Ανάρτηση Νο. 11 (βιβλιοπαρουσιαστική) - 20+1=21 προτάσεις για καλοκαιρινές (και όχι μόνο) αναγνωστικές αποδράσεις.

Το καλοκαίρι έχει ήδη μπει για τα καλά. Ο Ιούνης παει πια ... Ήδη διάγουμε την έκτη μέρα του Ιούλη. Οι ζέστες έχουν σφίξει (τι ζέστες, καύσωνες μας έχουν καταλάβει και τσουρουφλιζόμαστε). Συνεχώς βρισκόμαστε σε αναζήτηση δροσιάς και νερού (τόσο για να πιούμε αλλά και για να λουστούμε). Τα σχολεία έχουν κλείσει και μαθητές, δάσκαλοι και καθηγητάδες βρίσκονται πλέον σε διακοπές. Εμείς (του ιδιωτικού τομέα) καλό Αύγουστο να γευτούμε αυτό το φρούτο. (Φυσικά να μην ξεχνάμε πως κάποιοι άλλοι – οι εργαζόμενοι στο JUMBO – απεργούν αυτές τις μέρες διεκδικώντας ακόμα και τα αυτονόητα. Το δικαίωμα να οργανωθούν σε Συντεχνία! Έχουν την πλήρη συμπαράσταση μας!).

Πολλοί έχουν ξεκινήσει (προ πολλού) και τα μπάνια, σε θάλασσες, ωκεανούς και πισίνες (ποταμούς, λίμνες και φράγματα δεν έχουμε. Δεν ξέρω αν οι καταρράχτες των Καληδονιών και του Μιλλομερη και τα Λουτρά του Άδωνη, έχουν νερό και βρίσκονται εν ενεργεία). Κάποιοι (λίγοι μεν αλλά εκλεκτοί) μπορεί και να ανεβαίνουν και στα ψηλά (βουνά), για να δροσιστούν και να ξεκουραστούν. (Η ζέστη είναι ανυπόφορη αυτές τις μέρες, ειδικά όταν εργαζεσαι έξω).

Ως συνηθίζεται (ή ως είθισται που λενε και οι πιο λόγιοι), τα τελευταία χρόνια, πολλοί εξ ημών και υμών, κουβαλάμε μαζί μας (σε παραλίες και όρη και παραρά), υπό μάλης ή ανά χείρας και κανένα βιβλίο, συνήθεια που μάλλον και καλώς αντιγράψαμε από τους ξένους. Μάλιστα αν το βιβλίο είναι και κανένα best seller (ευπώλητο στα ελληνικά), όπως το περιβόητο “Κώδικας Ντα Βίντσι”, φροντίζουμε να φαίνεται για να το δουν κι άλλοι.

