκδικητικά μέτρα που λάμβανε ηγεσία του ακελ ενάντια σε διαφωνούντες με ανάγκασαν να παραιτήσω αν και στηρίζω πολιτικές θέσεις του ΑΚΕΛ. Ο ΗΡΩΑΣ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ ΣΚΑΛΙΣΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΝ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΚΕΛ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΤΤΕΙ ΕΞΟΝΤΩΣΕΙΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΌΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΑΚΕΛ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΔΟΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ!ΙΔΙΩΣ ΣΕ ΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΠΩΣ Ο ΣΚΑΛΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΟΤΙ ΠΟΙΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΒΑΣΙΚΩΤΕΡΟ ΙΔΡΥΣΕ ΤΗΝ ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΝΟΟΥΜΈΝΩΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΒΩΣΗ ΕΝΟΣ ΕΚΑΣΤΟΥ ΤΩΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω για να το καταλάβει εκείνο το άτομο που υποφέρει από μανία καταδίωξης, αλλά θα προσπαθήσω. Οι κοινωνίες οφείλουν να είναι ανεκτικές σε όλους τους ανθρώπους. Είναι όμως ορισμένες συμπεριφορές που δεν γίνονται ανεκτές.
Μια από αυτές τις συμπεριφορές που δεν πρέπει να γίνονται ανεκτές είναι ο γκεμπελισμός. Η προσπάθεια δηλαδή μέσω της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και εκτόξευσης υπονοουμένων να προκληθεί φόβος και μίσος για μια ομάδα ανθρώπων.

stalamatia είπε...

ΚΑΛΟΝ ΜΗΝΑΝ ΣΕ ΟΥΛΛΗΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.

Οποιος δεν συμφωνεί ας δώσει του τοίχου κουτουλιά για να του μπεί ανάποδα ο μήνας.Φιλιά

Anef_Oriwn είπε...

Παρ’ όλο που υπάρχουν πολύ πιο ενδιαφέροντα ζητήματα για συζήτηση (όπως αυτά που έχει θέσει ο φίλος @ eστορών) θα αφιερώσω λίγο από τον πολύτιμο χρόνο μου για την Ανώνυμο D., που μας προέκυψε εσχάτως και η οποία δεν είναι άλλη από την περιβόητη Dokisisofi! Την παίρνεις αμέσως πρέφα από γνωστό κλαμένο της στυλ “… Edw mia dokisisofi kai de mporeite na anekteite kai tin steilate sto pir to eksoteron …”. (Πάντως εγώ ως διαχειριστής αυτού του blog σε κανένα πυρ εξώτερο δεν την έχω ρίξει, αλλά ούτε και σε πίσσα κοχλάζουσα!).
Για τα υπόλοιπα που αναφέρει: “… na pistepsw oti tha anexteite na simviosete me ipostiriktes twn gkrizwn lykwn kai anthropous pou ksilokopisan mexri thanatou ton Taso Isaak kai pirovolisan en psixrw ton Solwmo Solwmou?”, να πω ότι οι φασίστες είναι παντού οι ίδιοι, είτε αυτοί είναι ελληνοκύπριοι (μασκοφόροι-μπράβοι του Γρίβα το 1955-59, δολοφόνοι της ΕΟΚΑ Β΄), είτε τούρκοι ή τουρκοκύπριοι (Γκρίζοι Λύκοι, ΤΜΤ).

Όμως η παρέμβαση μου αυτή έχει να κάνει πιο πολύ με το σχόλιο διεγράφη πιο πάνω. Εκεί που λεει “Αυτή η ανάρτηση αφαιρέθηκε από το συγγραφέα” (όπου συγγραφέας είναι η Dokisisofi).

@ Dok.,

Ουκ ολίγες φορές έχω πει ότι δεν θα ξανασχοληθώ μαζί σου αλλά δεν μ’ αφήνεις ν’ αγιάσω γαμώτο!!! (Sorry, για την κακή λεξούλα).

Δεν ξέρω τι κατέβασε (πάλι) η κούτρα σου και έγραψες τις αυγινές ώρες (στις 4 το πρωί) και πριν το φως χαράξει, για να το σβήσεις μετά, όμως πραγματικά διερωτούμαι γιατί το διέγραψες. Μήπως και δεν σε ξέρει ο κόσμος και φοβόσουν ότι θα χαλούσες το image σου με τα όσα πιθανώς, με όξος και χολή εκστόμισες (χαρακτηριστικό κι αυτό της παρορμητικότητας σου) ή μήπως κατάλαβες ότι ίσα έγραψες δεν άρμοζαν με τη συζήτηση;

Σε ανύποπτο χρόνο (προ καιρού πολλού) είπα ότι ΔΕΝ έχεις «γεναικάτον» πάνω σου (όπως λαλούμε για τους άντρες «αδρωπιάν»)! Η επαναλαμβανόμενη τακτική σου να γράφεις και να διαγράφεις σχόλια, πέραν της ανεξέλεγκτης παρορμητικότητας της γλώσσας σου (η γλώσσα προτρέχει της διανοίας συνήθως στο προφορικό σου λόγο, αλλά εσύ το κάνεις και στο γραπτό), σε έχει αναδείξει (παράλληλα) κι σ’ ένα θρασύδειλο, πομπώδες και πορτώδες γυναικάριον!!! Παρ’ όλο που δεν μου πέφτει λόγος, εγώ σε προτιμώ έμπλεη κακίας αλλά αληθινή (παρά αυτολογοκριμένη)!!!

Περαστικά σου!!!

(Η γλώσσα που έχω χρησιμοποιήσει σίγουρα είναι σκληρή, σκληρότατη (ο Ξένιος Ζευς πήγε διακοπές) αλλά κάποια στιγμή πρέπει να αποδίδουμε τα του Καίσαρος, τω Καίσαρι!!!)

Anef_Oriwn
Παρασκευή 1/8/2008 – 8:48 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Άνευ,

συνυπογράφω άνευ επιφυλάξεως.

dokisisofi είπε...

apo poiotita epixeirimatwn skizoume! Otan den exoume ti na apantisoume rixnoume laspi s'afton pou mila. Ti laspi, dld telospantwn.
An egw eimai opws les ena " θρασύδειλο, πομπώδες και πορτώδες γυναικάριον" esy ti eisai? ena apothrasimeno, pompodes kai portodes (diki sou i leksi? mpravo , mpravo) anthropakion?
Egw pote de xrisimopoiisa tetoies lekseis kai xaraxtirismous apenanti sou kai to sxolio pou esvisa ksereis kala oti apantouse se sxolio enos anonimou profanos enantion mou. To diegrapsa giati den aksize na diakopsw ti sizitisi gia to en logw sxolio. ( "dierotoumoun kai ego giati xathike h malakismeni.otan grafi o mixalis kai o anef gia ta kaka pou trava aftos o topos pou tin eoka kai tin deksia exathikes. molis egrapse kapios pikkarismenos enantion tou ΑΚΕΛ epetaxtis opos ton porton pou to vratzin.
Δευτέρα, Ιούλιος 28, 2008 6:22:00 μμ)
Alitheia eafto to eis diploun sxolio giati den ekanes anafora? De se enoxlise e? Kai si estorwn pou koptesai gia tin kosmiotita stis ekfraseis? to parapanw sxolio pire afesi giati katefthinotan se mena?
Kai afou to epanafereis sti sizitisi to diagrafen mou metamesonixtio sxolio ( se ksafniazei i ora pou to egrapsa e? emm, kapoioi apo emas vgainoun kai ligo eksw tis kalokairines nixtes kai ta lene me tous filous tous gia ORES), na pw stin/ston anwnimo oti an katalave oti iperaspizomai to akel kai oti siwpw tote kala ekana pou den asxolithika kai esvisa tin proti mou apantisi. (stin arxi nomiza einai klasikes zatoichies alla me tin siopi tou anef kai tin xairekaki pliri eksivristki pou apokathilosi sto parapanw tou sxolio kai ta xeirokrotimata pou akolouthisan apo ton katoxo tou pleon aniarou blogg,xmm den kserw ti na pw) Oso gia tin prosfonisi " malakismeni" mallon krinei eks idiwn ta allotria.
(ipenthimizw oti den tha asxoloumoun katholou an den me prokalouse o blogerdespotis pou trefei ws gnwston mia idiaiteri simpatheia gia to atomo mou)

Oso gia to erotima mou gia ti simviosi me tous ATIMORITOUS dolofonous twn Isaak kai Solomou menei akoma anapantiti.

dokisisofi είπε...

atimorito thelw na pw

Anef_Oriwn είπε...

