Ανάρτηση 17/2014 [προγραμματισμένη, πολιτική, του κυπριακού και της συλλοής τζιαι της σκέψης] - Πινελιές από τις συζητήσεις για το Κοινό Ανακοινωθέν και μερικοί συλλοϊσμοί δικοί μου...

Το κείμενο αυτό ξεκίνησα να το γράφω ψες εξ αφορμής,
-  πρώτον,  διαφόρων απόψεων που εκφράστηκαν μέσα από άρθρα στο διαδίκτυο για το Κοινό Ανακοινωθέν [που συμφωνήθηκε τελικά από τις δύο πλευρές μετά από την καταλυτική παρέμβαση των αμερικανών] για επανέναρξη των συνομιλιών, και
-  δεύτερον, τις εν γένει διαδικασίες για επίλυση του κυπριακού.

Αναφέρομαι βασικά στα κείμενα του Strovolioti,  του Γιώργου Χαραλάμπους [που δημοσιεύτηκε στο Blog της “Αριστερής Παρέμβασης”, στα “Νεκατώματα” του Gregori και στο Blog της Disdaimonaς], καθώς κι ένα άλλο κείμενο δικό της Disdaimonaς...  

Να σημειώσω ότι πιο πολλούς προβληματισμούς και σκέψεις μού προκάλεσε το κείμενο του Γιώργου Χαραλάμπους. Σ’ αυτό γίνεται από τον συγγραφέα μια ενδιαφέρουσα προσπάθεια για διαλεκτική ανάλυση [με όρους κυρίως ιδεολογικούς] των κατά περιόδους «των αντιφάσεων και ασυνεχειών» που εντοπίζει στην πολιτική του ΑΚΕΛ πάνω στο κυπριακό. Στην ουσία όμως ο αρθρογράφος αναζητά κι αυτός [όπως και πολλοί άλλοι ακτιβιστές του εξω-ΑΚΕΛικου χώρου] την ιδεολογική [Αριστερή] καθαρότητα. «Αποδομεί [μάλιστα] με επιτυχία», [όπως «θεωρεί» κι ο Gregoris] την «τρίτη [τη αντιιμπεριαλιστική] σχολή στο Κυπριακό», [όπου κατά τον Γρηγόρη αλλά και τον Γ. Χαραλάμπους] «το ίδιο το ακελ λαλεί πολλές φορές ότι ανήκει»... [Γιατί όμως, δεν μας επαρουσιάσαν και μια αυτούσια θέση του ΑΚΕΛ σε σχέση με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην Κύπρο και να μας εξηγήσουν πού διαφωνούν;]...

Ο Γιώργος Χαραλάμπους στέκεται στην «τρίτη σχολή στο Κυπριακό [που] προτάσσει τον αντί-ιμπεριαλισμό σαν σημαία και την άρνηση υποδούλωσης σε ξένα συμφέροντα σαν κεντρικό και απαράβατο κανόνα του αγώνα για την επανένωση», όμως θεωρεί ότι αυτή η σχολή «εμπεριέχει [...] αντιφάσεις σε σχέση με την ευρύτερη πολιτική συμπεριφορά του ΑΚΕΛ», αλλά προφανώς ΔΕΝ αντιλαμβάνεται τις δικές του αντιφάσεις – θα αναφερθώ πιο εξειδικευμένα σ’ αυτές σε νέο κείμενο μου.

Την ίδια ώρα κάποια από τα λεγόμενα της Disdaimonaς, όπως η τοποθέτηση της «το Κεφάλαιο έχει apriori εξασφαλίσει το δικαίωμα του να οργανώνεται “δικοινοτικά” ανεξαρτήτως της όποιας λύσης, διχοτομικής ή μη» [κάτι που αφορά τη διάθεση για συνεργασία του ελληνοκυπριακού με το τουρκοκυπριακό κεφάλαιο και το μοίρασμα, για την ώρα, της επιχειρηματικής πίττας], ΜΟΎ θύμισαν ένα δικό ΜΟΥ παλιό κείμενο που θα βρείτε εδώ στην ανάρτηση μου με αρ. 77/2009. Τέτοιες τοποθετήσεις κάποιοι τις θεωρούν κι ως αριστεριστικές...  

[Ο Strovoliotis συνεχίζει να αναμασά, είτε μιλά για το κυπριακό είτε για την οικονομία την καραμέλα περί «νουσίμων» -τώρα ανακάλυψε και τους «ημι-νούσιμους» και τα άλλα γνωστά κολλήματα του και λοιπές εμμονές]...

Η πρώτη συνάντηση λοιπόν, του Αναστασιάδη με τον Έρογλου θα γίνει αύριο Τρίτη σε χώρο του παλιού Αεροδρομίου στη Λευκωσία [κι αυτό φάντασμα έχει καταντήσει]. Εκεί θα περιοριστούν [νομίζω] στο να επιβεβαιώσουν τη συμφωνία με το περιεχόμενο του Κοινού Ανακοινωθέντος.

Πριν εκφράσω [συνοπτικά] κάποιες πρώτες σκέψεις, απόψεις και ερωτήματα μου πάνω σ’ αυτό θα ΣΑΣ παραπέμψω στο περιεχόμενο του όπως τούτο δημοσιεύτηκε στον “Φιλελεύθερο”, πριν μερικές μέρες, καθώς και σ’ ένα σχετικό άρθρο του τέως Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια το οποίο δημοσιεύτηκε στον κυπριακό Τύπο χτες. Θα το βρείτε στης Disdaimonaς και με σχολιασμούς μάλιστα από την ίδια την Blogοδέσποινα...

