Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Ανάρτηση 6/2009 (κυπρο-ιστοριογραφική ) – Τα “λατζιηνάρκα”* του εθνικισμού και μερικά αιρετικά και αντεθνικά ερωτήματα για την Κυπριακή Ιστορία.

Οι συζητήσεις, οι αντιπαραθέσεις και οι καυγάδες για την Ιστορία (και την αναθεώρηση, επανεξέταση, αποκατάσταση, αποσαφήνιση, αλλαγή, διαστρέβλωση, παραχάραξη της – διαλέγετε και παίρνεται) καλά κρατούν!

Τα γνωστά πλέον “λατζιηνάρκα”* του εθνικισμού (ενός υπέρμετρου κι ακραίου “ελληναραδικου” εθνικισμού που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το σοβινισμό και το ρατσισμό), μόνο για λίγες ώρες ξαποσταίνουν και ξανά προς τις φωνασκίες και τους αφορισμούς τραβούν!

Η δυσανάλογη σε σχέση με το εκτόπισμα τους προβολή τους από τα ΜουΜουΕ, αποτελεί πράξη εξάσκηση πνευματικής τρομοκρατίας σε όποιον εκφραστεί ή κινηθεί εκτός των δικών τους κατεστημένων πλαισίων. Παράλληλα, μ’ αυτό τον τρόπο προσπαθούν να εφαρμόσουν και πολιτική προληπτικών κτυπημάτων ενάντια στις ανύπαρκτες ακόμα αλλαγές στην Ιστορία σε μια προσπάθεια τους για διατήρηση της κατεστημένης και επιβεβλημένης συντηρητικής ιστορικής γνώσης που τους βοηθά να επιτυγχάνουν τους πολιτικούς κι άλλους στόχους τους.

Οι αντιδράσεις (με τον άλφα ή ωμέγα τρόπο) των διαφόρων αυτόκλητων υπερασπιστών της “δοκιμαζόμενης” ελληνικότητας μας δεν θα εκλείψουν ποτέ αλλά ούτε και θα κοπάσουν έτσι εύκολα ή σύντομα. Αντίθετα προβλέπω ότι θα ενταθούν όταν πλέον η (διορισθείσα) Επιτροπή για τα αναλυτικά προγράμματα για το μάθημα της Ιστορίας θα κάμει τις εισηγήσεις της. [Ε, ρε τι έχει να γίνει τότε ... Αν μάλιστα λάβουμε υπ’ όψη τη σύνθεση της Επιτροπής αυτής, διερωτούμαι πως και δεν άρχισαν ακόμα τα όργανα. Κι εξηγούμαι: Ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου Μιχάλης Μιχαήλ είχε υποστηρίξει (επώνυμα) τον Πρόεδρο Χριστόφια στις προεδρικές εκλογές, ο ελλαδίτης Καθηγητής Γιώργος Μαργαρίτης πρόσκειται στην Αριστερά και στις τελευταίες εκλογές στην Ελλάδα υποστήριξε το ΚΚΕ, ενώ ο έτερος Έλληνας Καθηγητής Ευάνθης Χατζηβασιλείου στο βιβλίο “Στρατηγικές του Κυπριακού: Η δεκαετία του 1950” (εκδόσεις Πατάκη 2005) λαλεί μας ότι “... στη λειτουργία του ένοπλου αγώνα ως μοχλού πίεσης μπορούν ταυτόχρονα να εντοπιστούν μια αδυναμία του και το όριο της χρησιμότητας του ...” - τα οποία φυσικά και αναλύει με κριτικό πνεύμα για την ΕΟΚΑ! Αδυναμία εννοεί την παραγνώριση ή/και υποτίμηση των αντιδράσεων του τουρκοκυπριακού παράγοντα].

Φυσικά δεν είναι και εύκολο όταν κάποιοι για χρόνια (από καταβολής αυτού του κράτους αλλά και προγενέστερα ακόμα) έκοβαν κι έραβαν για το τι εστί Ιστορία και τι πρέπει να διδάσκεται στα σκολειά, να αποποιηθούν αυτών των “κεκτημένων” ρόλων που τους έδιναν ΚΑΙ τη ευκαιρία για να αποκομίσουν ποικίλα οφέλη (αυτοπροβολή, οικονομικά, πολιτικά). Γι’ αυτό και η σύγκρουση (για να επιτευχθεί ουσιαστική αλλαγή) είναι αναπόφευκτη! Πάντοτε, για να νικήσει το ΝΕΟ πρέπει να ύπαρξει σύγκρουση του με το ΠΑΛΙΟ γιατί δυστυχώς τα ΠΑΛΙΟ ΔΕΝ παραδίνεται αμαχητί! Και οι φωνασκούντες κι αντιδρούντες βλέποντας ότι έχουν χάσει τα ερείσματα τους στην εκτελεστική εξουσία (λόγου χάριν στο Υπουργείο Παιδείας) έχουν αναδιπλωθεί ανωμάλως και επιτίθενται κατά παντός υπόπτως κινουμένου στα ιστορικά τους τταράφια!

Πέραν των πιο πάνω γενικών διαπιστώσεων (και χωρίς να επιδιώκω να διεκδικήσω δάφνες και φωτοστέφανα ειδήμονα – δεν είμαι ιστορικός, ούτε και προσπαθώ να τον παίξω, κανεί μας ο Κουλίας, ο Αρχιεπίσκοπος του 8% τζι’ ο Λάζαρος ο Μαύρος), θα ήθελα να επισημάνω και να σταθώ για λίγο στα βασικά ζητήματα της Κυπριακής Ιστορίας που προκαλούν τριβές και εντάσεις και που χρήζουν τουλάχιστον επανεξέτασης ή/και αποσαφήνισης (κατά την γνώμη όλων εμάς που σκεφτόμαστε και διαλογιζόμαστε – όπως μας κατηγορούν – αντεθνικά και αντιπατριωτικά, παραβιάζοντας έτσι τα ιερά και τα όσια της φυλής και του έθνους - όπως κάποιοι λαλούν). Τα ερωτήματα πολλά, θα περιοριστώ όμως σε ΜΟΝΟ 12, ίσως τα πιο δύσκολα και αιρετικά. Πάντως αποκλειστικά και μόνο η υποβολή τους θεωρείται πράξη βέβηλη και ιερόσυλη που προκαλεί άμεσα αναταράξεις:

1. Ποιος ήταν ο ρόλος και η συμβολή των άλλων αρχαίων πολιτισμών (πέραν του ελληνικού - όπως ο φοινικικός, ο περσικός, ο αιγυπτιακός, ο ρωμαϊκός) στη διαμόρφωση του κυπριακού πολιτισμού και της Ιστορίας της Κύπρου και του κόσμου που κατοικεί στον τόπο τούτο;

2. Η ενσωμάτωση της Κύπρου στο Βυζάντιο (τη μετεξελιχθείσα Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία) μπορεί να θεωρηθεί ως κάτι το φυσιολογικό για τον ντόπιο πληθυσμό με βάση τις πολιτισμικές και φυλετικές του καταβολές ή αποτελούσε πράξη κατάκτησης και κατοχής του τόπου από μια άλλη (ξένη) αυτοκρατορία;

3. Ποιος ήταν ο ρόλος της Εκκλησίας της Κύπρου κατά την τουρκοκρατία; Πέραν από τη διαφύλαξη της ορθόδοξης πίστης των υποδούλων χριστιανών, έχαιρε πράγματι και ποικίλων προνομίων παραχωρημένων με φιρμάνια από τον Σουλτάνο; Εκτελούσε (ναι ή ου) και χρέη φοροεισπράκτορα για λογαριασμό της οθωμανικής εξουσίας;

