Τις
τελευταίες μέρες δκιαλοΐζουμαι
τζιαι προσπαθώ να επεξεργαστώ τζιαι να ολοκληρώσω ένα κείμενο με
θέμα τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων και διαφόρων [άλλων] κοινωνικών ομάδων
[όπως των εκπαιδευτικών, των φοιτητών, των πολυτέκνων, των κατόχων αξιογράφων, των
αστυνομικών, των εργαζομένων της ΑΤΗΚ]. Από τη μια,
- η
επιθυμία μου να μην ακουστώ [ως Αριστερός] και τόσο αιρετικός κι ανορθόδοξος [δηλ.
ότι ΔΕΝ κινούμαι εντός των καθιερωμένων φιλεργατικών απόψεων, ή ότι δεν
υποστηρίζω τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων για υπεράσπιση των κεκτημένων τους –
αν και έχω ήδη λάβει μέρος σε δύο απ’ αυτές],
- κι
από την άλλη η τρέχουσα προεκλογική επικαιρότητα με τους υποψήφιους της Δεξιάς
[Αναστασιάδη και Λιλλήκα] συνεχώς να με δκιαολίζουν
με τις ξενοφοβικές και λαϊκίστικες τοποθετήσεις τους [το Νικούιν “ανακάλυψε” χτες
και είπεν και ελάλησεν ότι η Κυβέρνηση συναίνεσε (στα κρυφά;) και μάλιστα σε τέτοιους
δύσκολους οικονομικά καιρούς(!), όπως έρθουν στην Κύπρο 5 χιλιάδες Σύριοι πρόσφυγες
– μα ίνταμ που εν οι άνθρωποι ρε, μούγιες τζι’ εν θα τους εθωρούσαμεν; Και τι
δεν θα κάνει όμως ο κος επίδοξος Πρόεδρος για ακόμα «μια χούφτα δολλάρια ψήφους»!],
με
προβλημάτισαν και οδήγησαν τη σκέψη μου σε χίλια δυο άλλα παρεμφερή ζητήματα…
Σίγουρα
είναι απόλυτα φυσιολογικό οι εργαζόμενοι όπως και οι ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού
να διαμαρτύρονται για τις περικοπές που επιχειρούνται να γίνουν στους μισθούς
και στα ωφελημένα τους, καθώς τέτοιες ενέργειες θα πλήξουν το βιοτικό τους επίπεδο.
Οι
κινητοποιήσεις τους έχουν συνήθως ως χώρο συγκέντρωσης είτε στην έναρξη τους, είτε
στο τέλειωμα τους, τη Βουλή. Σήμερα έξω από τη Βουλή μαζεύτηκαν οι απεργούντες υπάλληλοι
της ΑΤΗΚ [των τριών από τις πέντε συντεχνίες
τους] για να διαμαρτυρηθούν για την απόφαση του Δ.Σ. του συγκεκριμένου [Ημικρατικού]
Οργανισμού να παραχωρήσει δάνειο 100 εκατομμυρίων ευρώ από το Ταμείο Συντάξεων
του προσωπικού. Την ίδια ώρα η Διαχειριστική Επιτροπή του Ταμείου Συντάξεων της
ΑΗΚ που είχε πάρει κατ’ αρχάς αρνητική απόφαση για δανειοδότηση, μετά που διαφάνηκε
ότι τα ταμεία του κράτους δεν έχουν μία για να καλυφτούν οι τρέχουσες ανάγκες του κράτους για τον Δεκέμβρη, κυρίως για μισθούς
κα συντάξεις, έκανε μετά κι από πιέσεις δεύτερες σκέψεις κι άλλαξε την απόφαση… [Πρώτα εκουρντίσαν τους τζι’ ύστερα άμα “είδαν τα φερερέ” είπαν τους κάμετε πίσω]...
Κι
εδώ προκύπτουν και οι απορίες μου…
Οι
εργαζόμενοι δικαιολογημένα θέλουν να υπερασπιστούν τα Ταμεία Συντάξεων τους και σωστά έχουν την έννοια για το τί μέλλει γενέσθαι μ’ αυτά σε περίπτωση που παραχωρηθούν δάνεια στο κράτος/στην Κύβερνηση. [Τούτα τα ταμεία υποθέτω είναι αντίστοιχα των Ταμείων Προνοίας των εργαζομένων του
ιδιωτικού τομέα]... Λέγεται μάλιστα ότι τα Ταμεία των Ημικρατικών είναι ιδιαίτερα εύρωστα.
Ας πούμεν, το Ταμείο Συντάξεων των
υπαλλήλων της CYTA είχε συνολικές καταθέσεις σε Τράπεζες [στην Κύπρο] το
ποσό των 400 εκατομμυρίων ευρώ και της ΑΗΚ το ποσό των 450 εκατομμυρίων [χώρια,
υποθέτω, οι επενδύσεις αλλού].
Κι εγώ [ίσως και αφελώς] εδώ διερωτούμαι…
Αν το κράτος
λοιπόν, χρεοκοπήσει, κηρύξει πτώχευση και καταρρεύσει, πως θα επιβιώσουν οι Τράπεζες
[όπου είναι κατατεθειμένα τα εκατομμυριάκια των Ημικρατικών] όταν αυτή τη στιγμή
«τούτες»
θέλουν κάπου 10 δισεκατομμύρια για ανακεφαλαιοποιήσεις και τα οποία εν το κράτος
που εν τα εξασφαλίσει; Πως θα διασφαλίσουν ή θα διασώσουν σε μια χρεοκοπημένη χώρα
τα εκατομμύρια τους, οι υπάλληλοι της CYTA και της ΑΗΚ ή θα
αποτρέψουν την ιδιωτικοποίηση αυτών των Οργανισμών; Δεν ξέρω, αλλά υπάρχει κάτι
που ίσως δεν το πιάννω εδώ;
Πέραν
τούτου…
Όσο δίκαιες και δικαιολογημένες κι αν είναι οι εργατικές κινητοποιήσεις
σε εποχές κρίσης [στο κάτω - κάτω τι φταίνε οι εργαζόμενοι για να πληρώνουν τα σπασμένα
από τις αντιφάσεις ενός συστήματος που περιοδικά μπαίνει σε κρίσεις], δεν πρέπει
να επανεξεταστούν οι στόχοι, το περιεχόμενο και τα όρια αυτών των κινητοποιήσεων;
Τι εννοώ;
Οι κινητοποιήσεις αυτές δεν έχουν και κάποια όρια; Έχω την άποψη ότι δεν μπορούν
να διαρκούν επ’ άπειρον και ούτε και να έχουν ως μοναδικό στόχο την υπεράσπιση συντεχνιακών
δικαιωμάτων. Αν περιοριστούν μόνο σ’ αυτά [αν δηλαδή εξαντλούνται στην υπεράσπιση
κλαδικών και συντεχνιακών δικαιωμάτων] και συντηρούν και αναπαράγουν έτσι την εσωστρέφεια, τότε θα εκφυλιστούν! Μεγάλη σημασία θα έχει πλέον να δοθεί και πολιτικό περιεχόμενο
στις κινητοποιήσεις και να τεθούν και στόχοι πολιτικοί, όπως ας πούμεν, κοινωνικοποίησης
του πλούτου!!! Είναι όμως εφικτό αυτό;
[Αλλά τούτο
είναι ένα θέμα που θα το αναλύσω κάποια άλλη στιγμή όταν θα έχω περισσότερο χρόνο]…
Anef_Oriwn
[“αιρετικά”
σκεπτόμενος]
Δευτέρα 17/12/2012