Εκεί στις πλαζ, τις κοσμοπολίτικες, πολύ δύσκολο να διαβάσουμε, ανάμεσα σ’ άμμους και λάδια αντηλιακά. Αλλά και με το μάτι τ’ αντρικό να ξεφεύγει συνεχώς από τις σελίδες του βιβλίου για να σεργιανίσει ονειροπόλα στα άξια θέασης θηλυκά κάλλη. Να επικεντρώνεται λάγνα σε ρώγες τσίτσιδες ή διαφανείς και wet look αλλά σε καμπυλοειδή αισθησιακά οπίσθια που αφήνονται λεύτερα να κουνηθούν εκτός string μαγιό. (Γι’ αυτό και αποτελεί σπάνιο φαινόμενο να συναντήσετε άντρες να διαβάζουν στις κυπριακές παραλίες. Εγώ πάντως και για παν ενδεχόμενο – και για τους βουνίσιους αλλά και για τους παραλιακούς τύπους και τύπισσες – θα κάνω 20+1 δηλ. σύνολο 21 (ίσως και περισσότερες) εισηγήσεις για διάβασμα. Οι προτάσεις μου θα είναι για βιβλία που έχω ήδη διαβάσει ή έστω μισο-διαβάσει, γιατί έχω και τη συνήθεια να διαβάζω μερικά βιβλία συγχρόνως. Φυσικά για τις παραλίες ενδείκνυται κάτι πιο ελαφρύ (όπως και η περιβολή μας – μπικίνι, μονοκίνι, τρικίνι). Οπωσδήποτε δεν θα πάρουμε για μελέτη το “Σημειώματα για το Εθνικό Ζήτημα” του Λένιν, ή το “Η καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής ιδιοκτησίας και του Κράτους” του Ένγκελς, αλλά ας μην ξεπέσουμε και στα αναγνώσματα κομμωτηρίου της Χρύσας Δημουλίδου (παρ’ όλο που το τελευταίο της με τίτλο “Σουίτα στο παράδεισο”, μου κίνησε το ενδιαφέρον – φιλοσοφημένο ακούγεται - και ίσως το πάρω να το διαβάσω). Στις προτάσεις μου δεν περιλαμβάνεται ούτε και κανένα εγχειρίδιο περί σεξ, όπως το Κάμα Σούτρα (ένα λεξικό σκεφτόμουν να βάλω αλλά ο κατάλογος έκλεισε και δεν υπήρχε χώρος), παρ’ όλο που αυτό μπορεί να αποδειχτεί ανυψωτικό (του ηθικού αλλά και της libido) όσων είνε είτε προς το τέλος των δευτέρων –άντα ή έχουν ήδη μπει στα –ήντα.

Εγώ πάντως θάλασσα πηγαίνω αργά τα απογεύματα (μετά τις 6) όταν πέφτει η ζέστη και αδειάζουν και οι παραλίες (για να κυκλοφορώ και με πιο πολλή άνεση – και φυσικά όχι με αδαμιαία περιβολή, αν και άμα πέσει το σκοτάδι όλα είναι πιθανά) ή νωρίς το πρωί (από τις 7 μέχρι τις 10) πριν πήξει και η κίνηση και ανεβεί και το θερμόμετρο (και κυριολεκτικώς και μεταφορικώς). Στη συγκεκριμένη παραλία που πηγαίνω τα πρωινά του Αυγούστου συνήθως συναντώ μια άλλη πρωινιάτικη παρέα από συγκεκριμένη προσφυγική κοινότητα που σήμερα κατοικούν στο χωριό καταγωγής μου.

Να τονίσω ότι τέτοιες ώρες (κυρίως τα πρωινά) η θάλασσα είναι μαγεία αλλά είναι και πιο εύκολο το διάβασμα καθώς δεν υπάρχουν λόγοι για πολλές αφαιρέσεις και παρεκτροπές του ματιού και του μυαλού. Πριν 2-3 χρόνια είχα καταφέρει να διαβάσω το εξαίρετο πολιτικό βιβλίο του Αριστερού Πακιστανού ακτιβιστή Tariq Ali “Ο Μπους στη Βαβυλωνία - Η νέα αποικιοποίηση του Ιράκ”, Εκδόσεις “Άγρα”, 2004, που αναφέρεται στον πόλεμο του Ιράκ. Παρ’ όλο (που όπως ανάφερα) το βιβλίο είναι πολιτικο-ιστορικού περιεχομένου, διαβάζεται πολύ άνετα, σαν μυθιστόρημα.

Και τώρα, αγαπητοί αναγνώστες, και μετά απ’ όλη αυτή τη λαφαζανίστικη εισαγωγή, να κάνω και τις εισηγήσεις μου για τις θερινές (και όχι μόνο) αναγνώσεις σας (κυρίως λογοτεχνικές - από την ελληνική λογοτεχνία και βασικά με κοινωνικό, πολιτικό περιεχόμενο, αλλά και αστυνομικές, πολιτικές, ιστορικές, ταξιδιωτικές ακόμα και εγκυκλοπαιδικές):

