Ανάρτηση 21/2014 [έκτακτη, μακροσκελής πολιτικοκοινωνική, εργατική, συνδικαλιστική, απεργιακή, για τους Ημικρατικούς, αντι-τροϊκανή] - Σκέψεις και ερωτήματα με αφορμή τα σημερινά επεισόδια έξω από τη Βουλή και τις επικείμενες απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις...

Σε περίοδο δυναμικών εργατικών απεργιακών κινητοποιήσεων φαίνεται να εισέρχεται η Κύπρος αυτήν την εβδομάδα, μετά και τη σημερινή δυναμική κινητοποίηση των εργαζομένων της ΑΗΚ έξω από τη Βουλή. Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Ενοιώσαν επιτέλους και οι εργαζόμενοι στους Ημικρατικούς Οργανισμούς και δη οι δεξιές συναγερμικο-κρατούμενες και συναγερμικο-ελεγχόμενες συντεχνίες τους, ότι έφτασε ο κόμπος στο κτένι με το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων και κινδυνεύουν να μείνουν και χωρίς δουλειά και χωρίς εισοδήματα. Τόσο καιρό κοιμούνταν τον ύπνο του δικαίου του σφαχτού [της συντεχνιακής τους εσωστρέφειας, τού βολέματος και της μονιμότητας της θέσης τους] αλλά και στις δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντι τους ο Νίκαρος. Κούνια που τους κούναγε!

Οι ξεκάθαρες πλέον μεθοδεύσεις της Κυβέρνησης Αναστασιάδη για την ιδιωτικοποίηση [σε πρώτο στάδιο] των επικερδών Ημικρατικών, δηλ. της CYTAς, της ΑΗΚ και της Αρχής Λιμένων, έχουν πια μπει στις τελική ευθεία. Οι κυβερνώντες δεν δείχνουν να έχουν απολύτως ΚΑΜΊΑ διάθεση να ακούσουν για άλλες υπαλλακτικές λύσεις, [όπως ας πούμεν για την εξεύρεση του 1,2 δις που απαιτείται από το Μνημόνιο που οι ίδιοι υπέγραψαν με την Τρόικα - έχει κολλήσει η βελόνα τους στην κουβέντα ότι «οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν μνημονιακή υποχρέωση μας»], ούτε κι έχουν πρόθεση να κάμουν δεύτερες σκέψεις και να επαναδιαπραγματευτούν τις ιδιωτικοποιήσεις, όπως εισηγήθηκε το ΑΚΕΛ με σχετική πρόταση του...

Εμμένουν [οι (συγ)κυβερνώντες] δογματικά και μονοκόμματα στις θέσεις τους. Κι αυτό, 
- πρώτον, γιατί αποτελούν πειθήνια όργανα της Τρόικας κι δεν μπορούν να παρεκκλίνουν έστω και κατ’ ελάχιστον από τις θέσφατες εντολές της, ή/και
- δεύτερον, γιατί ΚΑΙ η δική τους φιλοσοφία [και ταξική τους θέση ως πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου] τους υπαγορεύει και είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων.

Είν’ εκεί [στην εξουσία] για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των μεγαλοεπιχειρηματιών. Εξ άλλου δεν είναι η πρώτη φορά που το κάμνουν από τότε που ανέλαβαν τη διακυβέρνηση του τόπου. Αυτό πράττουν με κάθε ενέργεια τους.

Πλήττουν με “επικαιροποιημένα” [όπως sic-άτα τα ονομάζουν] νέα μέτρα που παίρνουν κάθε φορά που μας κατεβαίνει η Τρόικα πλήττουν πρώτα και κύρια το ήδη κατασπαραγμένο βαλάντιο των χαμηλά αμειβόμενων στρωμάτων του κόσμου και των  ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού. Άστε που με την φιλελευθεροποίηση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων εξυπηρέτησαν τα μεγαλοκαταστήματα και τους μεγαλοεπιχειρηματίες στο λιανικό εμπόριο [τα mall και τις υπεραγορές] και λειτούργησαν ξεκάθαρα σε βάρος των μικροκαταστηματάρχων.

