Δεν θα επικεντρωθούμε [το
Πολιτμπιουρό του Blog, δηλ. ΕΓΩ και η
Αφεντομουτσουνάρα ΜΟΥ] στα πρόσωπα [από την ηγεσία του ΑΚΕΛ] που συνταξιοδοτήθηκαν
και έφυγαν, ή/και αντικαταστάθηκαν, ή [όπως κάποιοι λένε ή υποβάλλουν] τους
εξανάγκασαν σε παραίτηση. Το τελευταίο λέγεται κι ακούγεται κυρίως για τον Νίκο
Κατσουρίδη. Κάποιοι “ψιθυριστές” μάλιστα προχώρησαν να πουν ή/και να υποβάλλουν
ότι ο Κατσουρίδης “φαγώθηκε” μετά από παρεμβάσεις του Χριστόφια. Γιατί όμως
[διερωτούμαι ΕΓΩ, ο “ρομαντικά αφελής”] να προβεί σε κάτι τέτοιο και μάλιστα
αυτήν την εποχή;
Ούτε και θ’ ασχοληθούμε μ’
αυτούς που προήχθησαν [μετά από ψηφοφορία στην Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος]
τζι’ ήρταν τζι’ αντικατέστησαν τους πρώτους, ή με όσους δεν τα κατάφεραν να
εκλέγουν στα πόστα για τα οποία υπέβαλαν υποψηφιότητα.
Αυτή ΜΑΣ την παρέμβαση την
κάνουμε βασικά για να σημειώσουμε ότι η
υπέρμετρη ενασχόληση με τα πρόσωπα που αποτελούν την ηγεσία ενός κόμματος
[ακόμα κι Αριστερού], αποτελεί
(μικρο)αστική πολιτική εσωστρέφεια κι αφορά πρώτα και κύρια τα προσωποπαγή
[αστικά] κόμματα, που ψάχνουν ηγέτες Μεσσίες και δεν δίνουν και τόση σημασία
στις συλλογικές αποφάσεις και δράσεις. Η συλλογικότητα αποτελεί γνώρισμα των
Αριστερών και δη των Κομμουνιστικών κομμάτων.
Κι όπως χαρακτηριστικά έγραφα
στην ανάρτηση μου με αρ. 31/2013 μεταξύ του πρώτου και δευτέρου γύρου των Προεδρικών
εκλογών του περασμένου Φεβράρη:
«Σ’ ένα Αριστερό χώρο, ή ως
Αριστεροί,
- έχουμε πυξίδα και καθοδηγούμαστε από Προγράμματα
που συλλογικά επεξεργαζόμαστε και διαμορφώνουμε [κι όχι από πεφωτισμένους
ηγέτες],
- αναλαμβάνουμε συλλογικά δράσεις
για να διεκδικήσουμε ό,τι μας αναλογεί, όπως επίσης αναλαμβάνουμε συλλογικά και
τις ευθύνες για τυχόν λάθη και παραλείψεις...»
[Να σημειώσω ότι αυτήν την
εσωστρέφεια την παρατηρήσαμε τελευταία και στο ΔΗΚΟ στις εκλογές για την
Προεδρία του Κόμματος και με την εκλογή τελικά στο πόστο του Προέδρου του
Νικόλα Παπαδόπουλου και τη μη επανεκλογή του Μάριου Κάρογιαν και τις απείρου
κάλλους συναγωνιστικά “φιλοφρονήσεις” που αντάλλαξαν προεκλογικά μεταξύ τους.
Τη Δευτέρα το πρωί, μετά την εκλογή του
Νικόλα, ένας πολύ καλός φίλος με τον οποίο μίλησα στο τηλέφωνο μού είπε
χαρακτηριστικά: «Επέψαμεν τον έσσω του τον Αρμένη»! Για την ιστορία να αναφέρω
ότι προσωπικά δεν περίμενα την εκλογή του Παπαδοπουλλουθκιού! Πίστευα ότι
εύκολα ή δύσκολα, θα κέρδιζε ο Κκάρογιαν]...
Για ΕΜΑΣ τους Αριστερούς ΔΕΝ
έχουν και τόση σημασία τα πρόσωπα που ηγούνται των Αριστερών Κομμάτων, αλλά τι
προγράμματα και τι πολιτικές έχουν εγκρίνει/υιοθετήσει στα συλλογικά τους
όργανα κι ακολουθούν. Γι’ αυτό και προσωπικά θεωρώ ότι πιο πολλή σημασία θα
έχουν οι αποφάσεις του ΑΚΕΛ πάνω μια σειρά ζητημάτων [όπως το κυπριακό, η
ιδεολογικοπολιτική φυσιογνωμία του Κόμματος και ο μαρξιστικο-λενινιστικός του
προσανατολισμός, η διεκδίκηση και διαχείριση της εξουσίας σε συνθήκες
καπιταλισμού, η πολιτική των συμμαχιών και δη με κεντροδεξιές και
κεντροαριστερές πολιτικές δυνάμεις για κατάκτηση της αστικής εξουσίας κ.ά.] που
θα παρθούν στο επικείμενο Προγραμματικό του Συνέδριο τον Φεβράρη, παρά οι
χτεσινές αλλαγές σε ηγετικά πόστα. Τώρα αν τα δύο είναι αλληλένδετα ο χρόνος θα
δείξει...
Πέραν των πιο πάνω και με
αφορμή κι ένα σχετικό με τις αλλαγές στο ΑΚΕΛ κείμενο της Disdaimonaς
με τίτλο “Ανανέωση Πέντε Αστέρων” θα ‘θελα να συμπληρώσω [με προβληματισμό και ερωτηματικά] και τα εξής, χωρίς
κατ’ ανάγκη να θεωρείται ότι απαντώ στην ίδια την Disdaimona. [Εξ άλλου το κείμενο μου ξεκίνησα να το γράφω πριν δω το δικό
της]:
1. Πρώτον,
διερωτούμαι αν δεν αναλάμβαναν οι συγκεκριμένοι [ή έστω κι εκείνοι που δεν κατάφεραν
να εκλέγουν] τις κενωθείσες θέσεις στη Κεντρική Γραμματεία και το Πολιτικό Γραφείο,
ποιοι θα τις αναλάμβαναν. Υπάρχουν κάποιοι άλλοι που παραμερίστηκαν ή
περιθωριοποιήθηκαν; Άλλο αν έχουμε την άποψη ότι «... η σημερινή ανανεωμένη ηγεσία
του κόμματος δεν διαθέτει καμιά κατάλληλη παιδεία, στοιχειωδώς πρέπουσα για ένα
εργατικό υποτίθεται κόμμα». Είναι όμως το ΑΚΕΛ καθαρά «εργατικό
κόμμα»;
2. Γιατί
υποβαθμίζουμε τη σημασία της επικοινωνιακής πολιτικής μέσα από τα ΜΜΕ και
χλευάζουμε, ή/και απαξιούμε τη σημαντικότητα της παρουσίας των ΑΚΕΛικών
στελεχών στα ΜΜΕ και δη στις «κόντρες [τους] με τους αστούς»; Στην
Ελλάδα, λόγω χάριν, οι «κόντρες» του Παφίλη, του Μπογιόπουλου, της Μπαλού, ή της Κανέλλη με
πολιτικούς τους αντίπαλους, δεν ανεβάζουν το κύρος, την αξιοπιστία και την τάση
[μέσα στην κοινωνία] για αποδοχή των θέσεων του ΚΚΕ;
3. Νομίζω και
χρήσιμο και παραγωγικό είναι αντί να θεωρητικολογούμε να δούμε επιτέλους τι
στην πράξη [μέσα από μια έρευνα] «τί
ζητούν στο ΑΚΕΛ [...] οι ψηφοφόροι του κόμματος [και γιατί] είναι αποξενωμένοι
λόγω των επιλογών του κόμματος...»
