Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

Ανάρτηση 74/2009 [έκτακτη, πολιτική, αντιευρωπαϊκή και κλαψιάρικη] – Όταν ο Κωστάκης Αντωνίου [της “Σημερινής”] ανακάλυψεν την ταshινόπιτταν ...


Τα πρωινά όταν σταματάω στο περίπτερο [της γειτονιάς] για εφημερίδες [παίρνω 1-2], τες πλείστες φορές [όταν δεν βιάζομαι] ρίχνω και μερικές γρήγορες ματιές σ’ όλες τες [κυπριακές] εφημερίδες [πλην της “Μάχης” – δεν μου προκαλεί καθόλου το ενδιαφέρον] ...
Στέκομαι όμως λίγο περισσότερο στην “Σημερινή”, γιατί έχει μερικούς πολύ χαρισματικούς αρθρογράφους [όπως ο Σάββας Ιακωβίδης, ο Λάζαρος Μαύρος, ο Μάριος Δημητρίου, ο Κωστάκης Αντωνίου], οι οποίοι κυριολεκτικά δίνουν τα ρέστα τους όταν είναι να υπερασπίσουν τα εθνικά ιδεώδη ή να ξιφουλκήσουν επί παντός επιστητού που έχει σχέση με την Αριστερά γενικότερα και το ΑΚΕΛ και τον Πρόεδρο Χριστόφια ειδικότερα.

Τις προάλλες [την Τετάρτη 2 του Δεκέμβρη] έπεσα πάνω σ’ ένα άρθρο του ["Παρατηρητή" Κωστάκη Αντωνίου [στη καθημερινή του στήλη “Στίγμα”], που κυριολεκτικά με κατέπληξε ... Στάθηκα εκεί άφωνος και αποσβολωμένος και διάβαζα το άρθρο, διερωτούμενος αν όντως το είχε γράψει ο ίδιος ο συμπαθέστατος Κωστάκης Αντωνίου, ή κάποιος δογματικός κι ευρω-σκεπτικιστής Αριστερός σαν και του λόγου μου ... Δεν μπορεί κάποια ίντριγκα θα είχε εξυφανθεί ή κάποιος Ακελικός (κωλο)δάκτυλος θα είχε παρεισφρήσει εκεί στην εφημερίδα ...
[Ένα σχετικό με τη Ευρωπαϊκή Ένωση άρθρο με τους σκεπτικισμούς και τους προβληματισμούς και τις ενστάσεις μου είχα αναρτήσει κι ΕΓΩ – εδώ στο Blog μου στην 10η ανάρτηση του 2008 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/06/10.html

Και για να μην ΣΑΣ κρατώ [περισσότερο] σε αγωνία, θα παραθέσω πάραυτα [και αμέσως πιο κάτω] το [απομυθοποιητικό για την Ευρωπαϊκή Ένωση] άρθρο του Κωστάκη Αντωνίου [οι επιχρωματώσεις στο κείμενο είναι δικές μου]:

Ευρωπαϊκή Ένωση εμπόρων λαών
[του Κωστάκη Αντωνίου – “Σημερινή” 02/12/2009, στήλη “Στίγμα”, link:
http://www.sigmalive.com/simerini/columns/stigma/216802 ]

“Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδείχθηκε, τελικώς, Λέσχη συμφερόντων, όπου το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό και οι συμβιβασμοί καταπνίγουν αρχές και δίκαιο. Τα κυπριακά κόμματα, πλην του ΑΚΕΛ, τα οποία παραπλανούσαν το λαό και παρουσίαζαν την Ευρωπαϊκή Ένωση σαν καταλύτη στη λύση του Κυπριακού και σαν μια Ένωση που διαπνέεται και λειτουργεί στη βάση αρχών, που την εξωράιζαν και την ωραιοποιούσαν σαν μια δημοκρατική οικογένεια, η οποία δεν διαφέρει και πολύ από την Πολιτεία του Πλάτωνα, πρέπει, αν έχουν πολιτικό θάρρος, να βγουν και να ζητήσουν συγγνώμη από τον κυπριακό λαό, για τη βάναυση παραπλάνηση που επιχείρησαν σε βάρος του.
Οι λεγόμενοι ευρωλάτρες πρέπει να δουν, έστω και αργά, την πραγματικότητα. Και πριν κατηγορήσουν τον ΑΚΕΛ, για ευρωσκεπτικισμό, ας προσπαθήσουν να κάμουν την αυτοκριτική τους για τον αθεράπευτο ρομαντισμό με τον οποίο αντιμετώπισαν την Ε.Ε.
Ανεξαρτήτως των τραγικών σφαλμάτων των δικών μας ηγεσιών, δεν μπορεί να χωρέσει το μυαλό κανενός λογικού ανθρώπου πώς είναι δυνατόν η Ευρωπαϊκή Ένωση, των δήθεν αρχών, να ανοίγει τις πόρτες της σε ένα νεοθωμανικό επιδρομικό κράτος, το οποίο κατέχει εδώ και 35 χρόνια έδαφος άλλου κράτους-μέλους της και βαρύνεται με τεράστια εγκλήματα εις βάρος ενός λαού, που ανήκει στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Δεν μπορεί να χωρέσει το μυαλό κανενός ανθρώπου, ακόμη και του μεγαλύτερου ευρωλάτρη, πώς είναι δυνατόν μια χώρα, η οποία απειλεί και εποφθαλμιά εδάφη και θάλασσες, μιας άλλης χώρας-μέλους της Ε.Ε. της Ελλάδας, να γίνεται δεκτή ως υποψήφιο μέλος προς ένταξη. Πώς είναι δυνατόν ολόκληρες δεσμεύσεις της Τουρκίας προς την Ε.Ε. και την Κυπριακή Δημοκρατία - κράτος μέλος της Ε.Ε., να μην υλοποιούνται και η δήθεν προσηλωμένη σε αρχές και δεσμεύσεις Ευρωπαϊκή Ένωση να προσπαθεί να υπερφαλαγγίσει αυτή την παραβίαση των κανονισμών της και να εντάξει την Τουρκία.
Μας λέγουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο χώρος των συμβιβασμών και όλα τα προβλήματα επιλύονται στη βάση ακριβώς των αμοιβαίων συμβιβασμών. Οι συμβιβασμοί είναι απαραίτητοι και ωφέλιμοι, όταν δεν παραβιάζουν αρχές. Όταν όμως αυτοί οι συμβιβασμοί παραβιάζουν το δίκαιο, τις αρχές και την ηθική, τότε είναι ανήθικοι. Πολύ περισσότερο, όταν ούτε καν συμβιβασμό επιχειρούν οι μεγάλοι της Ευρώπης, στο θέμα των δικαίων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επιχειρούν ανήθικο και απαράδεκτο εκβιασμό, προκειμένου ένα μικρό και αδύναμο κράτος να υποκύψει στις θελήσεις ενός άλλου, που δεν είναι καν μέλος της Ε.Ε., να υποκύψει στα πολιτικά, οικονομικά και άλλα ανομολόγητα συμφέροντα των Ευρωπαίων και των Αμερικανών.
Ευρώπη θέλαμε; Ας «χορτάσουμε» ευρωπαϊκή αδικία...”


