Ανάρτηση 7/2010 [κυπριακή, πολιτική, οικονομική και αναδημοσιευμένη] – Ένα άρθρο του Σωτήρη Κάττου με εισηγήσεις για το κυπριακό και την οικονομία.

{Βαρκούμαι – που λαλεί τζι’ η αγαπητή Rose ... Γι’ αυτό και δεν θα γράψω τίποτα [όπως αρχικά σκεφτόμουν] για την αποχώρηση της ΕΔΕΚ από την Κυβέρνηση [που εκτός από του να έχει – η ΕΔΕΚ - 2 Υπουργούς στην Κυβέρνηση – ο ένας ομολογουμένως πολύ πετυχημένος – και ν’ αρπάξει τζιαι κάμποσες Προεδρίες στου Ημικρατικούς – ελέω μάλιστα και του κακοφανίσματος, τότε, του ΔΗΚΟ – δεν αντιλήφτηκα ΠΟΤΕ να λειτουργούσε ως συμπολίτευση], ούτε και για την αυριανή συνάντηση του Προέδρου με τον Κάρογιαν και τα πιθανά σενάρια για το μέλλον του ΔΗΚΟ στην Κυβέρνηση, τζι’ αν θα βκει μαύρος ή άσπρος καπνός από την Καπέλα Σιστίνα* του ΔΗΚΟ ...
Θα προτιμούσα να γράψω για τες Σήκωσες τζιαι πως τα περάσαμεν εψές [αλλά τζιαι σήμερα] ... Που στο τέλος της διασκεδασης [στο χωρκόν], τζι’ αφού ήπιαμεν τζιαι καμπόσην ζιβανίαν, 3-4 άτομα ετυληχτήκαμεν πο ‘ναν σεντόνι, εβάλαμεν τζιαι που μιαν μάσκα, τζιαι που μιαν περούκκαν, τζιαι εγύρισαμεν κάποια συγγενικά τζιαι φιλικά σπίτια [όπως εκάμναν οι πρωτινοί] βάζοντας τους εκεί διασκεδάζοντες σε σκέψεις για το ποιοι ήμασταν ... Αλλά καθώς ΔΕΝ έχω χρόνο για όλ’ αυτά και για τυχόν άλλα, θα περιοριστώ σε αναδημοσίευση ενός άρθρου από τον χτεσινό [κυριακάτικο] “Πολίτη” του κοινωνιολόγου Σωτήρη Κάττου. Ο αρθρογράφος μέσα από μια καλοπροαίρετη και εποικοδομητική κριτική προς τον Πρόεδρο και την Κυβέρνηση του [κι όχι ισοπεδωτική και μηδενιστική όπως κάμουν πολλοί άλλοι “συμπαθούντες” τζι’ αντιπαθούντες, οχτροί τζιαι φίλοι] κάμνει τζιαι συγκεκριμένες εισηγήσεις για βελτίωση της κατάστασης κυρίως πάνω στο κυπριακό και τα οικονομικά. Με κάποιες από τες προτάσεις του συμφωνώ και με κάποιες όχι, αλλά ΔΕΝ είναι τούτο η ουσία. Το άρθρο του Σωτ. Κάττου το αναρτώ βασικά ως κίνητρο και τροφή για συζήτηση – κι όχι για πικκαρίσματα και εκδήλωση εμπαθειών. Σχόλια – ως Ιστολόγος - για την ώρα ΔΕΝ θα κάμω, μια και ο χρόνος μου είναι λειψός} ...

[*Η Καπέλα Σιστίνα είναι ο χώρος στο Βατικανό, όπου τελούνται θρησκευτικές διοικητικές δραστηριότητες, και κυρίως το Ιερό Κονκλάβιο - συνέδριο καρδιναλίων – το οποίο εκλέγει και τον νέο Πάπα. Ο μαύρος καπνός σημαίνει ότι η διαδικασία εκλογής δεν έχει ολοκληρωθεί, ενώ ο λευκός ότι έχει εκλεγεί ο νέος Πάπας].

***************
"Η Kυβέρνηση σε ελεύθερη πτώση"
[του Σωτήρη Κάττου – “Πολίτης” 14/02/2010, σελ. 12, link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=929235&-V=articles].