21 σχόλια:
Πώς γίνεται να θέλει αμάν-αμάν ριάλλια το κράτος για να φκάλει το Δεκέβρη που τη στιγμή που τόσον ο Υπουργός Οικονομικών όσο και ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ετόνιζαν με στόμφο ότι "δεν τίθεται θέμα στάσης πληρωμών" και "λεφτά υπάρχουν" και λοιπές παπαριές;
Πριν 1 μήνα δηλαδή είχαμεν λεφτά τζαι τωρά εν έχουμεν;
Γιατί εν είπαν την ωμή πραγματικότητα που μιας αρκής; Ότι δηλαδή λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν; Οξά ήταν να φύουν αρνιά που το μαντρίν;
Ανώνυμε,
Τωρά με τούτην την εξέλιξη εν νομίζεις ότι τζιαι πάλε εν «να φύουν αρνιά που το μαντρίν»;
Κάτι επαίχτηκε εδώ! Κάτσε να δούμεν... Από πού κι ως πού ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών [ένας τεχνοκράτης] να φκαίνει και να βάζει έτσι εκβιαστικά διλήμματα και να μην τυγχάνει το θέμα παρουσίασης και χειρισμού από τον Υπουργό Οικονομικών ή και τον ίδιο τον Πρόεδρο;
Για χτες το βράδυ ήταν προγραμματισμένη στη Δημοσιογραφική Εστία στη Λευκωσία μια εκδήλωση [που διοργανωνόταν από την “Προοδευτική” Κίνηση Καθηγητών] με θέμα «Οικονομική Κρίση, Τρόικα, Μέτρα “Εξυγίανσης” Μύθοι και Πραγματικότητα» [link: http://erascy.blogspot.com/2012/12/blog-post_10.html] . Ομιλητές θα ήταν οι πανεπιστημιακοί Σταύρος Τομπάζος και Αντρέας Παναγιώτου. Δεν ξέρω αν η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε τελικά και τι ειπώθηκε εκεί [σκεφτόμουν κι εγώ να παω, αλλά οι βροχές με αποθάρρυναν], όμως καλό θα ήταν να ακούγαμε τις απόψεις των κυρίων Καθηγητών πάνω στα θέματα που θίξαμε πιο πάνω, στο κυρίως κείμενο ης ανάρτησης μας...
23. Με εξαίρεση το τμήμα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος που συσπειρώθηκε στο ΠΑΜΕ, των αυτοαπασχολούμενων στην ΠΑΣΕΒΕ και του αγροτικού στην ΠΑΣΥ, με τις σκληρές προσπάθειες του ΚΚΕ, οι εργατικές και λαϊκές μάζες βρέθηκαν σημαντικά απροετοίμαστες απέναντι στη νέα επίθεση του κεφαλαίου, στις ήδη μεγάλες υλικές απώλειες. Έγιναν εύκολη λεία στη νέα περίοδο του ρεφορμισμού - οπορτουνισμού, σε συνθήκες παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, στις πρακτικές όπως:
-Στην κολακεία του αυθόρμητου σε αντιπαράθεση με τον οργανωμένο εργατικό συνδικαλισμό και την απεργιακή μορφή πάλης, στο συντεχνιασμό, αλλά και την αστική, μικροαστική και εκκλησιαστική φιλανθρωπία.
-Έμειναν ανοικτές οι πόρτες σε προβοκάτσιες και σε κάθε μορφή τρομοκρατίας, εργοδοτικής - κρατικής - παρακρατικής.
25. Παγίδα στον προσανατολισμό οργάνωσης των εργατικών και λαϊκών μαζών, σε συνθήκες παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, πολύ περισσότερο ορισμένης πολιτικής αποσταθεροποίησης, είναι η δράση διάφορων αστικών «πατριωτικών», μικροαστικών εθνικιστικών, φασιστικών αλλά και οπορτουνιστικών πολιτικών ρευμάτων και μορφών αστικών θεσμών.
Σε τέτοιες συνθήκες μαζί με την ανάπτυξη της κινητικότητας των λαϊκών δυνάμεων εντείνονται και τα φαινόμενα αποπροσανατολισμού αυτής της κινητικότητας προς διάφορες κατευθύνσεις: Εθελοντισμού που υποκαθιστά τη διεκδίκηση από το κράτος, αναρχικών επιθέσεων και συγκρούσεων με δυνάμεις καταστολής, εθνικοσοσιαλιστικής - ρατσιστικής - φασιστικής δράσης κ.λπ.
Το λεγόμενο «κίνημα των αγανακτισμένων» και των «πλατειών» στηρίχτηκε, ενθαρρύνθηκε - αν δε σχεδιάστηκε κιόλας - από μηχανισμούς της αστικής τάξης, με στόχο τη χειραγώγηση, την πρόληψη ριζοσπαστικοποίησης, με καναλιζάρισμα τμημάτων της εργατικής αριστοκρατίας και μικροαστικών στρωμάτων. Στο «κίνημα» αυτό προσελκύστηκε και ένα μέρος εργατών, ανέργων. Στις γραμμές του συνασπίστηκε ο δεξιός και αριστερός οπορτουνισμός, κυριάρχησαν αντιδραστικά συνθήματα, συνθήματα της μικροαστικής δημοκρατίας, με στόχο το χτύπημα του κινήματος με ταξικό προσανατολισμό. Συσπειρώθηκαν για ένα διάστημα, ιδιαίτερα στην αρχή, λαϊκές μάζες που δεν έχουν αποκτήσει την απαιτούμενη πολιτική πείρα, υποστηρίζουν μια άλλη επιλογή διαχείρισης που τάχα θα ανακόψει τον κατήφορο, θα δώσει λύση στα προβλήματά τους. Αυτή η γραμμή συσπείρωσης ετερόκλητων μαζών εκφράστηκε και στη συνέχεια στο κριτήριο της ψήφου στις εκλογικές αναμετρήσεις του Μάη και του Ιούνη του 2012.
Προκύπτει το γνωστό ζήτημα, ποιες δυνάμεις είναι επικεφαλής και επηρεάζουν την κίνηση των μαζών. Η εργατική τάξη και η συμμαχία της σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση ή οι μικροαστικές δυνάμεις που καλλιεργούν αυταπάτες για δυνατότητα φιλολαϊκής λύσης χωρίς ρήξη με τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής;
Εδώ βρίσκεται η σημασία της πάλης για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων και οι προϋποθέσεις για την άνοδο της ταξικής πάλης.
http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/oi_theseis_ths_ke_toy_kke_gia_to_19o_synedrio_
σ.
