Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015

Ανάρτηση 4/2015 [έκτακτη, επετειακή, τιμητική, Λενιν-ική, φυσιολατρική και ελληνο-εκλογική] - Στίχοι για τον Βλαντιμίρ Ιλίτς Λένιν από τον άλλο Βλαντιμίρ... (Και δυο υστερόγραφα - ένα για την αναγεννώμενη Φύση κι ένα για τις νέες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα)...


Πρελούδιο
«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο
και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»...
[στίχοι του Άλκη Αλκαίου από το τραγούδι “Πόρτο Ρίκο” με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου]...

***************************************
Προλογικά και επεξηγηματικά

Σερφάροντας χτες στο internet έπεσα και πάνω σε κάποιες αναρτήσεις σε ελληνικά blogs [όπως στου Οικοδόμου” και στου “Σφυροδρέπανου”] που ΜΟΎ θύμισαν την επέτειο θανάτου του Λένιν. Κι είχα αποφασίσει να γράψω λίγα δικά μου λόγια και να παραθέσω και κάποιους στίχους του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι για να τιμήσω τη μνήμη του˙ [δεν θυμάμαι να έχω αφιερώσει άλλη ανάρτηση μου στον Λένιν με αφορμή τον θάνατο του]... Δυστυχώς όμως δεν τα κατάφερα ψες. Βλέπετε, η νυχτερινή έξοδος με τον Αρχηγό και τον Συν-Αρχηγό για φαγητό και η ζιβανοποσία που το συνόδευσε, δεν ΜΟΎ το επέτρεψαν τελικά... Να ‘μαι όμως εδώ σημερα για να υλοποιήσω τη «δέσμευση» ΜΟΥ! [Δεν είναι σαν τον άλλο, το Νικούιν, που γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του, τις δεσμεύσεις του]...
Επίσης σ’ αυτήν μου την ανάρτηση μου και μέσα από δύο υστερόγραφα θα ασχοληθώ για λίγο και με δύο αλλά θεματάκια: κάτι θα γράψω και για την Φύση που άρχισε να αναγεννιέται μετά τις πρόσφατες βροχές και θα πω και δυο κουβέντες για τις επικείμενες [της ερχόμενης Κυριακής] εκλογές στην Μητέρα – Πατρίδα]... 

***********************************
Στίχοι για τον Λένιν από τον Βλαδίμηρο Μαγιακόφσκι...

Ήταν, λοιπόν, 21 του Γενάρη του 1924 όταν το Κόμμα των Μπολσεβίκων, ο σοβιετικός λαός και οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου έχαναν τον μεγαλύτερο Επαναστάτη όλων των εποχών, τον Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ – Λένιν. 


Ο θάνατος του ηγέτη της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, δεν μπορούσε παρά να συγκλονίσει και τον μεγάλο σοβιετικό ποιητή Βλαντιμίρ Μαγιακόβσκι, που έγραψε προς τιμή του ένα συγκλονιστικό ποίημα. Πρωτοδημοσιεύτηκε  στην πρώτη επέτειο του θανάτου του, στις 21 Ιανουαρίου 1925. Εμείς [το Πολίτμπιουρο του Blog] τιμώντας την μνήμη του μεγάλου Επαναστάτη που θέλησε, ηγούμενος της Ρωσικής Επανάστασης των εργατών, αγροτών και στρατιωτών, να κάνει πράξει το όραμα των καταπιεσμένων όλου του κόσμου για μια αταξική κομμουνιστική κοινωνία, έχουμε επιλέξει να παραθέσουμε μερικούς απ’ αυτούς τους στίχους...  

 [...]
«Ξέρω έναν εργάτη
που γράμματα δε νογάει.
Δεν γεύτηκε
μήτε τ’ αλφάβητου τ’ αλάτι.
όμως άκουσε κάποτε,
τον Λένιν να μιλάει,
κι όλα τα κατάλαβε
το μυαλό του εργάτη.
Άκουσα
κάποιου χωριάτη απ’ τη Σιβηρία
την ιστορία.
Σηκώθηκαν, με τα ντουφέκια
πήραν τη γη,
την κάρπισαν.
Για τον Λένιν
δεν είχαν ούτε διαβάσει, ούτε ακούσει,
μα λενινιστές
κιόλας όλοι τους ήσαν.
Είδα βουνά,
που βλαστάρι δε βγαίνει.
Μονάχα το σύννεφο
στα βράχια σκοντάφτει.
Κι εκατό βέρστια πιο πέρα
κάποιος ερημίτης να μένει,
που στα κουρέλια του,
το σήμα του Λένιν
αστράφτει.
Θα μου πούνε ―
πως μιλώ για κονκάρδες
που τα κορίτσια τις καρφώνουν
στο ρούχο τους κοκέτικα
παραξενιές της ζωής.
Μα όχι ―
δεν είναι κονκάρδες
είναι η καρδιά η ίδια
που ανάβει το ρούχο,
και λάμπει γεμάτη
αγάπη για τον Ιλίτς.
Αυτό δεν εξηγείται
με της εκκλησιάς τα τεφτέρια,
κι ούτε κάνας θεός τον πρόσταξε:
Γίνου ο εκλεκτός!
Με ανθρώπινο βήμα,
με εργάτη χέρια,
με το δικό του μυαλό
πήρε το δρόμο αυτός.
[...]
Ο Λένιν και τώρα
είναι απ’ τους ζωντανούς
πιο ζωντανός, ποιός δεν το ξέρει;
Είναι η γνώση η δύναμη,
και τ’ όπλο το μεγάλο»...

