Εισαγωγικά και επεξηγηματικά:
Τα δύο πιο κάτω κείμενα γράφτηκαν ως απαντητικά σχόλια δικά μου σε συζητήσεις στις οποίες έλαβα μέρος τις τελευταίες μερικές μέρες στα Blogs της Disdaimonaς [εδώ κι εκεί] και του Αντωνη [στο Lenin Reloaded εδώ]…
Επειδή όμως,
- τα σχόλια μου βγήκαν τελικά μακρινάρκα [μεγάλα σε έκταση],
- οι συγκεκριμένες αναρτήσεις όπου έγιναν και οι διάλογοι μετά των Blogοδεσποτών κι άλλων επισκεπτών, πέρασαν στο αρχείο [αν μπορούν να θεωρηθεί διάλογο εκείνες οι απαξιωτικές και χλευαστικές παρεμβάσεις στο Lenin Reloaded], αλλά και
- για να πάρουμε ευρύτερα και μιαν ιδέα πως κάποιοι φιλο-ΚΚΕ σύντροφοι(;) σκέφτονται, συμπεριφέρονται και αντιμετωπίζουν τους εντός της Αριστεράς “αντίπαλους” τους, άλλα και τους εν δυνάμει [σε πολιτικο-κοινωνικούς αγώνες] συνοδοιπόρους τους,
έκρινα ως πιο δόκιμο και παραγωγικό να αναρτήσω τα δύο κείμενα μου εδώ στο Blog μου. Θα βάλω όμως και το link [γι’ αυτό ΜΟΥ το post] και στα περί ων ο λόγος blogs, για αναφορά και παραπομπή, για όσους θα
Όσοι πιστοί λοιπόν, [αλλά και άπιστοι], θεωρήσουν ως δέον, ας προσέλθουν για λίγη κουβέντα [αν θέλετε βάζουμε και μουσική ελαφριά] και για ανταλλαγή απόψεων και σκέψεων. Το ζήτημα του ρόλου της Αριστεράς γενικότερα [όχι μόνο της κομμουνιστικής] σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς είναι, όσο ποτέ άλλοτε, καίριο και ζωντανό.
Και να τονίσουμε κιόλας πως ΕΜΕΙΣ, θα τηρήσουμε [παρά τις όποιες διαφωνίες και ενστάσεις μας και τυχόν εντάσεις] τους στοιχειώδεις κανόνες φιλοξενίας και σεβασμού των διαφορετικών απόψεων και προσεγγίσεων. Θα προσπαθήσουμε δε να κρατήσουμε τη συζήτηση σε ανεκτά πλαίσια [χωρίς χλευασμούς, χαρακτηρισμούς κι απαξιώσεις], αν και τα δικά μου κείμενα (θα) περιέχουν και ψήγματα ειρωνείας [καλοπροαίρετης όμως και εποικοδομητικής]…
{Σημείωση: Όπου υπάρχει διπλός χρωματισμός, γίνεται παραπομπή}...
**************************
Απάντηση στο εδώ σχόλιο της Disdaimonaς
DIS,
Βλέπω να καταθέτεις επιτέλους και μια πρόταση που μπορεί να αποτελέσει και διέξοδο [αν και όχι στο άμεσο μέλλον]: «Το κόμμα θα έπρεπε αυτή την στιγμή να επεξεργάζεται ενα πενταχρονο ή δεκάχρονο πλάνο προς την ανατροπή του συστήματος»…
Μπορεί να μην είναι αναλυτικά επεξεργασμένη [και να μοιάζει με πυροτέχνημα] ή να μην δίνει άμεσα λύσεις και διεξόδους για αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης, είναι όμως ΜΙΑ πρόταση, που ένας Αριστερός πρέπει να τη δει με προσοχή και σοβαρότητα! Σε θεωρητικό επίπεδο δεν θα διαφωνήσω με τη σκέψη σου, όμως δεν θα μπω [στο παρόν στάδιο] στη διαδικασία να τη συζητήσω διεξοδικά, με σκοπό να δούμε και πως πρακτικά υλοποιείται. Δηλ. πως μπορεί να επιτευχθεί σε 5-10 χρόνια η ποθούμενη ανατροπή τους συστήματος;
I’ m gonna take my time [που λένε και οι αγγλοσπουδαγμένοι κι αμερικανο-(παρα)μορφωμένοι business managers και οικονομολόγοι μας] και θα το επεξεργαστώ [το ζήτημα της ανατροπής] στο μυαλό μου [αποτελεί, πιστεύω, τροφή για μπόλικη σκέψη], μελετώντας παράλληλα και διάφορα έγγραφα, όπως
και ίσως στο τέλος ετοιμάσω και κάποιο ολοκληρωμένο κείμενο. [Προσωπικά δεν συνηθίζω να κάμνω τοποθετήσεις δίκην πυροτεχνημάτων και να έρχομαι μετά να επεξηγώ τι θέλω να πω]…
Την ίδια ώρα ευελπιστώ πως μέσα από τους αρχόμενους αντιμνημονιακούς εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες [των πολυτέκνων, των αναπήρων, των εκπαιδευτικών, των φοιτητών, των αστυνομικών, των υπαλλήλων της ΑΤΗΚ, των κατόχων αξιογράφων και όσων άλλων επακολουθήσουν] θα αναδειχτούν νέα και φέρελπη «ώριμα τέκνα της ανάγκης και της οργής», [όπως λέει και ο ποιητής Βάρναλης], που θα ηγηθούν νέων και δυναμικών κοινωνικών και πολιτικών φορέων [και δεν το λέω ειρωνικά αυτό]…
Προφανώς ο δικός μου ορθολογισμός να μην είναι και τόσο μαρξιστικός και κατ’ επέκταση ούτε και ριζοσπαστικός ή/και ανατρεπτικός [ποτέ δεν περιαυτολόγησα για τις μαρξιστικές μου γνώσεις]. Ή μπορεί κάποιοι εξ Ημών [εξ αριστερών ορμώμενοι] ένεκα της σημερινής μας κοινωνικοοικονομικής θέσης να έχουμε γίνει “συντηρητικοί”. Όμως έχω την ισχυρά άποψη ότι οι αλληλο-αποκλεισμοί εν δυνάμει συνοδοιπόρων μας σε κοινούς αγώνες [κοινωνικούς, εργατικούς, πολιτικούς, εκλογικούς] που παρατηρούνται στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, δεν την βοηθούν καθόλου! Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα [κατά την ταπεινή μου γνώμη] η ελληνική εμπειρία με την πολυδιάσπαση της Αριστεράς και τις τάσεις για αλληλοεξόντωση. [Σίγουρα υπάρχουν ιστορικοί, ιδεολογικοί και πολιτικοί λόγοι για τις μέχρι σήμερα αντιπαραθέσεις στον χώρο, αλλά δεν βλέπω πού είναι το λάθος στην που κάτω διαπίστωση: «καλά στην Ελλάδα, οι αριστεροί δεν μπορείτε μια διαδήλωση να κάνετε μαζί! πράματα είναι αυτά? ο ένας από εδώ κι ο άλλος από εκεί....»
