Κυριακή 2 Αυγούστου 2015

Ανάρτηση 37/2015 [επίκαιρη, κυπριακή, καλοκαιρινή, αυγουσκιάτικη, αλλά και πολιτική, τόσο τοπικά όσο και διεθνώς] - Σκόρπιες σκέψεις για το καλοκαίρι, τον καύσωνα, τα ωραία της θάλασσας, αλλά και για την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα...


Κατακαλόκαιρα [από χτες ΜΑΣ μπήκε(!) και ο Αύγουστος, που είναι και ο μήνας που βασικά ορίζει το καλοκαίρι στη νήσο ΜΑΣ] και ο (αυγουσκιάτικος) καύσωνας των τελευταίων ημερών [η θερμοκρασία θα πάει στους 40 και βάλε βαθμούς σήμερα – τζιαι φυσά τζι’ ένα χογλαστό αεράκι, που κάνει και το air condition εκ των ων ουκ ανευ!], ΜΑΣ τσουρουφλίζει και ΜΑΣ ταλαιπωρεί. [Εκεί στες Αραπιές, όπου και πάλι βρίσκεται η Ά(α)πη, θα χτυπάνε 45ρια και βαλε!]...  Την ίδια ώρα η τρέχουσα επικαιρότητα και Ό,ΤΙ συμβαίνει τόσο στον τόπο ΜΑΣ όσο και στα πέριξ [και στα πιο κοντινά, αλλά και στα μακρύτερα] δεν ΜΑΣ αφήνουν [αν και διατελούμε, παρά την κρίση, σε διακοπές], ούτε να ηρεμήσουμε [είτε στο σπίτι, είτε παραθαλασσίως, ή σε όρη και παραρά], αλλά ούτε και ν’ αγιάσουμε...

Από τη μια στον κατακαμένο κι άνυδρο, (ειδικά τώρα το καλοκαίρι) τόπο ΜΑΣ, [παρ’ όλο που προχτές την Πέμπτη, το βράδυ, εκεί στις έρημες τις Πλάτρες -πάνε πια οι εποχές που τα καλοκαίρια γέμιζε κι αυτή κόσμο!- άστραφτε, βρόνταγε τζι’ έβρεshεν σιτζιήμιν!],
οι πολιτικές λιτότητας των νεοφιλελεύθερων κυβερνώντων ΜΑΣ, [του Νίκαρου, του Χαρούλη και ΣΙΑ] συνεχίζουν κανονικά κι όλα «βαίνουν καλώς», όπως ΜΑΣ λένε από Ευρώπη μεριά τα εκεί φιλαράκια ΜΑΣ. Βλέπετε ΕΜΕΙΣ, μια χαρά καλά παιδιά είμαστε γι’ αυτό κι έχουμε και τις ευλογίες και τα χειροκροτήματα των τροϊκανών θεσμών των ευρωπαίων εταίρων ΜΑΣ, σ’ αντίθεση με τους αδερφούς καλαμαράες, που όλο και κλωτσάνε, αν και κι αυτοί εσχάτως βάλανε την ουρά στα σκέλια! Αχ ρε Αλέξη, άλλη τούς έδειξες κι άλλη πας να τούς ... μπήξεις(!), 

