Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

Ανάρτηση 26η (παιδευτική) – “Μαύρα* κοράκια με νύχια γαμψά πέσανε πάνω ... στης αλλαγής τα παιδιά**!”

Μ' αυτούς πώς θα συμβιώσουμε;

(του Κώστα Κωνσταντίνου - Αναδημοσίευση από τον “Πολίτη” της 9ης Σεπτεμβρίου 2008, από τη στήλη “ ΚΑΤΑ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ”. (Link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-)


“• Εδώ που τα λέμε, κύριε υπουργέ της Παιδείας, ήταν μάλλον... άστοχος, ο στόχος. Μα να ζητάτε από τους καθηγητές να εμφυσήσουν κουλτούρα “ειρηνικής συμβίωσης, αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας Ε/Κ και Τ/Κ, με στόχο την απαλλαγή από την κατοχή και την επανένωση της πατρίδας και του λαού μας” στους μαθητές τους; Με τους περισσότερους καθηγητές μας μάλιστα να προέρχονται από τα ελλαδικά πανεπιστήμια και να έχουν θητεύσει στο Δράσις - ΚΕΣ; Τι άλλο περιμένατε να ακούσετε δηλαδή ως απάντηση, εκτός από εκείνο το “ε, μα δεν είμαστε έτοιμοι” ή από λαμπρές απορίες του στιλ “κι αν ένα σχολείο της Κερύνειας αποφασίσει ότι θέλει να διδυμοποιηθεί με ένα από εδώ, τι θα κάνουμε;”(!). Απολύτως λογικές αντιδράσεις για επαγγελματίες που τους είπαν απλώς να είναι λίγο πιο θετικοί μπας και προχωρήσουμε και στα σχολεία με τη ρημάδα την προσπάθεια για λύση και συμβίωση, δεν βρίσκετε;

• Χώρια που ξύπνησαν κιόλας όλα (μα όλα) τα προστατευτικά ένστικτα της πατριωτικής (δες απορριπτικής) μερίδας των καθηγητών έναντι των μαθητών. Θα καμφθεί λέει το... αγωνιστικό φρόνημα των μαθητών εάν τους πουν ότι πρέπει να ζήσουμε με τους Τ/Κ. Ξέρετε ποιο φρόνημα, έτσι; Αυτό που διατηρείται άσβεστο μέσα από τη φοβερά επιτυχημένη διδακτική δραστηριότητα των καθηγητών και το οποίο καταγράφεται κάθε φορά που τα τηλεοπτικά συνεργεία πάνε στις καφετέριες, όπου οι περισσότεροι μαθητές κάνουν κοπάνα από τα συλλαλητήρια. “Τι γιορτάζουμε την 17η Νοεμβρίου;”, τους ρωτούν. “Ε, ε, ε, γιορτάζουμε που... ε, που οι Γερμανοί επερικυκλώσαν ένα σχολείο, το 1821...”. Μετά το έσωσαν η Μπουμπουλίνα και οι Power Rangers. Και είναι τυχερά τα αφτιά μας και τα μάτια μας που τα χαντακωμένα παιδιά του κοσμάκη όλα αυτά τα λένε προφορικώς. Άμα τα έγραφαν κιόλας, τω αιγκεφαλυκώ δαιν θα τω γλοιτόναμαι με τήπωτα.

• Ακούς εκεί να ζητούν από τους καθηγητές να διδάξουν στα παιδιά να ζήσουν με τους Τ/Κ! Ο υπουργός φταίει όμως. Διότι, ακαδημαϊκός γαρ, δεν γνωρίζει. Εάν ήταν πιο πονηρός, ο στόχος της νέας σχολικής χρονιάς θα μπορούσε να είχε περάσει όχι εν μέσω οργίλων αντιδράσεων αλλά εν μέσω επευφημιών του καθηγητικού κόσμου. Πώς; Εάν, επί παραδείγματι, το Υπουργείο έλεγε πως ο στόχος είναι: “Η καλλιέργεια κλίματος ειρηνικής συμβίωσης, αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας Ε/Κ και Τ/Κ έτσι που και οι δύο κοινότητες να κατανοήσουν, μεταξύ άλλων, πως δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο να κάνουν φροντιστήρια οι καθηγητές του Δημοσίου”. Εκεί να δείτε τι θα είχε γίνει. Οι γκράντε πατριώτες καθηγητές - φύλακες του αγωνιστικού φρονήματος, θα έμπαιναν στις τάξεις τραγουδώντας το “Η δική μου η πατρίδα”, της Νεσέ Γασίν και φωνάζοντας, “Αντρέα πολέμα, σου δίνουμε το αίμα”. Αλλά δεν ξέρει από τέτοια ο υπουργός.

