Ανάρτηση 183/2013 [προγραμματισμένη, μακροσκελής, επίκαιρη, φιλοσοφημένη, απολογισμική και μάλλον και η τελευταία του 2013] – Σκόρπιες σκέψεις, συνειρμοί και φιλοσοφίες για τις γιορτές, τη χρονιά που φεύγει και την επικαιρότητα...

Παίδες και Κορασίδες,

Shαιρετούμεν(τε)!

Και καλώς εισήλθατε [για μια ακόμα φορά] στο Blog ΜΟΥ! Άλλοι, [προφανώς και οι πιο πολλοί], θα το κάνατε από κεκτημένη συνήθεια και πιθανότατα και ενδιαφέρον ή/και περιέργεια για να δείτε τί γράφω και σήμερα, κάποιοι άλλοι όμως, ίσως γιατί είδατε φως και είπατε να μπείτε για να ρίξετε μια ματιά. Εξ άλλου δεν κοστίζει και τίποτε! Ελεύθερη και δωρεάν είν’ η πρόσβαση και η περιδιάβαση, φτάνει να μην βρίζετε και να μην χυδαιολογείτε...    

Κι επειδή είναι και γιορτάρες μέρες, εν πρώτοις κι ανεξαρτήτως του αν τόσο οι μουσαφίρηδες ΜΑΣ [εδώ στο Blog] όσο κι ΕΜΕΙΣ [οι Blogοδεσπότες] πιστεύουν/πιστεύουμε σε Θεούς, Χριστούς, Αγίους και Παναγίες ή σε Γεννήσεις, Αναστάσεις και άλλα πράματα και θάματα, να ευχηθούμε σ’ ΟΛΟΥΣ [τους προαναφερόμενους],

Χρόνια Πολλά τζιαι Καλά, 

Όμορφα και χαρούμενα να περνάτε [έστω και σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς των καπιταλιστικών κρίσεων και των νεοφιλελεύθερων τροϊκανών και αναστασιαδικών μνημονίων], 

Τζι’ εν τέλει, Ό,τι ποθείτε να το πάθετε!

Η αλήθεια είναι ότι οι ευχές «να ‘ναι ΟΛΟΣ ο κόσμος καλά» και «να περνά ΟΛΟΣ ο κόσμος όμορφα κι ωραία», είναι εξωπραγματικές και ουτοπικές ενώ κάποιες, όπως το «να ΣΑΣ έχει ο Θεός καλά», εμπίπτουν και στη σφαίρα της μεταφυσικής. [Αλήθεια όμως, γιατί να μην μας ΕΧΕΙ καλά;]... Πέραν τούτου,  να σημειώσω ότι οι ευχές [κυρίως αναλόγως του ποιος τις εκφράζει] εμπεριέχουν πίσω από τα ωραία λόγια με τα οποία διανθίζονται και κάμποσο στρουθοκαμηλισμό, ίσως και εθελοτυφλία, αλλά [θα τολμήσω να πω] και υποκρισία. Κι αυτό μπορεί να γίνεται, είτε συνειδητά [ως εκ της θέσεως τους, κάποιοι σαφώς και ΜΑΣ κοροϊδεύουν], είτε γιατί ζώντας στον μικρόκοσμο μας, αδυνατούν να δούν τα κακά, τα στραβά και τ’ άδικα του αγγελικά πλασμένου καπιταλιστικού μας κόσμου...

Κι όντως δεν είναι λίγα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, τόσο εδώ στον τόπο μας, όσο και στην γειτονιά μας ή στον κόσμο ευρύτερα. 

Λόγου χάριν [για να σημειώσουμε και μερικά γεγονότα],
1.  Μόλις σήμερα σημειώθηκε πολύνεκρη έκρηξη σε σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης Volgograd [παλιά, πριν αποκηρύξουνε τον Στάλιν τη λέγανε Stalingrad] στη νότια Ρωσία, κοντά στην ασταθή περιοχή του Βορείου Καυκάσου. Αποτέλεσμα της έκρηξης ήταν τουλάχιστον 15 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους, ενώ αρκετοί άλλοι [τουλάχιστον 50] είναι οι τραυματίες. Και η λίστα των θυμάτων συνεχώς αυξάνεται. Όλα ξεκίνησαν όταν γυναίκα καμικάζι [προφανώς από τις λεγόμενες “μαύρες χήρες”, τις μουσουλμάνες γυναίκες που μάχονται για την αυτονόμηση των περιοχών τους από τη Ρωσσία] πυροδότησε στον σταθμό τα εκρηκτικά με τα οποία ήταν ζωσμένη... Οι ισλαμιστές τρομοκράτες [θα πουν κάποιοι] ΔΕΝ ησυχάζουν ούτε τις γιορτινές αυτές μέρες... Μα τι περιμένετε θα πουν, αφού ΔΕΝ είναι χριστιανοί, αλλά “βρωμότουρτζιοι”!  