Γι’ αυτό κι αναμενόμενες [ήταν, είναι και θα είναι] οι αντιδράσεις και κινητοποιήσεις του κόσμου. Αυτές προβλέπεται πλέον ότι θα είναι και μαζικές και δυναμικές. Είναι καιρός πια να συνειδητοποιήσουν και οι εργαζόμενοι την ταξική τους θέση και το ταξικό τους συμφέρον.
Σήμερα το πρωί, λόγου χάριν, οι εργαζόμενοι της ΑΗΚ που διαδήλωναν έμπλεοι αγανάκτησης και οργής [για να δούμε πόσο θα κρατήσει αυτό] έξω από τη Βουλή [όπου συνεδρίαζε η Επιτροπή Οικονομικών και συζητούσε το επίμαχο νομοσχέδιο για τις ιδιωτικοποιήσεις], έσπασαν τον αστυνομικό κλοιό, κι έφτασαν στην είσοδο του κτηρίου της Βουλής. 

Πέραν από συνθήματα [κατά των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και κατά των «πουλημένων» -επήρεν όλους τους βουλευτές η μπάλα] οι εργαζόμενοι έριχναν αντικείμενα [όπως κιτρόμηλα και μπουκαλάκια με νερό] προς τη Βουλή. Η αστυνομική δύναμη προσπάθησε να περιορίσει τους απεργούς, γι’ αυτό υπήρξαν και μικροτραυματισμοί.

ΌΛΑ τα κόμματα καταδίκασαν [φυσικά!] τα επεισόδια. Τσαλακώθηκε βλέπετε ο καθωσπρεπισμός μας. Οι διαδηλωτές δεν επέδειξαν αβρότητα και καλή διαγωγή κι ούτε συμπεριφέρθηκαν ως καλά υπάκουα παιδιά και να δεχτούν πάραυτα τις ιδιωτικοποιήσεις. «Πλήγηκε η δημοκρατία», μας είπαν, και προφανώς και ο “ναός” της, η Βουλή. Τελικά πήγαν τού βρόντου και τα «μπράβο» και τα «συγχαρητήρια» που πήραμε πρόσφατα από τους ευρωπαίους εταίρους μας για την πιστή τήρηση των όρων του μνημονίου. Πίσω είχε τελικά η αχλάδα την ουρά! [Δυστυχώς δεν βλέπουν ότι είναι ολόκληρο το αστικό πολιτικό σύστημα που φυλλορροεί!]...  

Ο Υπουργός των [καπιταλιστικών] Οικονομικών [ΤΟΥΣ], ο κος Χάρης, γνωστός και ως Φκιακουρής, σε δηλώσεις του αποκάλεσε τους διαδηλωτές «όχλο». Φαίνεται εγρειάστηκεν τα [ειδεν τα φερερέ] όταν έφτασε με το υπουργικό αυτοκίνητο του στη Βουλή. Πάντως λέγεται ότι ο κόσμος εξαγριώθηκε μαζί του όταν με χειρονομία του, τούς έδειξε ότι θα τους κανονίσει! [Φυσικά το διέψευσε μετά]...  

Από την άλλη ο Πρόεδρος ο Νίκαρος, αλλά και ο Φούλλης [αλίμονο να μην τον στηρίξει!] χαρακτήρισαν τις κινητοποιήσεις  των εργαζομένων [όποια μορφή κι αν πήραν τελικά] ως εκβιασμό και απειλή [σε βάρος της Βουλής]... Σιγά ρε, τζι’ όταν ο ίδιος ο Χάρης ΣΑΣ, αλλά τζι’ ο βουλευτής σας ο Μαυρίδης [η ναυαρχίδα του νεοφιλελευθερισμού] φκαίνει που τες τηλεοράσεις [όπως σήμερα στο “Μέρα Μεσημέρι” του ΡΙΚ1 με τον Γιάννη Νικολάου] τζιαι λαλεί ότι αν δεν ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τις ιδιωτικοποιήσεις δεν θα μας δώσουν τη δόση μας οι τροϊκανοί [ούτε ναρκομανείς να είμαστε] για τη χρηματοδότηση [λέμε τώρα] της οικονομίας μας, δεν είναι εκβιασμός και απειλή αυτό; Οξά τα δικά μας του γειτόνου μας; Επρήσαν μας τα με τα «επιβάλλεται σοβαρότητα και υπευθυνότητα εκ μέρους όλων μας»! Πού να καμνουμε τις διαδηλώσεις, οκλαδόν μπροστά στην τηλεόραση ή ξαπλωτοί στον καναπέ;