Σχόλια Ιστολόγου:

1. Όπως δήλωσα και στον τίτλο της ανάρτησης μου, ο Κωστάκης Αντωνίου φαίνεται ότι όλως αιφνιδίως τζι’ άξιππα, [εκεί που ανακατώνετουν με τα πίτερα και τα αλεύρια], ανακάλυψεν την ταshινόπιτταν, δηλ. ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί πεδίο συγκρούσεων και εξυπηρέτησης ιδιοτελών συμφερόντων. Εξ ου και το ότι κλαυθμηρίζει για την κατάσταση στα εσωτερικά δώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης [σαν μωρή παρθένα που την ξεγέλασαν - πιθανόν με ψεύτικες υποσχέσεις για ανθόσπαρτο έγγαμο βίο] ... Όταν τελικά αντελήφθη τι πραγματικά κυριαρχεί στην πολιτική ζωή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την «δήθεν προσηλωμένη σε αρχές και δεσμεύσεις» [Ένωση], του ‘ρθε ταμπλάς . Ακόμα λίγο και θα αναφωνούσε το πάλαι ποτέ ΑΚΕΛικό σύνθημα “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ”!!!
Όταν για χρόνια η πλειοψηφία των Αριστερών γράφαμε τζιαι λαλούσαμε για την Ευρωπαϊκή Ένωση λίγο πολύ αυτά που λεει κι ο Κωστάκης Αντωνίου στο άρθρο του, κατηγορούμασταν [ή και χλευαζόμασταν] ως δογματικοί, ξεροκέφαλοι οπισθοδρομικοί, ευρωσκεπτικιστές, αντιευρωπαϊστές και αλλά τινά ... Άραγε ο συμπαθής Κωστάκης άρχισε να αριστερίζει ή μήπως στραβά αρμενίζει – εκτός κι αν εν στραβός ο γιαλός. Ή μόλις τώρα ανακάλυψε τι εστί ταshινόπιττα, sorry Ευρωπαϊκή Ένωση, ήθελα να πω...

2. Άραγε οι ΕΥΡΟΚΟ-κοι ηγέτες, Συλλούρης και Κουτσού [παρεμπιπτόντως, περαστικά του ανθρώπου], κι άλλοι ευρωλάγνοι, οι οποίοι αναλώνονται σε αοριστολογίες για “Ευρωπαϊκή λύση” και λοιπά κουραφέξαλα, τι έχουν να πουν για τες ανακαλύψεις και τα πορίσματα του κου Κωστάκη;

3. Φυσικά [κι εξ όσων αντιλαμβάνομαι], ο κος Κωστάκης εξανίσταται και δυσανασχετεί για τη στάση της “Ευρωπαϊκής Ένωσης εμπόρων λαών”, την οποία κατηγορεί ότι “ανοίγει τις πόρτες της σε ένα νεοθωμανικό επιδρομικό κράτος”“εν της παπαδκιάς τα ξύλα”, δαμέ φαίνεται ... Διερωτούμαι όμως αν έπραξε το ίδιο όταν,
i. οι Ευρωπαίοι ηγέτες [της παsh δημοκρατικής Ευρωπαϊκής Ένωσης] ανέχονταν τους βομβαρδισμούς [από τους Αμερικανούς] της Γιουγκοσλαβίας,
ii. ή συμμετείχαν με στρατιωτικές δυνάμεις των χωρών τους και στις εισβολές στο Αφγανιστάν και το Ιράκ
iii. ή επιμέριζαν εξ ίσου ευθύνες σε Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους για την περσινή [τέτοια εποχή έγινε] εισβολή του ισραηλινού στρατού στη Λωρίδα της Γάζας [σχετικά έγραψα στην τελευταία περσινή μου ανάρτηση με αρ. 53 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/12/53-gaza-camp.html].

Τον έπιασε σύγκρυο φαίνεται ένεκα της επικείμενης αξιολόγησης της πορείας της Τουρκίας [αναφορικά με την αίτηση της ένταξη ς κάποτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση] και για το ότι η “Ευρωπαϊκή Ένωση εμπόρων λαών” θα εξετάσει το θέμα με καθαρά συμφεροντολογικά [οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά κριτήρια]... Δυστυχώς, κε Κωστάκη διαχρονικά έτσι λειτουργεί ο Καπιταλισμός!