**************************************
Τέλος, για την ιστορία να
αναφέρουμε ότι αποχώρησαν [με ηλικιακά κριτήρια, δηλ. για λόγους
συνταξιοδότησης, όπως είπαν] από την Κεντρική Γραμματεία του ΑΚΕΛ οι Νίκος Κατσουρίδης,
Γιαννάκης Κολοκασίδης, Φανής Χριστοδούλου και
Βενιζέλος Ζαννέττος. Στις θέσεις τους εκλέγηκαν οι Νίκος Ιωάννου
(Πόλεμος), Γιώργος Λουκαΐδης, Νεοκλής Συλικιώτης και Στέφανος Στεφάνου. [Δεν εκλέγηκε ο Σταύρος
Ευαγόρου]. Τα υπόλοιπα τρία μέλη της Γραμματείας είναι οι Άντρος Κυπριανού,
Πάμπης Κυρίτσης και Χρήστος Αλέκου. Στο Πολιτικό Γραφείο του Κόμματος εκλέγηκαν
οι Γιώργος Λουκαΐδης [και πάραυτα εκλέγηκε και στην Κεντρική Γραμματεία], Τουμάζος
Τσιελεπής [καιρός ήταν!], Γιώργος Γεωργίου [Επαρχιακός Γραμματέας Λεμεσού],
Χρυστάλλα Αντωνίου [Επαρχιακή Γραμματέας Λάρνακας] και Χρίστος Χριστοφίδης
[υπεύθυνος του Γραφείου Παιδείας του Κόμματος]. [Υπήρχαν ακόμα 5 υποψήφιοι: οι Άριστος
Δαμιανού, ο Πανίκος Χάμπας της ΕΚΑ, ο Αντώνης Νεοφύτου της ΣΗΔΗΚΕΚ ΠΕΟ, η Σκευη
Κουκουμά της ΠΟΓΟ και ο Σταύρος Γερολατσιήτης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης]...
Ο Νίκος Κατσουρίδης αποχωρεί
κι από Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κόμματος. [Αφού δεν τον “ήθελαν” στην
Γραμματεία ή έστω στο Πολιτικό Γραφείο, προφανώς αποφάσισε να φύγει κι από
Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος. Όπως ψιθυρίζεται και διαδίδεται θ’ αντικατασταθεί από τον Γιώργο
Λουκαΐδη]...
Anef_Oriwn
[σχολιάζοντας τις αλλαγές
στην ηγεσία του ΑΚΕΛ]
Σάββατο 21/12/2013
Σάββατο 21/12/2013
*********************************
Υστερόγραφον 22/12/2013 – 3:55 μ.μ.
Να συμπληρώσω ότι,
1. από το Πολιτικό
Γραφείο του ΑΚΕΛ αποχώρησε λόγω συνταξιοδότησης και ο πρώην Επαρχιακός
Γραμματέας του ΑΚΕΛ Λεμεσού Νίκος Πέτρου. [Δεν γνωρίζω και πολλά για τα ΑΚΕΛικά
δρώμενα της Λεμεσού, αλλά έχω την αίσθηση και την εντύπωση ότι η θητεία του
Νίκου Πέτρου δεν ήταν και τόσο ευδόκιμη]...
2. από το Πολιτικό
Γραφείο όμως ΔΕΝ αποχώρησε [δεν το ήθελε φαίνεται] η Αντρούλλα Γκιούρωφ [πρώην
Διευθύντρια της “Χαραυγής”] αν και συνταξιοδοτήθηκε από την εφημερίδα...
3. μέλος του
Πολιτικού Γραφείου πρέπει να είναι ήδη και ο “νεαρός” Χρύσανθος Ζαννέττου [γιος
του Βενιζέλου Ζαννέττου], Επαρχιακός Γραμματέας του ΑΚΕΛ Αμμοχώστου εδώ κι 6-7 μήνες.
4. και τον Νίκο Κατσουρίδη
δεν τον συνταξιοδοτείς με τίποτα πολιτικά!
Anef_Oriwn
22/12/2013
22/12/2013
30 σχόλια:
Ένα σχόλιο, καλοπροαίρετο.
Αν εξαιρέσω την Κανέλη που αναφέρεις και που ξερουμε πως δεν ειναι καν μελος του κόμματος, οι άλλοι τρεις, ειδικα ο Παφίλης που ειναι κοινοβουλευτικος εκπροσωπος του ΚΚΕ και υπηρξε και ευρωβουλευτης και η Μπαλλού, έχουν πίσω τους και μπροστά τους σοβαρό θεωρητικό έργο. Ακόμα και ο Μπογιόπουλος έκαμνε ονομα μετα το γνωστό του βιβλίο, και όχι απλά ως τηλεοπτική περσόνα προς χάρην των εντυπώσεων.
Εξάλλου ενας απο τους λόγους που εγώ πάω το ΚΚΕ ειναι γιατι προωθεί το πολιτικό πρόσωπο του αντι-ηγέτη μεσα απο τους αντιπροσωπους του.
Ποιός έχει καμει θεωρητική δουλεια, ποιος αρθρογραφει, ποιος αναλύει και επεξεργαζεται ένα κομμουνιστικό προγραμμα σήμερα στο ΑΚΕΛ; ο Λουκαίδης, ο Νεοκλής, ο Χριστοφίδης; Ποιός; Ο Στεφάνου, μπορει να ήσιεν τα φόντα, αλλά το έφαεν τζαι τζεινον εντέλει το όραμα της κεντροαριστεράς, των Βρυξελλών και του ευρωμονοδρομου.
Για την Χαραλμπίδου δε εν θα σχολιάσω. Διότι καμνει πολιτική των παραθύρων των ΜΜΕ. Και σαφέστατα ειναι μεγάλη καριερίστας είναι φως φαναρι.
Βέβαια, ο καθένας με τα γουστα του τζαι τες αναγκες του. Αν οι αριστεροι κρεμμουνται που τες τηλεορασεις τζαι θελουν να απολαμβανουν τηλεοπτικες μάχες νομιζομενοι πως καμνουν εργατικο αγωνα, η Ειρήνη ειναι μια χαρά.
Όπως και ναχει, η οικειοτητα και η αποξενωση εχουν τρια σταδια: την φυσική αποξενωση, την συναισθηματικη αποξενωση και τελος την ψυχικη αποξενωση.
Με την παρουσα ηγεσία, για μια μερίδα κοσμου. εχουν συμπληρωθει και τα τρία σταδια.
Βεβαια για μιαν αλλη μερίδα, μπορει να ισχυει το εντελως αντιθετο.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 8/1/2014 ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ γυμνασιου επαγγελματικου ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΤΟ ΑΙΓΑΛΕΩ
Α2
1 ΩΡΑ ΧΡΗΣΗ Η/Υ
2 ΩΡΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
3 ΩΡΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
4 ΩΡΑ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ
5 ΩΡΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
6 ΩΡΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ
«... κατάλληλη παιδεία, στοιχειωδώς πρέπουσα για ένα εργατικό υποτίθεται κόμμα»
δηλαδη;
καταλληλη σε κειμενα, σε εργασιακη εμπειρια;
ο μαρξ ο ενκελς ο μαο ο τσε, κλπ
τι ειχαν;
ενδεχομενως το ζητουμενο να ειναι η συγκριση. η κυπριακη αριστερα μπορει να συγκριθει με τι; ποια ειναι η αναλογη εμπειρια και αρα τα αναλογα κομματα [η μηπως θα πρεπει να μιλουμε για κινηματα;] με τα οποια θα πρεπει να συγκριθει για μια ιστορικη αξιολογηση;
το κκε μπορει να εχει καπως αναλογη ιστορικη ιδεολογικη πορεια αλλα δεν ειναι ουτε προτυπο ουτε συγκρισιμο οργανωτικο σχημα. το ακελ καλυπτει και την διασταση του κκε αλλα και του συριζα στα ελληνικα πλαισια. αν αυτο ειναι κακο, τοτε ξεκινησε απο το 1945 η ισως και το 1941, η και το 1936.
μικρα κομματα που διεκδικουν το ιστορικο αλαθητο, η το ξαναγραφουν [για λογους ισως δικαιολογημενους στο δικο τους πλαισιο - αλλα και ισως οχι], ισως να μην ειναι το ζητουμενο εδω. αλλο πλαισιο, αλλο παιχνιδι, αλλα ζητουμενο.
διοτι και το πλαισιο ειναι σημαντικο - και για το θεωρητικο σχημα αλλα ιδιαιτερα το οργανωτικο.
