Η Κεντρική Επιτροπή του ΑΚΕΛ πήρε (ομόφωνα) απόφαση να καταψηφίσει τη συνταγματική συνθήκη της Λισσαβόνας κατά τη συνεδρίαση της Βουλής που θα συνέλθει για να επικυρώσει τη συνθήκη στις 3 Ιουλίου. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας όπως έχει ήδη δηλώσει υποσχέθηκε ότι θα τηρήσει τη δέσμευση (και την υπογραφή) του προκατόχου του Τάσσου δηλ. δεν θα αντιστρατευτεί τη Συνθήκη. (Τούτο υποδηλεί ότι διαφωνεί, αλλά είπεν “ούσσου να περάσουμεν”;)
Κάτι δεν μου μυρίζει καλά σ’ όλη τούτη την ιστορία. Λέτε ο Πρόεδρος να ξέρει κάτι παραπάνω που δεν μπορούμε να το μάθουμε εμείς οι κοινοί θνητοί; Ποιος άραγε να έχει δίκιο; Παλιά ελαλούσαμεν “ξέρει το Κόμμα”, τωρά εν να λαλούμεν “ξέρει ο Προεδρος;”
Το θέμα με απασχόλησε ξανά και ξανά, διαλογίστηκα και “δκιαλολίστηκα” για ώρες αλλά κατέληξα σε αδιέξοδο. Όλα εκείνα τα αρνητικά που είχα υπόψη μου για την Ευρωπαϊκή Ένωση έπαψαν να ισχύουν όλως αιφνιδίως και οι περί την Ε.Ε. “έρωτα θέλουν να μας πράξουν” (που ετραγούδα τζιαι ο Λιασίδης κάποτε);
Πάντως εγώ εξακολουθώ να προβληματίζομαι και να διερωτούμαι:
1. Οι ευρωπαίοι πολίτες (συμπεριλαμβανομένων και ημών των Κυπρίων), θα πάψουν να θεωρούνται από τα τσιράκια της οικονομικής ολιγαρχίας (δηλ. από τους μεγαλόσχημους λογιστές), σαν μονάδες παραγωγής και κατανάλωσης.
2. Θα αναγνωριστεί επιτέλους ότι η εργασία δεν αποτελεί ατομική ευθύνη αλλά συλλογικό δικαίωμα (και έτσι δεν θα μας τρέχουν και να μας εκβιάζουν να υπογράφουμε ατομικά συμβόλαια εργασίας).
3. Οι υμνητές και κολαούζοι του ΝΑΙ στην Ευρω-συνθήκη, δεν είναι όλοι εκείνοι που αντιπροσωπεύουν τα οικονομικά και πολιτικά κατεστημένα στον ευρωπαϊκό χώρο (και όχι μόνο);
4. Η εξύμνηση του νεοφιλελευθερισμού και του 60ωρου, η προώθηση νομοθεσιών τύπου Μπολγκεστάιν και ντιρεκτίβων κατά των οικονομικών μεταναστών, θα εκλείψουν;
5. Η ξενοφοβία, η αναβίωση του εθνικισμού, η αύξηση εκδηλώσεων διαφόρων μορφών ρατσισμού και οι επιθέσεις από φασιστικές ομάδες στις γειτονιές των μεταναστών (τι Παρίσι, τι Ύψωνας) θα εξαφανιστούν με κανένα μαγικό ραβδάκι;
6. Τελικά η Ευρω-Συνθηκη δεν θα δίνει ενισχυμένες εξουσίες στα κέντρα αποφάσεων παρακάμπτοντας τη θέληση των μικροτέρων χωρών αλλά και των ιδίων των λαών; (Φυσικά υπάρχει και η πρόνοια για δημοψηφίσματα μετά από τη συγκέντρωση ενός εκατομμυρίου υπογραφών! Αγγούρκα τζιαι ρεπάνια που λαλούν τζιαι στο χωρκό μου. Γιατί εν εκάμαν τζιαι τώρα δημοψηφίσματα για την έγκριση της Συνθήκης;).
7. Δεν βλέπουμε ότι η δημοκρατική μας Ευρώπη μεταλλάσσεται στην πρώτη ρατσιστική αυτοκρατορία της Ιστορίας; Κι ούτε που θυμόμαστε ότι πως μέχρι χθες, ακόμα και σήμερα οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, με διαφορετικές μεθόδους, ξεζούμιζαν την Αφρικανική και Ασιατική ήπειρο, αφήνοντας πίσω τους κράτη της εξάρτησης και της διαφθοράς;
8. Τελικά εκείνα που παρατηρώ εγώ είναι από τη μια το 60ωρο, ο νέος εργασιακός μεσαίωνας, ο τρόμος της ανεργίας ενώ από την άλλη οι στερεότυπες παρλαπίπες της πολυ-πολιτισμικότητας και της ανοχής, τάχα μου. Από την μία θα στέλνουν πίσω από τα σίδερα μέχρι και δεκαοχτώ μήνες, κάθε απελπισμένο μετανάστη που με κόστος ζωής, έχει ανέβει σε σαπιοκάραβα αναζητώντας ένα κομμάτι ψωμί για τα παιδιά του και από την άλλη θα σκίζονται για την προστασία της πράσινης αμοιβάδας, του Σηκουάνα και της καρέτα καρέτα (σημπληρωματική σημείωση: και των αμπελοπουλιών - τα ξεχασα αυτά). Από την μία θα διαδηλώνουν κατά του ιμπεριαλισμού, των "ανθρωπιστικών βομβαρδισμών" της εισβολής στο Ιράκ, της ανθρωπιστικής καταστροφής στη Γάζα... Και από την άλλη θα στέλνουν τα παιδιά τους, μισθοφόρους, να στηρίξουν τις κατοχικές κυβερνήσεις.
Όλες αυτές τις απορίες ποιος μπορεί να μου τις λύσει ΕΜΕΝΑ, ενός ξεροκέφαλου και δογματικού Αριστερου; Μήπως ο κύριος Μπαρόζο; Ξέρει τουλάχιστον κανένας το email του;
Πέραν του messie Μπαρόζο έχει κανένα άλλο που έχει την όρεξη, τη διάθεση και το χρόνο, να μου πει κι ΕΜΕΝΑ του έρμου του ευρω-σκεπτικιστή, δυο καλές κουβέντες για τα θετικά της Ευρω-Συνθήκης της Λυσσα-βόνας;
“Ιδού πεδίο της δόξης λαμπρόν”!
Anef_Oriwn
28/6/2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
24 σχόλια:
Ούσσου να περάσουμεν ΑΝΕΦ...
Δεν χρειάζεται να κάνουμε επανάσταση. Πρέπει να τα πηγαίνουμε καλά με τους ευρωπαίους για να μας λύσουν το κυπριακό...Και ξέρεις, αν το ΑΚΕΛ πει ΟΧΙ, αλλά η συνθήκη περάσει από τη Βουλή, οι ευρω-πέοι θα πικκαριστούν που ένα (1) κόμμα της Κύπρου (where is this?) είπε ΟΧΙ, και θα μας τιμωρήσουν φέρνοντας ένα σχέδιο που θα βολεύει την Τουρκία...
