Ανάρτηση 61/2010 [ανάλαφρη, ψυχαγωγική, ανεκδοτολογική και εξωχωρίτικη] – Τρεις ιστορίες από το Εξωχώρι ...

Για το Εξωχώρι [όπως λέμε «Παλιοχώρι» - της γνωστής αγιοφουξιανής σειράς], ΣΑΣ έχουμε μιλήσει κι άλλες φορές. ΣΑΣ έχουμε μάλιστα αφηγηθεί και ιστορίες [ευτράπελες] που συμβαίνουν εκεί ή και που τις φτιάχνουν οι ίδιοι οι πλακατζιήδες κάτοικοι του Εξωχωρίου [γνωστοί, ως γνωστόν, για τες χοντράδες τους] για τους Εαυτούς ΤΟΥΣ!
Ρίξτε λοιπόν και μια ματιά [αν έχετε χρόνο ή δεν βαριέστε] και στες παλαιότερες αναρτήσεις ΜΑΣ,
1. την 22η του 2008 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/08/22-31-graffiti.html], με 3-4 ανέκδοτα από το Εξωχώρι καθως και μια προσωπική ιστορία που περιγράφω στα σχόλια, και
2. την 55/2010 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/07/552010.html], στο σημείο 6, όπου περιγράφω μιαν άλλη προσωπική ιστορία που ΜΟΥ συνέβη εκεί. Σήμερα, λοιπόν, συνεχίζοντας σε πνεύμα ανάλαφρο και χαλαρό [ένεκα των καλοκαιρινών διακοπών] θα ΣΑΣ αφηγηθώ ακόμα τρεις ιστοριούλες με ήρωες Εξωχωριανούς.
[Τζιαι ρε ΜΑΤΣΟΥΚωμένε, είπαμε, Χ Α Λ Α Ρ Α!!! Τζιαι βάλλε τζιαι καππέλλον ννα μεν ΣΟΥ φακκά ο νήλιος] ...

1. Το πεταμένο σάντουιτς.

Ένας 45ρης Εξωχωρίτης οδηγούσε το διπλοκάμπινο αυτοκίνητο του και πήγαινε από το χωριό του προς γειτονικό χωριό για κάποια δουλεία. Καθ’ οδόν κι ενώ οδηγούσε, έτρωγε και το σάντουιτς του [με πόλιπιφ, χαλλούμι, ντομάτα, αγγούρι και ξιδάτα] – ήταν η ώρα για το μπούκκωμα [το κολατσιό]. Έφαγε περίπου το μισό και επειδή το υπόλοιπο ΔΕΝ το ήθελε, άνοιξε το παράθυρο τ’ αυτοκίνητου και το πέταξε έξω στο δρόμο. [Προφανώς ΔΕΝ είχε διαβάσει ποτέ εκείνη την ταμπέλα που βλέπουμε στα highways που λέει ότι όσοι πετάνε σκουπίδια στους δρόμους θα διώκονται!] ...
Για κακή του τύχη όμως τον ακολουθούσε ένας αστυνομικός [εν στολή] με το αυτοκίνητο της υπηρεσίας τον οποίο δεν είχε πάρει πρεφα. [όμως κι αν το0ν είχε δει, ο τύπος εκ του Εξωχωρίου δεν θα έδινε καμία σημασία – αυτό έλειπε τώρα].
Ο αστυνομικός είδε τον παρέα τον Εξωχωρίτη που πέταξε το μισοφαγωμένο σάντουιτς στο δρόμο, ανέπτυξε ταχύτητα με το αυτοκίνητο του, τον προσπέρασε και του έγνεψε να σταματήσει. Ούτως και έπραξε ο τύπος ο Εξωχωρίτης. Εσταμάτησε τ' αυτοκίνητο του, διερωτούμενος όμως τι να ήθελε ο μπάτσος.
Αστυνομικός: «Κύριε, γιατί πετάξατε το σάντουιτς στον δρόμο»;
Εξωχωρίτης: «Μάνα μου ρε! Μα επείνας, τζι’ έχελές το;»