Αλλά και ο Πρόεδρος Νίκαρος, δεν υστέρησε σε δηλώσεις. Βγήκαν και μας είπαν [ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ότι ο Πρόεδρος είναι [για μια ακόμα φορά] «σφόδρα ενοχλημένος», τούτη τη φορά με τα επεισόδια που έγιναν έξω από τη Βουλή  και ζήτησε τη διεξαγωγή έρευνας για τις αδυναμίες και την ανεπάρκεια που έχει επιδείξει η Αστυνομία στην τήρηση της δημόσιας τάξης και διασφάλισης της λειτουργίας της Βουλής. Σιγά τα ωα! Να παραιτηθούν πάραυτα ο Αρχηγός της Αστυνομίας και ο αρμόδιος Υπουργός για την αστυνομία, ο γνωστός για την πολιτική του ευθιξία Ιωνάς Νικολάου. Προφανώς ΚΑΝΕΝΑΣ δεν τον λαμβάνει υπ’ όψη εκεί στην Αστυνομία. Από την άλλη όμως εκείνοι που θα ‘πρεπε να ήταν «σφόδρα ενοχλημένοι» είναι οι πολίτες και οι εργαζόμενοι σ’ αυτόν τον τόπο και για τα κουρέματα, και για την όλο και αυξανόμενη ανεργία και για τις επί θύραις ιδιωτικοποιήσεις. Σαφώς και δεν τους άρεσε που και οι δικοί τους [οι Πανόρκοι, οι Ονησιφόρου, οι Τρυφωνίδηες και Σία της ΣΕΚ κι άλλων δεξιών συνδικάτων] βγήκαν στους δρόμους και διαμαρτύρονται. Ήδη οι συντεχνίες της ΑΗΚ είπαν ότι θα κλιμακώσουν τα μέτρα [αύριο θα πραγματοποιήσουν στάση εργασίας από τις επτά το πρωί μέχρι τις έξι το απόγευμα, και σίγουρα θα υπάρξουν και διακοπές στην παροχή ρεύματος δεν θα πάθουμε και τίποτα αν μείνουμε  και καμιά – δυο ώρες χωρίς ρεύμα], ενώ εκείνες της CYTA θα κατέλθουν από απόψε τα μεσάνυχτα σε τριήμερη απεργία [δηλ. μέχρι την Πέμπτη τα μεσάνυχτα]... Άντε και εις ανώτερα. Καμιά παναπεργία δεν θα ‘χουμε; Καιρός είναι! Ας πούμεν, την Πέμπτη δεν θα ‘χει καμιά μαζική έξω από τη Βουλή, όταν θα πάει για ψήφιση το νομοσχέδιο; Ήδη οργανώσεις που συνδιοργάνωσαν τις πρόσφατες μεγάλες κινητοποιήσεις, ενάντια στα μέτρα λιτότητας και τις πολιτικές της Τρόικας με σύνθημα “Η κοινωνία αντιδρά και διεκδικεί” κατέληξαν [σε σύσκεψη οργανώσεων στα Κεντρικά Γραφεία της ΠΕΟ] σε καταρχήν συμφωνία για την πραγματοποίηση μεγάλης κοινωνικής κινητοποίησης έξω από το κτίριο της Βουλής, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου για τις ιδιωτικοποιήσεις το απόγευμα της Πέμπτης, 27 Φεβρουαρίου. Άντε κι οι θεοί εργατοπατέρες των δεξιών οργανώσεων πέρκι κατεβούν λλίο κάτω και δουν τις ανάγκες και τα προβλήματα των κοινών θνητών και είναι μαζί ΜΑΣ, τούτη τη φορά! 