Γι'αυτό σου λέω, ούσσου να περάσουμεν, και είμαι σίγουρος ότι μπορείς και σύ να βρεις κάποιο θετικό στη Συνθήκη...
Γεια σου, Ανευ_, με μεγάλη καθυστέρηση να σου αφήσω τις ευχές μου.
Μπορεί το σχόλιο να φαίνεται άσχετο του ποστ, επειδή δεν θα γράψω τίποτα για τη συνθήκη, επειδή δεν βρίσκω κάτι θετικό να πω... Ελπίζω(επειδή ρωτάς με επιμονή μεγάλη) να βρεθεί κάποιος να σου πει. ;-)
@ Δασκαλούα,
Σε καλωσορίζω στο απάχικο μου!
Μας έκανες τελικά την τιμή, έστω και καθυστερημένα!
Ελπίζω να σε βλέπουμε συχνότερα.
Τώρα το καλοκαίρι θα βγάλουμε και τραπεζάκια έξω (στην αυλή) και θα κερνάμε και ουζάκι με ωραία μεζεδάκια!
*****
@ Proletariε,
Τα λεμε ...
*****
Καλή Κυριακή σ’ όλους!
Anef_Oriwn
Κυριακή 29/6/2008 – 10:23 π.μ.
Ανεφ μου γιατί σπάς το κεφαλάκι σου?Όλα θα ισχύουν και 60 ώρες θα δουλεύουμε και συμφωνιτικά ατομικά θα γίνονται και ότι έχει κατακτηθεί με αίμα θα το καταπατήσουν.Εδώ είμαστε και θα το δείς. Μπορεί να με βάρεσε και η ζέστη.Ούσσου ξεούσσου ότι θέλουν θα κάνουν.Μπορεί να μην ξέρω ΑΛΛΑ ξέεεεερω.
Εν καθαρό! Οι δυνάμεις που πλειοψηφούν στην Ευρώπη (Λαϊκό και σοσιαλιστικό κόμμα) εβαρτήκαν να περάσουν τη συνθήκη στη ζούλα. Αν την εθκιέβασε το μισόν τοις εκατόν εν ζήτημα. Επειδή ξέρουν ότι ο κόσμος έστω και με τη διαίσθηση σε περίπτωση δημοψηφισμάτων θα τους έκλανε, αποφάσισαν να το περάσουν από τα κοινοβούλια.
Το ελάχιστον που μπορούσε να κάμει το ΑΚΕΛ ήταν να την καταψηφίσει. Ο Χριστόφιας προσπάθησε αποχωρώντας από τη ψηφοφορία να διαφυλάξει την "καλή" εικόνα που έχει ανά τας Ευρώπας. Προσωπικά πιστεύω ότι αν ήθελε να είναι συνεπής, έπρεπε να μείνει και να ψηφίσει.
Ανεξάρτητα αν συμφωνώ ή όχι με την απόφαση του ΑΚΕΛ ή όχι, γιατί έχω την εντύπωση ότι ο Χριστόφιας εκπληρώνει μια (απο τις πολλές) προεκλογικές υποσχέσεις του;
http://www.youtube.com/watch?v=t8a_O3W4fF0&feature=related
άσχετα με το αν συμφωνώ ή όχι με την απόφαση του ΑΚΕΛ, θέλω και εγώ ουζάκι και ωραία μεζεδάκια
@ Rose,
Ουδέν πρόβλημα! Να το κανονίσουμε!
Anef_Oriwn
Δευτέρα 30/6/2008 – 1:47 π.μ.
αντε ! τι το λαλλείς και δεν το κάνεις
:-)
Αγαπητέ Άνευ,
Τα ερωτήματα, τα οποία διατυπώνεις όσον αφορά στην ουσία και τις πρόνοιες της συνθήκης της Λισαβόνας είναι σε ορθή βάση. Τίθενται τέτοιου είδους ζητήματα και είναι σημαντικό να τα απαντήσει σε μας όχι ο Μπαρόζο, ο οποίος άλλωστε ως γνήσιο τέκνο της οικονομικοκοινωνικής νομεκλατούρας των κοτέρων και των χλιδάτων συνάξεων, δεν νοίαζεται για τους λαούς της Ευρώπης, αλλά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο κ. Χριστόφιας αποφάσισε να μην καταψηφίσει και αυτός ως ηγέτης του ΑΚΕΛ τη συνθήκη.
Αφού υπάρχει η απόλυτη πεποίθηση του ΑΚΕΛ ότι η συνθήκη είναι επιζήμια για τους λαούς της Ευρώπης, γιατί την συνυπέγραψε; Επειδή τιμά την υπογραφή του προκατόχου του; Μα αν είναι αυτός ο λόγος δεν τίθεται ένα θέμα με την ακολουθούμενη πολιτική του ΑΚΕΛ; Άλλα λέμε στην εκλογική μας βάση και άλλα κάνουμε όταν βρεθούμε σε θώκο εξουσίας; Είναι ανεφάρμοστο, ουτοπικό όνεορι η πολιτική πρακτική του ΑΚΕΛ; Είναι δυνατόν ο ηγέτης του κόμματος να διαφοροποιείται από την απόφαση του κομματικού μηχανισμού σε ένα ζήτημα μείζονος πολιτικής σημασίας;
Αυτά είναι τα ερωτήματα ποθ προκύπτουν για το κυβερνόν κόμμα. Άνευ, ακούω απαντήσεις - σχόλια.
@ Άγιε μου,
Εν μας παρακολουθάς νομίζω ... Εν άκουσες που είπαμε με τον Proletario “ούσσου να περά(σ)ουμεν”;
@ Rose,
Αναμείνατε στο ακουστικό για ειδοποίηση!!! (Άλλοι εβαρεθήκαν να καρτερούν ...).
Anef_Oriwn
Δευτέρα 30/6/2008 – 1:18 μ.μ.
Αγαπητοί επισκέπτες,
Λόγω έλλειψης ή/και ανυπαρξίας ουσιαστικού αντίλογου πάνω στις αρνητικές θέσεις και προσεγγίσεις για τη Συνθήκη της Λύσσα-βόνας που προβάλλονται μέσα από το post (μόνο κάτι έμμεσες αλλά ελαφριές μπηχτές πέταξαν ο Μιχάλης και η Rose), θα δημοσιεύσω (εδώ στα σχόλια) για χάρη συζήτησης ανά κείμενο από το σημερινό “Πολίτη” (link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=803452&-V=columns&-p), με τις θέσεις της άλλης πλευράς, αυτής δηλ. που ψηφίζει ΝΑΙ, όπου αναλύονται τα “καλά” του Λυσσα-βόνιου Κοντράτου.
