{* - Σημείωση:
Πιο
πολύ είναι γνωστή ως Δρομολαξιά, αλλά παλια τη λεγανε και Βρωμολαξιά, δηλ. “βρωμερή
λαξιά” (κοιλαδα)! Λέτε να έχει και τ’ όνομα του χωριού σχέση με τη “δυσωδία” που τελευταία αναδύεται απ’
εκεί, ένεκα της σκανταλιάρικης τροπής που έχει πάρει εκείνη η “ευλοημένη” υπόθεση
με την αγοραπωλησία τουρκοκυπριακής γης; Κι αυτό με τη σειρά του έκανε τη
Δρομολαξιά να αποκτήσει δεσπόζουσα θέση στις ειδήσεις, αλλά και στο λεξιλόγιο
και να έχει κυριαρχήσει και στα μυαλά μας. Προς γενικότερη πληροφόρηση [ΣΑΣ] να
αναφέρουμε ότι η Δρομολοξιά είναι μεγαλοχώρι της Επαρχίας της Λάρνακας και μαζί
με το γειτονικό Μενεού αποτελούν ξεχωριστό Δήμο. Κάποτε εκεί ζούσαν και
τουρκοκύπριοι, αλλά φαίνεται ότι κάποιοι τους εξόρισαν κακήν κακώς -δεν ξέρω
ακριβώς ποτέ, δηλ. αν ήταν το ’58 ή το ’63, εξ ου και η ύπαρξη γης που ανήκει
σε τουρκοκύπριοι. Τουρκοκύπριοι κατοικούσαν τω καιρώ εκείνω και στα γειτονικά
Περβόλια, όπως και στο ερειπωμένο από τότε κοντινό χωριό Σοφτάδες}...
*********************
Αντί προλόγου
Ο Blogger και
σχολιογράφος Bananistanos είπε
στο blog του Strovolioti ότι «Το σύστημα δεν είναι οι μίζες. Οι μίζες εν η αρρώστια του συστήματος», με το οποίο [ΦΥΣΙΚΑ] συμφώνησε και ο Blogοδεσπότης.
Κι όμως κύριοι φιλελεύθεροι, οι μίζες αποτελούν εγγενές και διαχρονικό γνώρισμα
του Καπιταλισμού! Οι πλείστες αρρώστιες συνήθως θεραπεύονται, εκτός από τον
καρκίνο!
Και
πάμε στο θέμα μας...
*******************************
Σκέψεις, προβληματισμοί και ερωτήματα
ΕΜΟΥ του Ιδίου
Χωρίς
περαιτέρω εισαγωγές και πρόλογους θα θέσουμε πιο κάτω κι επί τάπητος τα εξής
ζητήματα και ερωτήματα:
1. Ο Γενικός Γραμματέας
του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού, σχολιάζοντας το θέμα της αγοραπωλησίας του τουρκοκυπριακού
ακινήτου στη Δρομολαξιά και την επένδυση του Ταμείου Συντάξεως της Αρχής
Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (ΑΤΗΚ) για την οποία είναι υποδικά τρία πρόσωπα κι έχουν
τεθεί υπό κράτηση άλλα τρία, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος της Αρχής, Στάθης
Κιττής, και αναζητείται ακόμη ένα πρόσωπο, παραδέχτηκε πως «με όσα βγαίνουν στην επιφάνεια
έχει τρωθεί το ηθικό ανάστημα του ΑΚΕΛ»... Συμφωνούμε και επαυξάνουμε!
Και παρ’ όλο που δεν φαίνεται να υπάρχουν ποινικά αδικήματα ή πράξεις διαφθοράς
στις οποίες να εμπλέκονται επώνυμα ανώτατα και κατώτερα στελέχη του ΑΚΕΛ,
εντούτοις είναι ηλίου φαεινότερο ότι κάποια ανώτερα στελέχη του Κόμματος
συμπεριφέρθηκαν με παιδαριώδη, αφελή, βλακώδη και στην ουσία με απολιτικό
τρόπο. Με τις ερασιτεχνικές και επιπόλαιες πράξεις τους [τι πάει να , έχουν
εκθέσει και τους εαυτούς τους αλλά και το Κόμμα κι έχουν αφήσει σκιές και νέφη
να αιωρούνται πάνω από το Κόμμα. Κι άμε σου πότε θα καθαρίσει το τοπίο και να
πιστέψει ο κόσμος πως τα πράματα έγιναν όπως τα λέει η Επαρχιακή Επιτροπή τουΑΚΕΛ Λάρνακας... [Αλήθεια, εκείνη η Επαγρύπνηση, αν υπάρχει,
[όπως πολλοί αντιΑΚΕΛικοι διατείνονται], τι στο καλό κάνει; Πώς και της ξέφυγε αυτή
η μιζαδόρικη υπόθεση;]...