4. Η ντόπια αστική τάξη είχε εμπορικές δοσοληψίες και συναλλαγές με τους εγγλέζους αποικιοκράτες, είχε αναπτύξει φιλοαγγλικά αισθήματα και οι πολιτικοί φορείς της (οι παρατάξεις της Δεξιάς) δεν ευνοούσαν την ανάπτυξη αντιαποικιακού κινήματος;

5. Ο αγώνας του 1955-59 έπρεπε να γίνει ή όχι; Ανεξάρτητα από τον ευγενή του σκοπό και τις ηρωικές θυσίες πολλών αγωνιστών, πόσο δίχασε τον κυπριακό λαό ακόμα και μετά τη λήξη του (π.χ. με τις πολιτικές δολοφονίες αριστερών);

6. Ο Μακάριος, πόσο μεγάλη προσωπικότητα ήταν τελικά και πόσο μπορεί να παραμένει στο απυρόβλητο; Ποιες οι ευθύνες του για τα γεγονότα του 1963-64 καθώς και για την αδυναμία του κράτους να αντιμετωπίσει την παρανομία και το πραξικόπημα;

7. Ο Γρίβας τελικά ήταν ένας ήρωας ή ένας αχάπαρος από πολιτική, ξεροκέφαλος στρατιωτικός και εμπαθής αντικομουνιστής; Μπορούμε να διαχωρίσουμε τον Γρίβα της ΕΟΚΑ Α' από το Γρίβα της ΕΟΚΑ Β΄; Αξίζει τελικά να τον τιμούν κάποιοι σήμερα;

8. Τα κόμματα της Δεξιάς τότε (Γιωρκάτζης-Παπαδόπουλος και άλλοι) είχαν σχέσεις και ποιες ήταν αυτές με ξένες δυνάμεις; Έπαιρναν χρήματα στο πλαίσιο των χρηματοδοτήσεων της Δύσης για αντικομουνιστικό αγώνα; Χρηματοδοτούσαν παρακρατικές οργανώσεις εν γνώσει του Μακαρίου, οι οποίες διέπρατταν δολοφονίες και Ε/Κ διαφωνούντων;

9. Ποιος ο ρόλος των παρακρατικών ελληνοκυπριακών οργανώσεων (που δημιουργήθηκαν αμέσως μετά την ανεξαρτησία) στα γεγονότα του 1963-64 και στις δολοφονίες αμάχων τουρκοκυπρίων;

10. Πώς δικαιολογείται η στήριξη της πολιτικής της Ένωσης από το ΑΚΕΛ, σε μια εποχή μάλιστα που η Ελλάδα κυβερνούταν από αντικομμουνιστικές κυβερνήσεις και με τους αριστερούς στις φυλακές και τις εξορίες; Γιατί συνέχισε να υποστηρίζει την Ένωση και μετά την ανεξαρτησία όταν μάλιστα φάνηκε καθαρά ότι δεν ήταν εφικτή λόγω της εμπλοκής της Τουρκίας;

11. Οι αντιμακαριακοί μετά τη Ζυρίχη πόσο ιδεολόγοι ήταν ή πόσο συμφεροντολόγοι; Μήπως η στάση τους εναντίον του Μακαρίου καθορίστηκε εν πολλοίς γιατί έμειναν εκτός ή μακράν της εξουσίας;

12. Πόση και ποια σχέση είχαν οι επιζώντες αγωνιστές της ΕΟΚΑ με τις παράνομες οργανώσεις “Εθνικό Μέτωπο” και ΕΟΚΑ Β΄ και ποια η συμμετοχή τους στο χουντοφασιστικό και τουρκοφόρο πραξικόπημα του 1974;

Αντέχουμε άραγε να τα αναψηλαφήσουμε, να τα συζητήσουμε όλ' αυτά και να βάλουμε το δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων της Ιστορίας; Να επεξεργαστούμε όλα αυτά τα ζητήματα και να αποδεχτούμε ότι κάποια πράματα δεν είναι καθόλου έτσι όπως για χρόνια η κατεστημένη και επιβεβλημένη εκδοχή των εθνοπατέρων; Σίγουρα κάποιοι ΔΕΝ αντέχουν ούτε τη ιδέα της επανεξέτασης!

* Λατζιηνάρι - Νεαρό αρσενικό ζώο (συνήθως λέγεται για άλογα ή γαϊδούρια) που αρχίζει να ερωτοτροπεί και να το δείχνει με τη συμπεριφορά του. Λέγεται και για νεαρά άτομα που έχουν έντονη δραστηριότητα στο κυνήγι των κοριτσιών,τους αρέσει να δείχνονται και που κάνουν φασαρία και καυγάδες με το παραμικρό.

Anef_Oriwn
Σάββατο 21/2/2009

29 σχόλια:

gregoris είπε...

καίρια ερωτήματα που πρέπει να συζητηθούν. απαντήσεις υπάρχουν. μπορούν όμως να τες αντέξουν οι εθνικόφρονες μας;

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ Gregori,

Ειλικρινά διερωτούμαι αν η Επιτροπή για την Ιστορία θα βάλει το δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων και θα κάνει την επαναστατική κίνηση και θα αγγίξει τα θέματα (που προκύπτουν μέσα από τα «καίρια ερωτήματα» που έθεσα στο κείμενο της αναρτήσεις ...

Anef_Oriwn
Κυριακή 22/2/2009 – 1:42 μ.μ.

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Σχολικά βιβλία... Είναι απίστευτο πόσες εργατοώρες σπανταλούνται για αυτό το θέμα. Θα μου πεις πως τα σχολικά βιβλία είναι πολύ συμαντικά μιας και από αυτά φτιάχνεται η εθνική συνήδηση αλλά το βρίσκω τραγικό!

Όσον αφορά την ιστορία της Κύπρου η άποψη μου είναι απλή: Για τους Έλληνες η ιστορία αρχίζει το 1974 ενώ για τους Τούρκους σταματάει τότε. Προφανώς για την ανθρωπότητα η ιστορία του νησιού ξεκίνησε πολλές χιλιετίες πριν και θα συνεχιστεί για πολλές ακόμα.

Για να απαντήσω στα ερωτήματα σου:
1 είναι αυτονόητο πως ο Κυπριακός (και ο Ελληνικός και όλοι οι πολιτισμοί) επηρεάστηκαν από άλλους πολιτισμούς, άλλωστε παρθενογέννηση υπάρχει μόνο στις θρησκείες...

2 Ναι το θεωρώ φυσιολογικό, άλλωστε (ειδικά) εκείνη την εποχή οι κατακτητές δεν ρωτούσαν τα θυματά τους...

3 Αν ο ρόλος της Κυπριακής εκκλησίας ήταν ο ίδιος με της Ελλαδικής τότε ήταν τσιράκια των Οθωμανών.

4 Η απάντηση είναι ναι...

5 - 12 δεν ξέρω δεν είμαι ειδικός της Κυπριακής ιστορίας...

Δυστυχώς δεν είμαι ποια Λατζιηνάρι :(

Η επιτροπή θα κάνει ότι κάνουν όλες οι επιτροπές: θα βγάλει μία απόφαση που δεν θα πειράξει κανένα. Με άλλα λόγια θα πετάξουμε πόρους για τα μάτια του κόσμου...

gregoris είπε...