Η πεποίθηση ή έστω και η αίσθηση ότι κάποιοι εξ Ημών και Υμών [ένθεν κι ένθεν του ενδο-αριστερού συρματοπλέγματος – και αριστεροί κι αριστερίζοντες και σοσιαλδημοκρατίζοντες και κομμουνιστίζοντες] κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια [και την μαρξιστική αλλά κι άλλες], ΜΑΣ οδηγεί στον δογματισμό και στην απαξίωση, τον χλευασμό και τον μηδενισμό των “αντιπάλων” μας. Δεν θα μπω στο πειρασμό να κάμω εδώ λεπτομερή παράθεση μειωτικών εκφράσεων και χαρακτηρισμών [αφθονούν στη συγκεκριμένη ανάρτηση του Lenin Reloaded όπου άφησες κι ΕΣΥ σχόλιο], όμως αυτή η επιθετική στάση και τακτική [«όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας»] οδηγεί σε άμυνα και εσωστρέφεια κι αυτά με τη σειρά τους στην αυτο-περιθωριοποίηση αλλά και στον πολιτικό κανιβαλισμό!
Όπως επισημαίνεται και σ’ ένα πρόσφατο φυλλάδιο της “Αριστερής Πτέρυγας” με τίτλο “Η σωστή απάντηση στην Τρόικα”, το οποίο ήρθε στα χέρια μου τελευταία [και το οποίο θα προσπαθήσω να αναρτήσω στο Blog μου]:
«Οι συντεχνιακές ηγεσίες που πρόσκεινται στη Δεξιά έχουν δείξει τις προθέσεις τους. Στηριγμένες στη δικαιολογημένη αγανάκτηση των εργαζομένων είναι έτοιμες να ηγηθούν κινητοποιήσεων που στόχος τους δεν θα είναι μόνο το μνημόνιο αλλά κύρια η Κυβέρνηση Χριστόφια και τα μέτρα που θα επιβάλει. Το ΕΛΑΜ θα προσπαθήσει να αντιγράψει τη Χρυσή Αυγή παρουσιαζόμενο σαν η κατεξοχήν αντιμνημονιακή δύναμη στην Κύπρο. Ο Γ. Λιλλήκας αρχίζει ήδη να προσεγγίζει με τις θέσεις του αυτές τις δυνάμεις και ο Αναστασιάδης αφήνει τους αξιωματούχους του κόμματος του να λαϊκίζουν ενάντια στις προτάσεις της Κυβέρνησης σαν χειρότερες από αυτές που προτείνει η Τρόικα».