οταν λ.χ. υπαρχει θεμα μαθηματικων [μερικων εκατονταδων η μερικων χιλιαδων ψηφων λ.χ.] και συγκυριων που αλλαζουν τα δεδομενα με ιλλιγγιωδη ρυθμο [λ.χ. ενα πραξικοπημα δεν καταληγει σε ημικαταληψη μιας χωρας συνηθως]
τοτε ισως να επιβαλει η πραγματικοτητα αναγκες οργανωτικες και αλλες.
το πλαισιο:
- υπαρχει εσωτερικο θεμα συνυπραξης διαφορετικων κοινοτητων,
- ξενης [και οχι μονο μιας ασχετο αν μια φαινεται στρατιωτικα επι του εδαφους] επεμβασης/επεμβασεων,
- τωρα θεμα εσωτερικων οικονομικων και ταξικων αντιπαραθεσεων σε συνδυασμο με εξωτερικες - ειτε σε σχεση με την τροικα, ειτε σε σχεση με τον ελεγχο του φυσικου αεριου.
ειναι πιθανο, και το εισηγουμαι σαν παρατηρητης, οτι το μοντελο του ακελ, ειναι προτυπο [και οχι φτωχος αποικιακος συγγενης που αναζητα αλλου ιδανικα] το οποιο πρεπει να διερευνηθει για να διαφανει [και για την κυπρο και για αλλες αναλογες περιπτωσεις] τι μπορει να καμει [σε αναλογα πλαισια] μια μεριδα της κοινωνιας που κωδικοποιησε [πρωτοποριακα εστω] πολιτικα αριστερες θεσεις [θεσεις δηλαδη που ειναι ιστορικα απαραιτητες και αναποφευκτες μακροπροθεσμα, αλλα οι οποιες δεν γινονται ακομα κατανοητες - σε ενα συνεπη βαθμο- απο μια ηγεμονικη πλειοψηφια, λογω των εσωτερικων και εξωτερικων δυναμικων των υπαρχουσων εξουσιων].
οι δυσκολιες μπορει να ειναι αποτελεσμα του διλημματων του πλαισιου, των συγκυριων, αλλα και των ρηγματων που δοκιμασε να κανει η κυπριακη αριστερη προεδρια [σαν συλλογικη πραξη οχι απλα σαν ατομικη πρακτικη].
ισως το μελλον να καθοριζεται ακομα απο το παρελθον και να μην ειναι ακομα κατανοητη η εμπειρια που εζησαν μερικοι - και ισως το μελλον να βοηθησει με την διασαφηνιση του πλαισιου.
Disdaimona,
Εν ολίγοις και εν συντομία [όσο μπορέσω] τα εξής:
1. Δεν θα σχολιάσω αναλυτικά τα όσα γράφεις, αλλά θα περιοριστώ στο πνεύμα που μεταφέρεις [όπως ΕΓΩ το αντιλαμβάνομαι] της γραφίδας ΣΟΥ. Βασική άποψή μου είναι ότι για να υπάρξουν ουσιαστικές ριζοσπαστικές αλλαγές σε μιαν [αστική συντηρητική] κοινωνία όπως η κυπριακή, πρέπει να προκαλούνται ρήξεις τόσο με τα κατεστημένα, όσο και με τους λεγόμενους αστικούς θεσμούς. Προσωπικά θεωρώ ως αντιμαρξιστική τη φιλολογία των ΑΚΕΛικών στελεχών για υπεράσπιση των αστικών θεσμών, αλλά μ’ αυτό το θέμα θα καταπιαστώ λεπτομερώς σε προσεχή ανάρτηση μου.
2. Είναι προφανές ότι και η παλαιότερη και η ανανεωμένη [από προχτές] ανωτάτη ηγεσία τους ΑΚΕΛ δεν είναι σε θέση [και για αντικειμενικούς και για υποκειμενικούς λόγους] να προχωρήσει σε ρήξεις με τα κατεστημένα και να υιοθετήσει ρηξικέλευθες πολιτικές. Καθοριστικό ρόλο για την υιοθέτηση [ή όχι] πιο αριστερών πολιτικών θα παίξουν οι παρεμβάσεις της βάσης του Κόμματος τόσο προσυνεδριακά όσο και κατά το επικείμενο προγραμματικό συνέδριο του ΑΚΕΛ. Προσωπικά θα αναμένω τις Θέσεις για το Συνέδριο για να εκφράσω ολοκλήρωνες απόψεις.
3. Πέραν τούτων όμως κι όπως διερωτήθηκα και στο κυρίως κείμενο της ανάρτησης μου [αντιγράφοντας ΣΕ] “είναι [...] το ΑΚΕΛ καθαρά «εργατικό κόμμα»;”… Είναι μεν ένα Αριστερό Κόμμα [έχει μάλιστα και ως θεωρητικό υπόβαθρο, σύμφωνα με το Καταστατικό του, τον Μαρξισμό – Λενινισμό] με αντιεθνικιστικές, αντιιμπεριαλιστικές κι αντικαπιταλιστικές προσεγγίσεις και τοποθετήσεις, όμως τείνει να είναι σήμερα πιο πολύ ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα καθώς έχει μια ετερόκλητη κοινωνικοοικονομική βάση [μέλη, οπαδούς και ψηφοφόρους]... Και σίγουρα [αν το δούμε και υλιστικά] αυτή η κοινωνική του βάση παίζει σημαντικό ρόλο στον εγκλωβισμό του κόμματος σε συντηρητικές πολιτικές ή σε δεξιόστροφες πορείες και παρεκκλίσεις.
4. Θα μπορούσε το ΑΚΕΛ [υπό την παρούσα ανανεωμένη ηγεσία του] να υιοθετήσει πιο αριστερές ριζοσπαστικές πολιτικές με σοσιαλιστική [κι αν θες και κομμουνιστική φρασεολογία]... Πολύ δύσκολο, αν και η παρούσα άσχημη οικονομικοκοινωνική συγκυρία [ένεκα της καπιταλιστικής κρίσης] θα μπορούσε να λειτουργήσει θετικά προς αυτήν την κατεύθυνση.
5. Σ’ αυτή, λοιπόν, τη συγκυρία αλλά και με δεδομένο ότι ο αντικομμουνισμός εξακολουθεί να είναι κυρίαρχος και στον τόπο μας [στην Κύπρο ο αντιΑΚΕΛισμός βρίσκεται εδώ και εμρικαλ χροναι στα high του] αλλά και περιφερειακά και ευρωπαϊκά, το ΑΚΕΛ πρέπει να επιδιώξει τη δημιουργία νέων συμμαχιών [και μετώπων] με ξεκάθαρο αντι-νεοφιλελεύθερο, αντι-μνημονιακό και ενάντια στις πολιτικές λιτότητας περιεχόμενο. Αυτές οι συμμαχίες πρέπει πρώτιστα να τροχοδρομηθούν σε κοινωνικό και συνδικαλιστικό επίπεδο [γι’ αυτό και το ΑΚΕΛ πρέπει να αναθεωρήσει την αρνητική του συμπεριφορά απέναντι στα κοινωνικά κινήματα που δεν ελέγχει ή/και καθοδηγεί] κι ακολούθως σε πολιτικό επίπεδο αν το επιτρέπουν τα πολιτικά δεδομένα και κυρίως αν έχουν επέλθει αλλαγές ουσίας στον πολιτικό/κομματικό χάρτη της Κύπρου...
6. Κι επειδή όλα τα πιο πάνω ορίζουν ένα κλίμα κι ένα περιβάλλον πολύπλοκο και περίπλοκο προσωπικά δεν προχωρώ σε ισοπεδωτικές και μηδενιστικές προσεγγίσεις για το ΑΚΕΛ. Προσδοκώ ότι θα κινηθεί αριστερότερα [και κάνω ότι μπορώ γι’ αυτό] αλλά δεν θα το εξαποστείλω και στο πυρ το εξώτερο... Και πιστεύω ότι πι πλείστοι ΑΚΕΛικοι που θέλουν να δουν το ΑΚΕΛ να ακολουθεί μια πιο αριστερή πορεία είναι εκεί μαζί του. Αποχωρούν, αποστασιοποιούνται και φεύγουν συνήθως αυτοί που το θέλουν να κινείται δεξιότερα - και εθνικιστικά και ξενοφοβικά και “ευρωπαϊκά” και νεοφιλελεύθερα.
