Κυριακή 25 Μαΐου 2008

Ανάρτηση Νο.3: Οι πολιτικές δολοφονίες Αριστερών την περίοδο 1955–59 από μασκοφόρους του Γρίβα – Ο ματοβαμένος Μάης του 1958.

Πριν μερικές μέρες, ξεκίνησα να γράφω ένα κείμενο για τις πολιτικές δολοφονίες Αριστερών από τους μασκοφόρους του Γρίβα κατά την περίοδο 1955-59, με σκοπό να το αναρτήσω σήμερα Κυριακή. Όμως με πρόλαβε ο αγαπητός φίλος Μιχάλης με δικό του κείμενο πάνω στο ίδιο θέμα, που ανάρτησε (χτες) στο Blog του [το "Παντός Καιρού"]*. Το σχετικό link για παραπομπή στο κείμενο του Μιχάλη είναι: http://mihalismihail.blogspot.com/2008/05/1958.html

Θέλοντας να συνεισφέρω κι εγώ στην όλη συζήτηση για ευρύτερη γνωστοποίηση του θέματος καθώς και στις προσπάθειες για αποκατάσταση της μνήμης των ανθρώπων της Αριστεράς, που δολοφονήθηκαν εκείνη την περίοδο για τα πολιτικά τους φρονήματα, (οι πλείστοι με την κατηγορία του προδότη), αποφάσισα τελικά να προχωρήσω (αντί στην ανάρτηση του κειμένου που ετοίμασα), στη δημοσίευση ενός ολοκληρωμένου καταλόγου με τα ονόματα των δολοφονημένων Αριστερών καθώς κι ένα συγκλονιστικό ποίημα του Τεύκρου Ανθία με τίτλο “Κάιν και Άβελ”, αφιερωμένο στον Σάββα Μενοικο του οποίου ο θάνατος ήταν όντως μαρτυρικός. Μόνο πωρωμένοι και φανατισμένοι άνθρωποι θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε τέτοιο αποτρόπαιο εγκλημα. Να δέσουν έναν άνθρωπο σ’ ένα ευκάλυπτο (και μάλιστα στην αυλή της εκκλησίας) και να τον λιθοβολήσουν, όπως έγινε κάποτε, στα πρωτοχριστιανικά χρόνια με τον πρωτομάρτυρα Στέφανο. (Σίγουρα μεταξύ αυτών που είχαν λάβει μέρος στο λιντσάρισμα του Μένοικου θα ήταν και πολλοί που θα θεωρούσαν τους εαυτούς τους και καλούς χριστιανούς).

Επίσης θεωρώ πως ότι αυτή η δημοσίευση αποτελεί και μνημόσυνο για εκεινους τους ανθρωπους (μια και το Μάη του 1958 δολοφονήθηκαν οι πέντε από το σύνολο των δολοφονημένων Αριστερών εκείνης της περιόδου) αλλά και δικιά μου ηθική υποχρέωση προς ένα πρόσωπο (του δικού μου οικογενειακού περιβάλλοντος) που χάθηκε κι αυτός όλως αιφνιδίως και “μυστηριωδώς” εκείνη την εποχή. (Την ιστορία αυτή που παραμένει σχεδόν άγνωστη ακόμα ξεκίνησα να τη διερευνώ τα τελευταία 1-2 χρόνια).
Κάποιοι τον τότε καιρό και σε κλειστά δώματα πήραν απόφαση και του κλείσουν για πάντα το στόμα, “αυτοκτονώντας” τον! Στην περίπτωση αυτή δεν προφασίστηκαν προδοσίες. Επειδή φοβόντουσαν ότι στις ανακρίσεις που υποβαλλόταν από τους εγγλέζους (για κάποιο επεισόδιο όπου ήταν εμπλεκόμενοι άντρες της ΕΟΚΑ), πιθανό να μην άντεχε κι έλεγε κάτι που θα οδηγούσε σε συλλήψεις, προτίμησαν να τον ξεκάνουν. Πρώτα τον έπνιξαν και μετά τον κρέμασαν από μια συκιά. Ακόμα μια πράξη αποτρόπαια και ένας θάνατος μαρτυρικός (όπως του Μένοικου).

