Ανάρτηση 83/2013 [έκτακτη, σύντομη, μουσικο-τραγουδιστική, Παπακωνσταντινική, ταξιδιάρικη, γεωγραφική, προβληματισμένη κι ολίγο τι θλιμμένη, αλλά και Μαϊμού-νικη ] – Μια μουσική ανάσα με το τραγούδι του Παπακωνσταντίνου “Πόρτο Ρίκο”… Κι ένα “Υστερόγραφο” για τον Μαϊμού-να…

Εισαγωγικά:

Μέχρι νεωτέρας [ανάρτησης πάνω σε επίκαιρα πολιτικοοικονομικά ζητήματα] και για αλαλγη και παραστάσεων πάμε για μια μουσικο-τραγουδιστική ανάσα… [Σφίγγουν και οι ζέστες και άρχισε να ΜΑΣ πιάνει και μια βαριεστιμάρα]… Επιλογή ΜΑΣ το ταξιδιάρικο, αλλά με πολλαπλά μηνύματα τραγούδι “Πόρτο Ρίκο”, [γραμμένο το 1994] με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου… Εξαιρετικοί οι στίχοι του Άλκη Αλκαίου, όμως με τράβηξαν ιδιαίτερα και με ώθησαν να κάμω αυτή την ανάρτηση οι πιο κάτω:  

«… τα αφεντικά στον δρόμο τον πετάξανε

τα στίγματα σαν είδαν στο κορμί του

Κι η Σύλβια που με πάθος τον αγάπησε

δεν έλειψε στιγμή απ’ το πλευρό του

ζητώντας με μανία στην αγκάλη του

την κόλαση και τον παράδεισό του»

[Αφιέρωμα μου στον Άλκη Αλκαίο θα βρείτε εδώ, στην ανάρτηση μου με αρ. 159/2012]...

Να σημειώσω ότι το Πόρτο Ρίκο [ή Πουέρτο Ρίκο, που μεταφραζόμενο στα ελληνικά σημαίνει Πλούσιο Λιμάνι] είναι νησί [κυρίως ορεινό] της Κεντρικής Αμερικής στον Ατλαντικό Ωκεανό στην ανατολική περιοχή της Καραϊβικής κι ανατολικά της Δομινικανής Δημοκρατίας. Έχει έκταση 9,104 τ. χλμ. [είναι ελαφρώς μικρότερο από την Κύπρο που έχει έκταση 9,251 τετρ. χιλιόμετρα] και πληθυσμό πέραν των 3,5 εκατομμυρίων -είναι αρκετά πιο πυκνοκατοικημένο από την Κύπρο. [Το ένα τρίτο του πληθυσμού του νησιού είναι μαύροι και μιγάδες]…

Το Πουέρτο Ρίκο και αποτελεί υπερπόντια κτήση των ΗΠΑ. Βρίσκεται υπό την πολιτική και οικονομική κυριαρχία των ΗΠΑ, δηλ. είναι προτεκτοράτο των ΗΠΑ [κι όχι κάτι σαν η 51^η πολιτεία τους]...

Να αναφέρουμε ότι το Πουέρτο Ρίκο έχει πληγεί άσχημα από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Το χρέος του ανέρχεται στα 68 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ η ανεργία υπερβαίνει το 13%

Ακούστε όμως και το τραγούδι…

*********************

Πόρτο Ρίκο

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος

Μουσική: Σταμάτης Μεσημέρης

Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου  

“Φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη

στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι

γιατί όλη την ζωή του την εξόδεψε

παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη

Θυμάμαι σαν παιδί γελούσε και έλεγε

στην σέλα ακροβατώντας ποδηλάτου:

«Τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας

πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του»

Μα ο κόσμος προχωρά χωρίς να μας ρωτά

κλεισμένοι δρόμοι, κλέφτες και αστυνόμοι

αγάπα το κελί σου, του παν, κι ύστερα

έξω πιο μόνος μα γελούσε ακόμη

Μια νύχτα μεθυσμένη παίρνει ανάποδες

ημερολόγια καίει και πτυχία

Το χάραμα μπαρκάρει σε πειρατικό

για της ζωής του την σκηνοθεσία

Αλγέρι, Αλεξάνδρεια, South Africa

στο Άμστερνταμ δυο τέρμινα και κάτι

γλιστρούσαν οι αγάπες μες στα μάτια του

σαν τον αφρό στα δάχτυλα του ναύτη

Στο Πόρτο Ρίκο χρόνια ασυλλόγιστα

και τις καρδιάς του σκόρπισε τα φύλλα

σε υπόγεια σκοτεινά και ύποπτα

λες και έψαχνε το φως μες στην ξεφτίλα

Κάποια ζεστή βραδιά σε ένα μπλουζάδικο

άκουσε να φαλτσάρει η μουσική του

τα αφεντικά στον δρόμο τον πετάξανε

τα στίγματα σαν είδαν στο κορμί του

Κι η Σύλβια που με πάθος τον αγάπησε

δεν έλειψε στιγμή απ’ το πλευρό του

ζητώντας με μανία στην αγκάλη του

την κόλαση και τον παράδεισό του

Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο

και στο στερνό του γράμμα μου ‘χε γράψει:

«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο

και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»

Τα χρόνια έχουν περάσει δε θυμάμαι πια

Ερνέστο τον ελέγανε ή Νίκο;

Κι ακόμα συγχωρείστε με που ξέχασα

αν χάθηκε στο Μετς ή στο Πόρτο Ρίκο

Όσο για μένα είμαι πάντα εδώ

με των ματιών σας την φωτιά σημαία

είναι όμορφα απόψε που ανταμώσαμε

μ’ αρέσει να αρμενίζουμε παρέα”

Anef_Oriwn

[ταξιδεύοντας νοερώς]

Τρίτη 7/5/2013

***************************

Υστερόγραφον: 
[Το πιο κάτω μήνυμα θα εμφανίζεται μέχρι νεωτέρας ενημέρωσης ΣΑΣ, σ’ ΟΛΕΣ τις επόμενες αναρτήσεις ΜΑΣ]…

Δείξτε κατανόηση – Έκκληση 1^η

Παρακαλούμε τους φίλτατους αναγνώστες και τις αγαπητές αναγνώστριες μας, όπως επιδείξουν, εν τη μεγαθυμία τους κατανόηση, συμπάθεια και συμπόνια προς τον κακόμοιρο εκείνο επισκέπτη του Blog μας που υπογράφει καταχρηστικώς και προβοκατόρικα ως Arxiepiskopos -εξ ου και το Μαϊμού-νας… [Κάποτε εμφανίζεται και ως Ανώνυμος κι ενίοτε και μ’ άλλα nicknames]…

«Τούτος», όπως  έχει αποκαλύφτηκε είναι αρφότεγνος καπαρετζιή κι έχει μεγαλώσει σε καπαρέ! [Το αναφέρουμε για ενημέρωση όσων έχουν χάσει επεισόδια]… Ο λοιπόν, είναι ένας πολύ ταλαιπωρημένος μοναχικός τύπος που πάσχει από διαφορά ψυχολογικά σύνδρομα, προφανώς λόγω παιδικών τραυμάτων –δεν είναι και λίγο να μεγαλώνεις σε καμπαρέ. Έκδηλη είναι μέσα από το λόγο του η ερωτική/σεξουαλική του στέρηση, η ομοφοβία, ο ρατσισμός και ο μισογυνισμός κι εν γένει η φασιστική κι αρρωστημένη νοοτροπία και συμπεριφορά του…

Όταν αντιληφτεί ότι στο Blog μας δεν υπάρχει μετριασμός, περνά κι αφήνει τα βοθρογραφήματα του έμπλεα μαλακιών και χυδαιοτήτων, χαρακτηριστικού κι αυτό του μανιοκαταθλιπτικού και εμμονικού χαρακτήρα του. [Να φανταστείτε ότι τελευταία έτυχε να αφήσει σε συγκεκριμένη ανάρτηση μου μέσα σε 2-3 ώρες κοντά στα 220 πανηλίθια σχόλια ]…

Εμείς εδώ στο Blog έχουμε σηκώσει «τα χέρια ψηλά», [όπως τον Χατζιηγιάννη και τον Αναστασιάδη], αναφορικά με την περίπτωση του Μαϊμού-να. Έχουμε δηλώσει ότι ΔΕΝ μπορούμε να τον βοηθήσουμε, καθότι ΔΕΝ είμαστε ψυχίατροι!  Ειλικρινά όμως, τον συμπονούμε [έχουμε καταλήξει ότι είναι πραγματικά τραγική η κατάσταση του], γι’ αυτό ΣΑΣ παρακαλούμε όπως ΜΗΝ θυμώνετε μαζί ΤΟΥ και ΜΗΝ τον χλευάζετε, όταν δείτε κάποιο σχόλιο του το όποιο δεν προλάβαμε να διαγράψουμε ή να εξαποστείλουμε στα ανεπιθύμητα. Αυτό που κάνει εδώ αποτελεί [ως φαίνεται] έναν από τους τρόπους εκτόνωσης του. Το λειψό, κολλημένο και διαταραγμένο μυαλό του δεν τον βοηθά να λειτουργήσει έστω και στοιχειωδώς υποφερτά. Στην ουσία δεν είναι σε θέση “να μοιράσει σε δύο γαϊδάρους τ’ άχυρο” –προφανώς το τρώει μόνος του! Γι’ αυτό και ΣΑΣ καλούμε όπως επιδείξετε κατανόηση, ανοχή και συμπόνια προς το συγκεκριμένο πάσχοντα συνάνθρωπο μας, παρ’ όλο που «τούτος» είναι φασίστας και καθίκι!
Θα ΣΑΣ κρατούμε ενήμερους για τυχόν εξελίξεις... 

Anef_Oriwn

[οικτίρων τον Μαϊμού-να]

7/5/2013