η ευφορία, η αισιοδοξία και η ελπίδα για τους ΜΕΝ [τους πραγματικούς κυπραίους], αλλά και το ταράκουλο και το τρέμουλο για τους ΔΕ (τους απορριπτικούς, τους αντι-ομοσπονδιακούς και τους εθνικιστές], που έχουν προκαλέσει οι συνομιλίες μεταξύ Αναστασιάδη και Ακιντζί για εξεύρεση λύσης/διευθέτησης του κυπριακού και οι κάποιες  συγκλίσεις που φαίνεται να επιτυγχάνονται, [επιστρέφουν στις συγκλίσεις Χριστόφια - Ταλάτ˙ αχ ρε Νίκαρε, πού ήσουν πέρσι τζι ήρτες φέτος;], αλλά και η διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων στις οποίες παρευρίσκονται και οι δύο ηγέτες, καλά κρατούν˙ το θετικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί, φαίνεται να επικρατεί και να διαχέεται και ευρύτερα στην κοινωνία, παρά τις αντιδράσεις των “λυσοφοβικών”, όπως χαρακτηριστικά τους λαλεί κι ο Strovoliotis στη βάση της δικής ΤΟΥ φιλοσοφίας για το κυπριακό ... «Τούτοι» [οι “λυσοφοβικοί”] δεν ανήκουν μόνο στο Κέντρο [στο ΔΗΚΟ, την ΕΔΕΚ, τους Οικολόγους, τη “Συμμαχία Πολιτών”], αλλά και στον “Συναγερμό”... [Γι’ αυτά όμως θα προσπαθήσω να μιλήσω σ’ επόμενη ανάρτηση ΜΟΥ]... Ψες πάντως, ο Πρόεδρος απουσίαζε από την ετήσια εκδήλωση για την Αμμόχωστο στη Δερύνεια, γιατί έπρεπε να φύγει επειγόντως για το εξωτερικό, όπως ΜΑΣ είπαν. Εσείς καταλάβατε τι δουλειά είχε στα εξωτερικά; Βγάλανε όμως στο βήμα [με βάση το πρόγραμμα] και τον Μητροπολίτη (Κωνσταντίας και) Αμμόχωστου και είπε διάφορα (δικά ΤΟΥ) περί της (ορθόδόξου) πίστεως! Αυτά μας λείπανε! [Και παρεμπιπτόντως, ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής, πάσης Πάφου και πασών των Εκκλησιαστικών Επιχειρήσεων που ήταν;], 
    
- οι φουρπο-ομάδες “ΜΑΣ”“Ομόνοια”, το ΑΠΟΕΛ και ο “Απόλλωνας” – πλην της ΑΕΚ] καλά τα πάνε στις ευρωπαϊκές ποδοσφαιρικές διοργανώσεις˙ παίζουν τους επαναληπτικούς του Γ΄ Προκριματικού Γύρου την Τρίτη [το ΑΠΟΕΛ] και την Πέμπτη οι υπόλοιποι. Και αισιοδοξώ ότι η “Ομόνοια” θα περάσει˙ να πω και την αλήθεια, για τους άλλους δεν με απασχολεί! [Η “Ομόνοια” έφερε ισοπαλία 0-0 εκτός έδρας με την δανέζικη Μπρόντμπι την περασμένη Πέμπτη και καλώς εχόντων των πραγμάτων πρέπει να κερδίσει στη έδρα της για να παει και στα play offs του “Europa League”˙ ΕΜΕΙΣ πάντως τρέχαμε την τελευταία στιγμή στο “ομονοιάτικο” Πελέντρι για να δούμε το ματς καθώς δεν βρήκαμε μαγαζί στις Πλάτρες που να το μετάδιδε!], και

οι κυνηγοί [τι να κάνουν κι αυτοί οι έρμοι!] καρτερούν υπομονετικά το κυνήγι της φάσσας, ενώ δεν παραλείπουν να λαθροθηρούν μέσα - μέσα!  

Από την άλλη στα πέριξ [και σε κοντινούς και σε μακρινούς μαχαλλάες] τα πράματα ΔΕΝ είναι ΠΟΣΩΣ καλύτερα. Παρατηρούμε κι εκεί πολλά και διάφορα, ανησυχητικά, προβληματικά τρομακτικά κυρίως, όπως ας πούμεν,   
- στην καταταλαιπωρημένη Παλαιστίνη [και κυρίως στη Δυτική Όχθη τούτη τη φορά] ξεκίνησαν νέες συγκρούσεις μεταξύ Παλαιστινίων και του ισραηλινού στρατού, μετά που ένα 18μηνο βρέφος βρήκε τραγικό θάνατο, όταν έποικοι έριξαν βόμβες μολότοφ στο σπίτι της οικογένειάς του στη Δυτική Όχθη. Αυτό βασικά ήταν η αφορμή για τις νέες συγκρούσεις.  Γιατί, όπως γράφει και η “Χαραυγή” στο χτεσινό άρθρο της Σύνταξης της εφημερίδας: «Οι εικόνες από τη Γάζα, τη Δυτική Όχθη, την ανατολική Ιερουσαλήμ είναι το ίδιο θλιβερές, το ίδιο τραγικές εδώ και χρόνια. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, με τον ανίσχυρο να ζει την πίεση και την καταπίεση του ισχυρού και το θύμα να εξισώνεται με το θύτη. Και δυστυχώς μέρος αυτής της εξίσωσης είναι η ίδια η διεθνής κοινότητα…»