7. Τέλος, ποια η διαφορά μεταξύ της Ειρήνης Χαραλαμπίδου και της Λιάνας Κανέλλη; Έχω την άποψη ότι μπορεί να ισχύει και για την Κανέλλη αυτό που λες για την Χαραλαμπίδου για τις «τηλεοπτικές περσόνες» και για το ότι «... οι αριστεροι κρεμμουνται που τες τηλεορασεις τζαι θελουν να απολαμβανουν τηλεοπτικες μάχες νομιζομενοι πως καμνουν εργατικο αγωνα...»
8. Το αρχικό «εν ολίγοις» μου έγινε τελικά «εν πολλοίς»...
ΒΑΣΩ ΚΟΝΤΗ,
Καλά κρασιά!!!
Τζιαι καλόν Νέον Γρόνον να ΄χουμεν!
Με την παρέμβαση και τις τοποθετήσεις του ο Ανώνυμος σχολιογράφος μας [σχόλιο με ημερ. 22/12/13 - 3:07 μ.μ.] δίνει έμφαση στο «πλαισιο» μέσα στο οποίο τεκταίνονταν και εξακολουθούν να τεκταίνονται διάφορα [πολιτικά] γεγονότα στην Κύπρο και τον ρόλο της κυπριακής Αριστεράς και δη του ΑΚΕΛ σ’ αυτά. Κι επίσης ότι αυτό το «πλαισιο» είναι διαφορετικό από τα «ελληνικα [ή/και άλλα] πλαισια»…
Κι όταν λεμε «πλαισιο» βασικά εννοούμε τις κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές συνθήκες σε συγκεκριμένο χωροχρόνο, δηλ. το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον [τόσο τοπικά όσο και περιφερειακά ή και ευρύτερα] μέσα στο οποίο λαμβάνουν χώρα και εξελίσσονται τα διάφορα γεγονότα, καθώς και την ιστορία και τις εμπειρίες του κάθε πολιτικού φορέα και δη αυτών της Αριστεράς. Απ’ αυτό εξυπακούεται ότι τα πράγματα θα είναι διαφορετικά από τόπο σε τόπο και κατ’ επέκταση και οι [αριστερές] [πολιτικές διαφορετικές. Δεν υπάρχουν συνταγές και κοστούμια ready-made! Οι λανθασμένες εκτιμήσεις συνήθως οδηγούν και σε λανθασμένες αποφάσεις. Η τραγική και παράλληλα ηρωική ιστορία μιας σειράς κομουνιστικών κομμάτων με εκατόμβες θυμάτων [όπως του Ιράκ, του “Τουντέχ” του Ιράν, του Σουδάν, της Ινδονησίας, του Αφγανιστάν] δείχνουν ότι είναι πολλά εκείνα που πρέπει να προσμετρούνται πριν την τελική «έφοδο στον ουρανό».
Από την άλλη όμως, τα πράγματα δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν από μόνα τους «αν δεν πάρουμε μέτρα κ’ εμείς». Δεν μπορεί αν συμβιβαζόμαστε συνεχώς με τα κατεστημένα μέχρι ν’ αλλάξουν οι ευλοημένες οι συνθήκες! Λόγου χάριν, δεν μπορούμε συνεχώς να φοβόμαστε τη σύγκρουση με το θρησκευτικό αίσθημα του κόσμου [συμπεριλαμβανομένων και πολλών Αριστερών] και να μην προχωράμε ως Αριστερά σε απομυθοποίηση της Θρησκείας και της Εκκλησίας...
Σύντροφε Aneforiwn, συμφωνώ πως σ’ ένα αριστερό κόμμα η κύρια σημασία πρέπει να δίνεται στις συλλογικές αποφάσεις και πολιτικές και όχι στα πρόσωπα, αν και παίζει ρόλο αν ο καθένας είναι στη κατάλληλη θέση, ή αν έχει τις ικανότητες, ή που στέκει ιδεολογικά.
Ήταν αναμενόμενο πως κάποιοι θα έβρισκαν την ευκαιρία να ρίξουν τα βέλη τους κατά του ΑΚΕΛ, διότι γι’ αυτούς ότι και αν κάνει το ΑΚΕΛ είναι λάθος, έχει σκοπιμότητες και είναι αποτέλεσμα ραδιουργιών.
Όπως είπε χτες ο σ. Άντρος Κυπριανού στον ΑΣΤΡΑ, ο Νίκος Κατσουρίδης του ανάφερε πριν τις προεδρικές εκλογές τον προβληματισμό του, κατά πόσο έπρεπε να αποχωρήσει για να αναλάβουν νεότεροι. Εξάλλου έκλεισε τις τρεις θητείες στη βουλή που προνοείται από τους κανονισμούς λειτουργίας. Αν κάποιος μείνει πολλά χρόνια στη θέση του κατηγορείται ότι δεν αφήνει να ανελιχτούν νέα στελέχη, πως αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η θέση και το συμφέρον του. Αν έστω και για λόγους συνταξιοδότησης αποχωρήσει, τότε κατηγορείται η ηγεσία ή στην προκειμένη περίπτωση ο Χριστόφιας (που φταίει για όλα), ότι τον έφαεν, ότι τον έριξε σε δυσμένεια κ.λπ.
Γιατί ξεχωρίζουν αυτούς τους συντρόφους που ήταν στο κυβερνητικό σχήμα; Ήταν κακό δηλαδή που ανάλαβαν αυτές τις θέσεις; Νομίζω πως απόκτησαν εμπειρίες και αυτό είναι θετικό και θα βοηθήσει το κόμμα στην πορεία του. Ή μήπως αυτοί οι σύντροφοι με τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση τέθηκαν εκτός κόμματος και δεν έχουν δικαίωμα στην ανέλιξη στην κομματική ιεραρχία;
Η προσωπική επαφή είναι πολύ σημαντικό μέρος της ενημέρωσης του λαού για τις θέσεις του κόμματος, όμως το ράδιο και κύρια η τηλεόραση είναι κάθε λεπτό για 24 ώρες την ημέρα στο σπίτι του καθενός και αν τα στελέχη του ΑΚΕΛ δεν συμμετέχουν σε συνεντεύξεις και συζητήσεις και δεν απαντούν στους πολιτικούς αντιπάλους, πως θα γίνουν κατανοητές οι θέσεις και πολιτικές του κόμματος; Ακόμα και η συμμετοχή στα ΜΜΕ για κάποιους είναι κακό, επιλήψιμο και αντιιδεολογικό.
Θεωρώ πως έχει μεγάλη σημασία η συζήτηση που θ’ ακολουθήσει στις κομματικές οργανώσεις βάσης και στο συνέδριο και πιο θα είναι το αποτέλεσμα.
Φίλε Σολιάτη,
Είναι απόλυτα φυσιολογικό σ’ ένα ζωντανό οργανισμό όπως το ΑΚΕΛ να υπάρχουν [και σε κατώτερο και σε ανώτερο επίπεδο] και διαφορετικές απόψεις, προσεγγίσεις και θεωρήσεις πάνω σε ποικίλα θέματα και ζητήματα. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι διαφορετικές Θέσεις προκαλούν με τη σειρά τους Αντι-Θέσεις κι αυτές ίσως και Αντιπαρα-Θέσεις κι ίσως κι Αντιπαλότητες. Η τέχνη είναι ως Αριστεροί να πετυχαίνουμε [με τρόπο διαλεκτικό τρόπο] τη Συν-Θέση για να μπορούμε να πορευόμαστε χωρίς μεμψιμοιρίες και εσωστρέφειες παρακάτω...