******************************
Και δύο άσχετα [με τον Λένιν] υστερόγραφα

1. Για το ξύπνημα της Φύσης

Εμείς οι κομμουνιστίζοντες, οι εκ της υπαίθρου (εκ)πορευόμενοι που αναγιωθηκάμε μέσα στα χωράφια, τις μάντρες, αλλά και πάνω στα όρη και τα παραρά, έχουμε έναν ερωτά μεγάλο κι αθεράπευτο για τη Φύση, κυρίως την ανοιξιάτικη, που ξεκινά να αναγεννιέται δειλά δειλά μέσα στο χειμώνα. Οι μπόλικες φετινές βροχές του Γενάρη [που έπεσαν πριν καμιά 10ρια μέρες] και η ηλιοφάνεια των τελευταίων ημερών, έχουν πρασινίσει τη Φύση, κυρίως στις πεδινές περιοχές, στους κάμπους με τα σπαρτά. 

Σήμερα το απόγευμα βγήκα και μια βόλτα στη Φύση και περπάτησα έξω ανάμεσα σε χωράφια και περβόλια για κάνα 50λεπτο... [Είχε πολύ καιρό να το κάνω]...
Εκείνο που μού ‘κανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν τα όμορφα κελαηδήματα πολλών και διαφόρων πουλιών. Και μικροπουλιών αλλά και λίγο πιο μεγάλων όπως είναι οι τζιήκλες, που εποφυσούσαν που μέσα στα περβόλια, καθώς είχε παρά πολλές... [Χτες Τετάρτη το απόγευμα άκουα συνεχώς ντουφεκιες˙ φαίνεται επιτρεπόταν το κυνήγι και βγήκαν οι κυνηγοί για τζιήκλες]... Πολύ όμορφο ήταν το κελάηδημα ενός μαυροπουλιού, που όπως το είδα να κάθεται σ’ ένα δέντρο υπολόγισα ότι μάλλον θα ήταν μαυρότζιηκλα (κότσυφας). Που και που ακούγονταν και κακκαρίσματα περτιτζιών, αλλά δεν πήρε και κανένα το μάτι ΜΟΥ [παλαιότερα έτυχε να συναντήσω και φραγκολίνα να τρέχει μέσα στες ποκαλάμες], ενώ δεν εξέλειπαν και τα γουργουρητά των φιλικουκουνιών, γνώριμοι φτερωτοί θαμώνες της περιοχής, που τα βλέπεις ανά ζεύγη πάνω στα σύρματα της Ηλεκτρικής, ή στις φωλιές τους πάνω σε ψηλά δέντρα. Κτυπητή παραφωνία [ας πούμεν, στο εξαιρετικό κελαήδημα της μαυρότζιηκλας, ήταν το κράξιμο ενός μαύρου κορακιού. Επίσης τις τελευταίες μέρες άρχισα να ξανακούω και το κράξιμο ενός γερακιού που υπερίπταται της περιοχής με τα φτερά ξάνοιχτα... 

[Πολύ όμορφο είναι και το κελάηδημα των μαυρόπουλλων˙ τελευταία υπήρχαν παρά πολλοί σε κοπάδι κοντά στο σπίτι μου. Τους φωτογράφισα ενώ κάθονταν στα γυμνά κλαδιά μιας συκιάς και μια συκαμιάς εκεί στη γειτονιά]...        



Επίσης να αναφέρω ότι τις τελευταίες μια-δυο μέρες η παραλία κάτω από το “εξοχικό” μαζεύει μικρούς και μεγάλους ψαρευτές [σκόπιμα δεν λέω ψαράδες] τσιπούρας [απ’ αυτές που το ‘σκασαν από τα ιχθυοτροφεία ένεκα σπασίματος των κλωβών] που προσπαθούν με καλάμια να πιάσουν μερικές... Κάποιοι τα καταφέρνουν και κάποιοι όχι... Εμείς πάντως ΔΕΝ δοκιμάσαμε!