Έντεχνα αποφεύγεις να απαντήσεις επί της ουσίας [παλιά ΣΟΥ τέχνη κόσσιηνον]. Ξαναρωτώ λοιπόν:
Επερίπεζεν μας ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος και ο Υπουργός Οικονομικών όταν ετονίζαν ότι "δεν τίθεται θέμα στάσης πληρωμών" τη στιγμή που τα ταμεία ήταν άδεια;
Πώς γίνεται πριν λιγότερο που 1 μήνα να "υπήρχαν λεφτά μέχρι το τέλος του χρόνου" τζαι τωρά να "οδηγούμαστε σε στάση πληρωμών αν δεν μας δώκει τα εκατομμύρια η ΣΥΤΑ";
Ανώνυμε [ημερ. 18/12/12 1:14 μ.μ.],
Δεν νοιώθω καμιά υποχρέωση ούτε και ανάγκη να απαντήσω στις εμπάθειες ΣΟΥ, κάτι που αποτελεί «παλιά [δική] ΣΟΥ τέχνη κόσσιηνον»! [Ως φαίνεται αποφάσισες να εμφανίζεσαι πλέον ως “Ανώνυμος”, για να περνούν τα σχόλια ΣΟΥ!]…
Επί του θέματος που θίγεις θα τοποθετηθώ πιο αναλυτικά και ολοκληρωμένα σε νέα μου ανάρτηση [μάλλον απόψε] γι’ αυτό keep in touch! Και κάμε τζιαι λλίην υπομονή…
Να σημειώσω όμως ότι όντως ΔΕΝ «δεν ετίθετο θέμα στάσης πληρωμών», γιατί προφανώς η Κυβέρνηση είχε διαβεβαιώσεις από τα Δ.Σ. των τριών Ημικρατικών Οργανισμών [ΑΤΗΚ, ΑΗΚ, Αρχή Λιμένων] για τον εσωτερικό δανεισμό της. Όμως και πάλι επιχειρήθηκε οικονομικό πραξικόπημα. Πρώτα εκουρττίσαν τις δεξιόστροφες ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων της ΑΤΗΚ να αντιδράσουν [γιατί θα τους τρώγανε το Ταμείο Συντάξεων λες και αν χρεοκοπούσε το κράτος το Ταμείο “θα ζούσε και θα συνέχιζε να βασιλεύει”]… Ακολούθως ανέλαβε ο Νικολάκης να παραπέμψει το θέμα για συζήτηση στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών ούτως ώστε να προκληθεί περισσότερη κωλυσιεργεί. Δεν συνομωσιολογώ, αλλά ο στόχος της Δεξιάς ήταν προφανής: Να προκαλέσουν χάος και σύγχυση μέσα στον κόσμο και δη στους Δημοσίους υπαλλήλους και να τους ενσπείρουν το φόβο ότι θα μείνουν απλήρωτοι λαι μα΄λιστα σε περίοδο Γιορτών… Έτσι να καλλιεργούσαν ή/και να ενίσχυαν περαιτέρω την αποστροφή προς την «ανίκανη» Αριστερά…
Πάντως καλά κάνεις να ρίξεις και μια ματιά στην παρέμβαση του Ανώνυμου σ. [ημερ. 18/12/12 11:36 π.μ.] και στα αποσπάσματα από τις “Θέσεις” της Κ.Ε. του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο… Σ’ αυτές γίνεται αναφορά για τους στόχους και το περιεχόμενο των κινητοποιήσεων του εργατικού κινήματος και πως θα τούτο μπορεί να γίνει «εύκολη λεία» από διάφορες καταστάσεις για αλλότριες πρακτικές…
,
Όπως είπα και πιο πάνω αυτά που παραθέτεις από τις Θέσεις” της Κ.Ε. του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο αποκαλύπτουν πως όταν το εργατικό κίνημα δεν έχει σαφείς ταξικούς προσανατολισμούς τούτο μπορεί να γίνει από διάφορες [κύρια πολιτικές] καταστάσεις για αλλότριες πρακτικές…
Εγώ συμπληρωματικά θα παραθέσω κι απόσπασμα από τη “Θέση” 28:
«Βασικά σημεία της ιδεολογικοπολιτικής πάλης:
Α) Αναδείχτηκαν τα όρια του συνδικαλιστικού αγώνα στη σημερινή φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης και ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης. […] Αποδείχτηκε ότι ειδικά σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και ιδιαίτερα σε κλάδους που πλήττονται, ακόμα και ένας επιμέρους αγώνας είναι δύσκολο να έχει επιτυχία εάν δε διαμορφώνονται προϋποθέσεις σύγκρουσης στο επίπεδο του επιχειρηματικού ομίλου, του κλάδου, συνολικής σύγκρουσης με το κεφάλαιο για ριζική ανατροπή στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας.»
"κοινωνικοποίησης του πλούτου"
Ανεφ, σε χαιρετώ. Η κοινωνικοποίηση του πλούτου εν νέο φρούτο. ως τωρά εσερβίρισκετουν το φρούτον "Εχοντες και κατέχοντες", αμμά τελικά οι έχοντες είμαστεν εμείς τζιαι δεν το εξέραμεν!!!!! Ναι εμείς που έχουμεν μιαν εργασίαν με ένα καλό μισθό, που μας επιτρέπει να ζούμεν με αξιοπρέπεια. Πληρώνω όλες τες υποχρεώσεις μου προς το κράτος πριν να πληρωθώ τον μισθόν μου. Καταβάλλω τες κοινωνικές μου ασφαλίσεις ανελλιπώς από την πρώτη μέρα της εργοδότησής μου. ΄Εχω φορολογικό φάκελλο από τον πρώτο μήνα που πήρα μισθό. Από το ήδη φορολογημένο εισόδημά μου, έκτισα σπίτι, αγόρασα αυτοκίνητο να κινούμαι εγώ και η οικογένειά μου, διότι τα λεωφορεία που υπάρχουν δεν με εξυπηρετούν, ( πρέπει να αλλάξω 2 λεωφορεία και θέλω 1.30 ώρα να πάω δουλειά, ενώ με το αυτοκίνητό μου πάω σε 25 λεπτά). Με τα δάνεια που έκαμα, σπούδάζω τα παιδιά μου. Εκληρονόμησα λλίην περιουσίαν που τους γονιούς μου που εδουλέυκαν σκληρά μέσα στα χωράφκια μέραν νύκταν, τζιαι είμαι έχοντας και κατέχοντας. Ελαλούσαν το ότι θα φορολογήσουν την περιουσίαν για να αναγκαστούν όσοι έχουν οικόπεδα άκτιστα να τα πουλήσουν. Να τα αγοράσει ποιοός; Ο φτωχός που δεν έχει; ΄Η θα αγοράζουν οι πραγματικά έχοντες για να κάμουν παραπάνω;
Αμα έχουν όοοοολοι οι πολίτες τούτου του τόπου φορολογικό φάκελλο και καταβάλλουν φόρο σύμφωνα με τα εισοδήματά τους, τότε να ξαναμιλήσουμε για έχοντες και κατέχοντες. Δεν γίνεται να δουλεύκουν 10 για να τρώσιν 100. Κάπου εννα σπάσει η σειρά.
Αμα δεν υπάρχει κοινωνικό κράτος και να έχουν όλοι τα βασικά, τότε κανένας δεν μπορεί να είναι ήσυχος. Που την άλλην όμως δεν μπορούν οι εργαζόμενοι να φορτώνονται τα βάρη όλα για να σώσουν ένα καράβι που μπάζει από παντού νερά.
Ατε κανεί κουβένταν έχω επείγουσαν δουλειάν να κάμω. τα λέμε άλλη φορά.
ιων
Άνευ, όπως θα εκατάλαβες ο "σ." είναι ο φίλος σου ο φίλιππος (ή ο ναθαναήλ, όπως γουστάρεις)
Έψαχνα το 28 για να το ποστάρω τζιαι ήβρα στη πορεία τα προηγούμενα τζιαι λέω, εν καλά τζιαι τούτα. Κάμνουν μας!
