Εισαγωγικά [όχι όμως επί του θέματος της ανάρτησης αλλά] περί του Πασκάτου:
Επέρασεν τζιαι το Πάσκαν! Καλά εφάαμε [αρνιά τζιαι κοκορέτσια, αλλά τζιαι φλαούνες] τζιαι καλά ήπιαμε [κυρίως ούζο] τζιαι γενικώς μια χαρά εγιορτάσαμε [ευτυχώς χωρίς πολλά παρατράγουδα – μόνο ένα σχολείο, ένα ιατρείο και κάνα λεωφορείο κάψανε για να τηρηθεί το έθιμο της λαμπρατζιάς που λέγαμε και στην προηγούμενη ανάρτηση μας] τζι’ εμείς οι άπιστοι [όχι απλώς Θωμάδες αλλά γενικώς – «Με τιμές αρχηγού κράτους έφτασε στην Αθήνα το Άγιο Φως», λένε στις ειδήσεις ]! Πασκαλινά παιγνίθκια εν επαίξαμεν [εβαρέσαμεν λόγω ηλικίας], αλλά επαρακολουθήσαμεν [πέραν που τον Καλόν Λό(γ)ον] τζιαι παραδοσιακές εκδηλώσεις με χορούς και τραγούδια, απ’ αυτές που γίνονται στα χωριά!
Κι έτσι για λίγο ξεφύγαμε κι από τα πολιτικά και τα πολιτικολογικά. Όμως σήμερα επανερχόμαστε “δημήτριοι”, αλλά και δριμύτεροι!!!
****************************
Προλεγόμενα [επί του θέματος]:
Την περασμένη εβδομάδα έφτασαν στο email-box μου [μάλλον για εσωτερική χρήση, αλλά εγώ θα τα βγάλω μερικώς στη φόρα] κάποια πολύ ενδιαφέροντα [πολιτικά] κείμενα. Μεταξύ αυτών
- Μια απάντηση του εν Ελλάδι κατοικοεδρεύοντος [εδώ και χρόνια] κύπριου Αντώνη Κουρσουμπά προς τον Aceras Anthropophorum πάνω σε σχόλια του τελευταίου που κατάθεσε στο blog του Κουρσουμπά “συντυχ@ννουμε” στην ανάρτηση του με τίτλο: “Χριστόφιας Vs Πρύτανης”, και
- “Μια αξιολόγηση του Δημήτρη Χριστόφια”, από τον φίλο [κι “αγιογράφο” του Προέδρου] “Αλέξη Ρ.”.
Με το [άκρως επικριτικό για τον Πρόεδρο] κείμενο του Κουρσουμπά δεν θα ασχοληθώ για την ώρα. Τον πρώτο λόγο τον έχει ο Aceras, εγώ επιφυλάσσομαι για μετά. Όμως θα ‘θελα να μεταφέρω εδώ από το κείμενο του φίλου “Αλέξη Ρ.” τρία υστερο-γραφικά σχόλια - απαντήσεις τού τελευταίου πάνω σε τρεις κριτικές που δέχεται ο Πρόεδρος, όχι μόνο εκ δεξιών αλλά ενίοτε και εξ Αριστερών.
**********************************
Απαντητικά σχόλια σε τρεις κριτικές και μια απορία [από τον “Αλέξη Ρ.”]
{Οι επιχρωματώσεις και υπογραμμίσεις είναι δικές μου, όπως και οι αριθμήσεις εντός του κειμένου, που παραπέμπουν σε δικές μου σημειώσεις στο τέλος του κειμένου}…
Κριτικη 1.
Υπαρχει κριτικη [τζαι από ατομα του δημοσιογραφικου χωρου] αλλα τζαι από τον χωρο της αριστερας ότι ο συναισθηματισμος του [σημ. Ιστολόγου: τού Προέδρου], μερικες φορες λειτουργα σε βαρος του(1). Συχνα βεβαια λειτουργα τζαι υπερ του λογω αμεσοτητας – αλλα όταν εσιει να αντιμετωπισει εχθρικα ΜΜΕ τοτε το σκηνικο αλλασει(2). Ιστορικα ο συναισθηματισμος του θα κωδικοποιηθει σαν μερος της διαδικασιας εκδημοκρατισμου της προεδριας. Τον Χριστοφια μπορεις να τον καταλαβεις που το προσωπο – όταν ενοχλειται, όταν εν αμυντικος, όταν εν ανετος. Τουτο που μονο του εσπρωξεν τον στην διαδικασια να εν ειλικρινης σαν προεδρος, ενώ σαν πολιτικος αναποφευκτα εκαμεν τζαι καμνει συμβιβασμους.
Κριτικη 2.
Όταν βρεθει υπο πιεση , αντιδρα εντονα τζαι με ταση συγκρουσης. Τουτο όμως παλε, εν αποτελεσμα των συνθηκων στες οποιες λειτουργα. Γενικα δεν είναι συγκρουσιακος. Αλλα εσει ορια – τζαι τουτο εν σημαντικο για την ιδεολογικη τζαι πολιτικη του συνεπεια. Το να μεν εσιει ορια θα εσημαινε ότι θα εκινειτουν με βαση προσωπικα κινητρα – τζαι με βαση τζηνα θα επουλιετουν ευκολα για το προσωπικο ωφελος. Ετσι όμως θα επροδωνε την ταυτιση του με την συλλογικοτητα της ταξης του τζαι του αγωνα της όπως το θωρει ενας κομμουνιστης. Το οριο, εν τω εσωτερικο βιωμα ότι υπαρχει αναγκη σεβασμου απεναντι σε ολους – και είναι με αυτό το τροπο που ο Χριστοφιας μιλα στην προλεταριακη ψυχη της αριστερας, όπως το εκωδικοποιησεν η ομαδα «τα παιδια της πλυστρας»(3). Βιωνεται σαν ενας απογονος αριστερων εργατων που δεν είναι αποδεκτος [και του γινεται πολεμος από ένα ειδος κατεστημενου](4). Αν δεν εισιεν τουτο αισθημα της προσωπικης αξιοπρεπειας, που κουβαλα μεσα της τζαι ένα συλλογικο βιωμα, εν θα αντιδραν εντονα σε πολιτικα θεματα που θιγουν την εννοια του Αλλου, ουτε θα ερισκαρεν να δηλωνει κομμουνιστης ξερωντας το ρισκο. Όμως ωφειλε να το καμει αν εισιεν συνεπεια – γιατι εν μετρα μονο με τα σχολια στα παραπολιτικα των εφημεριδων αλλα τζαι την αξιολογηση της ιστοριας. Το μοντελο του ενι να δημιουργησει ιστορια αλλα τζαι να διασφαλισει το παρον – η γοητεια που ασκει τζαι σε ξενους αριστερους ηγετες [που σοσιαλιστιες μεχρι κομμουνιστες] εσιει να καμει τζαι με τουτο. Γενικοτερα τα τελευταια χρονια, το χασμα αναμεσα στην αντιληψη που εισει για τα γεωπολιτικα δεδομενα τζαι η μικροπολιτικη που αντιμετωπιζει εντος Κυπρου πρεπει να αυξανουν αναποφευκτα το αισθημα της αδικιας που νοιωθει. Το αισθημα της «πικρας» όπως το ειπεν το φθινοπωρο του 2011 σε μια δηλωση στην Λεμεσο.
Κριτικη 3.