• Αλλά και οι πολιτικοί... Τι ξεφτίλες. Και δεν εννοούμε τον Κολοκασίδη (ναι, αυτό το παιδί με το ύφος τού ξεχασμένου στο ψυγείο επί τρεις μήνες γιαουρτιού που κατέβηκε 185 φορές στις βουλευτικές και δεν βγήκε ποτέ - ούτε πρόκειται). Αυτός είναι και κρίμα ο καημένος. Και δεν εννοούμε βεβαίως ούτε τον άλλον τον κακόμοιρο, τον Ομήρου. Αυτός κι αν είναι για λύπηση. Η ξεφτίλα, η απόλυτη ξεφτίλα αυτή τη φορά, ήταν ο ΔΗΣΥ. Ο οποίος έκανε την πάπια και άφησε τον κάθε Θεμιστοκλέους (του) να ουρλιάζει για τον... ευνουχισμό, λέει, του κυπριακού ελληνισμού και τον κάθε Πρόδρομο Προδρόμου να ωρύεται διότι ο υπουργός Παιδείας μίλησε λέει για μεικτά σχολεία, Ε/Κ και Τ/Κ. Και καλά, την πολιτική τσίπα του κ. Προδρόμου την είδαμε όταν έγλυψε εκεί όπου έφτυνε επί χρόνια (και μιλάμε για φτύσιμο, έτσι;) προκειμένου να γυρίσει χειροκροτώντας πίσω στον ΔΗΣΥ. Την τσίπα του κ. Αναστασιάδη όμως; Εκτός και εάν όλη αυτή η βρικολακιασμένη, η ακροδεξιά, εμετική προσέγγιση στο θέμα της συμφιλίωσης στα σχολεία τον εκφράζει πλέον. Ξανά... Αυτό θα χαιρόμασταν να μας το διευκρίνιζε. Μέχρι τότε, όμως, είμαστε σε κατάσταση σοκ από τη στάση και του ιδίου και του ΔΗΣΥ στο πρώτο μεγάλο τους τεστ. Γιατί, καλές οι ψήφοι αλλά οι πολιτικοί σε κάτι τέτοια είναι που φαίνονται. Στα δύσκολα. Όχι στα λόγια. Αυτά είναι εύκολα.

Φωνάζουμε, και πολύ σωστά, για τη ζημιά που προκαλούν στην προσπάθεια για λύση οι απαράδεκτες (τελευταίως ειδικά) δηλώσεις του Ταλάτ. Έχουμε όμως σκεφτεί ποτέ, πόση ζημιά προκαλούν τα δικά μας σχόλια; Έχουμε σκεφτεί πώς εκλαμβάνει ο έξω κόσμος αυτά λ.χ. τα υστερικά... χορωδιακά ξεσπάσματα των πολιτικών κομμάτων και των οργανωμένων καθηγητών υπό τη διεύθυνση εκείνου του αξιοθρήνητου Χρυσόστομου Β΄, η ακραία ρητορική του οποίου θυμίζει μουλά των Ταλιμπάν αντί ορθόδοξο Ιεράρχη; Έχουμε σκεφτεί πόσο πλήττεται η διαπραγματευτική ικανότητα της πλευράς μας; Και όλα αυτά με αφορμή τι; Μια εγκύκλιο η οποία προτρέπει τους καθηγητές να καλλιεργήσουν ενόψει (πιθανότητας) λύσης ένα κλίμα συμφιλίωσης στα σχολεία! Πού είναι το κακό; Εδώ, σίγουρα δεν είναι. Το κακό εντοπίζεται στην τραγική αλήθεια ότι η Παιδεία στον τόπο μας βρίσκεται ακόμη όμηρος στα χέρια όλων αυτών των κολλημένων που παρά να ζήσουν με τους Τουρκοκύπριους προτιμούν να χαρίσουν τη μισή μας πατρίδα. Όλων αυτών οι οποίοι, στα διαλείμματα των παράνομων φροντιστηρίων τους, των παραπολιτικών τους μιζών και των παραεκκλησιαστικών τους επιχειρήσεων, επιμένουν να επιβάλλουν στον τόπο το βολικό για αυτούς παρελθόν και να ανακόπτουν το μέλλον. Το κακό εντοπίζεται επίσης στη σιωπή, την απάθεια και την ανοχή όλων των υπολοίπων, όλων ημών. Καθηγητών, πολιτικών, ιεραρχών, λοιπών πολιτών και ΜΜΕ. Στο τελευταίο, περισσότερο. "Αν δεν ακούσουν" (εννοεί "ΥΠακούσουν") οι του Υπουργείου θα αντιδράσω, δηλώνει προκλητικά ο Αγιατολάχ Β΄ του 8%. Αυτοί ελπίζουμε πως δεν θα ακούσουν τελικά. Εμείς όμως; Θα υπακούσουμε πάλι διά της ανοχής μας;”

(Για το copy-paste)
Anef_Oriwn

Υ.Γ.: Οι υπογραμμίσεις και οι χρωματισμοί είναι δικοί μου.

