{Επεξηγηματικές σημειώσεις:
* - Σημείωση 1:
«προ του τέλους» - για τυχόν απορίες, αλλά και για να μην ξεχνιέμαι κι εγώ, πατήστε εδώ…
*****************
** - Σημείωση 2:
Η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη στον φίλο μου τον Στ.*** [έναν προλετάριος στην τουριστική βιομηχανία] και στον κάθε Στου που ενώ δηλώνει Αριστερός [κι έχει ΑΚΕΛικές καταβολές], αμφιταλαντεύεται ή έχει ενδοιασμούς για να ψηφίσει Μαλά. Και αυτό πιο πολύ γιατί τα ‘χει με το ΑΚΕΛ, γιατί έχει την άποψη πως αυτό, ως Κόμμα των Εργαζομένων, δεν έκαμε όσα έπρεπε για τους εργάτες κατά τα τελευταία πέντε χρόνια που [υποτίθεται] είναι την εξουσία, λες τζιαι το 2008 εκάμαμεν Σοσιαλιστική Επανάσταση, τζιαι επερνούσαν ούλλα που το shέριν μας! Ή ότι διακυβέρνηση ενός τόπου σημαίνει απαραίτητα και εξασφάλιση, κατοχή, ή/και έλεγχο της εξουσίας… [Τούτον όμως, είναι μια άλλη μεγάλη και πονεμένη ιστορία, που ίσως την πούμε μετά τον Φεβράρη, αν θα κυκλοφορώ στα πέριξ ακόμα]…
Με τον Στου βρεθήκαμε πριν μερικές μέρες σε μια προεκλογική συγκέντρωση του υποψήφιου της Αριστεράς Σταύρου Μαλά, είπαμε μερικές κουβέντες και επιφυλαχτήκαμε να τα πούμε πιο εμπεριστατωμένα λίαν συντόμως, που εν να μα(γ)ειρέψει τζιαι καμιά τζιήκλα…
******************
*** - Σημείωση 3:
Το Στ. μπορεί να είναι τα αρχικά για το Σταμάτης, το Σταύρος, το Στέλιος, το Στέφανος, ή το Στρατής}…
***********************
Εισαγωγικά
Η συζήτηση μου λοιπόν με τον Στου, αλλά και άλλες παρόμοιες που έκαμα τελευταία και μέσα από τις οποίες εκφράζονται προβληματισμοί και επιφυλάξεις, αλλά και απόλυτες και κάθετα αρνητικές απόψεις από μέρους Αριστερών, τόσο για την υποψηφιότητα Μαλά, όσο και για τις πολιτικές του Προέδρου και του ΑΚΕΛ, με ώθησαν στην συγγραφή αυτού του κειμένου. Στόχος μου να εκφράσω και τις δικές μου σκέψεις και να επεξηγήσω γιατί ΕΓΩ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΜΑΛΑ. [Είχα μεν κατά νουν να το κάμω κάποια στιγμή ούτως ή άλλως, αλλά μια και δόθηκε η ευκαιρία είπα να το (δια)πράξω μια ώρα αρχύτερα… Οφείλω να πω πως σ’ αυτό συνέτεινε και μια τελευταία δημοσκόπηση για τις εκλογές της κυπριακή “Καθημερινής της περασμένης Κυριακής 25 Νοεμβρίου, η οποία βγάζει τον Μαλά τρίτο με 19% και τον Λιλλήκα δεύτερο με 19.7%. Πόσο σπρώξιμο πια σε «τούτον» τον Λιλλήκα!]…
*****************************
Γιατί (λοιπόν, ΕΓΩ θα ψηφίσω) Μαλά [και στον πρώτο και στον δεύτερο γύρο]!
1. Πρώτα και κύρια γιατί είμαι ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ!
Και ο Σταύρος Μαλάς [αν και «είναι ένας παραδοσιακός δημοκρατης κεντροδεξιός», όπως τον λαλεί και η φίλτατη Disdaimona στο Blog της – εγώ όμως θα ‘λεγα κεντροαριστερός, αλλά τούτο δεν χει και τόση σημασία], είναι σήμερα ο μοναδικός ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ της Αριστεράς! Ή αν προτιμάτε της κύριας συνιστώσας της, για να μη πω και της μοναδικής και πιο οργανωμένης και μαζικότερης, τουτέστιν του ΑΚΕΛ. Και εφόσον δεν υπάρχει άλλος υποψήφιος στον χώρο [και ούτε προβλέπω ότι θα υπάρξει άλλος, έστω και για την τιμή των όπλων], ΔΕΝ βλέπω ποιον άλλο θα μπορούσα να ψηφίσω.