Γιατι δεν εκλεισε συμφωνια με τον Ταλατ; Γιατι ηταν ανεφικτο τζαι εν εμπορεν να γινει. Η στρατηγικη του ηταν σαφως να κλεισουν οσα παραπανω εγινετουν το 2010 πριν τις τ/κ εκλογες. Όμως ειδεν ότι στην ε/κ πλευρα αρκεψαν οι αποστασιοποιησεις [τζαι του δησυ], ενώ ο Ταλατ αντι να καμνει προεκλογικη επεριμενε ένα πακετο λυσης για να παει εκλογες. Όμως ο Χριστοφιας ηταν σαφης ότι στα κεφαλαια που εμειναν επρεπε να δωσει η τ/κ πλευρα. Αν δηλαδη ο Ταλατ με την στηριξη του ερτογαν, τζαι την δημοσια αποδοχη Χριστοφια για εκ περιτροπης κλπ(5), δεν εκαταφερνε να εκλεγει, θα εκλεγετουν αμα εδημοσιοποιουνταν οι υποχωρησεις των τ/κ στο εδαφικο; Διοτι παλε ο Ταλατ δεν θα επηενεν με τελικη συμφωνια – θα επηενεν με προτασεις υποχωρησεων, τζαι με τα ε/κ κομματα πλην ακελ να σουζουνται. Πως θα εκερδαν τες εκλογες;
Απορια.
Η κακη σχεση(6) η οποια εδιαμορφωθηκεν αναμεσα στον Χριστοφια τζαι τον Αναστασιαδη εδημιουργησεν οντως προβληματα στην διαδικασια συγκροτησης της συμμαχιας της λυσης. Ενδεχεται να εν αληθκεια ότι ο ηγετης του Δησυ σε μερικα σημεια εν ηταν ειλικρινης. Αλλα τζαι ο Χριστοφιας μαλλον εισιεν αναστολες που αυξαναν τες καχυποψιες του Αναστασιαδη. Τουτο εν ένα θεμα που αξιζει να το αναλυσει καποιος παραπανω – αν τζαι οι προσωπικες σχεσεις ενεν η ουσια του ζητηματος. Αντικατοπτριζουν όμως ένα κλιμα.
****************************
Σημειώσεις και σχόλια ΕΜΟΥ του Ιστολόγου:
(1) – Έχω κι εγώ την άποψη ότι «ο συναισθηματισμος του μερικες φορες λειτουργα σε βαρος του» και θα αναφερθώ στο θέμα αυτό σε σχόλιο μου πιο κάτω [μετά τις σημειώσεις αυτές…
(2) – Γι’ αυτό καλό είναι να είναι πιο προσεκτικός [όπως επισημαίνω και στο σχόλιο που θα παραθέσω πιο κάτω]!
(3) – Για κείμενα από “Τα Παιδιά της Πλύστρας” ΣΑΣ παραπέμπω στο link: http://paidiatisplustras.wordpress.com/
(4) - Πέρσι, κατά τα τέλη του Ιούλη [δηλ. μετά την έκρηξη στο Μαρί και την υστερία που προκλήθηκε] κολυμπούσα κάπου στις βόρειες παραλίες του νησιού μας, στο Λατσιήν, όπου μια κυράτσα κάπου εκεί δίπλα [κι αυτή μέσα στο νερό μετά της οικογενείας τα] έβγαζε τα απωθημένα της για τον Χριστόφια που «το μόνο που ήξερε» [όπως έλεγε η μανδάμ] «ήταν να κάμνει καφέδες!!! Κι ένας που κάμνει καφέδες ΔΕΝ μπορεί να γίνει» [σύμφωνα με την μαντάμα] «Πρόεδρος»!
(5) Το πραγματικά ριζοσπαστικό και επανενωτικό αλλά και Αριστερό ήταν η πρόταση του Προέδρου για κοινό ψηφοδέλτιο για εκλογή Πρόεδρου κι Αντιπροέδρου. Αλλά οι πρώτοι που δεν το εδεχτήκαν ήταν οι “δικοί” μας [με προεξάρχοντες αυτούς του φιλελεύθερου(;) ΔΗΣΥ]…
(6) Αναφορικά με την «κακη σχεση η οποια εδιαμορφωθηκεν αναμεσα στον Χριστοφια τζαι τον Αναστασιαδη [τζιαι που πιθανόν να] εδημιουργησεν οντως προβληματα στην διαδικασια συγκροτησης της συμμαχιας της λυσης» [όπως αποφαίνεται πιο πάνω ο “Αλέξης Ρ.”], έχω την άποψη ότι πρέπει να δούμε τους πολιτικούς λόγους γι’ αυτήν την «κακη σχεση», αλλά και τες αντιπαλότητες μέσα στο ίδιο τον ΔΗΣΥ και τα διάφορα κομματικά καπετανάτα με τις διαφορετικές πολιτικές τους για το κυπριακό!!!
*************************
Κι ένα σχόλιο ΕΜΟΥ του ιδίου [για τον Χριστόφια]:
Μπορεί ο Δημ. Χριστόφιας να ‘καμεν [ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας] διάφορα λάθη ίσως και κάποια να ήταν χοντρά, όχι όμως στα κεφάλαια Κυπριακό [άλλαξε μήπως η σκληρή γραμμή και στάση της Τουρκίας και του επιρρίπτουμε ευθύνες;] και Οικονομία [η κρίση δεν είναι ξεκάθαρα συστημική;]...
Τα λάθη του Χριστόφια επικεντρώνονται κυρίως
- στις επιλογές των συνεργατών του,
- στην επικοινωνιακή πολιτική του [που όντως πάσχει],
- στην πολιτική του αφέλεια και τον συναισθηματισμό του [που δεν του επέτρεπαν κάποιες στιγμές να λειτουργήσει αυστηρά πολιτικά - όπως ας πούμεν η στάση του απέναντι στον Άκη Παπασάββα ή η παρουσία του σε τηλεοπτικές εκπομπές όπως εκείνη της Ελίτας]...
Όμως ξεπερνά κάθε όριο κακεντρέχειας και εμπάθειας, αυτό που κάνουν [εργολαβικά] διάφοροι πολιτικοί, κονδυλοφόροι κι άλλοι γραφείς, συγγραφείς κι αντιγραφείς [κυρίως από τον γενικότερο Αριστερό χώρο]: Να ΜΗΝ ΤΟΝ πιστώνουν με το στοιχειώδες πολιτικό, ταξικό αλλά και κομματικό κριτήριο για να δει ότι ΔΕΝ συμφέρει στην Αριστερά να είναι ξανά υποψήφιος για την Προεδρία! Είναι φυσιολογικά ανθρώπινο και μάλιστα μετά που δέχτηκε τόσες επιθέσεις [οι πλείστες άδικες και έμπλεες προκατάληψης και μίσους κατά της Αριστεράς] να θέλει να σώσει ή να ανακατασκευάσει το κύρος και την υστεροφημία του, τόσο μέσα στην ίδια την Αριστερά όσο και γενικότερα...
Να πω χαρακτηριστικά ότι για το ζήτημα της αποκατάστασης των δολοφονηθέντων Αριστερών από μασκοφόρους του Γρίβα κατά την ταραχώδη περίοδο 1955-59 [ένα ζήτημα κομβικό για την ιστορία της Αριστεράς], επίκειται βόμβα μεγατόνων.
Ας έχουμε, λοιπόν, λίγη υπομονή και ας μην παρασυρόμαστε από τα πρόωρα κι άκαιρα προεκλογικά και προεδρολογικά παίγνια του Αναστασιάδη και τη μαύρη προπαγάνδα της Δεξιάς που εshάστησεν να (ξανα)φκεί στην εξουσία!