********************************
2. Η καλαμαρού και το χαλασμένο ψυγείο [τ’ αυτοκινήτου της].

Μια νεαρά ελληνίς [καλαμαρού] που μάλλον ξέκοψε στην περιοχή, περνούσε από το Εξωχώρι με το αυτοκίνητο της. Ίσως όμως να ήταν και καθηγήτρια σε σχολείο της περιοχής. Απ’ αυτές [κι απ’ αυτούς] τες/τους εξ Ελλάδος που διορίστηκαν [αφού γράφτηκαν στους καταλόγους διοριστέων, μετά την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση [το 2004], σε ειδικότητες όπως η Φυσική όπου υπήρχε έλλειψη και ζήτηση.
Όπως λοιπόν οδηγούσε η νεαρά,
πρόσεξε κάτι σαν καπνό [ή ατμό] να βγαίνει από το μπροστινό μέρος του αυτοκίνητου της [απ’ εκεί που είναι η μηχανή]. Αμέσως [και μάλλον από ένστικτο] κοίταξε το δείχτη της θερμοκρασίας στο ταμπλό τ’ αυτοκινήτου και πρόσεξε ότι τούτος ήταν σχεδόν στο κόκκινο!
Θορυβημένη κι ανήσυχη η κοπελιά σταμάτησε στην άκρη του δρόμου [παρά το πεζοδρόμιο] κοντά σ’ ένα “στέκκι” νεολαίας [ξέρετε απ’ αυτά στα οποία μαζεύονται οι νεαροί τζιαι κάμνουν τα δικά τους – ακούουν μουσική στη διαπασών και φωνάζουν μέχρι και πέραν από τα άγρια μεσάνυχτα]. Έσβησε τ’ αυτοκίνητο, κατέβηκε και κοντοστάθηκε εκεί, μπροστά απ’ την μηχανή, σκεφτική και προβληματιζόμενη για το τι θα κάμει.Δυο νεαροί [17-20 χρονών], μαλλιάδες, αξύριστοι, ανυπόλητοι [ξυπόλητοι κι όχι ανυπόληπτοι] και ημιγυμνοι [με κοντοτσιάτταλα και γυμνοί από την μέση και πάνω – τούτη είναι η αντισυμβατική περιβολή των σημερινών νέων στα Κοτσιηνοχώρκα και την οποία ενδύονται μόλις αρκέψουν οι πυράες], σηκώθηκαν από το παρακείμενο “στέκκι νεολαίας” και είπαν να παν’ να δουν τι έτυχε [τι συνέβη] της νεαράς. Είναι και φιλόξενοι και ιπποτικοί και φιλότιμοι οι μπαγάσες [“άμα λάχει να ‘ούμεν”] και δη με τες ωραίες θηλυκές υπάρξεις!