@ Dok.,

Μια και η συζήτηση κατάντησε να γίνεται επί προσωπικού να πω ακόμα μερικά πραγματάκια:

1. Dokisisofi, έσπειρες ανέμους, θερίζεις θύελλες!

2. “… Alitheia eafto to eis diploun sxolio giati den ekanes anafora? De se enoxlise e?” --- Σε σχόλιο μου τη Δευτέρα 28 Ιουλίου και ώρα 9:25:00 μ.μ., απαντώντας στον Ανώνυμο που “… profanos [μιλούσε] enantion mou [σου] ...”, είχα πει επί λέξει τα εξής (τα οποία προφανώς σου διέφυγαν ή δεν τους έδωσες σημασία): “@ Ανώνυμος, Αν έλειπαν οι χαρακτηρισμοί θα ήταν γενικώς πολύ καλύτερα!”.

3. “… Oso gia to erotima mou [σου] gia ti simviosi me tous ATIMORITOUS dolofonous twn Isaak kai Solomou [που] menei akoma anapantiti, να πω (χωρίς να επιχειρώ την οποιαδήποτε εξίσωση ή συμψήφιση των μεν και το δε εγκλημάτων), ότι ατιμώρητοι έμειναν και οι εοκαβητατζιήδες που σκότωσαν εν ψυχρώ αμάχους τουρκοκυπρίους στην Αλαμινό, στην Τοχνη, στην Αλόα, στην Μάραθα, στο Σανταλάρι ή σκότωσαν (κατά τις μέρες του πραξικοπήματος) εν ψυχρώ τους 4 του Άη Γιάννη στη Λάρνακα, τον Κώστα Μισιαούλη στο Τσέρι, τους 4 του Εφεδρικού που είναι θαμμένοι στην Φικάρδου (των αδελφών Χαράλαμπου και Αναστάση Χριστοφή, του αστυνομικού Χριστάκη Κόμπου και του Παντελάκη Χαραλάμπους, που διεπράχθησαν στις 16 Ιουλίου 1974), τον Νίκο Σολωμού (τα αποκαλυπτήρια του ο ανδριάντα του έγιναν πρόσφατα στον Παχύαμμο από τον Πρόεδρο Χριστόφια) ... Μ’ όλους αυτούς μπορούμε και συμβιώνουμε;

Anef_Oriwn
Σάββατο 2/8/2008 – 00:30 π.μ.

Anef_Oriwn είπε...

@ Ανώνυμε (πρώην μέλος του Ακελ),

Τα όσα λες θα είχαν περισσότερη βαρύτητα και εγκυρότητα αν δεν αυτοδιαφημιζόσουν ως «πρώην ακελικός»!!! Αυτός ο αυτοπροσδιορισμός σου σε φορτίζει συναισθηματικά και προσδίδει μια υποκειμενικότητα στα γραφόμενα σου. Μπορείς να μας υποδείξεις έστω μερικά από τα “… ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΑΚΕΛ [όπου αποδιδόταν στο Λάζαρο Σκαλιστή] Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΔΟΤΗ; Χ

Πέραν των πιο πάνω να αναφέρω ότι έμμεσα έχει γίνει αποκατάσταση του Λάζαρου Σκαλιστή από το ΑΚΕΛ (δεν ξέρω αν διαγράφηκε ποτέ), τον οποίο και τιμά. (Φέτος στο μνημόσυνο του διαβάστηκε και μήνυμα του Προέδρου Χριστόφια).

Anef_Oriwn
Σάββατο 2/8/2008 – 00:45 π.μ.

dokisisofi είπε...

kripsete na kripsoume dld..afto proteineis. Klasiki kipriaki nootropia. Opws kai to " sigxora mou tziai o theos sigxorisei sou". Mono pou ekeino to lene panw apo to krevvati enos nekrou. Kai o nekros stin prokeimeni (an oi ananizousa stasi epikratisi kai stiw epitropes kai sti lisi pou aftoi proetoimazoun) tha einai i Kipriaki Dimokratia.

Kala einai toso politically incorrect na zitisei i kivernisi timoria twn dolofonwn tou Tasou Isaak kai tou Solomou Solomou? Theoreitai torpilismo tou "kalou klimatos"(leme tora) tin aponomi dikaiosinis? Alla pou na katadioksei to psevdokratos tous dolofonous! Afou tous ipothalpei.
Oso gia tous aderfoktonous dolofonous pou anafereis, kaneis den nomizw na diafonei me tin eksixniasi kai ekei twn fonwn kai tin aponomi dikaiosinis. Pare paradeigma tous Servous me ton Karazits. Giati na sigkaliptoume ta panta? Gia na exoume allothi kai na mi zitame apo tin alli plevra na einai sosti? Giati?

Oso gia tin epithesi tou anonimou arkestikes se ena "Αν έλειπαν οι χαρακτηρισμοί θα ήταν γενικώς πολύ καλύτερα!" enw emena me kathivrises kai me perases apo genees dekatesseris....ti stigmi pou eixa diagrapsei to sxolio to deftero lepto afotou to egrapsa!!!!!!!!!!!!!!!!

rose είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Άνευ

θα ήθελα δειλά δειλά να σε ρωτήσω εάν θα συνεχίσουμε τον κουνουσμά μας...

Anef_Oriwn είπε...

@ Αγαπητέ eστορών,

Και βέβαια θα συνεχίσει η κουβέντα μας!!! Μόνο να κάμω λλίην αδκιάσην (να βρω χρόνο)! Εππέσαν τζιαι πολλά τζιείνα που έχω να απαντήσω ...

*****
Μα τι στο καλό, κολλητική (σαν τη γρίππη) είναι η διαγραφή σχολίων;

Anef_Oriwn
Σάββατο 2/8/2008 – 11:35 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

αψψψψψιού

Ανώνυμος είπε...

Αναμένω άνευ ανυπομονησίας.

Ανώνυμος είπε...

@ΑΝΕΥ
Οτι δεν σου συμφέρει σου αρέσει να ικανοποιείσαι με το να δίνεις χαρακτηρισμούς πχ στους πρώην Ακελικους που εμφανίζονται εδώ και υπερασπίζουν άτομα που έδωσαν βασικές ιστορικές μαρτυρίες , αλλα ετσι είναι η νοοτροπία σας αν σας περνα ανοίξτε κ κανένα γκουλανκ κ κλείστε μας μέσα τη δημοκρατία στο κόμμα σου τη γνωρίσαμε στο πετσί μας οταν είμαστε μέλη, αλλα η ηγεσίες του ακελ υπήρξαν πάντοτε μετριότητες κ κατώτεροι των περιστάσεων. Πέμας τζιαι γιατη δολοφονία Καβάζογκλου -Μισιαούλη γιατι οι πληροφορίες και οι μαρτυρίες που έδωσε ο Ιμπραήμ Αζίζ και καταγράφονται στην εφημεριδα ΕΜΠΡΟΣ είναι οτι ευθύνεται κ η τότες ηγεσία του ακελ απο την άποψη ενώ εγνώριζε οτι θα γινόταν δολοφονία τους έστειλε στην παγίδα της ΤΜΤ.Διαφωνούσε ο Καβάζογκλου με την τότε ηγεσία του ακελ?

Anef_Oriwn είπε...

