Ανάρτηση 64/2010* (γυναικεία, κοινωνική, αντιφατική, ανάλαφρη και αμφιεστική) – Εικόνες κι αντιθέσεις από την πόλη [αποκαλυπτικές και επικαλυπτικές].

{* Σημειωση 12/8/2010 – Αναγκαίες διευκρινίσεις:
Συνεχίζουμε [ευκαιρίας δοθείσης] για ακόμα λίγο την απόδραση μας από τη χρόνια πολιτικολογία που μαστίζει το Blog, μ’ ένα [ακόμα] διαφορετικό και πιο ανάλαφρο θέμα. Το περιεχόμενο του είναι και ολίγο τι αισθησιακό, παράλληλα όμως έχει και τες δικές του κοινωνικές διαστάσεις. [Το αισθησιακό υπεισέρχεται γιατί το θέμα μας έχει να κάμει κυρίως με το γυναικείο φύλο και το γυναικείο ντύσιμο!]

Μπορεί οι εξελίξεις στο κυπριακό [αν και καλοκαίρι] να τρέχουν [και ποτέ δεν έτρεχαν; - είναι διαχρονικό αυτό], αλλά εμείς θα παίξουμεν πελλόν – έχει κι άλλες ενδιαφέρουσες πτυχές και πολλές ομορφιές η ζωή. Γι’ αυτό και δεν θα ασχοληθούμε ΚΑΘΟΛΟΥ με τρέχοντα πολιτικά ζήτημα και με τες κόντρες που αυτά προκαλούν.

Να σημειώσω ότι το κείμενο που θα παραθέσω πιο κάτω γράφτηκε τον Σεμπτέβρη του 2009, [δηλ. πριν έναν ολόκληρο χρόνο σχεδόν], εξ αφορμής κάποιων εικόνων από την πόλη με βασικούς πρωταγωνιστές γυναίκες [και την αμφίεση τους]. Σχετική αναφορά έκαμα και στην ανάρτηση ΜΟΥ μες αρ. 52/2009 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/09/522009.html}.

***************
Πρόλογος:
Αυτές τις μέρες [σημ. 12/8/2010: όπως προείπα το κείμενο αυτό γράφτηκε κάπου στα μέσα του Σεπτέμβρη του 2009 - πέρσι δηλαδίς] είχαμε και τη πολυήμερη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου [ξαναπατάτε στο link που παραθέτω πιο πάνω], όπου ο κάθε “εθνοσύμβουλος” είπεν τα δικά του, με κόντρες και αντιπαραθέσεις τελικά όμως κατάφεραν να κάτσουν σ’ ένα (άλλο) τραπέζι τζιει κάτω στο Κελλάκι και να συνφάγουν - τζιαι τη σούβλα τους, τζιαι το οφτόν κλέφτικο τους, τζιαι τα κουπέπια τους. Τζιαι με τον Λυσσαρίδη να κάθεται εκ δεξιών (τυχαίο;) του Προέδρου ...

Θα σημειώσω μόνο την αρνητική εντύπωση που διαχρονικά μου προκαλούν κάποιοι λιλιπούτειοι και ξινισμένοι πολιτικάντηδες που αρέσκονται σε φωνασκίες, ίσως γιατί νομίζουν πως έτσι πιντώνουν (προσθέτουν) πόντους στο ύψος τους και στο εκτόπισμα τους. Έχουν και την (ακατανόητη για μένα) άποψη (αλλά και θρασύτητα – ίσως γιατί προβάλλονται έντονα και υπερβολικά και από τα ΜουΜουΕ) ότι ο λόγος τους πρέπει να τυγχάνει άκρως ιδιαίτερης προσοχής. Λίγο πολύ θεωρούν πως αυτά που λενε αποτελούν πανάκεια και αν δεν εισακουστούν προχωρούν με πάσα ευκολία να κατηγορήσουν τους άλλους (είτε άμεσα είτε έμμεσα) για σοβαρά αντεθνικά διολισθήματα, για καταστροφικές πορείες κι τα τοιαύτα!!! (Μόνο για εσχάτη προδοσία δεν έχουν κάνει λόγο ...).

[Τέλος, κλείνω τον πρόλογο μου γι’ αυτό μου το κείμενο, εκφράζοντας την σκασίλα μου αν τα διάφορα ανέραστα Ανωνυμάρια και Ψευδεπώνημα accessories, ΜΑΣ πουν (και πάλι) εδώ, τζιαι τζιεί, τζιαι πάρατζιει, πορνοσάτυρους. Τες δικές τους απόκρυφες επιθυμίες, αδυναμίες και ελλείψεις προσπαθούν να καλύψουν...]