*****
Κατάλογος μελών του ΑΚΕΛ και άλλων αριστερών που
δολοφο­νήθηκαν από φανατικά δεξιά στοιχεία κατά την
περίοδο 1955-1962

1. Μιχάλης Μικρασιάτης από το Φρέναρος. Σκοτώθηκε από ένοπλους μασκοφόρους στις 16.12.1956. Ήταν παντρεμένος και είχε δύο παιδιά.
2. Χριστόδουλος Ορνιθάρης από το Φρέναρος. Στις 16.12.1956 τον πυ­ροβόλησαν και τον σκότωσαν μέσα στο σπίτι του. Ήταν παντρεμένος και είχε ένα παιδί.
3. Νεόφυτος Κλεάνθους από τη Μεσόγη. Ένοπλοι τον σκότωσαν ενώ ξυριζόταν σε κουρείο του χωριού Χλώρακας, στις 14.10.1956. Ήταν παντρεμένος και είχε δύο παιδιά.
4. Αντρέας Μιχαηλίδης από τον Κάτω Πύργο. Στις 18.10.1956 ένοπλοι μασκοφόροι μπήκαν σε καφενείο του χωριού του και τον πυροβόλησαν θανάσιμα. Ήταν παντρεμένος και είχε δυο παιδιά.
5. Παναγής Τσάρος από την Άσσια. Το βράδυ στις 26 Νοεμβρίου 1957, βρισκόταν σε χώρο κατασκευής τσιμεντομπλόκ και όταν απομακρύνθηκε για φυσική του ανάγκη, πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από κάποιους που ήταν κρυμμένοι σε διπλανό ελαιώνα. Ήταν παντρεμένος και είχε δύο παιδιά. Οι Λαϊκές Οργανώσεις Άσσιας υποστηρίζουν άτι σκοτώθηκε από μέλη της ΕΟΚΑ που βρίσκονταν μέσα στον ελαιώνα και υποψιάστηκαν ότι τους παρακολουθούσε.
6. Μιχάλης Πέτρου από τη Λύση. Τη νύκτα της 21ης του Γενάρη 1958 ένοπλοι μασκοφόροι τον πυροβόλησαν και τον σκότωσαν έξω από το κα­φενείο του Ρουσή στη Λύση. Ήταν παντρεμένος και είχε δύο παιδιά.
7. Ηλίας Ττοφαρής από την Κώμα του Γιαλού. Τη νύκτα της 21ης του Γενάρη 1958 ένοπλοι μασκοφόροι τον πυροβόλησαν και τον σκότωσαν σε καφενείο του χωριού. Παντρεμένος και είχε δύο παιδιά.
8. Κυριάκος Πατατάς από την Πηγή. Στις 6.5.1958 μασκοφόροι τον πυ­ροβόλησαν και τον σκότωσαν έξω από το σπίτι του. Ηταν παντρεμένος.
9. Σάββας Μένοικος από τις Γούφες. Στις 23.5.1958 ένοπλοι μασκοφόροι τον συνέλαβαν στο Λευκόνοικο, τον έδεσαν πάνω στον ευ­κάλυπτο της εκκλησίας και τον σκότωσαν με πέτρες. Ήταν παντρεμένος. Είχε έξι παιδιά.
10. Δημήτρης Μάτσουκος από τη Γύψου. Στις 23.5.1958 μασκοφόροι μπήκαν σε καφενείο της Γύψου και τον σκότωσαν με όπλα. Ήταν παντρεμένος και είχε έξι παιδιά.
11. Ανδρέας Σακκάς από τα Πέρα Ορεινής. Στις 25.5.1958 ένοπλοι μα­σκοφόροι μπήκαν σε καφενείο του χωριού και τον σκότωσαν. Ήταν παντρεμένος και είχε εφτά παιδιά. Η γυναίκα ταυ ήταν ετοιμόγεννη.
12. Παναγιώτης Στυλιανού (Αρκοπάναος) από την Αχερίτου. Τον σκότωσαν με ρόπαλα στις 29.5.1958 μασκοφόροι. Ήταν παντρεμένος και είχε έξι παιδιά.
13. Νικόδημος Ιωάννου από τον Άγιο Θεόδωρο Αγρού. Πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από ένοπλους μασκοφόρους στο καφενείο του χωριού του, στις 18.6.1958. Ήταν παντρεμένος και είχε τέσσερα παιδιά.
14. Μαρία Χαρίτου από τη Μηλιά. Στις 26.8.1958 ένοπλοι μασκοφόροι την πυροβόλησαν και τη σκότωσαν. Ήταν παντρεμένη και είχε τρία παιδιά.
15. Δεσπούλλα Κατσούρη, δεκατριών χρόνων, από τη Μηλιά. Στις 26.8.1958 ένοπλοι μασκοφόροι την πυροβόλησαν και τη σκότωσαν κοντά στο στρώμα.
16. Αντρέας Αναστάση Πέλος από την Αραδίππου. Στις 21.6.1960 πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από μασκοφόρους στην Αχερίτου. Ήταν παντρεμένος και είχε εφτά παιδιά.
17. Κώστας Κουννής από την Καλοψίδα. Στις 27.7.1961 ένοπλοι που βρίσκονταν σε λαντρόβερ, τον κυνήγησαν μέσα στα χωράφια, ενώ έβοσκε τα πρόβατά του και τον σκότωσαν. Ήταν παντρεμένος και είχε τέσσερα παιδιά.
18. Γιάννης Ιωάννου από την Αχερίτου. Ένοπλοι μασκοφόροι κρυμμένοι πίσω από τοίχο, στις 14.6.1962, τον πυροβόλησαν και τον σκότωσαν, ενώ πήγαινε στο σπίτι του. Ήταν παντρεμένος και είχε ένα παιδί.