Γελοίες [από κάποιους] οι εκκλήσεις τους [προς τους Αριστερούς], οι υποβολές και οι έμμεσοι εκβιασμοί τους [«αν παει ο Μαλας δευτερο γυρο. Τοτε σιγουρα βγαινει ο Αναστασιαδης. Ενω ο Λιλληκας εχει περισοτερες ελπιδες εναντι του Αναστασιαδη. Αρα Κυριε Μιχαλη. Αυτη την στιγμη ψηφιζεις Αναστασιαδη. ΕΥΓΕ ΣΟΥ!»], για ψήφο προς τον Λιλλήκα λες και δεν είναι γνωστή η ΟΦΑ [Όπου Φύσησε (ο) Αέρας] πολιτική του στάση και περιφορά, όπως και ο εθνικισμός και ο λαϊκισμός του.
Και ούτε μπορούν να ΜΑΣ ξεγελάσουν οι χαμαιλεόντιες “εθνο”σωτήριες και όψιμες “αντι-νεοφιλελεύθερες” δηλώσεις του Αναστασιάδη…
2. [Δεύτερον και σε συνέχεια του πρώτου]… Εμείς οι Αριστεροί ΔΕΝ στεκόμαστε τόσο πολύ στα πρόσωπα καθώς δεν πιστεύουμε σε Μεσσίες και ούτε αναζητούμε προσωπικότητες που θα μας σώσουν. Κύριο γνώρισμα της δουλειάς μας είναι η συλλογικότητα, ενώ πιο πολύ επικεντρωνόμαστε στα εκλογικά προγράμματα των υποψηφίων. Στεκόμαστε στην φιλοσοφία που τα διέπει [ποιοι κύρια εξυπηρετούνται απ’ αυτά] και πως στο τέλος της ημέρας προσεγγίζονται τα πολιτικο-οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα – ποιους (εξ)υπηρετούν αυτά τα προγράμματα και ποιοι βολεύονται από τις πολιτικές διακηρύξεις των υποψηφίων.
Σίγουρα ο Σταύρος Μαλάς, [φίλε Σολιάτη] , είναι ένας νέος πολιτικός [και δεν έχει υποστεί την φθορά της μακροχρόνιας εμπλοκής σε πολιτικές αντιπαραθέσεις και ίντριγκες], είναι ένας πετυχημένος γιατρός και τεχνοκράτης κι ένας άνθρωπος ήπιων τόνων - αν και δεν είμαι σίγουρος αν αυτό αποτελεί προτέρημα. Και σίγουρα όλ’ αυτά μετρούν [γι’ αυτό και ο Μαλάς πέρασε πανηγυρικά και εγκρίθηκε ως υποψήφιος της Αριστεράς, από της κομματικές διαδικασίες του ΑΚΕΛ, συμπεριλαμβανομένης και της Παγκύπριας Συνδιάσκεψης του Κόμματος], την ίδια ώρα όμως πιστεύω ότι μπορεί να υιοθετήσει και να ακολουθήσει μια πραγματικά Αριστερή φιλολαϊκή πολιτική [παρά τις όποιες φιλο-ευρωπαϊκές του τοποθετήσεις]. Παράλληλα στο κυπριακό μπορεί να ακολουθήσει και μια πραγματικά επανενωτική πολιτική [μακράν από εθνικιστικές φανφάρες και κορώνες] στηρίζοντας τη λύση Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας…
3. [Τρίτο και εξ ίσου σημαντικό]… Θέλω να πιστεύω ότι με την υπερψήφιση της υποψηφιότητας Μαλά θα επέλθουν και σημαντικές πολιτικές αλλαγές και ανακατατάξεις στον εκλογικό χάρτη της Κύπρου…
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ο Μαλάς θα εκλεγεί τελικά Πρόεδρος της Δημοκρατίας – δεν έχω τέτοιες ψευδαισθήσεις. Είναι τόσο μεγάλο το αντιΑΚΕΛικό φαρμάκι και η αντιΧριστοφιανική χολή, με τα οποία [πολιτικοί και δημοσιογράφοι] πότισαν [τζιαι ψάτζιεψαν] τον κόσμο, που ακόμα και ΑΚΕΛικοί έχουν επηρεαστεί αρνητικά. Το αποτέλεσμα; Να μην βλέπουν τις μεταλλάξεις του Αναστασιάδη και του Λιλλήκα και πιστεύουν τις λαφαζανιές και τούς λαϊκισμούς τους.
Εδώ που τα λέμε [για να εξομολογηθώ και το μέγα αμάρτημα μου] εγιώ κατά βάθος εν τζιαι επιθυμώ να εκλεγεί [ο Μαλάς] Πρόεδρος! Από πού κι ως πού να βάλουμε ξανά τη ράshη μας που κάτω για να ξελασπώσει ένα σύστημα στο οποίο όχι μόνο δεν πιστεύουμε, αλλά θέλουμε και επιδιώκουμε την ανατροπή του. Γι’ αυτό και εξ αρχής είχα την άποψη ότι το εκλογικό πρόγραμμα του υποψηφίου της Αριστεράς, όποιος και αν ήταν αυτός [κομματικός ή του ευρύτερου χώρου] θα πρέπει να έχει ένα καθαρά Αριστερό κοινωνικό περιεχόμενο.