νομίζω δεν μπορούμεν να περιμένουμεν πολλά που την επιτροπή. μακάρι να έχω λάθος. αλλά το όλο σκηνικό εξεκίνησεν λάθος.
1. υπάρχουν 3 καλαμαράες μέσα που δεν είναι ειδικοί στην κυπριακή ιστορία
2. ο θεμελιωτής της σύγχρονης κοινωνικής ιστορίας της Κύπρου Ρολάνδος Κατσιαούνης έμεινεν εκτός επειδή οι τελευταίες του παρεμβάσεις επροκαλέσαν την οργή της εκκλησίας τζιαι της εθνικοφροσύνης
3. οι πολιτικές ισορροπίες, το πλαίσιο δράσης, τζιαι η ίδια η λειτουργία της επιτροπής (καθορισμός της επίσημης κρατικής εκδοχής) θέτουν ήδη περιορισμούς στο πόσος ριζοσπαστισμός μπορεί να γίνει αποδεκτός

Anef_Oriwn είπε...

ΙωάννηςΚ (πρώην ioannisk)
Σε καλωσορίζω από τα μέρη μας και να περνάς να τα λεμε!

Η Ιστορία πάντα γράφεται από τους νικητές και με τέτοιο τρόπο που να δικαιώνει τις πράξης, τις μέθοδες και τους στόχους τους.
Στην Κύπρο, παρ’ όλο που σήμερα έχουμε μια Αριστερή(;) κυβέρνηση (λόγω της στήριξης της όμως κι από κεντροδεξιά κόμματα και ένεκα και της ανάγκης για ευρύτερη αποδοχή των χειρισμών του Προέδρου για εξεύρεση λύσης στο κυπριακό – τούτα αναγκαστικά έχουν σαν συνέπεια την αποφυγή ή την αναβολή της σύγκρουσης με τα μέχρι τώρα κατεστημένα ) πολύ δύσκολα βλέπω να πραγματοποιούνται αλλαγές ουσίας.
Κάπου ο φιλελευθερισμός της Δεξιάς συναντάται με το ριζοσπαστισμό της Αριστεράς αλλά αναπόφευκτα η κομματική πόλωση (λόγω και των συνεχών εκλογικών διαδιακσιών) δεν βοήθα να βελτιωθούν τα πράματα ούτε και να αλλάζουν καταστεμένες και επιβεβλημένες (εδώ και δεκάδες χρόνια) απόψεις και γνώσεις.

Anef_Oriwn
Κυριακή 22/2/2009 – 10:25 μ.μ.

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ Gregori,

1. Τους καλαμαράες (ακαδημαϊκούς) εβάλαν τους στην Επιτροπή, πρώτον για να της δώσουν παραπάνω κύρος (κι έτσι να κλείσουν τζιαι κάποια στόματα εκ Δεξιών) και δεύτερον (νομίζω) για να με μπουν πολλοί κυπραίοι που ίσως να πρόσκεινται και πιο πολύ σε πολιτικούς σχηματισμούς της Κύπρου και να υπάρχει συνεχώς αμφισβήτηση. Ο Ευάνθης ΧατζιηΒασιλείου έχει κάνει μελέτες πάνω στο κυπριακό, ενώ οι αριστερές τοποθετήσεις του Μαργαρίτη με κάνει (μερικώς) αισιόδοξο για μια κοινωνική θεώρηση της Ιστορίας (παρ’ όλο που αυτό το θεωρώ πολύ απόμακρο – για να γραφτεί [επισημως] η κοινωνική ιστορία της Κύπρου πρέπει να ξεφύγουμε μια και καλή από τον εθνοκεντρισμό).

2. Ο Ρολάνδος Κατσιαούνης πολεμήθηκε (και πολεμείται ακόμα) πολύ έντονα αλλά και ύπουλα (έχουν αμφισβητηθεί έντονα και τα ακαδημαϊκά του προσόντα) από τους διάφορους εθνοπατέρες και ανειδίκευτους “ειδικούς” επί της Ιστορίας. Και δεν έχω δει διανοούμενους και επιστήμονες και προ πάντων ακαδημαϊκούς να τον υπερασπίζονται! (Διερωτούμαι τελικά αν έχουμε προοδευτική διανόηση στην Κύπρο – και πότε θα καταφέρουμε να ξεφύγουμε από την εθνικιστικές [συντηρητικές] αντιλήψεις για την ιστορία που την βλέπουν ως αντιπαλότητα μεταξύ κρατών ή εθνών κι όχι μεταξύ κοινωνικών τάξεων ή ομαδόν. Πως ήταν εκείνη η ανάρτηση σου για μια “ριζοσπαστική ιστορία”;). Νομίζω πως κάποιοι ιστορικοί της Αριστεράς όπως ο Ρολάνδος Κατσιαούνης, ίσως κι ο Κώστας Γραικός πρέπει να προχωρήσουν από μόνοι τους να γράψουν αυτήν την ευολοημένη την κοινωνική ιστορία της Κύπρου.

3. “… οι πολιτικές ισορροπίες …” (όπως λες), αλλά και η προσπάθεια για ευρύτερη κοινωνική (και κομματική) αποδοχή των χειρισμών του Προέδρου για εξεύρεση λύσης του κυπριακού σίγουρα “… θέτουν ήδη περιορισμούς στο πόσος ριζοσπαστισμός μπορεί να γίνει αποδεκτός …”, αλλά νομίζω τα ερωτήματα που έθεσα στο κείμενο της ανάρτησης μου είναι ένα πρώτο δείγμα καίριων ζητήματα που πρέπει να τύχουν επιστημονικής επεξεργασίας ανεπισήμως κι ανεξαρτήτως του πως θα λειτουργήσει η Επιτροπή.

Anef_Oriwn
Κυριακή 22/2/2009 – 10:58 μ.μ.

ColourfulMind είπε...

Εξοχη ανάρτηση γεμάτη ουσία. Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος ότι θα συζητηθούν χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες τα συγκεκριμένα ζητήματα. Φοβάμαι μήπως τελικά η Ιστορία μας βγει λίγο ροζ, όπως λέει και το τραγούδι με τα ρούχα τα άσπρα και τα κόκκινα που μπήκαν μαζί στο πλυντήριο. Το θέμα δεν είναι να γίνουν συμβιβασμοί μεταξύ Δεξιών κι Αριστερών και να φτάσουμε σ' ένα... μέσο όρο, αλλά επιτέλους να γίνει ουσιαστική έρευνα και να καταγραφεί επιστημονικά η ιστορία (ή οι ιστορίες) του τόπου. Δεν μ' ενοχλεί να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις και να τίθενται προς προβληματισμό των μελετητών. Μ' ενοχλεί η μοναδικότητα της αλήθειας της επίσημης "Ιστορίας", ιδιαίτερα αφού που μπάζει απο παντού καθώς αποσιωπεί πολλά και υπερπροβάλλει άλλα τόσα, ανάλογα με τα συμφέροντα και την ιδεολογία του συγγραφέα.

Anef_Oriwn είπε...

ColourfulMind,

Εν πρώτοις σε καλωσορίζω στο απάχικο μου!