- την ίδια ώρα “τα ίδια Παντελή μου, τα ίδια Παντελάκη μου”, συνεχίζουν να συμβαίνουν σε Ιράκ και Συρία, όπου στο μεν πρώτο επεμβήκανε και αμερικανοί και ευρωπαίοι για να επιβάλουν τη δημοκρατία [λέμε τώρα, αλλά ποια δημοκρατία;], ενώ στη δεύτερη ενίσχυσαν [και πάλι οι δυτικοευρωπαίοι] ενόπλως την συριακή αντιπολίτευση [με σκοπό να εκδιώξουν τον Άσαντ από την Προεδρία της χώρας], αλλά εδώ και 4-5 χρόνια μαίνεται εκεί ένας εμφύλιος πόλεμος που έφερε τεράστιες καταστροφές, συμφορές και εκατομμύρια πρόσφυγες, αλλά και τους τζιχαντιστές του ISIS [του Ισλαμικού Κράτους] να σκορπούν εκεί τον τρόμο και τον θάνατο.

- Παράλληλα στην Υεμένη [που βρίσκεται δίπλα από το Ομάν και κάτω από τη Σαουδική Αραβία στην Αραβική Χερσόνησο], συνεχίζονται εδώ και τέσσερις μήνες οι εμφύλιες διαμάχες και οι αεροπορικές επιθέσεις από τη στρατιωτική συμμαχία εννέα αραβικών κρατών του Κόλπου, [υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας] που βομβαρδίζουν τους υποστηριζόμενους από το Ιράν σιίτες αντάρτες Χούτι...  Η πολιτική αστάθεια, οι ένοπλες συγκρούσεις και οι βομβαρδισμοί έχουν βυθίσει τη χώρα στο χάος, και τον πληθυσμό σε ακραίες συνθήκες ανέχειας και ανθρωπιστικής κρίσης, ενώ λόγω των συγκρούσεων θα οξυνθεί και το χρόνιο πρόβλημα με την έλλειψη νερού...

Αυτές τις μέρες βρήκε και την ευκαιρία και η Τουρκία [που ένα διάστημα ενίσχυε τους τζιχαντιστές] να κτυπήσει θέσεις ανταρτών του αριστερίζοντος PKK [Kurdistan Workers’s Party και στα κούρδικα Partiya Karkerên Kurdistanê], που έχει ως ηγέτη ακόμα του κλεισμένου στις τουρκικές φυλακές Οτσιαλάν. Ή όπως λέει κι ο ελλαδίτης φίλος και επισκέπτης και σχολιογράφος του Blog ΜΑΣ, Ι. Τζανάκος: «Το τουρκικό ιμπεριαλιστικό κράτος σε συνεργασία με τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές, το ΝΑΤΟ και με την “ανοχή” των δυνάμεων του Μπαρζανί (δεξιοί Κούρδοι εθνικιστές -Πεσμεργκά) χρησιμοποιώντας την πρόφαση του “αντι-τρομοκρατικού” αγώνα προσπαθεί να συντρίψει το ΡΚΚ, την ένοπλη πρωτοπορία του Κουρδικού λαού, και να αναδιατάξει τα δεδομένα στην Μεσοποταμία και την Μέση Ανατολή. Αυτή ήταν η προσπάθεια των τούρκων ιμπεριαλιστών από την αρχή με την υποστήριξη του ISIS και την οργάνωση και υποστήριξη των γενοκτονικών επιθέσεών του στους Κούρδους Γεζίντι και τους Κούρδους της βόρειας Συρίας…» 
   
Σε συμφωνία [για να πούμε και μια σχετικά άλλη είδηση] κατέληξαν πριν μερικές μέρες το Ιράν με τις έξι μεγάλες δυνάμεις [οι πέντε χώρες του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ συν τη Γερμανία – βάλανε και τη Γερμανία τελικά μέσα] για την ελάφρυνση των διεθνών κυρώσεων κατά της χώρας με αντάλλαγμα την επιβολή περιορισμών στο ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, παρά τις φωνασκίες των ισραηλινών και δη του πρωθυπουργού τους του Νετανιάχου˙ εν «τούτος» που ήρτεν τις προάλλες στην Κύπρο για να βρεθούν με τον Νίκαρο και έκλεισαν δρόμοι και δρομάκια για να περάσει άφοβα – κάναμε την Κύπρο, Ισραήλ για το χατίρι του˙ και μόλις γύρισε πίσω στη χώρα του, είχαμε το νέο περιστατικό τρομοκρατίας στη Δυτ. Όχθη που περιγράψαμε πιο πάνω. Μα αφού καλλιεργούν κουλτούρα τρομοκρατίας και ρατσισμού, τι άλλο θα μπορούσαμε να περιμένουμε; 