Όταν το ΑΚΕΛ κέρδισε τις προεδρικές εκλογές με τον Δημ. Χριστόφια το 2008 ήταν ένα Αριστερό κόμμα με μη καθαρή πλέον προλεταριακή κοινωνικο-οικονομική σύνθεση. Έχοντας μάλιστα αναλάβει τη διακυβέρνηση του τόπου σε συνεργασία/συμμαχία [αρχικά] με κεντροδεξιές πολιτικές δυνάμεις [ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ] και μ’ ένα πρόγραμμα εκσυγχρονιστικής διαχείρισης του αστικού μας συστήματος, εγκλωβίστηκε [όταν πλέον η κρίση άρχισε να δείχνει τα δόντια της] σε αδιέξοδες διαχειριστικές πολιτικές, κάτι που οδηγεί ίσως και σε αυτοαναιρέσεις. Όμως ειλικρινά διερωτούμαι αν ο μηδενισμός, η ισοπέδωση και η απαξίωση της κυπριακής Αριστεράς στο πρόσωπο του ΑΚΕΛ που επιχειρείται από άσπονδους και μη φίλους, δεν οδηγεί στη φασιστικοποίηση της κοινωνίας μας, καθώς αναδεικνύεται ο μηδενιστικός, απολιτικός και ρατσιστικός λόγος ως η υπαλλακτική διέξοδος;
Κι επειδή συχνάζεις και στο Lenin Reloaded [όπου έχεις φίλους και ομοϊδεάτες] και προφανώς ξέρεις καλύτερα πρόσωπα και καταστάσεις, θα ‘θελα να ΣΟΥ μεταφέρω το αίσθημα της πνευματικός τρομοκρατίας που εισέπραξα όταν τόλμησα [ο αφελής] να μπω στο άντρο αυτό της κομμουνιστικής ιδεολογικής καθαρότητας και να υποβάλω μιαν ερώτηση/απορία… Πώς το είπες κάποτε του PolitisPittas σε μιαν αντιπαράθεση σας για τα πολιτικά χούγια και τις πρακτικές των ελλαδιτών αδελφών; [Αυτά θα τα πω και στους ιδίους σε ξεχωριστό σχόλιο μου στο Lenin Reloaded]… Ή έτσι υποδέχεστε ΕΣΕΙΣ οι βέροι κομμουνιστές τον όποιο εν δυνάμει συνοδοιπόρο ΣΑΣ έχει μια διαφορετική άποψη ή προσέγγιση η οποία εκ πρώτης όψεως μπορεί αν ακούγεται αντιδραστική ή ιδεολογικά λανθασμένη…
Οπωσδήποτε …
Υγεία να έχουμε! Κι έρχονται και Γιορτές. Και είτε θρησκεύουμε είτε όχι, θα προσπαθήσουμε να τις περάσουμε όσο καλυτέρα γίνεται… Τζιαι πέρκι τζιαι καταφέρουμεν τα!
******************************
Απαντήσεις στην εδώ συζήτηση στο Lenin Reloaded
Έτσι είναι αγαπητέ κύριε Blogοδεσπότα Αντώνιε και λοιποί κύριοι και κυρία συν-σχολιαστές… [Ανταποδίδω το «κύριε», μην με πείτε και αγενή! Προφανώς το «φίλε» και το «σύντροφε» το ‘χετε για τις μεταξύ σας κουβέντες, όταν αλληλο-λιβανίζετε τα γένια, τα μούσια και μουστάκια σας και σίγουρε δεν το χαραμίζετε σε ΑΚΕΛικούς, ΣΥΡΙΖΑίους και «αριστερούς, τομάρια και ταξικούς προδότες»....
Έτσι είναι λοιπόν … Αφού ανακατώθηκα κι εγώ με τα πίτουρα, ήταν επόμενο να με καταφάσιν οι κότες! [Άστε που ο Ξένιος Δίας φαίνεται να ήταν με άδεια]…
Θα αντιπαρέλθω απαξιωτικούς, μειωτικούς και χλευαστικούς χαρακτηρισμούς και την εκδήλωση μιας πρόωρης χαιρεκακίας. Επίσης θα προσπαθήσω να αποφύγω και τις κακίες, καθώς και τις εξυπνακίστικες ατάκες [όχι όμως και μια διάθεση για καλοπροαίρετη ειρωνεία – είναι και αυτός ένας τρόπος κριτικής] για να πω μερικά [τελευταία] λόγια επί της ουσίας… Ίσως και μακρηγορήσω γι’ αυτό κι απολογούμαι προκαταβολικά για τον πολύτιμο χρόνο που ίσως αφιερώσετε για να με διαβάσετε…
1. Κατ’ αρχάς να σημειώσω ότι ο κάθε ένας από εμάς έχει τη δική του προσωπική ιστορία, πολιτικής και κοινωνικής δράσης. Γι’ αυτό και το θεωρώ ανεπίτρεπτο κι απαράδεκτο όταν δεν γνωρίζουμε προσωπικά κάποιο να προβαίνουμε σε μειωτικούς και χλευαστικούς χαρακτηρισμούς σε βάρος του… Επίσης να τονίσω ότι σ’ αυτό το Blog [αλλά κι αλλού] δεν κάμνετε συζητήσεις. Συνεχώς χαρακτηρίζετε, ταμπελώνετε και απαξιώνετε τους όποιους άλλους εκφράσουν διαφορετική άποψη [μεταφέρετε την αντιπαλότητα ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ στην Κύπρο] και λειτουργείτε ως οι κλειδοκράτορες του Μαρξισμού, λες και βρισκόμαστε σε προ Οκτωβριανής Επανάστασης εποχή. Άστε που κάποιοι άλλοι είναι τελείως άσχετοι για τα πολιτικά δρώμενα της Κύπρου… [Ανώνυμος/η NANOU: «Όσο για το τι γίνεται στην Κύπρο, νομίζω ότι το ΚΚΕ δεν μασάει τα λόγια του...Το ΑΚΕΛ έγινε Κυβέρνηση για να φέρει το σοσιαλισμό...ας βγάλουμε συμπεράσματα από αυτο....»