@ Μιχάλη,
Θα σε παρακαλούσα αν δεν προτίθεσαι να αναρτήσεις (στο blog σου ή κάπου άλλου), το κείμενο σου από το τελευταίο ένθετο του “ΑΣΤΡΑ”, “Άλλα Λόγια” (του περασμένου Σαββάτου και της Κυριακής) και το οποίο έχει σχέση με την Ευρω-Συνθήκη, βάλ’ το εδώ ως σχόλιο. Είναι πολύ κατατοπιστικό ...
Ακολουθεί το κείμενο του κ. Εύρου Χ. Αντωνιάδη από το σημερινό “Πολίτη”:
“Ψηφίζουμε τη μεταρρυθμιστική Συνθήκη της Λισσαβόνας”. (Του Εύρου Χ. Αντωνιάδη)
“Τα 27 κράτη μέλη έκαναν ένα σημαντικό βήμα προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με την υπογραφή της συνθήκης της Λισσαβόνας. Έτσι αρχίζει μια νέα φάση στην προσπάθεια να αποκτήσει η Ένωση μια νέα συνθήκη για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Η Επιτροπή πιστεύει ότι η νέα συνθήκη παρέχει σημαντικά νέα πλεονεκτήματα στους πολίτες και θα καθορίσει τη θεσμική συζήτηση για το προβλεπόμενο μέλλον. Δυστυχώς, το πρόσφατο "όχι" των Ιρλανδών δεν πρέπει να αποτελέσει πλήγμα για την επικύρωση της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης. Ως Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι η συνθήκη της Λισσαβόνας δίδει μεγαλύτερη έμφαση στα θέματα που απασχολούν τους πολίτες, όπως η απασχόληση και η ανάπτυξη, η ενέργεια και η αλλαγή του κλίματος, καθώς και η μετανάστευση. Για αυτό και επιβάλλεται να ψηφισθεί η μεταρρυθμιστική Συνθήκη στις 3 Ιουλίου 2008, γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία θα γίνει πιο αξιόπιστο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφού θα συμμετέχει σε όλους τους θεσμούς, τα όργανα, τις λειτουργίες και τις πολιτικές της Ε.Ε.. Επιπλέον, η Κυπριακή Δημοκρατία θα έχει την ευκαιρία για καλύτερη αξιοποίηση όλων των προγραμμάτων της Ε.Ε., που μπορούν να διευρύνουν τις δυνατότητες για πρόοδο και ανάπτυξη και για αναβάθμιση της Κύπρου σε διάφορους τομείς που συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής διαφόρων ομάδων του κυπριακού λαού.
Η συνθήκη της Λισσαβόνας τροποποιεί τις ισχύουσες συνθήκες για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, χωρίς να τις αντικαθιστά. Ταυτόχρονα, παρέχει στην Ένωση το νομικό πλαίσιο και τα εργαλεία που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει τις μελλοντικές προκλήσεις και να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των πολιτών.
Η Μεταρρυθμιστική Συνθήκη της Λισσαβόνας θα αποφέρει πολλά οφέλη:
1. Θα δώσει τη δυνατότητα στους Ευρωπαίους πολίτες να εκφράζουν τις απόψεις τους σχετικά με τις ευρωπαϊκές υποθέσεις και θα εξασφαλίσει την κατοχύρωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους σε ένα χάρτη.
2. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι καλύτερα εξοπλισμένη για να ανταποκριθεί στις προσδοκίες στον τομέα της ενέργειας, της κλιματικής αλλαγής, της διασυνοριακής εγκληματικότητας και μετανάστευσης.
3. Επίσης, θα είναι σε θέση να μιλά με μία φωνή στη διεθνή σκηνή.
Ανάμεσα στις κυριότερες προβλεπόμενες βελτιώσεις είναι:
• Πιο δημοκρατική, πιο ανοικτή και πιο φερέγγυα Ένωση - τόσο για τους πολίτες όσο και για τα εθνικά κοινοβούλια η διαδικασία λήψης αποφάσεων θα πραγματοποιείται στο πλαίσιο νομοθετικών συζητήσεων, οι οποίες θα υπόκεινται στον έλεγχο του κοινού. Οι Ευρωπαίοι θα έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν τις νομοθετικές προτάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Πιο αποτελεσματική Ένωση - μέσω αποτελεσματικών και εξορθολογισμένων θεσμικών οργάνων. Ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί μεταξύ άλλων μέσω της ταχύτερης και συνεκτικότερης λήψης αποφάσεων σχετικά με θέματα δημόσιας τάξης, έτσι ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει περισσότερες δυνατότητες για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, της τρομοκρατίας και της εμπορίας ανθρώπων.
• Περισσότερα δικαιώματα για τους Ευρωπαίους - οι αξίες και οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα καθοριστούν σαφέστερα από ποτέ. Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων θα έχει το ίδιο νομικό καθεστώς με τις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Πιο διακεκριμένος παγκόσμιος συντελεστής - η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επιδιώξει μεγαλύτερη συνοχή ανάμεσα στις διάφορες πτυχές της εξωτερικής πολιτικής της, όπως στη διπλωματία, την ασφάλεια, το εμπόριο και την ανθρωπιστική βοήθεια. Εξάλλου, θα της δοθεί ενιαία νομική προσωπικότητα με την οποία θα ενισχυθεί η βαρύτητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις διαπραγματεύσεις.
Οι βελτιώσεις αυτές θα καταστήσουν την Ένωση ικανή να προβεί σε αλλαγές, να προσφέρει στους Ευρωπαίους μεγαλύτερη ασφάλεια και ευημερία και να αυξήσει τις ευκαιρίες συμμετοχής τους στη διαμόρφωση της παγκοσμιοποίησης.
Ιστορικό Η συνθήκη της Λισσαβόνας, που συντάχθηκε από τη Διακυβερνητική Διάσκεψη (Δ.Δ.) του 2007, εγκρίθηκε από το άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 18-19 Οκτωβρίου και υπεγράφη πρόσφατα από τα κράτη μέλη. Αναμένεται η νέα συνθήκη να τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2009, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επικύρωσης από τα 27 κράτη μέλη”.
Any objections?
Anef_Oriwn
Δευτέρα 30/6/2008 – 2:22 μ.μ.
Μερικές φορές η σιωπή είναι χρυσός.
θα αναφερθώ μόνο στο μακρυνό και κατά παράδοξον τρόπο πάντα επίκαιρο 1960. Αν οι δύο κοινότητες έσκυβαν τα κεφαλάκια τους και προσπαθούσαν να εφαρμόσουν το σύνταγμα της Κύπρου, χωρίς να φωνασκούν για τις εκατέρωθεν διεκδικήσεις τους, σήμερα θα είχαμε μίαν ακμάζουσα ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία, χωρίς νεκρούς, χωρίς αγνοουμένους, χωρίς κατεχόμενα εδάφη, χωρίς χωρίς...