Το ζητούμενο είναι όπως ο Μαλάς όχι μόνο περάσει πανηγυρικά στον δεύτερο γύρο [και το θεωρώ σίγουρο παρά τις προσπάθειες των Μέσων να τον φκάλλουν τρίτο και δεύτερο τον Λιλλήκα στις δημοσκόπησες], αλλά και να εξασφαλίσει τόσο στον πρώτο όσο και στον δεύτερο γύρο όσο το δυνατό μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων. Ας πούμεν πέραν του 32-33% στον πρώτο και πέραν του 42% στο δεύτερο. Πιστεύω ότι τούτα τα ποσοστά θα προκαλέσουν ρωγμές μέσα στα κόμματα της (κεντρο)Δεξιάς [και δη στο ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ], που πιθανόν να φέρει και ανακατατάξεις και αλλαγές στον πολιτικό χάρτη της Κύπρου. Γιατί χωρίς ουσιαστικές αλλαγές στην πολιτική/κομματική γεωγραφία της Δεξιάς, αυτός ο τόπος δεν θα πάει μπροστά!
4. Τέλος, [χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κι άλλοι λόγοι], η υπερψήφιση του Μαλά [ενός υποψηφίου που υποστηρίζεται κύρια, για να μην πω μόνο από το ΑΚΕΛ], πέραν του ότι θα ενδυναμώσει, σε καιρούς πολιτικά χαλεπούς γενικώς για την Αριστερά, θα συμβάλει θετικά στον εκσυγχρονισμό της κυπριακής κοινωνίας, καθώς θα ενισχύσει την πάλη ενάντια στον εθνικισμό, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, τον συντηρητισμό, τη θρησκοληψία…
************************
Επίλογος:
Κι αν τελικά δεν περάσει ο Μαλάς στον δεύτερο γύρο, όπως εντέχνως με δημοσκοπήσεις και λοιπά μέσα προσπαθούν, το επιτελείο του Λιλλήκα και λοιποί “τεθλιμμένοι συγγενείς” [επελλάναν μας στα sms και στα τηλεφωνήματα για τες προεκλογικές του], να υποβάλουν και να πλασάρουν στον κόσμο, «τι θα κάνουμε;»… Σε προσεχή ανάρτηση μου θα μεταφέρω εδώ ένα σχετικό μ’ αυτό το καυτό ερώτημα κείμενο μου, που συνέγραψα τον Φεβράρη του 2008, λίγες μέρες πριν τον πρώτο γύρο των τότε Προεδρικών Εκλογών και αναρτήθηκε στο μακαριστό πλέον “Proletariakon Blog”. Τίτλος του κειμένου “Τι θα κάμει ένας δογματικός αριστερός αν δεν περάσει ο Δημήτρης Χριστόφιας στο δεύτερο γύρο;”, και σ’ αυτό πραγματεύτηκα τους τότε αντίστοιχους σκεπτικισμούς ενός Αριστερού – τότε ήταν μάλιστα και πιο βάσιμοι… [Στο κείμενο που θα αναρτήσω έχω ήδη κάμει και στις απαραίτητες αλλαγές, βελτιώσεις και διορθώσεις ούτως ώστε αυτό να συνάδει με την τωρινή κατάσταση]…
Anef_Oriwn
[ψηφίζει Μαλά]
Τετάρτη 28/11/2012
20 σχόλια:
Ψήφο στο Μαλά πρωτίστως γιατί εκπροσωπεί την εντιμότητα απέναντι στον πολιτικό χαμαιλεοντισμό και την επιστημονική μεθοδικότητα απέναντι στον οπουσευρισμό της πολιτικής αγυρτείας!
Όλα συγκλίνουν ότι η Κύπρος θα "πουκουπιστεί" κάτω που μια νεοφιλελεύθερη λαίλαπα (και στο βάθος ισλαμοφιλελεύθερη) με τους μεν ή τους δε εξουσία.
Το μαράζι είναι ο Λαός δεν θέλει να αντισταθεί. Βλέπεις το στους "αριστερούς" και στη συμπεριφορά τους.
Την εξουσία να πάρεις, απλά θα διαχειριστείς μια χαμένη μάχη - θα κάνεις μια μακρόχρονη σύμπτυξη δυνάμεων και στο τέλος παίζει να καταντήσεις όπως κατάντησε η ευρωπαική αριστερά - (μια ρομαντική ιδέα σοσιαλιστικού ρεφορμισμού υποθηκευμένη στις νεοφιλελεύθερες αγορές).