1. “Σε καιρούς δύσκολους”, του Χρήστου Ρουπακιώτη από τις Εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”, 2006. (Ειδικά αφιερωμένο στους απεργούς του JUMBO!)
Μυθιστόρημα που αναφέρεται στους αγώνες των εργαζόμενων (νεο-προλεταρίων και φαμπρικαραίων) σε καιρούς σύγχρονους και δύσκολους. Σ’ αυτούς τους καιρούς όπου παρατηρούνται συγχωνεύσεις και κλείσιμο επιχειρήσεων ή μεταφορά τους σε τρίτες χώρες ενώ παράλληλα έχουμε μαζικές απολύσεις εργαζόμενων, επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, μερική απασχόληση, ενοικιαζόμενη προσωρινή εργασία. Όλα αυτά έχουν φυσικά σαν στόχο από πλευράς κεφαλαίου την αύξηση των υπερκερδών και τη μείωση των μισθών των εργαζομένων. (Στο JUMBO τους απαγορεύεται ακόμα και το συνδικαλίζεσθαι).

2. “Ο Ταγματάρχης” της Τιτίνας Δανέλλη (συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων) και του Θανάση Παπαρήγα (Εκδόσεις Πύλη, 2007). Πρόκειται για αστυνομικό και κατασκοπευτικό θρίλερ με πολιτικές προεκτάσεις που διαδραματίζεται τη δεκαετία του 1980. (Ο Θανάσης Παπαρήγας ήταν ο σύζυγος της Γενικής Γραμματέως του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα ο οποίος, ως γνωστό σκοτώθηκε πριν κάποια χρόνια σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

3. “Η Χαμένη Άνοιξη”, Στρατής Τσίρκας, Εκδόσεις “Κέδρος”. Το κλασικό πλέον (αλλά διαχρονικά επίκαιρο) πολιτικό και ιστορικό μυθιστόρημα του Τσίρκα για τα Ιουλιανά. Αναφέρεται με πολύ παραστατικό (και λογοτεχνικό) τρόπο στην πολιτική κατάσταση και στα γεγονότα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν της αποστασία της 15ης του Ιούλη του 1965 στην Ελλάδα που οδήγησε την Κυβέρνηση Κέντρου του Γεώργιου Παπαντρέου, του Παππού, σε παραίτηση. Έκτοτε η Ελλάδα κυβερνάται βασικά από τις γαλαζοαίματες οικογένειες των Παπανδρεϊκών και των Καραμανλήδων. (Μετά είχαμε στην Κύπρο τη 15η του Ιούλη του 1974 –η επόμενη μου ανάρτηση μάλλον θα είναι αφιερωμένη σ’ κείνη τη μαύρη επέτειο).

4. “Παλιά, πολύ παλιά”, Πέτρος Μάρκαρης, (Εκδόσεις Γαβριηλίδης – 2008. Ακόμα ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με πολιτικές, κοινωνικές και ιστορικές προεκτάσεις που συνήθως προσδίδει στα βιβλία του ο (αριστερός και Κωνσταντινουπολίτης) συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης. Δεν το ‘χω διαβάσει (δεν το εντόπισα ακόμα στα κυπριακά βιβλιοπωλεία – είναι πολύ πρόσφατη έκδοση) αλλά το εισηγούμαι εμπιστευόμενος το συγγραφέα μετά που διάβασα το προηγούμενο του βιβλίο “Βασικός Μέτοχος ”. (Για όσους εμπιστεύονται και την Σώτη Τριανταφύλλου έχω μια εισήγηση πιο κάτω).

(Εδώ θα κάνω μια παρένθεση για να αναφέρω (για όσους ενδιαφέρονται) ότι ο “Βασικός Μέτοχος ”, του Πέτρου Μάρκαρη (Εκδόσεις Γαβριηλίδης – 2006), αποτελεί κι αυτό αστυνομικό μυθιστόρημα με κοινωνικό- πολιτικές προεκτάσεις όπου ο αστυνόμος Χαρίτος (ο ήρωας του Μάρκαρη) ψάχνει στην Αθήνα ένα δολοφόνο που σκοτώνει διαφημιστές ενώ παράλληλα αγωνιά για την τύχη της κόρης του η οποία βρίσκεται πάνω σ’ ένα πλοίο (έξω από τη Σούδα) που έχει καταληφθεί από τρομοκράτες (της Οργάνωσης Ελλήνων Εθελοντών της Σερβικής Βοσνίας).