Anef_Oriwn
4&7/12/2009


***************
Υστερόγραφον [για το “Κείμενο Συμπερασμάτων” των ΥΠΕΞ] – 9/12/2009:

Το πιο πάνω κείμενο ετοιμάστηκε πριν μερικές μέρες [φαίνονται και οι ημερομηνίες στο τέλος]. Στο μεταξύ όμως μας προέκυψε [χτες στις Βρυξέλες] και το [περιβόητο] “Κείμενο Συμπερασμάτων”, που υιοθέτησαν οι Υπουργοί Εξωτερικών των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της συζήτησης για τη διεύρυνση της Κοινότητας [το οποίο θα παρουσιαστεί στην μεθαυριανή Σύνοδο Κορυφής των “27”] ...


Δεν ξέρω τι απόψεις έχει [και θα μας παρουσιάσει] ο Κωστ. Αντωνίου για το εν λόγω “ευρωπαϊκό” κείμενο [θα παρακολουθώ τη στήλη του για να δω τι θα γράψει], αλλά προσωπικά ΔΕΝ περίμενα κάτι καλύτερο από ένα οργανισμό, όπου ο καθένας κοιτάζει πως θα βολέψει πρώτα τα δικά του τα συμφέροντα και με τους εγγλέζους και τους σουηδούς [τώρα γιατί αυτοί οι τελευταίοι μας έχουν τόσο άχτιν δεν κατάλαβα], να προσπαθούν να ικανοποιήσουν την Τουρκία. Ειλικρινά χειρότερα περίμενα τα πράματα και τούτο ίσως να οφείλεται στο ότι διαχρονικά με διακατέχει μια αθεράπευτη [δογματική] ευρω-σκεπτικιστική “πάθηση” ... Όμως παίζεται και η πιθανότητα να έχω επηρεαστεί κι από τα γραπτά του κου Κωστ. Αντωνίου!
Πάντως το όλο σκηνικό [και στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο] μέχρι να συμφωνηθεί το τελικό κείμενο [των ΥΠΕΞ] δικαίωσε τον κον Αντωνίου. Αρένα προώθησης [ιδιοτελών] πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων η Ευρωπαϊκή Ένωση ΜΑΣ, άρα κάνει μακράν της τήρησης των οποιωνδήποτε αρχών. Κάποιοι μάλιστα ήταν απροκάλυπτα εχθρικοί απέναντι της Κύπρου– εβκάλαν τζιαι τες μάσκες! Τζιείνου του Miliband [έτσι τον λαλούν;] εν του παράτζιειλεν ο Brown ότι ο Μάρκος Κυπριανού εν ο ΥΠΕΞ του φίλου του, του Δημήτρη;


Οι 25 ευρωπαίοι εταίροι της Κύπρου [πλην της Ελλάδας], άλλοι για ιδιοτελείς λόγους και άλλοι γιατί γνωρίζουν τη φύση του Κυπριακού και έχουν άποψη διιστάμενη με μας, δεν συμφώνησαν με λήψη δραστικών μέτρων κατά της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Πολύ περισσότερο δεν συμφώνησαν με απόψεις που ακούστηκαν στη Λευκωσία από κάποιους πολιτικούς αρχηγούς “περί παγώματος της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας έως ότου συνετισθεί στο Κυπριακό”.

Στην Κύπρο κάποιοι είναι ευχαριστημένοι [Κυβέρνηση κι ΑΚΕΛ – κούνια που σας κούναγε], άλλοι βλέπουν θετικά κι αρνητικά [ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ κρατούν δκυό shοινιά], άλλοι [οι συνήθεις ύποπτοι, ΕΥΡΟΚΟ-κοι και Οικολόγοι] είναι απογοητευμένοι [από την τακτική της Κυβέρνησης κι όχι από τα φιλαράκια τους, τους ευρωπαίους] και τα βλέπουν μαύρα κι άραχνα [δεν ανακάλυψαν ακόμα την ταshινόπιτταν αυτοί], ενώ οι του “Συναγερμού” κλαυθμηρίζουν γιατί η Κυβέρνηση δεν ζήτησε εξάμηνη αναβολή ... Ο καθένας με τον πόνο του τζι’ ο Λευτεράκης με τις μονομανίες του!

Προσωπικά και παρ’ όλο που ΔΕΝ έχω απολύτως ΚΑΜΙΑ εκτίμηση για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ούτε και πιστεύω ότι οι συνομιλίες Χριστόφια - Ταλάτ θα έχουν αποτέλεσμα, πιστεύω ότι υπό τις περιστάσεις ορθώς η Κυπριακή Δημοκρατία δεν εξώθησε τα πράγματα στα άκρα.
Στόχος μας πάντοτε είναι η λύση του Κυπριακού, μια λύση που δυστυχώς δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη συγκατάθεση της Τουρκίας και το όποιο βέτο από μέρους μας θα αφαιρούσε και τα όποια κίνητρα [για την Τουρκία] για να επιδιώξει λύση του κυπριακού.
Σε περίπτωση που η Τουρκία δεν επιτρέψει να τελεσφορήσουν οι διαπραγματεύσεις έχουμε όλο το περιθώριο στη διάθεσή μας τους επόμενους μήνες να μην επιτρέψουμε το άνοιγμα κανενός κεφαλαίου.


Ευσεβοποθισμοί κι όνειρα χειμερινής νυχτός!!!

