Ανάρτηση 180/2013 [επίκαιρη, Irish, οικονομικο-πολιτική, αντι-μνημονιακή και εξ αναδημοσιεύσεως] – Ένα άρθρο του Κώστα Χριστοδουλίδη για τη (δήθεν) έξοδο της Ιρλανδίας από τα μνημόνια...

Εισαγωγικά:

Η Ιρλανδία είναι η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που βγήκε από το Μνημόνιο, όπως διατυμπανίζουν εδώ και μερικές μέρες, εν χορδαίς [ή μήπως και εν πορδαίς -δεν είμαι σίγουρος] και οργάνοις, κάποιοι κολαούζοι της Τρόικας. Κι έτσι “βγήκε” [ξανά] και στις αγορές. Άλλοι όμως, λένε πως η λιτότητα παραμένει και “καλά” κρατεί! Τ’ άκουσα [τα καλά νέα] κι εγώ χτες, νομίζω κατά τη συζήτηση των προϋπολογισμών στη Βουλή ΜΑΣ! [Δεν θυμάμαι από ποιον ποιους˙ το πιο πιθανόν από τον Χαρούλη, τον Υπουργό των Οικονομικών ΜΑΣ. Μέσα στην τρελή χαρά αυτό το πιδί –όνομα και πράμα, που λέει κι λόγος! Περάσαμε τα δύσκολα, είπε και πάμε ολοταχώς για καλύτερες μέρες; Μάλλον «την κότσσιηνην Πέφτην»! Άστε που δεν διευκρίνισε για ποιους και για πόσους ήρθαν έρχονται τα καλύτερα]

Γι’ αυτό, λοιπόν, και σήμερα, λοιπόν, που “έπεσα” πάνω σ’ ενα σχετικό με την Ιρλανδέζικη κρίση άρθρο του Κώστα Χριστοδουλίδη [ενός νεώτερου ΑΚΕΛικού στελέχους] σκέφτηκα [κι ακολούθως αποφάσισα] να ΣΑΣ το παραθέσω [προς γνώση και επιμόρφωση] πιο κάτω... 

Σε [δικά ΜΟΥ] σχόλια ΔΕΝ θα προβώ [για την ώρα]...

*******************************

Ιρλανδία και Κύπρος, μαθήματα από το μέλλον

[του Κώστα Χριστοδουλίδη, μέλους της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ και του Γραφείου Διεθνών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Κόμματος, “Σημερινή” 18/12/2013 – link: http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/585788]

{Οι υπογραμμίσεις και επιχρωματώσεις είναι δικές μου. Επίσης δικά μου είναι και τα σχόλια και τα ερωτήματα με κόκκινο χρήμα μέσα στις αγκύλες}…

Η Κύπρος βρίσκεται σε Μνημόνιο, και η Κυβέρνηση απαιτεί και εφαρμόζει πιστή τήρηση του Μνημονίου. Υπόσχεται τον παράδεισο. Τι δείχνει το υπόδειγμα [ερώτημα αντιγραφέα: μήπως παράδειγμα θέλει να πει;] της Ιρλανδίας, η οποία «εξέρχεται» επίσημα από το Μνημονιακό Πρόγραμμα που εκπνέει; Ο ιρλανδικός λαός βομβαρδίζεται κυριολεκτικά από τη μυθολογία της εξόδου από το Μνημόνιο με την Τρόικα. Και όχι μόνο οι Ιρλανδοί, αφού την επιτυχία της εκπνοής του Μνημονίου στη χώρα των Κελτών θα ακολουθήσει ένας συρφετός προπαγάνδας, για την αποσιώπηση των προβλημάτων στους λαούς από τα Μνημόνια, που επιβάλλουν τα κυρίαρχα συμφέροντα. [Σημείωση ΕΜΟΥ του Ιστολόγου: Ήδη ΜΑΣ το σερβίρουν ως ακατέργαστη τροφή εδώ στην Κύπρο, με σκοπό μάλιστα να την καταπιούμε αμάσητη!]... Μήπως οι κοινωνικές συνέπειες που έχει υποστεί ο ιρλανδικός λαός αντισταθμίζονται από την είσοδο της Ιρλανδίας στις λεγόμενες αγορές; Με λίγα λόγια, το Μνημόνιο άξιζε τον κόπο; Είναι τα πράγματα έτσι όπως ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός Έντα Κένι είπε, ότι δηλαδή «αποκαταστάθηκε το καλό όνομα και η αξιοπιστία της Ιρλανδίας»; Ας μελετήσουμε την κατάσταση.

Η κατάσταση

1. Ο ιρλανδικός λαός πλήρωσε 64 δισεκατομμύρια ευρώ για να σώσει εκείνους που τον βούλιαξαν στην κρίση, τις Τράπεζες. Οι Τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ιρλανδία, συνδεδεμένες από τη μια με τα λεγόμενα τοξικά προϊόντα και υπερφορτωμένες ανοίγματα δανείων που θα απέφεραν κέρδη, και από την άλλη με τη φούσκα της ακίνητης περιουσίας, πρέπει μέχρι την επόμενη χρονιά να βρουν τρόπο να ανακτήσουν ακόμα μεγαλύτερα κεφάλαια. Πώς θα το επιτύχουν αυτό, αν όχι με τις ίδιες συνταγές συσσώρευσης κεφαλαίου, που οδήγησαν στην οξυμμένη κρίση; Επιπρόσθετα, 17% των ενυπόθηκων δανείων είναι μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Θα αντέξουν οι Τράπεζες χωρίς κατασχέσεις κατοικιών και ακινήτων;

2. Όπως παραδέχτηκε ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός, πριν από τρία χρόνια και για κάθε εβδομάδα, χάνονταν 1600 θέσεις εργασίας. Η Ιρλανδία είναι στην κορυφή της λίστας κατ’ αναλογία με τον μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων, που προ του φάσματος της λιμοκτονίας λόγω ανεργίας, μεταναστεύουν. Έχασε 125.000 από το χρυσό της απόθεμα, τους νέους.