*******************************
2. Για τις εκλογές στην Ελλάδα

Και να που πάλι έχουν γενικές βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Κι αυτή τη φορά [όπως και την προηγούμενη] οι εκλογές είναι πρόωρες. Κατέστησαν αναγκαίες μετά που το ελληνικό Κοινοβούλιο απέτυχε να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. 
Οι προηγούμενες εκλογές στη Μητέρα – Πατρίδα [κι εκείνες ήταν πρόωρες] έγιναν σε δύο δόσεις το 2012: οι πρώτες τον Μάη κι επειδή δεν έγινε κατορθωτό να σχηματιστεί κυβέρνηση ακολούθησαν νέες τον Ιούνη. Πιο πολλά μπορείτε να διαβάσετε στις αναρτήσεις μου με αρ. 54/2012, 56/2012 και 71/2012...

Οι νέες εκλογές θα λάβουν χώρα την ερχόμενη Κυριακή 25 του μηνός και σ’ αυτές θα συμμετάσχουν, αν δεν κάνω λάθος, καμιά 25ρια συνδυασμοί. Σύμφωνα με τις προεκλογικές δημοσκοπήσεις, τις εκλογές αναμένεται να τις κερδίσει με ποσοστό από 35% μέχρι 38% το κόμμα της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα, χωρίς όμως να σημαίνει ότι θα εξασφαλίσει και την αυτοδυναμία των 151 εδρών. Της Νέας Δημοκρατίας τής δίνουν περίπου 27-30%...  Τώρα πιο θα είναι το τρίτο κόμμα, το “Ποτάμι” του Σταυρού Θεοδωράκη, τα “Χρυσά Αυγά”, ή το συγκυβερνών με τη “Νέα Δημοκρατία”, ΠΑΣΟΚ [ή ό,τι έμεινε απ’ αυτό] κανένας δεν ξέρει... [Πάντως ο τέως ηγέτης του ΠΑΣΟΚ Γιωργάκης Παπαντρέου προχώρησε στην ίδρυση νέου κόμματος, ενώ για τα “μάτια” της ομορφονιάς Άντζιελας Γκερέκου – Βοσκόπουλου σφάχτηκαν “Πασοκοί” και “Νεοδημοκράτες” όταν αυτή αποφάσισε για να είναι σίγουρη για την καρέκλα αν μεταγραφεί από τους πρώτους στους δεύτερους. Εγώ πάντως ΔΕΝ ξεχνάω πόσο αισθησιακή και ερωτική ήταν η Γκερέκου [νέα ηθοποιά τότες] στο ρόλο της Όλγας στην “Πρόβα Νυφικού” πριν περίπου μια 20ετία!]...

Άλλα κόμματα που θα διεκδικήσουν με αξιώσεις ή μειωμένες πιθανότητες την είσοδο τους στην ελληνική  Βουλή είναι οι “Ανεξάρτητοι Έλληνες”, η [συγκυβερνώσα μέχρι πρότινος] ΔΗΜΑΡ, οι “Δημοκράτες Σοσιαλιστές” [ή πώς τους λένε] του Παπαντρέου... Για το ΚΚΕ το οποίο πιστεύω ότι θα είναι σίγουρα στη Βουλή, θα πω δυο λόγια πιο κάτω...  

Παρά τις σοβαρές επιφυλάξεις και έντονες αμφιβολίες ΜΟΥ κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει, ή θα θελήσει ή θα τον αφήσουν να εφαρμόσει ένα πραγματικά αριστερό ριζοσπαστικό πρόγραμμα, κάτι που θα τον φέρει ως κυβερνών κόμμα σε αντιπαράθεση με την (ιμπεριαλιστική) Ευρωπαϊκή Ένωση των μονοπωλίων και της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης, εντούτοις βλέπω με θετικό πνεύμα την πιθανότητα να αναλάβει τη διακυβέρνηση του τόπου, είτε αυτοδύναμα είτε σε συνεργασία με άλλες πολιτικές δυνάμεις... [Προτιμότερο είναι το δεύτερο για να μην καβαλήσουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ το καλάμι!]...
Μια δήλωση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σε τηλεοπτική συνέντευξη στον “Αντένα” πέρσι τον Μάη πριν τις ευρωεκλογές όπου επί λέξει είπε ότι «... ισχυρίζομαι και το λέω με όλη τη δύναμη της φωνής μου ότι η χώρα πράγματι είναι μια χώρα που ανήκει στο δυτικό πλαίσιο, ανήκει στην Ε.Ε., στο ΝΑΤΟ, αυτό δεν αμφισβητείται», εντείνουν τις αμφιβολίες και τις επιφυλάξεις μου ότι η όποια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει τελικά αριστερούς αντι-ιμπεριαλιστικούς προσανατολισμούς. Έχω την άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπολιαστεί από μπόλικο Πασοκισμό: μια έντονη επιθυμία να κυβερνήσει έστω και ως διαχειριστής του συστήματος. Γι’ αυτό κι έχει κάνει και πολλές ιδεολογικές και πολιτικές εκπτώσεις για να γίνει το κόμμα αρεστό στους πρώην Πασοκικούς ψηφοφόρους, αλλά και τους ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας, οι οποίοι αρχικά φοβόντουσαν τη διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ και δη με το Τσίπρα πρωθυπουργό. Σ’ αυτό σίγουρα έχει συμβάλει και το γεγονός της ένταξης στις γραμμές και στα ψηφοδέλτια του πολλών πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ που έχουν μεταφέρει στον ΣΥΡΙΖΑ μια δεξιόστροφη σοσιαλδημοκρατική τάση. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του  νυν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και εκ νέου υποψήφιου Δημήτρη Τσουκαλά [που κάποτε ήταν και στο ΠΑΣΟΚ] με την οποία καλούσε τον λαό να καταθέσει 1 ευρώ στις τράπεζες, σαν συμβολική πράξη στήριξης του τραπεζικού συστήματος!!!
Να σημειώσω ότι οι επιφυλάξεις μου ως προς το αν θα βγει τελικά κάτι καλό από τυχόν διακυβέρνηση της Ελλάδας από το ΣΥΡΙΖΑ έχουν να κάμουν και με την εν γένει αρνητική εμπειρία που αποκομίσαμε εδώ στην Κύπρο από τη διακυβέρνηση του ΑΚΕΛ με Πρόεδρο τον Δημήτρη Χριστόφια [δεν κατάφερε να αγγίξει τα κατεστημένα], αλλά κι από όσα έχω υπ’ όψη από την κατά διαστήματα διακυβέρνηση της Βουλγαρίας από το εκεί Σοσιαλιστικό Κόμμα. 