Να συσπειρώσεις τις αριστερές προοδευτικές δυνάμεις για αντιπολιτευτική και όχι μόνο αντίσταση: μα ποιές δυνάμεις θα αντισταθούν; Ποιοί αριστεροί; Αυτοί που δεν κατανοούν τη συλλογικότητα της αντίστασης και κρύβονται πίσω από τον πρόεδρο και τον κομματάρχη;
Φυσικά ακόμα υπάρχει ελπίδα. Ακόμα υπάρχουν γεωπολιτικοί σύμμαχοι. Ακόμα υπάρχουν ευκαιρίες για την Κύπρο. Τη θέληση να το πολεμήσουμε δεν την έχουμε.
Μακάρι οι αριστεροί σήμερα να είχαν το ένα δέκατο της της αλληλεγγύης, της ψυχής και της πίστης που είχαν σε άλλες εποχές. Μακάρι να κατανοούσαν τη συμμασία της συλλογικότητας του αγώνα και να την "λένε" και να την "κάνουν" εκεί που πρέπει να τη "λένε" και εκεί που πρέπει να την "κάνουν".
Ίσως να κάνω και λάθος που γράφω σε αυτό το ύφος. Ίσως πρέπει να είμαι πιο αισιόδοξος ότι θα καταλάβουμε ότι αποκοιμηθήκαμε μέσα σε ένα κράτος "ελεγχόμενο" από εντός και εκτός παρακράτη. Απλά καλώ τον όπου Κύπρος συνειδητοποιημένο να αντιληφθεί τις προσωπικές του ευθύνες έναντι σε αυτά που πιστεύει και απέναντι στην κοινωνία του.
Ανεφ, Μαλά στον πρώτο γύρο ψηφίζουν και γνωστοί μου βέροι συναγερμικοί, δηλ. συναγερμικοί ως το κόκκαλο. Γιατί άραγε; Στον δεύτερο φυσικά ψηφίζουν Αναστασιάδη.
ιων
Συμφωνώ με το πιο κάτω και το ίδιο θα κάνω και εγώ:
Πρώτα και κύρια γιατί είμαι ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ!
Με τούτο διαφωνώ:
Εμείς οι Αριστεροί ΔΕΝ στεκόμαστε τόσο πολύ στα πρόσωπα καθώς δεν πιστεύουμε σε Μεσσίες και ούτε αναζητούμε προσωπικότητες που θα μας σώσουν.
Οταν εκλέγηκε ο Χριστόφιας έλπιζα ότι με τη βοήθεια του κόμματος θα είχε μιαν επιτυχημένη προεδρία. Δυστυχώς όμως σε πολλές περιπτώσεις έκανε του κεφαλιού του και έβαζε γλύφτες, άσχετους με την αριστερά σε κάιριες θέσεις με τα γνωστά αποτελέσματα. Δεν άκουε σε κανένα. Αρα μπορεί να μην αναζητούμε προσωπικότητες να μας σώσουν αλλά στην πραγματικότητα έχουμε μερικά άτομα να κάνουν κουμάντο με την απαίτηση οι υπόλοιποι να ακολουθούν. Όπως λέει και ο Εξηγητής, ίσως και να το θέλουν οι περισσότεροι αυτό.
Έν πάση περιπτώση δε νομίζω ο Μαλάς να μπορεί να το παίξει μεσσίας διότι δεν έχει τον έλεγχο του κόμματος.
Arxiepiskopε,
Ακριβώς όπως τα λες είναι! «πολιτικός χαμαιλεοντισμός» και κροκοδείλια δάκρυα [για τους εργαζομένους] από πλευράς (κεντρο)Δεξιάς!
*********************
Εξηγητή,
Όταν μιλάς για “αριστερούς” [εντός εισαγωγικών], αναφέρεσαι στη βάση ή στην ηγεσία; Γιατί αν η βάση έχει [αντικειμενικά] χάσει την αριστερότητα της ένεκα διαφοροποιήσεων στις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες του τόπου τα προηγούμενα χρόνια τούτο σίγουρα αντανακλά και στην ηγεσία και αντίστροφα... Όμως δεν νομίζεις ότι τώρα το έδαφος προσφέρεται για ανάκτηση της συλλογικότητας [που πρέπει να χαρακτηρίζει κάθε Αριστερό] μέσα από τις αναμενόμενες μαζικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων;
*******************
Ιων,
Αυτό που λες [δηλ. ότι «Μαλά στον πρώτο γύρο ψηφίζουν και γνωστοί μου βέροι συναγερμικοί»] το ‘χω ακούσει κι εγώ να πλασάρεται από διάφορους. Κι από τους ίδιους τους “συναγερμικούς” [γιατί θεωρούν ότι με τον Μαλά αντίπαλο το Αναστασιάδη στο δεύτερο γύρο, η νίκη τους είναι σίγουρη – γιατί άραγε;],
κι από τους επιτελείς του Λιλλήκα [για να φοητσιάσουν τους Αριστερούς και άλλους δυνητικούς ψηφοφόρους του Μαλά, ότι ο «τούτος» δεν θα εκλεγεί στην Προεδρία, αν περάσει στον δεύτερον γύρο, προφανώς γιατί οι ψηφοφόροι του Λιλλήκα, ένεκα του αντιΑΚΕΛισμού τους, εν να προτιμήσουν τον Αναστασιάδη,
αλλά και από Αριστερούς που όντως φοβούνται τι συνεπάγεται η εκλογή του Αναστασιάδη στην Προεδρία...