Anef_
Τετάρτη 9/12/2009


***************
Υστερόγραφον No. 2 – 10/12/2009:

Απλώς για ενημερωτικούς λόγους να αναφέρω ότι ο κος Κ.Α. σε νέο σημερινό άρθρο [link: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/stigma/219444] επικεντρώνει τα πυρά της κριτικής του όχι κατα των «εμπόρων των λαών» [δική του η έκφραση] ή έστω κατα των εγγλέζων και των σουηδών [που ήταν τόσο εχθρικοί μαζί ΜΑΣ], αλλά κατα του Προέδρου Χριστόφια γιατί έλεγε ότι “... δεν θα αφήσει την Τουρκία να φύγει αλώβητη από την αξιολόγηση του Δεκεμβρίου και ότι θα αγωνιστεί, αν χρειαστεί και μόνος, για να «λαβωθεί» η Άγκυρα …”.
Πέραν του ότι είναι άκρως υποκειμενικό [και σχετικό] τι εννοεί ή πως ερμηνεύει ο καθένας μας την “λαβωματιά” και το μέγεθος ή το βάθος της, μήπως αυτά που έλεγε τις προάλλες έπαψαν να ισχύουν; Πως τέλος πάντων θα “λαβώναμε” την Τουρκία με τα δεδομένα που μας αράδιασε στο πρώτο του άρθρο – δηλ. “μέσα στον λάκκο των λεόντων”;

Anef_Oriwn
Πέμπτη 10/12/2009 - 11:20 μ.μ.


13 σχόλια:

MARINOS είπε...

Έχει αλήθειες το άρθρο που μας παρέθεσες φίλε anef. Όμως αμφισβητείς πως η ένταξη της Κύπρου ΄στην ΕΕ λειτούργησε θετικά και επανεργοποίησε τις διαδικασίες λύσης;

Ανώνυμος είπε...

Ανευ,
Συμφωνούμε με το τελευταίο σου σχόλιο, αναφορικά με τη ΜΗ εξώθηση στα άκρα, τόσο από τον Χριστόφια, αλλά και από την ΕΕ, για να συντηρήσουν τις συνομιλίες.
Αυτό όμως είναι ικανός λόγος για να χαίρομαι που είμαστε στην Ευρώπη! (Και εδώ διαφωνούμε!)

Μιχάλης είπε...

Δυστυχώς για ακόμα μια φορά φαίνεται ότι οι εκτιμήσεις ορισμένων αλλά κυρίως η συνθηματολογία αποδείχθηκαν κενές περιεχομένου.
Οι ενστάσεις του Κ. Αντωνίου και άλλων για την Ε.Ε. είναι σωστές. Μόνο που ήρθαν πολύ καθυστερημένα.

Το είπα πολλές φορές ότι στην Κύπρο κάνουμε πολιτική των συνθημάτων.
Ενώ όλοι μιλούσαν για την Ε.Ε. και λίγο πολύ την παρουσίαζαν σαν ένα παράδεισο μέσα στον οποίο θα βρούμε (αυτόματα) το δίκαιο μας (Ευρωπαϊκή λύση), τελικά «ανακαλύπτουν» ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Έγιναν τόσες συζητήσεις για το τι εστί Ε.Ε. (περάσαμε και 2 ευρωεκλογές) αλλά οι λεγόμενοι ευρωλάγνοι ουδέποτε εξήγησαν τι σημαίνει Ε.Ε.

Ποτέ τους δεν εξήγησαν στο λαό πως δουλεύει το σύστημα, ποιες πολιτικές και γιατί προωθούνται.

Σήμερα ακόμα και ο Κ. Α. αναγκάζεται να τονίσει ότι το ΑΚΕΛ είχε δίκαιο.
Ακόμα και χθες ο Σ. Ευαγόρου τόνισε ότι το ΑΚΕΛ πάντα έλεγε πως η Ε.Ε. δεν είναι λέσχη Αγγέλων όπως την παρουσίαζαν όλοι.

Μη εξηγώντας στον κόσμο τι εστί Ε.Ε. σίγουρα τον αποπροσανατολίζουν αφού διατηρούν φρούδες ελπίδες και ασφαλώς όχι την πραγματικότητα.

Όσοι ασχολούνται λίγο με την Ε.Ε. δεν εξεπλάγηκαν από τα Συμπεράσματα.

Γι αυτό εξακολουθώ να λέω ότι πρέπει να σταματήσουν τα συνθήματα και να επικεντρωθούμε στις πραγματικότητες.

Roza Luxemburg είπε...

"Τζιείνου του Miliband [έτσι τον λαλούν;] εν του παράτζιειλεν ο Brown ότι ο Μάρκος Κυπριανού εν ο ΥΠΕΞ του φίλου του, του Δημήτρη;"

Prosoxi na men se katigorisoun gia steira esswkommatiki antipoliteusi, i gia aristerismo.(misoasteieukw, a...)

Dystyxws omws kaneis kai sy kai o KA ena lathos: Mporei to AKEL arxika na itan enantion, alla sto telos sygkataneuse sto na mpoume. Me tin dithen dikaiologia tou kypriakou. Enw stin pragmatikotita sygkataneuse gia na min einai apomonwmeno kai na mporesei etsi to DIKO na synergastei mazi tou stis proedrikes tou 1998. Diladi sto vwmo tis eksousias...

Apologoume gia ta greeklish alla kapoios imperialistikos daktylos mou eksafanise ta ellinika apo to pc.

ο ύποπτος είπε...

Σαφέστατα η κ. Ρόζα θέτει το δάκτυλο επί των τύπων. Τι μας νοιάζει εμάς για τους κ.κ. Κ.Α.; Δεν ξέραμε ότι η παιδεία τους δεν τους επιτρέπει να αξιολογήσουν τα δεδομένα και την πολιτική κατάσταση; (παρά μονό πολύ μετά όταν δεν αντιλήφθηκαν την "κολοσυρμακιαν" και τους έχει δαγκάσει και δηλητηριάσει ανεπανόρθωτα).

