Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Ανάρτηση 81/2014 [έκτακτη, αντι-τροϊκανή, αντι-εκποιητική, αντι-κοροϊδευτική και εξ αναδημοσιεύσεως] – Εδώ σπίθκια (θα) χάνονται και οι κυβερνώντες χτενίζονται*...


{* - κατά το «εδώ ο κόσμος χάνεται και το μουνί χτενίζεται», αν και πιο σωστό θα ήταν «και το μουνί ξυρίζεται» ή «κάμνει χαλάουα»}...

*****************************
Εισαγωγή

Στη συζήτηση που έγινε στην προηγούμενη ανάρτηση ΜΑΣ  έγινε αναφορά και στο πιο πολυσυζητημένο θέμα των ημερών, τις εκποιήσεις ακινήτων. Δεν θα επαναλάβουμε εδώ τι ειπώθηκε εκεί, όμως θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι το προτεινόμενο κυβερνητικό νομοσχέδιο για την εκποίηση των περιουσίων του κόσμου για τα χρέη τους στις τράπεζες και δη με διαδικασίες express, έχει προκαλέσει καθολικές αντιδράσεις. Σχεδόν όλα τα κόμματα [πλην του ΔΗΣΥ φυσικά] και πάμπολλες συνδικαλιστικές και κοινωνικές οργανώσεις, έχουν επικρίνει και κατακρίνει τους κυβερνώντες για τις προθέσεις τους, αλλά και την έλλειψη διάθεση από μέρους τους για να πάρουν ουσιαστικά μέτρα για την προστασία τουλάχιστον της πρώτης κατοικίας ή/και της επαγγελματικής στέγης ή/και της καλλιεργήσιμης γεωργικής γης... [Την ΠΑΣΥΔΥ, την ΣΕΚ και τα παρακλάδια της στους Ημικρατικούς, την ΟΕΛΜΕΚ και την ΠΟΕΔ, δεν τις ακούσαμε˙ δεν τους απασχολεί το θέμα; Ήδη η Πλατφόρμα κοινωνικών κινημάτων και συνδικαλιστικών οργανώσεων “Η κοινωνία αντιδρά και διεκδικεί”, ανακοίνωσε ότι διοργανώνει νέα μαζική κοινωνική κινητοποίηση έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, την ερχόμενη Τετάρτη, 27 Αυγούστου 2014, η ώρα 6.00 μ.μ.]...
Πάντως ο εξυπνάκιας ο Πρόεδρος ο Νίκαρος, για τα μάτια του κόσμου, κάλεσε πριν μερικές μέρες την παρέα του, [δηλ. το Υπουργικό του Συμβούλιο] στο Τρόοδος και συζήτησαν [λέμε τώρα] το ζήτημα των εκποιήσεων. Και τελικά [μετά την συνεδρία του Τροόδους] μάς ανακοίνωσαν και τα περισπούδαστα και ευφάνταστα μέτρα τους για την προστασία της πρώτης κατοικίας για τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, αλλά τα μόνα μέτρα που είδαμε να ανακοινώνονται ήταν για τα επιτόκια. Εξήγγειλαν ένα σωρό αποφάσεις που αφορούν τις καταχρηστικές χρεώσεις των τραπεζών που ούτως ή άλλως έπρεπε προ καιρού να εφαρμοστούν, αλλά πέραν αυτού τίποτε άλλο. Μας είπαν για τροποποίηση του νόμου για φιλελευθεροποίηση του επιτοκίου, για διαφάνεια, για ιστοσελίδα των τραπεζών, για τόκους υπερημερίας και για το νομοσχέδιο ενοικίου έναντι δόσης. Όμως, δεν μας είπαν το πιο ουσιαστικό. Όταν κάποιος δεν μπορεί να πληρώσει τη δόση στην τράπεζα, πώς θα μπορέσει να πληρώσει το ενοίκιο όταν το σπίτι μεταφερθεί στο ΚΟΑΓ και μάλιστα το ενοίκιο που θα καταβάλλεται αντί της δόσης θα χάνεται;
Αυτή, λοιπόν, ήταν τελικά η περιβόητη πρωτοβουλία του Προέδρου για λύση του λεγόμενου αδιεξόδου για την ψήφιση του νόμου που μεθοδεύουν για τις εκποιήσεις; Μα εν να ΜΑΣ πελλάνουν σιόρ, οξά επιά(σ)αν μας στο περιπαίξιμο; Μάλλον και τα δυο!
[Τα ίδια γράφει ο Νίκαρος και σε επιστολή του προς τους πολιτικούς αρχηγούς για να τους πείσει να δεχτούν το νομοσχεδιο˙ τίποτε το νέο όμως, δεν έχει προσθέσει! Ποια να ήταν άραγε τα αποτελέσματα της «υπερδιαπραγμάτευσης» με την Τρόικα, όπως ονομάζει τα «yes» του Αναστασιάδη, ο Λεφτερης Κασεττοφόρου σε συνέντευξη του στην “Αλήθεια” της περασμένης Κυριακής;]...  