Δεν κατάλαβα όμως γιατί εν έτει 2012 πρέπει να παγιδευόμαστε σε τέτοια απολίτικα διλήμματα!
Η δημοκρατία δεν εκφράζεται μόνο μέσα από εκλογικές διαδικασίες αλλά πρώτα και κύρια μέσα από τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες με τον κόσμο στους δρόμους [κι όχι στα σαλόνια]...
Kypriε,
Σε χαιρετώ ιδιαιτέρως! Δε θυμάμαι να σ’ έχω ξαναδεί να κάμνεις παρέμβαση στο Blog μου!
Θα σταθώ σε δυο – τρία σημεία των σχολίων σου...
1. Κατ’ αρχάς δεν κατάλαβα τι θες μα πεις με την τοποθέτηση σου: «...δε νομίζω ο Μαλάς να μπορεί να το παίξει μεσσίας διότι δεν έχει τον έλεγχο του κόμματος»... Δεν μπορεί να λειτουργήσει αντίστροφα, δηλ. να μη λαμβάνει καθόλου υπ’ όψη το Κόμμα, όπως από μια στιγμή και μετά έκαμνε τότε ο Βασιλείου;
2. Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου ότι [ο Χριστόφιας] «σε πολλές περιπτώσεις έκανε του κεφαλιού του και έβαζε γλύφτες, άσχετους με την αριστερά σε κάιριες θέσεις με τα γνωστά αποτελέσματα. Δεν άκουε σε κανένα»… Όμως θεωρώ ότι τα όποια προβλήματα που προέκυπταν δεν ήταν απλώς γιατί είχαμε να κάνουμε με τα πείσματα και τις ξεροκεφαλιές του Προέδρου. Sorry, αλλά αυτή η προσέγγιση είναι και εν μέρει απολίτικη! Προσωπικά σε κείμενο μου μετά το Μαρί και αναφερόμενος στις τυχόν ευθύνες του Προέδρου έκαμα λόγο για επίδειξη πολιτικής αφέλειας από μέρους του να εμπιστεύεται ακρίτα κι απροβλημάτιστα ανώτατους λειτουργούς [έστω και αριστερίζοντες] ενός κρατικού μηχανισμού που συστάθηκε και εδραιώθηκε μέσα από δεκάδες χρόνια Δεξιών κυβερνήσεων και αστικής εξουσίας! Πόσες κλάππες έφαεν!
Πέραν τούτου όμως [διερωτούμαι], είχαμε αριθμητικά και ποιοτικά [μέσα στον χώρο του ΑΚΕΛ και γενικότερα της Αριστεράς] εκείνα τα στελέχη που θα μπορούσαν [μια και αναλάβαμε τη διακυβέρνηση του τόπου] για να επανδρώσουν επάξια, αποδοτικά και παραγωγικά διάφορα πόστα, πάντοτε όμως με το σκουλούτζιην της αμφισβήτησης και της διάθεσης ρήξης με τα καταστημένα μέσα τους; Μήπως δεν ήμασταν έτοιμοι να κυβερνήσουμε και μάλιστα να διαχειριστούμε έναν αστικό κράτος και τα τόσα κουσούρια που συσσωρεύτηκαν μέσα σε 45-50 χρόνια δεξιάς διακυβέρνησης; Εμείς θα το σώζαμε και πως; Χωρίς ριζοσπαστικές εκσυγχρονιστικές τομές και αλλαγές; Κι αυτές με ποια κοινωνική και πολιτική συναίνεση ή έστω ανοχή θα επιτελούνταν, όταν η κυπριακή κοινωνία παραμένει συντηρητική, αναχρονιστική και θρησκόληπτη; Μήπως η έλλειψη ή έστω η μειωμένη προσφορά ικανών στελεχών από την Αριστερά, αλλά και οι αναγκαστικές ή έστω αναγκαίες [για εκλογικούς λόγους] πολιτικές συμμαχίες με αλλά κόμματα [ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Οικολόγους] και το κλειστό σύστημα προσλήψεων και προαγωγών στη Δημόσια Υπηρεσία, να ανάγκασε τον Πρόεδρο να βάλει και «γλύφτες, άσχετους με την αριστερά σε κάιριες θέσεις με τα γνωστά αποτελέσματα...»