2. Το Κόμμα
χρειάζεται τάχιστα αναδιοργάνωση από τα πάνω μέχρι τα κάτω! «Όσα
βγαίνουν στην επιφάνεια» [αν και όπως είπαμε δεν εμπλέκονται άμεσα σ’
αυτά επώνυμα στελέχη και μέλη του ΑΚΕΛ], δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία. Αντίθετα
η “κωλοσυρμαθκιά
του θερκού” φαινόταν εδώ και χρόνια. Η ιδεολογική χαλαρότητα απότοκο
της μικροαστικοποίησης της κυπριακής κοινωνίας και κατ’ επέκταση και του
Κόμματος, ο ταξικός συμβιβασμός απότοκο της λεγόμενης “κοινωνικής συναίνεσης”
και της ξεπερασμένης πλέον πολιτικής των συμμαχιών [με τις πάλαι ποτέ “μακαριακές
δυνάμεις”], η τάση να συγκυβερνούμε κι
εν τέλει να κυβερνήσουμε κιόλας για χάριν του κυπριακού σε συνεργασία με συντηρητικές
κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις περιθωριοποίησαν ή και παγοποίησαν το
σοσιαλιστικό όραμα. Εγκλωβιστήκαμε στα στεγανά της διαχείρισης ενός αδιέξοδου και
διεφθαρμένου οικονομικού και πολιτικού συστήματος. Παράλληλα αναγκαστήκαμε εκ
των πραγμάτων [όντας πλέον διακυβέρνηση] και παρά τις ιδεολογικές και πολιτικές
διαφωνίες μας, να πειθαρχούμε ως χωρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις ντιρεκτίβες
των κεντρικών της οργάνων και των κυρίαρχων χωρών της. Την ίδια ώρα δεν μπορούσαμε
να υιοθετήσουμε, να ακολουθήσουμε και να εφαρμόσουμε ριζοσπαστικές πολιτικές,
όπως ας πούμε στην Εκπαίδευση. Δεν υπήρχε η απαιτούμενη έγκριση ή έστω η ανοχή
της πλειοψηφίας των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων του τόπου, ακόμα κι αυτών
με τις οποίες βρισκόμαστε [υποτιθεται] σε συνεργασία και συγκυβέρνηση. Εξ ου και το ναυάγιο
της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης, ή η αδυναμία εφαρμογής ενός Γενικού Σχεδίου
Υγείας...
3. Ο κυπριακός
καπιταλισμός που επικεντρώθηκε βασικά στον τραπεζικό, τον τουριστικό και τον κατασκευαστικό
τομέα έφερε ανάπτυξη στον τόπο και μια ανθούσα καπιταλιστική οικονομία. Κι αυτή
με τη σειρά της έφερε ευημερία και ανάπτυξη των μικρομεσαίων στρωμάτων. Πολλοί Αριστεροί έγιναν μικρομεσαίοι επιχειρηματίες ή ανώτεροι υπάλληλοι
στον ιδιωτικό τομέα [ίσως και μερικοί στο δημόσιο τομέα] με σχετικά ψηλά εισοδήματα.
Η διαφοροποίηση του κοινωνικοοικονομικού status και ο
συνεπακόλουθος μικροαστισμός και παραγοντισμός των κατώτερων στελεχών του
κόμματος, η ανάδειξη του χρήματος σε υπέρτατη αξία, το κυνήγι του βολέματος, επιδειξιομανία
[σπιταρώνες, πολυτελή αυτοκίνητα, δεξιώσεις γάμων στα Χίλτα] δεν συνήδαν πλέον
με τη μάχιμη Αριστερά... Αρκετοί απ’ αυτούς παρέμεναν σε καίρια πόστα μέσα στις
τοπικές κομματικές οργανώσεις με κύρια όμως ενασχόληση την υλοποίηση των
οργανωτικών κομματικών πλάνων, όπως η είσπραξη των συνδρομών και του εράνου.