2.  Μια όμως τζι’  αναφερθήκαμε γενικώς στους “βρωμότουρκους”, ας πάμε και στους πραγματικούς τούρκους, αυτούς της γειτονικής μας Τουρκίας, η οποία εδώ και καμιά δεκαπενταριά μέρες συγκλονίζεται από αποκαλύψεις σκανδάλων και συλλήψεις στελεχών της Κυβέρνησης Ερντογάν, αλλά και ξηλώματα [από τον Ερντογάν] της ηγεσίας της Αστυνομίας... Χρόνο δεν έχουμε να κάνουμε ανάλυση της κατάστασης στην Τουρκία, θα ΣΑΣ παραπέμψουμε όμως ΕΔΩ, σε μιαν ανάλυση του τουρκολόγου Νίκου Μούδουρου. Εμείς απλώς να σημειώσουμε ότι δεν έχουμε κανένα λόγο να επιχαίρουμε για τα χάλια των γειτόνων μας Τούρκων, ούτε ως (ελληνο)Κύπριοι, αλλά ούτε κάποιοι ως Έλληνες. Τα δικά μας να δούμε και να αναφωνήσουμε για μιαν ακόμα φορά ότι τα σκάνδαλα διαφθοράς και λαδωμάτων αποτελούν εγγενή γνωρίσματα του καπιταλισμού. Τώρα θα μου βγείτε από δεξιά και θα μου πείτε ότι και στον τότε “υπαρκτό σοσιαλισμό” δεν ήταν και καλύτερα τα πράματα. Κι εκεί υπήρχαν σκάνδαλα. Οκκέι, όμως αυτό το ζήτημα θα το συζητήσω σε βάθος προσεχώς και σε συνδυασμό μ’ ένα κείμενο και μια σχετικά αναφορά του Χρήστου Αρβανίτη που είδα σήμερα στα “Αποκόμματα” στον “Φιλελεύθερο”... Για την ώρα θα ΣΑΣ παραπέμψω για μιαν πρώτη γεύση στην τελευταία ανάρτηση της Disdaimonaς. 

3. Λίγα λόγια [πιο πολύ με κριτική διάθεση] θα ‘θελα να γράψω και για τον Νέλσον Μαντέλα με αφορμή τον θάνατο του στις 5 του Δεκέμβρη. Όμως νοιώθω ότι θα μακρηγορήσω, γι’ αυτό και θα τ’ αφήσω για ευθετότερο χρόνο, έστω κι αν αυτό γίνει ετεροχρονισμένα... Για την ώρα ρίξτε μια-δυο ματιές σ’ ένα σχετικό κείμενο του Νέου...     

4. Και τώρα πάμε και σε ολίγα τινά από την μακαρία νήσο Κύπρο ΜΑΣ, την νήσο των “Αγίων” [Τραπεζών]... Τα πράματα συνεχίζουν κι εδώ να ΜΗΝ πάνε καλά, ΚΑΘΟΛΟΥ καλά! Παρά τις [τότε] προεκλογικές υποσχέσεις του Προέδρου για «άνοιξη» και για πρασίνισα της «καμένης γης» μας, εξακολουθούμε να βρισκόμαστε σε καταχείμωνο. Πέραν του ότι τις τελευταίες μια - δύο μέρες ενέσκηψε καιρός χειμωνιάτικος [κυριολεκτικά], με βροχές, βροντές, αστραπές, χιόνια, χαλάζι και πολλύν κρύο, από την άλλη η οικονομική βαρυχειμωνιά καλά κρατεί με την καπιταλιστική οικονομία σε κρίση, αλλά και παράκρουση και τον Αναστασιάδη Πρόεδρο και τους Τροϊκανούς Υπερπροέδρους. [Πάντως, για το κρύο που προαναφέραμε, να πούμεν ότι αν στο σπίτι έχετε και λίγη θέρμανση για να ζεσταίνεστε, πολύ καλύτερα θα είναι τα πράματα. Διαφορετικά, καθότι κρύο, καιρός για δυο: Δυο κλάτσες, δυο βρακιά, δυο φανέλλες!]...