Απ’ εκεί και πέρα ας κυβερνήσει και η Αριστερά στην Ελλάδα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως τελικά με διαψεύσουν και καταφέρουν να δημιουργήσουν νέες δυναμικές και προοπτικές για ανάπτυξη και ενδυνάμωση των κινημάτων της Αριστεράς στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη. Αν πάλι αποτύχουν [γιατί προφανώς θα κινηθούν προς τα δεξιά και θα αφομοιωθούν ή έστω θα ενσωματωθούν στο σύστημα], ίσως τότε ξυπνήσει ο κόσμος και στραφεί προς το Κομμουνιστικό Κόμμα δίνοντας του έτσι τη δύναμη για μια  πραγματική ανατροπή και αλλαγή.
Γι’ αυτό και ευελπιστώ [και για λόγους πολιτικούς και ιδεολογικούς, αλλά και συναισθηματικούς – πάντοτε θα είμαι με το ΚΚΕ παρά τις επιμέρους διαφωνίες ΜΟΥ πάνω σε μια σειρά ζητημάτων] ότι ο αέρας της “αριστερής αλλαγής” ΔΕΝ θα συμπαρασύρει περαιτέρω τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως θέλω να πιστεύω ότι το ΚΚΕ θα καταφέρει να βγει δυναμωμένο από τις εκλογές, μ’ ένα ψηλότερο μάλιστα ποσοστό, ας πούμεν της τάξεως του 6-7%. Μόνο έτσι θα μπορέσει να διατηρήσει δυνατή τη φωνή στη Βουλή το ΚΚΕ για να εξασκεί μια αξιόλογη και μαχητική εξ αριστερών αντιπολίτευση... 



[Να σημειώσω ότι το εκλογικό μέτρο στην Ελλάδα για να εισέλθει κάποιο κόμμα στη Βουλή είναι το 3%]...
Τα μακρά κοντά εγινήκαν... Ίδωμεν την Κυριακή...  

Anef_Oriwn
[τιμώντας τον Λένιν, θαυμάζοντας τη Φύση και στηρίζοντας το ΚΚΕ]
Πέμπτη 22/11/2015

23 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Έχει καιρό να τα πούμε και ξέχασα πως είναι δυνατόν να γράφει κάποιος το πιο κάτω και να *μην* κάνει πλάκα: "ίσως τότε ξυπνήσει ο κόσμος και στραφεί προς το Κομμουνιστικό Κόμμα δίνοντας του έτσι τη δύναμη για μια πραγματική ανατροπή και αλλαγή."
Α, να σου πω ότι θέλω με τα χίλια αυτοδυναμία για τον Αλέξη! Καθαρές λύσεις!

Απόλλωνας είπε...

Άνευ

Δεν τρέφω την παραμικρή ψευδαίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ή ο Τσίπρας θα καταφέρουν (ή θα τους αφήσουν) να εφαρμόσουν όσα διακηρύσσουν. Από την άλλη όμως παραδέχομαι ότι θα το διασκεδάσω αφάνταστα που θα δω το ελληνικό κατεστημένο (με εκφραστή το Σαμαρά) να στραπατσάρεται με αυτό τον τρόπο. Και θα του βγάλω και εγώ γελώντας επειδεικτικά τη γλώσσα. Απο κει και πέρα εναπόκειται στον ελληνικό λαό το πως θα διαχειριστεί τη συνέχεια. Τους εύχομαι να τα καταφέρουν καλύτερα απο ότι κάναμε εμείς εδώ, σε αυτή την παράξενη χώρα που ζούμε.

Anef_Oriwn είπε...