*****
O συγκλονισμός και η αγανάκτηση της πλειοψηφίας των Κυπρίων για τη φρικτή και αποτρόπαια δολοφονία του Μένοικου στο Λευκόνοικο, βρήκαν την έκφρασή τους στους πιο κάτω στίχους του μεγάλου ποιητή Τεύκρου Ανθία.


ΚΑΪΝ ΚΑΙ ΑΒΕΛ
(Για το γέρο το ΜΕΝΟΙΚΟ)


Πως δεν έπεσε σύγκορμος ο μοιραίος ευκάλυπτος
Απ’ το ρίγος της φρίκης, απ’ το βάρος του πόνου;

Ένας γέρος δεμένος στον κορμό του
και ρέβει
σ’ ένα μαύρο μαρτύριο

Μανιασμένο το πλήθος – τι μακάβρια σύναξη –
Με τα μάτια θολά, με το νου ζαλισμένο,
μ’ ένα πάγο καρδιά,
Το φτωχό μελλοθάνατο συνοδεύει μ’ απάθεια
στο στερνό του το βόγγο.

Δεν τον βάρεσε η λόγχη του κοινού μας εχθρού
Δεν τον βάρεσε βόλι της ασύδοτης μπότας
Που τραντάζει τη γη μας.

Από χέρια αδερφών και παιδιών του λαού
πέτρες, ξύλα ριχτήκανε
στο δεμένο αιχμάλωτο
Και νεκρόν τον παράτησαν σε μια λίμνη από αίμα.

Αχ αδέρφια! Πως τύφλωσε το μυαλό σας ο Κάιν;
Πως δραπέτευσε μέσα σας, από κάθε σας κύτταρο,
προδομένος ο άνθρωπος;

Αναστέναξε τρίζοντας ο μοιραίος ευκάλυπτος
και στο γέρο το Μένοικο
λίγα φύλλα δροσάτα σα σπονδήν έχει ρίψει
- να! καθώς στο νεκρό χούφτα χώμα πετάει
κι ένας ξένος που γίνεται στοργικός αδελφός.

Το κεφάλι του ψήλωσε, τραγικός ο ευκάλυπτος,
και δακρύζοντας τόξεψε μια ματιά στο γεφύρι,
σ’ ένα γύρισμα δρόμου στο ηρωικό μας Λευκόνοικο.

Κι άλλο ανθρώπινο γαίμα - σα μια λίμνη νεκρή -
θυμωμένος αντίκρισε.

Είν' το γαίμα που ανάβρυσε στις 25 του Μάρτη(1)
από στήθια αδερφιών μαχητών για το Δίκιο,
μαχητών της δουλιάς.

Από σφαίρες εχθρών είχαν τότες ανοίξει
των παιδιών μας οι φλέβες.

Μα τον πόνο μας γλύκανε μια σεμνή περηφάνια
γιατί "πέσανε θύματα" σ' έναν άγιον αγώνα.
Καμαρώνει κι ο ευκάλυπτος τη θυσίαν εκείνη
κι ενώ πιο ψηλός γίνεται μες το φως και την αίγλη
των παλιών αναμνήσεων,
το κεφάλι του σκύβει, χαμηλώνει σα θάμνος,
τη ντροπή σα στοχάζεται που σωριάζουν οι βάνδαλοι
στην τιμή του ανθρώπου.

Αχ αδέρφια! Να θάφτε μια για πάντα τον Κάιν.
Ένα "ανάθεμα' κι ένα "λιθοβόλημα" στέκει
σα βαρύτερο χρέος, σαν ευθύνη για σας:

Μ’ ενωμένα τα χέρια κυνηγήστε το μίσος
και την έχθρητα μέγαιρα.

Μ' ένα πύρινο υνί το νησί μας οργώνει
ο κοινός μας εχθρός.

