* - Διευκρινιστική σημείωση:
*********************
Εισαγωγικά:
Στην
ανάρτηση μου με αρ. 74/2012 είχα καταπιαστεί
με τον πενταπλό [μαφιόζικο] φόνο στην Αγία Νάπα. Στη συζήτηση που ακολούθησε έγινε
και αναφορά στο πρόβλημα του ηλεκτρονικού τζόγου [και στο νομοσχέδιο για τη ρύθμιση
του τζόγου που εκκρεμεί για ψήφιση στην κυπριακή Βουλή] όπως και στο ζήτημα και
της δημιουργίας καζίνου ή καζίνων και στην Κύπρο. Τελικά το εν λόγω νομοσχέδιο ψηφίστηκε
σε Νόμο πριν κάποιες μέρες και αναμένουμε να δούμε αν και πως θα εφαρμοστεί, αφού
«η Αστυνομία δεν κωλώνει»...
Πάντως
πολύ ενδιαφέροντα και αποκαλυπτικά είναι τα όσα γράφει ο παρέας ο Φιφης στην τελευταία
έκδοση της “Δεφτερης Ανάγνωσης”
για τα διαπλεκόμενα συμφέροντα μεταξύ τζογαδόρων και ευυπόληπτων πολιτικών και «έγκριτων»
δικηγόρων. Γι’ αυτό κι εμείς προχωρούμε
στην αναδημοσίευση του [για την «εναλλακτική πληροφόρηση» σας] αμέσως
πιο κάτω. Να σημειώσω ότι το συγκεκριμένο άρθρο ήταν και το πιο δημοφιλές [είχε
την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα και προφανώς κι αναγνωσιμότητα] από τα κείμενα της
τελευταίας έκδοσης…
Επίσης
να αναφέρω ότι τούτη τη φορά τις “Σπόντες” της “Δεφτερης Ανάγνωσης”
[ΜΕ] πρόλαβαν και τις αναδημοσίευσαν οι ΕΡΑΣ-ίτες,
ενώ ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον κείμενο με τίτλο “Ταξική οπτική” θα το βρείτε στου Νέου.
************************
“Όταν τελικά
πέρασε το νομοσχέδιο για τον τζόγο, ο Ν. Παπαδόπουλος έμοιαζε με δικηγόρο της
Betfair”
[του
Φιφη, από τη “Δεφτερη Ανάγνωση” της 10ης Ιουλίου 2012 – link: http://www.defterianaynosi.com/article.php?id=216]
{Οι
επιχρωματώσεις και υπογραμμίσεις είναι δικές μου}…
“Το
νομοσχέδιο για τον τζόγο έχει μια μακριά και αποκαλυπτική ιστορία για το πώς
λειτουργούν μερικοί στην βουλή. Όταν πέρασε, τελικά, την περασμένη εβδομάδα, ο
Ν. Παπαδόπουλος ήταν ο μόνος που φάνηκε να δυσφορεί και θυμήθηκε, μάλιστα, το «ανθρώπινο
δικαίωμα» στο τζόγο, θυμίζοντας περισσότερο δικηγόρο της εταιρείας
Betfair που μόλις είχε χάσει στην «ποικιλότροπη» προσπάθειά της να αποτρέψει
την απαγόρευση, παρά μέλος την βουλής που ψήφισε το νομοσχέδιο. Φυσικά, μάλλον, πρέπει να τον ενόχλησε,
επίσης, η αίσθηση ότι ο έλεγχος της πλειοψηφίας της Βουλής για να περνούν τα
ρουσφέτια διάφορων, δεν φαινόταν να είναι πια και τόσο αυτονόητη.
Μια διαδικασία κατά την οποία κάποιοι καθυστερούσαν και άλλοι αναζητούσαν ευκαιρίες.
Η προσπάθεια για ρύθμιση του φαινομένου, ξεκίνησε μετά το 2008, όταν υπουργός οικονομικών ήταν ο Χ. Σταυράκης. Η διάσπαρση των καζίνων στην κοινωνία, προκάλεσε τότε μια συζήτηση και ώθησε την κυβέρνηση, αλλά και τη βουλή, να αναζητήσουν τρόπους ελέγχου του φαινομένου. Σύμφωνα με το Σταυράκη το θέμα στο υπουργείο το χειρίζονταν δύο «έντιμες υπάλληλοι», οι οποίες διαμόρφωσαν ένα νομοσχέδιο, που απαγόρευε τον «ηλεκτρονικό τζόγο, το διαδικτυακό πόκερ και τα οnline καζίνο».(1)
Παράλληλα, όμως, άρχισαν να προωθούνται στην βουλή και στα ΜΜΕ απόψεις ότι «το κράτος θα εισπράξει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, αν τα παράνομα καζίνο έμπαιναν υπό την εποπτεία του». Ο Σταυράκης, έμμεσα, αφήνει αιχμές για αυτές τις απόψεις ότι προωθηθηκαν «εσκεμμένα», με στόχο να νομιμοποιηθεί ο ηλεκτρονικός τζόγος. Είναι ενδιαφέρουσα η παρατήρησή του για τη σκέψη να προωθηθεί ανεξάρτητη αρχή, η οποία θα ρύθμιζε όλα τα ζητήματα του στοιχήματος:
«Αμέσως με πλησίασαν πάρα πολλοί αντιπρόσωποι ξένων και κυπριακών εταιρειών για να καταθέσουν τις σκέψεις τους και, κυρίως, τις ενστάσεις τους. Ανάμεσα τους και ένας πρώην υπουργός.»