Anef_Oriwn
Δευτέρα [του Πασκάτου] 16/4/2012
30 σχόλια:
Πρωτος :D
Ανεφ διακρινω μια αστικη φιλοσοφια στην κριτικη σου
- στην επικοινωνιακή πολιτική του [πάσχει],
ποθεν ως τα ποθεν? Επειδη τα φασιστοκαναλα τζιαι οι φυλλαδες ξιτιμαζουν τον μερα νυχτα? Με ποιο κριτηριο "πασχει"?
- στην πολιτική του αφέλεια και τον συναισθηματισμό του [που δεν του επέτρεπαν κάποιες στιγμές να λειτουργήσει αυστηρά πολιτικά - όπως ας πούμεν η στάση του απέναντι στον Άκη Παπασάββα ή η παρουσία του σε τηλεοπτικές εκπομπές όπως εκείνη της Ελίτας]...
Για την εκπομπη της ελιτας,
Γιατι τουτη η αστικη αντιμετωπιση που αριστερους εγιω εν το καταλαβω.
Δηλαδη εν μας αρεσκει ενας ανθρωπος ειλικρινης τζιαι φτανοκαρδος τζιαι θελουμεν να θωρουμε για προεδρον εναν ψευτη τζιαι ψευτικον ανθρωπο? Να βαλουμε εναν σαν τον Ρομνι σιορ που μαχουντε να φκαλουν οι Αμερικανοι (εσιει τζιαι καλα δοντια).
Εγινηκαμεν τζιαι μεις σαν τον σημμασια τον Σοφοκλεους?
Για τον Παπασαββα που εν το προβλημα?
"Να ΜΗΝ ΤΟΝ πιστώνουν με το στοιχειώδες πολιτικό, ταξικό αλλά και κομματικό κριτήριο για να δει ότι ΔΕΝ συμφέρει στην Αριστερά να είναι ξανά υποψήφιος για την Προεδρία! Είναι φυσιολογικά ανθρώπινο και μάλιστα μετά που δέχτηκε τόσες επιθέσεις [οι πλείστες άδικες και έμπλεες προκατάληψης και μίσους κατά της Αριστεράς] να θέλει να σώσει ή να ανακατασκευάσει το κύρος και την υστεροφημία του, τόσο μέσα στην ίδια την Αριστερά όσο και γενικότερα..."
Γιατι δεν συμφερει την αριστερα ειπαμεν? Μα ποιος εν που τα λαλει τουντα πραματα?
Το δεν φκαινει προεδρος παλε ποιος εν που το λαλει? Αν παει 2ο γυρο Αναστασιαδης Χριστοφκιας εννα φκαλουν οι απορριπτικοι τον Αναστασιαδη?
Εξω το οτι ερκεται λυση.
Εννά συμφωνήσω ως προς το θέμαν της επικοινωνιακής πολιτικής, τζιαι εν άποψη την οποίαν εδιατύπωσα σε διάφορες φάσεις αν αθθυμούμαι καλά τζιαι ποτζιεί στου νέου.
Ζεπ μου, ένας άθρωπος ειλικρινής τζιαι φτανόκαρτος εν εύκολη βορά στα φασιστοκάναλλα όπως τα λαλείς. Τζιαι είδαμεν το τούτον να γίνεται κατ' επανάληψην.
Εν τζι' εν κακό να εντοπίζουμεν αδυναμίες. Ίσια ίσια εν ο τρόπος για να γινεί δυνατόν να διορθωθούν τζιαι να βελτιωθεί η κατάσταση.
Φυσικά, τωρά τα πράματα εξεκινήσαν τζιαι ποκαθαρίζουν: οπότε επειδή έρκεται λύση, εν τίθεται θέμα δεύτερου γύρου για Αναστασιάδη - Χριστόφκια γιατί έτσι τζι' αλλιώς εν άλλοσπως που εννά εν οι συνδυασμοί. :)
Γιατι πστωνετε τουτους τους ανθρωπους οτι εννα προβαλουν αντικειμενικα τον οποιονδηποτε αριστερο?
Με τον Αντρο ιντα που εγινε περσι με την δηλωση για Τουρκοκυπριο προεδρο? Εν τζιαι ο Αντρος συναισθηματιας τζιαι ευκολος στοχος?
Τουτοι οι ανθρωποι εν αδιστακτοι, ως τζιαι ανεκδοτα για τον θανατο του προεδρου εβαλε περσι ο φασιστοπολιτης. Γιατι να μπαινουμε εμεις σε ετσι λογικες?
Το 1/3 του Κυπριακου λαου εν αριστεροι (αν δεν εν παραπανω), τζιαι δεν εγινηκαν αριστεροι ουτε γιατι ο Χριστοφκιας εν ομορφος ουτε γιατι ο Κατσουριδης εν μοντελο.
Τζιαι για μενα ειναι η μεγαλυτερη αχαριστια (αν δεν εν κατι πιο βαρετο) να απορριπτουμεν τον Χριστοφια τζιαι να συμβαλουμε τζιαι μεις στην δαιμονοποιηση του που τους αστους.
Οφειλουμε να τον στηριξουμε οτι τζιαι να γινει, οϊ να γυρεφκουμε αφορμες να τον κατακρινουμε. Τζιαι εντζιαι στηριζουμε απλα το προσωπο, αλλα τες αρχες μας τζιαι το ποιοι ειμαστε.
ο χριστοφκιας σας εν ενας αρχιπροδοτης.προδωσε οσους τον ψηφισαν,την φτωχολογια,και μετα την κυπρο πουλωντας την στην τουρκια.σταθηκε στο πλευρο του κεφαλαιου και των τραπεζων.εδωσε ολα τα λεφτα του λαου στις τραπεζες και αυτες τις εφαγαν.και μετα διορισε τραπεζιτες και μεγιστανες να καταστρεψουν την οικονομια.αφου το πετυχε αυτο εδωσε εντολη στους ξαφνικα μπλογκερ ανεφ οριων,στελιο στυλιανου,ευα νεοκλεους .γρηγορη ιωαννου κλπ αναρχικους να προπαγανδισουν υπερ της βιαιας επιβολης κομμουνισμου.στοχος η περιουσια του λαου να δοθουν στο κομμουνιστικο ακελ και στο δημοσιο.ο λαος θα διωχτει απο την κυπρο και η κυπρος θα εποικιστει με λαθρομεταναστες και τουρκους στρατιωτες
Μά(γ)ισσα [Ladies first] & ZEP,
Θα διερωτηθώ μόνο το εξής:
Δεν είναι ψευδαίσθηση, ή/και πολιτική αφέλεια, ή/και πολιτικός μαζοχισμός να πιστεύουμε ότι ένας κρατικός μηχανισμός που δημιουργήθηκε από την ΕΟΚΑΐτικη κυρίαρχη [μετά την ανεξαρτησία] ομάδα και αναπαραγόταν [αυτός ο μηχανισμός] για να εξυπηρετεί τα δεξιά κατεστημένα, θα μπορούσε να εξυπηρετήσει το ίδιο παραγωγικά ή/και με ριζοσπαστισμό και μια αριστερή διακυβέρνηση, ή θα καταργούνταν στο πι και φι δημοσιοϋπαλληλικές νοοτροπίες και συμπεριφορές δεκαετιών; Πέραν τούτου θα μπορούσαν οι αστικοί θεσμοί [στρατός, αστυνομία, δικαιοσύνη, σχολεία] ή και οι δομές της αστικής μας κοινωνίας [όπως τα «φασιστοκαναλα τζιαι οι φυλλαδες» - θυμάστε που ο Πρόεδρος εχόρεφκεν με τον γνωστό Λουκή σε ππάρτι του ΑΝΤΕΝΑ;] να χρησιμοποιηθούν χωρίς ουσιαστικές κοινωνικές αλλαγές για να υπηρετήσουν και να προωθήσουν ένα όχι αριστερό αλλά απλά προοδευτικό εκσυγχρονιστικό πρόγραμμα ή ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης που [θα] έχει στο επίκεντρο του τον εργαζόμενο;
Σωστά αυτά που λέτε αγαπητοί φίλοι, αλλά γιατί τους πιστώναμε [όλους αυτούς] με καλή θέληση και καλές προθέσεις; Δεν ήταν αφέλεια αυτό;
Άνευ τόσα "τρολλς" ούτε ο "Άρκοντας των Δαχτυλιθκιών" ρε κουμπάρε. Κάμε τα καμμιάν σύνθεσην να γελούμεν τζιαι λλίον. Ή μάλλον άστο καλλίττερα.