Τελικά, το ζητούμενο, που δεν είναι φυσικά ο διάλογος με τους προβοκάτορες αλλά με τους συντρόφους, δεν γίνεται.
Δεν συμμετέχουν οι φίλοι σε ένα διάλογο να δούμε τι παίζει τζιαι ποιες είναι οι προοπτικές της πάλης.
Έναν έντιμο τζιαι τεκμηριωμένο διάλογο με άτομα διαλεκτικά τζιαι φυσικά αριστερά, τελικά δεν μπορούμε να έχουμε;
Μάλλον όχι.
Νέε,
“Γιάννης πίννει, Γιάννης κερνάει”! Έτσι και οι σύντροφοι ικανοποιούνται ανταγωνιζόμενοι ή μάλλον συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο σε ισοπεδωτικές τοποθετήσεις! Δες κι αυτή εδώ την κουβέντα τους: http://leninreloaded.blogspot.gr/2012/12/i.html
Ιων,
Σ’ αντιχαιρετώ!
Οφείλω να πω ότι τα νομοσχέδια για την ακίνητη περιουσία είχαν κενά που θα έπλητταν κυρίως τους μικροϊδιοκτήτες κατόχους γης και άλλης ακίνητης περιουσίας… [Σε περιόδους κρίσης μικρές περιουσίες που δεν μπορούν να αξιοποιηθούν ή να αποφέρουν άμεσα κέρδη, γιατί να φορολογούνται; Κι αν αυτές οι περιούσιες είναι υποθηκευμένες, γιατί να φορολογούνται στο φουλ της αξίας τους και να μην αφαιρούνται πρώτα τα δάνεια και μετά να γίνεται η φορολόγηση;]…
Όμως επέτρεψε μου και το εξής:
Έχει και κόσμο που έχει μεν εργασία [ή είχε, αλλά τωρά εν άνεργος], όμως ο μισθός του δεν ήταν και τόσο καλός [σε τέτοια επίπεδα] που να δυσκολευόταν να «ζήσει με αξιοπρέπεια». Ίσως και να μην «πλήρωνε […] υποχρεώσεις μου προς το κράτος», αλλά γιατί τα εισοδήματα του να ήταν χαμηλά, όμως «κατάβαλλε τες κοινωνικές του ασφαλίσεις». [Κι αν δεν τις κατάβαλλε τον τραβολογούσαν στα δικαστήρια]… Έχει και «φάκελλο φορλογικό» έστω κι αν τα εισοδήματα του ήταν χαμηλά. Κι αν χρωστεί στο Φόρο, τούτα είναι πολύ λίγα, όμως η σημερινή οικονομική του στενότητα μπορεί να τον δυσκολεύει να τα αποπληρώσει. Να τον πάνε μέσα, φυλακή; «Από το […] φορολογημένο εισόδημά του, [αν του περίσσευε] έκτισε σπίτι, αγόρασε αυτοκίνητο …» [αλλά κι αυτά με δάνεια και τώρα κινδυνεύει να τα χάσει]. «Με τα δάνεια που έκαμε, σπουδάζει τα παιδιά μου». Όμως τούτα κινδυνεύουν να διακόψουν τις σπουδές τους [αν δεν το έχουν ήδη κάμει] γιατί οι γονείς τους δεν μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις, ή να κάμουν άλλο δάνειο γιατί τα λεφτά δεν έφτασαν. Ίσως να «εκληρονόμησαν [τζιαι] λλίην περιουσίαν που τους γονιούς τους που εδουλέυκαν σκληρά μέσα στα χωράφκια μέραν νύκταν», τζιαι μπορεί να ήταν «έχοντες και κατέχοντες», αλλά ένεκα ανεπιτυχών επιχειρηματικών κινήσεων, κινδυνεύουν να τους τα φάσιν οι Τράπεζες.
Και για να διατηρηθεί το «κοινωνικά κράτος» σε τέτοιες εποχές παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, αυτό δεν θα γίνει μπορούσε απλώς και μόνο με αντιδράσεις και διαμαρτυρίες. Από πού θα βρεθούν τα λεφτά για διατήρηση σε ψηλή επίπεδα των κοινωνικών παροχών, για δωρεάν παιδεία και υγεία; Είναι και η «κοινωνικοποίηση του πλούτου» ένας τρόπος. Και πλούτος δεν είναι μόνο η ακίνητη περιούσια…
επί του προσωπικού δεν θα απαντήσω. Θα επαναλάβω κάτι που έχω ξαναπεί: εγω με τες κλίκες δεν τα πάω καλά. Με καμιαν κλίκα. Ότι έχω να πω το λέω δημόσια απέναντι σε όλους. Ουτε προσωποποιώ ούτε στοχεύω δημόσια και ονομαστικά ανθρώπους. Ούτε κάμνω ποστ με τα ονόματα άλλων μπλοκκερς. Δεν το έχω αναγκη. Η ιστορία γραφει και διαγραφει. Αυτό που θα μεινει ειναι η αληθκεια.
Μέσα στο σύστημα, όπου όλοι πρέπει να ανήκουν σε μιαν παρέα τζαι σε μιαν κλίκα εγω είμαι έξω. Το απέδειξα ενα εκατομμύριο φορες απέναντι σε όλους, κάθε φορά που αθυματουν τζαι ενας να μου αφιερωσει ποστ ή να με διαγραψει απο μια λίστα. Ούτε φανερα ουτε κρυφα δεν θα λαβω μερος σε αυτο το συστημα. Το οποιο ζει και βασιλευει. Το τί καμνετε εσεις επαφιεται στην δικη σας συνειδηση.
όσο αφορα αυτό το ποστ Ανευ είναι εμπλεο δεξιών σκέψεων και επιχειρημάτων κατα τα λοιπά παρουσιαζεται ως "σκέψεις καποιου αριστρερου" και εγκαλεις και κόσμο γιατι δεν ξερει να καμει αριστερο διαλογο κι απο πάνω!!
δεν ξερω αν έχεις αυτοχρισθεί δημόσιος προπαγανδιστης του κομματος ενω στην πραγματικότητα έχεις άλλες αποψεις τις οποίες δεν εκφραζεις εδω.
επι της ουσίας:
1. η σταση πληρωμών - ειναι καθαρός εκβιασμός και λέχθηκε επισήμως απο το υπουργειο οικονομικών ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ενω εδω και έξη μηνες κατηγορούμε την αντιπολίτευση πως χρησιμοποιεί εκβιασμούς κατα των εργαζομενων για να περασει το μνημόνιο.
2. τα 450 εκατομμύρια που χρειαστηκε η κυβερνηση για να καλύψει τις αναγκες Δεκεμβρίου ψάξε να τα βρεις στα ταμεία της Λαικής με την κατεπείγουσα κυβερνητική δόση των 500 εκ. που έγινε τον περασμένο μήνα ( όταν εγκρίθηκαν τα 6δις εγγυήσεων )
3. τα ταμεία συνταξεων δεν είναι δεξιόστροφα ή αριστερόστροφα. η απαίτηση της κυβέρνησης να δωσουν αυτα τα λεφτα οι εργαζόμενοι επειδή η ίδια αποφασισε να ταίσει την Λαική όπως είπα πιο πάνω, δεν είναι αριστερη πολιτική. Είναι καρα-δεξιά πολιτική κατακρίβεια.