Όμως όπως είναι γνωστό όλοι ήθελαν να το παίξουν ήρωες κι έκαναν τ΄αδύνατα δυνατά για να μη λειτουργήσει το νεοσύστατο κράτος.
Έπρεπε να περάσουν 50 χρόνια για να παραδεχτεί ακόμη κι ένας κύριος Τάσσος Παπαδόπουλος ότι η ανεξαρτησία ήταν ένα δώρο πολύ καλύτερο ακόμη κι από την ένωση.
Γι αυτό ΄το ούσσου να περάσουμε΄, ειδικά στην πολιτική, αγαπητοί προλετάριος και άνευ, δε θεωρείται και τόσον άτοπο.
Η συνθήκη της Λισσαβώνας είναι ένα βήμα προς την καλύτερη λειτουργία των οργάνων της ΕΕ. Ότι θα ερχόταν κάποτε η στιγμή που για λόγους ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ μία Κύπρος και μία Μάλτα δε θα είχαν τον ίδιο αριθμό ψήφων με μία Γαλλία ή μία Γερμανία ήταν ανεμενόμενο.
Δεν υποστηρίζω τυφλά τις αποφάσεις της ΕΕ. Η αναγνώριση της απόσχισης του Κοσσόβου είναι απαράδεχτη και μακροπρόθεσμα θα είναι εις βάρος της ΕΕ. Ένα άλλο σημείο που δε διαβλέπω καμία λογική είναι η αγροτική πολιτική της ΕΕ. Έχουν εξαφανίσει από την αγορά τα ίδια τους τα προιόντα. Πιο εύκολα βρίσκεις κρασί από τη Νέα Ζηνλανδία παρά γαλλικό, πιο εύκολα βρίσκεις μήλα από την Αμερική παρά γερμανικά. Εντούτοις δε θα κάψουμε το δέντρο, επειδή ξεράθηκε ένα κλαδάκι. Οι αγώνες πρέπει να γίνονται προς τη σωστή κατεύθυνση κι εκ των έσω. Γιατί κι εμείς είμαστε μέλος της ΕΕ. Αν πολεμάμε εναντίον της και καταποντιστεί θα μας πάρει κι εμάς μαζί της στο βυθό.
από Λεμεσό
giannis
@agie
Μα αν είναι αυτός ο λόγος δεν τίθεται ένα θέμα με την ακολουθούμενη πολιτική του ΑΚΕΛ; Άλλα λέμε στην εκλογική μας βάση και άλλα κάνουμε όταν βρεθούμε σε θώκο εξουσίας;
-o mixalis evale ena link apo to youtube. o xristofias den einai alla eipe kai alla ekane. se kammia fasi tis proeklogikis ekstratias den eipe kapou oti tha etoumpariske tin sinthiki. auto oloi emeis pou ton psifisame ton gnorizame alla auto den sinepagete oi simfonoume me tin sinthiki....APLA DEN TREFOUME AFTAPATES
@ANONYMOS
Οι αγώνες πρέπει να γίνονται προς τη σωστή κατεύθυνση κι εκ των έσω. Γιατί κι εμείς είμαστε μέλος της ΕΕ. Αν πολεμάμε εναντίον της και καταποντιστεί θα μας πάρει κι εμάς μαζί της στο βυθό.
-pio prin apo afto ekanes anafor gia to sintagma tou 60 oti an skevame ta kefalakia mas kai to dexomastan ola ha itan kalitera.
-an mporousame na to kaliterevsoume prin MAS to dosoun?? an pragmatika itan ena sintagma pou tha eksasfalize tin litourgikotita tou neou kratous apegklovismeno apo miteres patrides kai diklides asfalias gia olous tous allous plin ton idion ton katoikon tou nisiou???
-tora sta teleftea pou les gia tin sinthik. kaneis den eipe oi agones na ginontai pou ekso thesi tou akel den einai i apoxorisi apo tin E.E alla i metekseliksi tis se evropi ton laon. afto omos den simenei oti erti en kalo...kanenas en diekdiki to alathito idios an jinos en ekprosopos tou kefalaiou. tzai se ti na skipsoume to kefali kai na to dektoume??? oti i E.E tha mpori na epemveni opou theli kai opote theli an i idia to theori simantiko akoma kai an den tis exei zitithi. to pezoume kai antiimperialistes kai terma oi polemoi gia ta petrelea alla theloume na dimiourgisoume akoma ena NATOteras. afta kai polla polla polla polla polla polla alla exei i sinthiki. to kefalaio anasintaxthike kai epanaepitithite. dialekste stratopedo
Η τέλεια συνθήκη δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ, Γιάννη. Ακριβώς εκεί διαφωνούμε, πιστεύω ότι τόσο οι συμφωνίες του 1960 για την Κύπρο όσο και η συνθήκη της Λισσαβώνας θα ήταν βιώσιμες αν τους δινόταν η καλοπροαίρετη ευκαιρία. Εξάλλου χωρίς πραγματική θέληση των συμμετοχόντων κανένα έγγραφο δεν μπορεί να λειτουργήσει στην πράξη.
Η συνθήκη της Λισσαβώνας είναι καλύτερη από την ισχύουσα της Νίκαιας. Δεν πρέπει να καταψηφιστεί μόνο και μόνο ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τις εν μέρει λανθασμένες κινήσεις των αξιωματούχων της ΕΕ. Άσε που οι Ιρλανδοί είπαν το ΄όχι΄ για λόγους εσωτερικής πολιτικής...
Το κεφάλαιο δεν επανασυντάχθηκε, αλλά ήταν πάντα κυρίαρχο. Η διαφύλαξη των κοινωνικών δομών της ΕΕ και των χωρών της θα έπρεπε να ήταν κοινός μας στόχος. Δεν υφίσταται ορατός κίνδυνος ΝΑΤΟποίησης της, γιατί απλά δεν υπάρχει ευρωστρατός. Αν κάποτε στο μέλλον εξελιχ8εί σε υπερδύναμη σε όλους τους τομείς η ΕΕ, τότε δυστυχώς θα υιοθετήσει όλες τις αρνητικές παραμέτρους (ελπίζω σε χαμηλότερο βαθμό...) που είχαν όλες οι προηγούμενες υπερδυνάμεις και αυτοκρατορίες της ιστορίας. Σ΄αυτό δεν πρέπει να έχει κανείς αυταπάτες. Από τη δική μου οπτική γωνία δεν το διακρίνω να γίνεται αυτό σύντομα-για να μην πω και καθόλου...(Η Κίνα διαφαίνεται πολύ περισσότερο να έχει τις προδιαγραφές να γίνει η ανερχόμενη δύναμη του πλανήτη.) Ίσως παραμείνει μια ευρωπαική οικογένεια χωρών με ανοιχτή αγορά και σύνορα, χωρίς να χάσει τον υψηλότερο δείκτη κοινωνικής πολιτικής που σίγουρα σήμερα κατέχει. (Παρ΄όλη την γκρίνια αυτό πρέπει επιτέλους να της το αναγνωρίσουμε)
από Λεμεσό
Αγαπητέ Άνευ,
Από την εξωστρεφή εξωτερική πολιτική και την προσπάθεια εξυπηρέτησης του λαϊκού συμφέροντος, φτάσαμε στο "ούσσου να περάσουμεν"; Εν είναι αντροπή;
Αγαπητέ Άνευ,
παραθέτω το κείμενο που μου ζήτησες.