Λίγη η πολιτική δουλειά που γινόταν και ελάχιστη η ιδεολογική... Πολλοί [αφού
φυσούσαν πλέον και το παραδάκι] έγιναν και ποδοσφαιρικοί παράγοντες [από τη Α΄
μέχρι και τη Δ΄ Κατηγορία], αλλά στο τέλος επήαν ούλλα πούκουππα τζιαι στο ποδοσφαιρο! Αυτός ο
μικροαστισμός της Βάσης ήταν φυσιολογικό να αντανακλά και στην ηγεσία του
Κόμματος. Και είναι πολλές οι φορές που έχω προβληματιστεί αν θα μπορούσε να
υπάρξει άλλη πορεία. Από την άλλη η διατήρηση λίγο - πολύ των εκλογικών ποσοστών
του Κόμματος επέφερε ως φαίνεται ένα εφησυχασμό και στην ηγεσία, κάτι που
οδήγησε την ιδεολογικοπολιτική δουλειά
μέσα στα ευρύτερα στρώματα του κόσμου σε στασιμότητα... Τα γνωρίσματα της
αμφισβήτησης, της κριτικής και του προβληματισμού για τα ΠΑΝΤΑ, κάτι που πρέπει να χαρακτηρίζουν
έναν Αριστερό, κάπου ατόνησαν. Γι’ αυτό και φτάσαμε στο σημείο κάποιοι [ακόμα και
μέλη της ανωτάτης ηγεσίας του Κόμματος] να λειτουργούν άσκεφτα, ερασιτεχνικά
και χωρίς πολιτικό προβληματισμό. Διερωτούμασταν κάποτε πώς κι έφευγαν [κατά
λάθος] κι όχι μια φορά, σημαντικά emails και fax από τα γραφεία
του Κόμματος και από το Προεδρικό, τα οποία κατέληγαν σε λάθος μέρη και παραλήπτες. Απολίτικοι και
τυχαίοι άνθρωποι σε σημαντικά κομματικά πόστα;
4. Παρά τα πιο πάνω αρνητικά φαινόμενα που παρατηρούνταν από καιρό μέσα στο Κόμμα, εν τούτοις αυτό κατάφερνε να διατηρεί για πολλά χρόνια τα εκλογικά ποσοστά του σε ψηλά επίπεδα. Το ΑΚΕΛ εξακολουθούσε να χαίρει
ευρύτερης εκτίμησης. [Κάποια στιγμή πρέπει να δούμε -ως Blog- πως ξανα-ξύπνησε ο αντι-ΑΚΕΛισμός κι ο
αντικομμουνισμός]...
5. Την ίδια ώρα θέλω
να σημειώσω κάτι πολύ σημαντικό. ΚΑΝΕΝΑΣ από τους υπόδικους και τους άρτι
συλληφθέντες για την υπόθεση της Δρομολαξιάς ΔΕΝ είναι οργανικά συνδεδεμένος με
το ΑΚΕΛ˙ δεν είναι ούτε στέλεχος κι ούτε και μέλος του Κόμματος... [Άντε ο
Λίλλης να ήταν ΕΔΟΝόπουλο στα παιδικά του χρόνια]... Αντίθετα είναι όλοι
γέννημα και θρέμμα της (κεντρο)Δεξιάς, με τον έναν μάλιστα που βρισκόταν στο
εξωτερικό να είναι και ο Γενικός Γραμματέας της ΕΟΠΕΤ ΟΗΟ-ΣΕΚ στη CYTA… Άστε που σ’ ενα Blog είδα σήμερα κάποιουςνα κλαψουρίζουν γιατί τα δύο αδέλφια Σουρουλλά είναι αδερφοτέκνια του Αυξεντίου... [Εξ ου προφανώς και το όνομα Γρηγόρης
για έναν εκ των δύο]... Ως πότε κάποιοι θα απολαμβάνουν ασυλία ή/και θα τρώνε
από «την
κουτάλα [...] με τα ζουμιά» κληρονομικώ δικαίω;
6. Η όλη ιστορία για εμάς [τους Αριστερούς] ΔΕΝ είναι απλώς ποινική και ούτε πρέπει περιορίζεται στο ότι κάποιοι [ισως και “δικοι” μας] τα φάγανε, αλλά ούτε και αποδεχόμαστε την ισοπεδωτική άποψη ότι ΟΛΟΙ είναι το ίδιο και πως ΟΛΟΙ τα τρώνε. Και δεν είναι ούτε και θέμα ηθικής [ή ανηθικότητας] κάποιων παραπόττηων [λαμογιών] που ήθελαν να φάνε από το δημόσιο πλούτο και . Είναι
πρώτα και κύρια πολιτική κι όλα τα πιο πάνω δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με την Αριστερά.