2. Ακολούθως θέλω να επισημάνω την πατερναλιστική [και κατ’ επέκταση και ενοχλητική] συμπεριφορά και πρακτική των εξ Ελλάδος κυρίων που πρόσκεινται στο ΚΚΕ ή κινούνται κι αριστερότερα του. Τούτοι έχουν αναγάγει τους εαυτούς τους σε αριστίνδην ιερά τέρατα και πάνσοφους θεωρητικούς επί παντός επιστητού, το οποίο μπορεί να έχει έστω την παραμικρή σχέση με την Κομμουνιστική και γενικότερα την Αριστερή ιδεολογία. Η γενικότερη στάση και συμπεριφορά τους απέναντι σ’ όσους δεν έχουν τη δική τους ιδεολογική καθαρότητα χαρακτηρίζεται από ελιτισμό και απαξίωση. Τούτο λειτούργει αρνητικά προς την κατεύθυνση της δημιουργίας έστω και των στοιχειωδών προϋποθέσεων για διάλογο και για κοινές δράσεις. Ίσως αυτό να επιδιώκουν κιόλας, αλλά ένα τέτοιος διάλογος σε εποχές οξεάις καπιταλιστικής κρίσης το πρώτο που θα αναγνώριζε θα ήταν την ορθότητα των δικών τους θεωρητικών προσεγγίσεων και εκτιμήσεων. Αντίθετα η προσφιλής τακτική τους να υποδέχονται και να προσεγγίζουν γενικευμένα [και εξ ου θα ‘λεγα και ρατσιστικά] κάθε ΑΚΕΛικό, αντικατοπτρίζει προκαταλήψεις και κολλήματα και εκφράζεται με παραδοξο απύθμενο όξος και χολή. Ο κος Αντώνης μάλιστα [ο Blogοδεσπότης του Lenin Reloaded] φτάνει [έμπλεος πίκκας και τάσης για ρεβανσισμό] μέχρι και το σημείο να προαναγγέλλει [με έκδηλη χαιρεκακία] την πιθανή ήττα του Μαλά [και κατ’ επέκταση και του ΑΚΕΛ] στις επικείμενες προεδρικές εκλογές! [Αντωνης: «Τελειώσατε, δεν ξέρω γιατί δεν το έχεις πάρει πρέφα. Έχετε τελειώσει» και «Και στον κύριο θα απευθυνθώ όταν ανακοινωθούν τα εκλογικά αποτελέσματα. Να με περιμένει.»]...
3. Δεν χρειάζεται κάποιος να σπαταλήσει και πολλή φαιά ουσία [δίκην εφευρέτη της ταshινόπιττας ή κομιστή γλαύκας εις Αθήνας] για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα ποσοστά του Μαλά [και κατ’ επέκταση και του ΑΚΕΛ] θα είναι μειωμένα στον πρώτο γύρο [σε σχάση με τις βουλευτικές του 2011] και ότι στον δεύτερο [γιατί σίγουρα θα περάσει στον δεύτερο γύρο] δεν θα εκλέγει Πρόεδρος της Δημοκρατίας … [Τις απόψεις μου γι’ αυτά τα θέματα τις έχω ήδη καταθέσει στο Blog, όπως ας πούμεν στην ανάρτηση μου με αρ. 152/2012. Κάπου μάλιστα έχω πει ότι ίσως να είναι προτιμότερο να μην εκλέγει Πρόεδρος]…
4. Σίγουρα η αναμενόμενη [από φίλους και αντιπάλους] πτώση των ποσοστών του ΑΚΕΛ θα έχει τα αίτια της, τούτα όμως δεν μπορούν να ερμηνευτούν μονοδιάστατα και μονοσήμαντα. Άραγε έτσι έπραξαν [οι πάπες της μαρξιστικής διαλεκτικής] και για τη μείωση των ποσοστών του ΚΚΕ στις εκλογές του Ιούνη.
5. Απ’ εκεί και πέρα, αγαπητή DIS, [σου απευθύνω ξανά τον λόγο μια κι έκαμες παρέμβαση στη συζήτηση] τα γεγονότα στα οποία αναφέρομαι περιγράφονται στον “Ριζοσπάστη” της 21ης του Οκτώβρη του 2011. Παραθέτω ξανά το σχετικό link για τη συγκεκριμένη έκδοση του “Ριζοσπάστη”:
Κοντολογίς το ΠΑΜΕ μέσα στα πλαίσια των απεργιακών αντι-μνημονιακών του κινητοποιήσεων περικύκλωσε τη Βουλή, [αν δεν κάμνω λάθος εκείνες της μέρες θα ψηφιζόταν και το Μνημόνιο] όμως δεν επέτρεψε να γίνει ΚΑΜΙΑ επίθεση στο κτήριο της Βουλής. Και το ερώτημα/απορία που υπέβαλα πρωτομπαίνοντας στο Blog ήταν απόλυτα σαφές. Όμως θα το επαναλάβω για χάριν της συζήτησης: Oι εργαζόμενοι, μέλη και υποστηριχτές του ΠΑΜΕ που ήταν έξω από την Βουλή σε απεργιακή κινητοποίηση, λειτούργησαν με τρόπο που να θεωρηθεί ότι επέτρεψαν, ανέχτηκαν, διοργάνωσαν, ή υποκίνησαν επιθέσεις εναντίον της Βουλής; Αλλά “όποιος έχει μούγιαν, μουγαζεται»! Και ο κύριος Αντωνης έτρεξε να ΜΑΣ πει [προφανώς από κεκτημένη προκατάληψη] ότι «Αυτό που θέλει ο κύριος να περάσει είναι ότι οι πολύτεκνοι είχαν ακροδεξιά συνθήματα». Τώρα πού το είδε αυτό, [δηλ. τι εγώ «θέλω να περάσω»] μόνο ο ίδιος ξέρει!