Από την άλλη εκείνο που λείπει από το ΑΚΕΛ είναι η θεωρητική επεξεργασία [στη βάση της μαρξιστικής μας ιδεολογίας] διαφόρων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στην κυπριακή κοινωνία. Κι έχει δίκιο η Disdaimona όταν διερωτάται [έστω και θυμοθκιάρικα] «ποιός έχει καμει θεωρητική δουλεια […] στο ΑΚΕΛ»… Παρακολούθησα την περασμένη Πέμπτη [όπως ανάφερα και σε σχόλιο μου στην προηγούμενη ανάρτηση μου link: http://aneforiwn.blogspot.com/2013/12/1802013-irish.html?showComment=1387482562592#c5886285698357140200] την ομιλία του Άντρου Κυπριανού στη Βουλή για τους Προϋπολογισμούς και ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ δεν αναφέρθηκε σε καπιταλιστική κρίση!
Ο σιειρόττερος αντικομμουνισμός γίνεται που τζιείνους που χωρίζουν τους κομμουνιστές σε καλούς (όπως τους ίδιους) τζιαι σε κακούς .
Μιά που τες διαφορές μεταξύ της Κανέλλη τζιαι της Χαραλαμπίδου είναι ότι η μια φορεί σταυρούδιν τζιαι η άλλη όχι.
Καλά κρασιά και καλόν πάσκαν να φτάσουμεν.
Aceras,
Αν θα το γυρίσουμε κι αλλού, η μια εξακολουθεί να είναι και Ωραία Γυναίκα!
Η Κανελλη ομως κεδριζει στον κομμωτικο τομεα, ακομα και εγιω σκεφτομαι να το υιοθετησω το κουρεμα της.
Παντως αν εχουμε την εντυπωση οτι με το να συμμετεχουν τα στελεχη του ΑΚΕΛ σε αστικες τηλεοπτικες (και ραδιοφωνικες) συναντησεις, προσπαθωντας να απευθυνθουν σε ενα αστικα σκεπτομενο ακροατηριο, και παραγραφοντας οτι τα ΜΜΕ ειναι εργαλεια του συστηματος που αποδομησαν το ΑΚΕΛ με τα ψευδοπρωτοσελιδα τους και τις ψευδοειδησεις τους, δινουμε την δυνατοτητα στο κοσμο να ακουσει τις θεσεις μας νομιζω πλανομαστε πλανην.
Μια ηγεσια που θα ειχε την ελαχιστη αξιοπρεπεια και το ελαχιστο θαρρος θα εκυρηττε πολεμο στα ΜΜΕ. Ειδικα μετα τα οσα εγιναν με το Μαρι.
Επειδη ομως αυτοι που ηγουνται του κομματος εχουν χασει εντελως την μαππα και ειναι εντελως αβουλα πλασματα, συνεχιζουν να μην ερχονται σε ρηξη με το κατεστημενο.
Θυμουμαι ακομα τζιντη ανακοινωση του Λουκαιδη που ελεγε οτι ο αρχιεπισκοπος "δεν εσεβαστηκε την σημερινη γιορτη της ορθοδοξιας..".
Απλα δεν μπορουν. Καποια ατομα ειναι απλα στρατιωτες, χωρις προσωπικοτητα, χωρις βουληση, χωρις οραμα.
Ειμαι σιουρος οτι εν τα καλλυτερα πλασματα του κοσμου αλλα ενας κοσμος που εν αναποδα εν χρειαζεται καλα πλασματα. Χρειαζεται ατομα που να εχουν το θαρρος να παρουν την κοινωνια μπροστα, να πολεμησουν τα κατεστημενα και να αλλαξουν τον κοσμο.
Οι σημερινοι της ηγεσιας δεν μπορουν να παρουν τιποτε μπροστα, ουτε να φερουν την αλλαγη σε τουντο τοπο. Γιατι απλα εμαθαν στην ασφαλεια του κομματικου μηχανισμου. Γιατι εμαθαν οτι το καθηκον τους ειναι να λαλουν ναι. Γιατι εμαθαν να ζουν στον καπιταλισμο και να μην τολμουν καν να μιλησουν για την ανατροπη του.
εννοειται οτι πρεπει να ταραξει καποιος/οι τζαι το ποϊν τους..:)
απλα τζηνο που σκεφτομαι εν αν μπαινει μια αμυντικη θεση την στιγμη που ηδη εσιει καταφερει ενα ρηγμα-βημα μπροστα η κυπριακη αριστερα, τζαι πρεπει να δει ινταλως εν να κινηθει η κοινωνια στο επομενο διαστημα οταν κατσει η σκονη που την επιθεση που εδεχτηκεν η αριστερα [τζαι για το κυπριακο τζαι για την επιμονη της να υπερασπιστει το "κοινωνικο κρατος" τζαι στο να ανοιξει πρακτικα το θεμα του φυσικου αεριου σαν της βασης αλλου οικονομικου μοντελου που διαπλεκεται τζαι με την οικονομια τζαι το κυπριακο κλπ]...
επειδη συμφωνω οτι το θεμα εν η συλλογικοτητα τζαι οϊ τα ατομα,
νομιζω το αξιοσημειωτο εν οτι μια σημαντικη μεριδα της κοινωνιας εκαμεν τα βηματα που εγιναν τα προηγουμενα χρονια, κρατωντας σωστες θεσεις σε ενα περιπλοκο κουβαρι..ηταν μια συγκλιση θεσεων που εν βαση του μελλοντος - ολων οϊ μονο της αριστερας..
τζαι εν ενδιαφερον οτι υπηρξε τουτη η κινηση που μιαν μεριδα της κοινωνιας σε ενα δυσκολο πλαισιο που σε αλλες χωρες κυριαρχει η αποκλιση παρα οι συγκλισεις..εν ευκολο να εισαι λ.χ. εναντια στην τροικα αλλα τζαι απορριπτικος..το να εισαι εναντια στην λιτοτητα αλλα τζαι υπερ της λυσης, θελει τζαι γενναιοτητα αμα εσιεις απεναντι σου ολο το κατεστημενο..
αλλα εν διπλα σημαντικο αμα ενεν απλα θεσεις μικρων [εστω τζαι αν εχουν δικαιο] ομαδων αλλα ενος ειδους ιστορικου πολιτικου χωρου που καλυφκει το ενα τριτο τουλαχιστον της κοινωνιας..
η εκτιμηση του οτι εγινε
ενεν για να υπαρχει εφησυχασμος ..αλλα για να να κατανηθει το επομενο βημα τζαι οι στρατηγικες θωρωντας το πλαισιο - το οποιο αλλαξεν νομιζω ακριβως γιατι υπηρξε ηδη μια κινηση που ενα κινημα που εν φορεας των συγκλισεων..
σιουρα χρειαζεται σκεψη κλπ..αλλα εν σημαντικο να προσδιορισει καποιος που ενι..διοτι αν ενα κινημα/χωρος εν ηδη μπροστα, παρα τις επιθεσεις, πρεπει να δει πως προετοιμαζει το πλαισιο για να προχωρησει ενα ειδος ηγεμονικης συγκλισης..
ενεν θεμα κομματος η ατομων μονον..
νομιζω εν θεμα ευρυτερο..χωρου κοινωνικο-πολιτικου..
αλλα τζαι του πως κινεται τζαι πως αναποφευκτα θα κινηθει η κοινωνια..
Δεν ξέρω αν οι συντελεστές των ντοκυμαντέρ zeitgeist τοποθετούν τον εαυτό τους στην Αριστερά, αλλά μου φαίνεται, ότι μιλούν πολύ πιο αριστερά και από το ΑΚΕΛ και ίσως και από το ΚΚΕ. Πεθύμησα τον αριστερό λόγο. Πεθύμησα επαναστατικές δράσεις. Ζω στην Κύπρο και χάνω πολλά επεισόδια από το ΚΚΕ. Βλέπω το ΑΚΕΛ πολιτεύεται ήπια, σχεδόν νωχελικά, για να μη χάσει την αστικοποιημένη πλέον μάζα των ψηφοφόρων του. Πρέπει να προσέξει μη χάσει τους ζηλωτές. Δηλαδή την καρδιά του.
Ως συνήθως κινούμαστεν στη σφαίρα του φαντασιακού ή στη σφαίρα του λαϊκισμού...