Strovoliotis,

Ειλικρινά ΔΕΝ περίμενα ότι θα μπορούσες να σχολιάσεις διαφορετικά [δηλ. ΌΧΙ χλευαστικά, απαξιωτικά και αφοριστικά] την τοποθέτηση ΜΟΥ: «ίσως τότε ξυπνήσει ο κόσμος και στραφεί προς το Κομμουνιστικό Κόμμα δίνοντας του έτσι τη δύναμη για μια πραγματική ανατροπή και αλλαγή»...

Και σίγουρα ΔΕΝ θα μπορούσε να αντιδράσει διαφορετικά ένα άτομο που πίστεψε ότι ο Αναστασιάδης [γνωστός και ως ο “Δεσμεύομαι_Δεν_Θα_Δεχτώ_Κούρεμα_Καταθέσεων”] θα φέρει την αλλαγή στον τόπο μας και λύση στο κυπριακό, ενώ την ίδια ώρα αυτό το άτομο είναι [γιατί έτσι υπαγορεύουν τα συμφέροντα του] ΚΑΙ θιασώτης του Καπιταλισμού και υπερθεματίζει υπέρ των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της Τρόικας [των περικοπών, των ξεπουλημάτων και της ύφεσης]...

Και πώς μα μην «θέλεις με τα χίλια αυτοδυναμία για τον Αλέξη» όταν αυτός δίνει μια την άλλη τα διαπιστευτήρια υπακοής του στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Τέλος και συμπληρωματικά [στα όσα ΕΓΩ έχω πει] θα σε παραπέμψω και στον λόγο της βετεράνου ελληνίδας κομουνίστριας ηθοποιού Τιτίκας Σαριγκούλη: «Εάν δε βγει ενισχυμένο το ΚΚΕ την έχουμε βάψει»! [link: http://e-oikodomos.blogspot.com/2015/01/blog-post_76.html]…

Anef_Oriwn είπε...

Φίλε Απόλλωνα,

Δεν θα διαφωνήσω μαζί ΣΟΥ ότι «εναπόκειται στον ελληνικό λαό το πως θα διαχειριστεί τη συνέχεια» [των εκλογών], όμως τεράστια σημασία έχει και αν και πώς πόσο ελεύθερος Ιανοί ο κάθε λαός να «διαχειριστεί» από μόνος του το παρόν και το μέλλον του... Ο Σαμαράς, στον οποίο έκανες αναφορά, σε μια προσπάθεια του να τρομοκρατήσει τον κόσμο που μπορεί να κινηθεί αριστερότερα, ανέσυρε και από το χρονοντούλαπο της ψυχροπολεμικής εποχής ΚΑΙ τον μπαμπούλα του αντικομμουνισμού και δήλωσε ότι «Δεν θα γίνει εδώ [σημ.: στην Ελλάδα] σοβιέτ, δεν θα γίνει κομμουνισμός»
Τελικά το καταφύγιο του κάθε δεξιού κατεργάρη πολιτικάντη είναι ο αντικομμουνισμός!

Ανώνυμος είπε...

Ρε φίλε, μην αλλάζεις θέμα! Που και πότε έφερε ο κομμουνισμός την πραγματική ανατροπή και αλλαγή; Αν απαντήσεις σε αυτό, δικαιούσαι να σπάζεις πλάκα με τα λοιπά.
Το συμφέρον του κομμουνισμού είναι ένα, και το πλέον συντηρητικό: να μην αλλάξει τίποτα.

Κομμουνιστής είπε...

Με ή χωρίς αυτοδυναμία ο Τσίπρας έχει το πολύ 3 μήνες.

Ανώνυμος είπε...

Η μεγαλύτερη κατάρα για τον Τσίπρα θα είναι η αυτοδυναμία. Χωρίς αυτοδυναμία θα αναγκαστεί να κάνει κυβέρνηση συνεργασίας και έτσι θα μπορεί να δικαιολογεί την κωλοτούμπα που θα κάνει εξαιτίας των αδυσώπητων οικονομικών δεδομένων. Περίπου "Εγώ θα εφάρμοζα αυτά που έλεγα, αλλά οι συνεργάτες μου δε δέχονται".Με αυτοδυναμία ή θα καταστραφεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού όσοι πίστεψαν στις υποσχέσεις του θα τον πάρουν στα γιαούρτια για ασυνέπεια, ή η Ελλάδα, γιατί οι μαγκιές απέναντι
τι στους δανειστές προσφέρονται για κατανάλωση εσωτερική μόνο όταν είσαι ανεύθυνος αντιπολιτευόμενος. Όταν είσαι υπεύθυνος κυβερνήτης, οδηγούν σε κλείσιμο της κάνουλας των ευρώ και θα δούμε για πόσο καιρό το στομάχι του Έλληνα θα χορταίνει με πατριωτικές κορώνες.

Anef_Oriwn είπε...