5. “Τι ζητούν οι βάρβαροι”, Δημοσθένης Κούρτοβικ, Εκδόσεις “Πατάκη”, 2008. Μυθιστόρημα πολύ κατάλληλο για όσους μελετούν και μέσω λογοτεχνικών αναγνωσμάτων την ιστορία των Βαλκανίων και για όσους φυσικά κατανοούν και αντέχουν να διαβάζουν Κούρτοβικ!

6. “Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς τρομοκράτες”, του Βαγγέλη Κάλιοση από τις εκδόσεις “Καστανιώτης” (2006). Μυθιστόρημα το οποίο διηγιέται την ιστορία τριών ανθρώπων (ενός νεαρού αριστερού - της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ενός συνταξιούχου “αιρετικού” κομμουνιστή βετεράνου αγωνιστή του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ κι ενός μεροκαματιάρη εργαζόμενου (Πασόκου) που εμπλέκονται, ο πρώτος ηθελημένα και οι άλλοι δύο άθελα τους σε μια ληστεία τραπέζης και το κυνηγητό της αστυνομίας και των ΜουΜουΕ για να τους ανακαλύψουν (νομίζοντας τους για τρομοκράτες).

7. “Κόκκινος Απρίλης”, Σαντιάγο Ρονκαλιόλο, Εκδόσεις “Καστανιώτης”, 2007. (Η μοναδική εισήγηση μου για ξένη – μεταφρασμένη, λογοτεχνία). Μυθιστόρημα (με πολιτική και αστυνομική πλοκή), για το αντάρτικο αριστερίστικο (μαοϊκό), κίνημα “Φωτεινό Μονοπάτι” του Περού. (Το μυθιστόρημα αποκτά και μια επικαιρότητα ε την απελευθέρωση της γαλλο-κολομβιανής πολιτικού Ινγκριντ Μπετανκούρ που κρατείτο για χρόνια ως όμηρος από τους αντάρτες του κινήματος FARC της Κολομβίας.

8. “Λίγο από το αίμα σου”, Σώτη Τριανταφύλλου, Εκδόσεις “Πατάκη”, 2008. Κοινωνικοπολιτικό μυθιστόρημα γραμμένο στο γνωστό στυλ της Τριανταφύλλου με την πλοκή του να εξελίσσεται ως συνήθως εκτός ελλαδίτικου γεωγραφικού χώρου (κάπου στην Αφρική τούτη τη φορά) και με την ιστορία να ξεκινά από βάθος χρόνου. Την Τριανταφύλλου συνεχίζω να τη διαβάζω ή να την μισο-διαβάζω με που διάβασα το εξαιρετικό ης βιβλίο “Το Εργοστάσιο των Μολυβιών”, (από τις εκδόσεις “Πατάκη”, 2000), αναζητώντας κάτι το εφάμιλλο!