Πλησιάζουν λοιπόν στο σταματημένο αυτοκίνητο ...
Νεαρός Α΄: «Κυρία δεσποσύνη, ίνταμ που επάχετε;»
Νεαρά [μιλώντας με τον γνωστόν εκλεπτυσμένο καλαμαρίστικο τρόπο]: «Πρέπει να έχει πρόβλημα το ψυγείο* μου».
[* Επεξήγηση: Στην κυπριακή το «ψυγείο» του αυτοκίνητου το λέμε «ραδιατέρ»].
Νεαρός Β΄: "Ρε Χαμπή, μα τούτη εν καλαμαρού..." [εκαταλαβεν το!] "Μα για ίντα ψυγείο μας λαλεί;"
Νεαρός Α΄: «Ξέρω τζι’ εγιώ ρε Κοκή; Αλόπως περιπαίζει μας!» [Κι απευθυνόμενος στην κοπέλα λαλεί της, προσπαθώντας μάλιστα να καλαμαρίσει]. «Δεσποσύνη, μα σάμπου και μας επήρατε στο μαϊτάπιν. Αν χέλεις να σε βοηχήσουμεν, πε μας καχαρά ποιον εν το πρόβλημα σου...» [τζι’ έκαμεν τζιαι νάκκον τον χυμωμένο ο Χαμπής] ...
Νεαρά: «Μα, αγαπητά μου παιδιά ...» [δασκαλίστικη έκφραση] «... σας είπα ήδη πως κάτι θα έπαθεν το ψυγείο μου. Και είναι πολύ σοβαρό το πρόβλημα μου».
Νεαρός Β΄: «Ρε Χαμπή, λαλείς να ‘ν’ αλήθκεια της, τζιαι να ‘χει κανένα ψυγείο μες τ’ αυτοκίνητο, τζιαι να ‘σπασεν»;
Νεαρός Α΄: «Ρε Κοκή, εν πάμεν να χωνάξουμεν του Ττοχή του Κάουρα, του Τσσιαππούκκη, που ξέρει τζιαι σάζει τζιαι πλυντήρια τζιαι ψυγεία, περκι τζιαι κανονίει την;»
Νεαρός Β΄: "Κυρία Δεσποσύνη, μεν χοάσαι! Το πρόβλημα του ψυγείου σου εν να το σάσει ο Ττοχής! Αλλά αν έshεις κοακόλες μες το ψυγείο σου, εν μας διάς που μιαν να πιούμεν, πριν ι-βράσουσιν; Έτσι που εν σπασμένον το ψυγειο εν να ξιπαώσουν!

******************************

3. Ο βιαστικός οδηγός.
Ένας μεσήλικας Εξωχωρίτης οδηγός έμπαινε με το διπλοκάμπινο του σε γειτονικό χωριό οδηγώντας μάλιστα με μεγάλη ταχύτητα. [Είχε μπει πλέον στην κατοικημένη περιοχή όπου το όριο ταχύτητας ήταν μόλις 50 χιλιόμετρα την ώρα, κι αυτός οδηγούσε με καμιά 100στή τζιαι βάλε! Και δεν έτυχε να βρεθεί τζιαι κανένας οδηγός που να ‘ρχεται από απέναντι και να το κάμει το γνωστό σήμα με το αναβόσβημα των φώτων που υποδηλοί ότι υπάρχει έλεγχος (στο δρόμο) από την Αστυνομία].
Και τσουπ να ‘σου τον Αστυνομικό να βγαίνει στο πλάι του δρόμου και να του γνέφει με το ‘να χέρι ψηλά για να σταματήσει και με τ’ άλλο να περάσει και να σταθμεύσει στο πλάι του δρόμου [στο παγκέττο] ...
Ο εκ του Εξωχωρίου οδηγός μόλις είδε τον Αστυνομικό μονολόγησε:
«Όοοππααα, εχάαμεν την!!!»
Και πάτησε αμέσως τζι' άξιππα [απότομα] τα στόπερ [τα φρένα] τ’ αυτοκινήτου του. Η ταχύτητα μειώθηκε κατακόρυφα αλλά ο Αστυνομικός συνέχισε να του υποδεικνύει να σταματήσει ... Πλησίασε λοιπόν τον Αστυνομικό και χωρίς να σταματήσει τελείως, του λέει από το ανοικτό παράθυρο τoυ διπλοκάμπινου του:
«Γεια σου τζι’ ΕΣΕΝΑ, κουμπάρε! Ξέρεις, βιάζουμαι τωρά ... Καρτερά με ο κουμπάρος ο Παουλλής ο Αλιζάβρας τζιει κα’ στην μάντρα του για να του τανίσω να πογεννήσει μιαν κουέλλαν ... Που ‘ν’ να στρέχουμαι, αν είσαι δαμαί 'κόμα λαλείς μου, ίνταμ που χέλεις!!!»
[Τζι’ ο Αστυνομικός έμεινεν χάσκοντας ...]

************************************
Άτε, τζιαι καλά να περνάτε!!!
Τζιαι ευχές πολλές για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σ’ όσους γιορτάζουν – στες Μαρίες, τες Παναγιώτες, τες Δέσποινες, στους Μάριους και στους Παναγιώτηδες ...

Anef_Oriwn
Σάββατο 14/8/2010