Η πολιτική και η ιδεολογία ενυπάρχουν στη ζωή και την κοινωνία σ’ όλες της βαθμίδες και πτυχές της, ακόμα και ανάμεσα στους ακαδημαϊκούς. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να υπάρχει μόνο μια αλήθεια ή μια εκδοχή για τα διάφορα ιστορικά γεγονότα. Μέχρι τώρα κυριαρχούσε «η μοναδικότητα της αλήθειας» (για την επίσημη Ιστορία) όπως αυτή επιβλήθηκε κι έγινε κατεστημένο από τη νικήτρια Δεξιά! Η αμφισβήτηση της πλέον από την σημερινή κρατική (πολιτική) εξουσία (με ορατές τις πιθανότητες ν’ αλλάξουν κάποια πράγματα) έφερε όλες αυτές τις αντιδράσεις (που εξελίσσονται και σε παρανοϊκές καταστάσεις) απ’ όλους εκείνους που τους βόλευε μέχρι τώρα (πολιτικά, ιδεολογικά ακόμα και οικονομικά).

Anef_Oriwn
Τρίτη 24/2/2009 – 6:09 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Ρε Άνεφ ήρτεν μια καθηγήτρια τζαι έφερεν κάμποσα μωρά μαζί της για να τους κάμω παρουσίαση..τζαι όταν άρχισα να μιλώ για την Οθωμανική περίοδο ήταν να με δέρει και εφώναζεν μου "Εν Τουρκους που τους λαλούμεν τζαι όι Οθωμανούς! Πε τωρά των μωρών την αλήθκεια για τους Τούρκους κατακτητές, πότε εγίναμεν οθωμανοί τζαι δεν το κατάλαβα; κτλ κτλ" ήταν να με δέρει μα το Θεό.. εφοήθηκα! Και όταν πήγα σπίτι, έκατσα και σκεφτόμουν πόση ευθύνη τελικά έχουν στα χέρια τους οι δασκάλοι απέναντι στα μωρά και πόσοι πελλοί και φανατισμένοι δασκάλοι υπάρχουν εκεί έξω που αναλαμβάνουν να μορφώσουν τα μωρά μας! Τελικά για να υσηχάσουμεν ούλλοι, τα μωρά πρέπει ο καθένας να τα διδάσκει στο σπίτι του όπως ο ίδος θέλει

Ανώνυμος είπε...

2009 - Kypros melos tis EE!
Kai exei gerous pou akoma asxolountai me ton griva, ton makario, kai afta ta grafika!

get over it!

Anef_Oriwn είπε...

Keikορούδα,
Χαίρε!

Δύσκολο να πιστέψω ότι εσού η “φάουσα” (όπως αρέσκεσαι να αυτοαποκαλείσαι) τζιαι η “κατσσιαρίστρα” (σύμφωνα με το τελευταίο σου post), εφοήθηκες ότι εν να σε δέρει μια δασκαλούα!
Πάντως δικαιολογημένα προβληματίζεσαι για την “… ευθύνη [που] τελικά έχουν στα χέρια τους οι δασκάλοι απέναντι στα μωρά και πόσοι πελλοί και φανατισμένοι δασκάλοι υπάρχουν εκεί έξω που αναλαμβάνουν να μορφώσουν τα μωρά μας ...”.
Πολλοί δάσκαλοι (αλλά και καθηγητές, τούτοι όμως σε κάπως μικρότερο βαθμό) αντί να αποτελούν φάρους προοδευτικότητας και ανάπτυξης της κριτικής σκέψης, χαρακτηρίζονται από αναχρονιστικές και έντονα συντηρητικές (εθνικιστικές και θρησκόληπτες) απόψεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τελευταία ανακοίνωση της Οργάνωσης των δασκάλων, της ΠΟΕΔ (δεν ξέρω να περιήλθε στην αντίληψη σου) με την οποία καλεί τους δασκάλους να μην δέχονται στα σχολεία επισκέψεις από τουρκοκυπρίους μαθητές και δασκάλους - (λες τζιαι τα σχολεία εν κοτσσιανιασμένα πάνω τους. (Ο σκοταδισμός κι ο φανατισμός σ’ όλο του μεγαλείο!).

Τώρα αναφορικά με τον “καβκάν” σας (με τη δασκάλα) για τους οθωμανούς τζιαι τους τούρκους:
Η γενικές αναφορές σε Τούρκους (ακόμα και για ζητήματα που έχουν σχέση με τον μωαμεθανισμό ή με την Οθωμανική Αυτοκρατορία) αποτελούν τακτική της εθνικιστικής προπαγάνδας και πλύσης εγκέφαλου που επιχειρείται και γίνεται στους μαθητές από την παιδική τους ηλικία. Η προπαγάνδα αυτή μιλά συνεχώς για προαιώνιους εχθρούς, κακούς, βάρβαρους και απολίτιστους Τούρκους (και τουρκοκύπριους). Μέσα απ’ αυτή τη προπαγάνδα γίνεται προσπάθεια να συνδεθεί η Οθωμανική εποχή με τα πρόσφατα γεγονότα στην Κύπρο (της εισβολής και κατοχής μ’ όλες τις τραγικές και θλιβερές της συνέπειες – τους σκοτωμένους, τους αγνοούμενους, τους εγκλωβισμένους, τους πρόσφυγες).

Περισσότερα για την ανακοίνωση της ΠΟΕΔ μπορείς να δεις και να διαβάσεις στο blog του Lexi_Penitas – link: http://pousounefkopoupaeis.blogspot.com/2009/02/blog-post_23.html

********
Ανώνυμε,

Δυστυχώς δε είναι μόνο “… gerous pou [exei pou] akoma asxolountai me ton griva, ton makario, kai afta ta grafika …”, αλλά εκείνους εμποτισμένους με ιδεοληψίες καλλιεργημένες είτε στο σπίτι τους είτε στο σχολείο.

Anef_Oriwn
Πέμπτη 26/2/2009 – 11:43 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

γεια σου ανευ,
τωρα επαθκιασα..

για την επιτροπη ειπα να μεν πω τιποτε..να φκει το πορισμα να δουμεν..αλλα σαφως η ιστορια εξεκινησε με μιαν λογοκρισια..τον αποκλεισμο του κατσιαουνη τον οποιο εν πρεπει απλα να καταθετουμε, αλλα να τον εχουμε σαν τεκμηριο ινταλως λειτουργουν..το εντυπωσιακο εν το αισθημα του ψεματος που εχουν οι μαυρος-μιχαηλιδης..αλλα επειδη ειδα ακομα μια επιστολη του τελευταιου [στην χαραυγη προσφατα] οπου πελεκα τες ιδιες μαλακιες,νομιζω εν τζαι νακκον βλακες τζαι αχαπαροι..ειμαι περιεργος να δω ποτε εν να του πουν του μαυρου τζαι του αλλου του νουμερου, του μιχαηλιδη του φιλελευθερου, ποσον ασχετοι ενι με τα πραματα που μασουν τζαι ξαναμασουν..τζαι για την σφαγη στον αγιο βασιλειο αλλα τζαι για το ποσοι ηταν οι τ/κ αγνουμενοι τζαι ινταλως εφκηκεν ο αριθμος 500..υποθετω ο κατσιαουνης καμνει χαζιν να τους θωρει να λασσουν την αγνοια τους..

ιντα ο αλλος..ο μιχαηλιδης..που εσιηστηκεν γιατι λαλει να πει ο κατσιουνης για τους 32 στο βαρωσι..εν ξερει ο καημενος θωρεις να μπει στο σαιτ του υπουργειου εξωτερικων τζαι να δει ιντα που εγινεν τον μαη του 64..
αλλα που εναν τυπον που τον εκοψαν ως τωρα 2 φορες σε ενα μηνα να λαλει ψεματα ιντα που καρτερας..

οποτε κρατουμεν τα στοιχεια τζαι καρτερουμεν να δουμεν ποσον εν να ανοιχτουν στην αχαπαροσυνη..
εχουν τζαι χαζιν..