4. αν καταρρευσουν λες οι τραπεζες ετσι κι αλλιως θα χασουν τις συντάξεις τους!!! ωραίο ΑΡΙΣΤΕΡΟ επιχείρημα. εν τελει όταν μιλατε για κρατος προνοιας εννοειτε τραπεζες με γεματα ταμεια;; Όπως εγγυήθηκεν το κρατος με 6 δις τες τραπεζες γιατί δεν μπορουσε αντ αυτου να εγγυηθεί με αυτα τα λεφτα τα ταμεια των συνταξεων και άλλες καταθεσεις και να ακολουθησει άλλη γραμμη εξ αρχης με την Λαική και την Κύπρου;;
Γιατί δεν επέλεξε το κρατος να εγγυηθεί τους καταθετες και να αφησει να καταρρευσει το τοκογλυφικό κομματι δραστηριοτητων των τραπεζων βρίσκοντας καποιες ενδιαμεσες λυσεις;;
Μήπως επειδη κινδύνευαν τα κερδη των τραπεζών εντός και εκτός κύπρου; Μήπως επειδη η δύο τράπεζες έχουν παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα και μια τετοια επιλογή θα επηρέαζε καταθέσεις του κεφαλαιου και εκτός;
Μήπως το ακελ επελεξε να θυματοποιήσει τον κυπριακό λαό αντί να ρίξει τα συμφεροντα του κεφαλαιου εντός και εκτος κύπρου;
είναι αυτη αριστερη πολιτκή; ρωτώ.
ή είναι πολιτική πλήρους ενσωμάτωσης στις υπηρεσίες του κεφαλαίου; μην μου απαντησεις πως δεν αφηνει περιθωρια το νομικο πλαίσιο της ε.ε.
γιατι θα σου απαντήσω με το φακτ πως η κυβερνηση αλυσοδεσε το κρατος στο νομικό πλαίσιο της ε.ε με την εξωτερική και ενεργιακη πολιτική της.
τα ζητήματα ειναι παρα παρα παρα πολλα.
και καποιος πρεπει να παει περα απο την συνθηματολογία και να μας ενημερωσει για τα πραγματικά γεγονοτα.
καποιος, οποιοσδήποτε!
DIS,
Σ’ ευχαριστώ για την παρέμβαση σου και το σχόλιο σου!
1. Κατ’ αρχάς να σε (ξανα)παρακαλέσω να μην βάζεις στο στόμα μου ή στα γραφόμενα μου λόγια που δεν έχω πει ή έχω γράψει, ή να θεωρείς τα τυχόν συμπεράσματα σου ως δικά μου λόγια. Εγώ, λόγου χάριν, έχω μιλήσει κι αναφερθεί σε «δεξιόστροφες ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων της ΑΤΗΚ» κι όχι σε «ταμεία συντάξεων […] δεξιόστροφα ή αριστερόστροφα… Για το πώς λειτουργούν αυτές οι ηγεσίες περιγράφεται πολύ παραστατικά κι αναλυτικά στις “Θέσεις” του ΚΚΕ για το επικείμενο συνέδριο του. Εγώ να συμπληρώσω για το άτομο μου [για να ολοκληρωθεί και το puzzle τού «εμπλεου δεξιών σκέψεων και επιχειρημάτων […] ποστ μου»], ότι ΠΟΤΕ δεν θα στηρίξω άκριτα κι a priori εργατικές κινητοποιήσεις που δεν με πείθουν ή απλώς και μόνο επειδή οργανώνονται από εργαζόμενους…
2. Είπες ότι «επί του προσωπικού δεν θα απαντήσεις», αλλά δεν απέφυγες [τελείως] τον πειρασμό…
Εν πρώτοις να πω ότι δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς «προσωπικό»… Το να σχολιάζω τις απόψεις σου ονομαστικά, ή το να «κάμνω ποστ με τα ονόματα άλλων μπλοκκερς» που εκφράζουν τις απόψεις τους δημόσια και να τις σχολιάζω, αποτελεί ζήτημα επί «προσωπικού», ή είναι ζήτημα κάποιας «ανάγκης» [ποιάς όμως μού εξηγείς;] ή αποτελεί ένδειξη συμμετοχής σε κάποιο «σύστημα, όπου όλοι πρέπει να ανήκουν σε μιαν παρέα τζαι σε μιαν κλίκα»; Προσωπικά έχω την άποψη [και το έχω πει πολλές φορές], όταν μιλούμε και γράφουμε δημόσια πρέπει να είμαστε και έτοιμοι να δεχτούμε και κρίσεις και επικρίσεις και μομφές… Προσωπικά όταν εκφράζω άποψη πάνω στα λεγόμενα του οποιουδήποτε [ακόμα και εν δυνάμει συνοδοιπόρων και ομοϊδεατών] δεν κρύβομαι πίσω από γενικότητες και αοριστολογίες, αλλά επιλέγω να το κάμνω ονομαστικά [έστω κι αν τελικά θεωρηθώ “κακός”]. Πιστεύω πως τούτη πρακτική είναι δεοντολογικά πιο ορθή. Γι’ αυτό και μπηχτές περί «διαγραφών από λίστες» δεν με αγγίζουν… Από την άλλη αν θες μπορώ να βρω αρκετά δικά σου κείμενα σου με τα οποία σχολάζεις άλλους [και τα γραφόμενα/λεγόμενα τους]… Επειδή δεν το κάνεις ονομαστικά είναι επιτρεπτό;
3. Επίσης να αναφέρω ότι δεν έχω «εγκαλέσει [κανένα] … κόσμο γιατί δεν ξέρει να κάμει αριστερό διάλογο»… Εκείνο που έχω επί λέξει πει είναι ότι κάποιοι «σύντροφοι ικανοποιούνται ανταγωνιζόμενοι ή μάλλον συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο σε ισοπεδωτικές τοποθετήσεις»… Τώρα αν ΕΣΥ πιστεύεις ότι η «ισοπέδωση» αποτελεί συστατικό «αριστερού διαλόγου», τότε ουδέν άλλο σχόλιο επί τούτου από εμένα. Απλώς να δηλώσω τη συμφωνία μου με την τοποθέτηση σου ότι «επαφιεται στην συνειδηση … [του καθενός μας] το τι καμνει». Γι’ αυτό κι ΕΓΩ ιεραρχώντας κάποια πράγματα έχω επιλέξει τις κριτικές μου για το ΑΚΕΛ, τη διακυβέρνηση Χριστόφια και για πολλά άλλα παράπλευρα και παρεμφερή να τα αφήσω για μετά τις εκλογές. Γι’ αυτό και θεωρώ ατυχές το ερώτημα σου «αν έχω αυτοχρισθεί δημόσιος προπαγανδιστης του κομματος»… Μπορεί να έχω τις επιμέρους απόψεις μου για μια σειρά ζητημάτων, [κι αν με διαβάσεις πιο προσεχτικά θα εντοπίσεις πιο πάνω και τις αναφορές μου για «κοινωνικοποίηση του πλούτου» - κάτι που προκάλεσε και την αντίδραση συγκεκριμένου αγαπητού φίλου - αλλά και τη θέση μου ότι πρέπει «να δοθεί και πολιτικό περιεχόμενο στις [εργατικές] κινητοποιήσεις και [σε τούτες] να τεθούν και στόχοι πολιτικοί…»
[Και η συνέχεια]...