Το ΑΚΕΛ όμως που υπέκυψε στα κελεύσματα της ΔΕΞΙΑΣ έκανε τις εκπτώσεις του και προσπάθησε να τις δικαιολογήσει κιόλας με το περιβόητο "για το καλό της Κύπρου, για να λυθεί το Κυπριακό". Ήθελε στα αλήθεια και μεγάλη προσπάθεια και νοητική οξυδέρκεια για αντιληφθεί κάποιος το που ΜΑΣ οδηγούσαν. Και θέλει και μεγάλη νοητική προσπάθεια να αντιληφθούμε που μας οδηγεί τώρα αυτή η Δεξιόστροφη πολιτική πρακτική;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι ότι το ΑΚΕΛ ξέμαθε να μαθαίνει από τα λάθη του. Και συνεχίζει τα "γελούθκια" του με κάποιους Brown, Merkel, Sarkozi κλπ κλπ. Και με τους ντόπιους ευρολάγνες όπως τον δικό μας πρότινος Γ. Βασιλείου.

Είναι προφανέστατο ότι οι καθαρές αρχές και αξίες έχουν εγκαταλειφθεί για πολύ πιο πρόσκαιρους στόχους. Και η κρίση ταυτότητας όσο πάει βαθαίνει. Άρα και τα χειρότερα έπονται.

Anef_Oriwn είπε...

Καλησπέρα σε ΟΛΟΥΣ!
Κι ένα ξεχωριστό γεια στην Roza μαζί με τα καλωσορίσματα [νομίζω ότι πρώτη φορά ΜΑΣ επισκέπτεται] ... Σίγουρα με την παρουσία της ομορφαίνει την αντροπαρέα ΜΑΣ...

ΜΟΝΟ δυο λόγια [ανάκατα με απορίες] θα αρθρώσω [για την ώρα] ως σύντομο σχόλιο στα όσα λέει ο αγαπητός Ύποπτος ...

Ύποπτε,
1. Διακρίνω [νομίζω] μια έπαρση κι ένα ελιτισμό στα γραφόμενα σου και δη όταν λες “Τι μας νοιάζει εμάς για τους κ.κ. Κ.Α.; Δεν ξέραμε ότι η παιδεία τους δεν τους επιτρέπει να αξιολογήσουν τα δεδομένα και την πολιτική κατάσταση;” – Μα τώρα σοβαρομιλάς όταν διερωτάσαι “Τι μας νοιάζει εμάς ...”, για το τι λενε οι αστοί πολιτικοί και οι εκπρόσωποι τους στα ΜουΜουΕ;
2. Σε τι νομίζεις ότι μπορούσε να συνίσταται μια Αριστερόστροφη «πολιτική πρακτική» που θα εφάρμοζε ένα αριστερό ή αριστερίζον κόμμα που βγήκε στην εξουσία [με την υποστήριξη ΚΑΙ (κεντρο]δεξιόστροφων κομμάτων] σε μια λιλιπούτεια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
3. Μήπως τελικά το ΑΚΕΛ ΔΕΝ αντιμετωπίζει [ΚΑΜΙΑ] κρίση ταυτότητας, αλλά οι πολιτικές και πρακτικές του, απλώς αντανακλούν την πλειοψηφία της κοινωνικής του βάσης;

Anef_Oriwn
Πέμπτη 10/12/2009 – 10:45 μ.μ.

nicostrim είπε...

Αγαπητέ Ανευ_Ορίων, Μιχάλη και φίλοι,

ΠΕΡΙ ΕΕ:
Νομίζω ότι η όψιμη και πικρόχωλη κριτική στην ΕΕ όχι μονο είναι ετεροχρονισμένη και ανούσια αλλά κρίβει κάτι άλλο πολύ πιο μοχθηρό. Το ότι ξεφνικά θυμήθηκαν τα συμφέροντα στην ΕΕ πρέπει να μας προβληματίσει: Φίλε Μιχάλη, διαφωνώ ότι "οι ενστάσεις του Κ. Αντωνίου και άλλων για την Ε.Ε. είναι σωστές". Είναι πέρα για πέρα εκτός πραγματικότητας γιατί ξεκίνσηε από λάθος αφετηρία και μέσα από ένα ηλίθιο εθνικιστικό παιγνίδι ρεαλπολιτικ (νομίζοντας ότι θα παίξει power-politics ξαφνικά "απογοητεύτηκε". αν υπήρχε η στοιχειώδης συνέπεια στις θέσεις περί "αρχών" και "δημοκρατίας" θα είχε αναγνωρίσει το βαθύ δημοκρατικό έλλειμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 1964 μέχρι το 1974 και θα φρόντιζε, έστω και μετα την εισβολή-κατοχή να το θέσει ως ζήτημα που απαιτεί δημοκρατική αποκατάσταση. Επομένως, η επίκληση των οποιων "αξιών και αρχών της ΕΕ" απαιτεί όπως επιλύσουμε το κυπριακό στο άμεσο μέλλον. Πότε επιτέλους θα κατανοήσουμε ότι (α) δεν τραβά παιχνίδα δύναμης η κύπρος στη διεθνή σκακιέρα, (β) έχοντας ξεγελάσει την ΕΕ για να μπούμε μέσα και o Τάσσος Παπαδόπουλος έχοντας χαιρετίσει την τουρκική στάση στο κυπριακό , η προρεία ήταν δεδομένη. (γ) εξάλλου τα αποτελέσματα τηςδιακυβερνητικής εν καλά - ασκείται μια κάποια πίεση στην Άγκυρα για λύση, αλλά γνωρίζουμε ποιος επείγεται για λύση, εμείς.