Κατά τ’ άλλα, στην χώρα ΜΑΣ, στην χώρα αυτή της τερατσιάς και της ελιάς, της πατάτας τζιαι του ροβκιού, 
-   Οι συνομιλίες για το κυπριακό δεν λένε να ξεκινήσουν [κόλλησαν στην προετοιμασία του κοινού ανακοινωθέντος και στις ουκ ολίγες διαφορές που φυσιολογικά ξαναβγήκαν στην επιφάνεια αφού και οι δύο πλευρές πήραν τα πράματα από την αρχή. Άραγε γιατί δεν κάμνει τζιαι καμιά τολμηρή δκιαshελλιάν [βήμα] ο Νίκαρος; Ίντα λαλείς παλιοκουμπάρε Strovolioti τωρά, οξά εν της παπαθκιάς τα ξύλα;

-  Όμως δεν είναι μόνο στο κυπριακό που τα βρήκε σκούρα το Νικούιν... Εδώ τζιαι κάποιες μέρες τζιοιλιοπονούν εκεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο [ακόμα τζιαι στο Τρόοδος εκάμαν συνεδρία] για το ποιους εν να βάλουν στα Διοικητικά Συμβούλια των Ημικρατικών Οργανισμών... Μάλιστα το ΔΗΚΟ και το ΕΥΡΩΚΟ εδώσαν και λίστες με ονόματα. [Ο ΔΗΣΥ προφανώς εψιθύρισεν τα εκλεκτά ονόματα των εκλεκτών του δια στόματος Φούλλη στο δεξί αφτίν του Προέδρου]... Κάπου 800(!!!) τόσα ονόματα, είπαν, πως δόθηκαν στον Πρόεδρο. Μα εν νεν το Νικούιν που εδεσμέφκετουν τζι’ ελάλεν ότι τα νέα Διοικητικά Συμβούλια δεν θα έχουν κομματικό χρώμα; Πάλε, gamoto, έκλωσεν που τες δεσμεύσεις και υποσχέσεις του; Κι είναι κι άγιες και γιορτινές μέρες! Δεν το τύπτει η χριστιανική του συνείδηση και το “Φάντασμα/Πνεύμα των Χριστουγέννων”; Νομίζουμε πως πρέπει να επισκεφτεί τον Αρχιεπίσκοπο [που θα ‘ναι κι ο πνευματικός του!] για να ρίξει ΚΑΜΙΑ εξομολόγηση... [Σε προσεχή ανάρτηση μας -με τον Νέο Χρόνο- θα παραθέσουμε καμιά δεκαριά από τα (ψευτο)«Δεσμεύομαι» του Προέδρου. Απλώς να υπενθυμίσουμε ότι είχε υποσχεθεί στους εργαζόμενους στους Ημικρατικούς “Ιδιωτικοποιήσεις yok”. Κι ο Τρυφωνίδης της CYTAς και του ΔΗΚΟ απόψε στο “Sigma” μιλούσε για αναδιοργάνωση των Ημικρατικών κι ότι δεν θα δεχθούν Ιδιωτικοποιήσεις. Πάλαι περιπαίζουν τον κόσμο!]...

-   Αλλά μια και αναφερθήκαμε πιο πάνω [έστω και ακροθιγώς] στη «χριστιανική συνείδηση» και [επίσης] μια κι αυτές τις μέρες πάει σύννεφο και η φιλολογία για αγάπη και προσφορά, να θυμίσουμε [κυρίως τους εν Χριστώ αδερφούς] πως η Υπηρεσία Μετανάστευσης και η ελληνοχριστιανή προϊστάμενη της [που σίγουρα αυτές μέρες, ως καλή χριστιανή, θα εκκλησιάστηκε κιόλας] ΜΑΣ προστάτευσε ως λαό από μια μιαρή οικογένεια ανήθικων, αλλόθρησκων κι αμαρτωλών μεταναστών.  Την Κυριακή 15 του μηνός παίχτηκε στο Αεροδρόμιο Λάρνακας η τελευταία πράξη του ενός δράματος με αλλοδαπούς μετανάστες, το οποίο που ξεκίνησε εδώ και μήνες στον τόπο μας. Ένα ζευγάρι, με τον άντρα από το Πακιστάν και τη γυναίκα από τη Βουλγαρία κατηγορήθηκε για εικονικό γάμο. Οι δύο όμως υποστήριξαν από την αρχή ότι ο γάμος τους, τον Νοέμβριο 2009, είναι γνήσιος. Μετά το γάμο τους απόκτησαν κι ένα κοριτσάκι που γεννήθηκε μάλιστα στην Κύπρο. Τον περασμένο Αύγουστο η χριστιανή [όπως είπαμε]  προϊσταμένη της Υπηρεσίας Αλλοδαπών αποφάνθηκε ότι ο γάμος είναι εικονικός και έστειλε τους δύο γονείς στα κρατητήρια αφήνοντας το παιδάκι στους 5 δρόμους. Και στις 15 του Δεκέμβρη επιτέλους το σωθήκαμε από την επικίνδυνη οικογένεια. Η μητέρα και το κοριτσάκι απελάθηκαν στην Βουλγαρία και ο πατέρας στο Πακιστάν. Τους χώρισαν και ησύχασαν. Κι αμέριμνοι και ξέγνοιαστοι γιόρτασαν και τα Χριστούγεννα τους! ΑΣΙΧΤΙΡ ρε, τζιαι όπως την εκαταντήσετε, «γαμώ την πίστην σας», [που λαλεί τζι’ ο Aceras… 