4. Διάφορα άλλα ζητήματα και ερωτήματα που θέτεις όπως η τοποθέτηση σου ότι «η κυβερνηση αλυσοδεσε το κρατος στο νομικό πλαίσιο της ε.ε με την εξωτερική και ενεργιακη πολιτική της», ή κάποια άλλα τρέχουσας [οικονομικής] πολιτικής, όπως η συνεχιζόμενη κρατική [οικονομική] στήριξη προς τη Λαϊκή [ομολογώ ότι προσωπικά δεν έχω υπ’ όψη μου λεπτομέρειες] δεν μπορούν να εξεταστούν αποσπασματικά και μεμονωμένα και ανεξαρτήτως των δεδομένων που έχουμε μπροστά μας ή των στόχων που έχει θέσει η Κυβέρνηση [και το ΑΚΕΛ] διαχειριζόμενη/οι το σύστημα… [Εν τζιαι είχαν προγραμματικό στόχο να το ανατρέψουν;]… Αλήθεια, θα μπορούσαν να παρακάμψουν [αφού το θέτεις] «το νομικο πλαίσιο της ε.ε.» [χωρίς να υπάρξει και ταυτόχρονα αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ή/και να εξασφαλιστούν άλλες συμμαχίες], ή να μην ληφθούν υπ’ όψη η γεωπολιτική και τα συμφέροντα που παίζονται στην περιοχή [ας πούμεν ποια θα μπορούσε να ήταν μια άλλη εναλλακτική ενεργειακή πολιτική;], ή να παραγνωριστούν τα ισοζύγια δυνάμεων τόσο στο εσωτερικό όσο και περιφερειακά;
5. Με τις πλείστες από τις τοποθετήσεις και τα ερωτήματα σου αμφισβητείς την αριστερότητα, τόσο τη δική μου, όσο και του ΑΚΕΛ και της Κυβέρνησης, λες κι ΕΜΕΙΣ είπαμε ότι η στήριξη των Τραπεζών, οι περικοπές και οι μνημονιακές πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται πλέον και στην Κύπρο αποτελούν αριστερή πολιτική… Δεν βλέπω όμως να προβάλλεις μια συγκροτημένη εναλλακτική Αριστερή πρόταση μέσα από τον λόγο σου. Αντίθετα τοποθετήσεις και ερωτήματα του τύπου «αν καταρρευσουν λες οι τραπεζες ετσι κι αλλιως θα χασουν τις συντάξεις τους!!! ωραίο ΑΡΙΣΤΕΡΟ επιχείρημα. εν τελει όταν μιλατε για κρατος προνοιας εννοειτε τραπεζες με γεματα ταμεια;;» ή «Γιατί δεν επέλεξε το κρατος να εγγυηθεί τους καταθετες και να αφησει να καταρρευσει το τοκογλυφικό κομματι δραστηριοτητων των τραπεζων βρίσκοντας καποιες ενδιαμεσες λυσεις;;» [κάμνεις μας το μπακκίρες πλιζ;], νομίζω δεν δίνουν απαντήσεις αλλά απλώς αναδεικνύουν τα αδιέξοδα… [Εγώ ποτέ ΔΕΝ είπα πως υπάρχουν λύσεις!]… Αφού το κράτος ΔΕΝ έχει μία, τι εγγυήσεις θα παρείχε;
Απαντώ:
1. δεν έχω πρόβλημα να κρίνομαι. Δεν είμαι θρήσκα και το δικό μου μοττο ειναι "κρίνε για να κριθείς" και όχι "μην κρίνεις για να μην κριθείς".
ειναι πανευκολο να μπουμε στο παιχνίδι να καμνουμε δημοσιες κοντρες ανεβαζοντας και σχολιαζοντας ο ένας τα ποστ του αλλου. εμενα αυτο το παιχνιδι δεν με ενδιαφερει. με ενδιαφερει - όσο μπορω - η πολιτική.
2. δεν θα μπω επισης στο παιχνιδι των εντυπωσεων. Αν μια θεση λεγεται απο το ακελ ή απο ένα ακελικο δεν ειναι αυτονοητα αριστερη θεση. Κρινουμε με πολιτικά κριτηρια όχι με στενα κομματικα.
Το γεγονος πως, η αριστερα επελεξε δεξια επιχειρηματολογία και δεξιο υποψηφιο για τις εκλογες, φτανοντας στο σημειο στην χθεσινη συνεδρια της βουλης να τσιταρει Αντωνη Σαμαρα δια στοματος Αντρου Κυπριανου για να στηριξει την πολιτική της κυβερνησης - θα κριθει με πολιτικούς όρους, όχι με κομματικους. Η αριστερα ειναι πανω απο τα προσωπα τα οποια τυγχανει να βρισκονται στην αλφα ή βητα ηγεσια. Παντα ηταν. Είναι και πανω απο τα στενα ιστορικα πλαισια που καθε φορα καλειται να αφησει το αποτυπωμα της.
3. Αν κυβερνηση ηταν ο Αναστασιαδης οι υπαλληλοι των ημικρατικών θα ειχαν την στηριξη του ακελ. Όχι μονο θα είχαν την στηριξη του, αλλα θα βγαζαμε και πυρηνους λογους για ταξικη διαπαιδαγωγιση των εργαζομενων στη βαση του πραγματικού ταξικού αγώνα και όχι της κομματικής τοποθετησης. Θα ελεαμεν τζαι πως ειμαστε καργα μαρξιστες γιατι καμνουμε συνδικαλισμο σε εχθρικο εδαφος και φέρνουμε τους εργαζομενους κοντα στα συμφεροντα τους.
Το γεγονος ότι η ΠΕΟ όχι μονο απουσιαζε αλλα διαχωρισε και την θεση της, χρηζει σοβαρής αναλυσης.
4. Όταν η αριστερα όχι μονο αποδεχεται τον διαχωρισμο των δημοσίων και ιδιωτικων υπαλλήλων αλλά προχωρα ενα βημα και διαιρει τους εργαζομενους στη βαση του ποιο κομμα ψηφίζουν, η αριστερα παυει να ειναι αριστερα και γίνεται απλα κομματικος σύλλογος ψηφοφορων.
Όταν επιπλέον η αριστερα στις συνελευσεις των ανεργων περνά την πολιτική πως οι εργοδοτες δεν πρεπει να προσλαμβανουν ξενους αλλα κυπριους έχει καμει ήδη και ενα βημα μεσα στην δεξια πολιτική.
Όταν αιτιολογει αυτην την σταση εμπλεκοντας τζαι τον Μαρξ - ότι ταχα αυτο ειπε ο Μαρξ πως ειναι ταξική πολιτική - τότε έχουμε να καμουμε με τυχοδιωκτική πολιτική σταση. ( για το συγκεκριμενο θεμα επιφυλασσομαι με ειδική αναρτηση )
5. Παντα λεμε πως ο κοσμος δεν ειναι ετοιμος για μια ριζοσπαστική πολιτική. Αύτη την περιοδο μαθαμε και γιατι δεν ειναι ποτε ετοιμος ο κοσμος. Διοτι το ιδιο το κομμα διαπαιδαγωγει με δεξια επιχειρηματα, αντιμαρξιστικα και αντικομμουνιστικα τον κοσμο του. Γιατι το ιδιο το κομμα επιλεγει να πιαστει που όποιο σωσιβιο βρει μπροστα του, γιατι το ιδιο το κομμα φαινεται πως δεν πιστεφκει σε αυτα που υποτιθεται διακυρήττει.