Πιο κάτω θα αναδημοσιεύσουμε από τη σημερινή “Χαραυγή” άρθρο της Μαρία Φράγκου πάνω στο ίδιο θέμα...

*********************************
“Μέτρα δευτερογενή, μέτρα παρεμφερή...”
[της Μαρίας Φράγκου, Χαραυγή Πέμπτη 21/8/2014, σελ. 5, στήλη “Ευθέως”]...  

{Οι υπογραμμίσεις και οι επιχρωματώσεις είναι δικές ΜΟΥ, όπως και τα σχόλια με κόκκινο χρώμα εντός των αγκύλων}...

Δευτερογενή και παρεμφερή μέτρα. Μέτρα που, τάχατες, αγγίζουν ή περιορίζουν την ασυδοσία των τραπεζών, αλλά επί της ουσίας τίποτα. Μέτρα δευτεροβάθμια, μέτρα για το θεαθήναι, αφού τη μαζικότητα των επικείμενων εκποιήσεων δεν την αγγίζουν. Ούτε καν με μεγεθυντικούς φακούς δεν βλέπεις την όποια πρόθεση, πόσω μάλλον, να δεις τα όποια μέτρα. Εκτός κι αν η «ανάρτηση στις ιστοσελίδες των τραπεζών της μεθόδου υπολογισμού του βασικού επιτοκίου και τη δυνατότητα εκ μέρους της Κεντρικής Τράπεζας για επιβολή διοικητικού προστίμου σε τράπεζες που δεν συμμορφώνονται με τις πρόνοιες του περί εργασιών τραπεζικών ιδρυμάτων νόμου και ποινικοποίηση της μη συμμόρφωσης», με δυο λόγια να γίνουν πιο ξεκάθαρες οι ιστοσελίδες των τραπεζών, είναι μέτρο κι εμείς δεν το αντιλαμβανόμαστε...

Είδαμε, ακούσαμε και διαβάσαμε τα περιλάλητα μέτρα για τα οποία μας προετοίμασε εδώ και κάποιες μέρες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Κι όσο κι αν η χθεσινή συνεδρία του Υπουργικού Συμβουλίου στη δροσιά του Τροόδους «αφορούσε αποκλειστικά την προστασία της πρώτης κατοικίας», δεν εντοπίσαμε κανένα τέτοιο μέτρο. Ή πάλι, κι αν η παραπομπή στον Γενικό Εισαγγελέα ή τον Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας όσων έχουν παράπονα ή θεωρούν ότι παραβιάστηκε ο Κώδικας Δεοντολογίας για την αναδιάρθρωση δανείων, θεωρείται ως μέτρο κατασταλτικό, μέτρο που υποβοηθά τον κόσμο.
Άμα η Εισαγγελία και η Κεντρική γίνουν “γραφείο παραπόνων”, θα επιλυθεί το πρόβλημα των μαζικών εκποιήσεων. Και ο όγκος αυτών των παραπόνων, απασχόλησε
κανέναν; Ή θα στοιβάζονται φάκελοι μέχρις ότου κι αν κι εφόσον...
Μπορεί να λέει διάφορα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να χαϊδέψει αυτιά, να διασκεδάσει ανησυχίες, να παρατείνει τις αντιδράσεις... Το κόμμα από το οποίο προέρχεται, ωστόσο, το λέει καθαρά και ξάστερα: Το νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις πρέπει να διασφαλίζει τη συνέχεια του μνημονίου. Τουτέστιν, τα όποια μέτρα, οι όποιες εξαγγελίες, τα όποια μέτρα και μέσες λύσεις εξευρεθούν, θα χαϊδεύουν απλώς τα αυτιά των πολιτών... «Ο καλύτερος τρόπος να ξεφύγουμε από το μνημόνιο είναι η εφαρμογή του», είναι η άλλη, επίσης προσφιλής ατάκα της κυβέρνησης. Ως εκ τούτου, οι προθέσεις είναι πέρα για πέρα καθαρές και η στόχευση ακόμα πιο ξεκάθαρη.
Η κυβέρνηση ούτε καν προσέγγισε τη συνολική λύση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων και την προστασία της πρώτης κατοικίας. Το ζητούμενο είναι να
διασφαλιστεί ότι δεν θα έχουμε μαζικές εκποιήσεις από τράπεζες, δεν θα έχουμε μαζικές πωλήσεις περιουσιών.
Επιτυγχάνεται αυτό με τα μέτρα του Προέδρου Αναστασιάδη;
Κι αφού η κυβέρνηση εργάζεται «προς την κατεύθυνση της Τρόικας» και εκτιμά ότι «μπορεί να πείσει την Τρόικα», ας το αποδείξει κιόλας. Ας μην μένει στα λόγια.
[Μα αφού εν πειθήνια όργανα τής Τρόικας και yesmen, μόνο κουβέντες για κατανάλωση και για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου, εν να λαλούν]...