Σάρκα δώστε, δικαίωση, στην ψυχή και την έμπνευση
του Βασίλη(2) που γέννησε το επικό μας Λευκόνοικο:
“Τo ‘νιν αντάν να τρω’ την γην,
τρώει την γην θαρκέται.
Μα πάντα τζιείνον τρώεται
τζιάι τζιείνον καταλυέται”.
Τα προσμένει κι o ευκάλυπτος τα σοφά χελιδόνια...

(Τεύκρου Ανθία: Ποιητικά Άπαντα 1928-1968)

(1) – Ο ποιητής αναφέρεται στα γεγονότα του Λευκονοίκου στις 25 του Μάρτη του 1945 οπόταν σε εκδήλωση της Αριστεράς και μετά από επίθεση των αποικιοκρατιών αστυνομικών δυνάμεων σκοτώθηκαν 3 άτομα.
(2) – Αναφορά στον “εθνικό” ποιητή της Κύπρου Βασίλη Μιχαηλίδη (1849-1917) που καταγόταν από το Λευκόνοικο και στο ποίημα του “9η Ιουλίου 1821”, όπου μιλά για τον απαγχονισμό του (τότε) Αρχιεπισκόπου Κυπριανού και άλλων επισκοπών και λαϊκών από τους Οθωμανούς.

*****
Κλείνοντας να σημειώσω ότι όλοι εκείνοι που λόγω θέσης και αξιώματος γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα καλούνται να πουν καθαρά και συγκεκριμένα και να κατονομάσουν: Ποιοι αριστεροί πρόδωσαν και ποια μέλη της ΕΟΚΑ. Ποιους πρόδωσαν οι δολοφονημένοι αριστεροί. Περαιτέρω αυτοί που κατονομάζονται ότι πρόδωσαν τους Αυξεντίου, Μάτση, τους 4 του Αχυρώνα, τον Γιωργάλλα και άλλους ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ανήκε στην Αριστερά. Η απάντηση τους σ’ αυτή την πρόκληση αποτελεί υποχρέωση τους απέναντι στην Ιστορία.

Anef_Oriwn
25/5/2008

26 σχόλια:

Μιχάλης είπε...

Όσα αναφέρεις είναι γνωστά για όσους ασχολούνται για το θέμα.

Σημειώνω ότι με συγκλόνισε η αναφορά στο άνθρωπο του περιβάλλοντος σου.

Φαίνεται ότι υπάρχουν πολλές παρόμοιες περιπτώσεις που είναι εντελώς άγνωστες στο ευρύ κοινό.

Κάποτε όλα αυτά θα πρέπει να λεχθούν και να βγούμε από την εσωστρέφεια που μας κατατρέχει σε αυτά τα θέματα.

Anef_Oriwn είπε...

Ορθά το είπες: “Όσα αναφέρεις είναι γνωστά για όσους ασχολούνται για το θέμα…”. --- Όμως στα blogs και γενικά στο internet μπαίνει και πολύς κόσμος που δεν γνωρίζει και καλό είναι να γράφονται και να ξαναγράφονται!

Η περίπτωση που σου ανάφερα χρειάζεται πολλήν ερεύνα. Ίσως το κάνω πιο συστηματικά το καλοκαίρι.

Anef_Oriwn
Δευτέρα 26/05/2008 – 00:58 μ.μ.

Κομσομόλος είπε...

Να κάνεις την έρευνα φίλε ΑΝΕΦ διότι αρκετές γενιές έζησαν με τη ρετσινιά του προδότη...

Αυτοί που βίασαν και εξακολουθούν να βιάζουν την ιστορία έχουν ως εχθρό τους την αλήθεια...

Ανώνυμος είπε...

Χαίρετε, και συγχαρητήρια για το άρθρο. όπως προείπα σε προηγούμενο κείμενό μου, ευελπιστώ πως ο σύνδεσμος αγωνιστών θα δώσει τα αναγκαία στοιχεία στην δημοσιότητα, ώστε επιτέλους να μάθουμε ποιοι όντως ήσαν προδότες και ποιοι πήγαν "άκλαυτοι".
Διότι η ιστορική αλήθεια, έστω και αργά βλέπει το φως του ήλιου.

Μιχάλης είπε...

Δυστυχώς Απόστολε οι Σύνδεσμοι δεν έχουν τέτοιο σκοπό.
Και θα αποδειχθεί αύριο αν τυχόν κάνουν σχόλια.

Ο τρόπος αντιμετώπισης του ζητήματος φαίνεται από όσα γράφω στο δικό μου blog.

Βασικά μετά από τις πιέσεις που δέχτηκαν έκαναν ΔΗΘΕΝ έρευνα και επαναπαύτηκαν.
Όμως αυτή η έρευνα είναι διάτρητη όχι μόνο επειδή είναι μονόπλευρη αλλά επειδή πολλοί από τους ισχυρισμούς τους αντκρούονται από τα δικά τους ντοκουμέντα της εποχής.