Οι μίζες και τα λαδώματα αποτελούν έμφυτο γνώρισμα του καπιταλισμού. Πόσα και
πόσα παρόμοια περιστατικά ή ακόμα και χειρότερα με αγοραπωλησίες περιουσιών
γίνονται/στήνονται στον ιδιωτικό τομέα. Εδώ ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής, πάσης Πάφου και Εκκλησιαστικών Επιχειρήσεων Λτδ., έδωσε άφεση αμαρτιών στην Οικογένεια των Συμπεθέρων όταν του πρόσφεραν τρία εκατομμύρια ευρουλλάκια. Και στην περίπτωση της τουρκοκυπριακής γης στη Δρομολαξια οι Λίλλης και Λιοτατής, δύο επιχειρηματίες με τους συνεργούς τους [όπως ας πούμεν οι δύο αστυνομικοί που ετοίμασαν τη δεύτερη έκθεση της ΚΥΠ για τον τόπο διαμονής του τουρκοκύπριου ιδιοκτήτη της γης Δρομολαξιάς, μετά που ο Νεοκλής Συλικιώτης ως Υπουργός Εσωτερικών τότε, δεν είχε δεχτεί την πρώτη έκθεση] στήσανε μια κομπίνα κι όταν δεν κατάφεραν να έχουν όλοι οικονομικά οφέλη ξεκινησαν να καρφώνουν και να κατηγορούν ο ένας τον άλλο. [Εξακολουθώ να έχω τις επιφυλάξεις μου για τη ενοχή του Κιττή]... Εκείνο που ΕΓΩ διερωτούμαι είναι από πού κι ως που ο Λιοτατής να απευθύνεται στον Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ και στο Προεδρικό για να πάρει πίσω τα λεφτά που είχε δανείσει, όπως διατείνεται, στον Λίλλη. Το ΑΚΕΛ θα ασχολείται και με τις business [“δουλειές”] και των επιχειρηματιών, οξά μόνο με τα προβλήματα των εργαζομένων;
7. Πού
εκαταντήσαμεν, όμως: Ο Χάσικος να το παίζει baş διώκτης της διαφθοράς! [Τζιαι για να μεν ξιχάννετε, ΣΑΣ
υπενθυμίζουμε ότι εσυγκυβέρνησε επί Κληρίδη με τον Ντίνο Μιχαηλίδη, τον γνωστό
που τον πήρανε σηκωτό και με τις χειροπέδες στην Αθήνα για να δικαστεί κι αυτός
για τις μίζες με τον Τσοχατζόπουλο]... Το κύριο όμως οικονομικο- πολιτικό
ζήτημα που προκύπτει εδώ είναι αυτό που καλλιεργήθηκε τεχνηέντως μέσα στον
κόσμο και για τη CYTA, αλλά και γενικά για τους
Ημικρατικούς Οργανισμούς... «Ιδιωτικοποιείστε τους για μεν τρων οι που
μέσα τζιαι να πνάσουμε τζι’ εμείς»!
8. Πάντως ουδέν κακό
αμιγές καλού! «Με όσα βγαίνουν στην επιφάνεια», δόθηκε η ευκαιρία να
αποκαλυφτούν οι προβληματισμοί της ηγεσίας του ΑΚΕΛ για ενδοσκόπηση κι
αναψηλάφηση των πολιτικών του Κόμματος και για την αναδιάρθρωση κι
αναδιοργάνωση του. Ήδη ανακοινώθηκε από τον ίδιο τον Άντρο Κυπριανού σε
συνέντευξη του στη “Χαραυγή” ότι το Κόμμα θα πάει για έκτακτο Προγραμματικό
Συνέδριο περί τα τέλη του Νιόβρη με αρχές του Δεκέμβρη. [Προσωπική μου άποψη
είναι ότι δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος για την προετοιμασία του μέχρι
τότε, εκτός κι αν έχει ήδη γίνει αρκετή δουλειά]. Περισσότερα γι’ αυτό το θέμα
θα πούμε σ’ άλλη ανάρτηση μας... Θέλω όμως να τονίσω 2-3 σημεία:
- Το ΑΚΕΛ πρέπει
άμεσα να προχωρήσει σε αξιολόγηση των τοπικών και κεντρικών στελεχών του. Βασικό
κριτήριο αυτής της αξιολόγηση πρέπει να είναι η ιδεολογικοπολιτική αριστερή κατάρτιση
των στελεχών και η ταξική τους τοποθέτηση.