6. Εδώ φυσικά προκύπτει κι ένα άλλο ζήτημα, πολύ σημαντικό και κομβικό μάλιστα σε περιόδους οικονομικών και κατ’ επέκταση και πολιτικών κρίσεων. Αυτό της υπεράσπισης και στήριξης, ή και περαιτέρω αποδόμησης ή/και κατάργησης των αστικοδημοκρατικών θεσμών [με τι θα αναπληρωθούν όμως;], αλλά αυτό είναι έναν, άλλων πάπων [κι όχι παπάδων] ευαγγέλιο. [Είπα πως δεν θα πω κακίες]…
7. Μια θέση μου, η οποία αφορά γενικότερα την Αριστερά και την οποία θα καταθέσω κι εδώ [αν και δεν περιμένω ότι οι baş θεωρητικοί και ερμηνευτές του Μαρξισμού θα την δεχτούν] είναι η εξής: Ο χώρος της Αριστεράς σίγουρα χρειάζεται ανασύνταξη και πολύ πιθανό κι έναν κομμουνιστικό πολιτικό φορέα. Όμως αν δεν υπάρξει σπάσιμο του δεξιού παλαιοκομματικού μετώπου που κρατεί δέσμιες στον συντηρητισμό και τον εθνικισμό διάφορες κοινωνικές ομάδες, στην Κύπρο ΔΕΝ πρόκειται να αλλάξει ούτε και το παραμικρό, έστω κι αν υπάρξουν αλλαγές και διαφοροποιήσεις στον χώρο της Αριστεράς. “Ύστερα εν να φέρει ο φούρνος την πυρά”, ασχέτως του αν σήμερα κάποιοι προκαταβολικά επιχαίρουν για την πιθανή ήττα του ΑΚΕΛ.
Κύριοι αφήνουμε υγεία… Και θα ανταμώσουμε στους δρόμους [αν θα είσαστε εκείˑ εγώ αραιά και που βρίσκομαι κάπου στα πέριξ – σε δρόμους και πεζοδρόμια]…
Anef_Oriwn
[διαμαρτυρόμενος κι ανορθόδοξα σκεφτόμενος]
Πέμπτη 13/12/2012
19 σχόλια:
Σήμερα εμπήκα σε ένα ταξί.
ο ταξιτζής - καμιαν εικοσαετία στο επάγγελμα - λαλεί μου. ( χωρις να του καμω καμιαν πασς θεωρητικη αναλυση εγω, κατακριβεια μονο α,ναι,ναι, ελαλουν)
ο λαουτζίκος εν να τα πλερώσει ούλλα. εν εσιει δεξια τζαι αριστερα πλεον στην κυπρο. ουλλοι τα ίδια μας λαλουν. μονο δεξιάν εσιει πκιον στην κύπρο.
εν τον εκοψα για να ένι του βιβλίου πολλα τον ανθρωπο μεν σου πω τζαι καθόλου. πάντως δεξιός εν θα ήταν.
εκατέληξα πως παλε ειμαι μια χαρα με την συνειδηση μου, εφόσον συνεννοουμαι ακόμα τζαι με τους ταξιτζίες, οπόταν είμαι νομίζω μια χαρά.
υγειαν.
εν εσιει νόημα ανευ. ετελειωσεν το πραμα. καλή μας νυχτα.
εύχομαι στο ακελ, να το συνεχίσετε οπως μπορειτε. καλή επιτυχία.
DIS,
Μια κουβέντα μόνο: Την «δεξια τζαι [την] αριστερα» κάμνουμε την [ΚΙ[ εμείς... Η σχέση εν αμφίδρομη ...
Υγείαν...
Το ακελ εν αριστερον κομμαν
Μαλιστα τζαι ο ελεφανταςε εν μικρος ασπρος τζαι τετραγονος
Πετε μας τες αριστερες πραξεις του ακελ τζαι τζαι πε μας ποτε εγινηκαν.
xwrikos
καποτε στην Ελλαδα υπηρχε μια εκπομπη του ολυμπιακου με καποιον ΤΣΟΥΚΑΛΑ ο οποιος εβριζε τους παντες.Τωρα στο blog των χουλιγκαν του ΚΚΕ υπαρχει ο αντιστοιχος ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ με πανεπιστημιακου επιπεδου εξειδικευση και doctora στο βρισιδι αριστερων που δε συμφωνουν με το ιερατειο του περισσου...βοηθεια μας.
http://fromredrock.blogspot.gr/2012/11/blog-post_1792.html
Σενάριο Ενός Νέου Καθολικισμού
ρε συντροφοι μα επελλανετε? εχασετε τον τελια?
τωρα που μας χρειαζεται ο τοπος οσον ποτε αλλοτε, αρκεψετε να μαλλωνετε και να δημιουργητε σεκτες μεσα στο κομμα του λαου και της εργατιας?
για σοβαρευτειτε επιτελους!
Xwrikε,
ΕΣΥ είσαι αριστερός;
Τελευταίε Ανώνυμε [ημερ. 14/12/12 1:46 μ.μ.],
Αν έχεις κάτι συγκεκριμένο επί του θέματος κόπιασε να πεις, κι άσε τις ειρωνείες… Διαφορετικά θα πάρεις την άγουσα για τα αποχωρητήρια!
Ανώνυμε [ημερ. 14/12/12 1:10 μ.μ.]
[Ναι ΕΣΥ που παράθεσες το link για την ανάρτηση με τίτλο
“Σενάριο Ενός Νέου Καθολικισμού”],
Δεν ξέρω αν είσαι ο/η do.b4tool8, δηλ. ο Blogοδεσπότης/Διαχειριστής του συγκεκριμένου blog [του red rock views, όπου φιλοξενείται το εν λόγω κείμενο], αλλά διερωτούμαι,
- πρώτον, γιατί ΜΕ/ΜΑΣ παραπέμπεις στο συγκεκριμένο άρθρο, και
- δεύτερον γιατί δεν υιοθετείς το σχόλιο που υπάρχει εκεί και το οποίο μεταφέρω εδώ αυτούσιο: [link: http://fromredrock.blogspot.com/2012/11/blog-post_1792.html?showComment=1352608815029#c1938625741286013068]: «έλαβα ένα περίεργο σχόλιο απο... τον ανώνυμο - και του προτείνω: ξαναδοκίμασε επώνυμα, ή τουλάχιστον με κάποιο ψευδώνυμο, γίνε πιο σαφής και βλέπουμε...»