Όμως δεν νομίζεις ότι τώρα το έδαφος προσφέρεται για ανάκτηση της συλλογικότητας [που πρέπει να χαρακτηρίζει κάθε Αριστερό] μέσα από τις αναμενόμενες μαζικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων;
Δεν θα υπάρξει καμιά μαζική ούτε κινητοποίηση ούτε εργατική αντίδραση-απεργίες μετά το μνημόνιο. Το μνημόνιο είναι δεσμευτικό και προκύπτουν ευθύνες για την εφαρμογή του...εκτός αν θα το υπογραψουμε και μετα εν θα το τηρήσουμε και μετα θα μας τρέχει όλη η δεξιά, η Ε.Ε και το ΔΝΤ ξοπίσω γιατί δεν θα παιρνουμε τις δόσεις...εν γίνεται έτσι πράμα...όπως τώρα καταλήξαμε στο δίλημμα ή μνημόνιο ή χρεωκοπία έτσι θα καταλήγουμε στο ή δόση ή χρεωκοπία...ότι γίνεται αλλου θα γίνει και εδώ...
Το πολλην πολλην να παμεν σε καμια πορεία με πανώ...αλλα αντιδραση οργανωμενη απο τα κομματα και τα συνδικάτα δεν μπορουμε πλεον να δουμε...γι αυτο υπαρχει ο κινδυνος η αντιδραση να εκφραστει μεσα απο ανεξέλεγκτες και ακροδεξιές μορφές...αυτό ηταν και το νόημα να μεν αναγκαζετουν τουτη η κυβερνηση να υπογραψει, και βλέπεις πως λυουνται μεσα απο τη ζωη και τα ερωτήματα, αν πρεπει ή αν δεν πρεπει η αριστερα να διαχειρίζεται τις κρισεις του καπιταλισμου...διότι έρχεται το σύστημα και σε αφοπλίζει και οργανωτικά και ιστορικα και στην συνειδηση του κόσμου σου..
Οποταν εν ενα ζήτημα αν πρέπει να τες τρώει ο κόσμος από την κυβέρνηση του Νικου ή απο την κυβέρνηση του Μαλα...ίσως γι αυτό να λεεις πως μαλλον προτιμάς να μην εκλεγει...
DIS,
Εγώ πάντως σχημάτισα την εντύπωση κι έχω την άποψη ότι το αυριανό πανσυνδικαλιστικό φόρουμ θα αποφασίσει κάποιες στάσεις εργασίας και κινητοποιήσεις, τουλάχιστον για να δείξει την απαρέσκεια του για το Μνημόνιο και ότι τούτο δεν θα περάσει αβρόχοις ποσί…
Σιερετούμεν . . . . .
Η Dis ίσως να είχε δίκαιο, αν δεν επρόκειτο να έλθει και δεύτερο μνημόνιο. Πιστεύω όμως ότι τα μνημόνια θα είναι πιο πολλά κι' απ' τις νίκες της Ομόνοιας, για να αυτοσαρκαστούμε και λίγο.
Ανευ, το πανσυνδικαλιστικό φόρουμ, ήδη ξεκαθάρισε πως δεν επιθυμεί "εργατική και κοινωνική αναταραχή". Προφανώς θα γίνει μια στάση εργασίας κατά τη διάρκεια της οποίας θα πραγματοποιηθεί μια πορεία των εργαζομένων.
Αν θέλουμε να είμαστε συναισθηματίες, μπορεί και να πούμε πως το πανσυνδικαλιστικό φόρουμ κάμνει την πάπια.
Αν όμως θέλουμε να ειμαστε πραγματιστές, οφείλουμε να ξέρουμε, πως το συνδικαλιστικό κίνημα είναι δεμένο χειροπόδαρα από το μνημόνιο και τις πολιτικές ισορροπίες.
Λουλλα,
οι εμπειρίες των άλλων χωρών έδειξαν πως η εφαρμογή του μνημονίου, ειτε του πρώτου είτε του δευτερου, δυσχερένει και την προσπάθεια αντίστασης.
Όταν οι εργαζόμενοι γίνονται εντελώς ευάλωτοι στις μνημονιακές συνθήκες, είναι παρα πολύ δύσκολο να πειστούν να συμμετέχουν σε μακροχρόνιους αγώνες...μπαινουν αλλα προβλήματα στη μέση...οταν π.χ μια οικογένεια δεν έχει να φάει πολύ δυσκολα θα αρνηθεί έστω ένα κουτσουρεμενο μισθό για να απεργήσει...