για την επιτροπη την ιδια..μεν ξιχανεις οτι εχουν τον παπαπολυβιου..που ατε να μεν πουμεν κατζιες για να μεν τους μοιαζουμεν..αλλα αριθμητικη εν πολλοξερει οπως εφανηκεν που την κουβεντα του με τον λορδο για τους νεκρους [οσους εσκοτωσεν] της εοκα..
τελος παντων εν να δουμεν..

ο πιο αξιοθρηνητος που την παλιαν επιτροπη ηταν ενας θεοχαριδης που εφκηκεν οπως τον χαφιε σε δικη του μακκαρθυ να παραπονηθει γιατι εδιασυραν το ονομα του κλπ.. ξεφτιλας..εδωκεν συνενετευξη στον φιλελευθερο που ενεκραναστησεν την παλια επιτροπη για να κτυπησει τον κατσιαουνη, τζαι αντι τουλαχιστον να ζητησει τον λογο που τον βικετο, επαραπονιετουν στον αερα..
τζαι χαρκεται οτι εχαλασεν η φημη του..προφανως εν εσει γνωση του τι θα πει αυτορεζιλεμα..

οσον για τον χατζηβασιλειου απο οτι καταλαβω εν φιλελευθερος δεξιος [καλαμαρας]..
εν να μεγαλωσουν τζαι οι δικοι μας που εν να παει..

για οσα ρωτας..
λλια σχολια...
1. για την αρχαιοτητα..εχουν φοβερο χαζιν ινταλως κοφκουν την ιστορια για να βολεψουν το παραμυθι τους..με αιγυπτος υπηρχεν με λιβανος, με ευρυτερη μεση ανατολη..τωρα ινταλως εδεχτηκαν τζαι εν εφκαλαν τζαι τον χριστο "ελληνα" εν μυστηριο..
αραγες σου καταλαβουν οτι ηταν εβραιος;
ιντα εσου που φτανεις ποτζει πον η σκαλα, εν καμνεις χαζιν με τζηνον τον τυπο τον κιμωνα που σας τον εκατασκευασαν οτι ηρτεν για απελευθερωση; τα αρχαια κειμενα αλλα λαλουν..να τα βαλουμε καμιαν φοραν να καμουμεν χαζιν για την ιστορια που διδασκουν..
ιντα αθθυμουμαι τζαι μιαν αναφορα του παυλιδη [στην ιστορια του] για τους ιθαγενεις κυπραιους της αμαθουντας..ε λαλει εν πρεπει να τα συζητουμεν τουτα..εν εν της ωρας..
ιστορια με εθνικο καλουπι..

3. για την εκκλησια..ιντα εν θωρεις τον πανικο του τομμυ αμπα τζαι φκει οτι ηταν φοροσυλλεκτες..ο κυρρης που εν τζαι εν τιποτε ριζοσπαστης, λαλει τα καθαρα..τουτοι πολλες φορες ηταν σιηροτεροι που τους οθωμανους κυβερνητες..ο χατζηγεργακης επκιερωσεν τζαι τον στρατο που ηρτεν για να καταπνιξει την εξεγερση του 1804 ενω ο αρχιεπισκοπος ηταν θεολογικα υπερ της καταστολης το 1833...
εσασεν νακκον η εικονα τους παπαες με τον λεοντιο τζαι τον μακαριο τον περασμενο αιωνα, αλλα ασε εν καλα οι τομμηες τζαι οι εφραιμ, η δημοσια εικονα τους επιστρεφει στην πραγματικη της βαση..

τζιαμαι που γραφεις για "φυλετικη" καταγωγη [στην φαση με το βυζαντιο] εν τζαι καταλαβω..φυλετικη? δηλαδη?
νομιζω ο ορος εκφραζει μια χωρις νοημα εννοια...
οι ιθαγενεις κατοικοι της κυπρου, οι μεταναστες που τα βαλκανια τζαι την μεση ανατολη, οι ρωμαιοι..ιντα φυλη; δαμαι εγινεν ως τζαι μαζικη εξεγερση των εβραιων..
τζαι υστερα...

για το ερωτημα με το ακελ τζαι την ενωση..εν καλο θεμα τουτο..γιατι ανοιει τζαι το θεμα της ερμηνειας του ιντα που εσημαινε ο ορος..ποσον πραγματικα καθολικος ηταν ..το 47 ειχαμεν συλλαλητηρια για την αυτοκυβερνηση, το 60 "νενικηκαμεν" με την ανεξαρτησια..λαλεις ο αθρωποι τζηνης της εποχης να μεν αθθυμουνταν ιντα που εκουβεντιαζετουν 12 χρονια πριν;
παντως οντως ο κκκ ηταν η πρωτη πολιτκη δυναμη που εθεσε το ζητημα της ανεξαρτησιας...

οσο για τους τουρκους τζαι τους οθωμανους..επρεπε η cake να της δωκει το αποσπασμα του κοσμα του αιτωλου που λαλει οτι εμαθεν με την "χαριν του θεου" [παντα ο chief] οτι "αδελφοι μου δεν ειστε ελληνες, δεν ειστε αιρετικοι.."
τζαι υστερα να της εξηγησει οτι οι οροι ελληνες τζαι τουρτσιοι σαν εθνικες ταυτοητες εν προσφατες..

αλλα αμα εν τυποι σαν τζηνους της ποεδ ιντα που καρτερας;
ειδα οτι η προοδευτικη αποστασιοποιηθηκεν..
αλλα αμα η πλειοψηφια της ηγεσια ςτους φκαλει τον ρατσισμο περιπατο χωρις καν να το υποψιαζεται..
σιγα που εν να καταλαβουν τουτοι που ιστορια..
τουτοι εν της πιπιλας..οτι τους πουν παπαγαλιζουν..
εν θωρεις που τωρα εμπεδωσαν το κρυφο σχολειο σαν μυθο;
οποτε εχουν ελπιδα...

ατε ειπαμε καμποσα για σημερα

ο περαστικος

Ανώνυμος είπε...

ταιρκαζει ορος λατζιηναρκα;
αφου τουτοι εν γεροτσουροι..

Anef_Oriwn είπε...

Φίλε Περαστικέ,

Γενικά δεν διαφωνώ μ’ όσα γράφεις (μάλλον συμπληρωματικά των δικών μου προβληματισμών και σκέψεων είναι), να πω όμως στα σύντομα δύο πραγματάκια (εν τζιαι Σήκωσες σήμερα – άλλη ειδωλολατρική γιορτή κι αυτή):

1. Με το «φυλετικές καταβολές» του «ντόπιου πληθυσμού» (της Κύπρου) εννοούσα τα φύλα (κι όχι φυλές με τη σημερινή έννοια που πιο πολύ υπονοεί χρώμα δέρματος ) από τα οποία προέρχονταν οι τότε (πρώτοι ή και δεύτεροι και τρίτοι κάτοικοι της νήσου) που όντως ήταν και “… μεταναστες που τα βαλκανια τζαι την μεση ανατολη, οι ρωμαιοι …”.

2. Η “…μαζικη εξεγερση των εβραιων…” [ενάντια στους Ρωμαίους στις αρχές του 2ου μετά τον Χριστό αιώνα] πιο πολύ παρουσιάζεται (από την ανεπίσημη εθνικιστική ιστορία) ως μια ανθελληνική πράξη (θηριωδία), παρά ως μια εξέγερση ενάντια στους κατακτητές ρωμαίους.