- Εγκρίθηκε, όμως, από τη πλειοψηφία της Βουλής [δηλ. από του βουλευτές του ΔΗΣΥ, του ΔΗΚΟ και του ΕΥΡΩΚΟ] ο φετινός [μνημονιακός και με πολλές περικοπές] προϋπολογισμός. Διερωτούμαι όμως, πώς και μετά που τόσα πετσοκόμματα σε μισθούς, συντάξεις, ωφελήματα και επιδόματα, περιορισμούς στα αναπτυξιακά έργα και μειώσεις των κοντυλιών για την Παιδεία και την Υγεία, γιατί ο προϋπολογισμός ήταν ελλειμματικός... Δεν θα τους κάμει τέττε η Τρόικα; 

-   Επιτέλους βρέθηκε κι ένας διαιτητής που τόλμησε [μετά από ένα ολόκληρο γύρο] να δώσει πέναλτι υπέρ της η “Ομόνοιας” και μάλιστα σε βάρος κυβερνητικής ομάδας [της προσφυγικής  “Ανορθώσεως” Αμμοχώστου]... Τον καημένο τον διαιτητή, τί έχει να τραβήξει! Δεν τον βλέπω να ξαναδιαιτητεύει ματς για  το υπόλοιπο του Πρωταθλήματος. Παρεμπιπτόντως ακούσατε ότι το φετινό Πρωτάθλημα οι φωστήρες της ΚΟΠ το ονόμασαν Πρωτάθλημα “Γλαύκος Κληρίδης”;  Ε, ρε πλακές, αν τελικά [χαλάσει το “συναγερμικό” σύμπαν και] το πιάσει η “ΟΜΌΝΟΙΑ”!

-   Για τον Αθυρόστομο Αρχιεπίσκοπο Ττόμη Ββου ΔΕΝ θα γράψω κάτι, παρ’ όλο που συνεχώς ΜΑΣ δίνει αφορμές και δεν ΜΑΣ αφήνει ν’ αγιάσουμε. [Ούτε ο διάολος στο βρακί μας να ‘τανε!]... Θα σημειώσω μόνο αυτό που είπε στο χριστεπώνυμο ποίμνιο του στην χριστουγεννιάτικη εγκύκλιο του: «Κι ένα μέρος του λαού μας, ως μη ώφειλε, απέκαμε στα μισά του δρόμου και συντάσσεται με την κατοχική δύναμη, φτάνοντας σε πράξεις έσχατης προδοσίας, ξεπουλώντας στον κατακτητή τις κατεχόμενες περιουσίες του»... ΕΓΩ, όμως, ο άσεβης θα διερωτηθώ, το επικείμενο ξεπούλημα της περιουσίας ΜΟΥ [τώρα που απέκαμα] στις [Ιερές για τον Καπιταλισμό] Τράπεζες, τι να ‘ναι; “Εθνική” επιταγή για τη σωτηρία της Πατρίδας;   

****************************************

Φτάνει όμως, με την καταθλιπτική και ίσως κι ανιαρή [για κάποιους τέτοιες μέρες], παράθεση θλιβερών γεγονότων από τη επικαιρότητα... Εξ άλλου, δεν θέλω να ΣΑΣ χαλάσω [περαιτέρω] και τη γιορταστική και χαρούμενη διάθεση με την οποία ετοιμάζεστε να υποδεχτείτε το 2014...