- Επίσης πρέπει να
επανεξετάσει τη θέση του για το ποδόσφαιρο και απέναντι στα ιστορικά αριστερά
σωματεία.
9. Απολογούμαι για
τυχόν συντακτικά και ορθογραφικά λάθη. Θα τα διορθώσω όμως αύριο [μάλλον] οπόταν θα
χρωματίσω και λίγο το κείμενο μου. Δεν έχω άλλο χρόνο τώρα...
10. Σας ευχαριστώ που είχατε την υπομονή να με διαβάσετε!
Anef_Oriwn
[ένας
προβληματισμένος, ίσως και προβληματικός Αριστερός]
Πέμπτη 26/9/2013
Πέμπτη 26/9/2013
5 σχόλια:
μα αν πιάσεις παράδειγμα το χωρκό σου τζιαι επιχειρήσεις ιδεολογική εκκαθάριση, θα μείνεις ο κούκος με τους τρεις. όι παραπάνω.
Χρήμα τζιαι εξουσία οι κινητήριες δυνάμεις του καπιταλισμού με μύθο "πατρίς θρησκεία οικογένεια"
Μικροαστισμός τζιαι παραγοντισμός (δηλαδή οι ίδια δομή σε άλλην κλίμακα), με μύθο "Πατρίδα, Ομόνοια (Αλκή, Σαλαμινάκκα σσιύλλα), Οικογένεια" για την αριστερά.
Δύσκολα τα πράματα, για όσους αξία είναι ο άνθρωπος, η χαρά, η ελευθερία, η συλλογική ευθύνη, ο έρωτας.
Όσα βγαίνουν στην επιφάνεια κάπου ήταν προηγουμένως. Ήταν εκεί που εξακολουθούν να βρίσκονται κατακρίβεια....
Τί γυρέφκει η επαρχιακή της Λάρνακας να πρωτοστατεί υπερ του αγώνος για την Μαρίνα Λάρνακος; Καλά είπαμε να σιωπούμε τζαι να κάμνουμεν πως δεν καταλάβουμε, άτε...αλλά να φκαίνουμε τζαι πρωτοπορεία σαν δημοτικο συμβούλιο, σαν κόμμα, σαν εφημερίδες για τα αναπτυξιακά "δίκαια" του εφοπλιστικού κεφαλαίου, εν ήδη άλλον επίπεδο.
Η πρωτη απορία εν η εξής: καταλάβουν ότι καταλάβουμεν ότι μας περιπαίζουν;
Η δεύτερη απορία είναι η εξής: τούτον εν κάτι που φκαίνει στην επιφάνεια ή εν ο πυρήνας της πολιτικής γραμμής του ακελ;
Και η τρίτη: με ποιό θράσος γράφουμεν άρθρα για τον Φύσσα που τον εφάαν οι εφοπλιστές εφόσον εν για τους ίδιους εφοπλιστές που σκίζουμε τα ιμάτια της αριστερής αντιστασιακής μας πολιτικής;
ή εν άλλο εφοπλιστικο κεφάλαιο που θελει να ανοιξει η Μαρίνα; εσιει κυπριακες σημαίες τάχα...
ποθεν εβρέθηκεν το κόμμα της εργατικής τάξης σε αυτά τα χάλια; ξέρουμεν; ε κάτι λλια καταλάβουμεν..
εν ξεκάθαρο πως ο Χάσικος θελει να γραφτεί στην ιστορια σαν ο άνθρωπος που έφαεν την αριστερά σαν δεύτερος Γρίβας.
εν ξεκαθαρο όμως επίσης, πως τζαι το ακελ εν με το αναμιση πόδι στην συγγραφή μιας παρόμοιας σελίδας στην ιστορία και πάντα για το "καλό" του κόμματος, των εφοπλιστών, του κράτους και των πατριωτικών δυνάμεων.
στο και δέκα...ούτε στο και πέντε που ήμασταν πριν τες προεδρικες...
Φίλε Aceras,
Σε χαιρετώ!