*******
Ανώνυμε,
Σήμερα τζιαι οι «γεροτσουροι» με κανένα VIAGRA μπορεί να μετεξελιχτούν σε «λατζιηναρκα»!

Anef_Oriwn
Κυριακή (Σήκωσες) 1/3/2009 – 4:44 μ.μ.

ονήσιλος παυλίδης είπε...

aneu oriwn eisai kalyteros gnwsths ths istorias apo emena kai malista mesa apo koinwniko prisma. Se parakalw diabase sto blog mou ena post me titlo "ypo moysikh ypokroysh me narkes poy skane". Thelw na diabasw ta sxolia sou. To sygekrimeno to dhmosieysa sto boykwlo kai kapoioi peiraxthikan poly asxhma, pragma pou egw den hthela fysika.

proudgaros είπε...

Γεια σου Άνευ Ορίων Λεβέντη!

Όλα όσα γράφεις είναι τα αυτονόητα που εκαταντησαμέν τα περίεργα και αιρετικά. Όλοι μαζί να βάλουμε πόδια να τους δώκουμε κλωτσια να πάνε στην ευχή του θεού γιατί ετοιμάζονται πάλι να σκορπίσουν μίσος και αίμα. Οπου νάναι θα εμφανιστεί και εφημερίδα των ΟΧΙών με ποοοοοοοολλαααααααα λεφτά από πίσω. Φωτίου Λιλλήκος Παντελιδης και κομπανια για ανασυγκρότηση του Κέντρου βλέπε διάσπαση ΔΗΚΟ και μάζεμα απορριπτικων υπό την κληρονόμο Αναστασία βλέπε ΤΑΣΣΙΑ Παπαδοπούλου που τώρα έχει όνειρα να γενεί η πρώτη γυναίκαι Πρόεδρος της διχοτόμημένης Κύπρου και να την ανακηρύξει Ελληνική Δημοκρατια Νότιας Κύπρου.

Είπε κανεις πως καμω πλάκα; Εν σοβαρά που μιλάω.

Καλώς σας βρήκα!

Anef_Oriwn είπε...

Onisilε,

Σε καλωσορίζω από τα μέρη μας και να οερνας πιο συχνά να τα λεμε.
Δεν ξέρω αν (και πόσο) “… kalyteros gnwsths ths istorias apo ...”, εσένα είμαι, αλλά πολλά απ’ όσα γράφω βγαίνουν μέσα από τα βιώματα μου (δεν είμαι δα και μικρός). Το post σου “… me titlo "ypo moysikh ypokroysh me narkes poy skane" …”, το ‘χω ήδη διαβάσει (μαζί και τα σχόλια στη συζήτηση). Τα δικά μου σχόλια και απόψεις μου θα τα/τις γράψω με την πρώτη ευκαιρία. Κάπου λες “ ... οι ξένοι που ερχόμαστε στην Κύπρο ...”, δηλαδή είσαι κι εσύ Ελλαδίτης (απλή απορία ...).

*****
Proudgaros,

Καλωσόρισες κι ΕΣΥ και καλώς εβρεθηκαμεν! Και καλά γραψίμια!

Shερετώ!

Anef_Oriwn
Τετάρτη 4/3/2009 – 10:49 μ.μ.

Aceras Anthropophorum είπε...

Επέρασα ποτζιεί την Παρασκευή αργά το απόγευμα αλλά δεν σε έκοψα έσσω

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ Aceras,

Γαμώτο, σταθήκαμε άτυχοι! Θα ήταν καλή ευκαιρία να τα πούμεντε τζιαι που κοντά!
Πρέπει να πέρασες γύρω στες έξι ή μετά τις έξι. Λείπαμε όλοι από σπίτι (σε ζωγραφική, αγγλικά, τούρκικα), ενώ μετά (κατά τις 8) πήγαμε για φαγητό, κάπου εκεί στο χωριό) ... Ατυχία! Next time … που λαλούν τζιαι οι τούρτζιοι!

Anef_Oriwn
Πέμπτη 5/3/2009 – 6:06 μ.μ.

Phivos Nicolaides είπε...

Πολλά και άλλα τόσα ερωτήματα πρέπει κάποτε να απαντηθούν νηφάλια και όσο γίνεται αντικειμενικά (πού τέτοια όμως προοπτική!).
Ο απελευθερωτικός όμως αγώνας του 1955-59 δεν θα πρέπει να τίθεται ως θέμα, "εαν κατά πόσο έπρεπε να γίνει ή όχι", γιατί το ερώτημα τίθεται από κάποιους εκ του πονηρού... Θα μπορούσε άνετα να απαντήσει κάποιος ότι, "ποτέ ένας απελευθερωτικός αγώνας, δεν είναι άκαιρος".
Όμως, όλοι ξέρουμε ότι υπήρξε η αντιπαλότητα μεταξύ ΔΕΞΙΑΣ και ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και η ανακατοσούρα των ερωτημάτων, που εγείρονται σήμερα, δυστυχώς, έχει να κάνει περισσότερο με την πολιτική, παρά με την Ιστορία...
Κάπου, πρέπει να επικρατήσει ένα ΜΕΤΡΟ και με καλή διάθεση θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να συμπληρωθούν οι ιστορικές μας γνώσεις για την πατρίδα μας.
Ένα να ξέρουμε όλοι μας. Ουδείς αναμάρτητος στην Κύπρο. Κοινή προσπάθεια θα πρέπει να είναι η καταπολέμηση του ρατσισμού, της εθνοκαπηλείας, του σωβινισμού, της ξενοφοβίας και της κενολογίας...
Ένα σημαντικό ερώτημα ίσως που να πρέπει να τίθεται, είναι, πόσο άλλαξε ο Κυπριακός λαός στα θέματα αυτά, από το 1955 έως σήμερα; Και μετά μιλάμε για πολιτική κρίση, ιστορικές ευθύνες, λάθη και παραλήψεις...

Anef_Oriwn είπε...

Phivε Nicolaidη,
Σε καλωσορίζω στα μέρη μου και σ’ ευχαριστώ για τη θετική σου άποψη για το blog μου (την οποία έχεις καταθέσει στο δικό σου blog).
Σε ανύποπτο χρόνο είχα διαβάσει αποσπάσματα από τα βιβλία σου “Νεοκύπριοι Πλουτοκράτες ή Νεόπλουτοι Αρχοντοχωριάτες” και “Στην Γη της Χάνι - Ανάν” (τα ‘χω σπίτι) και χαίρομαι που σε γνωρίζω έστω και διαδικτυακώς!