Αυτο σημαινει απλα πως το κομμα συμμετεχει στην δεξιοποίηση της κοινης γνωμης. Και όταν το πραττει μεσα στους εργαζομενους και μεσα στη φτωχολογια, τότε συμφωνα με την δική μου φτωχη αντιληψη, το κομμα απλα εν σεβεται τίποτε. Παρεκτός το κομματικό παιχνιδι στο οποιο θέλει να επιβιωσει.
Ο μηδενισμος λοιπόν εννεν το δικο μου δογμα. Ειναι η έλλειψη αρχων, η ελλειψη σεβασμου και ο καιροσκοπισμος άλλων.
Κι εγω ευχαριστω για την κουβεντα.
DIS,
Στα σύντομα τα εξής:
[Η δική μου αρίθμηση δεν αντιστοιχεί κατ’ ανάγκη και με τη δική σου]…
1. «ειναι πανευκολο να μπουμε στο παιχνίδι να καμνουμε δημοσιες κοντρες ανεβαζοντας και σχολιαζοντας ο ένας τα ποστ του αλλου» --- Δεν σε καταλαβαίνω! Υποβάλλεις ότι ΔΕΝ πρέπει να σχολιάζουμε τι γράφουν οι άλλοι; Είναι παιχνίδι αυτό; Πως θα πετύχουμε τη συν-Θέση, αν δεν καταθέσουμε Θέσεις, αν δεν υπάρξουν αντι-Θέσεις, που μπορεί να δημιουργήσουν κι αντι-παρα-Θέσεις;
2. Φυσικά και πρέπει να «κρινουμε με πολιτικά κριτηρια όχι με στενα κομματικα»… Γι’ αυτό και δεν βλέπω πού είναι το λάθος αν απαντούμε σε πολιτικούς της Δεξιάς να χρησιμοποιήσουμε στην επιχειρηματολογία μας και αποσπάσματα από τον λόγο άλλων δεξιών πολιτικών… [Η συγκεκριμένη αναφορά του Άντρου Κυπριανού είχε να κάνει με την «άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και στην εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών της πηγών»… Στο σημείο 4 της προηγούμενης απάντησης μου υπόβαλα το ερώτημα «ποια θα μπορούσε να ήταν μια άλλη εναλλακτική ενεργειακή πολιτική;», αλλά δεν πήρα απάντηση]…
3. Με τα «αν» [«Αν κυβερνηση ηταν ο Αναστασιαδης οι υπαλληλοι των ημικρατικών θα ειχαν την στηριξη του ακελ»] δεν μπορούμε να κάμουμε συζητήσεις. Οι πολιτικές απέναντι στον [όποιον] Αναστασιάδη δεν καθορίζονται στιγμιαία, αλλά είναι αποτέλεσμα μελέτης και επεξεργασίας συγκροτημένου μακροπρόθεσμου [πεντάχρονου ή δεκάχρονου] προγράμματος…
4. Επίσης έχω την άποψη πως όταν λαμβάνουμε μέρος σε μια συζήτηση αυτά που λέμε πρέπει να τα τεκμηριώνουμε, ή και να παρέχουμε στοιχεία για την ορθότητα τους. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι απαιτούνται τεκμηρίωση ή/και πιο πολλές επεξηγήσεις για τις τοποθετήσεις σου:
- «Όταν η αριστερα όχι μονο αποδεχεται τον διαχωρισμο των δημοσίων και ιδιωτικων υπαλλήλων αλλά προχωρα ενα βημα και διαιρει τους εργαζομενους στη βαση του ποιο κομμα ψηφίζουν, η αριστερα παυει να ειναι αριστερα και γίνεται απλα κομματικος σύλλογος ψηφοφορων.» --- Στοιχεία παρακαλώ; [Στο σημείο 1 της προηγούμενης παρέμβασης μου έκαμα και αναφορά για το πώς εγώ αντιλαμβάνομαι τις εργατικές κινητοποιήσεις. Εγώ εκφράζω τον εαυτό ΜΟΥ! Αλλά και πάλι δεν απάντησες αν πρέπει a priori να στηρίζουμε κάθε εργατικό αίτημα]…
- «Όταν επιπλέον η αριστερα στις συνελευσεις των ανεργων περνά την πολιτική πως οι εργοδοτες δεν πρεπει να προσλαμβανουν ξενους αλλα κυπριους έχει καμει ήδη και ενα βημα μεσα στην δεξια πολιτική.» --- Ποιες «συνελευσεις ανεργων; Ποιος «αιτιολογει αυτην την σταση εμπλεκοντας τζαι τον Μαρξ»; DIS, συνεχώς αοριστολογείς αλλά και γενικολογείς κι αυτό είναι άδικο [για να μην πω και ισοπεδωτικό]…
5. Η κοινωνικοοικονομική κατάσταση του οποιοδήποτε δεν παίζει ρόλο στον καθορισμό και της κοινωνικής του συνείδησης που θα τον τοποθέτηση αναλόγως [αν θα λειτουργήσει και πολιτικά] στην Δεξιά ή στην Αριστερά; Αν υπάρχουν σήμερα «δεξια επιχειρηματα, αντιμαρξιστικα και αντικομμουνιστικα» δεν είναι κάτι που έχει να κάμει και με την κοινωνική σύνθεση του ΑΚΕΛ; Ή όταν δέχεσαι ολομέτωπη επίθεση πόσο εύκολο είναι να αντιπαλέψεις τη «δεξιοποίηση της κοινης γνωμης»;
Προς τον φασιστούιν που υπογράφει ως Κοκούιν, [έναν παλιό ανυπόθετο και ματσουκωμένο γνώριμο του Blog και εμπαθή υβριστή:
Το σχόλιο σου θα αναρτηθεί [μια και έκαμες τον κόπο να το γράψεις – είσαι κρίμα!], αφού αφαιρέσω απ’ αυτό τους υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Δείγμα της παιδείας σου είναι τούτοι, αλλά εδώ μέσα εγώ κουμαντάρω, γι’ αυτό αν θες να βρίζεις να επιστρέψεις στα χαμαιτυπεία που συχνάζεις!
Το σχόλιο σου θα το επεξεργαστώ όταν βρω χρόνο, σήμερα, αύριο μεθαύριο, όποτε τσσιαττίσει [τύχει]. Εγώ δεν βιάζομαι! Θα το κάνω όμως, επειδή θέτεις μερικά θέματα που χρήζουν απαντήσεων…
Με τες υγείες σου!
Αφήνω ένα τελευταίο σχόλιο, χωρίς να απαντήσω σε ότι ρωτάς, απλά για να ολοκληρωθεί η παρέμβαση μου καθώς και η οπτική για την δική μου εκτίμηση και σταση. Τα υπολοιπα - που είναι παρα πολλα θα τα λέμε αναγκαστικα στην πορεία -
1. Όταν εγινε το Μαρί, θυμάσαι και θυμουνται όλοι, με ποιον τρόπο εκτιμήθηκε η δεξια αντίδραση και η προσπάθεια ενοχοποίησης της αριστερας εν γενει στο προσωπο του Χριστοφια αλλα και της κυβέρνησης. Τότε οι κεραιες ελειτουργησαν σωστα και νομίζω επισης σωστα εγινε μια προσπαθεια υπερασπισης της αριστερας.