Σχόλια και παρατηρήσεις του Ιστολόγου Anef_Oriwn :

1. (*) - Το “μαύρα κοράκια” δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο τον Αρχιεπίσκοπο (του 8%) επειδή ως ιερωμένος (;) είναι αναγκασμένος να φοράει μαύρα! Το κολάνιν πιάνει όλους όσους αναφέρει ο αρθρογράφος αλλά και κάποιους άλλους που του διέφυγαν όπως, λόγου χάριν να πούμε, (που λαλεί τζιαι ο φίλος μου ο “Εκάμαμεν τα τράττα τζιαι shεshέ”), οι ποικιλόμορφοι Σύνδεσμοι και παρα-Σύνδεσμοι των Αγωνιστών και των παρα-Αγωνιστών (“αρκήσαν” τούτοι, γιατί άραγε;), οι σύλλογοι των ΘΟΙ, οι παπάδες και οι δεξιοί ψαλτάδες, οι κάθε λογής δημοσιογραφίσκοι που τρέχουνε να γράψουνε για τον αφανισμό της ελληνικής μας Παιδείας αλλά και δημοσιογράφοι “ολκής” όπως ο Λάζαρος κι ο Ιακωβιδης που κατάντησαν μοιρολογίστρες, η κάστα των δοκτοροπροφεσόρων και “συγγραφέων” που αρθρογραφεί στον “Φιλελεύθερο” για τους ποικίλους εθνικούς κι άλλους κινδύνους που παραμονεύουν σε κάθε μας βήμα και γωνιά (από τις κινήσεις και πρωτοβουλίες του Προέδρου, από τους μετανάστες, από τους οπαδούς της “ΟΜΟΝΟΙΑΣ”), και γενικώς όποιος νομίζει ότι θα σώσει το “έθνος”!

2. (**) – Της “αλλαγής τα παιδιά”, για το ζήτημα αυτό της αλλαγής των σχολικών βιβλίων και δη της Ιστορίας και οι οποίοι δέχονται και το κύριο βάρος των επιθέσεων είναι πρώτα απ’ όλα ο Πρόεδρος και μετά ο Υπουργός του της Παιδείας Αντρέας Δημητρίου (με ποιους έμπλεξε κι αυτός ο έρμος) και ο επικεφαλής της επταμελούς ομάδας των “Σοφών” για την Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση Αντρέας Καζαμίας (κι αυτός Αντρέας – δεν είναι καθόλου γουρλίδικο τ’ όνομα. Δεν προσευχηθήκανε κι αυτοί στον Απόστολο Αντρέα, μήπως και τους βοηθήσει όπως έκανε και ο Αρχιεπίσκοπος του 8%).

3. Προσέξατε ότι όλοι όσοι αντιδρούν, φωνασκούν και κλαυθμηρίζουν για τον καταποντισμό της “εθνικής” μας παιδείας και κουλτούρας και τον αφελληνισμό της Κυπρου, είναι βασικά όσοι αντιτίθενται και στην έναρξη διαδικασιών και συνομιλιών για την εξεύρεση λύσης στο κυπριακό; Βρήκαν άλλο τρόπο να τα χώσουν στο Πρόεδρο (κυρίως κάποιοι από τα συγκυβερνώντα κόμματα). Όμως μου κάνει εντύπωση για που χάθηκαν κάποια άλλα “λατζιηνάρκα” (από το “Συναγερμό”), όπως η Θεοχάρους, ο Ουράνιος, η Κλαίρη ...

Anef_Oriwn
Τρίτη 9/9/2008

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν γίνεται ομελέττα χωρίς να σπάσεις αυγά. Τα βάσανα αυτής της ξεπερασμένης συνοπαρτζιάς εν πίσω ακόμα.

Anef_Oriwn είπε...

Όι μόνον αβκά εν να σπάσουν αλλά τζιαι κκελλάες!

Anef_Oriwn
Τρίτη 9/9/2008 – 10:18 μ.μ.

Drapetis είπε...