3. Με οκτώ μνημονιακούς προϋπολογισμούς στην πλάτη του ιρλανδικού λαού, το 40% των πόρων που μεταβιβάζονται σε πολιτική στήριξης των ευάλωτων ομάδων χάθηκε. Το 29,4% του πληθυσμού της χώρας ανήκουν πλέον στην τάξη των φτωχών, με βάση τις στατιστικές της Ε.Ε. Πρόκειται για έναν από τους πιο αρνητικούς δείκτες σε όλη την Ευρωζώνη. Οι Ιρλανδοί σήμερα είναι ο λαός με τους περισσότερους ανθρώπους κάτω από το όριο της φτώχιας στην Ευρωζώνη, με την εξαίρεση της Ελλάδας. Η σκληρή λιτότητα, που εφαρμόζει η κυβέρνηση των Ιρλανδών στα χρόνια της Τρόικας, λαμβάνει δραματικές διαστάσεις ειδικά για τους ανέργους, αφού μειώνεται κατά τρεις μήνες το δικαίωμα για ανεργιακό επίδομα σε ορισμένες κατηγορίες, ανάλογα με τις συνεισφορές. Η αντίφαση είναι οφθαλμοφανής. Μια πολιτική που προκαλεί τη μεγάλη ανεργία, στο τέλος «πληρώνει» τους ανέργους περικόπτοντας επιπλέον δικαιώματα.

4. Στην Ιρλανδία δημιουργήθηκε ένα πρόγραμμα εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών, με προμετωπίδα τη μείωση των κρατικών δαπανών. Περικόπηκαν 7 δις ευρώ από μειώσεις μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών, πέραν της μείωσης λειτουργικών εξόδων. Η πολιτική λιτότητας περιλάμβανε τσεκούρι στα έργα ανάπτυξης κατά 3 δις ευρώ. Επιβλήθηκαν φορολογίες της τάξης των 5 δις ευρώ, που περιλαμβάνουν φόρο ενέργειας, ακίνητης ιδιοκτησίας, ΦΠΑ. Αυτά τα μέτρα έχουν γίνει νόμος και παρακαταθήκη των μνημονιακών πολιτικών για τις επόμενες δεκαετίες. [Τους ακολουθούμε κατά πόδας!]

5. Για το 2014 και το 2015, με βάση το Μνημόνιο, η Ιρλανδία οφείλει να περικόψει 5,1 δις για να εξυγιάνει περαιτέρω τα δημόσια οικονομικά της. Φεύγει η Τρόικα, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο εικονικά. Επιπλέον, για να μπορεί να ισχυρίζεται η Ιρλανδία, όχι ότι είναι ανεξάρτητο κράτος, αλλά ότι η Ε.Ε.-ΔΝΤ την αντιμετωπίζουν με τα ίδια δικαιώματα όπως τα άλλα κράτη, πρέπει να αποπληρώσει το 75% του χρέους της. Αυτό αναλογεί σε περίπου 65 δις ευρώ, παραπέμποντας εμφανώς σε μια καινούρια γενιά που θα χρεωθεί τα βάρη των Τραπεζών. Μέχρι τότε, η κυριαρχία της χώρας θα συνεχίζει να είναι νοθευμένη από τους πιστωτές της.

Τα συμπεράσματα

Τα συμπεράσματα από μια τεκμηριωμένη και νηφάλια ανάλυση δείχνουν ότι χάνονται γενεές του ιρλανδικού λαού από την επιβολή οξύτατων νεοφιλελεύθερων μέτρων κατά τη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης, με αφορμή τη διάσωση του τραπεζικού συστήματος. Αυτό το άρθρο δεν πραγματεύεται καν τις ευέλικτες συνθήκες εργασίας που εφαρμόστηκαν με επιπτώσεις στο εργατικό δίκαιο της χώρας. Η επιβολή όμως ενός προωθημένου, αντιλαϊκού Μνημονίου, από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, δεν τελειώνει με την έξοδο της Ιρλανδίας από το Πρόγραμμα. Αντίθετα, τώρα μια καινούρια περίοδος αντιλαϊκών μέτρων ξεκινά, με τις ίδιες εξαμηνιαίες, πλέον, παρακολουθήσεις από τους διεθνείς επιτηρητές. Οι παραλληλισμοί με την Κύπρο εύκολα μπορούν να γίνουν… δεν μπορούμε να πούμε ότι το σενάριο της Ιρλανδίας είναι έργο επιστημονικής φαντασίας για την Κύπρο. Ceteris paribus, [συμπληρωματική επεξήγηση του λατινικού όρου από αντιγραφέα: κρατώντας όλα τα άλλα σταθερά] έστω όλα μένουν σταθερά, στον ίδιο δρόμο οδηγούμαστε.

Anef_Oriwn
[κάποτε, την εποχή των παχέων αγελάδων, ήταν στα πλάνα μου ΚΙ ένα ταξίδι στην Ιρλανδία˙ με τραβούσαν εκείνα τα πράσινα απέραντα λιβάδια της]...

Πέμπτη 19/12/2013