Ο πρόεδρος άρκεψεν καλά αλλά στην πορείαν κάτι εχάλασεν. Θα αναφέρω έναν πιθανώς άστοχον παράδειγμαν αλλά ενδιαφέρον ναν δε λες. Εθωρούσα προχτές μιαν ταινίαν στη νόβα Κύπρου με θέμαν τες απεργίες των ραφτριών της Φορτ στην Αγγλία. Η υπουργός εργασίας ήταν η Μπάρμπαρα Κασλ τζιαι εζήτησεν που τον πρωθυπουργόν να την υποστηρίξει σε πιθανήν σύγκρουσην με την εταιρίαν, η οποία εδιούσεν πολλά ριάλια στην οικονομίαν της Αγγλίας τζιαι είσιεν φοβερήν δύναμην. Ο πρωθυπουργός εμάσαν της τα τζιαι λαλεί του "εσύ κάποτε έπαιρνές τόπους, εν εσταμάτας μπροστά σε τίποτε". Τζιαι λαλεί της τζιείνος: "τότε ήμουν αρχηγός κόμματος, οϊ πρωθυπουργός".
Νομίζω ο πρόεδρος κάπου τζιαμέ εν που την "επάτησεν". Κάπου εν εκατάλαβεν ότι ήταν πρόεδρος πιον τζιαι οϊ ο ΓΓ του ΑΚΕΛ. Σε κάποιον σημείον εκατάλαβεν το "αδιέξοδον" αλλά ήταν αργά πιον. Ήταν τζιαι λλίον μουσουπέττης όπως είπεν τζιαι ο ίδιος αλλά έτσι "δικαιολογίες" δυστυχώς κανένας εν σου τες πιστώννει.
Εγώ αν το λύσει, φιλελεύθερος τζιαι Κληριδικός ή οϊ, δηλώννω ξανά ότι διώ του τη ψήφο μου. Τζι'ας μεν ήταν πρόεδρος ολκής...
@zep: συνολικά είσαι πολλά άδικος φίλε όταν χαρακτηρίζεις τον Πολίτη "φασιστο-". Εν η μόνη κυπριακή εφημερίδα που παρά τα μείον της μάσιεται να πλησιάσει τη μέσην του καρπουζιού τζιαι χώννει τα σε ούλλους για διάφορα. Πρέπει να φκάλεις λλίον τες παρωπίδες λόγω ευαισθησίας που έσιεις (κάτι όπως τον πρόεδρον έναν πράμαν).
Woofis,
Εν συχνά που ακούω τούτην την κουβέντα «ο πρόεδρος […] κάπου εν εκατάλαβεν ότι ήταν πρόεδρος πιον τζιαι οϊ ο ΓΓ του ΑΚΕΛ» κι άλλα παρόμοια [όπως ο Πρόεδρος πρέπει αν λειτουργεί ως «πρόεδρος όλων των κυπρίων» που ειλικρινά εν τα καταλάβω. Μπορείς να ΜΑΣ τα κάμεις σε eurocents;
Αναφορικά με τα “τρολλς” του Ανώνυμου Accessory του Blog, οφείλω να πω ότι τα βρίσκω περάν από φαιδρά και διασκεδαστικά πλέον!!! Έχει χάζιν ο τύπος. Ξέρει έναν ποίημα τζιαι μιαν την άλλη έρκεται τζιαι λαλεί μας το!!!
Για την “αισχρότητα” του “Πολίτη” έχω σχεδόν έτοιμο κείμενο. Θα το αναρτήσω προς το τέλος της βδομάδας!
Εγιω να τες φκαλω τες παρωπιδες, εσυ? Μεν παεις μακρια, απλα δε πως παρουσιαζει το θεμα με τον Θεμιστοκλεους.
Παντως ειπα σας το τι εγινε περσι το καλοτζιαιρι εντζιαι να το ξιασω. Για μενα τουτοι ουλλοι που εσυμμετηχαν στην προσπαθεια να ππεσει η κυβερνηση εν πραξικοπηματιες τζιαι φασιστες.
Ε Ανευ μου, εσιει δικαιον ο Γουφις, αμα είσαι προεδρος υπηρετάς τες ταξεις του κεφαλαίου θελεις εν θέλεις...ε ο Δημήτρης εκλωτσαν, εκλωτσαν εν ήθελεν το πλασμα, αλλα άτε, για το καλόν του κυπριακού ειπαμεν, εν καλή η προεδρία κ.λ.π κλπ
τρόπο να εισαι προεδρος τζαι κομμουνιστής επί καπιταλισμου εν εσιει!!
το μονο που εσιει ειναι να καμνεις τα χατηρκα του κεφαλαιου τζαι μετα να δηλωνεις περηφανα ότι εισαι κομμουνιστής!
εκτός αν δεν γινεις απλά προεδρος αλλα κάμεις τζαι αλλες κινησεις με άλλους προέδρους.
όι να καμνεις κινησεις με τους προεδρους που κάμνεις...
τι να γίνει; εν τζαι εφηβραν τον οι κυπραιοι τον καπιταλισμό τζαι να του αλλαξουν τα φωτα όπως θελουν.
"τι να γίνει; εν τζαι εφηβραν τον οι κυπραιοι τον καπιταλισμό τζαι να του αλλαξουν τα φωτα όπως θελουν"
συγχώρα με, αλλά είναι υπεραπλουστευμένες τζιαι φυγόπονες τούτου του είδους οι δικαιολογητικές τοποθετήσεις. Τεχνικό παράδειγμα: το καλλύτερο άτομο (της νέας γενιάς) που είσχεν το Ακέλ (λέω το με πλήρη επίγνωση τούτο) ένα άτομο που εμπορούσεν να κάμει πολλά τζιαι να δώκει πολλά στον τόπο, "επετάξαν" το / εχώσαν το κάτω που το χαλί, γιατί είσχεν το θάρρος της γνώμης του να πεί "ναί" στο σχέδιο Αναν, τζιαι να πάει "ενάντια". Ο Τσέ είσχεν πεί πριν να πεθάνει: η επανάσταση δεν είναι ένα φρούτο που θα πέσει απο το δέντρο όταν θα είναι ώριμο το φρούτο. Για να έρθει η επανάσταση, πρέπει να σούσουμε το δέντρο. Τούτον το πράμα, δεν το καταλαβαίνουν στο Ακέλ.
E.
Ε.
μαλλον εν εκαταλαβες το σχολιο μου.
ειπα πως εν φυγοπονία - ακριβώς - να παριστανουμεν πως με ενα προεδρο αριστερο θα λύσουμε τα προβληματα του καπιταλισμού.
εχουμε καμει πολλες φορες αναλογες συζητήσεις με ανθρωπους ουλλων των τασεων της αριστερας.
εγω εν ανηκω στη ταση που θεωρει πως ο καπιταλισμος σε καιρό κρισης αφήνει περιθώρια ρεφορμισμού.
ειμαι καθετη σε τουντην αποψη τζαι εν αλλασσει.
