Παίδες και κορασίδες,
Σας χαιρετώ και πάλι(!) [και μετά
από απουσία ενός σχεδόν μηνός]!!!
Κάνουμε, λοιπόν, κι αυτή την ανάρτηση
στο τσακ, πριν να βγει κι αυτός ο μήνας, ο Φεβράρης, γνωστός κι ως Κουτσοφλέβαρος,
που αν και φέτος, δίσεκτη ούσα η χρόνια, έχει ως γνωστόν, 29 (αντί 28) μέρες και
πριν μπει και ημερολογιακά η Άνοιξη...[Καιρικά
ήταν σχεδόν καλοκαίρι σήμερα]...
Είχα διάφορα κατά νουν να γράψω,
κυρίως πολιτικοκοινωνικά [όπως ας πούμεν, για το προσφυγικό με τους εκατοντάδες
χιλιάδες πρόσφυγες κυρίως από τη Συρία που καταταλαιπωρούν τους καημένους τους ευρωπαίους,
ή/και για τα μασκαραλίκια των νεοφιλελεύθερων κυβερνώντων μας εδώ στην Κύπρο – όπως
ας πούμεν(τε) για το προεκλογικό πυροτέχνημα τους περί μείωσης της θητείας στην
“Εθνική” Φρουρά στους 14 μήνες], αλλά επειδή τρέχω να προλάβω τον χρόνο πριν πλακώσει
ο Μάρτη και δεν καταφέρουμε να έχουμε έστω και μια ανάρτηση για τον Φεβράρη, θα
τ’ αφήσω για τις προσεχείς μέρες...
Θα σας φιλέψω όμως με δυο ανοιξιάτικες
φωτογραφίες που απεικονίζουν ανοιξιάτικες εικόνες...
Αν και λιγοστές οι βροχές φέτος (μεγάλη η αναβροχιά) βοήθησαν να πρασινίσει και ν’ ανθίσει και ολίγο τι τούτος ο γεριμότοπος μας, κυρίως κατά Πάφο μεριά...
Κυκλάμινα στου βράχου τη σχισμάδα
(παρέα με δύο κουρκουτάες)...
και 
Δυο ανθισμένες μυγδαλιές – μια με άσπρα λουλούδια
και μια με ροζ.
Αν και λιγοστές οι βροχές φέτος (μεγάλη η αναβροχιά) βοήθησαν να πρασινίσει και ν’ ανθίσει και ολίγο τι τούτος ο γεριμότοπος μας, κυρίως κατά Πάφο μεριά...
Και θα σας παίξουμε και το τραγούδι
του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους Γιάννη Ρίτσου “Κυκλάμινο”, που τραγουδά ο Γιώργος
Νταλάρας...
“Κυκλάμινο”
Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνευτής: Γιώργος Νταλάρας
Κυκλαδινό κυκλάμινο
στου βράχου τη σχισμάδα
πού βρήκες χρώματα κι ανθείς
πού μίσχο και σαλεύεις
Μέσα στο βράχο σύναξα
το γαίμα στάλα στάλα
μαντήλι ρόδινο έπλεξα
κι ήλιο μαζεύω τώρα.
Άντε γεια και τα λέμε...
Anef_Oriwn
[φωτογραφίζοντας κυκλάμινα
και μυγδαλιές]
Δευτέρα 29 του Φεβράρη του
2016
[γιόρταζαν οι Κασσιανοί και οι Κασσιανές σήμερα - μια φορά κι αυτοί κάθε 4 χρόνια!]
[γιόρταζαν οι Κασσιανοί και οι Κασσιανές σήμερα - μια φορά κι αυτοί κάθε 4 χρόνια!]
4 σχόλια:
δεν μου έφκαλεν φωτογραφίες
Aceras,
Είναι πολύ αργή η σύνδεση ΜΟΥ εδώ που είμαι και γι’ αυτό και ο Blogger καθυστέρησε πολύ να κατεβάσει τις φωτογραφίες στο κείμενο…
Τούτες οι "φυσιοδύφικες" οι αναρτήσεις σου εν ούλλα τα ριάλια ("όλα τα λεφτά" που λεν οι εν Χριστώ αδερφοί εξ Ελλάδος). Έπρεπεν να βάλεις τζιαι κανένα φρούτον ή έδεσμαν της εποχής, κανέναν έθιμον κλπ.
Woofis,
Όπως ήδη έχω πει στο κείμενο ΜΟΥ πιο πάνω, η ανάρτηση αυτή ετοιμάστηκε στα γρήγορα και στα βιαστικά [για να την ανεβάσω πριν φύγει ο Φεβράρης, ούτως ώστε να έχω μια ανάρτηση και για τον μήνα αυτό], γι’ αυτό κι έχει σίγουρα αδυναμίες και ελλείψεις...
Να αναφέρω χαρακτηριστικά ότι έχω και φωτογραφίες από ένα ολοπράσινο κάμπο κι από ανθισμένες λαψάνες, ραshά (σπαλαθκιές), μαυρομμάτες (λαλέδες), σπουρτούλλες (των οποίων οι ανθοί αναδύουν μιαν αψή μυρωδιά]...
[Να σημειώσω ότι την περασμένη Κυριακή πραγματοποιήθηκε στο Λιμνάτι η καθιερωμένη πλέον Γιορτή της Ανθισμένης Αμυγδαλιάς που διοργανώνουν οι κοινότητες της Κοιλάδας του Κούρρη – Ξυλούρικου]...
Φρούτα εποχής δεν υπάρχουν. Τα μόνα που βρίσκεις σε αφθονία είναι τα πορτοκάλια, ενώ υπάρχουν ακόμα λίγα μαντορίνια του Αρακαπά... Αναμένεται όμως σύντομα (μέσα στον Απρίλη) να κάνουν την εμφάνιση τους τα μέσπιλα...
Όμως μπόλικα είναι τα εδέσματα (οι μεζέδες) της εποχής... Προχτές Δευτέρα το βράδυ ήμουν κάπου καλεσμένος (σε φιλικότατο σπίτι) και είχε αγρέλια με αυγά, μανιτάρια της αναδρίκας (ή βανούκας) και στα κάρβουνα κι αλλά με κρεμμύδι, πέρτικους ξυδκιά (στιφαδο), χαλλούμι χωρκάτικο της κουέλλας στα κάρβουνα... Αυτήν την εποχή κάποιος βρίσκει και τσακρίθκια (ή στρουφούθκια), καφκαρούες καθώς τζιαι τζιήκλες και πούλλες του κολοκασσιού... Καλήν όρεξη Woofis!
Όσο αφορά τα έθιμα της εποχής προ των πυλών είναι το Καρναβάλι – αύριο είναι η Τσικνοπέμπτη. Να ‘βαζα, λες και καμιά πικάντικη φωτογραφία από το Καρναβάλι το Ρίο;
Κατά τ’ άλλα αγαπητέ φίλε χιλιάδες πρόσφυγες (από εμπόλεμες περιοχές και κυρίως από τη Συρία) συνωθούνται στην Ελλάδα (κυρίως στη Μυτιλήνη και στην Ειδομένη, στα σύνορα με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας), μετατρέποντας τη χώρα σε μι τεράστια χωματερή ψυχών...
Δημοσίευση σχολίου