Να συμπληρωσω λιο τα συμπερασματα σου φιλε Ανευ. Οχι μονο αυτοι που ωρυωνται τωρα ειναι οι ιδιοι που κλαιουνται για τες συνομιλιες, ειναι της ιδιας σχολης σκεψης η οποια δεν πιστεψε ποτε στην Κυπριακη Δημοκρατια ως κρατος συναιτερικο με τους τ/κ. Και οχι μονο αυτο, δεν πιστεψαν στην ΚΔ ως κρατος που θα μπορουσε να σταθει απο μονο του και επρεπε να ενωθει με τον εθνικο κορμο για να εχει νοημα η υπαρξη του.
Κροκοδειλια δακρυα για την 'αγωνιστηκοτητα' και 'ελληνικοτητα'της νεολαιας και μαλακιες. Να μας πουν τουτοι ουλλοι που καμνουν στρατο τα κοπελλουθκια τους τζιαι που παν σχολεια... Ο,τι βολεφκει μερικους μες τουντο τοπο! Υποκριτες!
Τουτη ουλλη η συνοπαρτζια εχει ΜΕΡΟΣ της ευθυνης ομως. Το υπολοιπο εχουν το τζεινοι που τους ακουουν ακριτα και χωνεφκουν τες μαλακιες που λεν καθε μερα.
Αρκεψαν με την πιππιλλα '8η ιουλιου', μετα με την ομοσπονδια, μετα ολα οσα εγιναν στο συνεδριο των αποδημων, φκαλουν τον αρχιεπισκοπο ομπρος, τωρα ειναι η παιδεια...την αλλη εφτομα κατι αλλο θα σκεφτουν ( προβλεψη μου ειναι οτι θα εχει σχεση με την εθνικη φρουρα η επομενη πιππιλλα).
Και αν προχωρησουν οι συνομιλιες, σιγουρα αλλο κανενα προβοκατσιο.
Ειμαι πραγματικα περιεργος να δω σε ποιο βαθμο θα παρασυρθει ο κοσμος που την συναισθηματικοτητα και την συνθηματολογια τουντη φορα (αν και το απευχομαι με ολη τη δυναμη μου)

Μιχάλης είπε...

Άνευ, ευστοχο και το κείμενο και τα δικάσου σχόλια.

Μόνο μια παρατήρηση: η Θεοχάρους δεν μίλησε διότι ασθενεί (της εύχομαι περαστικά) και νοσηλεύεται στο νοσοκομείο.

Η Κλαίρη εμφανίστηκε χτες στη Σημερινή. (Έκανα το λάθος να διαβάσω το άρθρο της και βράχικαν τα ρούχα μου από το πολύ δάκρι).

Εκείνος που χάθηκε είναι όντως ο Ουράνιος. Λες να διακοπεύει; Δεν νομίζω...

Ανώνυμος είπε...

Άνευ,
θα κάνω μια μικρή παρατήρηση.
Επειδή στον στενό μου κύκλο υπάρχουν καθηγητές, μπορώ να σου πω μετά βεβαιότητας πως το ζήτημα στον καθηγητικό κόσμο δεν έχει πάρει και καμιά φοβερή τροπή (δηλαδή δεν ασχολούνται στον βαθμό που το αναφέρει ο Κων/νου). Ζω από κοντά το καθημερινό βάσανο των καθηγητών (όχι όλων για να είμαστε δίκαιοι, κυρίως των φιλολόγων), οι οποίοι αυτές τις μέρες αγωνίζονται να διδάξουν σε τάξεις των 26-30 παιδιών, μεικτής ικανότητας (έτσι λένε οι μορφωμένοι το "κάθε καρυδιάς καρύδι"), έχουν να στηρίξουν αναλφάβητους -κυριολεκτικά- μαθητές, να κάνουν μάθημα δίχως βιβλία, και γενικά να δουλέψουν κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Θα ήταν άδικο να κατηγορούμε το σύνολο των καθηγητών γι αυτό το ζήτημα. Από εκεί και πέρα έκαστος έχει τις απόψεις του επί του θέματος.

Ανώνυμος είπε...

O εθνικισμός είναι παιδική ασθένεια του ιμπεριαλισμού που ξέρει καλά την τέχνη του διαίρει και βασίλευε , είναι αυτός που κατάστρεψε την Κύπρο ΕΟΚΑΒ ΤΜΤ προδοτικό πραξικόπημα εισβολή κατοχή με τους χιλιάδες νεκρούς κ αγνοούμενους.Ας Κοιτάξουμέ 50 χρόνια μπροστά κ οχι 400 χρόνια πίσω, οπως κοιτάζει ο Πρόεδρος Χριστόδφιας μπροστά! Για ένα καλύτερο αύριο των παιδιών μας..Ασ λύσουμε και ένα άλλο θέμα το υδατικό που υποφέρει ο κόσμος απο ανεπάρκειες άλλων, ας σταματ΄τήσουν οι εξοπλισμοί, αποστρατικοποίηση, ασκήσεις Νικηφόροι κ με τα χρήματα που θα εξοικονομήσουμε να κάνουμε αφαλατώσεις να γίνουμε ολοπράσινοι, έχουμε τις δυνατότητες, οχι στους χαφιέδες και τους πλασιέδες των όπλων!Ας γιορτάσουμμε την 1Η Οκτωβρίου μαζί με τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, με τις συντεχνίες τους και όχι με διαφημιστικά όπλα.Ειρήνη στην Κύπρο Ειρήνη στον Κόσμο!

andreas f.stavrou είπε...