@ Ανώνυμε (πρώην Ακελικέ – μόνος σου αυτο-προσδιορίστηκες ως τέτοιος),

Δεν θα μπω σε συζήτηση μαζί σου επί του θέματος (όχι γιατί φοβάμαι τυχόν αντιπαράθεση αλλά) γιατί έχεις δώσει μια προσωπική χροιά στο θέμα φορτίζοντας το συναισθηματικά ...

Ήδη τις απόψεις μου για τα θέματα των διαγραφών και των λαθών στο ΑΚΕΛ τις έχω εκφράσει (καταθέτοντας μια γενική τοποθέτηση) συζητώντας με την Rose

Anef_Oriwn
Κυριακή 3/8/2008 – 9:46 μ.μ.

dokisisofi είπε...

Signomi pou epemvainw alla den einai gia ti diagrafes pou rota o anonimos, einai gia ti dolofonia twn Kavazoglou-Mishaouli kai tis diloseis tou Imprahim Aziz. Pou kolloun ta peri " prosopikis xroias"? Kirie eleison! ( na to elales gia menan entaksei:PP).

Ανώνυμος είπε...

@ΑNEF-ORION
Κατηγορεις τον πρωην ακελικο για προσωπικά και συναισθηματικά τι στιγμη που ο ανθρωπος κανει κριτική καλόπιστη στην πολιτική των μέτριων ηγεσιών του ακελ και σε ερωτά για τη δολοφονία Καβάζογκλου -Μισιαούλη τί εχεις να πής στο συγκεκριμένο ερώτημα, αν έχεις κύριε Ανευ τις εκδόσεις της εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ!μπορεις να μου τις στείλεις pls ίναι άκρως κατατοπιστικές κατα τα φαινόμενα κ όπως λέει ο πρών ακελικός εσύ τι είσαι αυτοπροσδιορισμένος εδώ? είσαι μήπως της Ξαγρύπνησης?

Anef_Oriwn είπε...

@ Ανώνυμε,

Εγώ και της Ξαγρύπνησης είμαι και πράκτορας του αγγλοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού!!! Τα παίρνω απ’ όλους κανονικότατα!

Παρεμπιπτόντως που και πως θέλεις να σου στείλω τις σχετικές εκδόσεις της εφημερίδας “ΕΜΠΡΟΣ”;

Τους Καβάζογλου και Μισιαούλη τους δολοφόνησαν μέλη της φασιστικής ΤΜΤ. Είχα γράψει και σχετικό κείμενο (τον Απρίλη) που αναρτήθηκε τότε στον Proletariakon. Ο Ibrahim Aziz στα κείμενα του εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις που είναι απόλυτα σεβαστές και τις οποίες θα μπορούσα κάλλιστα να συζητήσω μαζί του. Μαζί με Δοκησίσοφους κι Ανώνυμους δεν βλέπω το λόγο.

Anef_Oriwn
Κυριακή 3/8/2008 – 11:32 μ.μ.

rose είπε...

ρωτηστε και τον Νιαζί να σας πει τη μαρτυρία του που μίλησε τον άνθρωπο που ξέρει τους δολοφόνους

(ακούστηκε στη παρουσίαση του βιβλίου του Χριστάκη Βανέζου για τον Καβάζογλου)


....

Παρεπιπτόντως το ανέκδοτο το ακούσατε;

Θα κάνει κίνηση ο Τασσος με επικεφαλής τον Λάι-λίκ-αςς

χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα

Anef_Oriwn είπε...

Ακόμα ένα βιβλίο («Dervis Ali Kavazoglou», του Χριστάκη Βανέζου), που πρέπει να ψάξω αυτές τις μέρες!

Anef_Oriwn
Δευτέρα 4/8/2008 – 3:17 μ.μ.

rose είπε...

@Ανευ
call me for the book

Ανώνυμος είπε...

Για σενα anef-orion όσοι εκφράζουν αντίθετη άποψη απο αυτη της ακελικής μέτριωτατης ηγεσίας ειναι υποκειμενικά και προσωπικές μαρτυρίες , αντικειμενικές είναι οι δικές σου απόψεις και αυτών που εκφράζεσαι έτσι ήταν κ ο Τσαουσέσκου, Μπρέζνιεφ, προσέχετε μην καταρρεύσετε κ εσείς γιατι μεγάλην κατηφόραν επήρετε.Αισιέ ετοιμάζει εκμέκ κατείφιν.

Anef_Oriwn είπε...

@ (Πιο πάνω) Ανώνυμε,

Όλοι λίγο πολύ εκφράζουμε προσωπικές απόψεις που συνήθως είναι απαύγασμα των προσωπικών μας εμπειριών, βιωμάτων και γνώσεων καθώς και της κοινωνικής μας συνείδησης, η οποία με τη σειρά της καθορίζεται πρώτα και κύρια από την κοινωνική και οικονομική μας θέση και από το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνουμε (αλλά πιθανό και από συναισθηματικές φορτίσεις).
Η ουσία είναι όταν συζητάμε να προσπαθούμε να τεκμηριώνουμε αυτά που λεμε και όχι να συνθηματολογούμε! Εσύ όμως φαίνεται ζεις ότι έχεις παραισθήσεις με τους Μπρέζνιεφ και Τσαουσέσκου ακόμα!
Και διερωτούμαι αν τελικά ξέρεις τι είναι το εκμέκ κατεΐφ ...

Anef_Oriwn
Δευτέρα 4/8/2008 – 8:44 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

@anef-opion
εννα κλεισις τον ποιο πάνω Ανώνυμο σύντροφε Anef σε κανενα γκουλανγκ αφου νομίζεις οτι εχει παραισθήσεις? Αιωνία Η ΜΝΉΜΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΣΟΛΤΖΕΝΙΤΣΙΝ!Δεν αμφιβάλλω για την σταλινική νοοτροπία σου το απεδειξες πολλες φορές χάννεις εύκολα την ψυχραιμία σου οταν βρείς δύσκολο αντίπαλο όύλλους τους καθυβρίζεις σκαιότατα, απέδειξε τελος πάντων οτι έχεις ίχνος αδρωπιάς, μεγαλη υπόθεση η διαπαιδαγώγηση του νέου αδρώπου!

Anef_Oriwn είπε...

@ Ανώνυμε
(όποιος και να ‘σαι απ’ όσους έχουν παρέμβει εδώ),

Δεν ωφελεί να συζητάμε γενικώς και αορίστως, σπασμωδικά και σποραδικά για οτιδήποτε περάσει από το κεφάλι του οποιουδήποτε!
Εσύ (και οποιοδήποτε άλλος, είτε ανώνυμος είτε επώνυμος) ζήστε με τα φαντάσματα του Στάλιν, του Μπρέζνιεφ και του Τσαουσέσκου!
Τα επί προσωπικού που αναφέρεις δεν θα τα σχολιάσω. Πες και γράψε ότι θες ...
Διερωτούμαι όμως γιατί επιτέλους όλοι εσείς οι Ανώνυμοι (άραγε πόσοι είστε;) δεν βάζετε και κάποιες θέσεις που να τις τεκμηριώνετε με στοιχεία...

Άσχετο(;):
Ρωτάει ο δάσκαλος τους μαθητές: Ποιοι ήταν οι 4 Ευαγγελιστές; (Όπως, λόγου χάριν να πούμεν, θα ρωτούσε κάποιος ποιοι είναι οι Ανώνυμοι).
Μαθητής: Οι 4 ευαγγελιστές ήταν τρεις! Οι εξής δύο, ο Ιωάννης!

Anef_Oriwn
Τρίτη 5/8/2008 – 2:05 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

άνευ οπίου εν ο άθρωπος. άνευ πρέζας δηλαδή. χαρμάνης , γι αυτό μας ξιουρίζει.
χου ρε

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Άνευ

μετά παραπόνου διαπιστώνω ότι οι επώνυμοι συνομηλιτές σου έχουν καταδικαστεί σε περιθωριοποίηση και παρουσίαν άνευ σημασίας...