Όταν ολοκληρώθηκε το νομοσχέδιο, στάλθηκε για έγκριση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και όταν ολοκληρώθηκε η έγκριση του, στάλθηκε στη βουλή, όπου το νομοσχέδιο υποστηριζόταν και από τον Ιωνά Νικολάου του ΔΗΣΥ, ο οποίος ήταν επικεφαλής της αρμόδιας επιτροπής Νομικών.
Όμως, ξαφνικά, όπως παρατηρεί ο Σταυράκης «ορισμένοι βουλευτές ξεκίνησαν με διάφορα νομικίστικα και άλλα επιχειρήματα μια εκστρατεία απόρριψης ή καθυστέρησης της όλης προσπάθειας…. η ποιότητα των επιχειρημάτων που ακούστηκαν στη βουλή... έδινε την εντύπωση πώς μοναδικός στόχος ορισμένων ήταν η κωλυσιεργία.»
Οι αλλεπάλληλες προσπάθειες νομικίστικης καθυστέρησης οδήγησαν και σε αντιπαράθεση στην επιτροπή νομικών, με τον Ι. Νικολάου να λέει δηκτικά ότι υπήρχαν συμφέροντα πίσω από τις προσπάθειες για καθυστέρηση.
Εκβιάζοντας το Δημόσιο
Μέρος του όλου σκηνικού, βέβαια, ήταν και η προσπάθεια να αδειοδοτηθούν καζίνο στην Κύπρο, κάτι το οποίο φαίνεται ότι μερικοί θεωρούσαν ως ευκαιρία για επικερδή επένδυση. Παρά τις πιέσεις και τις μόνιμες υποσχέσεις, για «εισροή στα ταμεία του κράτους», τελικά, ο Πρόεδρος αρνήθηκε την αδειοδότηση. Συγκεκριμένα, ο Σταυράκης αναφέρει ότι προσπάθησε και ο ίδιος να μεταπείσει τον Πρόεδρο, αλλά όταν συνειδητοποίησε ότι για το Χριστόφια ήταν θέμα αρχής και γι’ αυτό το σεβάστηκε.
Αξίζει εδώ να παρατηρηθεί ένα μοντέλο: τα ίδια άτομα που προσπαθούν να περιορίσουν τα εισοδήματα του κράτους - τότε λ.χ. αποκόπηκαν από τα έσοδα, το Φ.Π.Α για τα εστιατόρια] - εμφανίζονται μετά να εισηγούνται παραχώρηση αδειών, νομιμοποιήσεων ή ελαφρύνσεων σε ειδικές ομάδες - λ.χ. παράνομο στοίχημα, φοροδιαφυγές κλπ - για να καλύψει το κράτος τις ανάγκες του. Είναι δύσκολο να μην δει κάποιος ότι, το όλο σκηνικό, είναι μέρος μια διαδικασίας παροχής υπηρεσιών μέσω της βουλής σε μερικούς πελάτες.
Το ζήτημα του στοιχήματος είναι ένα θέμα που έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις στην Ευρώπη και αρκετές χώρες το έχουν απαγορεύσει. Σε αυτό το πλαίσιο αξίζει να σημειωθεί ότι τα συμφέροντα που συνασπίστηκαν ενάντια στο να περάσει το νομοσχέδιο, έφτασαν μέχρι τις Βρυξέλες και είχαν ως εστίες δύο άλλες χώρες: τη Βρετανία και τη Μάλτα οι οποίες είχαν προσπαθήσει να αποτρέψουν την απαγόρευση των online casino στην Κύπρο όταν το νομοσχέδιο στάλθηκε αρχικά στις Βρυξέλες.
