Ανάρτηση Νο. 6 (κανονική έκδοση) - Άρθρο για τους διυλίζοντες τον κώνωπα ή αλλιώς “Όποιος εν θέλει να πα' στο μύλο, 5 μέρες κοσhiνίζει”!

Πρόθεση μου, δημιουργώντας αυτό το ιστολόγιο (blog), ήταν να το κάνω βήμα έκφρασης (και συζήτησης) βασικά των προσωπικών μου σκέψεων, απόψεων και θέσεων επί παντός επιστητού.
Προσπάθεια μου είναι να γράφω ο ίδιος κείμενα για ζητήματα πολιτικά, ιστορικά και κοινωνικά, καθώς και για δικές μου εμπειρίες και βιώματα.
Όμως τούτο δεν είναι πάντα εφικτό κυρίως λόγω έλλειψης χρόνου αλλά και γνώσεων και πληροφόρησης επί συγκεκριμένων θεμάτων κάποιες φορές.
Στον έντυπο τύπο (εφημερίδες και περιοδικά) συχνά εντοπίζω πολύ ωραία, κατατοπιστικά και ενδιαφέροντα κείμενα με το περιεχόμενο των οποίων εν πολλοίς συμφωνώ. Εξ άλλου τα λενε και πιο ωραία απ΄’ ότι θα τα γράφω εγώ. Γι’ αυτό και σήμερα ψωνίσω από ένα ετοιματζίδικο (take-away) και κάνοντας copy-paste, θα αναρτήσω ένα άρθρο του Γρηγόρη Φωτεινού (μέλους του ΑΚΕΛ όπως δηλώνει – δεν θα κολλήσουμε σ’ αυτό τώρα), που δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες “Χαραυγή” (την περασμένη Κυριακή 1η του Ιούνη) και “Πολίτη” (την Τετάρτη 4 του Ιούνη).
Το άρθρο πραγματεύεται πολύ παραστατικά το πως διάφοροι (πολιτικοί, δημοσιογράφοι, απλοί πολίτες) αναζητούν προφάσεις για να μην στηρίξουν κάποιες πρωτοβουλίες ή για να μείνουν τα πράγματα ως έχουν σήμερα.

Η ονοματολογία και το φύλο των αγγέλων

Του Γρηγόρη Φωτεινού (αναδημοσίευση από τη “Χαραυγή” της Κυριακής 1ης Ιουνίου 2008).

«Εκείνο που έχει σημασία είναι το κυνηγόσκυλο να πιάνει τους σκοτωμένους λαγούς και τα περδίκια. Δεν έχει σημασία αν το λένε "Αζόρ", "Πλούτο" ή "Μπλάκκη". Εκείνο που έχει σημασία είναι η γάτα να πιάνει τα ποντίκια. Δεν έχει σημασία αν τη λένε "Ψιψίνα", "Μουσίτσα" ή "Νιαουρίτα". Ομοίως και στο εθνικό θέμα, εκείνο που έχει σημασία είναι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση να έχει μια διεθνή προσωπικότητα, ανεξαρτήτως πώς θα ονομάζονται τα δύο μέρη που θα συναποτελούν το ομοσπονδιακό κράτος. Δεν έχει λοιπόν σημασία αν οι συνιστώσες της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Κύπρου θα ονομάζονται πολιτείες, επαρχίες, περιφέρειες, καντόνια, κρατίδια ή κράτη. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι αυτές οι συνιστώσες, όπως κι αν ονομαστούν στο τέλος, θα υπάγονται σε μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Κι αυτό έχει διασφαλιστεί πέρα για πέρα, τόσο με τη 8η Ιουλίου, όσο και με την 21η Μαρτίου αλλά και με την 23η Μαΐου. Προς τι λοιπόν όλη αυτή η ονοματολογία που εξελίσσεται σε ονοματομαχία, όπως η εικονομαχία των πρώτων χριστιανικών χρόνων; Ασφαλώς, εκείνο που έχει σημασία, δεν είναι το "όνομα", αλλά η "χάρη" κι είναι για αυτή τη "χάρη" που ανεβαίνει το πολιτικό θερμόμετρο και δέχεται ο πρόεδρος Χριστόφιας τα "φίλια" (;) πυρά που δέχεται, άλλοτε ευθέως και άλλοτε υπογείως, πλαγίως και υποχθονίως. Η "χάρη" λοιπόν, δηλαδή η ουσία, είναι ότι γίνονται ουσιαστικά βήματα προς την επίλυση του Κυπριακού. Έτσι ξεκινούν τα "αφορμολοήματα" απ' όσους δεν έχουν την πολιτική βούληση για λύση αλλά δεν έχουν και την παρρησία να το παραδεχτούν.