θεωρω πως επι καπιταλισμου χρειαζεται προγραμμα - χωρίς να αποκλειω τζαι τη συμμετοχή στες εκλογές - αλλα προγραμμα σε διεθνές επίπεδο εξόδου που τον καπιταλισμό.
τζαι όι ρεφορμιστικές λύσεις εθνικού ή ευρυτερου επιπεδου.
καθε βημα προς τον ρεφορμισμό σε καιρό κρισης είναι βημα προς τον φασισμό.
για μενα τουτον εν θεωρητικός νόμος.
εν αλλασσει!
anef_oriwn
Εγώ δεν θεωρώ ότι πχ η εκπομπή στην Ελίτα ήταν λάθος. Αντίθετα, θεωρώ ότι ηταν καλό, για λόγους που εν θα αναλύσω τωρά τζιαι δαμέ.
Τζείνο που έγραψεν τζιαι η δισδαιμόνα πάνω όμως, το "όι να καμνεις κινησεις με τους προεδρους που κάμνεις..." είναι ένα πολλά σοβαρό ζήτημα, πάρα πολλά σοβαρό ζήτημα.
Τζιαι για τον φίλο σου τον Αλέξη, [αν είναι, Αλέξης το όνομα του, γιατί ο τρόπος που γράφει εμένα θυμίζει μου άλλο όνομα, anyway]ίσως δεν ξέρει πως όταν επίαν άτομα απο τα παιδιά της πλύστρας να δώκουν φυλλάδια, παρολίγο να τους λυντσαρει η περιφρούρηση του Ακέλ. Έπρεπε να ππέσει τηλέφωνο για να "πάρουν άδεια" τζιαι να τους "δεχτούν συστημένα" για να τους αφήκουν να δώκουν τα φυλλάδια με τα κείμενα. Οκ? Αν θέλετε να μιλούμεν, να μιλούμεν διάφανα, τζιαι όχι με συρραπτική ότι βολεύκει όπου βολεύκει όπως βολεύκει.
Ε.
δυσδαιμόνα: ναί, ευχαριστώ για την επεξήγηση, όντως ενόμισα ότι εννοούσες κάτι άλλο έτσι όπως το είχα διαβάσει [δηλαδή, σαν κατακλείδα πρόταση]
Ε.
Καλημέρα!
Σε eurocents;
Θκιό-τρία παραδείγματα:
- "Both mother countries invaded"
- "Η συγγένεια μας με τους Σύριους"
Επίσης, οι σχέσεις μας με "χώρες αρχών":
http://www.makarios.eu/cgibin/hweb?-A=3144&-V=analysis
Να τονίσω φίλε ότι π.χ. με τα θκιό πρώτα εγώ προσωπικά εν διαφωνώ ιδιαίτερα. Αλλά τα γέρημα διαφωνεί (καλώς-κακώς) πολλά μεγάλο μέρος των πολιτών του κράτους. Κάποια πράματα προσέχεις τα πως τα διατυπώννεις όταν είσαι πρόεδρος τους (τζιαι οϊ ο ηγέτης του αριστερού τους κόμματος).
Εν όπως τον Μπραϊαν Κλαφ της Νόττιγχαμ Φόρεστ. Ήταν στη Ντέρπυ τζιαι εφώναζεν ότι η Λιντς εν "βρώμικη ομάδα". Επροσλάβαν τον τζιαμέ τζιαι τι λαλεί την πρώτη μέρα στους παίκτες του; "Είσαστε βρώμικοι". 'Αντεξεν 14 ημέρες (έσιει τζιαι ωραίαν ταινίαν)...
Εννά καλημερίσω τζιαι γιω μετά τον Ταπαγούφην - άλλος που εν τζιυμάται προφανώς!
Φούλλλλληηηη μου όμορφε μου, ακριβώς τζιαι ο μηχανισμός όπως τζιαι τα φασιστοκάναλλα τζιαι οι φυλλάδες εκτιστήκαν τζιαι τρων που καρκινώματα. Έτσι εμυαλίναν έτσι διατηρούν τη ζωή τους. Τωρά εν με την "αντιβίωσην", εν με τη "ραδιοθεραπείαν", εν με τα "χημικά", που φεύκουν; Εν ηξέρω, γιατί εν εκατέληξα πούποτε κόμα.
Γι' αυτόν εννά επαναλάβω εαυτώ (επότισες με το φίλτρον της επανάληψης τζιαι έρκουμαι τζιαι ξαναλαλώ τζιείνα που είχα προπεί;;;!): Στην ιστορίαν, εν μπορείς να αναλύεις με το "αν". Τα δεδομένα γίνουνται γεγονότα, τζιαι το "αν" εν υποθετικόν. Κάποια που τούτα που συζητούμεν εν γεγονότα, άρα μπόρουν να συζητηθούν ως έχουν τζιαι όϊ ως υποθέσεις. Τζιείνα που εν στη διαδικασίαν, μπόρουν να συζητηθούν για τες ενναλλακτικές τους με τα αν.
Την Ελίτα τον τζιαιρόν του Μαρί, επίστωσάν την. Όϊ με καλήν θέλησην, ούτε με καλές προθέσεις. Αλλά με αφέλειαν που τις ευκαίνναν΄αλήθκειες. Τζιειν' το "όλοι να πληρώσουν, για όλα" εν τζιαι ξιάννω το!
Τωρά τούτον που λαλεί ο Ταπαγούφης τζιαι η συμπεθθερά, καταλάβω το. Διερωτούμαι ταυτόχρονα ως διαδικασία ήνταλως μπόρει να λειτουργήσει; Δηλαδή που την μιαν ημέραν στην άλλην πετάσσεις τον παλιόν εαυτόν; Θυμίζω σε ότι κάτι παρόμοιον έπαθα το τζιαι γιω - εσυζητήσαμεν το. Μακάρι ναν καλά ο Ακέρας εντόπισεν το τζιαι υπέδειξεν το. Εν τρύπες παντού. Πέφτεις μέσα θέλεις εν θέλεις επειδή πολλές που τούτες εν τζιαι καμουφλαρισμένες.
Επειδή κόμα σκέφτουμαι τζιαι το πιο πιθανόν εν κάμνω νόημαν εννά σιωπήσω τζιαι κανεί!
Shαιρετώ απαξάπασες τζι’ απαξάπαντες!
Πολλά ζητήματα έχουν εγερθεί στην κουβέντα που ανοίξαμε εδώ [χαίρομαι ιδιαίτερα για τη συμμετοχή των “αγγελοδαιμόνισσων”] και τα όποια [θέματα] αφορούν κυρίως τις εξ αριστερών ενδεδειγμένες πολιτικές πρακτικές όταν τη διακυβέρνηση την αναλαμβάνει [μετά από εκλογές] έναν αριστερό κόμμα.