9. “μ.Χ.” (μετά Χριστό), Βασίλης Αλεξάκης, Εκδόσεις “Εξάντας”, 2007. Μυθιστορηματική ανατροπή των μύθων περί παντρέματος του ελληνοορθοξου χριστιανισμού (με αναφορές στο Άγιο Όρος) με τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Ο αφηγητή του έργου αναλαμβάνει βαρυγκωμώντας μια έρευνα για τον Άθω (το Άγιο Όρος). Το ενδιαφέρον του όμως μεγαλώνει όταν ανακαλύπτει όταν μαθαίνει ότι υπήρχαν πέντε πόλεις στη χερσόνησο του Άθω, τις οποίες γκρέμισαν ολοσχερώς οι μοναχοί για να χτίσουν τα γιγαντιαία μοναστήρια τους. Θα πάει στο Όρος για να εντοπίσει κατάλοιπα του αρχαίου πολιτισμού. Θα ανακαλύψει έτσι ένα άγαλμα, θαμμένο μέσα σε μια κάβα κρασιών. Θα ανακαλύψει επίσης τον αμύθητο πλούτο των μοναστηριών, τον καιροσκοπισμό των ηγουμένων, που είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν με κάθε αρχή, μηδέ της χιτλερικής εξαιρουμένης, προκειμένου να διατηρήσουν τα εξωφρενικά οικονομικά τους προνόμια, το μίσος που εξακολουθεί να τους διακατέχει απέναντι στην Αρχαία Ελλάδα και το γυναικείο φύλο. Θα διαπιστώσει ακόμη ότι κυκλοφορούν αναρίθμητα φαντάσματα γυναικών στο Άγιο Όρος. Το μυθιστόρημα έχει και μια αστυνομική διάσταση ...

10. “Βίβλος ακατάλληλη δι ενηλίκους ”, Αργύρης Τσακαλίας, Εκδόσεις Μάριος Βερέττας. – Ένα βιβλίο για τη Βίβλο, όμως για αιρετικούς και αθεόφοβους αναγνώστες, λίγο ή πολύ λάτρεις ακατάλληλων (ερωτικών και όχι μόνο) ιστοριών και για αντισημίτες, φανερούς και κρυφούς. Δεν ενδείκνυται για πουριτανούς και θεούσες και για όσους πιστεύουν στο τρίπτυχο “Πατρίς – Θρησκεία - Οικογένεια”. Λίαν αποκαλυπτικό για την έκλυτη ζωή των βιβλικών ηρώων και θεοπατόρων και απομυθοποιητικό της “έντιμης”, “θεοσεβούμενης” και “παραδειγματικής” τους ζωής.

(Θα κάνω ακόμα μια παρένθεση για να πω ότι πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζει, αν λάβουμε υπ’ όψη και κάποιες πρόσφατες συζητήσεις στην blogόσφαιρα, και το βιβλίο “Συνοπτική Ιστορία του Χριστιανισμού”, του Bamber Gascoigne, από τις εκδόσεις “Ενάλιος”, 2008)

11. “Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει”, Εκδόσεις Καστανιώτης, Κώστας Παπαϊωάννου, 2008. Ο Κ. Παπαϊωάννου υπήρξε (από το 1979 μέχρι το 2005 που το πούλησε) ο εκδότης της γνωστής εβδομαδιαίας εφημερίδας “Το Ποντίκι”. (Καμία σχέση με την κυπριακή ομώνυμη φυλλάδα). Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας καταγράφει τις πολιτικές περιπέτειες της Ελλάδας από το 1994 – 2007 και σημαντικές πολιτικές στιγμές (όπως η αμερικανοκρατία, η δικτατορία των συνταγματαρχών και πολλά πολλά άλλα) με γλώσσα απλή, αθυρόστομη, ειρωνική και χιουμοριστική.

12. Μαρία Ρεπούση, "Βιβλίο Ιστορίας Στ΄ Δημοτικού"!!! Για όσους θέλουν ιδίοις όμμασι να πάρουν μια ιδέα τι γράφει το πολυθρύλητο και περιβόητο αυτό βιβλίο και δεν φοβούνται ότι θα τους κολλήσουν τη ρετσινιά του ανθέλληνα ή του απολογητή και υποτακτικού της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

13. “Άραβες”, Βασίλης Ραφαηλίδης, “Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου”, 2003. Ένα ακόμα εξαίρετο βιβλίο από τον Ραφαηλίδη που κυκλοφόρησε μετά το θάνατο του, γραμμένο πάντα στο γνωστό χιουμοριστικό στυλ του. Το βιβλίο αποτελεί πηγή γνώσεων και πληροφοριών για την ιστορία και τον πολιτισμό των Αράβων αλλά και των μουσουλμάνων γενικότερα.