Επανέρχομαι στο τσακ ή ακριβέστερα στο παραπέντε πριν την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από τα exit polls για τις σημερινές εκλογές στην Ελλάδα [δεν είχα πρόσβαση σε computer το Σαββατοκύριακο], για ένα σύντομο σχόλιο [ή καλύτερα ερώτημα] για τον Strovolioti: Μπορείς να μας πεις [με δικά ΣΟΥ λόγια και με συγκεκριμένα παραδείγματα] τι εννοείς «κομμουνισμό», όταν μιλάς για «πραγματική ανατροπή και αλλαγή», ή όταν λες πως «το συμφέρον του κομμουνισμού [...] να μην αλλάξει τίποτα»...

Anef_Oriwn είπε...

Έχει διαφανεί πλέον ξεκάθαρα, τόσο από τα exit polls όσο και από τα πρώτα αποτελέσματα από την καταμέτρηση των ψήφων, ότι τις εκλογές στην Ελλάδα τις κερδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστά από 35,5% - 39,5%. Τα ποσοστά της “Νέας Δημοκρατίας” θα κυμανθούν από 23%-27%. Μεγάλη η διαφορά, όμως δεν είναι σίγουρο αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα πετύχει και την ποθούμενη [από τους ιδίους] αυτοδυναμία. Σίγουρα ιστορική η νίκη του κόμματος της Αριστεράς στην Ελλάδα! Κι έτσι το ονομάζουμε γιατί εξακολουθούμε να το θεωρούμε ως κόμμα της Αριστεράς, παρά τις μεταγραφές που έχει κάμει από τα δεξιά [από το ΠΑΣΟΚ κι άλλες πολιτικές καταστάσεις] και τις όποιες δικές μας επιφυλάξεις και αμφιβολίες κατά πόσο θα ακολουθήσει μια πραγματικά αριστερή πολιτική.

Θα προσπαθώ, πιο αργά απόψε, να ετοιμάσω μια σχετική ανάρτηση για τα αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών με κάποια δικά ΜΟΥ σχόλια...

Ανώνυμος είπε...

Τωρά που είδα το σχόλιο του Στροβολιώτη, να πω ότι άλλα του λαλείς τζαι άλλα άπαντα...
Παραθέτω κι ένα παράδειγμα:
Αφού είχαν προηγηθεί 1-2 απαξιωτικά σχόλια του Στροβολιώτη για την Ειρήνη Χαραλαμπίδου, (ήταν σε ανάρτηση της Ειρήνης στο face book), έγραψε πως η εφημερίδα Γνώμη είναι φυλλάδα. Του απαντά ο Μ. Χατζημεοφύτου: «Δεν τη διαβάζω»...
Απαντά ο Στροβολιώτης: «Ούτε γω την διαβάζω ακούω τους τίτλους»...
Κι όταν άλλος σχολιογράφος τον ρωτά: «Καλά, αφού δεν την διαβάζεις πως βγάζεις συμπεράσματα»;
Και του απαντά ο Στροβολιώτης: «Γιατί εσύ δεν ξέρεις πως ο υπουργός του Χριστόφια δουλεύει στην εταιρία του Λεπτού;»
Φκάλε τωρά συμπέρασμα!

Σ.

Anef_Oriwn είπε...

Ανώνυμε [σχόλιο με ημερ. 24/1/15, 2:47 μ.μ.],

Αν κατάλαβα καλά από το σχόλιο ΣΟΥ, υποβάλλεις ότι οι «υπεύθυνοι κυβερνήτες», ΠΡΕΠΕΙ να αποδέχονται ασυζητητί και να υποκύπτουν στις απαιτήσεις των δανειστών, ασχέτως αν κι έτσι «το στομάχι του Έλληνα» θα είναι άδειο...

Απόλλωνας είπε...

Ανώνυμε Σ.

Ο Στροβολιώτης είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση της σημερινής κυπριακής κοινωνίας. Δεν ξέρω πόση επαφή είχες προηγουμένως, αλλά έχε υπόψη σου ότι η συγκεκριμένη persona ποτέ δεν συζητά με επιχειρήματα. Μόνο με δηλώσεις και ερωτήσεις. Και όταν του παραθέσουν επιχειρήματα, την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.
Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν ανάξιο καν να ασχολείται κάποιος μαζί του. Επειδή όμως στην πραγματικότητα που μας επέβαλε η διακυβέρνηση Αναστασιάδη και η χειραγώγηση της κοινής γνώμης απο τα φίλια (της) ΜΜΕ, κατάσταση στην οποία ρόλο διαδραματίζουν και γελοίες παρουσίες, όπως αυτή του Στροβολιώτη, είμαστε υποχρεωμένοι να ασχολούμαστε μαζί του και να τη σχολιάζουμε.
Προσαρμοζόμαστε φίλε μου ανάλογα με τις ανάγκες.

ο ύποπτος είπε...

Γράφω ακουωντας τον Τσιπρα. Του ευχομαι να καταφερει περισσοτερα απο τον Χριστόφια.