Ανώνυμος είπε...

Γιωρκος Παλαιολογος. Το επιθετο του αλλο ητανε στον αγωνα το αλλξε μετα. Επαιξε καπου 50-60 εγγλεζους και αρκετους αριστερους καμαρονει ακομα για αυτα. Η ειδικοτητα του ηταν αυτη. Φονιας, εκτελεστης. Τρεχει καθε τοσο στο Μαχαιρα για προσκυνημα. Στο σπιτι εικονισμα εχει τη Παναγια και διπλα τον Διγενη. Κνωσου 7 στη λευκωσια. Επειδη εν πολλα θρησκος τρεμει την κολαση και ζει με αγωνια ολο στη μετανοια ειναι.

Μιχάλης είπε...

Και να ήταν μόνο αυτός ή αυτό;

Δυστυχώς είναι πολλά που κρατούνται καλά φυλαγμένα.
Κάτι ξέρω για να μιλώ έτσι...

Anef_Oriwn είπε...

@ Απόστολε,

Πρώτ’ απ’ όλα σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Δεύτερον, έχω την άποψη ότι η ελπίδα σου όπως “… ο σύνδεσμος αγωνιστών θα {να] δώσει τα αναγκαία στοιχεία στην δημοσιότητα, ώστε επιτέλους να μάθουμε ποιοι όντως ήσαν προδότες και ποιοι πήγαν "άκλαυτοι"...”, θα παραμείνει ευσεβής προσδοκία.

Ο Μιχάλης έχει απόλυτα δίκιο όταν λέει ότι “... οι Σύνδεσμοι δεν έχουν τέτοιο σκοπό…”.

Οι (ποικιλόμορφοι) συνδέσμοι της ΕΟΚΑ, η ηγεσία των οποίων παραμένει σκληροπυρηνική και δογματικά αδιάλλακτη, καμία πρόθεση δεν έχει για ουσιαστική και σε βάθος εξέταση των γεγονότων των δολοφονιών/εκτελέσεων Αριστερών (και όχι μόνο). Ουδέποτε οι μασκοφόροι του Γρίβα θα παραδεχτούν τα εγκλήματα που διέπραξαν εμβολιασμένοι (κι αυτοί) με τη μισαλλοδοξία και το αντικομουνιστικό μένος που χαρακτήριζε τον αρχηγό τους.

Τρίτο, το πιο σημαντικό σε σχέση με τους δολοφονηθέντες Αριστερούς, είναι ότι τούτοι δολοφονήθηκαν ΚΑΘΑΡΑ για τα πολιτικά τους φρονήματα. Ο Γρίβας (όταν εν έτει 1958 έβλεπε τον αγώνα της ΕΟΚΑ να βαίνει προς το τέλος του και όχι με τα επιθυμητά αποτελέσματα – δηλ. την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα) ήθελε (όντας μια ζωή φανατικός αντικομουνιστής), να περιορίσει το ρόλο και την επιρροή του ΑΚΕΛ και γενικότερα της Αριστεράς στα πολιτικά πράγματα της μεταποικιακής Κύπρου. Όπως χαρακτηριστικά έγραφε στον Μητροπολίτη Άνθιμο κατά τα τέλη του Γενάρη του 1958 (αμέσως μετά τις δολοφονίες του Μιχάλη Πέτρου και του Ηλία Ττοφαρή) το ΑΚΕΛ έπρεπε να εξοντωθεί ως πολιτική δύναμη. Κι αυτό επεδίωκε δολοφονώντας μέλη και στελέχη του.

Anef_Oriwn
Τρίτη 27/05/2008 – 6:53 μ.μ.

Unknown είπε...

@Μιχάλη μου, αυτά που ξέρεις, που ξέρει, που ξέρουν...πρέπει κάπως να λεχθούν...Αλλιώς, με τον διαρκή ενταφιασμό δεν θα απαλλαχθεί ποτέ ο τόπος από την συλλογική ενοχή.

Unknown είπε...

Εξαιρετικό κομμάτι Άνευ.

Μιχάλης είπε...

@ politispittas

Μα ήδη αρκετά έχουν λεχθεί και άλλο λέγονται και κάποια άλλα θα λεχθούν σε κατοπινό στάδιο.

Θυμίζω πως το ότι λέχθηκαν ανάγκασαν τους συνδέσμους αγωνιστών να διενεργήσουν τη λεγόμενη έρευνα τους για να βγάλουν τον μπελά από το κεφάλι τους.
Μόνο που τους έφερε αντίθετα αποτελέσματα.