Η πολιτική (δραστηριότητα κι αντιπαλότητα) προκαλούν (ή/και δημιουργούν τις προϋποθέσεις) για κοινωνικές δράσεις, οι οποίες κάποια στιγμή θα γίνουν ιστορία (είτε επίσημη κυρίαρχη και κατεστημένη), είτε ανεπίσημη (και περιθωριοποιημένη).
Η κυπριακή ιστορία αποτελεί ένα τεράστιο, πολύπλοκο και σύνθετο ζήτημα. Τα ιστορικά γεγονότα πρέπει να εξετάζονται και να μελετούνται μέσα στις δοσμένες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες του χώρου και του χρόνου.
Η φράση που ρίχνεις στο τραπέζι (“ποτέ ένας απελευθερωτικός αγώνας, δεν είναι άκαιρος”), δεν νομίζω να αποτελεί κάτι σαν αξίωμα. Κάθε κίνημα που δεν έχει ούτε αποκτά (μέσα στην πορεία του χρόνου) μαζικότητα και κάθε πολιτική πράξη και κίνηση που δεν τυγχάνει ευρύτερης (Αλίκης) συναίνεσης ή έστω ανοχής είναι καταδικασμένα να αποτύχουν ή να προκαλέσουν τριβές και εντάσεις! Κι έτσι έγινε (κοντολογίς) και στον αγώνα της ΕΟΚΑ (της πρώτης που λαλεί τζι’ ο Πρόεδρος), με το Σχέδιο Ανάν κι ίσως και μ’ ένα νέο σχέδιο (όπως κι αν ήθελε ονομαστεί τούτο).
Τέλος ένας απελευθερωτικός αγώνας (“εθνικά” ή/και κοινωνικά) γιατί πρέπει απαραίτητα να είναι και ένοπλος; Ή αφού ήταν ένοπλος και ενάντια στον κατακτητή (ο αγώνας της ΕΟΚΑ) ήταν και παραμένει στο απυρόβλητο;

Anef_Oriwn
Παρασκευή 6/3/2009 – 11:30 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

mia erotisi...

prin tin eisvoli otan ola itan(?) irema ti simetoxi stoys thesmoys eixan oi toyrkokyprioi?

epishmh glwssa yphrxe?h hsan oloi diglwsoi?

Anef_Oriwn είπε...

Ανώνυμε,

Η συμμετοχή των δύο κοινοτήτων στα όργανα του κράτους ήταν σε ποσοστό 70/30 (αν δεν κάνω λάθος), ενώ ως επίσημες γλώσσες χρησιμοποιούνταν η ελληνική, η τουρκική και η αγγλική. Τα επίσημα κυβερνητικά έγγραφα ήταν δίγλωσσα.

Anef_Oriwn
Σάββατο 7/3/2009 – 9:17 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

γεια σου Ανευ...

συγνωμη για τα γκρηκλισ πριν...μερικες απορειες

αν ειναι να γινει ενιαο και οχι ομοσπονδο κρατος τι προτασεις υπαρχουν οσον αφορα τις κατειλημενες περιουσιες(εννοω και ακινητα)/
εποικους/
αποκατασταση δικαιοσυνης σχετικα με εγκληματα/
στρατιωτικη διαρθρωση του νεου κρατους/
πολιτικο συστημα

και τελος παντων οσοι επιθυμουν ενωση τι τους κανει να πιστευουν πως κατι τετοιο θα ηταν οντως μακροχρονια βιωσιμο;;

Anef_Oriwn είπε...

Καλέ Λύκε,

Σε χαιρετώ!
(Κι όντως τα greeklish δεν είναι και ότι καλύτερο για επικοινωνία κυρίως από οφθαλμολογικής άποψης).
Τα ερωτήματα που βάζεις σχετικά με την Κύπρο είναι τεράστια.
Συνοπτικά να πω ότι “…οσοι επιθυμουν ενωση ...”, είναι εκτός τόπου και χρόνου. Τούτο είναι εντελώς ανέφικτο! Όσοι υποστηρίζουν ενιαίο κράτος βασικά φοβούνται την πολιτική ισότητα με τους τουρκοκύπριους, δεν έχουν συγκεκριμένες προτάσεις για το πως πρακτικά θα επιτευχθεί η επιστροφή περιουσιών και εδαφών ή πως θα απαλλαγούμε από την τουρκική κατοχή κι όταν τους στριμώξεις καταλήγουν να προτιμούν να μείνουν τα πράματα ως έχουν - σημερινό status quo! Τόσο πατριώτες είναι!

Anef_Oriwn
Κυριακή 8/3/2009 – 00:33 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

ανευ........λες,,,

"'Όσοι υποστηρίζουν ενιαίο κράτος βασικά φοβούνται την πολιτική ισότητα με τους τουρκοκύπριους,""

μα αυτο δε θα σημαινε ενιαιο κρατος;δλδ με μπερδεψες καπως,,,
πραγματικα δεν ξερω πως θα γινοταν να μπορουσε να λυθει καποτε η εκει κατασταση αλλα και αν δεν γινει ενιαιο κρατος παντα η "τουρκικη" μερια θα ειναι προτεκτορατο...οποτε και αν παρακολουθησες την κουβεντα σε αλλο μπλογκ....δυστυχως το μπαλακι πεφτει μαλλον στους τουρκοκυπριους...υτοι θα πρεπει να απεξαρτηθουν απο την τουρκια και να αποκαταστησουν τους ελληνοκυπριους….αν μπορει να γινει….γιατι δε νομιζω καποιος ελληνοκυπριος να αρκεστει σε χρηματικη αποζημιωση οταν ξερει οτι καποιος δολφονησε τους γονεις του και εκλεψε το πατρικο του…με τους εποικους τι θα γινει;;μετα απο τοσα χρονια δεν ειναι εποικοι..ειναι κατοικοι…ποιος θα τους διωξει;;;και τα παιδια των εποικων;;πρεπει αραγε οντως να τα διωξει καποιος;;ειναι πολυπλοκο το θεμα κυριως και απο κοινωνικη πλευρα περα απο οικονομικο/πολιτικη

Anef_Oriwn είπε...

Καλέ Λύκε,

Δεν ξέρω για ποια “… κουβεντα σε αλλο μπλογκ …”, κάνεις αναφορά, αλλά το ότι “… ειναι πολυπλοκο το θεμα …”, δεν είναι κάτι το νέο ή το άγνωστο.
Όλ’ αυτά που αναφέρεις (για την εξάρτηση των τουρκοκυπρίων από την Τουρκία, για τις περιουσίες, για την αποχώρηση των εποίκων – κι όλοι οι Πρόεδροι έχουν δεχτεί ότι αρκετοί θα παραμείνουν), συμπεριλαμβάνονται στις δυσκολίες που υπάρχουν και στα ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν. Ας μην «κομίζουμε γλαύκα εις Αθήνας».
Όμως νομίζω ότι κάπου συγχύζεις το τι εστί ενιαίο κράτος και τι ομοσπονδιακό. Και τι σχέση μπορεί έχει μια «χρηματικη αποζημιωση» (για μη αποκτηθείσα περιουσία στα κατεχόμενα) με το γεγονός ότι κάποιου ελληνοκύπριου (πρόσφυγα) δολοφονήθηκαν και οι γονείς του.
[Παρεμπίπτοντας ο Ταλάτ αναγνωρίζει τους νόμιμους ιδιοκτήτες των περιουσίων, το πρόβλημα είναι ποιος θα έχει τον πρώτο λόγο σήμερα για τη χρήση ή/και την κατοχή τους. Πέαν τούτου γιατί επικεντρώνεσαι ΜΟΝΟ στις (εν ψυχρώ) δολοφονίες των ελληνοκυπρίων; Δεν υπήρξαν και εν ψυχρώ δολοφονημένοι τουρκοκύπριοι;].

Anef_Oriwn
Κυριακή 8/3/2009 – 9:11 π.μ.

Ανώνυμος είπε...