Ειμουν σίγουρος οτι δεν το είδα αλλά το κοίταξα ξανά. Στην Χαραυγή ούτε καν ασχολούνται με την επέτειο θανάτου του θεμελιωτή της κοσμοθεωρίας τους. Σημαδια των καιρών.

Ανώνυμος είπε...

Απόλλωνα, πριν αρκετά χρόνια τύγχανε να συναντιόμαστε στο γήπεδο και ενώ τρέχαμε κουβεντιάζαμε, βέβαια όπως τώρα έτσι και τότε, άλλα λόγια θκειέ παπά.

Σ.

Anef_Oriwn είπε...

Ύποπτε,

Γράφεις: «...της κοσμοθεωρίας τους»
Ε, αφού δεν είναι και δικής ΣΟΥ, γιατί σε απασχολεί αν ασχολούνται ή δεν ασχολούνται «με την επέτειο θανάτου του θεμελιωτή της...»;

ο ύποπτος είπε...

Το ένα δεν αποκλειει το άλλο αγαπητέ Ανεφ. Αλλά βλέπω η επιθετικότητα σου καλά κρατεί. Αναρωτιέμαι γιατί.

Ανώνυμος είπε...

Ρε κοπέλια που ξεχειλάτε από επιχειρήματα, δεν το πιάσατε καλά: *Εγώ* αναγκάζομαι να ασχολούμαι με κάποιους από εσάς!
Κρίμα που ο Αλέξης δεν πήρε αυτοδυναμία.
Για την ιστορία, το ερώτημα που υπέβαλα και για το οποίο πήρα μόνο σχόλια επί προσωπικού και συνθήματα, είναι αυτό: «Που και πότε έφερε ο κομμουνισμός την πραγματική ανατροπή και αλλαγή;»

Κομμουνιστής είπε...

Η μεγάλη Οκτωβριανή επανάσταση δεν ήταν πραγματική ανατροπή και αλλαγή;
Η επανάσταση του Μάο;
Οι Σαντινίστας στη Νικαράγουα;
Ο Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα;

Όπου επικρατούσε κομμουνιστική επανάσταση ήταν και πραγματική ανατροπή και αλλαγή.

Η Σοβιετική Ένωση έπεσε φίλε μου αλλά η ιδεολογία του κομμουνισμού έμεινε. Πλανιέται πάντα και παντού. Είναι μια κεκτημένη γνώση του ανθρώπου που τρομάζει τα συντηρητικά συμφέροντα και τα κατεστημένα, που τόσο ευλαβικά υπηρετείς. Φευ! Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει τον άνθρωπο να εφαρμόσει την γνώση του για πολύν καιρό. Πάντα θα το προσπαθεί, όσες φορές κι' αν αποτύχει, όσες φορές και αν τον εμποδίσουν. Να φανταστείς ότι για αιώνες ιερατεία και πιστοί σαν και του λόγου σου, αρνούνταν την σφαιρικότητα της γης και άρα τον περίπλουν της. Ούτε να μιλήσεις δεν μπορούσες. Που και που ξεκινούσε κάποιος τολμηρός να κάνει το ταξίδι και έστελναν στόλους εναντίον του. Κάποια μέρα έγινε όμως, και σήμερα αποτελεί κάτι το απολύτως λογικό και φυσιολογικό. Έτσι θα γίνει και με τον κομμουνισμό. Ο καννιβαλισμός του καπιταλισμού ως ιστορική περίοδος θα αναφέρεται ως η περίοδος της ζωώδους κατάστασης του γένους άνθρωπος πριν την πραγματική εξανθρώπηση του.

Anef_Oriwn είπε...

Ύποπτε,

Αν θυμάσαι, στα μαθητικά μας χρόνια στο μάθημα της Φυσικής μάθαμε ότι, «για κάθε δράση υπάρχει αντίδραση» [Τρίτος Νόμος του Νεύτωνα]… Γι’ αυτό καλό είναι να ψάξεις [κι όχι μόνο να «αναρωτιέσαι»] γιατί υπάρχει από μέρους ΜΟΥ αντίδραση, ή όπως ΕΣΥ την αποκαλείς «επιθετικότητα» απέναντι στα γραφόμενα ΣΟΥ...
Μήπως αυτή η «επιθετικότητα» είναι αποτέλεσμα της δικής ΣΟΥ κακοπροαίρετης και προκατειλημμένης [όπως την θεωρώ ΕΓΩ] γραφίδας, δηλ. του περιεχομένου και προ πάντων του ύφους των αρνητικών ΣΟΥ σχολίων για το ΑΚΕΛ;

Να σημειώσω ότι ουκ ολίγες φορές έχω σταθεί κι ΕΓΩ (επι)κριτικά [και μάλιστα με αυστηρό ύφος] απέναντι στο ΑΚΕΛ, [για κάποιες αποφάσεις του καθώς και ενέργειες στελεχών του], αλλά ΠΟΤΕ απαξιωτικά, μηδενιστικά και ισοπεδωτικά, όπως συνήθως πράττεις ΕΣΥ...