Τώρα για τα υπόλοιπα, ουδέποτε έτρεφα αυταπάτες για την ΕΕ ή για λλο διεθνή διακρατικό οργανισμό. Αλλά η όλη ενταξιακή πορεία της Κύπρου και της Τουρκίας δημιούργησε τα δεδομένα που μας επιτρέπουν βάσιμα να ελπίζουμε:
Ασφαλώς δεν είμαστε κι αφελείς να νομίζουμε ότι δεν υπάρχουν διεθνείς διαστάσεις - χωρίς να θέλει η Τουρκία δεν μπορούμε να το λύσουμε. Έχω την εντύπωση ότι η Τουρκία θέλει να κλείσει με τον πονοκέφαλό που λέγεται κυπριακό: εσωτερικοί λόγοι και λόγω της ενταξιακής της πορείας η Τουρκία θέλει να διευθετήσει το πρόβλημα. Εξ ου και για πρώτη φορά ο επίσημος λόγος της Τουρκίας είναι ότι θέλει ομοσπονδία δια στόματος του υπουργού εξωτερικών της χώρας. Θα ήταν αφελές να νομίζουμε ότι αυτό σημαίνει ότι η λύση που θα δεχτεί θα είναι απολύτως στα μέτρα των Ε/Κ. το στοίχημα είναι εδώ: αν μπορούμε να βρούμε την χρυσή τομή με μια συμφωνία που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Κυπρίων στο σύνολο τους, ως ανεξάρτητο ομόσπονδο κράτος, δηλ. Ε/Κ και Τ/Κ να είναι κοινοτικά ισότιμοι και αν αισθάνονται ασφαλείς. Παράλληλα η Τουρκία να αποδεχτεί ότι η επανενωμένη ομόσπονδη Δημοκρατία δεν θα αποτελεί πιθανή μελλοντική είναι απειλή. Όπως έχω αναλύσει κια αλλού: Η ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας αλλάζει τα δεδομένα σε τέτοιο βαθμό που δεν ισχύει πλέον το «μηδενικό άθροισμα». Επομένως, κόντρα σε αυτούς που αρνούνται ότι το λεγόμενο win-win είναι αδύνατο, τώρα είναι δυνατό. ( βλ. "Επιτέλους επιστροφή της ελπίδας" στο http://thetrim1.blogspot.com/ )

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕς ΛΥΣΗΣ

O φίλος ANEF_ORIWN γράφει:
"Προσωπικά [...] ΔΕΝ έχω απολύτως ΚΑΜΙΑ εκτίμηση για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ούτε και πιστεύω ότι οι συνομιλίες Χριστόφια - Ταλάτ θα έχουν αποτέλεσμα".
Νομίζω φίλε ότι αυτό δεν τεκμηριώνεται από την πραγματικότητα που έχουμε μπροστά μας. Αντιλαμβάνομαι ότι οι απογοητεύσεις του παρελθόντος δημιουργούν και σε καποιο βαθμό τέτοιες χαμηλές προσδοκίες. Αυτό δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις. Ωστόσο, αν κοιτάξουμε την πορεία πραγμάτων αυστηρά αντικειμενικά, αν δηλαδή βάλουμε στο τράπεζι όλα τα δεδομένα μποροστά δεν μπορούμε παρά να καταλήξουμε ότι (α) το κόστος της αποτυχίας αυτή την φορά θα έιναι τεράστιο και μόνιμο για όλους τους εμπλεκόμενους και (β)έχουν γινει τεράστια βήματα προς τα μπρος κι ας υπάρχει προσπάθεια από όλους να υποβαθμιστεί για να μην δημιουργούνται αντιδράσεις. Εγώ βλέπω λύση στο τέλος του δρόμου γιατί το εναλλακτικό σενάριο είναι εντελώς απαράδεκτο και μπορεί να αποφευκτεί με την λύση. Δεν βλέπω γιατί έχεις τόση απαισιοδοξία.

nicostrim είπε...

Πολλαπλή συζήτηση βλέπουμε! Ωραία!
Ρόζα για την αλλαγή της θέσης του ΑΚΕΛ εν άλλη ιστορία. Εγώ τότε [αν και φοιτητής] διαφώνησα με το σκεπτικό της αλλαγής της θέσης, όπως και διαφώνησα με αυτούς που ήταν υπέρ της διατήρησης της παλιάς θέσης. Υποστήριζα την άποψη ότι η θέση του κόμματος έπρεπε να αλλάξει, αλλά έπρεπε να τεθούν κι άλλα κριτήρια για την οικοδόμηση της Αριστεράς/σοσιαλισμού πέραν της Κύπρου, ήταν η θέση μου, κι άλλων. Ασφαλώς η διελκυστίνδα δεν επέτρεψε και πολλές επιλογές: ήταν ΝΑΙ ή ΟΧΙ. Αλλά αυτά για την ιστορία.
Ορθά άλλαξε θέση το ΑΚΕΛ για το θέμα: όχι γιατί η ΕΕ έγινε πλέον «καλή και αγία» αλλά γιατί (α) ο κόσμος άλλαξε, (β) η προοπτική της ένταξης της Κύπρου και της Τουρκίας άνοιγε προοπτικές για όλους, (γ) ας μην ξεχνούμε και τους Τ/Κ που θα τους έδινε κι αυτούς διέξοδο και (δ) έδινε στην Αριστερό ένα νέο φόρουμ πάλης, το οποίο σαφέστατα ήταν νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό, αλλά κι εκτός αυτού το ίδιο νεοφιλελεύθερος καπιταλιστικός ήταν ο κόσμος (όπως οι αδέσμευτοι που κατέρρεαν και μετατρέπονταν κι αυτοί στο ίδιο και αυτό πράμα) . Ιδεολογικά, πολιτικά, οικονομικά ο κόσμος είχε αλλάξει μετά την κατάρρευσης του "υπαρκτού" (ότι κι αν ήταν εκείνο το σύστημα που μια άλλη φορά να συζητήσουμε) . Αλλά αυτά για την ιστορία. Ορθά άλλαξε θέση το ΑΚΕΛ για το θέμα: όχι γιατί η ΕΕ έγινε πλέον «καλή και αγία» αλλά γιατί ο κόσμος άλλαξε και η προοπτική της ένταξης της Κύπρου και της Τουρκίας άνοιγε προοπτικές για όλους κι αυτό το ζούμε σήμερα.
Για την Αριστερά και την ιδεολογία της σήμερα έχω άποψη, αλλά για μένα σήμερα προέχει να μαζέψουμε τις δυνάμεις μας για την λύση του κυπριακού. Η λύση θα μας ανοίξει τεράστιες προοπτικές για την κοινή πάλη με τους Τ/Κ για τον σοσιαλισμό ξεπερνώντας τον εθνικισμό και τον διαχωρισμό.

