Ανάρτηση 87/2011 [σύντομη, επετειακή, κυπριακή, ανεξαρτησιακή, επανενωτική, αφιερωματική, τραγουδιστική] - Σύντομο αφιέρωμα στην Κύπρο και στην Επανένωση της ...

“Η δική μου πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο” -
Ποίημα της τουρκοκύπριας Neşe Yiasin, που μελοποίησε ο ελληνοκύπριος Μάριος Τόκας. Το τραγούδι το πρωτο-τραγούδησε ο Γιώργος Νταλάρας.

Επίσης το τραγούδι υπάρχει και στα τούρκικα τραγουδημένο από την Umut Albayrak [“Yurdunu Sevmeliymiş İnsan”].

Να σημειώσω ότι η Umut θα τραγουδήσει και στη δικοινοτική εκδήλωση που θα γίνει την επόμενη Παρασκευή 7 του Οκτώβρη στη Λευκωσία στο πάρκο πίσω από τη Βουλή.

“Η δική μου πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο”

«Λένε πως ο άνθρωπος πρέπει την πατρίδα ν’ αγαπά

λένε πως ο άνθρωπος πρέπει την πατρίδα ν' αγαπά

έτσι λέει κι ο πατέρας μου συχνά

έτσι λέει κι ο πατέρας μου συχνά

Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο

η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο

ποιο από τα δυο κομμάτια πρέπει ν’ αγαπώ;

ποιο από τα δυο κομμάτια πρέπει ν’ αγαπώ;»

**********************

Yurdunu Sevmeliymiş İnsan

*************
Υστερόγραφο:

Να ΣΑΣ παραπέμψω και σε μια άλλη αναφορά μου πού έκαμα γι’ αυτό το τραγούδι στην περσινή μου επετειακή [για την 1η τ’ Οκτώβρη] ανάρτηση - No. 72/2010.

Έγραφα λοιπόν, τότε:
«Μετ’ από λίγη ώρα ξεκίνησε και το πρόγραμμα. Στην αρχή το επίσημο με τες σχετικές εισαγωγές, προσφωνήσεις και χαιρετισμούς [ας πούμεν, από τη σύζυγο του Τόκα]. Τότε ακούσαμε και την μεγάλη “πατάτα”, που αποτέλεσε και την αφορμή για τούτο το post. Ο παρουσιαστής του προγράμματος [προφανώς κάποιος από την πολιτιστική/καλλιτεχνική επιτροπή του Δήμου] στην εισαγωγική του ομιλία που περιλάμβανε κι ένα βιογραφικό για τον Μάριο Τόκα είπε περίπου τα εξής: «Ο Μάριος Τόκας ήταν και πολιτικοποιημένος καλλιτέχνης. Γι’ αυτό και δεν τον άφησε ασυγκίνητο το δράμα της ιδιαίτερης του πατρίδας της Κύπρου. Μέσα από τα τραγούδια του “Βουνό μου Πενταδάχτυλε” και “Η δική μου πατρίδα ...”, εκφράζει τον πόθο και τον αγώνα του κυπριακού ελληνισμού για απελευθέρωση».

Πιο μετά πέτυχα τον παρουσιαστή κάπου κοντά στο τραπέζι ΜΑΣ [πηγαινοερχόταν σε κοντινό τραπέζι όπου – εκ των υστέρων αντιλήφτηκα ότι – καθόταν ο Δήμαρχος] και του επισήμανα ότι ΔΕΝ γίνεται να μιλάμε για «αγώνα του κυπριακού ελληνισμού», κάνοντας αναφορά σ’ ένα τραγούδι τους στίχους του όποιου έγραψε μια τουρκοκύπρια. ΜΟΥ απάντησε ότι δεν γνώριζε αυτή τη λεπτομέρεια και ότι το βιογραφικό τους δόθηκε από τη σύζυγο του Τόκα [η οποία παρευρισκόταν και στην εκδήλωση] ... ΕΓΩ τι να πω άλλο; Απλώς κούνησα το κεφάλι ΜΟΥ!»

Anef_Oriwn
Σάββατο 1/10/2011