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ eστορών,

Είναι γεγονός ότι μ’ εκείνα και με τούτα των διαφόρων (βασικά ανωνύμων) “αφήκαμεν τα θέρη μας τζιαι ξηκανναουρίζουμεν”! (Ελπίζω να μην μας πάρει πρέφαν η ... ΥΚΑΝ). Θα μου ρίξω μιαν ... διαγραφή, να ησυχάστε!

Πάντως πριν την αυτο-παραπομπή μου στο Πειθαρχικό (και με την ευκαιρία της παρέμβασης μου αυτής) θα ειπώ ακόμα λίγα λόγια πάνω σ’ αυτά που συζητούσαμε. (Στο μεσοδιάστημα είχαν προκύψει και διάφορα άλλα που ο πειρασμός και η ανάγκη για σχολιασμό τους άφησε πιο σοβαρά θέματα στην αναμονή).

Κατ’ αρχάς (και μετά συγχωρήσεως - για την επικριτική θέση μου που θα ακολουθήσει), να παρατηρήσω ότι η δηλωμένη και καταφανής αρνητική σου τοποθέτηση έναντι σε οτιδήποτε έχει σχέση με το ΑΚΕΛ (δεν ξέρω αν υπήρξες κι εσύ κάποτε ακελικός να νιώθεις σήμερα απογοητευμένος ή έχεις δεξιές καταβολές και δεν κατάφερες αν κάνεις την υπέρβαση) δεν βοηθά τη συζήτηση με την έννοια ότι όταν ο καθένας λέει τα δικά του και επιμένει σ’ αυτά (με απόλυτο τρόπο και χωρίς να διακρίνει ή να αναγνωρίζει κάτι θετικό στην άλλη πλευρά), τούτο δεν οδηγεί σε συγκλίσεις ή στην εξεύρεση κοινών συνιστάμενων που πρέπει να είναι ένας από τους στόχους και σκοπούς μιας καλοπροαίρετης συζήτησης. (Επιτέλους έβαλα και τελεία!).
Π.χ. έχω την άποψη ότι ο τρόπος που εκφράζεσαι σε κείμενα σου στο blog σου για τον Πρόεδρο Χριστόφια (καλώντας τον “Αχριστόφια”), δεν σε τιμά, υποβαθμίζει την συζήτηση και υποτιμάς (με αυτό τον τρόπο) και τους συνομιλητές σου που τυχόν στηρίζουν την πολιτική του. Ενώ θέλεις να παρουσιάζεσαι (ιμίshι μου) ως θιασώτης της συνεννόησης έχεις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις. (Ομολογώ ότι ξεκίνησα να διαβάζω το τελευταίο σου post στο blog σου – κάτι για μια σακαράκα κοινώς σαράβαλο έκανες αναφορά – όμως τα παράτησα μετά το δεύτερο “Αχριστόφιας”, που συνάντησα στο κείμενο).

Τώρα (και μετά το τσιάι που σου έκαμα), για τα όσα γράφεις στα σχόλια σου με ημερομηνία 1η Αυγούστου 2008 και ώρα 9:32 π.μ., θα πω (όσο το δυνατό συνοπτικά) τα εξής:

1. Πέραν από τη προκατάληψη (που όπως προείπα) διακρίνω στα κείμενα σου για το ΑΚΕΛ, δεν μπαίνεις καν στο κόπο να κάνεις μια μικρή ανάλυση των πολιτικών δεδομένων της κάθε εποχής κατά την οποία το ΑΚΕΛ συντασσόταν (όχι πάντα με χαρά και ευφορία) με διάφορες κεντροδεξιές δυνάμεις και καταστάσεις (προ του 1974 με τον Μακάριο, αμέσως μετά το1974 με το (“Λαϊκό” – όπως ειρωνικά το ‘λεγαν κάποιοι) Μέτωπο που δημιουργήθηκε κόντρα στο ΔΗΣΥ που είχε στεγάσει τους πραξικοπηματίες, ακολούθως με τον Σπύρο τον Κυπριανού και εσχάτως με το Τάσσο Παπαδόπουλο). Κι εγώ είχα (κι έχω) τις διαφωνίες μου πάνω σε διάφορα ζητήματα αλλά προτιμώ να κρίνω τα πράματα εκ των έσω παρά να το παίζω απ’ έξω ως ελεύθερος σκοπευτής ή/και αποστασιοποιημένος αλλά ειδικός επί παντός επιστητού.

2. Λες: “…μετά το 2003 το ΑΚΕΛ έπαψε να κρατά ψηλά το λάβαρο της επαναπροσέγγισης ...”. ---Λάθος σου μέγα! Να σε πληροφορήσω ότι (εξ όσων γνωρίζω κι έχω βιώσει) έγιναν αρκετές (μαζικές) συναντήσεις τόσο στα κατεχόμενα όσο και στις ελεύθερες περιοχές μετά το 2003. Σε 2 τέτοιες συναντήσεις/συνεστιάσεις στα κατεχόμενα συμμετείχα κι εγώ (οικογενειακώς). Η μια διοργανώθηκε μαζί με το Κόμμα “Ενωμένη Κύπρος” του Ιζέτ Ιζστιάν και μια με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (του Σωγέρ), στην οποία μάλιστα παρευρέθηκε και ο Χριστόφιας.

3. Η άλλη κοινότητα, αγαπητέ eστορών, ήταν ήδη αποδαιμονοποιημένη στις συνειδήσεις των αριστερών (και δη των ακελικών). Χωρίς να υποτιμώ την συνεισφορά του internet στην ανάπτυξη προσωπικών σχέσεων και (πολιτικών) επαφών, τον πρώτο ρόλο τον παίζουν οι οργανωμένες πολιτικές συγκεντρώσεις (που μόνο η Αριστερά καταφέρνει να τους δώσει μαζικότητα)!

4. Επίσης και ευκαιρίας δοθείσης να πω ότι η πολιτική του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος πάνω στο κυπριακό σταδιακά άρχισε να αλλάζει και να διαφοροποιείται αισθητά (απ’ αυτήν του ΑΚΕΛ), όταν στην ηγεσία του Κόμματος αναδείχτηκε ο Ταλάτ (σε βάρος του Οζγκέρ Οζγκιούρ). Και επίσης (ως απάντηση και στο ερώτημα ενός εκ των Ανωνύμων), να πω ότι ο Χριστόφιας και ο Ταλάτ νομίζω ότι γνωρίζονταν από παλιά. (έχω την εντύπωση ότι ο Ταλάτ έκανε και στην τότε Σοβιετική Ένωση όπου σπούδασε ο Χριστόφιας).

5. Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου (ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι) αργά ή γρήγορα θα έβρισκαν τρόπους να έρθουν σε επαφή στην προσπάθεια τους για εξεύρεση ζωτικού χώρου για περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη και προώθηση των συμφερόντων τους. (Ουκ ολίγοι επιχειρηματίες έχουν εγκολπωθεί τις δύο “αριστερές κυβερνήσεις” ένθεν και ένθεν). Αυτό σήμερα λειτουργεί θετικά για τη λύση. Εξ ου και η στροφή σημαντικών ηγετικών στελεχών του ΔΗΣΥ και της φιλελεύθερης Δεξιάς γενικότερα (Κληρίδης, Αναστασιάδης, Λόρδος, Χάσικος, Μητσόπουλος, Στυλιανίδης) προς τους τουρκοκύπριους και σε στήριξη του Χριστόφια στις προσπάθειες του για λύση. (Πίσω από κάθε πολιτική πράξη του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκφραστών και φορέων, αναζητήσατε τους οικονομικούς λόγους). Αυτό φυσικά δεν είναι ούτε απορριπτέο ούτε και καταδικαστέο. Αντίθετα είναι καλοδεχούμενο γιατί επιβάλλεται (αυτές τις στιγμές) η όσο το δυνατό μαζικότερη στήριξη στις προσπάθειες του Προέδρου. (Και μετά συγχωρήσεως και μ’ όλο το σεβασμό οι κινήσεις των Πυρκωτών για παρεμπόδιση της διέλευσης των τουρκοκυπρίων προς τα Κόκκινα, είναι αυτή τη στιγμή εκτός τόπου και χρόνου). Παράλληλα όμως ως Αριστερός ή αριστερίζων ή κάτι εκεί κοντά, έχω και τις επιφυλάξεις μου για τα κίνητρα των “Συναγερμικών” κι έχω πάντοτε κατά νουν της (εθνικιστική) προϊστορία του Συναγερμού αλλά και τις σημερινές αντιδράσεις κορυφαίων στελεχών του (για στήριξη της πολιτικής Χριστόφια), όπως οι Θεοχάρους, Ουράνιος, Λεφτεράκης, Φούλης!