**********
Κυρίως κείμενο – Η ιστορία:
Σήμερα, λοιπόν, θα σας περιγράψω μια εικόνα από την πόλη, της οποίας (εικόνας) το περιεχόμενο ήταν αντιφατικό. Το ένα στοιχείο αυτής της εικόνας, [ΜΟΥ] δημιούργησε μια ευχάριστη αισθητικά θέαση, ενώ ένα άλλο της στοιχείο μου προκάλεσε το άκρως αντίθετο – ένα συναίσθημα κατάθλιψης, εμποτισμένο με στοιχεία στεναχώριας].

[Πριν μερικές μέρες] περπατούσα, που λέτε, σε πολυσύχναστο κεντρικό δρόμο της πόλης, πηγαίνοντας σε κάποια δουλειά μου. Μπροστά μου και σε απόσταση 5-6 μέτρων, αλλά στην άλλη πλευρά του δρόμου περπατούσε νεαρά [στην ηλικία των 20 και κάτι] ευειδής και αιθέρια ύπαρξη [προφανώς ξενικιά, γιατί ήταν ολίγο τι ασπρουλλού] ενδεδυμένη με σούπερ μίνι μαύρη φουστίτσα [όχι όμως απ’ αυτές τες σούπερ κόντες και στενές τες επονομαζόμενες και φούστα-ζώνη] και συνοδευόμενη από άλλη γυναίκα, κατα πολύ μεγαλύτερη της [που πιθανόν να ήταν η μητέρα της – κι αυτή με ασπρουλλό (όχι ηλιοκαμένο) χρώμα στο πρόσωπο]. Στο κάτω μέρος της, η φούστα της κοπελιάς είχε ένα σπάσιμο με αποτέλεσμα με το παραμικρό αεράκι που φυσούσε να την ανασηκώνει. Γι’ αυτό και η νεαρά μινιφορούσα την κρατούσε σφικτά και συνεχώς, μην και της την πάρει ο αέρας και έχουμε [σε τέτοια περίπτωση], για μεν την κοπέλα δυσάρεστες εξελίξεις, για δε τους άλλους [και δη τους άντρες] μάλλον ευχάριστες αποκαλύψεις και θεάσεις [κι άλλων ακόμα] άξιων θέασης και θαυμασμού μελών του σώματος της καθώς και των επικαλυμμάτων τους – πέραν των καλλιγράμμων ποδών [γαμπών] της που λόγω της κοντότητας της φούστας, ήδη αποκαλύπτονταν προς τέρψη των αντρικών οφθαλμών.

Ακριβώς μπροστά από τις δύο γυναίκες περπατούσε ένα ζευγάρι νέων ανθρώπων [άντρας και γυναίκα] προφανώς από κάποια αραβική ή/και μουσουλμανική χώρα – το “προφανώς” θα επεξηγηθεί πιο κάτω. Η γυναίκα έσπρωχνε κι ένα καροτσάκι που είχε μέσα ένα παιδάκι, αλλά δεν πρόσεξα αν τούτο ήταν αγοράκι ή κοριτσάκι. Το βλέμμα μου είχε [ως ήταν και φυσιολογικό] επικεντρωθεί αλλού!!! Παρ’ όλα αυτά κατάφερα να δω και να παρατηρήσω και την αμφίεση κι αυτής της [νέας] γυναίκας!
Ήταν το άκρως αντίθετο σε σύγκριση με την πρώτη κοπέλα. Η δεύτερη φορούσε ένα μακρύ [μέχρι τόση αστραγάλους] μαύρο, κατάμαυρο φόρεμα [το χρώμα των ρούχων ήταν το μόνο τους κοινό σημείο] και στο κεφάλι ένα σάλι [μαντίλα] μπεζοκίτρινο.

Δύο εξόφθαλμα αντίθετες κι αντιφατικές εικόνες που χαρακτηρίζουν δύο διαφορετικούς πολιτισμούς αλλά και αντίθετες κουλτούρες . Εικόνες που αντανακλούν φυσικά και τη θέση της γυναίκας στις αντίστοιχες κοινωνίες. Φυσικά μπορεί αν ειπωθεί ότι τέτοιες αντιθέσεις κι αντιφάσεις εμπλουτίζουν αισθητικά [και πολιτισμικά] το ανθρώπινο περιβάλλον. Μπορώ μάλιστα να πω ότι παρατηρώ και μια ανεκτικότητα [στην κυπριακή κοινωνία] προς αυτές τις αντιθέσεις [τουλάχιστον όπως παρουσιάζονται γύρω μας στην καθημερινή μας ζωή], ίσως για αν πληρωθεί το φιλοσοφικό ρητό που μιλά για ενότητα αλλά και για πάλη των αντιθέσεων. Από την άλλη όμως προκαλεί και θλίψη και στεναχώρια [ίσως και θυμηδία και δυσφορία – αν και δεν μας πέφτει και λόγος πως ντύνεται η άλφα κοπελιά ή η ωμέγα κυρία], γιατί τέτοιες αμφιέσεις είναι συνήθως αποτέλεσμα επιβολής, εξαναγκασμού και αναχρονιστικών ηθών και ξεπερασμένων νοοτροπιών, κι όχι συνειδητής επιλογής ...