Anef_Oriwn είπε...

@ Παίδες,

Σας ευχαριστώ για τις παρεμβάσεις και τα σχόλια!

@ PolitisPittas,

Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

Anef_Oriwn
Τετάρτη 28/05/2008 – 00:16 π.μ.

Ανώνυμος είπε...

Den einai dinaton omws oute enas apo aftos olous na min ipirkse prodotis kai na min apolamvane tin evnoia twn kataktitwn. Einai dinaton? Oxi pws simfonw me tis ekteleseis, alla den kserw pws tha antidrousa an skotonotan enas filos mou meta apo prodosia.Den kserw.

Anef_Oriwn είπε...

@ Ανώνυμος (που γράφεις σε greeklish),

Τα ιστορικά γεγονότα δεν αναλύονται με εικασίες ούτε και τεκμηριώνονται δια της «εις άτοπον απαγωγή» μεθόδου (“…Den einai dinaton omws oute enas apo aftos olous na min ipirkse prodotis …”), αλλά με στοιχεία, μαρτυρίες και ντοκουμέντα! Τζιαι οι διάφοροι συνδέσμοι της ΕΟΚΑ αν είχαν στοιχεία θα τα είχαν παρουσιάσει προ καιρού!

Πέραν τούτου ας μην ξεχνάμε ότι αυτοί που κατονομάζονται (στα διάφορα συγγράμματα) ότι πρόδωσαν τους Αυξεντίου, Μάτση, τους 4 του Αχυρώνα, τον Γιωργάλλα και άλλους ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ανήκε στην Αριστερά.

Anef_Oriwn
Τετάρτη 28/05/2008 – 4:48 μ.μ.

Μιχάλης είπε...

Θα συμφωνήσω με τον οικοδεσπότη.

Μέσες άκρες ξέρουμε ότι ο Α ή ο Β ήταν προδότης για τον ένα ή τον άλλο λόγο (αφήνω το ότι ακόμα και αυτοί οι λόγοι είναι αμφιλεγόμενοι).

Για τους αριστερούς δεν υπάρχει έστω και ένας λόγος ρε παιδί μου, γεγονός που ενισχύει την άποψη ότι άλλα είναι τα αίτια.

dokisisofi είπε...

Φιλοφρονητική εισαγωγή

Χαίρετε! Πολιτικά ορθό ή μη μπαίνω με το δεξί και σου εύχομαι καλές μπλογκότσαρκες. ( αν και το άθλημα το κατέχεις καλά καθότι διετέλεσες μπλογκόβιος και έχεις ένα πλούσιο βιογραφικό).

Ειρωνικό κύριο θέμα

"Ματοβαμμένος Μάης του 58".Ωραία το έθεσες. Λες: Γιατί η Γαλλία να έχει δηλαδή Μάη του 68 και η Κύπρος να μην έχει ένα Μάη του 58 για να κάνει εκδηλώσεις και πορείες, τώρα που το επιτρέπει και η εξουσία? Μια επιπλέον αργία μαγιάτικη ποτέ δεν έβλαψε κανένα.
Άσε που θα πέφτουν βροχή οι κρατικές ( αλλά και εγγλέζικες) επιχορηγήσεις ακόμα και για ανδριάντες άμα λάχει.
Πάντως το νέο καθεστώς έχει δύο πολύ βασικά προβλήματα να χειραγωγήσει. Τον αγώνα του 55 και το ΟΧΙ του 2004. Αν καταφέρει και τα αμαυρώσει και τα εκμηδενίσει΄τότε θα στεριώσει για καλά.
Δύσκολη επιχείρηση αλήθεια.

Αχαραχτήριστος επίλογος

Δεν θέλω να είμαι ανάλγητη και καθόλου δε συμφωνώ με τις εκτελέσεις και τις όποιες αδερφοκτόνες αλληλοεξοντώσεις. ΄Και σαυτές περιλαμβάνονται και οι προδοσίες. Χωρίς ειρωνίες εκφράζω τον αποτροπιασμό και τη λύπη μου για τα περιστατικά που αναφέρεις και τους λόγους που τα υπέδειξαν.


(πού είναι η έξοδος?)

Aceras Anthropophorum είπε...

Καλορίζικον το μπλογκ φίλε μου.

Βάλλω σου τζαι έναν ποίημαν του Παύλου Λιασίδη "αφιερωμένον στον αγωνιστήν της εργατιάς Μιχαήλ Πέτρου τζαι θύμα των μασκοφόρων την 21η του Γεννάρη 1958" όπως γράφει στον πρόλογον του.