Κλείνοντας να σημειώσω ότι, κατά που θωρώ [και διαισθάνομαι] αυτή μου ανάρτηση, θα ‘ναι και η τελευταία για το 2013. Δεν με βλέπω να ετοιμάζω άλλη. Αρκετές [183(!!!) με τη σημερινή] έκαμα για φέτος! [Θα δούμε για νέες αναρτήσεις με τη νέα χρονιά, αν δεν πάμε γι’ άλλα]...

Άνεργος κι άεργος ως κατά τους πιο πολλούς μήνες της φετινής χρονιάς [που μας αποχαιρετά εντός των ημερών] είχα μπόλικο χρόνο στη διάθεση μου για συγγραφική δραστηριότητα. Και υπήρξα όντως παραγωγικός. Εκατόν ογδόντα και τρεις (183) αναρτήσεις [συνοδευόμενες από κάπου 1900(!) σχόλια] δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ λίγη δουλειά [στην ουσία είναι αριθμός που αποτελεί ρεκόρ από ιδρύσεως του Blog!], χώρια ένα σωρό ημιτελή συγγράμματα ή απλές σημειώσεις, με σκέψεις και ιδέες που εμπνεόταν και γεννούσε το [θηλυκό] μυαλό μου. Τα κατέγραφα ατάκτως εδώ κι εκεί και συνήθως με ορνιθοσκαλίσματα, ενίοτε και καθώς οδηγούσα γιατί προφανώς μετά θα τα ξεχνούσα. Όσες από τις σημειώσεις ή τα πρόχειρα πονήματα μου δεν τα επεξεργάστηκα και δεν τα μετέτρεψα σε ολοκληρωμένα κείμενα [με σκοπό, κυρίως, να τα αναρτήσω εδώ στο Blog ΜΟΥ], τούτα κείνται ακατάστατα σε κόλλες, δεφτέρια και κιτάπια. Άγνωστο το μέλλον και η τελική κατάληξη τους. [Κάποτε δυσκολεύομαι κι ΕΓΩ να τα διαβάσω]... 

Τέτοιες εποχές πιο παλιά όταν τα οικονομικά της Οικογένειας ήταν ανθηρά συνήθιζα να αφιερώνω ένα κοντύλι της τάξεως των 150-180 ευρώ για την αγορά βιβλίων. Μερικά ήταν για δώρα συνήθως σε παιδιά, αλλά τα πιο πολλά ήταν για την πάρτη ΜΟΥ. Τα εντόπιζα από πριν και περίμενα τις Γιορτές για να τ’ αγοράσω για να μην ΜΟΥ φωνάζουν ότι ξοδεύομαι εκτός εποχής. Τα ‘κανα δώρο στον Εαυτό ΜΟΥ! Πέρσι το κοντύλι αυτό περιορίστηκε κατά πολύ, ενώ για φέτος δεν βλέπω να διαθέτω πάνω από 15-20 ευρωπουλλάκια.  Σήμερα στον “Πολίτη”, στη σελίδα του “Θουκύ” [που λέγεται ότι γράφεται από τον Διονύση Διονυσίου] προτείνονταν στους αναγνώστες της εφημερίδας και κάποια βιβλία. Πρώτο και καλύτερο το “Τουρκοκύπριοι – από το περιθώριο σον συνεταιρισμό (1923-1960)”, του Σώτου Κτωρή, το οποίο είχα στα υπ’ όψη μου για ν’ αγοράσω. Ξέρετε όμως πόσα είναι η τιμή του σε βιβλιοπωλείο όπου το έψαξα; 43(!) ολόκληρα ευρώ [χωρίς έκπτωση]!  Μα εν σοβαροί, συγγραφέας και εκδότες; Ένα άλλο βιβλίο που είχα σημειώσει για να πάρω είναι την [αυτοβιογραφική] “Οδύσσεια” του Γιώργου Βασίλειου. Αλλά κι αυτό τιμάται καμιά 30ρια ευρώ! Φέτος μάλλον θα τη βγάλουμε χωρίς νέα  βιβλία. Ή μάλλον θα πάω να πάρω το “Υλισμός και εμπειριοκριτισμός”  του Λένιν...

Αυτά, λοιπόν, σ’ αυτήν την [μάλλον] τελευταία για φέτος ανάρτηση μου. Θα τα πούμε από χρόνου, με Υγεία...

Anef_Oriwn

[καλά κι όμορφα να υποδεχτούμε τη Νέα Χρονιά˙ και δύναμη πολλή κι αντοχές γερές γιατί θα μας χρειαστούν στους αγώνες που έπονται, κατά το 2014!]

Κυριακή 29/12/2013