Αν και από ότι καταλαβαίνω η δημοσιέυση και τα σχόλια δεν προσφέρονται για διάλογο λόγω του φανατισμού και της εξώφθαλμης λογικής διαχωρισμού των πολιτών σε "άσπρα και μαύρα κοράκια" ,στα αλήθεια πιστεύετε ότι το πρόβλημα της ειρήνης είναι θέμα δημιουργίας κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης των μαθητών στα σχολεία;
Δηλαδή το κυπριακό πρόβλημα έγκειται στο ότι δεν είχε "εμφυσήσει η εκπαίδευση στις προηγούμενες γενιές την κουλτούρα ειρηνικής συμβίωσης;" Ή υπάρχουν συγκεκριμένα αίτια που οι μαθητές πρέπει να γνωρίζουν ώστε να μπορούν να κατανοήσουν το πώς φθάσαμε ως εδώ και να κάνουν σίγουρα καλύτερες επιλογές για το μέλλον; Και αυτά ο εκπαιδευτικ΄ςο δεν θα τα εμφυσήσει αλλά θα χρησιμοποιήσει το λόγο και το επιχείρημα. Δεν είναι με την προπαγάνδα που θα γίνει ο κόσμος καλύτερος αλλά με τη γνώση και την κριτική απέναντι στην υπαρκτή πραγματικότητα.
Μια σημαντική διαφορά του να γράφεις σε ένα ιστολόγιο, σε μια εφημερίδα ή να είσαι πολιτικός και να μιλάς στα ΜΜΕ και να είσαι εκπαιδευτικός σε ένα σχολείο είναι το γεγονός ότι έχεις μπροστά σου ζωντανή ολόκληρη την κοινωνία με όλες τις διαφοροποιήσεις της.
Μπορεί ένας Υπουργός να βάζει ένα στόχο. Το πώς θα λειτουργήσει σε ένα τμήμα 25 μαθητών είναι κάτι άλλο. Πρέπει να σεβαστώ τη διαφορετικότητα του κάθε μαθητή. Αν δεν το κάνω, τον έχασα.Και όσοι πιστεύουν ότι στην Κύπρο το σχολείο διαμορφώνουν συνειδήσεις, πρέπει να το τεκμηριώσουν με μια έρευνα. Αν κουβεντιάσεις με τα παιδιά για πολιτική, τότε θα ανακαλύψεις ότι κουβαλούν ταυτότητες που πήραν εκτός σχολείου. Ας μην μυθοποιούμε κάποια πράγματα.
Αυτό που διδάσκεται στα σχολεία δεν είναι ιστορία, κατά τη γνώμη μου. Όμως έστω και αυτό, έγινε κάποια έρευνα που να πιστοποιεί ότι συνέβαλε στη διαμόρφωση της ιστορικής συνείδησης των μαθητών;
Δηλαδή για παράδειγμα τις συγκρούσεις πριν το 1974 στα σχολεία, τις δημιούργησε το σχολείο ή δημιουργήθηκαν εκτός σχολείου και μεταφέρθηκαν και στο σχολείο;
Αν έρθουμε στο παρόν και στο λεγόμενο εθνοκεντρισμό στην εκπαίδευση. Ο κ. Καζαμίας λέει πως υπάρχει. Αν κα δεν διερευνήθηκε το θέμα, εν τούτοις υπάρχει το ζήτημα ποια είναι η επίδραση του επίσημου εθνοκεντρισμού στους μαθητές. Δηλαδή η επίδραση των εθνικών εορτών , της ιστορίας ή της γλώσσας ή και των θρησκευτικών. Πόσοι μαθητές έστω παρακολουθούν τις λεγόμενες εθνικές γιορτές ή ήδη η κοινωνία έχει ξεπεράσει κάποια πράγματα;
Σίγουρα διαφωνώ με το δογματισμό που αντιμετωπίζετε τις διάφορες καταστάσεις.

Ανώνυμος είπε...

Πάντως πιστεύω οτι η παδεία έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην καταστροφή της Κύπρου.Ας μη ξεχνάμε οτι τους μαθητές της δεκαετίας του 70 η παδεία και η πλειονότητα των καθηγητών τους προετοίμαζε ψυχολογικά, ηθικά κ με οποιοδήποτε τρόπο, υπήρχαν μάλιστα καθηγητές που οταν τους έγραφες στο διαγώνισμα ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΗ σου έβαζαν και αριστα 20, και πηγαινες και δόκιμος,προετοίμαζαν λοπόν τους μαθητές με τον ποιο φαντατικό τρόπο για το πραξικόπημα ,φακελώνονταν δε μαθητές μακαριακοί αριστεροι με πρωτεύοντα τότε ρόλο την χουντικη ΚΥΠ ,Θυμάστε τις διαδηλώσεις κατα του Μακαρίου φανατισμός, κλπ μαζί με το στρατό και την ΕΟΚΑΒ κατέστρεψαν την Κύπρο και σήμερα ο Πρόεδρος τησς Δημοκρατίας προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να επανενώσει το μαρτυρικό νησί μας. Μπράβο στη Κυβέρνηση του για τις αλλαγές που κάνει στην Παιδεία!Αποστρατικοποίηση, χωρίς μισαλλοδοξίες και εθνικισμούς ολοταχώς προς λύση.ειναι μονόδρομος!