Τις δικές μου απόψεις για το καίριο αυτό θέμα τις εξέφρασα συνοπτικά [αλλά περιεκτικά, νομίζω] κυρίως μέσα από το πιο πάνω σχόλιο μου [με ημερ. 16/4/12 11:01 μ.μ.] προς τον Woofis/Ταπακκούδη… Θα συμπληρώσω όμως [συμφωνώντας έτσι και με την Disdaimona] «πως επι καπιταλισμου χρειαζεται προγραμμα - χωρίς να αποκλειω τζαι τη συμμετοχή στες εκλογές - αλλα προγραμμα σε διεθνές επίπεδο εξόδου που τον καπιταλισμό». Διαφορετικά ένας πρόεδρος αναγκάζεται να ακολουθεί σε «εθνικό επίπεδο» τες ντιρεκτίβες των [καπιταλιστικών] οργανισμών στους οποίους συμμετέχει [όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση] ή να συμβαδίζει με την πολιτική τους ή έστω να την ανέχεται μια και δεν μπορεί αν έρθει [από μόνος του] σε άμεση σύγκρουση μαζί τους και να βγει κερδισμένος . Κι αυτό απαντά και στον προβληματισμό για τις « κινησεις με τους προεδρους που κάμνεις...» … Κι είν’ εδώ που εγώ ψάχνω ακόμα να ανακαλύψω ποιαν διαφορετική [δηλ. εξ αριστερών] πολιτική που ο Πρόεδρος θα ‘πρεπε να ακολουθήσει στο ζήτημα του φυσικού αερίου και μιας [τυχόν] ενεργειακής συνεργασίας με το Ισραήλ… Εγώ το’ χω ξαναπεί [στου Arkouda – link: http://arkoudaswrites.blogspot.com/2012/02/blog-post_21.html?showComment=1329940142308#c558877099369957002] «ΔΕΝ έχω απαντήσεις»…
μπορω να φλυαρήσω ακομα λλιον;
οταν εγινεν η φαση στο Μαρί, τζαι ουλλη η μετεπειτα περιοδος με την σταση τζαι των ΜΜΕ τζαι της αντιπολιτευσης, εγω ανηκα σε τζεινους που εμανικωθήκαν υπερ του Χριστοφκια.
εφαα τζαι "ξυλο" για τουντην επιλογή βεβαια αλλα ήταν τζαι μια χρησιμη περιοδος για τον δημοσιο διαλογο μεταξύ αριστερων.
εν αφελεια να περιμενεις που εναν αριστερο προεδρο να καμει το αντικαπιταλιστικο θαυμα!
καπου, εγω ενοιωσα τζαι μιαν συμπονια για τον ανθρωπο. γιατί ως προεδρος ησιεν απεναντι του ενα αιμοβορο τερας τζαι που την αλλη ησιεν τζαι τα τσογλανια της δεξιας να τον λοιδωρουν ως δειλο τζαι ανικανο, ησιεν προφανως τζαι τους αριστερους που εν τα πασιν καλα με το κεφαλαιο κ.λ.π
οταν λαλεις ως αριστερος πως τη λυση θα την φερει η κοινοβουλευτική δημοκρατια - αν ήσιεν τζαι εναν οπλο αυτος ο προεδρος - επιαες του το!!
ειναι σαννα τον καμνεις δωρο του τερατος τζαι αφηνεις τον να το φάει.
η αριστερα εν εσιει καλυτερο τροπο προστασίας της αριστερας, ειτε στο επιπεδο προεδριας ειτε στο επιπεδο βουλης ειτε στο επιπεδο της κοινωνίας,
που την υπερβαση του συστηματος αλλα τζαι την δημοσια αντιπαραθεση με το αστικό καθεστως.
ξερω, εμαλλωσαμεν με πολλους για τουντα ζητηματα, με καλες προθεσεις ουλλοι υποθετω.
εκει εξω, υπαρχει ενα συστημα.
ενα συστημα λεγεται συστημα γιατί διαθετει συστημικούς όρους υπαρξης και λειτουργίας.
αν υπαρχει μια οφελεια στη θεωρία εν ότι ξεδιπλωνει τουντους συστημικους όρους για να ξερει ο ανθρωπος πως λειτουργει το εν λογω συστημα και να ξερει πως να το πολεμήσει.
δεν δυναται ενα κομμα, ή μια θεση σ΄αυτο το συστημα να αλλαξει το γεγονος πως ειναι συστημα ουτε να το καμει μη-συστημα.
δαμε προκυπτουν τζαι διαφωνίες με τους αναρχικους.
οι οποιοι δεν αποδεχονται την συστημικότητα του συστηματος. ουτε τες αναλογες θεωρίες αναλυσης.
αλλα τουτη εν μια αλλη κουβεντα...
Ε.[ψιλον],
[Και το δικό σου γράψιμο, ειδικά αυτό το «είσχεν», κάτι μου θυμίζει, αλλά «anyway», εν νεν τούτο το θέμα μας… :)]
Ειλικρινά όμως, αν σου είναι εύκολο, θα ‘θελα να ξέρω ποιον εν τούτο «το καλλύτερο άτομο (της νέας γενιάς) που είσχεν το Ακέλ (λέω το με πλήρη επίγνωση τούτο) ένα άτομο που εμπορούσεν να κάμει πολλά τζιαι να δώκει πολλά στον τόπο, "επετάξαν" το / εχώσαν το κάτω που το χαλί, γιατί είσχεν το θάρρος της γνώμης του να πεί "ναί" στο σχέδιο Αναν, τζιαι να πάει "ενάντια"»… Θεωρώ ότι είναι τελείως άστοχο [για να μην πω και αντι-διαλεκτικό κι αντι-μαρξιστικό] να εξατομικεύουμε την όποια κίνηση προς την πρόοδο και την αλλαγή. Πέραν τούτου «"ναί" στο σχέδιο Αναν» είχαν πει και οι Άντρος Κυπριανού, Ελένη Μαύρου, Τάκης Χατζιηγεωργίου, Αντρέας Χρίστου, Κίκης Καζαμίας, Στέφανος Στεφάνου, Τουμάζος Τσιελεπής, Νεοκλής Συλικιώτης, οι οποίοι ΔΕΝ νομίζω να ‘χουν περιθωριοποιηθεί!
