Ανάρτηση 166/2012!!!!! [επίκαιρη, παλαιο-νέο-χρονιάτικη, εορταστική, μηνυματική, ευχετική και μουσικο-τραγουδιστική] – «Αρχιχρονιά, κι αρχιμηνιά κι αρχή των δίσεκτων ΜΑΣ χρόνων»]…

Σε περίπου 25 με 26 ώρες και κάτι ψιλά, θα τραγουδάμε το «πάει ο παλιός ο χρόνος … [κι] ήρθε ο νέος με τα δώρα» [αυτά που ΜΑΣ φέρανε από νωρίς τροϊκανοί;]… Και δώσ’ του μετά φιλιά και μάτσσια - μούτσσιου κι ευχές ΕΜΕΙΣ, για να παραμυθιαζόμαστε για την Καλή Χρονιά που ΜΑΣ ήρθε…  

Η αλλαγή του χρόνου με τα ήθη [τι ήθος έχει η Πρωτοχρονιά ποτέ δεν κατάλαβα!], τα έθιμα, τις παραδόσεις και πιο πολύ με τις καθεχρονικές συνήθειες που τη συνοδεύουν, ορίζουν και μια σημειολογία, που υποσυνείδητα θέλει να εκφράσει την επιθυμία [ΜΑΣ] για ένα νέο ξεκίνημα, ή έστω μια διάθεση να μπει ένα  τέλος σε δυσάρεστα βιώματα, που σχετίζονται κύρια με τον παλιό τον χρόνο. Ευσεβοποθισμός, ουτοπική διάθεση, ή τάση για διαφυγή από την καθημερινότητα; Δεν ξέρω… Όμως είναι γεγονός ότι ο κόσμος διαχρονικά συνέδεσε την έλευση του Νέου Χρόνου [και την Πρωτοχρονιά] με όνειρα, ελπίδες και πόθους για κάτι καλύτερο! [Ας μην ξεχνάμε τις ευχές που ακούμε εδώ και 40 περίπου χρόνια από πολιτικούς κι όχι μόνο με τα «είθε να ‘ναι η Νέα Χρονιά η τελευταία που ΜΑΣ υπό κατοχή με το νησί μοιρασμένο, τους πρόσφυγες μακριά από τις πατρογονικές τους εστίες, τις εκκλησιές μας αλειτούργητες και λοιπά κ.λπ.»]…

Σ’ όλες αυτές τις ευχές, τα ευχολόγια και τους ευσεβοποθισμούς κυριαρχούν η ουτοπία και η μεταφυσική. [Τίποτα δεν αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη!]... Ίσως να μην είναι και τυχαίο που στον χριστιανικό κόσμο η Γέννηση του λεγόμενου Θεανθρώπου [τα Χριστούγεννα] είναι κοντά στην Πρωτοχρονιά [μόλις μια βδομάδα μετά]… Φαίνεται πως ο άνθρωπος, μέσα από την ανταλλαγή ευχών, προσπαθεί να ικανοποιήσει την ανάγκη του για υλοποίηση καθημερινών ανεκπλήρωτων ή ανολοκλήρωτων επιθυμιών [υλικών, σωματικών, πνευματικών, συναισθηματικών, ερωτικών]…   

{Εδώ θα κάμω μια “μεγάλη” παρένθεση για να αναφέρω ότι ο πάλαι ποτέ “κουμπάρος” Strovoliotis, σε μιαν παραπονιάρικη (ένεκα «απογοήτευσης για την αποκαθήλωση σχεδόν όλων των “αριστερών” ιστολογίων»), αλλά και περιαυτολογική του ανάρτηση, εύχεται γενικώς “Να γίνουν πραγματικότητα οι πιο σκοτεινές σας επιθυμίες”.  Αν και δεν είμαι υπόχρεος, ΕΓΩ θα δηλώσω ότι ΔΕΝ έχω «σκοτεινές επιθυμίες»!}…

Οι άνθρωποι λοιπόν, σ’ όλο τον κόσμο [ανεξαρτήτως, φυλής, εθνικότητας και θρησκεία] διαχρονικά γιορτάζουν [και ως άτομα και ως συλλογικότητες] με τον δικό τους ξεχωριστό και ιδιαίτερο τρόπο, διαφοροποιημένο όμως από τόπο σε τόπο κι από εποχή σε εποχή, αλλά και σε συνάρτηση με τις οικονομικές τους δυνατότητες, τον ερχομού του νέου χρόνου… [Σε κάποιες κοινότητες της Ελεύθερης Περιοχής Αμμοχώστου μέχρι πριν μερικά χρόνια το βραδύ της Παραμονής της Πρωτοχρονιάς συνήθιζαν να καίνε, στις πλατείες των χωριών, παλιά αυτοκίνητα. Προφανώς τούτο είναι ένα “έθιμο” που ΜΑΣ προέκυψε από το εξωτερικό]…

Τώρα, όσες ευχές κι αν ανταλλάξουμε, όσο εγκάρδιοι και ειλικρινείς κι αν είμαστε, κι όσο και αν χαρούμε και πανηγυρίσουμε για τη Νέα Χρονιά, το πεπρωμένο [το νομοτελειακό] φυγείν αδύνατον: «Έρχονται χρόνια δύσκολα» και μνημονιακά! [Και είναι και το (20)13 γρουσούζικος αριθμός!]…

Όλοι [ή σχεδόν όλοι] διερωτούμαστε τζιαι δκιαολιζούμαστεν πως θα τα βγάζουμε περά… Εμάς εδώ ΜΑΣ έμεινε ο ένας μισθός [και αυτός κουτσουρεμένος] και κάτι ψιλά από τον άλλο. Κι έχουμε και δόσεις δάνειων και δίδακτρα παιδιού που σπουδάζει! Ένας Θεός ξέρει, αν και πώς θα τα καταφέρουμε, εμεις οι ειλωτες και ποι πληβελιοι. Αν ξέρει δηλαδίς κι Αυτός [ο Θεός], γιατί εκεί ψηλά που είναι και με τα χρόνακια που έχει στην πλάτη του, αμφιβάλλω αν «φακκά πενιά» για την πάρτη ΜΑΣ! [Όι πως εφακκούσεν καμιά φορά, αλλά τούτον εν μια άλλη ιστορία που την είπαμεν εδώ]...      

 

Εγώ πάντως, δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω μιαν αισιοδοξία ακόμα για το μέλλον… Ίσως γιατί διαχρονικά «απ’ τη ζωή του μέρμηγκα, προτίμησα του τζίτζικα»...

 

Γι’ αυτό φιλές και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι ας (αυτο)εξοπλιστούμε με δύναμη, υπομονή και ετοιμότητα για παλέματα, γιατί πώς αλλιώς θα πορευτούμε παρακάτω σε τέτοιους δίσεκτους καιρούς(;)…
 

Και στα στραβά και τ’ ανάποδα λοιπόν,

“Don’t worry, be happy”!  

Anef_Oriwn

[ευχόμενος Καλή Χρονιά και Χρόνια Πολλά και Καλά – αν δεν είναι καλά τι να τα κάνουμε!]...

Κυριακή 30/12/2012