Ανάρτηση 3/2015 [προγραμματισμένη, μερικώς σε συνέχεια από την προηγούμενη, πολιτική, γαλλική, Charlie-Hebdo-ική, αντι-ιμπεριαλιστική και εξ αναδημοσιεύσεως] – Τρία κείμενα που αφορούν τη δολοφονική επίθεση κατά του γαλλικού σατιρικού περιοδικού “Charlie Hebdo” και διάφορα παράπλευρα, πλην όμως αποσιωπημένα από τους υποκριτές αστούς, ζητήματα…

Προλογικά

Κυριακή σήμερα, αργία, γιορτή και σχόλη. Κι εμείς εδώ είμαστε, έστω και την υστάτη [βραδιάτικα και δη λίγο πριν από τα μεσάνυχτα] για να κάμουμε την κυριακάτικη εβδομαδιαία ανάρτηση μας... Κι αύριο Δευτέρα να ‘μαστε και πάλι στο πόδι από τα χαράματα για την εκτός έδρας αποστολή μας... [Φέτος όλως τυχαίως οι μέχρι τώρα αναρτήσεις μας γίνονται μια φορά τη βδομάδα κι τυχαίως και πάλι Κυριακές. Λαλείτε να το συνεχίσουμε έτσι για φέτος;]...

Κι επειδή ο απόηχος από τη τρομοκρατική δολοφονική επίθεση από δύο φανατικούς ισλαμιστές στο γαλλικό σατιρικό περιοδικό [κατά την οποία δολοφονήθηκαν 7, αν δεν κάνω λάθος, συνεργάτες, σκιτσογράφοι και δημοσιογράφοι, του περιοδικού] δεν έχει ακόμα καταλαγιάσει [οι συζητήσεις συνεχίζονται, ενώ ο Τύπος, έντυπος και διαδικτυακός βρίθει σχετικής αρθρογραφίας] αποφασίσαμε να συνεχίσουμε κι εμείς και σ’ αυτή την ανάρτηση ΜΑΣ μ’ αυτό το θέμα...

Είχαμε πει, έστω και υστερογραφικώς, κάποια πράγματα στην προηγούμενη ΜΑΣ ανάρτηση. Πολλές και διάφορες υπερβολές όμως, από μέρους των αστικών ΜΜΕ και των αστών πολιτικών, αλλά και διαφόρων αριστεριζόντων αρθρογράφων συμπεριλαμβανομένων και bloggers, ΜΑΣ αναγκάζουν να παραθέσουμε τρία κείμενα που νομίζουμε ότι βάζουν τα πράματα στις σωστές τους διαστάσεις.

Με την ευκαιρία να σημειώσουμε την επιλεκτική η υπερ-προβολή του συγκεκριμένου περιστατικού αστικά ΜΜΕ και υποκριτική η ευαισθησία των αστών πολιτικών, ενώ σε ανάλογες περιπτώσεις και σε παρόμοια συμβάντα που συνέβησαν σε μη ευρωπαϊκές, ή βορειοαμερικανικές χώρες προκλητική ήταν η υποβάθμιση τους ή ακόμα και η αποσιώπηση τους. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις η εξάσκηση τρομοκρατίας αποτελεί και την επίσημη πολιτική των ιδίων των καπιταλιστικών ιμπεριαλιστικών κρατών, όπως ας πούμεν, η επεμβατική πολιτική των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε διάφορες χώρες [Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Λιβύη, Συρία, Μάλι], ή πολιτική γενοκτονίας από μέρους του το Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων. Τι άραγε γύρευε ο Νετανιάχου στο Παρίσι σ’ εκείνη την πορεία παρωδία των ηγετών διαφόρων καπιταλιστικών χωρών; Αλήθεια, (προς τα) πού πορεύτηκε η συνοπαρτζιά των γερακιών του κόσμου που μαζεύτηκε στο Παρίσι [Μέρκελ, Καμερον, Νετανιάχου, Ποροσιένκο, Γιούνκερ και λοιπά μαύρα κοράκια],  πόσο διάρκεσε το περπάτημα τους, πόσοι αστυνομικοί τους πρόσεχαν και πόσο στοίχισε η προστασία τους για το show υποκρισίας που έκαναν και εν τέλει σε πόση απόσταση βρισκόταν οι μάζες του κόσμου που συμμετείχαν στην πορεία;

Τα τρία κείμενα που θα αναδημοσιεύσω είναι:

-  Το πρώτο είναι ένα σύντομο κείμενο του φίλου ΜΟΥ του σκιτσογράφου ΧριΣ που δημοσιεύτηκε πρώτα στη “Χαραυγή”, [την Παρασκευή 9 Ιανουαρίου] καθώς και την προχτεσινή Παρασκευή στη “Γνώμη”... [Σκίτσα του ΧριΣ δημοσιεύονται και στις δύο εφημερίδες]... Τίτλος του κειμένου του φίλου σκιτσογράφου είναι το “Υπερασπίζομαι την ελευθερία του λόγου” [ταξική όμως η ουσία της ελευθέριας του λόγου και της έκφρασης φίλε ΧριΣ], θα μπορούσε όμως να ήταν και το “Μην πυροβολείτε τον πιανίστα σκιτσογράφο”…

-  Το δεύτερο κείμενο ανήκει στον αγαπητό και εκλεκτό  χρονικογράφο Χρήστο Χαλικιόπουλο που αρθρογραφεί κάθε Δευτέρα στον Πολίτη, απ’ όπου είναι και παρμένο. Και

-  Το τρίτο είναι του τουρκοκύπριου Σενέρ Λεβέντ, παρμένο κι αυτό από τον “Πολίτη”, όπου ο Λεβέντ αρθρογραφεί καθημερινώς σε μόνιμη στήλη.

Τα δυο τελευταία κείμενα δημοσιεύτηκαν την περασμένη Δευτέρα [και τα δύο] και οι συγγραφείς τους αναδεικνύουν την υποκρισία των απανταχού ιμπεριαλιστών και των αυλικών τους... 

Δεν θα ΜΑΣ κάνουν και λοβοτομή για να συνταχτούμε μαζί ΤΟΥΣ επειδή κάποιοι φανατικοί ΚΑΙ τρομοκράτες δολοφόνησαν 10 γάλλους!     

  

{Σ’ όλα τα κείμενα οι υπογραμμίσεις και οι επιχρωματώσεις είναι δικές ΜΟΥ}... 

************************************

“Υπερασπίζομαι την ελευθερία του λόγου”

[του ΧριΣ, από τη “Χαραυγή”, της Παρασκευής 9 Ιανουαρίου 2015, σελ. 5 “Μικροπολιτικά”]

Οι σκιτσογράφοι σατιρίζουν και διακωμωδούν τα κακώς κείμενα, τα κακά των καιρών. Το σκίτσο είναι η μορφή της

κριτικής και της έκφρασής τους. Οι Γάλλοι σκιτσογράφοι δολοφονήθηκαν γιατί εξέφρασαν τις ιδέες τους, γιατί έκαναν

τη δουλειά τους και γιατί ερμήνευαν όπως αντιλαμβάνονταν τα κακώς κείμενα των καιρών. Τα κάκιστα. Τις φρικαλεότητες της κόλασης. Οι γελοιογραφίες σε μια κοινωνία ή ομάδα ανθρώπων δείχνουν και το βαθμό ελευθερίας της έκφρασης και άρα δημοκρατίας που υπάρχει σε αυτή την κοινωνία ή την ομάδα.

Κανένας δεν μπορεί με απειλές και βία να αναγκάσει κάποιον να κάνει χιούμορ ή να σκιτσάρει. Ο σκιτσογράφος συνήθως μιλά τη γλώσσα του λαού και εκφράζει τουλάχιστον μια μερίδα του λαού.

Σκοτώνοντας τον σκιτσογράφο πέρα από τη δολοφονία ενός ανθρώπου, είναι σαν να σκοτώνεις την έκφραση ενός μέρους της κοινωνίας, συνήθως του πιο αδύνατου. Η γελοιογραφία, όπως και η δημοσιογραφία είναι, είτε το λέμε είτε όχι, στρατευμένη. Ανάλογα με την εποχή και τις συνθήκες στρατεύεται υπέρ ή εναντίον. Υπέρ των αδυνάτων, υπέρ της αλήθειας, υπέρ της δημοκρατίας, εναντίον των απατεώνων, εναντίον της βίας, εναντίον της επιστροφής στο μεσαίωνα,

εναντίον του θρησκευτικού φανατισμού.

Ενώνω τη φωνή μου στην κραυγή εναντίον του σκοταδισμού, υπέρ του ανθρώπου. Ενάντια στη συντριβή της λογικής.