Αναφορικά με την εκπομπή της Ελίτας, τούτη [η εκπομπή] αποτελούσε [στη γενικότητα της] ένα συνονθύλευμα λαϊκισμού και κατιναριού [τι ήταν οι συζητήσεις περί των άστρων και ζωδίων], θρησκοληψίας [κανένας αντίλογος στην παραφιλολογία περί θαυμάτων], αντι-ιστορικότητας [δείτε και την παλαιότερη σχετική ανάρτηση μου με αρ. 58/2009 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/10/582009.html] και αντι-επιστημονικότητας [ίσως οι μόνες εκλάμψεις να ήταν τα προγράμματα με τον σεξολόγο Ασκητή!], και κινείτο βασικά γύρω από την προώθηση ή/και αναπαραγωγή και συντήρηση του [ξεπερασμένου] τρίπτυχου “Πατρίς – Θρησκεία - Οικογένεια”. Και σ’ αυτό το παγιδευτικό τρίπτυχο παρασύρθηκε κι έπεσε κι ο Πρόεδρος [το τραβούσε όμως κι ο οργανισμός του] παρουσιαζόμενος [κάνα μήνα πριν τις βουλευτικές εκλογές του περασμένου Μάη] στη συγκεκριμένη εκπομπή, για να ΜΑΣ μιλήσει και να ΜΑΣ εξιδανικεύσει την [ΤΕΛΕΙΑ] οικογένεια του! Δεν θεωρώ λάθος να ΜΑΣ παρουσιάζεται [από οθόνης] και η ανθρώπινη, καθημερινή πλευρά των πολιτικών μας, των ανθρώπων που διαχειρίζονται τις τύχες του τόπου μας και ούτε θεωρώ ότι οι Κομμουνιστές ΔΕΝ πρέπει να ‘χουν οικογένεια, ή/και να νοιάζονται [αν θέτε πρώτα και κύρια] γι’ αυτήν. Όμως, ένας Κομμουνιστής ο οποίος πιστεύει στους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες και βάζει το ΕΜΕΙΣ πάνω από το ΕΓΩ, ΔΕΝ μπορεί [δεν γίνεται – κάτι δεν γωνιάζει!] να εξιδανικεύει ότι έχει πετύχει σε προσωπικό/οικογενειακό επίπεδο, ή/και να θεωρεί τη δική του οικογένεια ως πρότυπο [και να θέλει να γιορτάσει και παρέα ειδικά και με την Μάνα του τη νίκη του Κόμματος στις βουλευτικές του 2001]. Εκτός κι αν θεωρούμε ότι η καλύτερη διαχείριση που πρέπει να κάνουμε σήμερα γα αντιμετώπιση και επίλυση των πολλαπλών προβλημάτων που προκύπτουν από τα διαζύγια, τους προβληματικούς και διαλυμένους γάμους κι έχουν σοβαρό αντίκτυπο και στα παιδιά σε τέτοιους γάμους, είναι να προβάλλουμε την τέλεια [χριστιανική βασικά] οικογένεια και πως τα έχουν καταφέρει αυτοί εκείνοι…
Woofis,
Θα επανέλθω αργά το απόγευμα για να σχολιάσω [πιο αναλυτικά] κάποιες από τις δικές σου τοποθετήσεις. Όμως διερωτούμαι, μια και «εν διαφωνείς ιδιαίτερα» με τις τοποθετήσεις του Προέδρου για το
- «Both mother countries invaded», και για το
- «Η συγγένεια μας με τους Σύριους» [βασικά εν ο Πρόεδρος της Συρίας Άσσαντ που ανάφερε σε συνέντευξη του ότι τούτο είπεν του ο Πρόεδρος – παρεμπιπτόντως διάβασες το ποίημα του Καβάφη για τον Έρμιπποˑ θα σου το αφιερώσω σε επόμενη ανάρτηση μου], γιατί τα αναφέρεις ως παραδείγματα της τοποθέτησης σου ότι «ο πρόεδρος […] κάπου εν εκατάλαβεν ότι ήταν πρόεδρος πιον τζιαι οϊ ο ΓΓ του ΑΚΕΛ»; Πιστεύεις ότι ένας Πρόεδρος μπορεί να ακολουθεί πολιτικές που να ικανοποιούν όλους τους πολίτες και πολιτικούς; Ή ότι ένας Αριστερός Πρόεδρος δεν πρέπει να προσπαθεί να επιφέρει ρήξεις με καταστημένες απόψεις, νοοτροπίες και συμπροφορές; Τούτα που αναφέρεις νομίζω πως έχουν να κάνουν με το θέμα που έθιξα στο κυρίως κείμενο μου για τις αδυναμίες στην επικοινωνιακή πολιτική του Προέδρου…
DIS,
Φλυάρησε ελεύθερα! :)
Φίλε έννεν απλή η απάντηση στα θκιό σου ερωτήματα. Επίσης, συμφωνώ ότι με πιο σωστήν "επικοινωνίαν", θα μπορούσεν ουσιαστικά να πει τα ίδια πράματα με τρόπον που να μεν εμπόρεν να του πει κανένας καλοθελητής τίποτε.
Αλλά, όπως τζιαι ο πρωθυπουργός της Αγγλίας εσκέφτηκεν τζιαι τες γυναίκες (που αμοίβονταν λλιόττερον μόνο λόγω του φύλου τους), εσκέφτηκεν τζιαι τον πλούτον που θα εχάννετουν αν η εταιρία έφευκεν, έτσι τζιαι ο πρόεδρος έπρεπεν να σκεφτεί πολλά καλά πως σαν πρόεδρος ο ρόλος του πρέπει να εν ενωτικός τζιαι όϊ διχαστικός. Όπως εν η Κύπρος (σέρνοντας την παράνοιαν του κυπριακού) νομίζω έννεν δουλειά του (κάθε) προέδρου να "να επιφέρει ρήξεις με καταστημένες απόψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές", εκτός τζιαι αν δεν μας κόφτει αν "χυθεί αίμαν". Εν τούτον που ελάλεν τζιαι η Dis στην προηγούμενην ανάρτησην της (περί ομαλής μετάβασης στο σοσιαλισμόν - ειρωνικά πάντα). Φυσικά εννά μου πεις, ποιου δουλειά είναι;
" Και σ’ αυτό το παγιδευτικό τρίπτυχο παρασύρθηκε κι έπεσε κι ο Πρόεδρος [το τραβούσε όμως κι ο οργανισμός του] παρουσιαζόμενος [κάνα μήνα πριν τις βουλευτικές εκλογές του περασμένου Μάη] στη συγκεκριμένη εκπομπή, για να ΜΑΣ μιλήσει και να ΜΑΣ εξιδανικεύσει την [ΤΕΛΕΙΑ] οικογένεια του! Δεν θεωρώ λάθος να ΜΑΣ παρουσιάζεται [από οθόνης] και η ανθρώπινη, καθημερινή πλευρά των πολιτικών μας, των ανθρώπων που διαχειρίζονται τις τύχες του τόπου μας και ούτε θεωρώ ότι οι Κομμουνιστές ΔΕΝ πρέπει να ‘χουν οικογένεια, ή/και να νοιάζονται [αν θέτε πρώτα και κύρια] γι’ αυτήν. Όμως, ένας Κομμουνιστής ο οποίος πιστεύει στους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες και βάζει το ΕΜΕΙΣ πάνω από το ΕΓΩ, ΔΕΝ μπορεί [δεν γίνεται – κάτι δεν γωνιάζει!] να εξιδανικεύει ότι έχει πετύχει σε προσωπικό/οικογενειακό επίπεδο, ή/και να θεωρεί τη δική του οικογένεια ως πρότυπο [και να θέλει να γιορτάσει και παρέα ειδικά και με την Μάνα του τη νίκη του Κόμματος στις βουλευτικές του 2001]. Εκτός κι αν θεωρούμε ότι η καλύτερη διαχείριση που πρέπει να κάνουμε σήμερα γα αντιμετώπιση και επίλυση των πολλαπλών προβλημάτων που προκύπτουν από τα διαζύγια, τους προβληματικούς και διαλυμένους γάμους κι έχουν σοβαρό αντίκτυπο και στα παιδιά σε τέτοιους γάμους, είναι να προβάλλουμε την τέλεια [χριστιανική βασικά] οικογένεια και πως τα έχουν καταφέρει αυτοί εκείνοι…"
Επηε τζιαμε καλεσμενος (ενεπηε ακαλεστος) τζιαι απαντησε σε οτι τον ερωτουσαν. Ενας φτωχος ανθρωπος ποου εκαμνε καφεδες εκατεληξεν ναν εν προεδρος της ΚΔ. Γιατι να ενοχλει (εναν αριστερο)?
Επρεπε να μεν απαντα σε τζινα που τον ρωτουν? Ο Αντρος ειπεν οτι εν του αρεσκουν τουντα πραματα τζιαι αποφευγει τα. Τζιαι γιω αν ημουν θα τα αποφευγα, ενεχω κατι να πω. Ο Χριστοφκιας εν ανοιχτοκαρδος ανθρωπος. Εν κακο?
Οποιος αγαπα την οικογενεια του εν του Ελλας Ελληνων Χριστιανων? Γιατι να σε ενοχλει κατι τετθκιο? Μπορει η ζωη να τα φερεν ετσι ωστε να δειξει οτι ενας ανθρωπος που τυγχανει ναν κομμουνιστης να μεν εν τζιντο τερας που προπαγανδιζουν οι δυτικοι τζιαι δυτικοφιλοι.
Τζιαι σε πιαν φαση εβαλε ο Χριστοφκιας το εγω πανω που το εμεις?
Ο Χριστοφκιας εν αληθινος ανθρωπος. Οτι καμνει τζιαι οτι πει εν το λαλει γιατι υποκρινεται αλλα γιατι το πιστευκει. Αν θελουμε τζιαι εμεις (οι αριστεροι) ηθοποιους για πολιτικους πετε μας να το ξερουμε να ψηφιζουμεν υποκριτες για βουλευτες.