Anef_Oriwn είπε...

Κομμμουνιστά,

Με κάποια σημεία του σχόλίου ΣΟΥ που αφορούν τον Κομμουνισμό και την τελική επικράτηση του [όπως βασικά υποβάλλεις με τα λεγόμενα ΣΟΥ], δεν θα διαφωνούσα, αλλά έχω μερικές επιμέρους ενστάσεις:

1. Πρώτον, η Κουβανική Επανάσταση και η Επανάσταση των Σαντινίστας στη Νικαράγουα δεν ξεκίνησαν ως κομμουνιστικές επαναστάσεις. Στην πορεία μετατράπηκε σε Σοσιαλιστική η Επανάσταση στην Κούβα, όχι όμως και εκείνη στην Νικαράγουα.
2. Δεύτερον, από που συμπέρανες ότι ανήκω σε «ιερατεία» [σε ποια;] και ότι είμαι «πιστός» [ποιας θρησκείας;]; Τι σε κάνει να νομίζεις κάτι τέτοιο; [Παντελώς αυθαίρετο το συμπέρασμα ΣΟΥ!]...
3. Τρίτον, όταν μιλάς για «κεκτημένη γνώση» , προφανώς αναφέρεσαι στις εμπειρίες που αποκτήθηκαν μέσα από τους αγώνες των εργατικών και επαναστατικών κινημάτων και των προτέρων προσπαθειών οικοδόμησης του Σοσιαλισμού... Το πιο σημαντικό είναι η σωστή αξιοποίηση αυτής της γνώσης. Εδώ όμως, στις εκτιμήσεις των φορέων της Αριστεράς [ακόμα και μεταξύ Κομμουνιστικών Κομμάτων] γι’ αυτήν τη γνώση, παρατηρείται μια τεραστία διαφορά που δυσχεραίνει περαιτέρω τα πράματα... Και,
4. Τέταρτον, αν και δέχομαι ότι ισχύει η κουβέντα ΣΟΥ για «καννιβαλισμό του καπιταλισμού» [να σημειώσω όμως ότι πάντοτε τα ταξικά κοινωνικοοικονομικά συστήματα χαρακτηρίζονταν από κανιβαλισμό], εντούτοις θα διαφωνήσω με τα περί «ζωώδους κατάστασης του γένους άνθρωπος πριν την πραγματική εξανθρώπηση του», γιατί αυτή η τοποθέτηση ΣΟΥ, δίνει τη εντύπωση ότι το πρόβλημα είναι βιολογικό ή/και έχει να κάνει με τη λεγόμενη “φύση του ανθρώπου”, όχι θέμα εκμετάλλευσης των πολλών από τις λίγους, καταλήστευσης/σφετερισμού του φυσικού και παραγόμενου πλούτου από τους λίγους κι άνισης κατανομής αυτού του πλούτου...

Anef_Oriwn είπε...

Strovolioti,

Επέρασεν ο τζιαιρός που όποιος νεοφιλελεύθερος ή φασίστας ελάλεν μιαν κουβέντα εβούρουν να τού απαντήσω [κατά το “όποιος shύλλος λάξει να τού βουννώ πέτραν”]… Γι’ αυτό και ΔΕΝ προτίθεμαι να απαντήσω στο προβοκατόρικο ερώτημα ΣΟΥ «Που και πότε έφερε ο κομμουνισμός την πραγματική ανατροπή και αλλαγή;» γιατί αυτό στην ουσία αποτελεί τοποθέτηση ΣΟΥ που θα μπορούσε να διαβαστεί ως εξής: «Πουθενά δεν έφερε ο κομμουνισμός την πραγματική ανατροπή και αλλαγή!»... Όταν το τεκμηριώσεις αυτό και «ξεχειλίσεις από επιχειρήματα», τότε θα πω κι ΕΓΩ λίγα δικά ΜΟΥ λόγια... Μέχρι τότε stay cool and keep talking to your likeminded audience, όπως περίπου λαλεί τζι’ ο Woofis

Κομμουνιστής είπε...

@Άνεφ, θα πάρω τα βουνά.

Το σχόλιο μου απευθυνόταν στον Στροβολιώτη και τα ιερατεία του καπιταλισμού που υπηρετεί, όχι σε σένα.

Anef_Oriwn είπε...

Κι από πού θες να ξέρω ΕΓΩ, αγαπητέ Κομμουνιστή, ότι «το σχόλιο σου απευθυνόταν στον Στροβολιώτη» κι όχι σ’ ΕΜΕΝΑ; Αναφέρθηκες ονομαστικά σ’ αυτόν;
Πάντως ό,τι έγραψα στο προηγούμενο σχόλιο ΜΟΥ προς ΕΣΕΝΑ [και για τις συμφωνίες και για τις διαφωνίες ΜΟΥ με τα όσα είπες, απευθυνόμενος τελικά στο Strovolioti κι όχι σ’ ΕΜΕΝΑ], ισχύει...