Πέραν τούτου, πηγαίνοντας από το blog red rock views στο blog Redfly Planet, βρήκα εκεί [σ’ ένα σχόλιο] μια πολύ ενδιαφέρουσα ατάκα, που πάει γάντι για τον παπικού-style τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται (ΚΑΙ) διάφοροι φιλο-ΚΚΕ bloggers προς “αντίπαλους” τους [όπως ας πούμεν, ο Αντωνης του Lenin Reloaded προς στο ΑΚΕΛ – σ’ αυτόν θα ‘πρεπε να σταλεί το κείμενο “Σενάριο Ενός Νέου Καθολικισμού”] – link: http://redflyplanet.blogspot.com/2012/12/blog-post_14.html?showComment=1355486235080#c3835050479861369574: «…Δεν είναι δυνατόν να βγάζεις έναν οχετό και μετά να θες και συνεργασία. Ούτε βέβαια να ξαναμαζεύεσαι σαν να μην τρέχει τίποτα!»
Ας είμαστε λίγο προσεκτικοί κι ας λειτουργούμε πιο πολιτικά!
Αυτό-καλούμενε antarsya,
Δεν νομίζω στον Περισσό να ‘χουν «ιερατειο», αλλά όπως έγραψα και πιο πάνω: ««…Δεν είναι δυνατόν να βγάζεις έναν οχετό και μετά να θες και συνεργασία…», ή να προσπαθήσεις να κερδίσεις κόσμο βρίζοντας τον!
Να φανταστείς ότι το σχόλιο του Αντωνη του Lenin Reloaded [στο δικό του blog, όπου παραθεσα το link γι’ αυτήν την ανάρτηση μου] ήταν το εξής [κακιασμένο και ρεβανσιστικό πλην διαλεκτικό]: «Είπα ήδη πότε θα τα ξαναπούμε εμείς οι δύο. Αν μπορεί να σε εντοπίσει κανείς διαδικτυακά μέχρι τότε και δεν έχεις εξαφανιστεί από προσώπου γης.» [link: http://leninreloaded.blogspot.com/2012/12/lenin-reloaded_12.html?showComment=1355482346232#c5238037826399802512] --- Συντροφάκι(!), εδώ το ΚΚΕ το ρίξατε στο 4,5% κι ΕΣΥ κυκλοφοράς [και με δυο πήχες γλώσσα μάλιστα] και δεν θα κυκλοφορούμε ΕΜΕΙΣ!
Ομολογώ ότι δεν διάβασα, ακόμα, όλα τα πιο πάνω. Όμως χρωστούσα στον Άνεφ μια απάντηση για τις πολλές ερωτήσεις του, τα περίφημα τσιεκκούθκια, την (κυπριακή) αριστερά, το μέλλον, τι μέλλει γενέσθαι, ποιοι είμαστε, πως έχουμε καταντήσει έτσι.
Περιδιαβάζοντας προψές στο δίκτυο χτύπησα ένα διαμάντι. Σπάνια άρθρα έρχονται να απαντήσουν με τόση σαφήνεια και βάθος στις ανησυχίες μας. Να δώσουν με ξεκάθαρο τρόπο τι μας έφερε μέχρι εδώ, ποια μπορεί να είναι η μελλοντική μας πορεία. Έτσι το μετέφρασα (για όσους δεν θα μπορούσαν διαφορετικά να το κατανοήσουν). Το αφιερώνω στον Άνεφ και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: http://ipoptos99.blogspot.com/. Είναι αρκετά μεγάλο. Καλή υπομονή αν το διαβάσετε. Του έδωσα και ένα πιασάρικο τίτλο "Τα τσιεκκούθκια και η ΤΙΝΑ".
τρέχει η επαγρυπνηση να μαζεψει τους αποστάτες!άρχισε να φαίνεται ο πάτος στις λαικές οργανώσεις.δεν υπάρχουν πλέον ακελικοί!συνωστίζονται όλοι στα συσσίτια!
Ανώνυμε [ημερ. 14/12/12 6:40 μ.μ.],
Μέσα από τις εξυπνοβλακείες και την εμπάθεια σου αναδεικνύονται και ο ελιτισμός σου που στην ουσία αποτελεί ρατσισμός απέναντι στα λαϊκά στρώματα. Τούτο εκφράζεται πεντακάθαρα μέσα από απαξιωτικές τοποθετήσεις του τύπου οι «ακελικοί […] συνωστίζονται όλοι στα συσσίτια!»
Η επόμενη παρέμβαση σου με παρόμοιο ρατσιστικό περιεχόμενο δεν τύχει έγκριση και δεν θα εμφανιστεί! Αντιλαβού;
Ύποπτε,
Σε χαιρετώ!