Διαβάζοντας, προχθές, κάποιες αναφορές για την άφιξη των Βρετανών στην Κύπρο το 1878, «έπεσα» σε κάποιες εκθέσεις Βρετανών που αναφέρονταν στον χαρακτήρα των Κυπρίων, χριστιανών και μουσουλμάνων.
Καταρχήν, διαπιστωνόταν ότι και οι μεν και οι δε είναι άνθρωποι ήρεμοι αλλά και… (προσέξετε τη λέξη) ήμεροι, φιλήσυχοι και καλοκάγαθοι!
Για την πλειοψηφία των μουσουλμάνων κατοίκων αναφέρεται ότι είναι άνθρωποι που πιστεύουν πολύ και είναι προσκολλημένοι στο Κοράνι, επισημαίνοντας παράλληλα ότι γι αυτόν ακριβώς το λόγο μπορεί να θεωρηθούν επικίνδυνοι, διότι ανά πάσα στιγμή μπορεί κάποιοι να εκμεταλλευθούν την πίστη τους, να τους φανατίσουν και να δημιουργήσουν προβλήματα.
Για τους χριστιανούς επισημαινόταν η χλιαρή τους πίστη αλλά και το ότι ήταν ευάλωτοι, παρά τα θρησκευτικά τους αισθήματα στην καλοπέραση και στην κοιλιοδουλεία, αφού «πετάνε τα σκουφιά τους» για το καλό φαγητό και τους μεζέδες! Και τούτο, παρά τις δύσκολες συνθήκες ζωής τους.
Διαβάζοντας αυτές τις αναφορές, άθελα, σκέφτηκα αν ο σημερινός Κύπριος διαφέρει και πολύ από αυτόν που περιγράφουν οι εκθέσεις.
Η απάντηση δεν βρίσκεται ούτε μέσα σε ένα σκέτο ναι, ούτε ένα σκέτο όχι.
Τα πράγματα άλλαξαν, οι συνθήκες άλλαξαν. Ο Κύπριος σήμερα είναι μορφωμένος, η κοινωνικο-οικονομική του στάθμη έχει ανέβει πάρα πολύ σε σύγκριση με εκείνες τις εποχές, όπως και η κοινωνική του μόρφωση.
Με άλλα λόγια μπορεί ο καθένας μας να κρίνει πόσο έχουν αλλάξει αυτά τα χαρακτηριστικά του Κύπριου.
Κατά την δική μου άποψη σε ένα πράγμα δεν έχει αλλάξει. Παραμένει πάντα ευκολόπιστος.
Πιστεύει (στην πλειοψηφία του) όσα ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά του. Πιστεύει εύκολα ότι νομίζει ότι είναι καλό για τον ίδιο ή ότι νομίζει ότι τον συμφέρει.
Αυτά δεν είναι κατ’ ανάγκη κακά.
Τότε που είναι το κακό, αν μπορεί κάποιος να το χαρακτηρίσει έτσι;
Κατά την άποψη μου κυρίες και κύριοι, το κακό έγκειται στο ότι – όπως είπα – πιστεύει όσα ακούγονται ως τέτοια.
Και με τη λέξη «ακούγονται» σαφώς εννοώ ότι ακούει, δεν διαβάζει, δεν μελετά και μετά να αποφασίσει.
Αυτό έχει αποδειχτεί πολλές φορές στη μακραίωνη ιστορία μας και πιστεύω ότι δεν είναι ανάγκη να θυμίσω πόσες φορές πίστεψε σε συνθήματα, όσο ανεδαφικά ή ανέφικτα κι αν ήταν.
Άλλο χαρακτηριστικό μας, η απόδοση χαρακτηρισμών. Όποιος δεν συμφωνεί μαζί μας, εισπράττει ένα χαρακτηρισμό και νομίζουμε ότι ξοφλήσαμε.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Επειδή άκουσα τις τελευταίες μέρες να χαρακτηρίζονται κάποιοι σαν ευρωσκεπτικιστές ή ακόμα και ευρωφοβικοί επειδή έχουν κάποιους ενδοιασμούς για την συνθήκη της Λισσαβόνας.
Ευρωσκεπτικιστές και ευρωφοβικοί και όσοι τάσσονται εναντίον της συνθήκης. Μιας συνθήκης που σχεδόν κανένας δεν έχει διαβάσει, μιας συνθήκης που ελάχιστα έως καθόλου μας έχουν ενημερώσει για το περιεχόμενο της.
Ρωτώ εγώ ο αφελής: απ’ όσους κύπριους τάσσονται υπέρ ή εναντίον, πόσοι την έχουν διαβάσει; Πόσοι γνωρίζουν έστω και μία πρόνοια;
Αν απορρίψουμε σαν χώρα τη συνθήκη, μας είπαν κάποιοι, θα στιγματιστούμε, θα γίνουμε το μαύρο πρόβατο για την Ευρώπη.
Να λοιπόν που τη θέση των επιχειρημάτων και των θέσεων παίρνουν, ως συνήθως, οι εκφοβισμοί και τα ψευδοδιλλήματα.
Ρωτώ και πάλι: Δηλαδή η Γαλλία που απέρριψε την προηγούμενη συνθήκη έγινε το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης; Η Ιρλανδία που μόλις προχθές απέρριψε τη νέα συνθήκη; Άλλαξε χρώμα και έγινε μαύρη; Είχε ή ενδέχεται να έχει κάποια αρνητική επίπτωση;
Γιατί αυτή η σπουδή να είμαστε πάντα τα καλά παιδιά με όλους; Γιατί να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα – και δεν μιλώ μόνο για τη συγκεκριμένη συνθήκη – όσα μας φέρνουν απ’ έξω;
Εμείς δεν έχουμε γνώμη; Δεν έχουμε άποψη;
Γιατί να είμαστε πάντα φοβικοί και να επιδεικνύουμε μια εθελόδουλη στάση απέναντι στους όποιους δυνατούς;
Δεν είμαστε ισότιμο μέλος της Ε.Ε.; Αν όχι τότε όλα όσα μας λένε είναι λόγια;
Από την άλλη, ενώ κάποιοι μας λένε για μαύρα πρόβατα, ο Γάλλος υφυπουργός αρμόδιος για θέματα Ε.Ε. δήλωσε προχθές ότι θα πρέπει να προβληματίσει την Ε.Ε. το γεγονός ότι τη συνθήκη της Λισσαβόνας καταψήφισαν οι νέοι και ιδιαίτερα οι μορφωμένοι.