Κι έχεις δίκιο σ’ αυτό που λαλείς, δηλ. ότι «θα μείνουμε ο κούκος με τους τρεις, όι παραπάνω», αν προχωρήσουμε σε «ιδεολογική εκκαθάριση»… Όμως ΕΓΙΩ εν τζιαι μίλησα για κάτι τέτοιο, αλλά για «αξιολόγηση των τοπικών και κεντρικών στελεχών [του ΑΚΕΛ] … με βασικό κριτήριο […] την ιδεολογικοπολιτική αριστερή κατάρτιση των στελεχών και την ταξική τους τοποθέτηση»… Άλλο «αξιολόγηση» κι άλλο «εκκαθάριση». Γιατί δεν γίνεται ο Γραμματέας μιας μεγάλης Κομματικής Οργάνωσης Βάσης, αλλά και σημαίνοντα και δραστήρια μέλη της Τοπικής Κομματικής Επιτροπής να μην σκαμπάζουν ΤΙΠΟΤΑ από Mαρξισμό με αποτέλεσμα οι όποιες κινήσεις και ενέργειες τους να στερούνται Αριστερού πολιτικού υπόβαθρου. ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ούτε και πολιτικά σκεπτόμενους ανθρώπους, απλώς κομματικούς ΠΕΛΑΤΕΣ! Μόνιμη επωδός κάποιων συντρόφων(;) είναι πως δεν μαςς ακολουθεί ο κόσμος ο δικός μας γιατί «δεν λύνουμε τα προβλήματα τους», δηλ. δεν κανονίζουμε τα προσωπικά ρουσφετολογικά αιτήματα τους… Άσε που το σύνθημα “πατρίς θρησκεία οικογένεια”, κυκλοφορεί σε νέες εκδόσεις [ανάρτηση της ελληνικής σημαίας σε οικήματα της Αριστεράς, αναβάθμιση του ρόλου των παπάδων, γλείψιμο οικονομικών παραγόντων για να πετύχουμε κάποια χορηγία και γενικά υιοθέτηση κάποιων εκ των αξιών της Δεξιάς]…
Δεν γίνεται ρε φίλε, πώς διάολο να το κάνουμε δηλαδίς, κομματικά στελέχη να αναμιγνύονται σε στημένα ποδοσφαιρικά παιχνίδια [ακόμα και στο αγροτικό], ή ο κομματικός γραμματέας τοπικής οργάνωσης να εισηγείται την επιστροφή στην ΑΓΓΛΙΚΗ ΛΙΡΑ ως μέτρο για αντιμετώπιση της [καπιταλιστικής] κρίσης!!! Είναι αυτά που κρίνω και επικρίνω αγαπητέ φίλε, αλλά θα σταματήσω εδώ, μην πάρω φόρα, φόρα κατηφόρα!
Και κάτι ακόμα Aceras…
Θεωρώ ότι για αντικειμενικούς αλλά και για υποκειμενικούς λόγους [και θα προσπαθήσω να το αναλύσω αυτό κάποια στιγμή] δεν μπορούν να τεθούν από το ΑΚΕΛ άμεσοι σοσιαλιστικοί στόχοι -ίσως μόνο μακροπρόθεσμοι. Όμως το ΑΚΕΛ πρέπει να επανέλθει σε μάχιμη Αριστερή ριζοσπαστική πορεία και πρέπει επιτέλους να μπει και σε σύγκρουση όταν χρειάζεται με τα κάθε λογής κατεστημένα του τόπου. Για όλ’ αυτά πρέπει να στηριχτεί στην αντιιμπεριαλιστική, αντιΝΑΤΟϊκή, αντιφασιστική, αντιχουντική, αλλά και στην επαναπροσεγγιστική [με τους τουρκοκυπρίους] ιστορία του, όπως και στην πολιτιστική του παράδοση και δημιουργία. Απαραίτητη φυσικά και η μαζική πολιτική κινητοποίηση του κόσμου και η συνεργασία με άλλες δυνάμεις και κινήματα της Αριστεράς. Αυτά θα συμβάλουν σε μεγάλο βαθμό στην επιτυχία του εγχειρήματος για αναδιοργάνωση του Κόμματος και του Κινήματος…
[Κι έχει αντιφασιστική ιστορία το ΑΚΕΛ, Disdaimona, γι’ αυτό κι έχουμε «το θράσος (να) γράφουμεν άρθρα για τον Φύσσα»]…
Disdaimona,
Δύο σημεία [ένα ερώτημα και μια παράκληση] στα σύντομα:
1. Ποια η δική ΣΟΥ θέση για τη Μαρίνα της Λάρνακας; [Για να καταλάβω τι ακριβώς υποστηρίζεις ΕΣΥ]…
2. Γράφεις διερωτούμενη: «ποθεν εβρέθηκεν το κόμμα της εργατικής τάξης σε αυτά τα χάλια;» --- Μπορείς να ΜΑΣ αναλύσεις ποια εν τούτη η «εργατικής τάξη» της Κύπρου;
Δημοσίευση σχολίου