Και μια και μιλάμε για εργατικές κινητοποιήσεις και θίξαμε το θέμα των κοινητοποιήσεων, τζιείνη η ΠΑΣΥΔΥ των δημοσίων υπαλλήλων, πότε θα ξυπνήσει, οξά ο Χατζιηπετρής τα ‘κανε πλακάκια με το Προεδρικό; Τζι’ αλλη, η ΟΕΛΜΕΚ των καθηγητάδων, τί λέει, ας πούμεν, για τις ιδιωτικοποιήσεις; Ο Ταλιαδώρος [ο Γενικός της Γραμματέας] πάει στο Προεδρικό συνοδεύοντας τους αγωνιστές του 55-59 [που κάποιοι ήταν και στην ΕΟΚΑ Β΄] μόνο για να δώσει στήριξη στον Πρόεδρο για τους χειρισμούς του στο κυπριακό; Οξά μαθαίνει και τα κατατόπια και προβάρει και το κοστούμι του Υπουργού Παιδείας τωρά που θα ανασχηματιστεί ο Κενεβέζος. [Ούτως ή άλλως «τούτον» θα τον εξαπόστελλεν ο Νίκαρος. Έβαλεν του πολλύν κόσμο πα’ στην τζιεφαλήν του˙ και με τον νέο κατάλογο διοριστέων και για τον “Αριστοτέλη”]...

Εγώ θα ξαναρωτήσω, ρητορικά φυσικά: Πού ήταν όλοι αυτοί και πέρσι και φέτος όταν γίνονταν κινητοποιήσεις κατά της λιτότητας και των πολιτικών της τρόικας συμπεριλαμβανομένων και των μεθοδεύσεων για ιδιωτικοποιήσεις; Και τι θέλουν να πουν οι σοφοί εργατοπατέρες της ΣΥΤΑς όταν λένε πως, «αυτό το οποίο θέλουμε να διαφυλάξουμε είναι οι δουλειές μας και οι συντάξεις μας», και ότι «αυτό που επιχειρείται είναι να “ξεγυμνωθεί” ο Οργανισμός από τα περιουσιακά του στοιχεία και να μείνουν “εντελώς ξεκρέμαστοι” οι υπάλληλοι»;

Κι όταν ο Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Ημικρατικών Οργανισμών της ΣΕΚ, Ανδρέας Ονησιφόρου, λέει ότι το νομοσχέδιο των αποκρατικοποιήσεων δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και τις εισηγήσεις των συντεχνιών, εννοεί ότι αν διασφαλίζονταν τα εργατικά τους κεκτημένα δεν θα έφεραν ένσταση για τις αποκρατικοποιήσεις/ιδιωτικοποιήσεις; Είναι τέτοιες καθαρά συντεχνιακές δηλώσεις που κάμνουν τους ιδιωτικούς υπαλλήλους να αντιδρούν και που μάλιστα πλήττουν και την ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος και οδηγούν σε αντιπαράθεση τους δημόσιους και ημικρατικούς υπάλληλους από τη μια με τους ιδιωτικούς από την άλλη, κάτι που ξεκάθαρα εξυπηρετεί το κεφάλαιο.

Και καταλήγω: Εκείνο που φοβίζει τις οικονομικές ελίτ και τους πολιτικούς τους εκφραστές είναι η μαζικότητα και η δυναμικότητα των κινητοποιήσεων και απεργιών, κι όχι και τόσο οι όποιες πρόσκαιρες εκρήξεις θυμού, ή/και οι μάγκικες κι άκαιρες αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις με τις δυνάμεις ασφάλειας που μπορεί να σημειωθούν από θερμόαιμους, κι οργισμένους, πλην όμως όχι ταξικά συνειδητοποιημένους εργαζόμενους. Η Αστυνομία κι ο Στρατός [αν καταφέρουν οι κυβερνώντες και περάσουν τέτοιο νόμο] εύκολα μπορούν να κτυπήσουν και να διαλύσουν τέτοια ξεσπάσματα. 

Πάντοτε στις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων πρέπει να τίθενται ΚΑΙ πολιτικοί στόχοι [κι όχι απαραίτητα αντικαπιταλιστικοί]... Και η αποτροπή των ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί πρώτιστο πολιτικό στόχο ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ. Γι’ αυτό ας  μην ακούω ότι πρέπει να τις αντιπαλέψουν ΜΟΝΟΙ οι εργαζόμενοι στους Ημικρατικούς!

Άντε και φλυάρησα πάλι! Προφανώς τα πήρα! 

Anef_Oriwn

[μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις]

Δευτέρα 24/2/2014