π.χ. Το ΑΚΕΛ καλύπτει τον χώρο των κομμουνιστών και της ριζοσπαστικής αριστερας...μα σε ποιά βαση το λεμε τουτον; Στη βαση του προγραμματος του κόμματος; Στη βαση των πολιτικών του συμμαχιών; Το ΚΚΕ ανήκει στην Πρωτοβουλία των Εργατικών και κομμουνιστικών κομμάτων, ο ΣΥΡΙΖΑ στο ΚΕΑ. Το ΑΚΕΛ ουτε στο ενα ανηκει, ουτε στο αλλο μεχρι στιγμής.
Εν πολλά πιθανόν με τες Ειρηνες και την νεα ηγεσια να καταληξει στην Σοσιαλιστική Διεθνή παρέα με τον Γιωργάκη...ούτε στο ΚΕΑ θα μπει, ουτε στην Πρωτοβουλία...
Τωρά αν η Ειρήνη δεν φορεί σταυρουδάκι και επισης ειναι ομορφη ενώ η Λιάνα δεν εν ομορφη και φορεί σταυρουδάκι, τί να πω; Απόν αντρέπεται; Ποιός γεμωνει τες εκκλησιες της κυπρου, εν μονο οι δεξιοί αραγε; Ασε που αν το παρω τζαι σεξιστικά, οπως τιθεται δαμε, ουτε εμας μας αρεσκουν τα τζελια πας τα μαλλια, οι κοστουματοι τζαι χλιδάτοι μας βουλευτες...
Παρεμπιπτόντως, με το ΦΠΑ του Τζοβάνι τί θα γίνει; Εν τζαι τουτον μες τα κυπριακά πλαισια; Εν ποινικον αδικημα να χρωστας το ΦΠΑ...κόσμος εν φυλακη για 5 και 10 χιλιαδες χρωστουμενα, οχι για ενα εκατομμύριο +...
Τί λεει το προγραμμα του κόμματος, εν στα πλαισια του αγώνα ο Τζοβαννις; Τζαι πως θα βαλουμε θεμα να πληρωσει η πλουτοκρατια ειδεμη να μπει φυλακη, αφου ετσι θα στειλουμε φυλακη τζαι ενα δικο μας;
όσο για τον αντι-κομμουνισμό, ασεν καλα η Ε.Ε, το ΝΑΤΟ, τζαι οι ανεξοδες οφκερες λεξεις της κυπριακης αριστερας για αντίσταση...
φυσικα περί ορέξεως...εγω ειμαι Λεμεσιανή...σαν Λεμεσιανη εν θεωρώ αξιοπρεπες να χειροκροτώ ή να στηρίζω τον Γεωργίου...αν παλε εσας καμνει σας, το προβλημα εννε δικο μου.
Υγεία...
Έννεν τα προσωπα εν το προγραμμα του κόμματος και οι αποφασεις των συνεδρίων...
ε καλάν εμεις εν βρίσκουμεν διαφορες δηλαδη στην εκλογη του Νικόλα αντί του Μαριου, επειδη το ΔΗΚΟ εσιει προγραμμα τζαι αποφασεις συνεδρίου;
τα προσωπα εννε φορεις πολιτικών θέσεων; τα προσωπα εννεν εξουσιοδοτημενα να παιρνουν ενα σωρο αποφασεις μεταξύ των συνεδρίων; τα προσωπα π.χ της κεντρικης επιτροπης εν εχουν το δικαιωμα να διοριζουν τα μελη του π.γ και της γραμματειας μεταξυ των συνεδριων τζαι ετσι να καθοριζουν εμμεσα τζαι την γραμμη του κομματος;
οξα εν της παπαθκιας τα ξυλα, μονο το ΑΚΕΛ εν υπερανω προσωπων, το ΔΗΚΟ, το ΔΗΣΥ εννενι;
Μα ποιον περιπαιζουμεν τζαι παντα εχουμεν την υπεροψία ότι οι αλλοι εν τζαι διαθεσιμοι να τους περιπαίζουμεν;
όσο δε για την υπεροψια εγινεν καθεστως πκιον...τζαι Ασέρα το υφος σου ειναι μαστ πλεον για τους ηγεγτες της αριστερας τζαι εντος των τειχων...
...μα ακόμα να απαντήσει ο Ασέρας αν ο Τζοβάννι εν ομορφος και δεν φορει σταυρουδακι;...
Ο Τζιοβανης εν καλος αλλα ενεν Πανικκος(Σταυριανος)
Οι εταιρείες του βουλευτή του ΑΚΕΛ κ. Χριστάκη Τζιοβάννη όφειλαν μέχρι τον Νοέμβριο περίπου €540.000 ως φόρο ακίνητης ιδιοκτησίας ενώ μέχρι πρόσφατα οι οφειλές των εταιρειών στον ΦΠΑ άγγιζαν, σύμφωνα με πληροφορίες, το €1 εκατ.
Εγώ ρωτώ πως θα προωθήσει το ΑΚΕΛ - τάχα τωρά - την πολιτική για δίωξη της πλουτοκρατιας που δεν πλερώνει τους φόρους της...εννα προτείνουν να κάτσει μέσα ο βουλευτής τους; Διότι εν ποινικόν αδίκημα να μεν πληρώνεις φόρους...τί λαλει η "ανανέωση" στελεχών; Ξα μόνον ο κοινοβουλευτικος εκπρόσωπος ήταν επειγον να αλλάξει άρον άρον, α σόρυ εν εθελοντικα που ήθελεν, ο μεγαλοντιβέλοπερ εν ήθελεν "εθελοντικά" να δώσει την έδρα;;;...
εκτός αν εν όμορφος γι αυτο πρέπει να μεινει στον αγώνα....επειδή πάει τακτικά στο χάι κλας ινστιτούτο αισθητικής στην Έγκωμη της κυρίας Μάρως - 300 ευρώ η επίσκεψη, τζαι εννεν κανένας άσιημος τζαι απεριποίητος σαν την Αλέκα ας πούμε, που εν πάει σε ινστιτούτα αισθητικής της πλουτοκρατιας γιατι στον λοαρκασμο της εσιει 0,39 σεντς...!!!!
εν του Ασέρα τζαι του Ανευ που απαντώ Ζεπ, για να μεν παρεξηγηθούμεν...
ZEP,
Επειδή τη μερίδα του λέοντος από τον τωρινό χρόνο μου για σχόλια θα την αφιερώσω για να σχολιάσω στις θυμωθκιάρικες [και πάλι] παρεμβάσεις της Disdaimonaς, θα περιοριστώ μόνο στο να πω ότι συμφωνώ σε γενικές γραμμές με το πνεύμα των λεγομένων ΣΟΥ και δη στο κομμάτι που αφορά την ήπια και αμυντική στάση των στελεχών του Κόμματος όταν παρουσιάζονται στα ΜουΜουΕ.
Θα διαφωνήσω όμως μαζί ΣΟΥ στο ότι «... τα στελεχη του ΑΚΕΛ [δεν πρέπει να συμμετέχουν] σε αστικες τηλεοπτικες (και ραδιοφωνικες) συναντησεις»… Τα ράδια και οι τηλεοράσεις πρέπει να χρησιμοποιούνται και μάλιστα με δυναμικό και επιθετικό τρόπο... Ας πούμεν, όπως κάμνει ο βουλευτής Λάρνακας Γιώργος Γεωργίου, ή και η Ειρήνη Χαραλαμπίδου, έστω κι αν αυτής τής λείπει το ιδεολογικό υπόβαθρο και διάφοροι που δεν την πάνε...
Επίσης να τονίσω ότι τους εργατικούς αγώνες ΔΕΝ τους κάνουμε γραβατωμένοι και κουστουμαρισμένοι, ούτε μιλούμε για επαναστάσεις και εξεγέρσεις με κουστούμια και γραβάτες...
Μπολσεβίκε,
Λυπάμαι αλλά δεν έχω δει τα «ντοκυμαντέρ zeitgeist», γι’ αυτί δεν μπορώ να τοποθετηθώ για την αριστεροσύνη των «συντελεστών» τους...