Ενδιαφέρον το κείμενο στο οποίο ΜΑΣ παρέπεμψες στο Blog σου [link: http://ipoptos99.blogspot.com/2012/12/tina.html], πλην όμως δεν κατέλαβα γιατί το ονομάζεις «διαμάντι», ούτε ποια είναι η διασύνδεση του με τα περιβόητα «τσιεκκούθκια». Μάλλον κάτι έχεις συγχύσει! Κοντολογίς, «από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα»! Άσε που δεν παρέλειψες να εκφράσεις των εξ “αριστερών” [αφού δηλώνεις αριστερός] εθνικισμό σου μέσα από την τοποθέτηση σου: «Αναφέρονται όμως στο διαμοιρασμό του κόπου του εργάτη με απερίσκεπτο τρόπο, […] σε πολλούς καιροσκόπους “μουχτιτζίες”, ντόπιους και ξένους που κατέκλυζαν την Κύπριο επί σειρά ετών»… Αυτά σου τα λόγια με προδιάθεσαν αρνητικά για το περιεχόμενο του μεταφρασμένου άρθρου, αλλά ευτυχώς δεν ήταν έτσι τα πράματα. Πάντως αν νομίζεις ότι τα προβλήματα της οικονομίας μας οφείλονται στους «“μουχτιτζίες”» πλανάσαι πλάνην οικτρά, άσε που τέτοιες προσεγγίσεις δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με τη διαλεκτική που χαρακτηρίζει την Αριστερά…
Και πάμε στο κείμενο που παράθεσες για μερικά σχόλια …
Ο συγγραφέας του άρθρου,
- πρώτον, επικρίνει έντονα τον νεοφιλελευθερισμό [το «νεοφιλελεύθερο μοντέλο του καπιταλισμού», όπως τον ονομάζει το ΑΚΕΛ, ή «ελεύθερης ροής καπιταλισμός» όπως τον αποκαλεί ο συγγραφέας] τον οποίο θεωρεί ως τον κύριο υπεύθυνο για τη σημερινή οικονομική κρίση [κάτι το οποίο κάνει και το ΑΚΕΛ]. Καμία αναφορά στα εγγενή προβλήματα του καπιταλισμού και τις αντιφάσεις του που περιοδικά προκαλούν τις οικονομικές κρίσεις, και
- δεύτερον, επικρίνει [και] τη σοσιαλδημοκρατία [που κυβέρνησε για μεγάλες περιόδους σε διαφορές ευρωπαϊκές χώρες] για τη σημερινή κατάσταση και βασικά για τη αδυναμία του συνδικαλιστικού και εργατικού κινήματος στην Ευρώπη να προβάλει αντιστάσεις. Σωστά λέει ότι «ο ιστορικός ρόλος των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων έγινε η διαχείριση του ταξικού συμβιβασμού, αντί η κινητοποίηση της εργατικής τάξης για την περαιτέρω κοινωνική πρόοδο». Όμως αυτή η σχέση είναι αμφίδρομη και μοιάζει με το ερώτημα για το “τι έγινε πρώτα, η κότα ή το αβγό”.
Η βελτίωση της κοινωνικο-οικονομικής θέσης των εργαζομένων ενίσχυσε τη σοσιαλδημοκρατία με συνεπακόλουθο και την πτώση ακόμα και ισχυρών δυτικοευρωπαϊκών κομμουνιστικών κομμάτων.
Προσωπικά θεωρώ ότι αυτό ήταν νομοτελειακό. Κι αν σήμερα στις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων πέραν από τα αιτήματα τους για υπεράσπιση των εργατικών κεκτημένων [μισθών κι άλλων ωφελημάτων] και την προβολή της διαμαρτυρίας και αντίθεσης τους στις περικοπές και τις πολιτικές λιτότητας, δεν μπουν και πολιτικά ζητήματα, όπως ας πούμεν ριζοσπαστικών [πολιτικών και οικονομικών] τομών και αλλαγών [ή και ανατροπής του συστήματος σε ευρύτερη κλίμακα όμως], τότε τα οικονομικά προβλήματα δεν θα λυθούν και ούτε η κρίση θα ξεπεραστεί! Όμως ποιοι πολιτικοί φορείς θα καθοδηγήσουν τους εργαζόμενους προς αυτήν την κατεύθυνση; [Και δεν μιλώ μόνο για την Κύπρο]…
Πέραν τούτου διερωτούμαι, πώς θα απαμβλυνθεί η κρίση αν δεν υπάρξει ανάπτυξη, αλλά όταν σε μια ευρύτερη περιοχή όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει γενικότερη οικονομική ύφεση πως μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη;]...
Ύποπτε,
Να σημειώσω τέλος, μερικές αφελείς και ουτοπικές [κατ’ εμένα] τοποθετήσεις του αρθρογράφου:
1. «Οι κυβερνήσεις δεν αξιοποίησαν την ευκαιρία να εξασφαλίσουν τον δημοκρατικό έλεγχο και τη δημόσια ιδιοκτησία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων» --- Μα εν νεν οι Τράπεζες που διοικούσαν και έβαζαν και τους δικούς τους ανθρώπους στις κυβερνήσεις; Πώς το είπε ο παππούς ο Μαρξ; «Η οικονομία καθορίζει την [πολιτική και η πολιτική εξυπηρετεί την οικονομία»;
2. «Οι κοινή λογική δεν επικράτησε ούτε στην ισορροπία των δυνάμεων μεταξύ των εργατών και του κεφαλαίου αλλά ούτε και στις αποφάσεις για τις «λύσεις» που επιλέχθηκαν. Αν είχε επικρατήσει η κοινή λογική θα είχε σταματήσει η χωρίς νόημα οικονομία της κερδοσκοπίας με κανονισμούς και ελέγχους, με την απόκτηση και τον δημοκρατικό έλεγχο των τραπεζών και άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων…» --- Μα καλά μα που ζιεί «τούτος»;
Ύποπτε,
Τα ερωτήματα μου [για «τα περίφημα τσιεκκούθκια, την (κυπριακή) αριστερά, το μέλλον, τι μέλλει γενέσθαι…» εξακολουθούν να παραμένουν αναπάντητα, παρά την καλή προσπάθεια σου με το άρθρο που μετάφρασες…
Μα τι πάεις τζιαι νεκατώννεσαι τζιαι σύ ρε άνεφ. Άφης τον καθένα στον κόσμον του.