Ορφανεμένε που μωρόν που μάναν τζαι πατρίδαν
Κούτζιιλας φως τ΄αμμάδκια σου τζι αγάπης νήλιον είδαν
Μαύρες ψυσιές εκόψασιν το νήμαν της ζωής σου,
Τζι άφησες δκυό μωρά ΄ρφανά! Την αγαπητιτζιήν σου!
Τζιέινην που πρωτοδρόσισεν την ξεραήν ψυσιήν σου!
Τζι εκούντησεν τζι ενίκησες την πρωτινήν σκλαβκιάν σου!
Τζι ήτουν κοντά την δεύτερην σκλαβκιάν σου να νικήσεις
Τζι οι σκούντροι της φτωχολογιάς επέξαν σε να σβήσεις.
Τζι αντί να σβήσεις έφεξες! Τζι ώσπου τζυλούν τα γρόνια
στο μνήμαν σο΄ννα τζιελαδούν σιιλιάες Αηδόνια!
Έναν δεντρόν μισόρανον τζαι νοσιερόν εννά ΄σαι,
σαν πλάσμαν ολοζώντανον, ΄μμα να γλυκοτζοιμάσαι!
Γενιάς γενιών εννά ΄ρκουνται πουκάτω να πεζεύκουν,
σαν τζοινωνιάν τον δρόσον σου να πίννουν, να δροσεύκουν.
Να ψάλλουν το νεκρώσιμον του Πολεμοκασάπη,
την άνοιξην νέας ζωής, το σε γνωρίζω, Αγάπη!...

Μιχάλης είπε...

Οι στίχοι αυτοί μελοποιήθηκαν από τον Κούλλη Θεοδώρου.

Anef_Oriwn είπε...

@ Dok.,

Σε καλωσορίζω στο blog μου (δεν έχει σημασία με ποιο πόδι έχεις μπει – αλλά αν είναι το αριστερό ή το ζαβρί) καώς και πίσω στην blogόσφαιρα! Που είχες χαθεί; Έφυγες κι εσύ και δεν είχαμε με ποιον/ποια να μαλώνουμε, τζιαι να κάμνουμε τζιαι κανένα καφκάν του χαϊρκού! :P

Αναφορικά με το επίμαχο θέμα που πραγματεύεται το post (τις δολοφονίες Αριστερών κατά την περίοδο 1955-59), ένα μόνο θα προσθέσω ακόμα στα όσα έχουν ειπωθεί (εδώ και στο blog του Μιχάλη – link: http://mihalismihail.blogspot.com/2008/05/1958.html ): Με την παραδοχή του λάθους ή της σκοπιμότητας (το δεύτερο πολύ δύσκολο) στις εν λόγω δολοφονίες, δεν αναιρείται κατ’ ουδένα τρόπο ο ηρωισμός ή/και το μεγαλείο της θυσίας του Αυξεντίου, του Μάτση, των 4 του Λιοπετριού, των απαγχονισθέντων και άλλων ...

@ Φίλε Aceras,

Σ’ ευχαριστώ για τα καλορίζικα και για το ωραιότατο ποίημα του διαλεκτικού λαϊκού μας ποιητή Παύλου Λιασίδη.

Anef_Oriwn
Κυριακή 01/06/2008 – 12:20 μ.μ.

dokisisofi είπε...

Loipon. Koita na deis. Epeidi eimai xeiroteri mpogkoxorkoira pou sena, exw paratirisei, mia enorxistromeni, sintonismeni ekstrateia pou exei skopo na parusiasei tin EOKA opws akrivws tis parousiazoun oi Egglezoi: ws tromokratiki organwsh. Stou Strati malista parepempan kai se sxetikes (egglezikes) istoselides. Tote eipa oti tha ekana sxetiki erevna (kai sou eixa taksei kai ena tomo:P) alla ntaksei, eilimmenes ipoxrewseis akoma den mou to epetrepsan. Tespa, meta akolouthisan ki alloi me sxetika post, o Mixalis, meta esy, gia na min pw kai gia ta diasparta sxolia sas wde kakeise (aats).

Den exw kanena provlima na apokalifthoun oles oi apotropaies prakseis oswn katharmatwn epwfelountai katastasewn. polemwn, agwnwn, klt gia na tampourothoun pisw apo tin ierotita twn prothesewn kai ekdilosoun oti pio arnitiko kai sapio mporei na metaferei stin psihi tou enas fthoneros anthropos. Afta einai pagkosmia fainomena kai distixws pananthropina, oso panathropino einai kai to apanthropo. (kai pistepse me einai).
Apla eptetrepse mou kai mena na provlimatizomai otan paratirw to xrono kai tin entasi kai ti sixnotita tetoiwn "apokaliptiriwn".
Idiws to xrono.