(Από τις ίδιες εκδόσεις κυκλοφορεί και έτερον βιβλίο του Ραφαηλίδη που εκδόθηκε μετά το θάνατο του, το 2005, με τίτλο “ Η μυθική ιστορία των Εβραίων ”. Τούτο αποτελεί μια κριτική και παράλληλα απομυθοποιητική προσέγγιση της Μυθολογίας και της Ιστορίας των Εβραίων μέσα από το θεϊκό τους βιβλίο, την Παλαιά Διαθήκη).

14. “Ανταπόκριση από τη Ραμάλα”, Amira Hass, Εκδόσεις Αιώρα, 2005. Ακόμα ένα βιβλίο για την Παλαιστίνη γραμμένο όμως από μια Ισραηλινή δημοσιογράφο. Η Χας καταγράφει την καθημερινή ζωή και τα δεινά των Παλαιστινίων στα Κατεχόμενα Εδάφη μέσα από τις προσωπικές της εμπειρίες και επιλέγοντας να ζήσει για χρόνια πρώτα στη Γάζα και μετά στη Ραμάλα.

15. “Σάμπα και Κολέγιο”, Γιώργος Κατηφόρης, εκδ. “Μεταίχμιο”, 2007. Μετά την γνωριμία με την τραγικότητα στην Γάζα και τη Ραμάλα, θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν μια ταξιδιωτική περιδιάβαση στη Βραζιλία, όπου έζησε για χρόνια ο συγγραφέας (και μετέπειτα ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ) Καθηγητής Γ. Κατηφόρης. Όμως κι εκεί στη Βραζιλία, πέρα από τη σάμπα, τις μουλάτες (όχι μουλάρες) του Καρναβαλιού και τους χαρισματικούς ποδοσφαιριστές, υπάρχει και μια άλλη Βραζιλία, εκείνη των φτωχογειτονιών, του πολέμου για τα ναρκωτικά, του αναλφαβητισμού, της θρησκοληψίας και της πεινάς. Στο βιβλίο καταγράφονται (με χιούμορ) και οι δύο όψεις της τεράστιας και πολύμορφης λατινοαμερικάνικης αυτής χώρας.

16. “Τα στρείδια που έχασαν τα μαργαριτάρια τους”, της τουρκοκύπριας Sevgül Uludağ, έκδοση του ΙΚΜΕ (Ίδρυμα Κοινωνικοπολιτικών Μελετών), 2005. Ιστορίες για τους αγνοούμενους, τις δολοφονίες αμάχων και τους μαζικούς τάφους και από τις δύο κοινότητες της Κύπρου.

17. “Προδομένη Εξέγερση”, Θέμου Δημήτριου & Σωτήρη Βλάχου, έκδοση 2007. Μια αναφορά στα γεγονότα (τους λόγους, τα αίτια και τα αιτιατά) της εξέγερσης των τουρκοκυπρίων ενάντια στο ντενκτασικό (κατοχικό) καθεστώς το 2003 με τις μαζικές διαδηλώσεις και άλλες εκδηλώσεις. Η εξέγερση εκείνη οργανώθηκε και στηρίχτηκε βασικά από τες δυνάμεις της Αριστεράς (στα κατεχόμενα). Σίγουρα είχε κοινωνικό χαρακτήρα καθώς προήλθε από τα προβλήματα της καθημερινής ζωής, από την απομόνωση, την καταπίεση, τον εθνικισμό, την φτώχεια και την ανέχεια.

18. “Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου”, του John Perkins από τις εκδόσεις “Αιώρα” (2007). Από την εισαγωγή του βιβλίου: “Οι Οικονομικοί Δολοφόνοι (Economist Hit men) είναι υψηλόβαθμοί επαγγελματίες που δουλειά τους είναι να εξαπατούν χώρες σε όλο τον κόσμο, αποσπώντας τους ποσά που ανέρχονται σε τρισεκατομμύρια δολάρια. Διοχετεύουν τα χρήματα της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Αμερικάνικης Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης (USAID) και άλλων οργανισμών “βοήθειας” των Ηνωμένων Πολιτειών προς άλλες χώρες, στα θησαυροφυλάκια των μεγάλων εταιρειών και στις τσέπες των λιγοστών πλουσίων οικογενειών που ελέγχουν τις φυσικές πλουτοπαραγωγικές πηγές του πλανήτη. Τα μέσα που χρησιμοποιούν για την επίτευξη του σκοπού αυτού είναι, οι νοθευμένες εκλογές, η εξαγορά, ο εκβιασμός, το σεξ και οι δολοφονίες …”.