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ Nicostrim,
Παραθέτω πιο κάτω [ως απάντηση στα σχόλια σου αλλά και ως συμβολή στη συζήτηση] ένα απόσπασμα από ένα αδημοσίευτο κείμενο, στο οποίο εκφράζω τους προβληματισμούς [αλλά τζιαι τους δκιαολισμούς μου] πάνω σε ζητήματα που έχουν σχέση με τη διαδικασία των συνομιλιών:

***************
O σκεπτικισμός κι ο προβληματισμός μου για τες διαδικασίες λύσης του κυπριακού, αλλά και οι ενστάσεις και διαφορετικές προσεγγίσεις μου, για τες συνομιλίες [που κατα καιρούς γίνονται για εξεύρεση λύσης στο κυπριακό – όπως μας λαλούν), προκύπτουν από το γεγονός [ή/και έχουν να κάνουν με το γεγονός] ότι τούτες (οι συνομιλίες) διεξάγονται στη βάση:

1. Πρώτον, της επίτευξης ενός δήθεν εθνοτικού συμβιβασμού μεταξύ ΟΛΩΝ των ελληνοκυπρίων και ΟΛΩΝ των τουρκοκυπρίων λες και οι δύο εθνοτικές κοινότητες αποτελούνται από ομοιογενείς (από άποψη κοινωνικοοικονομική κυρίως) ομάδες πληθυσμού, και
2. Δεύτερον, διατήρησης του υφιστάμενου κοινωνικοοικονομικού (καπιταλιστικού) συστήματος.

Και λέω “δήθεν εθνοτικού συμβιβασμού” γιατί τούτο είναι φαινομενικά ορθό, καθώς οι συνομιλίες διεξάγονται μεν για την επίτευξη ενός συμβιβασμού μεταξύ των δύο εθνικών κοινοτήτων ως συνόλων, όμως στην ουσία ΔΕΝ είναι έτσι τα πράματα. [Εμείς οι ελληνοκύπριοι ονομάζουμε μάλιστα τον συμβιβασμό αυτό “οδυνηρό” καθώς θεωρούμε - ως ελληνοκυπριακή κοινότητα - την αποδοχή της ομοσπονδιακής λύσης ως οδυνηρή παραχώρηση].
Στην ουσία όμως η αντιπαλότητα (ο “καβκάς”) αποτελεί μια ενδοκυπριακή πάλη αναμεταξύ των κυρίαρχων οικονομικά (και κατ’ επέκταση και πολιτικά) κύκλων των δύο κοινοτήτων για το ποιοι θα επικρατήσουν σ’ ένα επανενωμένο κράτος. Πως δηλ. οι επιχειρηματικές τάξεις (ή αν προτιμάτε οι οικονομικά δυνατές κοινωνικές ομάδες) που κυριαρχούν (οικονομικά και πολιτικά) στα δύο χωρισμένα (σήμερα) κομμάτια του de facto διχοτομημένου νησιού μας, και που δραστηριοποιούνται (αυτή την στιγμή) ανεξάρτητα και αυτόνομα (οι μεν από τους δε), αλλά και σε εξάρτηση ή/και σύμπλευση, (οι μεν τουρκοκύπριοι από/με την Τουρκία, οι δε ελληνοκύπριοι από/με τη Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα – κυρίως πολιτικά με την Μητέρα - Πατρίδα) θα καταφέρουν να πετύχουν και να έχουν (η κάθε εθνοτική επιχειρηματική τάξη για τον εαυτό της) το πάνω χέρι σε περίπτωση λύσης. Αυτό στην ουσία προσπαθούν να διασφαλίσουν μέσα από τις συνομιλίες αυτοί οι κύκλοι – τα δικά τους οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα κι όχι ολόκληρου του κυπριακού λαού όπως επαίρονται (ανεξάρτητα αν η λύση θα ωφελήσει στο παρόν στάδιο και πολύ άλλο κόσμο).

Σήμερα οι Χριστόφιας και Ταλάτ, παρ’ ότι και οι δύο [δηλώνουν] αριστεροί ή αριστερίζοντες έχουν εμπλακεί (κι αυτοί όπως παλαιοτέρα οι αστοί κύπριοι πολιτικοί) σε τέτοιου του είδους και περιεχομένου τις συνομιλίες ... Έτσι στην πράξη καθίστανται άτυποι πληρεξούσιοι των κυρίαρχων οικονομικά κύκλων στις δύο κοινότητες – ο καθένας για την κοινότητα του. Στην ουσία (μέσα από τις συνομιλίες) στοχεύουν στην επίτευξη μιας συμφωνίας ή ενός συμβιβασμού μεταξύ αυτών των ελίτ κοινωνικών ομάδων (όπου η κάθε μια προσπαθεί να κατοχυρώσει πιο πολύ τα δικά της συμφέροντα ή να τύχει προνομιακής μεταχείρισης, είτε δικαίως είτε αδίκως.