*******************************
Σύντομο σχόλιο ΕΜΟΥ του Ιστολόγου
Τελικά τα [δήθεν βαρυσήμαντα] μέτρα που ανακοίνωσε ο Πρόεδρος τα είχε παραθέσει πρωτοσέλιδα την περασμένη εβδομάδα, η “Αλήθεια” [η εφημερίδα του Υπουρκού του Χάσικου], όμως τα ‘λεγε με τ’ όνομα τους: είναι προτάσεις που ο ΔΗΣΥ θα καταθέσει στη Βουλή πριν το τέλος Αυγούστου κι αφορούν τον τερματισμό των προνομίων των Τραπεζών... Πού ‘ν’ τα μέτρα για την προστασία της πρώτης κατοικίας των χαμηλά αμειβομένων και των ευάλωτων ομάδων;  

Anef_Oriwn
[εν θα μας πελλάνει το Νικούιν˙ εν να τον πελλάνουμεν εμείς στες 27 του μηνός]...
Πέμπτη 21/8/2014
[πολύ καλό αποτέλεσμα έφερε απόψε η “Ομόνοια” παίζοντας εκτός έδρας με τη “Ντιναμό” Μόσχας για τα play offs τού Europa League˙ ήρθε ισόπαλη 2-2 αν και είχε προηγηθεί δύο φορές]… 

21 σχόλια:

Προμηθέας είπε...

Σήμερα πήγα σε υποκατάστημα του Συνεργατισμού και τράβηξα και το τελευταίο σέντ που είχα. Χτες έκανα το ίδιο και σε υποκατάστημα της τράπεζας Κύπρου και σχεδόν όλοι οι πελάτες έκαναν το ίδιο. Οι Κυπριακές τράπεζες τέλος παιδιά. Θα χρεωκοπήσουν κι' αυτές και το Κυπριακό Κράτος. Να είστε έτοιμοι.

Ανώνυμος είπε...

Ο Προμηθέας ομολογεί την πραγματική επιθυμία όλων αυτών που αντιδρούν! Να κλείσουν οι τράπεζες να πάνε όλοι στ' ανάθθεμα!

stelios papalangi είπε...

@στροβωλιώτης

Βλέπεις τα πράματα πολύ συναισθηματικά - αντί ορθολογικά.


ίσως ο προμηθέας να εκφράζει μια φυσιολογικότατη καπιταλιστική ηθική.
Ο καθένας ακολουθεί το προσωπικό του συμφέρον και έτσι η κοινωνία πάει μπροστά...


Εξ άλλου τι είχαμε πει για όσους εφκάλαν τα λεφτά τους πριν ή κατά τη διάρκεια του κουρέματος ;
ήταν νόμιμο.
ήταν έξυπνο.
Αφού το εξέραν ή το επροβλέψαν, καλά εκάμαν.... αν το έξερα ή το επρόβλεπα τζαι γω, θα έκαμνα τα ίδια...