*******************************

“Ας αντιληφθούμε επιτέλους τις αιτίες”

[του Χρήστου Χαλικιόπουλου, “Πολίτης”, Δευτέρα 12/1/2014, στήλη “Τομές”, σελ. 11]

Αυτοί που βομβάρδιζαν δίχως έλεος πριν μερικά χρόνια τη Βαγδάτη είναι οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος στο Charlie Hebdo. Αυτοί που διέλυαν με τους πυραύλους τους χαμόσπιτα στα περίχωρα της Καμπούλ, σκοτώνοντας εξαθλιωμένα γυναικόπαιδα, είναι οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος στο Charlie Hebdo. Αυτοί που ισοπεδώνουν κάθε μερικά χρόνια τη Γάζα είναι οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος στο Charlie Hebdo. Αυτοί που βοήθησαν κάποτε να γεννηθεί ο σκοταδισμός των Ταλιμπάν, αυτοί που υποδαύλισαν τον εμφύλιο πόλεμο και το μακελειό με τους σχεδόν 200 χιλιάδες νεκρούς στη Συρία, είναι οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος στο Charlie Hebdo. Σύμφωνα με έγγραφα που κατατέθηκαν στο Συμβούλιο Ασφαλείας, η Γαλλία τροφοδοτούσε με όπλα τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, με εντολή τα 2/3 να πηγαίνουν στους διάφορους “μαχητές” που είχαν μαζευτεί στο συριακό έδαφος και που στη συνέχεια προσχώρησαν στο λεγόμενο Ισλαμικό Χαλιφάτο.

Εκατόν πενήντα χιλιάδες νεκρούς άφησε πίσω της η εισβολή στο Ιράκ. Αν συνυπολογίσουμε και τα θύματα του πρώτου πολέμου στον Κόλπο, τις παράπλευρες απώλειες  και τις καρκινογενέσεις από βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου, τα θύματα φτάνουν το μισό εκατομμύριο ψυχές. Ιράκ, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Σομαλία, Σουδάν, Παλαιστίνη, Λίβανος, Συρία, Λιβύη, ένα αιματηρό γαϊτανάκι δίχως τέλος. Ένας άγριος ιμπεριαλισμός, ο πιο βάρβαρος από κτίσεως κόσμου, που το μόνο που κατάφερε είναι να ρημάξει ολόκληρους λαούς, να αποδομήσει κοινωνίες, να εκθρέψει την τρομοκρατία και τον θρησκευτικό φανατισμό. Δεκαετίες τώρα η επικυριαρχία της Δύσης στη Μέση Ανατολή, το μόνο που κατάφερε να δημιουργήσει είναι μια κόλαση, με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα και εκατομμύρια μετανάστες. Δεκαετίες τώρα, ούτε μια άσπρη μέρα. Όσο κι αν ψάχνουν οι υποστηρικτές αυτού του δήθεν εκδημοκρατισμού και των ειρηνιστικών τάχα επεμβάσεων της Δύσης δεν θα βρουν ούτε μια άσπρη μέρα σε αυτήν την κόλαση. Ούτε ένα γλυκό καρπό σε αυτήν την σπορά των Τόμοχοκ και των βομβών διασποράς. Θλιβερή η αποτυχία. Θλιβερά και τα αποτελέσματα της. Εκτρέφουν ό,τι πιο φονταμενταλιατικό, πιο σκοταδιστικό υπάρχει σε αυτές τις κοινωνίες. Εκτρέφουν το παράλογο, το μίσος, τη φυλετική και θρησκευτική βαρβαρότητα, τους Ταλιμπάν, τους Τζιχαντιστές, την Αλ Κάιντα, τη νέμεση.  

Πλανώνται πλάνην οικτράν εκείνοι που πιστεύουν ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν οι τρελοί του θεού με αντιτρομοκρατικές νομοθεσίες, με κάμερες στους δρόμους, με μηχανήματα παρακολούθησης, με κεριά, συνθηματάκια του στυλ «Είμαστε όλοι Charlie Hebdo» και εκδηλώσεις καταδίκης. Το παράλογο και η βαρβαρότητα γεννιούνται εκεί που το επιτρέπουν το παράλογο και η βαρβαρότητα. Δεν είναι τυχαίο που ο ισλαμικός εξτρεμισμός βρικολάκιασε παράλληλα με τον αδίστακτο και κυνικό ιμπεριαλισμό της Δύσης στη Μέση Ανατολή, μετατρέποντας μια θρησκευτική πίστη σε μανιασμένο αντίπαλο. Πλανώνται πλάνην οικτράν εκείνοι που πιστεύουν ότι μπορούν να χτίσουν τεράστια τείχη προστασίας γύρω από την Ευρώπη. Το ίδιο πλανώνται πλάνην οικτράν κι εκείνοι που πιστεύουν ότι με τα πολυπολιτισμικά πανηγυράκια τους θα λύσουν το πρόβλημα. Δεν γίνεται από τη μια να τσακίζεις λαούς δημιουργώντας αμέτρητα καραβάνια προσφύγων, δεν γίνεται να τους εκμεταλλεύεσαι ανελέητα, στηρίζοντας πουλημένα και αντιδραστικά καθεστώτα, δικτατορίσκους και μονάρχες και συντηρώντας μια τρομαχτική ανισότητα μεταξύ πλούσιου βορρά και εξαθλιωμένου νότου και από την άλλη να πιστεύεις ότι μπορείς να διαφυλάξεις την ευδαιμονία σου πίσω από συρματοπλέγματα. Πού και πότε βοήθησαν τη δημοκρατία να ευδοκιμήσει;