Είπε ότι χρειάζεται να προσαρμοστούν οι πολιτικές της Ε.Ε. για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη των απογοητευμένων νέων ανθρώπων, η πλειοψηφία των οποίων, όπως είπε, ψήφισε «Όχι» στο δημοψήφισμα στην Ιρλανδία.
Ο Ζαν -Πιερ Ζουγιέ υπενθύμισε ακόμα ότι ανάλογο ποσοστό νέων καταψήφισε το 2005 το δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα που υποβλήθηκε σε δημοψήφισμα στη Γαλλία, καταβαραθρώνοντας το σχέδιο των μεταρρυθμίσεων.
Αλήθεια, όλα αυτά τα ακούνε κάποιοι στην Κύπρο; Έχουμε επαφή με την πραγματικότητα ή ζούμε στο δικό μας μικρόκοσμο;
Με άλλα λόγια κυρίες και κύριοι, εκείνο που θέλω να πω είναι ότι σε κάποια πράγματα χρειαζόμαστε πολλή δουλειά για να αλλάξουμε.
Και κυρίως να αλλάξουμε ή καλύτερα να απαλλαγούμε από το σύνδρομο ότι πάντοτε θα πρέπει να έχουμε κάποιον πάνω από το κεφάλι μας που θα μας καθορίζει ακόμα και το πώς θα αναπνέουμε.
Όσοι κρίνουν ότι τα όσα λέχθηκαν είναι εναντίον της Ενωμένης Ευρώπης, ας το ξανασκεφτούν πριν βάλουν την ταμπέλα.
μπορείτε να σημειώσετε αυτό το σύνδεσμο όσοι ενδιαφέρεστε να ενημερωθείτε για τη συνθήκη της Λισσαβόνας:
http://europa.eu/lisbon_treaty/full_text/index_el.htm
από Λεμεσό
Ενδιαφέρουσα η συζήτηση η εξελίσσεται 2-3 μέρες για το ζήτημα της Ευρω-Συνθήκης.
Καλωσορίζω το @ Ανώνυμο Gianni στο απάχικο μου (Gianni, να περνάς πιο συχνά να σε βλέπουμε). Επίσης ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή τους (ιδιαίτερα τον @ Μιχάλη για τη ανάρτηση στα σχόλια του ενδιαφέροντος άρθρου του που μεταδόθηκε από τον “ΑΣΤΡΑ” το Σαββατοκύριακο).
Μερικά σχόλια θα ήθελα να κανό για κάποια ζητήματα που προκύπτουν μέσα από τη συζήτηση):
*****
@ Αγαπητέ Ανώνυμε Λεμεσιάνε,
Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου ότι για να πέτυχες κάτι και για να ‘χεις ουσιαστικά αποτελέσματα σε οποιαδήποτε τομέα, απαραίτητη είναι η συναίνεση και συνεργασία όλων των εμπλεκομένων μερών μακριά από ακρότητες και μαξιμαλιστικές απαιτήσεις.
Δυστυχώς η σύσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας αντικρίσθηκε από τους ελληνοκύπριους ως το μεταβατικό στάδιο για την “Ένωση”, ενώ οι Τούρκοι (βασικά οι Τουρκία) ουδέποτε εγκατέλειψαν το “Ταξίμ” (τη διχοτόμηση).
Το κυπριακό κράτος υποσκάφτηκε και υπονομεύτηκε από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του, ενώ η κρατική μηχανή αλώθηκε από τους “εθνικόφρονες ημέτερους”, που την έκαναν τσιφλίκι τους και την χρησιμοποιούσαν για το βόλεμα τους και για την προώθηση των μικρότερων ή μεγαλύτερων συμφερόντων τους.
Πέραν τούτου οι κοινωνικές (αλλά και εθνικές ανισότητες) και τα αντικρουόμενα οικονομικά (και άλλα) συμφέροντα, αντικειμενικά πυροδοτούν αντιπαραθέσεις και αντιπαλότητες που αν οι πολιτικοί δεν καταφέρουν αν τις χειριστούν έγκαιρα και σωστά, τότε σε περιπτώσεις κρίσεων (όπως το 1963-64, το 1967, το 1971-74) αλλά και εξωτερικών κινδύνων (όπως η διαχρονική τουρκική επεκτατική πολιτική, οι βλέψεις και τα συμφέροντα των ξένων), τότε “κλάφτα Χαράλαμπε” (βλέπε πραξικόπημα που έφερε την τουρκική εισβολή και κατοχή).
Φυσικά κάποιοι έχουν ευθύνες για όλ’ αυτά (για τη δημιουργία πολιτικής αστάθειας και έκρυθμης κατάστασης με αποκορύφωμα το πραξικόπημα) και γενικότερα για το σημερινό κατάντημα (να βρισκόμαστε προ των πυλών της διχοτόμησης). Και διαχρονικά υπαίτιοι γι’ αυτά είναι συνήθως οι ίδιοι. Γι’ αυτό νομίζω δεν είναι σωστό να κάνουμε γενικοποιήσεις και να τους βάζουμε όλους (τις πολιτικές δυνάμεις) στο ίδιο σακκί ...
Α γεγονότα είναι λίγο πολύ γνωστά ανεξάρτητα αν κάποιοι τα ερμηνεύουν όπως τους βολεύει!
“… Η διαφύλαξη των κοινωνικών δομών της ΕΕ και των χωρών της θα έπρεπε να ήταν κοινός μας στόχος…”. -----
Αν θέλουμε να πορευτούμε προς την Ευρώπη των Λαών, χωρίς ενστάσεις και αντιδράσεις δεν θα πετύχουμε ΤΙΠΟΤΙΣ! Και οι οποιοιδήποτε γραφειοκράτες (τεχνοκράτες) και πολιτικοί που ετοίμασαν και μας σερβίρισαν τη Λυσσα-βόνια Συνθήκη, το ‘καναν πρώτα και κύρια λαμβάνοντας υπ’ όψη (είτε συνειδητά, είτε υποσυνείδητα, γιατί έτσι λειτουργεί η κοινωνική τους συνείδηση) τα συμφέροντα του ΜΕΓΑΛΟΥ Κεφαλαίου (στην Κύπρο οι μικρο-βιοτεχνίες παλεύουν ακόμα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας).
******
@ Άγιε μου,
Φαίνεται (και μέσα από το videάκι που παραθέτει ο Μιχάλης), ότι ο Πρόεδρος ανάλαβε προεκλογικά (και για προεκλογικούς λόγους) κάποιες δεσμεύσεις που θέλει να τηρήσει (όπως π.χ. να τιμήσει την υπογραφή του προκάτοχου του για τη Συνθήκη της Λύσσα-βόνας) ... Υποθέτω ότι τούτο έγινε και με την έγκριση σωμάτων του Κόμματος. Τούτα θα μπορούσα να το δεχτώ ή/και να το ανεχτώ, νοουμένου ότι το ΑΚΕΛ πέραν της απόφασης του να καταψηφίσει στη Βουλή τη Συνθήκη, αναλάμβανε και την πρωτοβουλία για ουσιαστικές κινήσεις (μέσα στον κόσμο) για επεξήγηση των αρνητικών της Συνθήκης ή/και για ανάληψης πρωτοβουλιών για διοργάνωση οργανωμένων λαϊκών αντιδράσεων ακόμα και δημοψηφίσματος (έστω και την εσχάτη). Αυτή η χλιαρή αντίδραση (μπορεί να την πούμε και αδράνεια), που μπορεί να αιτιολογηθεί με χίλιους και δύο λόγους, είναι που ενοχλεί εμένα ένα “ξεροκέφαλο” Αριστερό!