6. Για το “… σημείο που [όπως λες] σε εξέπληξε από τις απαντήσεις μου … είναι αυτό που αναφέρω ότι «μόνο η Αριστερά μπόρεσε (μέχρι στιγμής) να κάνει ουσιαστικά βήματα συνεννόησης (και επαναπροσέγγισης) με τους τουρκοκυπρίους»”, να προσθέσω ότι παρ’ όλες τις πιθανές αδυναμίες ή/και παλινδρομήσεις (που “χαιρέκακα” αναφέρεις) στην πολιτική της Αριστεράς ή του ΑΚΕΛ ειδικότερα, τέτοιες εκδηλώσεις πάντοτε γίνονταν και γίνονται! (Με τον όρο “Αριστερά” δεν εννοώ μόνο το ΑΚΕΛ, αλλά και την ΠΕΟ, την ΕΔΟΝ, την ΠΟΓΟ καθώς και τους ΕΔΗ και χαιρετίζω τις επαφές τους με τους τουρκοκυπρίους και τις δικοινοτικές εκδηλώσεις που διοργάνωσαν. Τέτοιες επαφές μόνο θετικά έχουν να προσφέρουν). Απάντησα ήδη πιο πάνω για τις εκδηλώσεις που διοργάνωσε το ΑΚΕΛ. Εδώ θα συμπληρώσω ότι η μαζικότητα (και από πλευράς τουρκοκυπρίων) που είχαν οι εκδηλώσεις του ΑΚΕΛ, ήταν (φυσικά) λόγω της εκτίμησης που τρέφουν οι ίδιοι οι τουρκοκύπριοι προς το ΑΚΕΛ, αλλά και λόγω του ότι την επαναπροσέγγιση οι Αριστεροί (σε αντίθεση με τους συναγερμικούς) την πιστεύουν με την ψυχή τους και είναι ριζωμένη στην καρδιά τους (σίγουρα και λόγω των ιδεολογικών – διεθνιστικών – τους πεποιθήσεων).

7. Τον Σύρο τον ξέρω (όχι προσωπικά φυσικά) όχι γιατί είμαι Αμμοχωστιανός, αλλά γιατί ήταν από τα πρωτοπαλίκαρα της ΕΟΚΑ Β΄. Νομίζω ότι έχω ακούσει επίσης το όνομα του Ποταμίτη, αλλά τον Σπουργίτη δεν τον ξέρω καθόλου.

*****
Κι ένα μικρό σχόλιο για την αγαπητή Rose:

Από πλευράς ΑΚΕΛ, στο γάμο της κόρης του Ταλάτ, τελικά παρευρέθηκε ο Πάμπης Κυρίτσης, Γ.Γ. της ΠΕΟ και μέλος του Π.Γ. του ΑΚΕΛ.

Ας μην ψάχνουμε συνεχώς να βρούμε ψεγάδια ή να υιοθετούμε το κάθε τι που άκουμε απ’ εδώ κι απ’ εκεί. Είτε σωστά είτε λάθος (είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε) κάποιες κινήσεις του Προέδρου υπαγορεύονται (ίσως και επιβάλλονται) από την ανάγκη να κερδίσει με το μέρος του τη στήριξη (στις προσπάθειες του για λύση) ενός σημαντικού μέρους από τους ψηφοφόρους του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ. Τούτο πιστεύω ότι είναι απαραίτητο για να μην υποσκάπτονται και να πολεμούνται οργανωμένα οι προσπάθειες του για λύση.

Anef_Oriwn
Τρίτη 5/8/2008 – 5:20 μ.μ.

Υ.Γ.:
@ eστορών, ελπίζω να έχω κάνει απόσβεση με την μακροσκελή απάντηση μου.

Anef_ 5:22 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Άνευ, ανεπιφύλακτα χαίρομαι που μου μιλάς κι αν δεν με αγαπάς όπως λέγει και το τραγούδι.

Βλέπω όμως κάτι που με παραξενεύει. Βλέπω να με κατηγορείς ότι με διακρίνει μια «δηλωμένη και καταφανής αρνητική… τοποθέτηση έναντι σε οτιδήποτε έχει σχέση με το ΑΚΕΛ».

Και θέλω να απαντήσω πρώτα σε αυτό. Δεν λέω, έχω ασκήσει σφοδρή κριτική στο ΑΚΕΛ και τα σκάγια πιάνουν και τους ψηφοφόρους του σε μεγάλο βαθμό. Και το πιο πιθανό είναι να συνεχίσω και στο μέλλον, με δεδομένη την πολιτική που ακολουθεί το ΑΚΕΛ σε διάφορα θέματα, για τα οποία έχω αναπτύξει την επιχειρηματολογία μου. Αυτό, αισθάνομαι, μου έχει ήδη προσδώσει τη σφραγίδα του «αντιακελικού». Ας είναι, εγώ με αυτήν την κατηγορία είμαι διατεθειμένος να ζήσω αλλά θα ήθελα τουλάχιστον να ακούσεις την άποψή μου. Για το κατά πόσον υπήρξα ποτέ ακελικός ή όχι, αυτό άσε το καλύτερα να το συζητήσω με τον ψυχαναλυτή μου. Κι αυτό γιατί ενώ οι καταβολές διαδραματίζουν κάποιο ρόλο στη διαμόρφωση της ψυχοσύνθεσης ενός ανθρώπου, εξίσου ίσως σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν και τα ερεθίσματα από το περιβάλλον. Και ακριβώς είναι εδώ που αν παρατήρησες σε συζητήσεις που συμμετείχα, εστιάζεται κυρίως η κριτική μου στο ΑΚΕΛ. Στο ότι δηλαδή συμπεριφέρεται σαμπως και δεν υπάρχει άλλος κόσμος, δεν υπάρχουν άλλα ερεθίσματα. Δεν μπορώ π.χ. να καταλάβω πως εικοσι χρόνια μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, το ΑΚΕΛ συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως απολογητής του Μπρέζνιεφ και του Στάλιν και να συμμετέχει στη συμμαχία των ακροαριστερών κομμάτων του Ευρωκοινοβουλίου, της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών που θεωρούνται ως επί το πλείστον διάδοχα κόμματα των ανατολικοευρωπαϊκών σοσιαλιστικών κομμάτων όπως. Πριν διαμαρτυρηθείς, σε παρακαλώ υπενθύμησέ με πότε αποστασιοποιήθηκε από την καταστολή των εξεγέρσεων των ανατολικογερμανών το 1953, των Ούγγρων το 1956, των Τσέχων το 1968, γιατί αυτή η ρετσινιά θα συνοδεύει το ΑΚΕΛ σε όλη του την ιστορία, ενόσω δηλαδή αποφεύγει να επεξεργαστεί τν ιστορία του.

Αλλά, από την άλλη, έστω κι αν υποθέσω ότι το ΑΚΕΛ δεν έχει ούτε προ ψυχροπολεμική ιστορία, ούτε ψυχροπολεμικό παρελθόν, αλλά αποτελεί απλώς ένα τυχαίο συμβάν στην πολιτική ιστορία της Κύπρου, δεν μπορώ να αντιληφθώ την αγανάκτησή σου για τον όρο «Αχριστόφια». Συνεπώς, πές μου πόσο χρήσιμος ήταν για παράδειγμα ο Χρησιμοστόφιας (έκανα μια υπέρβαση), όταν βοήθησε τον Δευκαλίωνα να γίνει πρόεδρος. Πόσο χρήσιμος ήταν όταν αυτός αποφάσισε να τορπιλίσει τη λύση του Κυπριακού; Πόσο χρήσιμος ήταν όταν ο Δευκαλίωνας εξαπέλυσε κυνήγι μαγισσών για τις λεγόμενες χρηματοδοτήσεις της UNOPS; Πόσο χρήσιμος ήταν όταν οι Τουρκοκύπριοι που έρχονταν στις «ελεύθερες» περιοχές, τύγχαναν κακοποίησης; Κι αν θες, πιο πρόσφατα παραδείγματα, τότε πες μου πόσο χρήσιμος ήταν όταν αποφάσιζε να απονέμει χάρη στη δικηγορίνα της Πάφου (Εδώ θέλω να μου πεις την άποψή σου και να μην παραλήψεις τον σχολιασμό).