Πλανώνται πλάνην οικτράν αυτοί που επικαλούμενοι τη μισαλλόδοξη θεωρία του Χάντιγκτον μιλούν για “πόλεμο των πολιτισμών”. Η διαφορετικότητα των πολιτισμών είναι το αλάτι της ανθρώπινης ιστορίας και κάθε πολιτισμός βρίσκει την πορεία του μέσα από τις δικές του ανάγκες. Όταν προσπαθεί να επιβληθεί διά της βίας στους άλλους τότε γίνεται βαρβαρότητα. Ο λεγόμενος “πόλεμος των πολιτισμών” είναι απλά ο φερετζές του ιμπεριαλισμού, για να μην καταλαβαίνουν οι Λαοί τι τους συμβαίνει.

Οι φανατικοί εξτρεμιστές που εκτέλεσαν τους δημοσιογράφους και τους σκιτσογράφους του Charlie Hebdo είναι απλά οι χρήσιμοι ηλίθιοι που με την πράξη τους εξυπηρετούν δίνοντας άλλοθι στη μισαλλοδοξία, στον φασισμό και στην υποταγή των λαών σε εκείνους που θέλουν τους λαούς φοβισμένους. Άλλοθι σε κάποιο αυριανό αιματοκύλισμα αμάχων στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Παλαιστίνη. Για ευρω, δολάρια, ρούβλια, ή γιεν. Αν δεν αντιληφτούμε τις αιτίες, πάλι για πικρούς καρπούς θα μιλάμε.

*************************************

“Ξεσηκώθηκε ο κόσμος, λένε”

[του Σενέρ Λεβέντ, “Πολίτης”, Δευτέρα 12/1/2014, στήλη “Ημερολόγιο”, σελ.11]

Ξεσηκώθηκε ο κόσμος, λένε. Αυτό λένε οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι. Κοιτάξτε κουβέντα. Ντροπή μωρέ. Μόνο μόλις σκοτωθούν πέντε δέκα άτομα στο Παρίσι, στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη ξεσηκώνεται ο κόσμος; Δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος όταν δολοφονούνται χιλιάδες παιδιά μέσα σε μια μέρα στη Συρία με χημικά όπλα, έτσι; Και δεν ξεσηκώθηκε. Καθόλου δεν χάλασε τη ζαχαρένια του και δεν κουνήθηκε απ’ τη θέση του. Δεν μπορώ να ξεχάσω την τρομερή απελπισία που βίωσα ενώπιον της έλλειψης αντίδρασης εκ μέρους του κόσμου μετά από τις φωτογραφίες εκείνου του εγκλήματος. Πάλι στη Συρία. Στην πόλη Ροζάβα που βρίσκεται στα χέρια των Κούρδων. Δια-πράχθηκε ένα από τα πιο τρομερά εγκλήματα της ιστορίας. Μια απίστευτη θηριωδία. Υπήρξε μια τέτοια λίμνη αίματος, τα παιδικά κορμιά κατακερματίστηκαν με τέτοιο τρόπο που δεν τολμήσαμε καν να δημοσιεύσουμε φωτογραφίες στην εφημερίδα.

Ξεσηκώθηκε ο κόσμος; Δεν ξεσηκώθηκε. Τι μαζικές εκτελέσεις και μαζικές δολοφονίες είδαμε τα τελευταία χρόνια. Τους ανάγκαζαν να γονατίζουν, να ξαπλώνουν και τους κάρφωναν μια σφαίρα στο κεφάλι. Όλα αυτά τα παρακολουθούσε αδιάφορα ο κόσμος. Δεν ξεσηκώθηκε πάλι.