Ένας παράγοντας που κρατά την κοινωνία μας στη συντήρηση, είναι το εκκλησιαστικό κατεστημένο, η θρησκοληψία, ακόμα και μεγάλου μέρους της αριστεράς. Συμφωνώ πως πρέπει να είναι από τους κύριους στόχους της αριστεράς ν’ αλλάξει αυτή την κατάσταση. Ένας τρόπος είναι εκπομπές από τον ΑΣΤΡΑ όπως αυτές http://istorikesdidromes.blogspot.com/2013/12/blog-post.html
Και άλλα παρόμοια βήματα, αλλά και με τον λόγο και τη στάση της ηγεσίας της αριστεράς καθώς και του καθένα που συνειδητοποιεί αυτή την κατάσταση..
Η υπεράσπιση αστικών θεσμών μερικές φορές χρειάζεται για την προστασία του κόμματος από την διχτατορία και τον φασισμό.
Φίλε Σολιάτη,
Γράφεις: «Η υπεράσπιση αστικών θεσμών μερικές φορές χρειάζεται για την προστασία του κόμματος από την διχτατορία και τον φασισμό.» --- Διερωτούμαι: Αντιμετωπίζουμε αυτούς τους καιρούς τέτοιους κινδύνους;
Disdaimona,
Το πρώτο ΣΟΥ σχόλιο το ονόμασες «καλοπροαίρετο», κι όντως έτσι το ανέγνωσα. Και η απάντηση μου από 7 σημεία [ στο σχόλιο μου με ημερ. 22/12/13 - 3:12 μ.μ.] κινήθηκε [νομίζω] μέσα στο ίδιο πνεύμα... Κι εκεί που περίμενα ότι τυχόν ανταπάντηση ΣΟΥ θα ήταν στο ανάλογο πνεύμα [για να κάμουμεν μιαν παραγωγική συζήτηση], ΕΣΥ αρπάχτηκες από μιαν κουβέντα που είπεν ο Aceras τζιαι μιαν άλλη δική μου [με την οποία υπονοούσα ότι η Ειρήνη Χαραλαμπίδου εξακολουθεί να είναι και Ωραία Γυναίκα] για να ΜΑΣ κάμεις μαθήματα [τζιαι μάλιστα με θυμοθκιάρικο ύφος] Αριστερής συμπεριφοράς και να κατηγορήσεις ΕΜΕΝΑ εμμέσως πλην σαφώς για σεξισμό... [Εξ άλλου όπως είπες τζιαι στον ZEP, «εν του Ασέρα τζαι του Ανευ που απαντάς...»]…
Αλήθεια όμως, πού είδες τον σεξισμό; Έκρινα τις ικανότητες της Χαραλαμπίδου ή της Κανέλλη στη βάση της εξωτερικής τους εμφάνισης/ομορφιάς; Απαγορεύεται σ’ έναν Αριστερό ή ακόμα και σ’ έναν Κομμουνιστή [ΕΓΩ δηλώνω απλά Αριστερός, κι ας εξεγερθεί και πάλι ο αγαπητός σχολιογράφος Fristuti] να υμνήσει τη Γυναικεία [Φυσική] Ομορφιά ή να πει ότι αυτή η Συντρόφισσα είναι Όμορφη; [Παρεμπιπτόντως και Αλεξάντρα Μπαλού είναι Ωραιότατη!]... Μίλησα ΕΓΩ για κομμωτήρια ή για «χάι κλας ινστιτούτα αισθητικής», ή υπαινίχθηκα ότι «η Αλέκα εν απεριποίητη»; Από πού πηγάζει αυτή η αμυντική συμπεριφορά και η φοβία να εξυμνήσουμε το ωραίο; Θα κατηγορηθούμε για μικροαστικές συνήθειες; Προφανώς «ως κομμουνιστές δεν μπορούμε να διαθέτουμε χρόνο για τέτοια μικροπράματα», ΜΑΣ παρεκκλίνουν από τη μάχιμη αγωνιστική δράση!
Και μερικά σχόλια και ερωτήματα για κάποια άλλα επιμέρους ζητήματα:
1. Πού είπα ΕΓΩ ότι «το ΑΚΕΛ καλύπτει τον χώρο των κομμουνιστών και της ριζοσπαστικής αριστερας...»; Εκείνο που ΕΓΩ είπα είναι ότι «το ΑΚΕΛ [...] τείνει να είναι σήμερα πιο πολύ ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα καθώς έχει μια ετερόκλητη κοινωνικοοικονομική βάση [μέλη, οπαδούς και ψηφοφόρους]...»
2. Για τον Τζιοβάνη [και τις εταιρείες του] εξέφρασα μιαν πρώτη άποψη μου [σύντομη μεν αλλά επί της ουσίας] σε σχόλιο μου στην προηγούμενη απάντηση μου – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2013/12/1802013-irish.html?showComment=1387560504782#c9050637704383990254
3. Το ΑΚΕΛ [αν δεν κάμνω λάθος] συμμετέχει ή συνεργάζεται [στο Ευρωκοινοβούλιο] στην Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωμένης Αριστεράς/Βόρειας Πράσινης Αριστεράς. Δεν θα σχολιάσω την τοποθέτηση ΣΟΥ ότι το ΑΚΕΛ «εν πολλά πιθανόν με τες Ειρηνες και την νεα ηγεσια να καταληξει στην Σοσιαλιστική Διεθνή παρέα με τον Γιωργάκη», γιατί ΔΕΝ αποτελεί πολιτική τοποθέτηση αλλά κακεντρέχεια!
4. Αν κατάλαβα καλά συγκρίνεις και εξισώνεις τον Νικόλα τζιαι τον Μάριο του ΔΗΚΟ με την Κεντρική Επιτροπή του ΑΚΕΛ, ή ακόμα και τον τρόπο που εκλέγησαν οι πρώτοι με τον τρόπο που η Κ.Ε. του ΑΚΕΛ προχώρησε στις πρόσφατες αλλαγές στα συλλογικά σώματα του Κόμματος;
5. Διερωτούμαι γιατί συνεχώς αισθάνεσαι ότι σε «περιπαιζουν» εκεί στο ΑΚΕΛ…Ανασφάλειες;
6. Τέλος, επειδή κάπου [νομίζω σε κείμενο ΣΟΥ στο Blog ΣΟΥ] άφησες και αιχμές για την γενικότερη στάση και συμπεριφορά του Κόμματος και συγκεκριμένων στελεχών του [όπως ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας] απέναντι στον Νίκο Κατσουρίδη, το ζήτημα πρέπει να το δούμε και αν το κρίνουμε πολιτικά κι οπωσδήποτε όχι στη βάση των δημοσιευμάτων του “Πολίτη” ή της “Αλήθειας”... Και μ’ αυτό δεν υπονοώ, ούτε και υποβάλλω ότι τα πράματα κύλησαν τέλεια σ’ αυτό το κεφάλαιο...
Δηλαδη συντροφοι με το να πηαινουν τα στελεχη του ΑΚΕΛ στον κυριο Καρεκλε ή τον αλλον τον πρωινον χαζιοβιολη και να κατεβαζουν το επιπεδο τους για να συζητησουν και να προσπαθησουν να πεισουν με αστικους ορους και τροπο σκεψης, θεωρειτε οτι ωφελει σε κατι την κοινωνια μας?
Πως μπορεις να συζητησεις σε ενα πανελ οπου κυριαρχει η μικροαστικη κοσμοθεωρηση? Πως μπορεις να συζητας με αδκιαβαστους και επιφανειακους και εντεταλμενους αθλιοδημοσιογραφους?
Λιο μετα το κουρεμα ηταν ο Γουλιαμος στο ρικ και ελεγε για την ευρασιατικη ενωση και τα οσα συμβαινουν στον κοσμο μας και τον διακοπτει η Αιμιλια για να του πει να τα φηκει τουτα να ερτει στα σημερινα μας προβληματα.
Μπορεις να συζητησεις με την/τον καθε χαζοβιολα/η?
Δεν ωφελει σε κατι. Εθελοτυφλουν εκει στην ηγεσια. Γιατι οταν μπαινεις στο παιχνιδι να συζητας και να προσπαθεις να πεισεις με αστικους ορους τοτε θα κριθεις και με αστικους ορους.
Επιβαλλεται να προωθηθει η ταξικη κοσμοθεωρηση στο κοσμο. Ο σοσιαλισμος θα λυσει μια και καλη τα καθημερινα του προβληματα.