Εν πάση περιπτώσει, μου ζητάς να κάνω μια ανάλυση των πολιτικών δεδομένων κάθε εποχής πριν κρίνω στην ουσία το ΑΚΕΛ. Δηλαδή μου ζητάς να κρίνω το κατά πόσον ένα κόμμα υπήρξε πιστό στις δήθεν αρχές του από το κατά πόσον άλλες πολιτικές δυνάμεις ήταν σε θέση να τις αποδεχτούν. Ε. λυπάμαι. Αυτό αποτελεί προσπάθεια δικαιολόγησης και αιτιολόγησης του οπορτουνισμού. Σε αυτή τη λογική δεν θα μπω ποτέ. Γιατί αυτή η λογική θα επέβαλλε και π.χ. και στο κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας να ταχθεί υπέρ του Εθνικοσοσιαλισμού του Χίτλερ, απλώς και μόνο επειδή το επέβαλλαν τα δεδομένα της εποχής. Ευτυχώς δηλαδή που δεν το έπραξε. Και αυτό το τιμά.

Σε ό,τι αφορά την αναφορά σου στη συμμετοχή σου σε συναντήσεις με το κόμμα του Ιζέτ δεν έχω πολλά να πω γνωρίζοντας ότι αυτό αποτελεί στην ουσία παράρτημα του ΑΚΕΛ. Πίστεψέ με ξέρω. Αλλά, σε ότι αφορά τη συνάντηση με το ΤΡΚ (CTP) θα ήθελα να σε ρωτήσω αν μπορείς να μου επιβεβαιώσεις μια πληροφορία που είχα από διασταυρωμένες πηγές. Ίσως να ήταν αυτή στην οποία παρευρέθηκες. Αληθεύει ότι το ΑΚΕΛ πρότεινε στο CTP την επάνοδο στη Ζυρίχη λίγες μέρες μετά το δημοψήφισμα; Πρόσεξε τι θα μου απαντήσεις γιατί οι πηγές πληροφόρησής μου προέρχονται και από το Βορρά και τον Νότο. Και δεν έχω κανένα λόγο να τις αμφισβητήσω.

Αλλά, αν για χάρη της συζήτησης πράγματι κρατούσε το λάβαρο της επαναπροσέγγισης ψηλά, γιατί σιώπησε όταν ο Τάσσος εξαπέλυσε επιθέσεις κατά της μερίδας των πολιτών που συμμετείχαν σε δικοινοτικά προγράμματα. Γιατί ο Χρησιμοστόφιας δεν καταδίκασε τους ξυλοδαρμούς Τουρκοκυπρίων στις δήθεν ελεύθερες περιοχές από Τασσόπουλα και Λιλληκόπουλα; Γιατί δεν έχει διαμαρτυρηθεί ο Χρησιμοστόφιας για το γεγονός ότι κανένα Τασσόπουλο και κανένα Λιλληκοπουλο δεν έχει προσαχθεί στη δικαιοσύνη για τα επεισόδια στην Αγγλική σχολή τον Νοέμβριο του 2006;

Και πες μου, αγαπητέ Άνευ… Πόση εκτίμηση έχει η κοινότητα των Τουρκοκυπρίων για τον Χρησιμοστόφια; Ρώτησες καμιά φορά; Εγώ πάντως βρέθηκα σε πολύ δύσκολη θέση την 25η Απριλίου του 2004, όταν βρέθηκα στην Κερύνεια. Μακάρι να στεκόσουν εκείνη τη στιγμή δίπλα μου…

Επίσης, σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή σε πολιτικές συγκεντρώσεις, πες μου μόνο πόσοι ΑΚΕΛικοί συμμετείχαν στις διαδηλώσεις για το άνοιγμα της Λήδρας. Εγώ πάντως δεν είδα κανένα. Ακόμα και στις εκδηλώσεις που έγιναν όταν δεν έβρεχε…

Εν πάση περιπτώσει, θέλω να σου πώ ότι μόνο και μόνο να υπονοείς ότι χαιρεκακώ για τις αντιφάσεις του ΑΚΕΛ σε σχέση με την επαναπροσέγγιση με εκπλήττει. Μήπως με πέρασε για κάποιον άλλο; Για κάποιο που δεν ήθελε τέτοιες επαφές; Εγώ τις ήθελα πάντως. Και με απογοήτευσε η γενικότερη στάση του ΑΚΕΛ την τελευταία πενταετία.

rose είπε...

@Ανευ

επέστρεψα μετά από 2ημερη απουσία και είδα ένα σχολιο για το γάμο της κόρης του Ταλάτ (ονομα δεν θυμάμαι)

Προκαλώ οποιονδηποτε να με διαψευσει...

οι προσκλησεις δίνονταν από άτομο (στο ΑΚΕΛ) αφου έκανε ξεκάθαρο πολύ πριν παραληφθουν οι προσκλησεις ότι η δεξίωση θα γινοταν σε ξενοδοχείο που ηταν Ε/κ περιουσια (ξενοδοχείο το οποιο ο Ε/κ ιδιοκτητης επισκεπτεται και διαμενει συχνά)

ο δε Χριστοφιας κανενα πρόβλημα δεν είχε να χαιρετήσει στο γάμο του πρωην γγ του CTP στην Αμμοχωστο και σε ξενοδχείο σαφώς Ε/κ

Το ανέφερα γιατι ενώ εμείς μιλάμε για Ε/κ-Τ/κ φιλια και συνενοήση υπάρχει τόση πολλή μυθολογία στα μελη κομματων προς όλες τις κατευθυνσεις...

Επίσης, ο Ταλάτ και οι Τ/κ πολιτικοί και κοινή γνώμη γνωρίζουν πολλά περισσότερα για το συγκεκριμενο θεμα από εμας...και οχι τόσο κολακευτικά για την πλευρα μας..

εμας γιατι να μην μας ενδιαφερει ή αν ε΄χουμε μια πληροφορία γιατι να μην την μοιραστούμε;

Ηταν ωραία που πήγε ο Κυρίτσης αλλά η απορία μου είναι αν δεν μπορούσε να δικαιολογήσει την εκει παρουσια του ΚΑΙ μέσω της ΠΕΟ θα πηγαινε;

Αυτες τις μερες γίνεται χαμός για τον Λημνίτη...

Η μεγαλύτερη συγχιση προκλήθηκε επειδή ο Ιακώβου και λοιποι δεν ηθελαν να αξιοποιησουν την συντονιστικη επιτροπή των οδοφραγματων και τα αφησαν όλα σε άτομα που υποκινούνται από τους απορριπτικους κύκλους..

Αν έτσι θα παμε και στις συνομιλίες ας οριστει ο Τασσος διαπραγματευτης να τελειωνουμε...

Anef_Oriwn είπε...