*****
@ Ανώνυμε Gianni,
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ μ’ αυτά που λαλείς τζιαι γράφεις.
Εγώ θα πρόσθετα ότι δεν θα ήταν άσχημο να ρίχναμε (οι νεώτεροι) ή να ξαναρίχναμε (οι παλαιότεροι), αριστεροί, αριστερίζοντες, σοσιαλίζοντες, κομμουνιστίζοντες και λοιποί αυτού του φυράματος (και όχι μόνο) μια ματιά στο έργο του Λένιν “Ιμπεριαλισμός, (διάβαζε παγκοσμιοποίηση σήμερα), το Ανώτατο Στάδιο του Καπιταλισμού” …
Anef_Oriwn
Τετάρτη 2/7/2008 – 10:12 μ.μ.
Timeo hominem unius libri
@Ανευ τι έχεις να πεις πάνω σ΄αυτό το άρθρο;
από Λεμεσό
Τα ευρωφαντάσματα του ΑΚΕΛ
Το νέο στοιχείο που επιβεβαιώνεται περίτρανα μετά την απόφαση του ΑΚΕΛ να καταψηφίσει την Συνθήκη της Λισαβόνας, δεν αφορά τον ούτως ή άλλως εγγενή ευρωσκεπτικισμό τους, αλλά την ευθυνοφοβία που τους καταλαμβάνει και εκδηλώνεται στις στιγμές των μεγάλων αποφάσεων. Στιγμές στις οποίες τα κόμματα οφείλουν να λάβουν θέση και να αρθρώσουν άποψη ενώπιον του λαού καθοδηγώντας τον για τα μεγάλα ζητήματα που τον αφορούν. Το ΑΚΕΛ, το οποίο τρέφεται από την εξουσία από το 2003, επιλέγει τα τελευταία χρόνια την τακτική του βολέματος, δηλαδή, αντί να πρωτοστατεί στη διαμόρφωση των γεγονότων όπως οφείλει στο τόπο και στους οπαδούς του, κρύβεται πίσω από αυτά και όταν αυτά έχουν πλέον διαμορφωθεί, εμφανίζεται επιχειρώντας να καρπωθεί τυχόν οφέλη που έχουν προκύψει μέσα από τις εξελίξεις.
Αυτό έπραξε το ΑΚΕΛ επί καιρώ δημοψηφίσματος με τη γνωστή διφορούμενη απόφαση "....για να τσιμεντώσουν το ναι" αφού τα δεδομένα είχαν ήδη διαμορφωθεί. Το ίδιο έπραξε και πέρσι στη Βουλή καταψηφίζοντας τα τέσσερα νομοσχέδια που άνοιγαν την πόρτα της Κύπρου στην Ευρωζώνη και ενώ η πλειοψηφία για την ψήφιση τους ήταν διαμορφωμένη. Το ίδιο πράττει και σήμερα αποφασίζοντας την καταψήφιση της Συνθήκης της Λισαβόνας, αφού το πλειοψηφικό ρεύμα μεταξύ των κοινοβουλευτικών κομμάτων έχει εκδηλωθεί δημόσια προ καιρού. Επί του συγκεκριμένου, οι λόγοι που επιλέγει η ηγεσία του ΑΚΕΛ για να αιτιολογήσει την απόφαση της, για ακόμα μια φορά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν καν λογικοφανείς, πόσο μάλλον εμπεριστατωμένοι ή σύμφωνοι με τα εθνικά μας συμφέροντα. Ο ευρωσκεπτικισμός τους αυτή τη φορά συνοδεύτηκε και από το αντι-ΝΑΤΟϊκό τους σύνδρομο, αφού κατά το αιτιολογικό της απόφασης, "η Συνθήκη καθιστά την ΕΕ υποχείριο του ΝΑΤΟ". Η ανάκληση σε αυτή τη περίπτωση, του γνωστού συνθήματος, που προέτασσαν για μια πενταετία μέχρι να αντιληφθούν ότι η ένταξη της ημικατεχόμενης μας πατρίδας στην ενωμένη Ευρώπη ήταν η μοναδική μας στρατηγική επιλογή, είναι αναπόφευκτη. Παραγνωρίζουν ακόμα το γεγονός ότι η νέα Συνθήκη στο τομέα της άμυνας και της ασφάλειας προβλέπει ενισχυμένη συνεργασία και αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, γεγονός το οποίο μπορεί να αποτελέσει εχέγγυο για την κρατική μας υπόσταση. Τώρα, εάν όπως ισχυρίζονται στο ΑΚΕΛ η Συνθήκη πλήττει τα συμφέροντα των εργαζομένων, για τα οποία όπως διατείνονται διαθέτουν υψηλές ευαισθησίες, θα ανέμενε κανείς να λάβουν αυτή τους την τοποθέτηση προ πολλού και όχι εφτά μήνες μετά την πρώτη ανάγνωση του κειμένου της Συνθήκης.
Φαίνεται λοιπόν, ότι το ΑΚΕΛ εκτός από τις τοποθετήσεις των άλλων κομμάτων, ανέμενε και το αποτέλεσμα του ιρλανδικού δημοψηφίσματος προτού τοποθετηθεί για τη νέα Συνθήκη. Δηλαδή από τη μια, πίστεψαν στο ΑΚΕΛ ότι δεδομένης της υποστήριξης των άλλων κομμάτων προς τη Συνθήκη, το "όχι" τους δεν θα είχε τόσες συνέπειες στο Γενικό του Γραμματέα και Πρόεδρο της Δημοκρατίας και αφετέρου, το πιθανό "όχι" των Ιρλανδών, θα τους προσέφερε μια σειρά από έτοιμους λόγους-προφάσεις, για να αποδείξουν και πάλι την δήθεν ευρωαγωνιστικότητά τους. Παρασυρμένοι λοιπόν από την ανέλπιστη ευκαιρία, κάποια από τα στελέχη του ΑΚΕΛ έσπευσαν να μιλήσουν για δικαίωση των θέσεων του κόμματος, αγνοώντας το γεγονός ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή κανένας από αυτούς δεν είχε τοποθετηθεί δημόσια και ότι τα αίτια του ιρλανδικού "όχι", ελάχιστα αφορούσαν τις πρόνοιες της νέα Συνθήκη.