ZEP,
Σωστος:
"Ο Χριστοφκιας εν αληθινος ανθρωπος. Οτι καμνει τζιαι οτι πει εν το λαλει γιατι υποκρινεται αλλα γιατι το πιστευκει. Αν θελουμε τζιαι εμεις (οι αριστεροι) ηθοποιους για πολιτικους πετε μας να το ξερουμε να ψηφιζουμεν υποκριτες για βουλευτες."
Προσυπογραφω.
Κ.Π.
ZEP [& Κ.Π.],
Νομίζω ότι ήμουν αρκετά σαφής … Έχω πει ή τουλάχιστον έχω υποβάλει ξεκάθαρα τι με ενοχλεί! Και ΔΕΝ με ενοχλεί καθόλου τούτο «ο Χριστοφκιας εν ανοιχτοκαρδος ανθρωπος», ή/και που «αγαπα την οικογενεια του», ή/και που ήταν «ενας φτωχος ανθρωπος που εκαμνε καφεδες [τζιαι] εκατεληξεν ναν εν προεδρος της ΚΔ» και σίγουρα «ο Χριστοφκιας εν αληθινος ανθρωπος» … Αντίθετα τούτα μπορεί να εν στα ΣΥΝ [δηλ. στα ΥΠΕΡ] ενός ανθρώπου που θέλει να ονομάζεται Κομμουνιστής, αλλά ΔΕΝ μπορούν να αποτελούν αυτοσκοπό [για ένα συνειδητοποιημένο κι αφοσιωμένο Κομμουνιστή] κι ούτε [νομίζω] τούτα να είναι το βασικό κριτήριο για να τον θεωρήσουμε ως επιτυχημένο!
Τέλος καλά κάμνουν κάποιοι άλλοι και αποφεύγουν τα κατινίστικα χαζοχαρούμενα προγράμματα που βασικό στόχο έχουν να προβάλουν το ΕΓΩ!!!
Ζεπ,
Ο Χριστόφιας ετράβησε σταυρό για όλη την αριστερά σε τούντο διάστημα. Για τους ακελικούς αλλά τζιαι γεννικώς.
Υπέστην δαιμονοποίηση, για να πληγεί όχι ο ίδιος, αλλά η αριστερά. (τζιαι έτσι να αφεθούν ανενόχλητοι οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας να κάμουν τα κουμάντα τους)
Η δαιμονοποίηση εν δεδομένη, εν αντιστρέφεται. Όπως δεν αντιστρεφόταν η υστερία με τους πυραύλους, ή με το σχέδιο Ανάν.
Το ερώτημα είναι, πρέπει η αριστερά να εμποδίσει τον ΔΗΣΥ τζιαι τι ετοιμάζει πάλε ενόψει ενεργειακών,ξένων επενδύσεων, κρίσης κ.ο.κ.;
Αν πρέπει, πρέπει τζιαι να το παλέψει με τες πιθανότητες στο φουλ, τζιαι όι στο ελάχιστο.
Αννέν να χάσουμε με κατεβασμένα σιέρκα, βάλλουμεν τζιαι τον Χριστόφια, για την τιμή των όπλων ναι.
Συμφωνώ πως εν απλός και ανθρώπινος κλπ. Εγώ λαλώ εν ο καλλύττερος. Δαμέ όμως μιλούμε για τες επόμενες προερικές, ή ακόμα τζιαι το μέλλον της αριστεράς, τοπικά τζιαι παγκόσμια.
ρε φιλε το σχεδιον του μπλογκ σου εν χαλια. αλλαξε το. ενι μπορουμεν να διαβαζουμεν.
Τελευταίε Ανώνυμε [ημερ. 17/4/12 11:09 μ.μ.],
Τι εννοείς;
Έχει κανένας άλλος πρόβλημαν;
Αν βαλεις αλλον που τον Χριστοφια εννα αλλαξουμε την πολιτικη μας στο Κυπριακο? Γιατι τζιαμε αποσκοπουν οι δηλωσεις προαποκλεισμου του Χριστοφια που τους "ενδιαμεσους".
Θελουμε παζαρεματα με τους απορριπτικους στο κυπριακο?
"Αντίθετα τούτα μπορεί να εν στα ΣΥΝ [δηλ. στα ΥΠΕΡ] ενός ανθρώπου που θέλει να ονομάζεται Κομμουνιστής, αλλά ΔΕΝ μπορούν να αποτελούν αυτοσκοπό [για ένα συνειδητοποιημένο κι αφοσιωμένο Κομμουνιστή] κι ούτε [νομίζω] τούτα να είναι το βασικό κριτήριο για να τον θεωρήσουμε ως επιτυχημένο!"
Εν τουντα πραματα που τον καμνουν τοσον αγαπητο στον κοσμο. Εν ιδιαιτερος χαρακτηρας τζιαι εκτιμουν τον για τουτο οι ξενοι ηγετες πχ. Εντζιαι τυχαια που η Κυπρος επι προεδριας του εφερε τοσους ηγετες τζιαι καμνει εξ.πολιτικη της προκοπης. Εγιω λαλω σου οτι τουτη η ιδιαιτεροτητα του βοηθα στο ναν "επιτυχημενος" (οπως τζιαι να το εννοεις).
"Τέλος καλά κάμνουν κάποιοι άλλοι και αποφεύγουν τα κατινίστικα χαζοχαρούμενα προγράμματα που βασικό στόχο έχουν να προβάλουν το ΕΓΩ!!!"
Εμιλησε τζιαι για το κομμα του, ειπε της τζιαι για τον κομμουνισμο :D
Η συζητηση εν οδηγει πουποτε, ειπα σου οτι ουτε εμενα μου αρεσκουν τουντα πραματα, ουτε θα μου αρεσκει να μιλω για τον εαυτο μου τζιαι το ποσο ομορφος ειμαι. Αλλους μπορει να τους αρεσκει, μπορει να θελουν να μαθουν τζιαι την προσωπικη διαδρομη του καθε πολιτικου. Ψηφιζουν τζιαλλα πλασματα εκτος που σενα τζιαι μενα.
Φίλε ZEP,
Έμαθα στη ζωή μου τους πολιτικούς και τη δράση τους να τους κρίνω πρώτα και κύρια πιλοτικά [και πάντοτε μέσα από το αριστερό μου φίλτρο]…
Ο Πρόεδρος σίγουρα χαίρει [ακόμα] μεγάλης εκτίμησης μέσα στον κόσμο της Αριστεράς, όμως έχει χάσει [δικαίως ή αδίκως δεν το εξετάζω] την εκτίμηση που έχαιρε περάν αυτού του χώρου. Άσε που ο πόλεμος που εξακολουθεί να δέχεται είναι αμείλικτος κι αδυσώπητος.
Δες, ας πούμεν, κι αυτό: http://alithia.com.cy/el/news/9/9864/Καλή-Ανάσταση.htm
Χαχα μετρα μηνες τουτος. Περιμενει το παλλουτζιην να εξελθει :D
"Οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, στο σύνολό τους, πέρασαν ένα πενηνταήμερο νηστείας και μια εβδομάδα παθών. Μια εβδομάδα όπου σε όλους τους ναούς ακουγόταν σταθερό, χωρίς μεταλλάξεις, το δίδαγμα και το κήρυγμα του Μεσσία για αγάπη και συμφιλίωση, όπως ακούγεται για δυο χιλιάδες δώδεκα χρόνια"
Οποιος εγελασε δαμε να σηκωσει σιερι :D
Δημοσίευση σχολίου