@ Rose,

“Ήρεμα, ήρεμα δεν είμαι τρομοκράτης ...”, που λέει κι ένα τραγουδάκι! Άκου εκεί να “… οριστει ο Τασσος διαπραγματευτης να τελειωνουμε...”! Τον Τάσσο βγάλαμε Πρόεδρο;
Και οι απορριπτικοί πρέπει να αντιμετωπιστούν αγαπητή Rose, χωρίς όμως να δημιουργούνται περαιτέρω αντιπαλότητες. Κατά τη γνώμη μου δεν θα ήταν σωστό να έρχονταν σε αντιπαράθεση μια τοπική αρχή (και διερωτούμαι αν έχει ακελικούς σ’ αυτήν την αρχή) μ’ άλλες ομάδες που είναι καθαρά επαναπροσεγγιστικές όπως η Συντονιστική Επιτροπή των Οδοφραγμάτων) και ίσως να μην έχουν άμεση σχέση με τη συγκεκριμένη κοινότητα (το Πύργο). Η ίδια η (τοπική) Επιτροπή για το άνοιγμα του οδοφράγματος του Λιμνίτη έπρεπε αν είχε παρέμβει.

*****
@ eστορών,

Έχω την άποψη ότι δεν “κέρδισες” τυχαία και αυθαίρετα “… τη σφραγίδα του «αντιακελικού»…”, αλλά πολύ ΕΠΑΞΙΑ! Αυτό που Εσύ κάνεις (τόσο με κείμενα σου στο blog σου, όσο και με σχόλια σου σ’ αλλά blogs) δεν είναι άσκηση “σφοδρής κριτικής στο ΑΚΕΛ”, (που φυσικά είναι καλοδεχούμενη αλλά καλό θα ήταν να στοχεύει και στη δημιουργία εκείνων των προϋποθέσεων, μέσα από διάλογο, για βελτιώσεις ή/και εξάλειψη αδυναμιών στην πολιτική του ΑΚΕΛ) αλλά δυστυχώς πρόκειται περί ισοπεδωτικής και μηδενιστικής κριτικής!
Γενικά τις απόψεις σου τις χαρακτηρίζει πλήρως αυτό που είπα στα προηγούμενα σχόλια, δηλ. μια «δηλωμένη και καταφανής αρνητική… τοποθέτηση έναντι σε οτιδήποτε έχει σχέση με το ΑΚΕΛ»”, (και συμπληρώνω μάλιστα) και μ’ ένα μονοκόμματο και απωθητικό τρόπο. Ίσως έχεις τους λόγους σου πέραν από αυτούς που προσπαθείς να μας παρουσιάσεις και ως επιχειρήματα. Μου κάνει εντύπωση όμως που πικκάρεσαι κιόλας. Έκανα ένα σχόλιο (ίσως να θεωρήθηκε και ως παρατήρηση) για τη χρήση της νεοφανούς λέξης “Αχριστόφιας” (δικιά σου ανακάλυψη και μπράβο) που χρησιμοποιείς ως όνομα για το Πρόεδρο και την αντικατέστησε (κάνοντας όπως είπες και υπέρβαση) με το “ Χρησιμοστόφιας”! Μ’ όλο το σεβασμό αλλά συμπεριφέρεσαι σαν μωρό παιδί, που παίζει αντι να συζητά!!! Τι θες να σου πω ή να συζητήσω εγώ μαζί σου με τέτοιες προσεγγίσεις; Φυσικά θα απαντήσω κάποια στιγμή στα όσα γράφεις ... Προς το παρόν δεν μπορώ βασικά γιατί θα προσπαθήσω να γράφω ένα νέο post … (Καμιά σχέση με όσα συζητάμε μέχρι τώρα).

Anef_Oriwn
Τετάρτη 6/8/2008 – 7:22 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Anef-opion
na valoume kai ligi bazelini gia na min kakofanisoume tous tourkous eisvolis!

rose είπε...

@ Ανευ
το τραγούδι εχει και παρακάτω:
"ειμαι το θυμα μιας αγάπης"

ισχύει και αυτό;

για τον Λημνιτη
εστω αργα ξυπνησαν ορισμενοι.. για να δουμε τώρα τι θα κάνουν..

για τον Τασσο - μη υποτιμας καθόλου τι ετοιμαζουν "αυτο το καλοκαίρι" που λέει ένα άλλο ασματακι
και ευθυνη ΟΛΩΝ των υπολοιπων ειναι να τους υποδείξουμε αυτο που ο λαός τους είπε την 1η Κυριακή!!

ξερεις τι υποψιαζομαι Ανευ; (μεταξύ ηλιασης και αφυδάτωσης που έπαθα το διημερο)
Η απόφαση των μισθωτων καποιου κόμματος 25 χρονια πριν είναι πιο ισχυρη ακόμα και απο αυτο το ιδιο το Κυπριακό και τις υπερβάσεις που χρειαζεται να γίνουν τώρα...
Ο Χριστοφιας θελει 10ετία; ή να δημιουργήσει τις συνθηκες για λύση και επανένωση με ένα μελλον σαφώς καλύτερο για όλους τους κατοικους της Κύπρου;

Αυτο όσο και να κονταροχτυπιόμαστε εμείς θα φανεί πόσο συντομα - μα τόσο συντομα!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Άνευ

Θα μπορούσα να ξεκινήσω την απάντησή μου λέγοντάς σου με τον πιο δηκτικό τρόπο ότι «απόψε θα χάσω τον ύπνο μου μια και στέφθηκα αντιακελικός», αλλά προτιμώ και πάλιν να σου απαντήσω με επιχειρήματα. Ένας από τους βασικότερους λόγους που ασκώ αυτήν τη σφοδρή κριτική στο ΑΚΕΛ σχετίζεται με μια μεγάλη μου επιθυμία. Πρέπει να παραδεχτώ ότι τα κίνητρά μου είναι εν μέρει ιδιοτελή, με την έννοια του ότι αν αυτή η επιθυμία υλοποιηθεί και εγώ αλλά και η υπόλοιπη κοινωνία σε αυτόν τον τόπο θα μπορεί να ζει καλύτερα. Θέλω να βλέπω αυτήν την κοινωνία να αρχίζει να μορφώνεται, και να αρχίζει να πιστεύει σε ανώτερες αξίες και ιδανικά και όχι να αποτελεί μια κοινωνία κανιβάλων, στην οποία δεν υπάρχει ούτε αλληλεγγύη, ούτε σεβασμός στον συνάνθρωπο, σεβασμός στα δικαιώματα του καθενός. Στο δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης, στη μόρφωση, την εργασία, την ανταμοιβή, την ασφάλεια, την αξιοπρέπεια. Από εδώ που βρισκόμαστε όμως απέχουμε πολύ μέχρι το σημείο εκείνο.

Βρισκόμαστε όμως σε ένα σημείο που πρέπει να αποφασίσουμε προς ποια κατεύθυνση θα προχωρήσουμε. Και το δίλημμα που τίθεται, είναι κατά πόσον θα προχωρήσουμε προς την κατεύθυνση του οράματος που έχω, που ίσως και να το συμμερίζονται κι άλλοι, ή θα προχωρήσουμε στον κατήφορο της κοινωνίας των γλειφταράδων. Με άλλα λόγια, αν θα δημιουργήσουμε κράτος δικαίου ή θα ενισχύσουμε τη διαφθορά, την ευνοιοκρατία και την οπισθοδρόμηση.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας, σου υπέδειξα μερικές αντιφάσεις στην πολιτική του ΑΚΕΛ, το οποίο επιχείρησες να παρουσιάσεις ως το κόμμα που αντιστάθηκε στη Χούντα και τον Εθνικισμό. Αυτές όμως καταδείκνυαν ότι αυτός ο ισχυρισμός σου ήταν μύθος μια και το ΑΚΕΛ δεν στάθηκε αντάξιο της αποστολής του.

Επίσης, αναφέρθηκα και σε άλλες συζητήσεις σε άλλα μπλογκ που έχεις υπ’ όψιν σου στις αντιφάσεις της πολιτικής του ΑΚΕΛ από την ανάληψη της προεδρίας από τον Χριστόφια. Την κριτική μου πάντα την τεκμηρίωσα με επιχειρήματα που πολλές φορές έμειναν αναπάντητα. Εντούτοις, ενοχλείσαι από την κριτική αυτή, όπως και από το γεγονός ότι αποκάλεσα τον Χριστόφια Αχριστόφια (πρέπει να ομολογήσω ότι στον στενό μου κύκλο έχει 5-6 χρόνια που τον λέω έτσι, αλλά σε ιστοσελίδα το είδα αν δεν κάνω λάθος στο σάιτ του Λεξιπένητα σε ένα σχόλιο). Ε, λοιπόν, από τη στιγμή που ο άνθρωπος αυτός αποφάσισε να γίνει δημόσιο πρόσωπο, θα πρέπει να ανέχεται την κριτική. Και από τη στιγμή που επιδίδεται σε ρεζιλίκια, μου δίνει κάθε δικαίωμα, να τον κάνω ρεζίλι ως δημόσιο πρόσωπο.