19. “Ευρώπη ποια Ευρωπη; - Κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εναλλακτικές πολιτικές”, Εκδόσεις “Πολύτροπον”, 2008. Ένα συλλογικό έργο για την Ευρωπαϊκή Ένωση με κείμενα γάλλων καθηγητών (συμπεριλαμβανόμενου και του Έλληνα Κώστα Βεργόπουλου) και με επιμέλεια του Καθηγητή του Πανεπιστημίου Κύπρου Σταύρου Τομπάζου. Διαχρονικά επίκαιρο το θέμα και ακόμα πιο πολύ αυτές τις μέρες ένεκα των συζητήσεων για το Λυσσαβόνιο Κοντράτο. (Για τους πιο δογματικούς καθώς και τους ευρω-σκεπτικιστές θα εισηγούμουν το βιβλίο του Κώστα Κάππου “Ευρωπαϊκή Ένωση εναντίον των ευρωπαϊκών λαών - Κριτική των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων”, από τις Εκδόσεις “Αλφειός” ή το βιβλίο της Καθηγήτριας Οικονομικών Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη, “Μεταρρυθμίζεις, το Ολοκαύτωμα των Εργαζομένων στην Ευρώπη”, από τις Εκδόσεις “Λιβάνη”, 2007. Ο εκδοτικός οίκος αυτός για θέματα πέραν της λογοτεχνίας, βγάζει ωραία βιβλία. Για τις λογοτεχνικές εκδόσεις, ουδέν σχόλιο για την ώρα).

20. “Κομιντέρν και μακεδονικό ζήτημα”, Δάγκας Αλέξανδρος, Λεοντιάδης Γιώργος, Εκδόσεις “Επίκεντρο”, 2008. – Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για όσους μελετούν την Ιστορία των Βαλκανίων και το περιβόητο “Μακεδονικό Ζήτημα”. Μια κριτική θεώρηση (μακριά από κολλήματα) των προσεγγίσεων της πρώιμης Ελληνικής Αριστεράς για το “μακεδονικό”, λαμβάνοντας υπ’ όψη τη διεθνιστική της ιδεολογία.

21. Περιοδικό “Ανατροπή” – Πρόσφατα κυκλοφόρησε το 6ο τεύχος του περιοδικού (αν και με δυσκολίες κυκλοφορεί και σε άτακτα χρονικά διαστήματα – κρατιέται στη ζωή) Επιμελημένη έκδοση (και σε χαρτί πολυτελείας) μόλις καμιά 35ρια σελίδες και κάτι με ενδιαφέρουσες εξ αριστερών αναλύσεις (πολιτικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές, μουσικές, λογοτεχνικές). Αγοράζοντας το ενισχύετε μια ρομαντική φωνή στο χώρο της Άλλης Αριστεράς.

Τελικά στο κείμενο παρείσφρυσαν και άλλοι τίτλοι βιβλίων με αποτέλεσμα οι προτάσεις να είναι περισσότερες των 21. Οι επιλογές έχουν αυξηθεί (όπως λαλούν τζιαι οι προπονητές όταν έχουν πολλούς παίκτες καλούς και ετοιμοπόλεμους στη διάθεση τους). Η μπάλα είναι σε σας (στα πόδια σας) για τη διαδικασία της επιλογής.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ!

(Και ρίξτε και καμιά υπογραφούλα στο κείμενο αλληλεγγύης προς τους απεργούς της JUMBO).

Anef_Oriwn
3 - 6/7/2008