Επελαύνουν εριστικοί κραδαίνοντας μάλιστα και φλάμπουρα πνευματικής αντιτρομοκρατίας ξιφουλκώντας κατά όρων και ορολογιών, λέξεων και φραστικών διατυπώσεων. Εφορμούν να κατακάψουν το δέντρο και δεν βλέπουν ότι πίσω του υπάρχει ολόκληρο δάσος. Οι αντιδράσεις τους όμως είναι αποκαλυπτικές για τις πραγματικές τους προθέσεις. Ακόμα και η λέξη "συνεταιρισμός" ενοχλεί. Αν δεν είναι συνεταιρισμός αυτό που πάμε να φτιάξουμε με τους Τ/Κ συμπατριώτες μας, τότε τι είναι; Αν στην Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία οι Τ/Κ δεν θα είναι συνεταίροι μας τότε τι θα είναι; Τσιράκια μας μήπως; Πώς αντιλαμβάνονται δηλαδή ορισμένοι την πολιτική ισότητα; Όπως είναι κατοχυρωμένη σε όλα τα συναφή ψηφίσματα του ΟΗΕ ή όπως ευελπιστούν ότι θα την ευνουχίσουν στην πράξη αν ποτέ συναινέσουν στην όποια προτεινόμενη ή διαμορφούμενη από μας, Ε/Κ και Τ/Κ, λύση;Εκείνο που έχει σημασία, είναι που άνοιξε η δίοδος στη Λήδρας, που καθημερινά φέρνει πιο κοντά πολλές εκατοντάδες Ε/Κ και Τ/Κ. Κι ας την ονομάζουμε εμείς Λήδρας και οι Τ/Κ Λοκματζί. Εκείνο που έχει σημασία είναι ν' ανοίξει η δίοδος στο Λιμνίτη, να διευκολυνθούν χιλιάδες συμπατριώτες μας ένθεν και εκείθεν του κλειστού σήμερα οδοφράγματος. Κι ας το ονομάζουμε εμείς Λιμνίτη κι εκείνοι Γεσιλιρμάκ.

Αυτές όλες οι συζητήσεις περί όνου σκιάς, για την ορολογία, τη φρασεολογία και την ονοματολογία, θυμίζουν τις έριδες των καλόγερων του μεσαίωνα για το φύλο των αγγέλων. Σημασία βέβαια, είχε και εξακολουθεί να έχει, να υπάρχουν άγγελοι κι ας ανήκουν σε όποιο φύλο επιθυμεί ο καθένας. Έτσι και στα καθ' ημάς. Σημασία έχει να προχωρήσει το καραβάνι της λύσης. Σημασία έχει να γίνουν κινήσεις και βήματα που να φέρουν τις δυο κοινότητες της πατρίδας μας ακόμα πιο κοντά. Προς αυτή την κατεύθυνση εργάζεται ο πρόεδρος Χριστόφιας. Και όσοι πιστεύουν στη λύση και την επανένωση της πατρίδας μας έχουν το χρέος να στηρίξουν την προσπάθειά του σ' όποια κοινότητα κι αν ανήκουν, σ' όποιο Θεό κι αν πιστεύουν, σ' όποιο κόμμα κι αν είναι εγγεγραμμένοι.

Οι αιτιάσεις, τα προσχήματα, οι αφορμές, τα μουρμουρητά, ο σκεπτικισμός, ο αρνητισμός και ο απορριπτισμός θα περάσουν στο περιθώριο της ιστορίας. Στην προμετωπίδα της ιστορίας θα περάσει το πολιτικό όραμα, η βούληση για λύση, η ευτολμία για επανένωση και ευημερία του συνόλου του λαού σε ολόκληρη την Κύπρο».

Anef_Oriwn
8/6/2008