Η φτώσια του πολιτικού λόγου τζιαι της πολιτικής επιστήμης έφτασεν σε σημείον να προσπαθεί κάποιος να εξηγήσει τα κοινωνικά φαινόμενα σε έναν τόπον όπως η Κύπρος με όρους Σύριζα τζιαι ΚΚε. Αλλο λλίον εν να έβρουμεν τζιαι την επιστημονικήν συνάρτησην του Φάντη με το ρετσινόλαδον. Φτάννει να έχεις δοχτοράτον τζιαι βρίσκεις την. Το κουνοσσιυλλίκκιν εν είναι προνόμιον του λούμπεν τύπου που εγίνην αεριτζιης πωλητής για να απαλλαγεί που τον κόπον να δουλέψει. Για να παράξει ένας επιστήμονας δικήν του πολιτικήν σκέψην για μιαν κοινωνίαν πρέπει πρώτα να την αγαπήσει τζιαι μετά να κάτσει τον κώλον του να δουλέψει να την καταλάβει.
Άμαν σε βρίζουν, παρά να λυπάσαι, να ρωτάς τον εαυτόν σου πού έντζισες τζιαι πονεί. Έτσι μπορείς να καταλάβεις τζιαι να εξηγήσεις τζιαι τίποτε τζιαι να γινεί στο τέλος τζιαι παραγωγή πολιτικής σκέψης. Μιας τζιαι έφαες τες ξητιμασιές, να μεν πάσιν μούχτις.
Γενικο σχολιο.
Οταν διεξαγεται μια μαχη, οταν εσιεις απεναντι σου μια συμμαχια του κατεστημενου με το τραπεζιτικο κεφαλαιο τζαι τις διαπλοκες του,
τοτε μαλλον εσιεις δημιουργησει ανοιγματα τζαι πιθανοτητες που τους προκαλουν αγχος.
Εν σαν να εσιεις κωδικοποιησει μια θεση που νοιωθουν, εστω τζαι στην συγχυση τους, οτι εν μια συνθεση που θα βρισκουν μονιμα μπροστα τους.
Τζαι επειδη οι μαχες εν διεξαγονται μονο με σφαιρες αλλα τζαι με λεξεις,
προφανως το πεδιο της αντιπαραθεσης εν πλατυ.
Οποιοι σε ετσι μαχη,
εν καταλαβουν την ιστορικη σημασια,
την τοπικη τζαι την παγκοσμια,
επιμενουν σε,
[μπορει συναισθηματικες,
μπορει αλλες]
κατευθυνσεις παρατηρητων.
Μαλλον θα ξανακαλυψουν την πραγματικοτητα,
ελαφρως καθυστερημενα.
Εν χρησιμος ο Λενιν αραγε;
Αν ενι, τοτε,
οπως εκαταλαβεν με δυσφορια η Λουξεμπουργκ,
ισως η δικη του συναισφορα,
να εν η κατανοηση της νεας καταστασης του 1917.
Σημερα εν επισης νεα κατασταση.
Η κυπριακη αριστερα, στην θεσμικη αλλα τζαι την μη θεσμικη της διασταση, εσιει ανοιξει δρομους,
για την αντιμετωπιση του παροντος τζαι του μελλοντος.
Το ζητουμενο σημερα μπορει τζαι να ενι ποιοι θα εν στα [συμβολικα εστω[ σημεια της αντιπαραθεσης,
σε τουτη την συγκυρια,
τζαι ποιοι θα εν παρατηρητες,
με κειμενα αλλω συγκυριων.
π.
Aceras & Π.(εραστικε),
ΣΑΣ ευχαριστώ για τα λιτά, απλά και ανθρώπινα σχόλια ΣΑΣ! Να ‘στε καλά!
Αυτή η ανάρτηση απαντούσε σε θέσεις και τοποθετήσεις δύο bloggers που κινούνται στον χώρο της [ελληνικής] Κομμουνιστικής Αριστεράς.
Η μεν Disdaimona είπεν μας ότι «εν εσιει νόημα … [τζι’ ότι] … ετελειωσεν το πραμα» και ΜΑΣ καληνύχτισε!
Ο δε Αντωνης του Lenin Reloaded δεν ΜΑΣ τίμησε καν με την παρουσία του. Επέλεξε όμως να ΜΑΣ προειδοποιήσει στο Blog του [έμπλεος πίκκας και τσαντίλας] με τα εξής “κομμουνιστικά” του [link: http://leninreloaded.blogspot.com/2012/12/lenin-reloaded_12.html?showComment=1355482346232#c5238037826399802512]: «Είπα ήδη πότε θα τα ξαναπούμε εμείς οι δύο. Αν μπορεί να σε εντοπίσει κανείς διαδικτυακά μέχρι τότε και δεν έχεις εξαφανιστεί από προσώπου γης»… [Εμένα εμάθαν με ότι οι ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ εν πρώτα και κύρια ανθρώπινοι κι όχι πίκρηες και κακεντρεχείς!]…
Υγείαν…
Δημοσίευση σχολίου