[Οι επιχρωματώσεις είναι δικές μου]

“Η στήλη παλαιότερα είχε αρθρογραφήσει για την επικοινωνιακή αδυναμία της Κυβέρνησης. Στην παρούσα συγκυρία φαίνεται πλέον ότι η Κυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια όχι μόνο έχει χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων αλλά μπαίνει επικίνδυνα σε τροχιά ελεύθερης πτώσης τόσο στο Κυπριακό όσο και στην οικονομική, εσωτερική διαχείριση των πραγμάτων. Σε ό,τι αφορά το Κυπριακό αναδεικνύει μια ατολμία στο να στηρίξει δυναμικά τις προσπάθειες που καταβάλλει για εξεύρεση βιώσιμης λύσης. Προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω σε δύο βάρκες, τη μια του απορριπτισμού και την άλλη του πολιτικού ρεαλισμού. Μια τέτοια πολιτική θα οδηγήσει όχι μόνο στην πολιτική αυτοχειρία του Προέδρου αλλά και στην προοπτική του νησιού. Ο Πρόεδρος θα πρέπει να απευθυνθεί με επικοινωνιακή αμεσότητα στην κοινωνική βάση και να πάρει ξεκάθαρες θέσεις. Η επιμονή σε ένα ατέρμον πολιτικό κολάκεμα είναι αδιέξοδη, επικίνδυνη και καταστροφική.
Από την άλλη, σε ό,τι αφορά την οικονομική διαχείριση απαιτείται η άμεση λήψη μέτρων καθότι αφήνεται πλέον ελεύθερα ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, που ενώ δεν λέει τίποτα και στις πλείστες των περιπτώσεων τα επιχειρήματά του δεν έχουν συνοχή, να κερδίζει τις εντυπώσεις και να διαμορφώνει κοινή γνώμη. Το χειρότερο από όλα αυτά η λαϊκιστική του φρασεολογία δεν αγγίζει καθόλου τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας, δηλαδή την αναπτυξιακή προοπτική της νήσου με ταυτόχρονο δημοσιονομικό νοικοκύρεμα. Το Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει άμεσα αφού εξασφαλίσει τη στήριξη του Προέδρου της Δημοκρατίας να κινηθεί με αποφασιστικότητα. Θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο εισαγωγής κριτηρίων για συντάξεις και επιδόματα. Ας εξετάσει προς τούτο, στο βαθμό που εφαρμόζεται, το μοντέλο της Αυστραλίας όπου οι πλούσιοι δεν δικαιούνται σύνταξη κι επιδόματα, ενώ για να διεκδικήσει κανείς οποιοδήποτε επίδομα ή βοήθημα θα πρέπει να καταβάλει λεπτομερή κατάσταση εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων. Δηλαδή, η Κυβέρνηση να εξετάσει το ενδεχόμενο εισαγωγής της αρχής «income and assets test principle». Κατάργηση όλων των επιδομάτων των πολυτέκνων. Να εξαιρούνται μόνο τα χαμηλά και υπό κάποιες προϋποθέσεις τα μεσαία στρώματα. Το πόσα παιδιά έχει κάποιος εμπίπτει στα πλαίσια της προσωπικής επιλογής κι όχι της θεσμικής υποχρέωσης. 'Αρα η πολιτεία δεν έχει καμία υποχρέωση απέναντι στις πολύτεκνες οικογένειες. Τα περί δημογραφικού ελλείμματος επιχειρήματα στερούνται κάθε λογικής βάσης.
Επομένως, μέσα από την κατάργηση των συντάξεων και των επιδομάτων των πλουσίων και των παιδιών τους εξασφαλίζονται πόροι για τη χρηματοδότηση των χαμηλών συντάξεων.
Ο κ. Νεοφύτου, που τόσο κόπτεται για την αδυναμία της Κυβέρνησης να αναλάβει πρωτοβουλίες, δεν την παροτρύνει να λάβει μέτρα για την εγκληματική φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή, εισφοροαποφυγή και ανασφάλιστη εργασία.
Η Κυβέρνηση θα πρέπει να αναβάλει όλες τις δαπάνες που αφορούν έργα βιτρίνας (όπως π.χ. το κτήριο της Βουλής των Αντιπροσώπων, το Μέγαρο Μουσικής) καθώς κι έργα τοπικού χαρακτήρα αστρονομικού κόστους όπως ο δρόμος Πάφου-Πόλης. Ο περιορισμός των δαπανών χωρίς τη βελτίωση της φοροεισπρακτικής δυνατότητας του κράτους θα οδηγήσει σε έναν παρατεταμένο φαύλο κύκλο οικονομικής ύφεσης.