(pou potziei?)

Anef_Oriwn είπε...

Dok.,

Όλως παραδόξως ακόμα μια φορά τυγχάνει να συμφωνώ (τουλάχιστον σε γενικές γραμμές) μ’ αυτά που γράφεις!

Όμως (υποκειμενικά) να παρατηρήσω ότι για “… to xrono kai tin entasi kai ti sixnotita tetoiwn "apokaliptiriwn" …”, κάπου έχεις λάθος. Πάντοτε (τουλάχιστον εδώ και κάμποσα χρόνια) έμπαινε το ζήτημα αποκατάστασης των δολοφονηθέντων, για τα πολιτικά τους φρονήματα Αριστερών, αλλά οι όλες προσπάθειες προσέκρουαν σε ώτα μη ακουόντων. Πιθανόν τελευταία το θέμα να μπαίνει πιο επιτακτικά γιατί ΜΟΝΟ η παρούσα κυβέρνηση μπορεί να βάλει το μαχαίρι στον κόκκαλο να δώσει λύσει!

Πέραν τούτου είχε καταντήσει ενοχλητική η στάση των πάσης φύσεως Συνδέσμων Αγωνιστών. Η παχυδερμία, ο δογματισμός και η απροθυμία τους να αγγίξουν αυτό το θέμα καθώς υπερβολή τους στην μονοπώληση των αγώνων τούτου του τόπου. Γενικά τους φοβίζει η απομυθοποίηση του “αγωνιστικού” προφίλ που δημιούργησαν και συντήρησαν για τόσα χρόνια καθώς και η παράλληλη απώλεια κεκτημένων ωφελημάτων (βλέπε ρουσφετιών ή μεροληπτικής μεταχείρισης).

Με το “(pou potziei?)”, εν εκαταλάβα τι εννοείς; Για ποιο “potziei”, ρωτάς;

Anef_Oriwn
Κυριακή 01/06/2008 – 4:23 μ.μ.

dokisisofi είπε...

Κοίτα πως κλείνει το πρώτο σχόλιο και θα καταλάβεις και το "ποτζιεί" του δεύτερου. Πόσο πιο λιανά πια..

(εντάξει ήβρα την)

Ανώνυμος είπε...

Το βιβλίο του Κώστα Σοφοκλεους (Β τόμος) το είδατε; Κυκλοφόρησε πρόσφατα. Αναφερεται στις δολοφονίες αριστερών της περιοδου αυτής.

Phivos Nicolaides είπε...

Θλίψη και οδύνη γι' αυτούς που χάθηκαν άδικα.

χριστάκης χαραλάμπους είπε...

Υπάρχουν τρία ονόματα τα τελευταία συγκεκριμένα τα οποία πέθαναν μετά το τέλος του αγώνα.Οπότε πως το ΑΚΕΛ τα χρεώνει στην ΕΟΚΑ?

Anef_Oriwn είπε...

Βρε (Α)Χριστάκη, πού ΜΆΣ θυμήθηκες και μάλιστα για να αφήσεις σχόλιο σε μια από τις πρώτες ΜΑΣ αναρτήσεις (του 2008); Θυμήθηκες τους παλιούς, καλούς καιρούς του blogging με τις εξυπνοβλακίστικες φασίζουσες παρεμβάσεις ΣΟΥ;

Να πούμε όμως, δυο κουβέντες επί του θέματος που θίγεις:
Κατά τα πρώτα χρόνια της κυπριακής ανεξαρτησίας εν το ΕΟΚΑΐτικο παρακράτος με τα διάφορα καπετανάτα του που κυριαρχούσε κι έβαλε και τες βάσεις για τη δημιουργία του βαθέως κράτους της Δεξιάς, το οποίο ρίζωσε βαθιά στο κυπριακό αστικό κράτος και ζει και βασιλεύει μέχρι σήμερα...
Ποιοι άλλοι, εκτός από τα μέλη της ΕΟΚΑ, κατείχαν εκείνη την εποχή (αρχές της δεκαετίας του ‘60) όπλα και ποιοι ήταν μαθημένοι να βάζουν τις μάσκες και ως μασκοφόροι να τρομοκρατούν κι ακόμα και να σκοτώνουν κόσμο και κυρίως Αριστερούς; Γι’ αυτό, (Α)Χριστάκη, άσε τους εξυπνακισμούς! Όπως παρατηρώ, αν και έχεις βάλει κάποια χρόνια στη ράχη ΣΟΥ (από τότε που έχω να σε δω στα blogs), εντούτοις ΔΕΝ διορθώθηκες ΠΟΣΩΣ!