Ανώνυμος είπε...

ΕΛΛΑΣ-ΚΥΠΡΟΣ-ΕΝΩΣΙΣ
ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΑΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΤΑΙ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΜΟΥΣΚΟ
αυτά τα συνθήματα κοσμούσαν τους τοίχους των γυμνασίων ιδιαίτερα σε εθνικές εορτές και με προτροπή κάποιων καθηγητών και γυμνασιαρχών,οι μαθητές προετοίμαζοντο για το πραξικόπημα..., αλλα και τα βιβλια με το σήμα της 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ? αυτά δεν μας θυμίζουν τίποτα?

Anef_Oriwn είπε...

Καλησπερίζω την ομήγυρη!
Και πολύ σύντομα να πω τα εξής, ως πρώτη δόση:

1. @ Απόστολος,

Ο Κωνσταντίνου λέει και πολλά άλλα για τους καθηγητές (και υπάρχουν κι άλλα που δεν λεει) και πίστεψε με, είμαι (κι εγώ) σε θέση να γνωρίζω πως εν πολλοίς είναι αλήθεια (π.χ. ασχολούνται κυρίως με τα προβλήματα του μικρόκοσμου και του κλάδου τους όπως λόγου χάριν, πόσες αναπληρώσεις έχουν ήδη βγάλει, πως θα μειώσουν τις διδακτικές τους ώρες αναλαμβάνοντας κάποιες άλλες υπευθυνότητες, για τις εφημερίες τους κι άλλα τέτοια).


2. @ Andreas F. Stavrou,

Δεν ξέρω για ποιο δογματισμό μιλάς με τον οποίο “… αντιμετωπίζετε [αντιμετωπίζουμε] τις διάφορες καταστάσεις ...”, και ούτε τι ηλικία έχεις (ούτε και την ηλικία του Κομαντάντε Ζ), αλλά αυτά που λεει για την παιδεία στις αρχές της δεκαετίας του ’70 είναι αλήθεια (τα ‘χω ζήσει).

Όντως τότε (λέει ο Ζ) “… η παιδεία έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην καταστροφή της Κύπρου. Ας μη ξεχνάμε ότι τους μαθητές της δεκαετίας του 70 η παιδεία και η πλειονότητα των καθηγητών τους προετοίμαζε ψυχολογικά, ηθικά κ με οποιοδήποτε τρόπο, υπήρχαν μάλιστα καθηγητές που οταν τους έγραφες στο διαγώνισμα ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΗ σου έβαζαν και αριστα 20, και πηγαινες και δόκιμος, προετοίμαζαν λοπόν τους μαθητές με τον ποιο φαντατικό τρόπο για το πραξικόπημα ,φακελώνονταν δε μαθητές μακαριακοί αριστεροι με πρωτεύοντα τότε ρόλο την χουντικη ΚΥΠ .... διαδηλώσεις κατα του Μακαρίου, φανατισμός ...”.

Anef_Oriwn
Τετάρτη 10/9/2008 – 10:45 μ.μ.

andreas f.stavrou είπε...

Τό ότι συνέβαιναν αυτά μέσα στα σχολεία - όπως τα περιγράφετε - δεν έχω κανένα λόγο να τα αμφισβητήσω. Η διαφωνία μας είναι αν η αντιπαράθεση δημιουργείτο από το σχολείο ή δημιουργείτο έξω από το σχολείο και μεταφερόταν εντός. Αυτό έχει τεράστια σημασία όταν αποδίδεις ευθύνες και ενοχοποιείς. Δηλαδή η πολιτική αντιπαράθεση είχε ως φορέα το σχολείο ή άλλοι ήταν οι φορείς και αναπαραγόταν και εντός του σχολείου; Προσωπικά υποστηρίζω ότι αντιθέσεις πολιτικές μέσα στην κοινωνία μεταφέρονταν στο σχολείο.

Ανώνυμος είπε...

o Ouranios ekripsen dioti ton proothi o disy gia proedro tis kOE ston topo tou Lazaridi.theli tis psifous apo olous tous proedrous olon ton omospondion pou elexonte apo kommata gia afto den tou siferi (ontos siferontologos gennimenos)na mila.
kati asxeto,
anef epesan ampelopoullia stin laksian

Ανώνυμος είπε...