Μόλις πρόσφατα ο διακεκριμένος Αμερικανός οικονομολόγος Joseph Stinglitz, αναφερόμενος στο ιρλανδικό μοντέλο διαχείρισης της κρίσης, το χαρακτήρισε ως απόλυτα καταστροφικό.
Θα πρέπει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να επαναξιολογήσει τη θέση του για την ύπαρξη καζίνο στην Κυπριακή Δημοκρατία καθότι η ίδια η κοινωνική πραγματικότητα έχει ακυρώσει οποιαδήποτε επιχειρήματα περί του αντιθέτου.
Η ανάπτυξη ενός καζίνο δημόσιου χαρακτήρα με τη συμμετοχή του κράτους και ξένα κεφάλαια χωρίς ιδιωτική, κυπριακή συμμετοχή στο τρίγωνο Λευκωσίας-Λεμεσού-Λάρνακας με ξενοδοχειακές διευκολύνσεις, εστιατόρια και ψυχαγωγική δραστηριότητα όχι μόνο θα βελτίωνε σημαντικά τα δημόσια έσοδα αλλά ταυτόχρονα θα περιόριζε και την εκτεταμένη φοροδιαφυγή του παράνομου στοιχήματος. Θα λειτουργούσε πολλαπλασιαστικά και θα τόνωνε την ανάπτυξη του νησιού.
Επιβάλλεται να εξεταστεί το ενδεχόμενο της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης η οποία είναι πολύ περιορισμένη καθώς επίσης επέκταση ή εισαγωγή ειδικού φόρου πολυτελείας. Να επαναξιολογηθεί ο φόρος των πολυτελών αυτοκινήτων.
Να εξεταστεί επιστημονικά η ενιαία πολυκεντρική ανάπτυξη όλης της επικράτειας της νήσου. Να εξεταστεί το ενδεχόμενο της εφαρμογής της ενιαίας πολεοδομικής ζώνης. Οι κοινωνικές κλίμακες επιτρέπουν την οριζόντια και όχι την κάθετη ανάπτυξη. Ο υπουργός Εσωτερικών να εξετάσει το όλο θέμα πιο προσεκτικά. Μια οριζόντια πολεοδομική και χωροταξική ανάπτυξη θα απελευθερώσει μεγάλες εκτάσεις γης και θα δημιουργήσει ανταγωνιστικές συνθήκες στην ανάπτυξη της γης προς όφελος των καταναλωτών. Η προσφορά της οικονομικής δραστηριότητας από ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα είναι άνευ προηγουμένου. Το κεφάλαιο ανάπτυξης γης κι ένα λόμπι αρχιτεκτόνων που είναι συνδεδεμένο με τα συμφέροντά τους επιμένει στην κάθετη ανάπτυξη διότι εξασφαλίζεται έτσι ο περιορισμός της πρόσθετης προσφοράς γης και άρα η κερδοσκοπική του ασυδοσία. Φανταστείτε την κυπριακή πολιτεία χωροταξικά ως μια μεγαλούπολη.
Στον δημόσιο τομέα ικανά άτομα με προσόντα παραμένουν καθηλωμένα περιορίζοντας έτσι την αποτελεσματικότητά του γιατί ουσιαστικά ο διοικητικός προσανατολισμός της δημόσιας διοίκησης κάπου στρεβλώνεται με το μη εναλλάξιμο των τμηματαρχών που αναπτύσσουν μικρο-συστήματα καθεστωτισμού και διαφθοράς. Δεν νοείται οι γενικοί διευθυντές να υπόκεινται στην εναλλαξιμότητα ενώ οι υφιστάμενοί τους όχι. Ο θεσμός αυτός θα πρέπει να διευρυνθεί.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε συνεργασία με τους υπουργούς Εσωτερικών και Οικονομικών τόσο σε επίπεδο τεκμηριωμένης επιχειρηματολογίας, σχεδιασμού κι επικοινωνίας θα πρέπει να αναλάβουν άμεσα πρωτοβουλία για ρηξικέλευθες πολιτικές. 'Αλλως η ελεύθερη πτώση θα είναι αναπόφευκτη και θα καταγράψει τον Δημήτρη Χριστόφια ως τον Πρόεδρο που οδήγησε το νησί σε οικονομικά και πολιτικά αδιέξοδα. Κάτι βέβαια που προφανώς δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αλλά καταφέρνουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι να το περνούν επικοινωνιακά στην κοινωνική βάση.
Αν δεν λάβει μέτρα όχι μόνο θα αδικήσει κατάφωρα τον εαυτό του, αλλά το αρνητικό πολιτικό στίγμα που θα επιφέρει στην Αριστερά θα την κατατρέχει ως ιστορικό βαρίδι με τις ανάλογες πολιτικές συνέπειες για την ίδια στο μέλλον.”

Anef_Oriwn
Δευτέρα [της Καθαρής] 15/2/2010