Δεν είναι κάτι απλό το ζήτημα της ταξικής πάλης ουτε αυτονόητο...απλα εμεις εμάθαμε είτε να το υποτιμούμε είτε να το απλοποιούμε...ιδιαίτερα όταν το καταφέρνουν άλλοι...
Όταν σύσσωμη η πολιτική ηγεσία μιλά για τήρηση των συμφωνηθέντων ωστε να εχουμε ενα επιτυχημενο μνημόνιο!!! τί καρτεράς;...ακόμα τζαι η πασυδυ αρχισε να λεει το τραγούδι....οι συνδικαλιστικές οργανώσεις εχουν καταδικαστει να παιζουν τον ρόλο της παιδικής χορωδίας των τραπεζιτών...
DIS,
«Αν […] θέλουμε να ειμαστε πραγματιστές…» [πέραν των όσων λες], πρέπει [νομίζω] να προτείνουμε και εναλλακτικές επιλογές, αφού επιμένουμε στην μη-υπογραφή μνημονίου. Και για να ΣΕ προλάβω, θα δηλώσω ότι είμαι κι ΕΓΩ ενάντια στο Μνημόνιο, αλλά ΔΕΝ έχω απαντήσεις για το τι θα μπορούσαν να είναι αυτές οι εναλλακτικές. Άσε που μια σειρά ερωτήματα απασχολούν το φτωχό μου μυαλουδάκιˑ θα τα καταθέσω στην επόμενη μου ανάρτηση μου, κατά πάσα πιθανότητα απόψε.
Πάντως δεν θα ενδυθώ το «ειρωνικό υφάκι» για να καλέσω σε «επανάσταση» μη και κατηγορηθώ για «αντι-κομμουνισμό!!! [Δεν έκανες τέτοιες τοποθετήσεις στο φέισμπουκ;]...
είμαστε φίλοι στο φέισμπουκ και δεν το ξέρω Άνευ;
αν δεν είμαστε φίλοι, τότε προκειται για κουτσομπολιο πίσω απο την πλατη μου...οποταν αυτός που με εκουτσομπολεψε ίσως να ήθελε να τοποθετηθεί και για το ότι "ειμαι κρυπροελαμίτισσα" για κάποιους ακελικούς....ή τούτα εννε ενδιαφεροντα για σχολιασμο;
Dis,
Αν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν αντιδράσουν, ας αντιδράσει ο λαός από μόνος του. Ας δημιουργήσει άλλους πυρήνες αντίστασης και πάλης. Ας κυνηγήσει μερικούς εξώφθαλμα υπεύθυνους για την καταστροφή του βιοτικού του επιπέδου. Ας ρίξει μερικούς πάτσους ρε αδερφέ. Προσωπικά θα ήμουν ικανοποιημένος αν τις έτρωγαν οι Ορφανίδης-Αβέρωφ-Παπαδόπουλος. Αλλά αν δε θέλει ούτε ο λαός, τότε δε μας πέφτει πλέον λόγος. Δεν έχουμε καμιά υποχρέωση. Δε μπορούμε να σώσουμε κανένα με το ζόρι. Αυτή την τακτική την έχει καπακιάσει προ πολλού ο Χριστιανισμός.
Ανευ,
Πιστεύω ότι ο σύντροφος Χριστόφιας δεν πρέπει να υπογράψει μνημόνιο. Να κάνει μια παρουσίαση της κατάστασης, ένα διάγγελμα από το προεδρικό μέγαρο, να καταγγείλει τους υπέθυνους με απλή κατανοητή, ωμή, αυστηρή και αληθινή γλώσσα προς το λαό, και να παραιτηθεί. Ας υπογράψει το μνημόνιο ο Ομήρου που θα αναλάβει προσωρινά. Υπάρχει ακόμα χρόνος. Τουλάχιστον οι εκλογές που έρχονται να είναι και δημοψήφισμα μαζί. Μετά βεβαίως το ΑΚΕΛ πρέπει να κατεβεί με σύνθημα "Έξω από την Ε.Ε. και επιστροφή στη λίρα τώρα". Μπορεί να μην μας ακολουθήσει ο παραπληροφορημένος Κυπραίος πολίτης, μάλλον θα χάσουμε και τις εκλογές και ένα κομμάτι από τη δύναμη μας προσωρινά, αλλά για τους Ευρωπαϊκούς λαούς και όχι μόνο, θα ηχήσει σαν καμπάνα. Θα συνταράξει. Θα ξυπνήσει συνειδήσεις και θα ενεργοποιήσει δυνάμεις που έχουν από καιρό πέσει σε λήθαργο.