Με ποιάν ηθική ακριβώς θα πρέπει κάποιος να αφήκει τα λεφτά του σε κυπριακή τράπεζα ;
κάποιου αόριστου συλλογικού καθήκόντος ;

Σύμφωνα με τους δικούς του υπολογισμούς, οι κυπριακές τράπεζες θα χρεωκοπήσουν... Εσύ τι θα καμνες δηλαδή αν εκατάληγες στο ίδιο συμπέρασμα ;

Ανώνυμος είπε...

Στέλιο, εχεις δίκιο. Η διαφορά είναι πως αυτή τη φορά η πιθανή χρεοκοπία είναι αποτέλεσμα *συνειδητών* πράξεων διαφόρων δογματικών και συντηρητικών κύκλων (το μέτωπο είναι διπλό: εναντίωση στις εκποιήσεις, και εναντίωση στην αύξηση κεφαλαίου της ΤΚ). Η διαφορά ειναι πως αυτή τη φορά μπορεί ακόμη να προληφθεί το κακό, αλλά ειναι φανερό πως κάποιοι δεν το θέλουν.

Τόσο απλά - και εντελώς κυνικά.

Προμηθέας είπε...

Το θέμα είναι ποιοί είναι αυτοί οι κάποιοι.

Ανώνυμος είπε...

Έρχεται η κακή, βάρβαρη, Αττίλας ΙΙΙ, χρεωκοπία.

Δώστε τις καταθέσεις σας, τα σπίτια και τις δουλειές σας στις τράπεζες για να μην έρθει η χρεωκοπία και να έρθει η ευημερία και ο παράδεισος στη νήσο τούτη.

stelios papalangi είπε...

@στροβολιώτης

γιατί είναι δογματικό να ακολουθείς το προσωπικό σου συμφέρον ;

Τωρά για το άλλο δεν εκατάλαβα που το στηρίζεις ότι οι πράξεις οι προηγούμενες ήταν "ασυνείδητες" ενώ τούτες εν "συνειδητές"....

Anef_Oriwn είπε...

Strovoliotis,

Μπορείς να ΜΑΣ πεις [αν δεν είναι “συναγερμικό” μυστικό φυσικά] ποιοι είναι αυτοί «οι δογματικοί και συντηρητικοί κύκλοι» που εναντιώνονται «στην αύξηση κεφαλαίου της ΤΚ» και πώς εκφράζουν και διατυπώνουν αυτήν την «εναντίωση»;

Anef_Oriwn είπε...

Α, και μια κουβέντα από τον αμερικανό Νομπελίστα επί των Οικονομικών Επιστημών Paul Krugman, για το τί εστί «συντηρητικός» [“ΤΑ ΝΕΑ”, 9-10 Αυγούστου 2014, σελ. 39]:
«Οι συντηρητικοί, από την άλλη πλευρά, έχουν επιμένει ότι η καλύτερη πολιτική είναι να μειώσουμε τους φόρους στους πλουσίους, να κόψουμε τη βοήθεια στους φτωχούς και να ποντάρουμε στο ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί για να είναι όλοι καλύτερα»... Αυτό κάνουν και οι σημερινοί κυβερνώντες, αλλά ευχαριστούμε ΔΕΝ θα πάρουμε!

Ανώνυμος είπε...

Ο δογματισμός έρχεται από εκείνους που πιστεύουν ότι η σωτηρία των τραπεζών/ευρώ/ευρωζώνης είναι η μόνη επιλογή.

νεος είπε...

Οι φανατικοί λένε τους άλλους φανατικούς
Οι ακραίοι λένε πως οι άλλοι είναι ακραίοι
οι αγκυλωμένοι μας λένε "να τους αγκυλωμένους!"

και φυσικά...

"Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ' το τραπέζι
Κηρύχνουν τη λιτότητα
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα
Ζητάνε θυσίες
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους
Για τις μεγάλες εποχές που θα'ρθουν
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
λεν πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό
Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού"

Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα δηλαδή...

Anef_Oriwn είπε...

Διαχρονικότατος και πάντοτε επίκαιρος ο Μπέρτολντ Μπρεχτ, φίλε Νέε

Ανώνυμος είπε...

Δογματικό δεν είναι να ακολουθείς το προσωπικό σου συμφέρον. Όσοι τρέχουν στα συνεργατικά να πάρουν τα ριάλια τους πιθανόν να αποδειχτούν οι σοφότεροι.

Αυτή η χρεοκοπία ειναι συνειδητή πράξη εκείνων που επιλέγουν να τα δουν όλα να καταστρέφονται παρά να κερδίσει πόντους ο αντίπαλος.