@Stavrou
Αυτα που λές δεν αποενοχοποια το σχολείο και γενικώτερα την Παδεία για τις μέγάλες ευθύνες της καταλυτικές για την καταστροφή και την τραγωδία της Κύπρου μας.Από το 1967 απο το φασιστικό πραξικόπημα της 21ης Απρίλης των συνταγματαρχών άρχισε η αντίστροφη μέτρηση καταστροφής και διχοτόμησης της Κύπρου με την δημιουργία της ΕΟΚΑΒ την συμμετοχή της εθνικης φρουράς, με ανατινάξεις σταθμών αστυνομικών και με δολοφονίες Μακαριακών.Παράλληλα καθηγητές πολλοί ήταν μέλη της παράνομης οργάνωσης ΕΟΚΑ Β και δηλητηρίαζαν τις νεανικές ψυχές των μαθητών για Ενωση τάχατες με την Ελλάδα κ ότι ο κυριώτερος εχθρός μας είναι οι κομμουνστές και όχι οι Τούρκοι.Μεθοδικά σε συνεργασία με το 2οΓραφείο του ΓΕΕΦ και με την Χουντική ΚΥΠ φακέλλωναν τους δημοκρατικούς μαθητές και όταν κατατάγονταν στο στρατό εκτός απο τα μαρτυρικά βασανιστήρια ακόμη και δολοφονίες στρατιωτών δημοκρατικών, τους έστελλαν μετάθεση στα κόκκινα και στη πρώτη γαμμη αντιπαράταξης γιαυτό και οι περισσότεροι σκοτωμένοι και αγνοούμενοι του 1974 στην πλειονότητα τους είναι αριστεροί και δημοκρατικοί Μακαριακοί.Αυτοί υπερασπήσαν την Πατρίδα το 1974 απο τον τούρκο εισβολέα άλλοι σούπερπατριώτες έψηναν σούβλες στα ψηλά βουνά γιορτάζοντας για το χαμάνο αίμα των παλληκαριών της Κύπρου.Θα πρέπει να ανοίξη ο φάλλος της προδοσίας της Κύπρου και να ανοίξη το ειδικό κεφάλαιο Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΙ ΤΥΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΟ 1974.
ΓΙΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟΣΤΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΑΓΟΡΑΣΤΕΣ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΜΥΖΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΝΕΡΟ ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΝΟΠΡΑΓΟΥΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ. ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΙΡΙΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΠΟΥΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΞΟΧΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΞΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΜΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΡΡΑΣΤΑΘΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ!

Anef_Oriwn είπε...

Θα ήθελα να κάνω μερικά συμπληρωματικά σχόλια πάνω στις παρεμβάσεις των φίλων σχολιογράφων (καθώς η προηγούμενη δική μου παρέμβαση ήταν βιαστική)

@ Απόστολος,

Ξέχασες να αναφέρεις ότι στο καθημερινό (και δεν ειρωνεύομαι) περιλαμβάνονται και οι ταλαιπωρίες που υφίστανται διαρκούσης της σχολικής χρονιάς από τις οικοδομικές εργασίες στα σχολεία (και οι μαθητές μαζί τους), ο προπηλακισμός κάποιων (καθηγητων) από τον ετσιθελισμό διαφόρων γονιών ή/και εξωσχολικών κύκλων αλλά και από το κλικκάρισμα μεταξύ τους (ενώ κάποιοι κάνουν πάρα πολύ δουλειά – όχι μόνο εκπαιδευτική, κάποιοι άλλοι λουφάρουν). Μετά συγχωρήσεως όμως, αγαπητέ Απόστολε, αλλά εκφράσεις του τύπου “κάθε καρυδιάς καρύδι”, για τους δυσπροσάρμοστους μαθητές ή αυτούς με μαθησιακά προβλήματα, είναι επιεικώς απαράδεχτες. Για τέτοια ζητήματα οι καθηγητές πρέπει να αντιδρούν οργανωμένα, απαιτώντας πιο πολλές ώρες για στήριξη των αναλφάβητων μαθητών ή των μαθητών με μαθησιακά προβλήματα ή προβλήματα συμπεριφοράς.

*****
@ Κομαντάντε Ζ,

Οφείλω να πω ότι παρ’ όλο που πολλά από τα γραφόμενα σου έχουν το χαρακτήρα και το στυλ της συνθηματολόγησης. Σ’ αυτά επισημαίνω πολλές αλήθειες και ριζοσπαστικές θέσεις. Π.χ. αυτό που λες: “…ας σταματήσουν οι εξοπλισμοί, αποστρατικοποίηση, ασκήσεις Νικηφόροι κ με τα χρήματα που θα εξοικονομήσουμε να κάνουμε αφαλατώσεις να γίνουμε ολοπράσινοι …”.