Νέο ηγέτη (κάποιον μουλλά ονόματι Άχταρ Μάνσουρ) απέκτησαν οι Αφγανοί Ταλιμπάν. Ως γνωστόν κι εκεί στο Αφγανιστάν μπήκαν τον Οκτώβρη του 2011 [μετά την ανατίναξη των Δίδυμων Πύργων τον Σεπτέμβρη του 2001] οι αμερικανοί για να “εκδημοκρατικοποιήσουν” τη χώρα και να πατάξουν και την τρομοκρατία της “Αλ Κάιντα” [του μακαρίτη του Μπιν Λάντεν, που τελικά τον καθάρισαν κι αυτόν οι αμερικάνοι πριν μερικά χρόνια στο Πακιστάν], αλλά τα κάνανε κι εκεί Γης Μαδιάμ. Οι Ταλιμπάν, οι παλιοί τους σύμμαχοι κατά των Σοβιετικών [που ήταν κι αυτοί εκεί στο Αφγανιστάν κάποτε -από τον Δεκέμβρη του 1979 μέχρι νομίζω τα τέλη της δεκαετίας του ’80 - αλλά αυτοί γείτονες είναι τουλάχιστον], αποδείχτηκαν πολύ σκληρό καρύδι...


- Στην Αφρική, τους τζιχαντιστές της Μπόκο Χαράμ [στην Νιγηρία] δεν τους κυνηγάνε πλέον μόνο στη ίδια τη Νιγηρία, αλλά και στα δυτικά στο Μπενίν και στα βόρεια στο Τσιάντ˙ λέτε να μπουκάρουν κι εκεί οι δυτικοευρωπαίοι για να “βοηθήσουν” στο ξεπάστρεμα τους.


Εμφύλιες συγκρούσεις συνεχίζονται και σε έτερη αφρικανική χώρα, στο Σουδάν. Και πού δεν έχει εμπόλεμες συγκρούσεις θα ΜΟΎ πείτε τελικά;

Οι μετανάστες από Αφρική και Ασία συνεχίζουν να προσπαθούν να περάσουν τον διάπλουν της Μεσογείου [κυρίως από τη Λιβύη] για την ευρωπαϊκή Γη της Επαγγελίας, με αρκετούς απ’ αυτούς να πνίγονται στα (α)φιλόξενα νερά της. 

Αλλά και οι αδελφοί έλληνες συνεχίζουν το δικό τους Γολγοθάμε το νέο επί θύραις μνημόνιο να επιτείνει τα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα στη Μητέρα - Πατρίδα, απότοκο κι αυτά της καπιταλιστικής κρίσης.

- Την ίδια άρα οι Ουκρανοί φασίστες συνεχίζουν να κάνουν τα δικά τους [τα φασιστικά και τα τρομοκρατικά] στην Ουκρανία σε βάρος των Ρώσσων και των Κομμουνιστών, ενώ στην πολύ μακρινή για ΜΑΣ Βενεζουέλα, ο Αριστερός Πρόεδρος της χώρας Νικόλα Μαντούρο, εξακολουθεί να κρατεί καλά [με τη στήριξη του κόσμου], παρά τον βρώμικο πόλεμο που δέχεται από την ντόπια αστική αντιπολίτευση και τους αμερικανούς...

Μέσα, λοιπόν, σ’ όλη αυτήν την ντόπια, την περιφερειακή και την παγκόσμια πολιτική ανακατωσούρα [ο Καπιταλισμός συνεχίζει να τα κάνει μπάχαλο ανά τον κόσμο], ΜΑΣ προέκυψε, εδώ στον λατρεμένο ΜΑΣ τόπο [και δεν το λέω ειρωνικά] και ο καύσωνας. Αλήθεια πώς τη βγάλατε ΕΣΕΙΣ σήμερα! Πολλοί είναι που θα είπαν το αυτονόητο: «Το air condition ουκ ελάττω παραδώσω»!
ΕΜΕΙΣ πάντως, [που χτες κατεβήκαμε από τα ψηλά βουνά αφήνοντας πίσω τη φυσική δροσιά του Τροόδους – κι είχαμε και Blue Moon τη Παρασκευή το βράδυ], κάναμε και σήμερα το πρωί τις βουτιές μας και τα κολύμπια μας στην αγαπημένη ΜΑΣ παραλία, κατά Αγία Νάπα μεριά. [Φέτος, κάπου στα 30 μέτρα από την παραλία παρατηρούμε και την ύπαρξη μεγάλων κομματιών πράσινης μάλλας στον βυθό, κάτι που τον κάνει να φαίνεται σκοτεινός, καθώς αποκρύβεται η χρυσόχρωμη άμμος. Τι να λένε οι δαήμονες, πώς φταίει γι αυτήν την οικολογική ανωμαλία στην περιοχή;]... 