Σημειώνω, λοιπόν, τα εξής για το Κοινό Ανακοινωθέν:
1.    Κατ’ αρχάς να πω ότι η ενέργεια του Νίκαρου να πάρει πίσω τα «δώρα Χριστόφια προς τους τούρκους» [την εκ περιτροπής προεδρία και τη διασταυρούμενη και τη σταθμισμένη ψήφο] πέραν του ότι έχουν πάρει το κυπριακό πολύ πίσω, δημιούργησαν και τις κωλυσιεργίες μηνών και τα αδιέξοδα με το Κοινό Ανακοινωθέν. Η απόσυρση των “επάρατων” «δώρων Χριστόφια» αφαιρεί από τη λύση πραγματικά επανενωτικών στοιχείων σε επίπεδο κοινωνικό και την περιορίζει σε μια συναλλαγή για τον διαμοιρασμό [για την ώρα] της  επιχειρηματικής πίττας μεταξύ των δύο εθνοτικών οικονομικών ελίτ της χώρας.

2.    Γιατί στην επίσημη μετάφραση στα ελληνικά μιλά για «συνιστώντα κράτη» [για τον αγγλικό όρο «states»] αντί για «πολιτείες»;  Ναι μεν εδώ γίνεται αναφορά σε «συνιστώντα κράτη» [κάτι που μπορεί όμως να παραπέμπει και σε συνομοσπονδία] και δεν έχει και τόση σημασία η ονοματολογία αλλά το περιεχόμενο που προσδίδεται στον όρο, εντούτοις γιατί έχει υιοθετεί μια μετάφραση που παραπέμπει στις τουρκικές επιδιώξεις και η οποία προκαλεί τριβές, εντάσεις και αντιπαραθέσεις μέσα στην ελληνοκυπριακή κοινότητα;  Με την υιοθέτηση αυτής της φρασεολογία δίνονται όπλα στους εθνικιστές... Άστε που πολλοί δεν έχουν χαπάριν τί σημαίνει «συνιστώντα κράτη». 

3.    Ναι μεν [στο σημείο 4] αναγράφεται ότι συμφωνήθηκε πως «η ένωση ολόκληρης ή μέρους της ομοσπονδίας με οποιαδήποτε άλλη χώρα ή οποιασδήποτε μορφής διχοτόμηση ή απόσχιση ή οποιαδήποτε άλλη μονομερής αλλαγή στην κατάσταση πραγμάτων απαγορεύεται», αλλά και η οικονομική εξάρτηση της μιας ή της άλλης ομόσπονδης περιοχής ή και των δύο από μια τρίτη χώρα [ας πούμεν, τις Μητέρες - Πατρίδες], δεν θα αποτελεί μορφή ένωσης;

4.    Η προοπτική λύσης θα φανεί από το “πρωί” [δηλ. από πολύ νωρίς] από το αν η Τουρκία τήρηση τη δέσμευση «να εφαρμοστούν μέτρα δόμησης εμπιστοσύνης που θα παρέχουν μια δυναμική ώθηση στην προοπτική για μια ενωμένη Κύπρο» [ως αναφέρεται στο Κοινό Ανακοινωθέν]... Και μιλάμε για ουσιαστικά μέτρα όπως η απόδοση της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου τους νόμιμους κάτοικους της, κι όχι μασκαραλλίκκια, ya μυλλοσφοτζιήσματα...

5.    Προσωπικά δεν με ενοχλεί η αναφορά σε «μια κυριαρχία [...] η οποία [να] προέρχεται εξίσου από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους». Ο λαός της Κύπρου δεν συναποτελείται από ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους; Αυτή η αναφορά ενοχλεί και προκαλεί τις αντιδράσεις εκείνων που δεν αποδέχονται την πολιτική ισότητα των δύο μερών και επιδιώκουν ένα ενιαίο κράτος ή έστω κι ένα ομόσπονδο όπου τον κυρίαρχο λόγο και ρόλο θα τον έχουν οι ελληνοκύπριοι.

6.    Διατηρώ κι εγώ τις επιφυλάξεις και τους προβληματισμούς μου για το κατάλοιπον εξουσίας και για τις εσωτερικές [των δυο συνιστώντων περιοχών] ιθαγένειες, αλλά θεωρώ ότι οι μεγάλες τριβές και δυσκολίες θα προκύψουν με το εδαφικό και το περιουσιακό. Ο καθ’ ένας θα μετρά τι θα πάρει πίσω [ή τι θα χάσει] κι αυτό θα είναι είτε συνειδητά, είτε υποσυνείδητα το βασικό κριτήριο του...   

Άντε και ο Θεός και ο Αλλάχ μαζί ΤΟΥΣ, ή να βάλει το shέριν του...  

Anef_Oriwn

[allahaısmarladık!]

Δευτέρα 10/2/2014
[τ’ “Αγίου” Χαραλάμπους σήμερα και γιορτάζει η Κοντέα˙ μαζί γιόρτασαν στο πανηγύρι ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι. Ωραίες και γνήσια επανενωτικές αυτές οι εκδηλώσεις]...