Ανώνυμος είπε...

Δύο σημεία αντίφασης ο στροβολιώτης.

1) Βεβαίως κανείς δεν θέλει να πάρει πόντους ο αντίπαλος. Ο καθένας είναι για τον εαυτό του στο σύστημα που ζούμε.

2) Γιατί η χρεωκοπία είναι απαραίτητα συνδεδεμένη με την καταστροφή;

Η χρεωκοπία είναι δικαίωμα και σε πολλές περιπτώσεις είναι και η αξιοπρεπής επιλογή.

Δηλαδή όλες οι επιχειρήσεις μπορούν να χρεωκοπήσουν εκτός των τραπεζών;

Αν είναι έτσι να πάμε όλοι να ανοίξουμε τράπεζες. Δεν υπάρχει περίπτωση να χάσεις.

Anef_Oriwn είπε...

Strovoliotis,

Άφησ’ τες γενικότητες και τις αοριστολογίες, αλλά επειδή μπορεί να μην το είδες να σ’ το επαναλάβω:
Ποιοι είναι αυτοί «οι δογματικοί και συντηρητικοί κύκλοι» που εναντιώνονται «στην αύξηση κεφαλαίου της ΤΚ» και πώς εκφράζουν και διατυπώνουν αυτήν την «εναντίωση»;

νεος είπε...

Πάντως, έχουν φτιάξει ένα σύλλογο πρώην μέτοχοι της Τ.Κ. που αντιτίθενται στην αύξηση κεφαλαίου.
Δεν ξέρω αν εννοεί αυτούς ο ποιητής...

Πρέπει ναν δογματικοί που αντιδρούν στα "σοσιαλιστικά" μέτρα Αναστασιάδη-Eurogroup τζιαι οι οποίοι στην προηγούμενη διακυβέρνηση ΔΗΣΥ εβρεθήκαν με μετοχές της τράπεζας αγορασμένες για 12, 14 τζαι 18 λίρες...

Α, εν τζιαι οι "αξιόγραφοι" στους δογματικούς...

Ανώνυμος είπε...

Ο ανώνυμος στις 08.24 ειναι ο ορισμός της ξεφτίλας!

Οι δογματικοί και συντηρητικοί κύκλοι που δεν θέλουν αύξηση κεφαλαίου ειναι δυο ειδών:
1. Περί του ΔΗΚΟ οι οποίοι θέλουν να πλήξουν τον Αναστασιάδη από πίκκκα.
2. Υφιστάμενοι στενοκέφαλοι μέτοχοι που δεν αντιλαμβάνονται τη διαφορά ρευστότητας και κεφαλαιουχικής επάρκειας και στοχεύουν το στενό - πλην αυτοκαταστροφικό συμφέρον τους (κάτι σαν τις συντεχνίες,μ που επιλέγουν να κλεισουν μια εταιρεία παρά να κάνουν υποχώρηση).

Anef_Oriwn είπε...

Strovoliotis,

Η πιο πάνω απάντηση ΣΟΥ [για το ποιοι είναι «οι δογματικοί και συντηρητικοί κύκλοι» που εναντιώνονται «στην αύξηση κεφαλαίου της ΤΚ»] αντικρίζει το θέμα πιο πολύ συναισθηματικά παρά ορθολογιστικά και στη βάση των οικονομικών όρων, κανόνων και κανονισμών στη βάση των οποίων λίγο - πολύ λειτουργεί το καπιταλιστικό σύστημα... Κι ένας βασικός κανόνας είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερο προσωπικό όφελος και κέρδος...
Όπως θα ‘πρεπε να γνωρίζεις [και σίγουρα γνωρίζεις] μια Δημόσια Εταιρεία [δηλ. μια εταιρεία τις οποίες οι μετοχές είναι εισηγμένες και διαπραγματεύονται στο Χρηματιστήριο] όπως είναι η Τράπεζα Κύπρου, όταν θα προχωρήσει σε αύξηση κεφαλαίου είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να προσφέρει τις νέες μετοχές υπό μορφή Rights στους υφιστάμενους μετόχους. Τί περίμενες, λοιπόν; Οι ρώσσοι νέοι μεγαλομέτοχοι της Τράπεζας Κύπρου που προέκυψαν λόγω της απόκτησης μετοχών μετά ως αντιστάθμισμα για τις κουρεμένες καταθέσεις τους θα αποποιούνταν έτσι απλώς το δικαίωμα τους να έχουν το ίδιο ποσοστό μετοχών; Ποιο θα ήταν το όφελος τους αν το έκαναν;

***************************
Ερώτημα:
Strovoliotis,
Γιατί επιτίθεσαι τόσο άγαρμπα στον συγκεκριμένο Ανώνυμο; Γιατί έθεσε κάποια ζητήματα τα οποία προφανώς αδυνατείς να σχολιάσεις;

νεος είπε...