Εκεί πολύ σύντομα, κοντά ή μετά το 15αύγουστο θα ξεκινήσει ν’ ανθίζει και το εύοσμο (κατά τα βράδυα) κρίνο του γιαλού που υπάρχει εδώ και χρόνια επί της παραλίας και το οποίο τώρα είναι καψαλισμένο λόγω της ζέστης.


Ήμασταν [ο συνήθης μεγαλοπρεπής πληθυντικός τον οποίο ενίοτε χρησιμοποιώ όταν ανάφερομαι στην Αφεντομουτσουνάρα ΜΟΥ] όμως ιδιαίτερα προσεχτικοί κατά την κολύμπηση γιατί από τη μια, η πληγή στην κοιλιά δεν έχει επουλωθεί πλήρως ακόμα, αλλά και από την άλλη γιατί εντός και εκτός του θαλασσίου ύδατος ελλοχεύουν διάφοροι κίνδυνοι θηλυκού γένους, σύνηθες φαινόμενο στις κοσμοπολίτικες παραλίες. Μπορεί, ας πούμεν, να συγκρουστείς με κάποια από τις αιθέριες υπάρξεις, κυρίως ρωσσίδες [αλλά και κύπριες τώρα τον Αύγουστο και δη τα Σαββατοκυρίακα], που
βουτάνε στα δροσερά νερά,
βολτάρουν στην άμμο βγάζοντας σε κοινή θέα τα κάλλη τους
[και μην πείτε κουβεντα περί προσωπικών δεδομένων]
ξαπλώνουν και λιάζονται στην παραλία, στα κρεββατάκια ή στον άμμο˙ [οι πιο τυχεροί μπορεί να πετύχουν κι καμιά ... τιτσιροβύζα(!) που συνήθως θα ναι αγγλίδα κάποιας ηλικίας], ή
ποζάρουν και φωτογραφίζονται σαν μοντέλα [αυτό για τις νεαρές ρωσίδες ΜΟΝΟ!] με φόντο τη θάλασσα, ή μισοξαπλωμένες στο νερό, σε άξιες θέασης πόζες και με τον αντρικό πληθυσμό να ΤΟΥΣ ρίχνει διακριτικές, αλλά πιο πολύ αδιάκριτες (λάγνες) ματιές...

Σχετικές φωτογραφίες με πικάντικες θηλυκές θεάσεις που να απεικονίζουν όλα τα πιο πάνω [βουτιές, βόλτες, κουνήματα ξάπλες, φωτογραφίσεις, παιχνίδια], ΔΕΝ θα παραθέσω τούτη τη φορά, όχι γιατί φοβάμαι πως θα κατηγορηθώ (και πάλι) για αδιακρισία, σεξισμό, ή/και παραβίαση προσωπικών δεδομένων, αλλά γιατί δεν συνάδουν με το όλο (πολιτικό) πνεύμα της ανάρτησης ΜΑΣ. Επιφυλάσσομεθα όμως... Γιατί εδώ που τα λέμε, για ποια προσωπικά δεδομένα και για ποια αδιάκριτα κοιτάγματα μιλάμε, όταν η κάθε τολμηρή [ίσως και φουαρτού, αλλά όχι κι απαραίτητα και καμπυλόγραμμη] μπικινοφορούσα κοπελιά, βγάζει στο μεϊντάνι τα πισινά της ημισφαίρια και βολτάρει κουνάμενη, σεινάμενη και λυγάμενη, μπροστά στα μάτια ΜΑΣ; ΕΜΕΙΣ θα κάνουμε πως δεν τη βλέπουμε, ή θα κοιτάζουμε από την άλλη πλευρά;   

[Για χάριν της ιστορίας να σημειώσουμε ότι, οι κοπέλλες που επισκέπτονταν κάποτε το Blog ΜΑΣ και ΜΆΣ κατσάδιαζαν όταν σε παρόμοιες περιπτώσεις (λεκτικώς) “παρασπονδούσαμε”, όπως ας πούμεν(τε) η πάλαι ποτέ Μά(γ)ισσα, εχαθήκαν, ή/και την έχουν κάνει γι’ άλλες πολιτείες, κοινώς και κοντολογίς, ερίξαν πέτραν πίσω ΤΟΥΣ!]...