*****
@ andreas f.stavrou,

“… η δημοσιέυση και τα σχόλια, [ίσως να μην] ... προσφέρονται για διάλογο, [όχι] λόγω του φανατισμού και της εξώφθαλμης λογικής διαχωρισμού των πολιτών σε "άσπρα και μαύρα κοράκια" ...”, (υπάρχουν και άσπρα κοράκια;) – όπως λες, αλλά λόγω της ειρωνικής χροιάς που έχουν (τόσο η δημοσίευση όσο και τα σχόλια)! Και προσωπικά χρησιμοποιώ την ειρωνεία ως τρόπο σχολιασμού και αντιμετώπισης των (εθνικιστικών) υπερβολών αλλά και διαφόρων γραφειοκρατικών και ακραίων καταστάσεων της καθημερινής ζωής.

Αγαπητέ κύριε Stavrou,
Έχω δει σε διάφορες παρεμβάσεις σας (και σ’ άλλα blogs), να επαναλαμβάνεις στο ίδιο μοτίβο το ερώτημα σου “… στα αλήθεια πιστεύετε ότι το πρόβλημα της ειρήνης είναι θέμα δημιουργίας κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης των μαθητών στα σχολεία;...”. Παρακάτω λες και συμφωνώ μαζί σου ότι “… Δεν είναι με την προπαγάνδα που θα γίνει ο κόσμος καλύτερος αλλά με τη γνώση και την κριτική απέναντι στην υπαρκτή πραγματικότητα...”

Όμως ποιος απέκλεισε “… τη γνώση και την κριτική απέναντι στην υπαρκτή πραγματικότητα...”, όταν θα γίνονται προσπάθειες για την καλλιέργεια «κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης»;

Θα συμπληρώσω μάλιστα ότι τούτο θα καταστεί «εκ των ων ουκ άνευ», όταν νόμοι της ελεύθερης οικονομίας (ή της αγοράς) υπαγορεύσουν (ή αν θέλεις να επιβάλουν) στους ανθρώπους (ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους) να έρθουν πιο κοντά είτε για να κάνουν από κοινού επιχειρήσεις και δουλειές, είτε για να δουλέψουν μαζί σε εργοτάξια, εργοστάσια, χωράφια ...

Πέραν τούτου μπορεί τα παιδιά να “… κουβαλούν ταυτότητες που πήραν εκτός σχολείου…”, αλλά το σχολείο της αναπαράγει και τις συντηρεί με τα επίσημα και ανεπίσημα κυκλώματα του. (Ρίξτε μια ματιά, αν θέλετε, στην νέα μου ανάρτηση).
Στην ουσία το σχολείο δεν μπορεί να αποτελεί κάτι ξεχωριστό (να λειτουργεί ανεξάρτητα) από τον υπόλοιπο κοινωνικό ιστό. Τα πράματα είναι συνήθως αλληλένδετα και συνδέονται μεταξύ τους με χίλιους δυο τρόπους. Γι’ αυτό παρόμοιες κινήσεις πρέπει να γίνουν από τις μαζικές οργανώσεις, τους διαφόρους συλλόγους, τις τοπικές κοινωνίες κι άλλους κοινωνικούς φορείς που να περιλαμβάνει τη διοργάνωση δικοινοτικών εκδηλώσεων, διαλέξεων κ.λπ. ένθεν και κριθέν των οδοφραγμάτων. Οι πρωτοβουλίες δημιουργίας «κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης» δεν μπορούν αν περιοριστούν στα σχολεία. Αλλά το σχολείο (δηλ. η Παιδεία) ως μέρος του εποικοδομήματος που λέγεται φέρει τεράστιες ευθύνες για την καλλιέργεια και συντήρηση παλιών αναχρονιστικών αντιλήψεων. Παλιά είχα παραθέσει (σε σχόλιο μου σ’ άλλο blog), ένα κειμενάκι που γράφτηκε από καθηγητές (του δημοσίου) με την ευκαιρία κάποιας σχολικής γιορτής και ήταν να τραβάς τα μαλλιά σου για το περιεχόμενο του. Κατάφερα και το εντόπισα και το ανάρτησα (μαζί με τα σχόλια που έκανα τότε) στο νέο μου post. Ρίξε του μια ματιά, αν θέλεις ...

*****
@ Ανώνυμος,

“Χωρκανέ”, ούτε είδα ούτε άκουσα αμπελοπούλια ακόμα! Τζιαι εν καταλάβω που έτσι πράματα εγώ!

Anef_Oriwn
Παρασκευή 12/9/2008 – 10:20 μ.μ.