Το ερώτημα όμως που θα μείνει πραγματικά αναπάντητο, είναι το τι θα έπραττε το ΑΚΕΛ, εάν ο ΔΗΣΥ για παράδειγμα αποφάσιζε να μην υποστηρίξει τη Συνθήκη και ο κίνδυνος να εκτεθεί ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ από τη μη επικύρωσή της ήταν ανεπανόρθωτος. Προφανώς, όταν ο πρόεδρος Χριστόφιας στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου διαβεβαίωνε τους ομολόγους του ότι η επικύρωση στην Κύπρο θα γίνει χωρίς προβλήματα, στηριζόταν στα άλλα κόμματα και όχι στο κόμμα του οποίου ηγείται. Οι Ευρωπαίοι πάραυτα αντιλαμβάνονται ότι στην ουσία ο πρόεδρος Χριστόφιας ούτε στη Συνθήκη πιστεύει, ούτε και στους σκοπούς της και ότι η υπόσχεση που τους έδωσε, (για την οποία όπως υποστηρίζει δέχτηκε εύφημο μνεία), αφορούσε απλά μια ανειλημμένη προεκλογική υπόσχεση για την οποία ενώ διατείνεται στην ΕΕ ότι θα την τηρήσει εντούτοις στο εσωτερικό παρουσιάζεται το ολιγότερο ουδέτερος αποφεύγοντας να ασκήσει οποιαδήποτε πίεση, είτε στο κόμμα του είτε και σε θεσμούς για την επικύρωσή της. Για άλλη μια φορά, ο ΔΗΣΥ αν και ευρίσκεται στην αντιπολίτευση δείχνει ότι η διαχρονικά, εθνικά συνεπής του στάση στις ώρες των μεγάλων αποφάσεων, είναι και παραμένει αναλλοίωτη ως θέση αρχής. Πιστεύοντας στο στόχο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και διαβλέποντας τον υποβοηθητικό ρόλο της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης σ' αυτό το τέλος, ο ΔΗΣΥ έκανε έκκληση από τον περασμένο Δεκέμβρη για την όσο το δυνατόν ταχύτερη επικύρωσή της. Οι πολιτικοϊδεολογικες φοβίες του ΑΚΕΛ όμως για το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης εκμηδένισαν τα πολιτικά οφέλη από τη δυνατότητα της ταχείας επικύρωσης και έθεσαν σε δοκιμασία την αξιοπιστία την χώρα μας. Δυστυχώς, η προσπάθεια του Προέδρου να ισορροπήσει μεταξύ Βρυξελλών και Εζεκία Παπαϊωάννου, πλήττει το εθνικό μας συμφέρον που είναι άμεσα συνταυτισμένο με το συμφέρον της Ένωσης των λαών της Ευρώπης.
ΓΡΑΦΕΙ ΙΩΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Κωδικός άρθρου: 804204
ΠΟΛΙΤΗΣ - 03/07/2008, Σελίδα: 12
Ρε φίλε, μπορείς να βάλεις ένα σύνδεσμο για την συλλογή υπογραφών για το Jumbo; Για πληροφορίες πήεννε στο μπλόγκ μου ή σε αυτόν του Προλετάριου
@ Ανώνυμε από Λεμεσό,
Τελικά την περασμένη Πέμπτη η Κυπριακή Βουλή ενέκρινε μια “νεκρή συνθήκη”, όπως την αποκάλεσε ο Αλέξης Τσίπρας σε συνέντευξη του στον “ΑΣΤΡΑ” την επαύριον.
Το άρθρο του Ιωνά Νικολάου το είχα δει στον “Πολίτη”, αλλά δεν το διάβασα. (Το διάβασα μετά που το παράθεσες εσύ εδώ στο blog).
Δεν ξέρω τι είναι κείνο που σε τράβηξε ή σου άρεσε στο άρθρο και το παραθέτεις (μήπως οι επικρίσεις ενάντια στο ΑΚΕΛ;), αλλά να σημειώσω το δεν απαντά καθόλου στους προβληματισμούς που κατάθεσα με την παρούσα ανάρτηση.
Πέραν τούτου μέσα από τη συζήτηση φάνηκε καθαρά και η πρόσδεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο άρμα του ΝΑΤΟ, ενός στρατιωτικού οργανισμού επιθετικής φύσεως.
Παραφράσοντας τους στίχους ενός τραγουδιού του Βασίλη Παπακωνσταντίνου να πω, «… God, bless Europe/ Μια στιγμή να στεγνώσει το αίμα/ Θα γλιτώσεις κι εσύ αν δεις την αλήθεια σαν ψέμα ...».
Ο Ιωνάς Νικολάου με το άρθρο του στόχευε μόνο στην επίκριση της στάσης του ΑΚΕΛ και όχι να παρουσιάσει τις δικές του θέσεις ή του Κόμματος του. Βλέπεις ο Ιωνάς Νικολάου ανήκει στο βαρύ πυροβολικό του ΔΗΣΥ που βάζει κατά παντός Ακελικού στόχου, συνεπικουρούμενος από τους ετέρους πυροβολητές και πολυβολητές (Αβεροφούλης, Ελενίτσα Θεοχάρους, Λεφτεράκης, Νικολάκης ο εκ των Τορναριτών).
@ Aceras,
Μήνυμα ελήφθη και εξετελέσθη. Συγχαρητήρια για τη πρωτοβουλία.
Anef_Oriwn
Κυριακή 6/7/2008 – 10:45 μ.μ.
δεν έχει τόση σημασία το ΠΟΙΟΣ γράφει, αλλά το ΤΙ λέει ένα άρθρο. οι συνειρμοί τού αρθρογράφου είναι αρκετά εύλογοι. το ακέλ, όπως και το κάθε κόμμα, κρίνεται από την στάση του στα εκάστοτε ζητήματα. στην περίπτωση της επικύρωσης της συνθήκης της Λισσαβόνας, η θέση που πήρε το ακέλ ήταν τελείως ασόβαρη. ο δε Χριστόφιας φρόντισε να μείνει αμέτοχος(;;;). αυτά είναι αδιαμφισβήτητα γεγονότα.
αν η συνθήκη είναι νεκρή ή όχι είναι έτερον εκάτερον. όσοι έχουν απόψεις δεν περιμένουν να δουν πρώτα τι θα ψηφίσουν οι εταίροι και μετά να πράξουν ανάλογα. ή έχουν άποψη ή δεν έχουν.
το επιχείρημα με το νάτο είναι τελείως αβάσιμο. όπως και τα υπόλοιπα (ελάχιστα...) επιχειρήματα που ακούστηκαν εναντίον της συνθήκης.
το ευχάριστο είναι ότι, έστω και χωρίς το ακέλ, η κύπρος έκανε το καθήκον της απέναντι στην ΕΕ. αν εφαρμοστεί η συνθήκη, θα φανεί έμπρακτα ποιος είχε δίκιο στις προβλέψεις του.
από Λεμεσό
Δημοσίευση σχολίου