Η αστικοποιηση των παραδοσιακων αριστερων ψηφοφορων ειναι το χειροτερο πραμα που θα μπορουσε να συμβει. Ας ξυπνησουν στη ηγεσια πριν να ειναι αργα.
ZEP,
Μια συζήτηση, τουλάχιστον όταν ο καλεσμένος από πλευράς ΑΚΕΛ είναι μόνος του [π.χ. στις περιπτώσεις που ο συνεντευξιαζόμενος είναι ο Γενικός Γραμματέας του Κόμματος] δεν μπορεί να γίνει υπό άλλους όρους, ας πούμεν ταξικούς; Αυτό όμως προϋποθέτει αλλαγή πολιτικών...
Στον Αστρα μπορει.
Εννα παεις πχ στον Τσουρουλη για να σε ρωτα αν εστρωσες κοκκινο χαλι του Βγενοπουλου?
Ειπαμεν, εκτος απο αστικα σκεπτομενοι χαζοβιοληδες ειναι και εντεταλμενοι. Πιονια του συστηματος.
Αν θελουν να επικοινωνησουν με τον κοσμο να πηαινουν στις λαικες οργανωσεις να μιλουν μαζι του.
Η Κυπρος εν μιτσιης τοπος, ειναι πρακτικα πολυ ευκολο να γινονται συναντησεις σε τακτικη βαση με τον κοσμο.
Σ’ αυτό έχεις απόλυτο δίκιο! Τζι’ άμα κόψουν τζιαι το να παρευρίσκονται σε κάτι άσχετα μνημόσυνα τζιαι γκαλά parties κι άλλες (μικρο)αστικές συνάξεις θα έχουν και παραπάνω χρόνο...
Από τη στιγμή που τα πάνελ των ΜΜΕ αποτελούν τα πιο σημαντικά ίσως βήματα έκφρασης και προβολής μηνυμάτων και είναι εκείνα που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την αντίληψη της χειραγωγούμενης «κοινής γνώμης» (τα εισαγωγικά μπήκαν συνειδητά) πιστεύω ότι η συμμετοχή σ’ αυτά των εκπροσώπων του ΑΚΕΛ είναι μονόδρομος. Με όλους τους κινδύνους και τις παράπλευρες συνέπειες που αυτό συνεπάγεται. Δυστυχώς ή ευτυχώς η εποχή που ο κόσμος σχημάτιζε άποψη μόνο από τα συνθήματα στα συλλαλητήρια έχει περάσει. Τώρα από τα ΜΜΕ σχηματίζει άποψη. Αποξένωση της αριστεράς από αυτά θα τη μετατρέψει σε ένα είδος κοινότητας Άμις, ξεκομμένης από την υπόλοιπη κοινωνία. Να ξεκόψουν από τις μικροαστικές συνήθειες και νοοτροπίες ναι, αλλά να ξεκόψουν από τα ΜΜΕ όχι, σε καμιά περίπτωση.
Η συμμετοχή τους όμως στα διάφορα πάνελ πρέπει να είναι άριστα προπαρασκευασμένη και τεκμηριωμένη και όχι ερασιτεχνική όπως ήταν μέχρι τώρα. Αυτό εννοούσα με τα σχόλια μου στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση σ’ αυτό το blog, για την ανάγκη δημιουργίας ενδοκομματικών υποδομών για την επικοινωνιακή πολιτική του ΑΚΕΛ. Έτσι θα αντιμετωπιστεί και η κακοπιστία του κάθε Καρεκλά, Τσουρούλη, Κενεβέζου κ.ο.κ. Ο κόσμος που διαθέτει πέντε δράμια κρίση θα αναγνωρίσει και θα εκτιμήσει τον τεκμηριωμένο και στοιχειοθετημένο λόγο. Την αποχή και τη σιωπή όχι.
Σε ότι αφορά την Ειρήνη, δεν έχω την παραμικρή ψευδαίσθηση για το ποια είναι και από πού προέρχεται. Όμως σταθμίζοντας όλα τα δεδομένα, θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή δίνει αξιόλογες μάχες, με προσωπικό κόστος κάποιες φορές, που δεν πρέπει να παραγνωρίζεται. Προσπαθεί να παρουσιάζεται τεκμηριωμένη και γενικά προσφέρει σημαντικά ενάντια στο πόλεμο που κάνει η κυβέρνηση και το δεξιό κοινωνικοοικονομικό κατεστημένο αυτού του τόπου για χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Κάποια πράγματα πρέπει να τα εκτιμούμε σωστά.
Σύντροφε, μπορεί να μην υπάρχει άμεσα κίνδυνος από τον φασισμό ή την δικτατορία, όμως να μη ξεχνάμε πως γίνεται προσπάθεια για απομόνωση του ΑΚΕΛ και μείωση της δύναμης του. Ότι μεγάλο μέρος του κυβερνόντος κόμματος, αλλά και στα συγκυβερνώντα με αυτό κόμματα ανήκει στην άκρα δεξιά. Να λαμβάνουμε σοβαρά υπ’ όψη τη παραγνώριση προνοιών του συντάγματος και αγνόηση θεσμών.
ΖΕΠ, στον καθένα πρέπει να μιλούμε την γλώσσα που καταλάβει. Δεν καταλάβουν όλοι πολιτικούς όρους και δεν ξέρουν όλοι από πολιτική. Αν η ηγεσία του ΑΚΕΛ δεν συμμετέχει στα ΜΜΕ και πάει μόνο στα σωματεία για να εξηγήσει την πολιτική του κόμματος, πως θα γίνουν γνωστές οι θέσεις του κόμματος στην υπόλοιπη κοινωνία, ακόμα και σε ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ, ή νομίζεις πως όλοι οι αριστεροί ψηφοφόροι συχνάζουν στα σωματεία και τους καφενέδες;
Καθημερινά υπάρχουν θέματα για σχολιασμό και πρέπει να δίνονται απαντήσεις σε πολιτικούς αντιπάλους, είναι εύκολο αυτό να γίνεται με προσωπική επαφή, ή με καθημερινές ή έστω πολύ συχνές συγκεντρώσεις και πόσοι θα τις παρακολουθήσουν;
Το αν μαθαινει ο κοσμος μεσω των ΜΜΕ για τις θεσεις του ΑΚΕΛ η αποψη μου παραμενει
"Παντως αν εχουμε την εντυπωση οτι με το να συμμετεχουν τα στελεχη του ΑΚΕΛ σε αστικες τηλεοπτικες (και ραδιοφωνικες) συναντησεις, προσπαθωντας να απευθυνθουν σε ενα αστικα σκεπτομενο ακροατηριο, και παραγραφοντας οτι τα ΜΜΕ ειναι εργαλεια του συστηματος που αποδομησαν το ΑΚΕΛ με τα ψευδοπρωτοσελιδα τους και τις ψευδοειδησεις τους, δινουμε την δυνατοτητα στο κοσμο να ακουσει τις θεσεις μας νομιζω πλανομαστε πλανην."
ΟΦειλουμε να πολεμησουμε τα ΜΜΕ. Οφειλουμε να πουμε στον κοσμο να κλεισει την τηλεοραση και ανοιξει τα βιβλια.
Να μαθει ο κοσμος να δκιαβαζει. Στην τηλεοραση δεν υπαρχει χρονος για θεσεις, υπαρχει χρονος μονο για τιτλους και εντυπωσεις. Η τηλεοραση απευθυνεται σε ηλιθιους και καλλιεργει την ηλιθιοτητα.
Εφοσον σταματησει ο κοσμος να σκεφτεται και αφηνει τους αλλους να σκεφτονται για αυτον τοτε θα συνεχισουμε την ιδια κατασταση. Θα ειμαστε μονιμως σε κριση και παρακμη.
Να γορασει την Χαραυγη και την Γνωμη (και να ακουει Αστρα) αν δεν πηαινει στις Λαικες Οργανωσεις. Και δευτερο και πιο σημαντικο ειναι να μαθει ο κοσμος να φκαινει εξω και να συναναστρεφεται συνανθρωπους τους. Πρεπει να πολεμηθει η αποξενωση του καπιταλισμου, που θελει τους ανθρωπους εσωστρεφεις κλεισμενους στο κλουβι τους.
Δημοσίευση σχολίου