εννοουσα μια κουβεντα που ειχαμε με ισμαρο στο πολιτικο μπλογκ..τεσπα

σιγουρα και θα γιναν ακροτητες και κατα τουρκοκυπριων ΑΛΛΑ απτη στιγμη που μετα απο ολη αυτη την ασταθεια(ελληνικου πραξικοπηματος) και εν μεσω γενικευμενης αποσταθεροποιησης γινεται μια εισβολη και το 18% του πληθυσμου της νησου "υποδεχεται" την μητρικη ενοπλη επεμβαση της τουρκιας που καταληγει σε εκτοπισμο/προσφυγια/διωγμους/δολοφονιες/φυλακισεις και εν τελει εποικισμο και δημιουργια ψευδοκρατους το δικιο ειναι μαλλον μονο των ελληνοκυπριων...οι τουρκοκυπριοι δλδ ποσα και τι δεινα υπεστησαν;;

..σημερα τι προοπτικες αποκαταστασης και οποτε και συμβιωσης υπαρχουν;;

1.μπορει αραγε να υπαρξει οντως ενιαιο κρατος λειτουργικα βιωσιμο;;χωρις πληρη αποκατασταση(ηθικη/οικονομικη/περιουσιακη) των προσφυγων;

2.αν γινει διζωνικη δικοινοτικη ομοσπονδια με τι ορους θα γινει;;
οπως και αν τελικα οριστικοποιηθει η διχοτομηση...δεν θα ειναι απλα σαν να νομιμοποιειται το ψευδοκρατος;;ειδικα στην περιπτωση διχοτομησης δεν θα διαωνιστει ο κινδυνος περαιτερω στρατιωτικων επεμβασεων;;

οι γενικοτερεσ τασεις σημερα(μετα την αποριψη του σχεδιου αυναν) σε ελληνικη και τουρκικη μερια της κυπρου ποιες ειναι;;

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ (Καλέ) Λύκε,

Το κυπριακό είναι πρώτα και κύρια πρόβλημα ξένων επεμβάσεων και εισβολής και κατοχής από την Τουρκία. Όμως η εισβολή δεν έγινε όλως αιφνιδίως και ουρανοκατέβατα. Δόθηκε μεν ως δώρο εξ ουρανό η αφορμή στην Τουρκία με το χουντοφασιστικό πραξικόπημα της ελληνικής χούντας και της κυπριακής φασιστικής ΕΟΚΑ Β΄, αλλά υπήρχε κι από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 και μετά κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1960, διακοινοτικές ταραχές και συγκρούσεις. Γι’ αυτό και μέσα από συνομιλίες πρέπει να τα βρούμε και με τους τουρκοκυπρίους. Τα νέα δεδομένα (η τουρκική εισβολή και η κατοχή) επέβαλαν και την ομοσπονδία (με δυο συνιστώντα κρατίδια) ως την πιο εφικτή λύση για άρση της κατοχής και για την επανένωση του νησιού. (Το πολιτικός σύστημα της Ομοσπονδίας με την ονομασία Πολυπεριφερειακή Ομοσπονδία συζητιόταν και στις ενδοκυπριακές συνομιλίες – μεταξύ των δυο κοινοτήτων – και προ του 1974).

Τα ερωτήματα (και οι απορίες) σου περικλείουν μέσα τους έναν έντονο συναισθηματισμό για το κακό και τ’ άδικο που έγινε στην Κύπρο πριν 35 τόσα χρόνια και που κυρίως το υπέστησαν οι ελληνοκύπριοι. Αυτός ο συναισθηματισμός δεν είναι από μόνος του λάθος ή κάτι το κακό, όμως μ’ αυτούς τους προβληματισμούς το κυπριακό παραμένει εδώ και χρόνια άλυτο και θα παραμείνει έτσι στον αιώνα τον άπαντα.
Η Ομοσπονδία ήταν μια οδυνηρή υποχώρηση από πλευράς της πλειοψηφούσας ελληνοκυπριακής κοινότητας σε μια προσπάθεια να εξευρεθεί λύση και θα ήταν τραγικό λάθος (τακτικής) αν επιστρέφαμε πίσω στο ενιαίο. Θα τορπιλίζονταν όλα και θα οριστικοποιούνταν η διχοτόμηση. Η Ομοσπονδία δημιουργεί προοπτικές συγκλίσεων με τους τουρκοκύπριους με τους οποίους (είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε θέλουμε είτε όχι) πρέπει να ζήσουμε ΜΑΖΙ (κι αυτό επιδιώκουμε) ή έστω δίπλα δίπλα!
Το βασικό πρόβλημα με τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία δεν είναι η διζωνικότητα (είναι αυτονόητο ότι θα υπάρχουν 2 περιοχές, ή 2 πολιτείες, ή δύο συνιστώντα κρατίδια – ή όπως αλλιώς ήθελαν ονομαστούν τα δύο συνιστώντα μέρη) αλλά η δικοινοτικότητα και πιο συγκεκριμένα η διασφάλιση εγγυημένων κοινοτικών/εθνοτικών πλειοψηφιών στα δύο συνιστώντα κρατίδια (και που προβάλλεται έντονα από τουρκοκυπριακής πλευράς). Τούτο ως είναι φυσικό επηρεάζει και το περιουσιακό και κατ’ επέκταση και τις ατομικο-ιδιοκτησιακές σχέσεις.
Από τη στιγμή που οι συνομιλίες (για την εξεύρεση λύσης) γίνονται στη βάση διατήρησης του παρόντος κοινωνικοοικονομικού συστήματος δηλ. των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, είναι φυσιολογικό να προκύπτουν αντιπαλότητες και προβλήματα (αναφορικά με τις περιουσίες) ως συνέπεια προσωπικών/ατομικών συμφερόντων αλλά και των γενικοτέρων ταξικών συμφερόντων των επιχειρηματιών.
Οι της τουρκοκυπριακής επιχειρηματικής τάξης (που είναι σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένη και οικονομικά και πολιτικά από την Τουρκία – πολλά κοντύλια στέλνονται στα κατεχόμενα απ’ εκεί), αισθάνονται πιο αδύνατοι σ’ έναν ελεύθερο ανταγωνισμό με την αντίστοιχη ελληνοκυπριακή επιχειρηματική τάξη και ότι το ελληνοκυπριακό κεφαλαίο θα καταβροχθίσει το τουρκοκυπριακό! Γι’ αυτό και οι τουρκοκύπριοι προσπαθούν να βάλουν περιορισμούς ή έστω ασφαλιστικές δικλείδες. Κατ’ εμένα απ’ αυτό (από τις ατομικο-ιδιοκτησιακές σχέσεις παραγωγής) προκύπτουν ΟΛΑ τα προβλήματα! Όμως από τη στιγμή που δεχόμαστε ή ανεχόμαστε (στο παρόν στάδιο) τη διατήρηση αυτών των σχέσεων, τότε υποχωρήσεις πρέπει να γίνουν (ανεξάρτητα ποιος έχει περισσότερο ή λιγότερο δίκιο), αλλά σε τέτοιο βαθμό που να διασφαλίζεται η λειτουργικότητα της Ομόσπονδης Κύπρου (και χωρίς εξαρτήσεις και δικαιώματα επέμβασης από την Τουρκία ή/και άλλους).

Δεν είναι καθόλου εύκολα τα πράματα. Το 2004, όταν έγινε το Δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν (ατυχής ο χαρακτηρισμός σου για «σχεδιο αυναν»), δεν είμαστε καθόλου έτοιμοι ως ελληνοκυπριακή κοινότητα για ομοσπονδιακή λύση. Τότε αντιληφτήκαμε (έστω και θεωρητικά) τι εστί Ομοσπονδία! Και η πρώτη μας αντίδραση ήταν να τη απορρίψουμε. Φυσικά στο Σχέδιο Ανάν υπήρχαν και πολλές αδυναμίες κι ασάφειες, αλλά από τότε πολλοί είναι που έχουν δαιμονοποιήσει την Ομοσπονδία χωρίς όμως να κάνουν εισηγήσεις με υπαλλακτικές προτάσεις!

Anef_Oriwn
Δευτέρα 9/3/2009 – 9:58 μ.μ.