Στο Ρομπόσκι δολοφονήθηκαν από βομβαρδισμούς τουρκικών πολεμικών αεροπλάνων 34 άτομα, τα περισσότερα των οποίων ήταν νεαρά. 34 ψυχές. Και υπάρχει και το έγκλημα που διαπράχθηκε τις προάλλες στη Νιγηρία. Δύο χιλιάδες άτομα. Σωστά διαβάσατε. Δύο χιλιάδες. Δολοφονήθηκαν. Γιατί δεν ξεσηκώθηκε ο κόσμος;

Χθες έγινε μια “Πορεία για τη δημοκρατία” στο Παρίσι. Γιατί πορεία για τη δημοκρατία; Μήπως βρίσκεται υπό απειλή η Γαλλική Δημοκρατία; Μήπως τους έζωσε και αυτούς ο φόβος του ισλαμικού Κράτους, όπως και στην Τουρκία; Αν έλεγαν ότι ήταν κατά της τρομοκρατίας θα το καταλάβαινα. Κατά της Αλ Κάιντα. Κατά του ISIS. Δεν τη λένε αυτό όμως. O Πρόεδρος της Γαλλίας Ολάντ και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου είναι σε αυτή την πομπή. Εκπλήττομαι με τους Γάλλους. Πώς πορεύτηκαν πίσω απ’ αυτούς; Τους μάστορες της κολάσεως της Μέσης Ανατολής. Αυτούς που τρέφουν την ισλαμική τρομοκρατία. Αυτούς που δεν διστάζουν να ρίξουν τους λαούς τους στη φωτιά για χάρη των βρόμικων συμφερόντων τους. Τώρα που δολοφονήθηκαν οι πολύ αξιόλογοι σκιτσογράφοι του περιοδικού Charlie, οι Γάλλοι ας ζητήσουν και από τη δική τους κυβέρνηση να λογοδοτήσει λίγο. Να την ρωτήσουν «γιατί αγκαλιάσατε το τέρας που αποκαλείται ISIS»; Πριν λίγους μόλις μήνες ο κ. Ολάντ δήλωνε ότι «πρέπει νa στηρίξουμε περισσότερο τους αντιπάλους του Άσαντ». Ποιοι είναι οι αντίπαλοι του Άσαντ; Η Αλ Κάιντα και το ISIS.

Εκπλήττομαι και με όσους προσεγγίζουν την τρομοκρατία στο Παρίσι από τη σκοπιά του ισλάμ, της ελευθερίας του Τύπου κλπ. Και πιστεύω ότι αυτά τα κείμενα γράφονται είτε ασυναίσθητα είτε καθ’ υπόδειξη. Πρόκειται για θέμα χρημάτων. Θέμα πετρελαίου.

Θέμα κυριαρχίας πάνω στο έδαφος από το οποίο αναβλύζει ο μαύρος χρυσός. Και διασφάλισης της ασφάλειας του Ισραήλ. Κοιτάξτε τους καραγκιόζηδες που θα πορευτούν στο Παρίσι. Γιατί δεν έκαναν πορεία όταν το Ισραήλ έριχνε βροχή, τις βόμβες πάνω στην περικυκλωμένη Γάζα;

Γιατί δεν ξεσηκώθηκε ο κόσμος όταν ξεψυχούσαν ακόμα και παιδιά που έπαιζαν στην παραλία κατά τη διάρκεια αυτής της επίθεσης; Να σας πω εγώ γιατί; Επειδή αυτά σίγουρα δεν είναι άνθρωποι, γι’ αυτό!

Θα πνίξουν την Ευρώπη στο αίμα, λένε. Η Μέση Ανατολή είναι ούτως ή άλλως μια λίμνη αίματος. Κάθε ζωντανός οργανισμός θα γευτεί τον θάνατο και μόνο εκείνοι εξαιρούνται από τη λίμνη αίματος την οποία οι ίδιοι δημιούργησαν;

***********************************

Σχόλια ΕΜΟΥ του Ιστολόγου

Θα παραθέσω κάποιες σκέψεις ΜΟΥ στα σχόλια πιο κάτω. Ήδη έχω πολυλογήσει με αποτέλεσμα η ανάρτηση έχει γίνει σεντόνι...

Anef_Oriwn

[ποτέ ΔΕΝ θα γίνω επιλεκτικά “Charlie”]
Κυριακή 18/1/2015