*****************************
Επίλογος:
Θα κλείσω το κείμενο της ανάρτησης ΜΟΥ με μια άλλη μικρή παλαιότερη αναφορά μου επί του θέματος της αμφίεσης των μουσουλμάνιδων [που όλο και πιο πολύ τις βλέπουμε να κυκλοφορούν στους δρόμους μας** - σημ. 12/8/2010: δείτε και το υστερόγραφο στο τέλος] και την οποία [αναφορά] κατάθεσα προ μερικών μηνών σε μια τουρλού – τουρλού ανάρτηση μου [αρ. 31/2009, σημείο 9 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/06/312009-15.html]:

“9. Καλοκαίρι, μαντίλες και μακροφουστάνες
Σφίξανε οι ζέστες – θάλασσα δεν έχουμε πάει ακόμα (ούτε στην αγαπημένη παραλία όπου συνήθως παμε τα πρωινά ή τα αργοαπογεύματα). Όμως διερωτούμαι πως αυτές οι εν Κύπρω μουζούρες μετανάστριες με τις (σκούρες, μπεζ, ενίοτε και πολύχρωμες με κρόσια κι αλλα στολίδια) μαντίλες στα κεφάλια, τα μακρομάνικα φορέματα, τις μακροφουστάνες και τα παντελόνια, εν πιρώνουν (δεν ζεσταίνονται), σιόρ; Άραγε να μη θέλουν κι αυτές να βγάλουν κάνα ρούχο – να φανεί λίγο ο ώμος τους ή το γόνατο τους; [Πάντως κάποια γνωστή, μού 'λεγε ότι η μαντιλοφορούσα και μακροφουστανοφουρούσα νεαρή γειτόνισσα της, σπίτι της κυκλοφορούσε με σορτσάκια!]”

Anef_Oriwn
Τετάρτη 16/9/2009

**Υστερόγραφο 12/8/2010:
Πολλοί είν’ αυτοί που διατείνονται ότι κινδυνεύει [o ελληνοκυπριακός ή ελληνικός] πολιτισμός μας από την παρουσία τόσων πολλών μουσουλμάνων [μεταναστών] στην Κύπρο. Γίνεται μάλιστα και προσπάθεια [είτε συνειδητά, είτε άθελα] για την δημιουργία αντι-μουσουλμανικών συναισθημάτων μέσα στον κόσμο μέσα από σχετική αρθρογραφία στον τύπο, ή με τηλεοπτικά ρεπορτάζ γεμάτα προκαταλήψεις και ή ακόμα και με διαδικτυακές παρεμβάσεις.. Όλ’ αυτά τείνουν μ να δημιουργήσουν [κατα τη ταπεινή ΜΟΥ γνώμη] φοβίες κι ανασφάλειες ανάμεσα στον κόσμο.
Λαλείτε να κινδυνεύουμε τζιαι να την πάθουμε τελικά. Να αλλοτριωθεί η [ελληνορθόδοξη] κουλτούρα ΜΑΣ, τζιαι να βάλουν τζιαι οι δικές ΜΑΣ κοπελιές μαντίλες [οι παλαιοημερολογίτισσες πάντως φορούν] τζιαι μακροφουστάνες - αντί να ‘χουν ελεύθερα τα μαλλιά να κυματίζουν στ’ αεράκι ή να φορούν φούστες ζώνες, ντεκολτέ και ξεκωλτέ;
Δεν θα μπω σ’ αυτή τη συζήτηση τώρα, αλλά θα ήθελα να ΣΑΣ παραπέμψω σε δύο χαρακτηριστικά κείμενα από το Ιστολόγιο του Blogger Κυπριακόφωνου, ο οποίος συχνά πυκνά εκφράζει τους φόβους και τους προβληματισμούς του για το τι μέλλει γενέσθαι η Κύπρος με τόσους μουσουλμάνους [και δη τους αραβόφωνους] μετανάστες [και “λαθραίους” και νόμιμους], με τη γραφίδα του όμως να όζει προκατάληψης και ξενοφοβίας [κι όπου "τόλμησα" κι ΕΓΩ να λάβω μέρος στο κουβεντολόι]:
1. “Παράκλησις εις Σαουδάραβαν Πρίγκιπαν” - http://kypriaka.blogspot.com/2010/08/blog-post.html
2. “Αντισλαμικόν Φεστιβάλ 2010: Μέρος 1ον” - http://kypriaka.blogspot.com/2010/08/2010-1.html

Anef_Oriwn
Πέμπτη 12/8/2010