Αυτά, λοιπόν, έχει το καλοκαιράκι όταν τη βγάζεις παρά την άλα (θάλασσα)... Και μια χαρά τα λέει [για το καλοκαίρι] και ο Νίκος Πορτοκαλογλου μαζί με τους Κατσιμιχαίους, στο ακόλουθο ασμάτιο...

Το καλοκαιράκι
(https://www.youtube.com/watch?v=kt-UERu0cNU)

Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Τραγούδι: Νίκος Πορτοκάλογλου, Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας


Anef_Oriwn
[καλό καλοκαιράκι, πετυχημένες ψαριές κι όμορφες θεάσεις˙ κι ήρεμα στις παραλίες!]
Κυριακή 2/8/2015
[όπου να ‘στε ξεκινούν τζιαι οι “ειδικοί” μετεωρολόγοι να καταγράφουν τί λένε τα μηναλλάγια για τον καιρό κατά την επόμενη χρονιά!]...

2 σχόλια:

Anef_Oriwn είπε...

Για το δικαίωμα των εργαζομένων για ελεύθερο χρόνο και για διακοπές σας παραπέμπουμε και σ’ ένα σχετικό άρθρο με τίτλο “Το δικαίωμα στον προσωπικό χρόνο”, του Γιώργου Κακουλίδη, το οποίο δημοσιεύτηκε στον “Ριζοσπάστη”, της περασμένης Κυριακής, 2 Αυγούστου 2015, στη σελ. 18 – link: http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8538325

Anef_Oriwn είπε...

Και ολίγα στατιστικά σε σχέση με το Blog ΜΑΣ:
Όλως παραδόξως το Blog έχει αυξημένοι κίνηση, που θύμισαν παλιούς καλούς καιρούς. Οι επισκέψεις χτες Πέμπτη [5/8/2015] έφτασαν τις 188(!), ενώ συνήθως κυμαίνονται μεταξύ 50 έως 70 maximum [ίσως και λίγο πιο πάνω], με κάποιες φορές να ανεβαίνουν μέχρι τις 100˙ την περασμένη Κυριακή [2 του μηνός] ξεπέρασαν τις 100 κι έφτασαν στις 128!
Αυξημένη κίνηση παρουσίασαν και μερικές παλιές αναρτήσεις ΜΑΣ, όπως
- η 55/2014 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2014/06/552014-persona.html], που είχε πραγματικά μπόλικη κίνηση˙ η ανάρτηση αυτή είχε ως θέμα το νέο βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη,
- η 94/2012 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2012/08/942012.html], για την οποία υπάρχει παραπομπή σ’ αυτήν την ανάρτηση, άρα δικαιολογημένη η κίνηση˙ η ανάρτηση είχε ως θέμα τις γυναικείες αθλητικές αμφιέσεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο, και
- η 105/2012 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2012/08/1052012.html] με θέμα τον Αύγουστο και τα μπλε φεγγάρια˙ και γι’ αυτό το post υπήρχε παραπομπή σ’ αυτήν την ανάρτηση... [Αλλά και για την 55/2014 έδινα link, στην προηγούμενη όμως ανάρτηση ΜΟΥ, την 36/2015– link: http://aneforiwn.blogspot.com/2015/07/362015-15-1974.html]…

Σε κάποια μελλοντική ανάρτηση ΜΟΥ θα παρουσιάσω και τις δέκα (10) δημοφιλέστερες αναρτήσεις του Blog από καταβολής ΤΟΥ… Αναμείνατε, λοιπόν, στο πληκτρολόγιο ΣΑΣ!

*****
Η Ομόνοια εν τα κατάφερε απόψε! Τελικά έφερε ισοπαλία 2-2 με τη δανέζικη Μπρόντμπι κι αποκλείστηκε. Και το όνειρο για μια επιτέλους ευρωπαϊκή πορεία στους ομίλους έμεινε και πάλι μέχρι εδώ, στα προκριματικά!