Σήμερα συμβαίνει το ακριβώς αντιθετο. Αν είμασταν πραγματικά τίμιοι σαν αριστεροι και αν δεν ειμασταν καιροσκοποι, θα έπρεπε να διερωτηθουμε, τί θα γίνει αυριο που δεν θα υπαρχουν αυτα τα 238 εκατομμύρια για να επιστραφουν ( διότι δεν θα υπαρχουν ) ή πως θα καλυφθει η τρυπα αυτων των εκατομμυριων όταν οι ημικρατικοι αρνηθουν να πληρωσουν την φορολογια για να ισοφαρισουν την ζημια τους; Τι θα γίνει όταν ο κοσμος θα θέλει να λιτσαρει όσους όχι μονο τους πιεσαν και τους υποσχεθηκαν αλλα τους κατηγορησαν και απο πάνω ότι "δεν σκεφτονται το κρατος";! Ρωτώ! Ενδιαφερεται κανενας για την μοιρα "της αριστερας" τελικα ή το μονο που μας ενδιαφερει ειναι να συνεχισουμε ενα καταστροφικό δρόμο χωρίς τελειωμο, νομιζομενοι πως θα την γλυτωσουμε απο καποιο θαυμα; Ποιος θεος θα σωσει την αριστερα όταν αποδειχτει οτι τοσος κοσμος μπορει να μεινει χωρις συνταξη με δικη της προτροπή;
2. Την επομενη φορα που θα ακουσεις γ.γ αριστερου κομματος μεσα στη βουλη της χωρας του να τσιταρει εναν ακροδεξιο "Σαμαρα" πληζ να με ενημερωσεις! Να παμε και στην ουσια της δήλωσης; Ποια εν η ουσία της δήλωσης; Ότι το ακελ δυστυχως ποτε δεν έκαμε καμια κριτική για την δική του "Βαρκιζα"...
Πως όχι μονο δεν έκαμε καμια κριτική αλλα επιστρέφει επικίνδυνα μεσα απο το δόγμα της "εθνικής συναίνεσης" και του "εθνικού συμφέροντος" και εσωτερικα και γεωπολιτικά σε ενα δεξιοστροφο δρόμο "εθνικής" για να μεν πω "εθνικιστικής" κατω απο το βαρος της κρισης πολιτικής.
3. Είναι φανερο πως αυτη η επιστροφη θα γινει με αριστερη/κοκκινη ρητορική. Το ακελ επελεξε την αντι-μερκελική προπαγανδα όχι την ταξική πολιτική αλλά την από πλαγια οδο, εθνική προπαγανδα. Με τη διαφορα ότι τωρα οι συνθηκες δεν θα οδηγησουν σε καμιαν εσωτερική ειρηνη. Απλα το ακελ θα γινεται δεξιοτερο σε μια ήδη κατεστραμμενη απο την ακροδεξια βλακεια χωρα.
Θα το καμει σαν αριστερο κομμα μεν, αλλα ο εθνικος δρομος σημερα στην ουσια ειναι ενας εθνικιστικός δρομος. Πως θα τον καλυψουμεν; Με τες ρητοριες για την ευρωπαική αριστερα, για τες χωρες του νοτου, και με ότι άλλη κενολογία ειπαν και καποιοι άλλοι τύπου δεξιας πτερυγας του συριζα που εκατεληξεν στον Ομπαμα και στην Μαριαννα Λατση...
Μετα διερωτουμαστεν γιατι ο ακελικος εν καταλαβει γιατι ο Λιλλήκας εν πανηλιθιος τζαι γιατι υπαρχουν διαρροες! Ε, υπαρχουν διοτι τζαι τζεινος κατι παρομοιες εθνικιστικες ανοησιες πουλα νομιζοντας πως το συστημα αστιεφκιεται ή νομιζοντας πως μιλα με πιο ηλιθιους απο τον ίδιο.
Να μεν επεκταθω για το ζητημα του κυπριακου, για τους τ/κ, και για πολλα αλλα παρεμφερη ζητήματα.
Αν γίνεται ενας εσωκομματικος διαλογος - που πλεον αμφιβαλλω - τουλαχιστον δειτε πιο μακροπροθεσμα τζαι διερωτηθειται που ακριβως οδηγείται τοσο το ακελ όσο τζαι ο τοπος.
Τέλος - δυστυχως αυτη τη φορα, η κατηγορίες πως οποιος εν συμφωνει με την πολιτική του κομματος είναι αριστεριστής θα πεσουν στο κενό από την ίδια την ιστορια.
DIS,
Για το θέμα της δανειοδότησης, εγώ δέχομαι την ανάλυση της “Δεφτερης Ανάγνωσης”, απόσπασμα της οποίας παραθέτω στην νέα μου ανάρτηση – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2012/12/1632012.html
Θα επαναλάβω ότι αν τα πράματα σε σχέση με το ΑΚΕΛ [και τη δεξιόστροφη πορεία του] είναι έτσι όπως τα λες, τότε υπάρχει παιδιά δόξης λαμπρόν [και δεν το λέω ειρωνικά] για τη σύσταση νέου πολιτικού φορέα στον χώρο της Αριστεράς…
Τα λέμε…
Παραθέτω πιο κάτω το σχόλιο του εμπαθέστατου Κοκουδκιού, για το οποίο έκαμα αναφορά πιο πάνω. Μέσα στις αγκύλες […] υπήρχαν υβριστικοί χαρακτηρισμοί και άλλα τινά…
Τελικά βαρκούμαι να γράψω σχόλια… Έχω πιο σημαντικά πράματα να κάμω… Ας μείνει να βράζει στο ζουμί του…
***
“Ανώνυμος είπε...
Εάν ανατρέξετε μερικές βδομάδες πριν στις αναρτήσεις του καραφλοπάχουλου […], θα βρείτε αντιτροικανούς πύρηνους λόγους.Μέχρι τζιαι ως «αντιτροικανός» υπέγραφε […].Από την ημέρα που το «αδρωπούι του λαού» ανακοίνωσε την υπογραφή του μνημονίου, ο πασιής μας, μετατράπηκε από Δον Κιχώτης σε τροικανοεραστής.Τζιαι ρωτά μας μαλιστά με θράσος 1000 πιθήκων τζιαι αναισθησία 1000000 ελεφάντων, «εσείς τι αντιπροτείνετε;» Καλά ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ.Όταν η περιθωριακή «Γνώμη» έγραφε «Αντίσταση(στην Τρόικα)λαέ» εσύ ερώτας τον Ππασιά κτλ.«τι αντίπροτείνετε» όπως ρωτάς τωρά κάποιους γνήσιους αριστερούς;Τζιαι πε μας ρε […], εάν στην κυβέρνηση ήταν ο Συναγερμός, ήταν να λαλείς τα ίδια,όξα ήταν να μας το παίζεις Che Guevara […];Μα ποιον νομίζεις ότι περιπαίζεις ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!Ρε καημένε, δαμέ μέχρι τζιαι οι πέτρες επήρασε χαμπάρι τζιαι συ τον χαβά σου Καραγιάννη!
Κοκούι
19/12/12 8:39 μ.μ.”
Κοκούιν, ή όπως αλλιώς σε λένε, με τες υγειές ΣΟΥ!
Στο τελευταίο σχόλιο μου προς την Disdaimona το «παιδιά» πρέπει να διαβαστεί ως «πεδίον»…
Δημοσίευση σχολίου