Προσωπικά πάντως, αμαρτία μου ξομολογημένη, προτιμώ τον Στροβολιώτη παρά κάποιους επιτήδειους ουδέτερους που δεν έχουν με μούττη με κώλο οι απόψεις τους τζιαι που δεν καταφέρνουν να δουν τα πράματα ταξικά τζιαι παραταξιακά.

Ο άνθρωπος ξέρει σαφώς ποιόν εν το ταξικό του συμφέρον τζιαι το υπερασπίζεται με πάθος, έστω τζι αν γίνεται ρεζίλι σε όσους επιστεύκαν πως είσιε τζιαι λλίην τσίππα πάνω του.

Άλλοι όμως, όταν είχαν τη δυνατότητα τζιαι την ευκαιρία να πάρουν θέση απέναντι σε τούτα που περιγράφουν τωρά, εκρατούσαν ίσες αποστάσεις.

Να τους βράσω!

Σολιάτης είπε...

Ο Στροβολιώτης ενώ θεωρεί τον εαυτό του ειδικό στα οικονομικά, ποτέ δεν απαντά συγκεκριμένα στα ερωτήματα που του τίθενται και όταν δεν μπορεί να απαντήσει γράφει απαξιωτικές ατάκες.

Για τον Στροβολιώτη, όπως και για κάθε υποστηριχτή του καπιταλιστικού συστήματος που κύρια εξυπηρετεί όπως νομίζουν τα προσωπικά τους συμφέροντα, οι συντεχνίες έχουν λόγο ύπαρξης μέχρι του σημείου που δεν απειλούν τα συμφέροντα μιας επιχείρησης (ακόμα δεν κατάλαβαν πως εργοδότες και εργοδοτούμενοι έχουν διαφορετικά συμφέροντα) και με κάθε ευκαιρία, είτε κολλά είτε όχι, επιτίθενται κατά των συντεχνιών.

Anef_Oriwn είπε...

Φίλε Νέε,

Μα ο Strovoliotis εν τζιαι παραδέχεται ότι λειτουργεί «ταξικά»... Προφανώς ο ίδιος να θεωρεί ότι εν «νουσιμα» που σκέφτεται και πράττει...

Απ’ εκεί και πέρα δεν ξέρω ποιους έχεις υπ’ όψιν ΣΟΥ όταν μιλάς για «... κάποιους επιτήδειους ουδέτερους που δεν έχουν με μούττη με κώλο οι απόψεις τους τζιαι που [...] εκρατούσαν ίσες αποστάσεις...», ή το επαίζαν και συνεχίζουν να το παίζουν, υπεράνω κομμάτων και πολιτικών όμως από τέτοιους βρίθει πλέον ο τόπος ΜΑΣ. Είναι αυτοί που από τον καναπέ τους ή την καρέκλα του Γραφείου τους, ή την ώρα που πίνουν τον καφέ τους στο καφενείο ή το φραπέ τους στην παραλία έχουν και σερβίρουν λύσεις για όλα, λύσεις όμως που θα προωθηθούν από άλλους... Θα διερωτηθούν ακόμα [μέσα από τη βολή τους], «γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος»...
Κι εδώ όμως το ζήτημα είναι ταξικό, αλλά και σε μεγάλο βαθμό και πολιτικό, γιατί οι πλείστοι εξ αυτών έχουν δεξιές καταβολές και για να δικαιολογήσουν την μέχρι τώρα πολιτική τους στάση και τη συνοδοιπορία τους με τις δεξιές πολιτικές [κι έτσι να απαλλάξουν και τους εαυτούς τους για τις πολιτικές και κομματικές επιλογές τους], έχουν καταλήξει στο περισπούδαστο συμπέρασμα ότι «όλοι είναι οι ίδιοι» ή στο ότι «εν ούλλοι που φταίσιν»...