DIS,
Μα δεν είμαστε φίλοι και συντρόφια;
Δεν ξέρω αν κάποιος [όποιος κι αν είναι αυτός] σε αποκάλεσε «κρυπροελαμίτισσα», αλλά όπως ΣΟΥ είπα κι άλλες φορές, μην [ΜΟΥ] μεταφέρεις κουβέντες με τέτοιο ύφος, λες και τις είπα ΕΓΩ! [ΕΓΩ συνήθως προσέχω τι λέω και δη σε συντρόφους]…
Πάντως κουτσομπολιό έχουμε όταν κάποιος μεταφέρει ή/και διαδίδει ψευδείς ή/και παραποιημένες πληροφορίες. Τώρα αν θεωρείς ότι κάποιος «σε εκουτσομπολεψε» τότε πρέπει να διαψεύσεις ότι ειπώθηκε το πιο κάτω [από μέρους σου]: «Ο αντι-κομμουνισμός κυκλοφορεί πάντα με ειρωνικό υφάκι του τύπου: σόρυ ρε που δεν κάναμε την επανάσταση κιόλας... ή με λυπημένο υφάκι και τα ίδια λόγια...»
Κι αυτό είναι η ουσία, δηλ. αν ειπώθηκε!
Φίλε Λουλλά,
Κάποτε μια Συντρόφισσα [όνομα και μη χωριό, αλλά η ίδια θα καταλάβει] είπε πως δεν είναι σωστό να απαιτούμε από το ΑΚΕΛ να λειτουργήσει ως η χαμένη συνείδηση της ευρωπαϊκής Αριστεράς! Πάντως προσωπικά [και δεν ξέρω αν γι’ αυτό φταίει και το γεγονός ότι μπήκα στα χρόνια] δεν θέλω να «καώ κι εγώ σαν τον Κερέμ», όταν οι άλλοι υπνώττουν…
Επιτέλους όμως, υπάρχει κάποιος που να μπορεί να ΜΑΣ προτείνει έστω και μια εναλλακτική;
Πρόσφατα ένας βουλευτής του ΑΚΕΛ στον όποιο ανάλυσα το προσωπικό μου απεργιακό πρόβλημα [και που και πως σκάλωσε] και λέγοντας του μια άποψη μου για το πώς θα μπορούσε να απαμβλυνθεί το απεργιακό πρόβλημα στον τομέα της εκπαίδευσης μού είπε επί λέξει [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/08/732011.html]: «Είσαι ρομαντικός και μ’ αρέσεις, αλλά τέτοια πράματα δεν γίνονται»! [Ήθελε να ΜΟΥ πει «λαλείς μαλακίες», αλλά το ‘παιξε διπλωμάτης!]…
"Πιστεύω ότι ο σύντροφος Χριστόφιας δεν πρέπει να υπογράψει μνημόνιο. Να κάνει μια παρουσίαση της κατάστασης, ένα διάγγελμα από το προεδρικό μέγαρο, να καταγγείλει τους υπέθυνους με απλή κατανοητή, ωμή, αυστηρή και αληθινή γλώσσα προς το λαό, και να παραιτηθεί."
Δυστυχως εδω που φτασαμε ο Χριστοφιας το μονο που θα εμπορουσεν να καμει ειναι να διαπραγματευτει για να αποφευχθουν τα χειροτερα. Και επετυχε. Αλλοι θα το υπογραφαν που τον Σεπτεμβρη το μνημονιο, οπως θα τους το εφερνε η Τροικα.
Ατε τζιαι ειπεν εν το υπογραφω τζιαι παραιτειται. Η συνεχεια ξερεις ποια θα ενι.
Ο κοσμος οσο τζιαι να το θελουμε δεν προκειται να ξυπνησει. Ο κοσμος εν ηλιθιος. Εννα του πουν τα καναλια οτι ο ανευθυνος κομμουνιστης επαραιτηθηκε μετα που εκαταστρεψε την χωρα (επειδη εν ατολμος και ανεπαρκης που λαλουν τζιαι οι απανθρωποι καπιταλιστες οπως ο κυρ στροβολιωτης).
Εννα μασησει το κουτοχορτο του τζιαι να συνεχισει την ηλιθια ζωη του, να χαζεφκει ομπρος που την τηλεοραση τζιαι να δκιαβαζει τον φασιστικον πολιτη.
ZEP,
Γίνεται να ‘χω ένα email σου στο email μου [aneforiwn@gmail.com];
Κάποιος γνωστός «κλανιάρης» [που παίζει και τον σπουδαίο και τον δαήμονα στα ελληνικά] μπήκε στο Blog και έγραψε «Το γιατί ο ψήφος σου θα πάει στον Μαλά το γνωρίζουν όλοι»…
Εξυπνόβλακα, δεν λέμε «ο ψήφος», αλλά «η ψήφος»!
Δημοσίευση σχολίου