Anef_Oriwn
Πέμπτη 10/12/2009 – 11:45 μ.μ.

nicostrim είπε...

ΗΗ κριτική προσέγγιση για τις υποθέσεις της διαδικασίας λύσης είναι έγκυρη και έχει βάσεις. Έχεις απόλυτο δίκαιο ότι "οι δύο εθνοτικές κοινότητες [δεν] αποτελούνται από ομοιογενείς (από άποψη κοινωνικοοικονομική κυρίως) ομάδες πληθυσμού". Κι όμως, όπως επέμενε ο Πουλαντζάς ότι το κράτος αποτελεί υλική συμπύκνωση των κοινωνικών/ταξικών δυνάμεων κι έχει αποτυπωμένους του (ιστορικούς) κοινωνικούς αγώνες. Τώρα ξέρουμε ποιες οι δυνάμεις που ηγεμονεύουν: η λύση θα είναι καπιταλιστική, υπογραμμένο από τους δύο Κυπρίους Αριστερούς ηγέτες. Το σημαντικό είναι να ξεπεράσουμε την τον εθνοτικό διαχωρισμό, να σπάσει και ανοίξει το εθνικό ζήτημα σε κοινωνικό ζήτημα – να φύγει το καρκίνωμα της στρατικοποίησης (είμαστε η πιο στρατιωτικοποιημένη ζώνη του κόσμου). Αυτή δεν είναι «θεωρία σταδίων» είναι μια διαδικασία που επιτρέπει να περάσουμε σε άλλη κοινωνική πραγματικότητα.
Τώρα ποιων τα συμφέροντα θα εξυπηρετηθούν; (α) Το τμήμα του κεφαλαίου που θα κερδίσει από την λύση, σε βάρος του τμήματος που μπορεί να αισθάνεται ότι απειλείται. (β) οι μάζες των εργαζομένων που δεν έχουν τίποτε να κερδίσουν από τη διχοτόμηση. Σε πιο βαθμό; Αυτό είναι προϊόν πάλης…
Η επανένωση θα ανοίξει προοπτικές που δεν μπορούμε να φανταστούμε τώρα σ’ αυτόν τον μίζερο τόπο.

nicostrim είπε...

έχω ένα κεφαλαιο στο βιβλιο μου που θα ήθελα την γώμη σου Τι είναι το μαιλ σου;

ο ύποπτος είπε...

Ανεφ,
νομίζω δεν έπιασες το νόημα. (Τα προβλήματα του internet - οι εκφράσεις/γκριμάτζες δεν μπορούν να μεταφερθούν ακόμα και έτσι :-(

1. Δεν εννοούσα ότι δεν πρέπει να παρατηρούμε τι αναλύσεις γίνονται (εκ δεξιών). Αλλά ότι είναι ήσσονος σημασίας οι ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ, κατ' επανάληψη, αναλύσεις τους. Δηλ. έχω χάση την ελπίδα ότι τέτοιες αναλύσεις ή/και πρακτική πολιτική θα μας οδηγήσει σε οτιδήποτε καλό. Πολύ μεγαλύτερης σημασίας (για μένα) είναι η διαφαινόμενη ολίσθηση από εκεί που θα έπρεπε να βλέπω ακτίδα φωτός.
2. Σε τι νομίζεις ότι μπορούσε να συνίσταται μια Αριστερόστροφη «πολιτική πρακτική».
Πολύ μεγάλη πάσα όντως. Που θα την αφήσω σε ευθετότερο χρόνο για ένα μεγάλο σχόλιο/post παρόλο ότι σε διάφορα σημεία των συζητήσεων μας έχω ήδη δώσει δείγματα γραφής.
3.Μήπως τελικά το ΑΚΕΛ ΔΕΝ αντιμετωπίζει [ΚΑΜΙΑ] κρίση ταυτότητας, αλλά οι πολιτικές και πρακτικές του, απλώς αντανακλούν την πλειοψηφία της κοινωνικής του βάσης;
Και τότε γιατί δεν το λέει καθαρά: "Παίδες αυτά που ξέρατε έχουν πεθάνει (και όπως και ο nicostrim λέει) έχουμε καινούργιες εποχές καινούργιες θεωρίες". Η φοβάται ότι θα χάσει την μισή του βάση, το υπόβαθρο του και την ιστορία του (για την οποία τόσο περηφανεύεται). Προτιμά να έχει δύο πρόσωπα; Και τι είναι αυτό παρά σοβαρότατη κρίση ταυτότητας (αν όχι υποκρισίας την οποία η βάση έχει πλέον αντιληφθεί).

Anef_Oriwn είπε...

Nicostrim,
Το email μου είναι AnefOriwn@gmail.com
Νόμιζα ότι υπήρχε και στο profile μου, αλλά είχα λάθος ... Κάποια αβαρία πρέπει να έγινε και χάθηκε, έκανα όμως τες σχετικές διευθετήσεις για να φαίνεται] ...
Πάντως πολύ ευχαρίστως να μελετούσα το κεφαλαίο του βιβλίου σου που αναφέρεις ... Πού τιμητικό για μένα ... Όμως η δική μου συλλογιστική κινείται διαφορετικά από τη δικιά σου αναφορικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση ... Βασικά κινείται μεταξύ των παλιών [“δογματικών”] φιλο-αριστερίστικων απόψεων και τις σοσιαλδημοκρατικές επιδράσεις που κατά καιρούς δεχόμαστε...