Κάθε στιγμή που ένα δημόσιο πρόσωπο αποφασίζει κάτι, αποφασίζει για το κατά πόσο θα πηγαίνουμε προς την κατεύθυνση του οράματος που σου περίγραψα ή στην αντίθετη κατεύθυνση. Και κάθε παράδειγμα που σου ανέφερα για τον Χριστόφια και το ΑΚΕΛ, ακριβώς αυτό επιβεβαίωσαν. Εκτός κι αν ζητάς και από μένα να αυταπατώμαι…


Υ.Γ. Στον Χριστόφια εύχομαι πράγματι να λύσει το Κυπριακό. Και εκεί που θα χρειαστεί και η συμβολή μου θα την έχει στο να πειστεί ο κάθε πολίτης αν είναι δυνατόν για την ανάγκη λύσης και επανένωσης. Όταν όμως το 2004, υπήρξαν άνθρωποι που έκαναν ακριβώς αυτό, ο Χριστόφιας όχι μόνο δεν τους βοήθησε αλλά έπραξε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να διασυρθούν και να διαπομπευθούν ως προδότες. Συνεπώς, είναι καλά να ξέρεις ότι σε προσωπικό επίπεδο, δεν του χρωστώ τίποτα.

Μιχάλης είπε...

@ rose

Θαρρώ πως κάποτε μέσα από την μεγάλη μας επιθυμία να γίνει κάτι με το κυπριακό, να βρούμε μια λύση, πέφτουμε σε μια παγίδα.

Αναφέρομαι στην εξής αναφορά σου:

«Ο Χριστοφιας θελει 10ετία; ή να δημιουργήσει τις συνθηκες για λύση και επανένωση με ένα μελλον σαφώς καλύτερο για όλους τους κατοικους της Κύπρου;».

Όλοι αναγνωρίζουμε ότι ο Χριστόφιας κατάφερε μέσα σε 4 μήνες εκείνο που δεν κατάφερε – ούτε είχε διάθεση να προσπαθήσει να κάνει – ο Τάσσος.

Κίνησε τα λιμνάζοντα νερά σε τέτοιο βαθμό που σε πολλούς δημιούργησε ένα κλίμα υπεραισιοδοξίας.

Έχω την άποψη ότι η καλή μας θέληση να βρούμε λύση δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αποδεχθούμε ότι προκύψει.
Δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αποδεχθούμε ακόμα και απαράδεκτες τουρκικές θέσεις.

Και θα είναι λάθος αν στην περίπτωση – την οποία απεύχομαι – που δεν θα λυθεί παρά τις προσπάθειες, λύση, επιρρίψουμε την ευθύνη στη δική μας πλευρά.
Και αναφέρομαι στη περίπτωση που δεν θα ευθύνεται αυτή.

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς Μιχάλη,

η κατάσταση έχει περιπλακεί κάπως από το 2004 και το κατά πόσον θα είναι δυνατόν να πιστευουμε πως η τουρκική/τουρκοκυπριακή πλευρά θα υποχωρήσει από θέσεις που η ελληνοκυπριακή θεωρεί απαράδεκτες, είναι κάτι για το οποίο δεν είμαι τόσο βέβαιος.

rose είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
rose είπε...

@ Μιχάλη

ρωτησα αν θελει ο Χριστοφιας λύση ή να εξασφαλίσει την 10ετια..

το αν θα κάνουμε κάποιες υποχωρήσεις ή όχι, αν θα ριξουν το φταίξιμο σε μας ενω δεν φταίμε..κλπ είναι μέσα στο παιχνιδι και η πρόκληση που πρπει να αντιμετωπίσει ο οποιοσδηποτε αναλαμβανε τη διαπραγματευση, σε συνδιασμο με το όσα καθοριζουν τη δεδομενη ιστορικη στιγμή ..

ελπίζω να έχουμε μάτια ανοικτά μονάχα...

κι όχι όπως τότε που ο φερχόιγκεν έλεγε ότι τον εξαπάτησε ο τασσος κάποιοι εδω χλευαζαν τον φερχοιγκεν αντι να ντρεπονται για τα μουτρα τους!

ή όπως όταν ο Αναν απευθυνόταν προς τις 2 κοινότητες κάνοντας μια ύστατη προσπαθεια να παρουσιασει λογικα επιχειρηματα και εμείς βλεπαμε μπορστα μας δαιμονες και μάλιστα κατα τον Κουλία, μαύρους...

το μονο που προσέφερε η 5ετια Τασσου είναι οτι καποιοι είναι πιο υποψιασμενοι τώρα, κάποιοι ξυπνησαν...
για να δούμε πόσοι ειναι αυτοι οι κάποιοι

YS το προηγουμενο σχολιο διαγραφτηκε λόγω ελλειεπους συγκεντρωσης - αυτα εχει η ηλιαση!

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητοί φίλοι,

Σήμερα το πρωί παρατήρησσα (διαπίστωσα με μεγάλη έκπληξη και λύπη) ότι μια σειρά από χτεσινά σχόλια (του Μιχάλη, του eστορών, της Rose και άλλα ακόμα κι ένα δικό μου) έχουν εξαφανιστεί από το ιστολόγιο – από το χώρο ανάρτησης σχολίων). Μπορεί κάποιος (πιο ειδικός) να με διαφωτίσει πως μπορεί αν έγινε αυτό και αν υπάρχει δυνατότητα επαναφοράς των σχολίων; (Δεν ξέρω επίσης αν εσείς τα βλέπετε ...).

Σας ευχαριστώ!

Anef_Oriwn
Πέμπτη 7/8/2008 – 10:35 π.μ.

Υ.Γ.1: Προσπαθώντας να κάνω ανάρτηση αυτού το σχολίου εμφανίστηκε εξαφανισθέν σχόλιο της Rose (και όχι το δικό μου)! Παράξενα πράγματα. Λετε να ‘χει στοιχειωθεί το blog;

Anef_
10:40 π.μ.

Υ.Γ. 2:
Προσπαθώντας να αναρτήσω αυτό το σχόλιο (με εναλαμβανόμενες προσπάθειες τελικά εμφανίζονται τα χαμένα σχόλια. Μπορεί κάποιος αν εξηγήσει το φαινόμενο;

Anef_
10:46 π.μ.

rose είπε...

μη γινεσαι δοκησισοφη τώρα!!

λες να μας παρακολουθούν, να σπασανε τους κωδικούς να μπηκαν μέσα στον λογαριασμό σου, να , να , να;;;

:-)

ότι και να είναι ξαγρυπνουν άδικα είμαστε καλά παιδια - οι εχθροι της πατριδος είναι άλλοι

ελάτε βρε για κανα καφεδάκι...

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΑ ΡΕ ΚΟΠΕΛΙΑ ΤΟΣΕΣ ΠΟΜΠΕΣ ΤΖΑΙ ΕΝ ΕΣΚΟΤΩΘΕΙΝ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ??? ΧΑΡΑΣ ΤΟ ΦΑΟΥΡΙ!!! ΑΤΕ ΡΕ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΣΑΣ. ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΣΤΕ ΕΝ ΤΖΑΙ ΚΑΜΝΕΤΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ! ΑΡΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ. ΤΖΙΝΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΕ ΣΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΕΝ ΕΣΙΕΙ ΟΥΤΕ ΚΟΜΜΑ ΟΥΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ. ΕΣΙΕΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΖΑΙ ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ! ΜΑΝΝΟΚΟΥΕΛΛΕΣ