«Μερικές διοικητικές περιοχές προσπαθούν να αποτρέψουν την απαγόρευση των online casino στην Κύπρο, δυο από αυτές είναι το Ηνωμένο Βασίλειο και η Μάλτα. Αυτές οι δύο χώρες έχουν μεγάλους δεσμούς με τη βιομηχανία του τζόγου στο ίντερνετ στην Κύπρο και η απαγόρευση θα σημαίνει σημαντική απώλεια εισοδημάτων. Έχουν προωθήσει εισήγηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση να σταματήσει την Κύπρο από την πλήρη απαγόρευση…»
http://www.craps4dice.com/news/cyprus_online_casino.html
Όταν, λοιπόν, απέτυχε η προσπάθεια στις Βρυξέλλες, η έμφαση μεταφέρθηκε στην Κύπρο, με το επιχείρημα ότι θα πρόσφερε «εισοδήματα» στο Δημόσιο, μέσα από τη φορολογία. Αλλά, βέβαια, και εδώ υπήρχε το ζήτημα, τί ακριβώς θα απαγορευόταν και τί όχι.
Για να κατανοηθεί το οικονομικό μέρος, του τί παίζεται, αξίζει να αναφερθούν οι ακόλουθοι αριθμοί:
«Εκτιμάται ότι η αγορά στοιχήματος στη Δημοκρατία, περιλάμβανε ένα πόσο 2.5 δισεκατομμύρια ευρώ το 2008, με κέδρος 400 εκατομμύρια, ενώ το 2012 αναμένεται ότι το ποσό που θα διακινηθεί θα φτάσει τα 5 δις και το κέρδος το 1 δις.»
http://www.intergameonline.com/i-gaming/...-construction#2
Με απλά μαθηματικά, το 2008 έφευγαν από την Κύπρο 400 εκατομμύρια, ενώ το 2012 το πόσο θα υπερδιπλασιαστεί σε ένα δις – δηλαδή 83 εκατομμύρια το μήνα!
Προφανώς, με τέτοια κέρδη οι εμπλεκόμενες εταιρείες και συμφέροντα θα μπορούσαν να διαθέσουν μερικά εκατομμύρια και κέρδη για τοπικά γραφεία δικηγόρων ή άλλων βοηθών στην απόκτηση επιρροής.
Η τελική έγκριση και η αποτυχία της Betfair να περάσει την τροπολογία της.
Από το 2010, όταν κατατέθηκε το νομοσχέδιο, τελικά, έφτασε στο σημείο έγκρισης το 2012, μετά από αλλεπάλληλες αναβολές. Και το κλίμα ήταν πια πιεστικό – ήδη είχαν γίνει μια σειρά εμπρηστικές επιθέσεις ενάντια σε πρακτορεία του ΟΠΑΠ που συνδέονταν με την αγορά στοιχήματος. Αν κάτι το 2009 φαινόταν επικίνδυνο, το 2012 είχε γίνει πιεστικό.
Αξίζει, εδώ, να δει κάποιος το ζήτημα της εταιρείας Betfair και του στοιχήματος «ανταλλακτηρίου»** για να κατανοηθεί και το φαινόμενο της διαπλοκής στη βουλή.
{** - Επεξήγηση από τον Ιστολόγο: Σύμφωνα με εσωτερική πληροφόρηση [που ήρθε στο email μου] τα «ανταλλακτήρια […] εν άμα ένας παίχτης στοιχηματίζει με έναν άλλον παίχτη - αντίς με την εταιρία. Τζαι η εταιρία στοιχημάτων (Betfair etc) πιάνει commission πάνω στο στοίχημα»… Φένκιου Μαρια!}
Καθώς το νομοσχέδιο πλησίαζε προς την ψήφισή του, άρχισε να διαφαίνεται ότι μερικοί βουλευτές, όπως ο Ν. Παπαδόπουλος, ήταν πρόθυμοι να διευκολύνουν το αίτημα της εταιρείας για τη μη-απαγόρευση του ανταλλακτηρίου, με τη δικαιολογία, βέβαια, ότι τώρα νοιάζονταν για τα δημόσια εισοδήματα.
http://www.cyprus-mail.com/betting/deput...panies/20120626
«Ο Παπαδόπουλος είπε ότι η απαγόρευση του ανταλλακτηρίου θα στοιχίσει στο κράτος φορολογικά έσοδα. Αλλά, άφησε να νοηθεί ότι το κοινοβούλιο θα άλλαζε την αναφορά σε απαγόρευση.»
Καθώς, λοιπόν, το νομοσχέδιο πήγαινε για ψηφοφορία ο Ν. Παπαδόπουλος και άλλοι στο χώρο του ΔΗΣΥ - όπου, όμως, υπήρχαν και διαφωνίες και τελικά το κόμμα υιοθέτησε επίσημη γραμμή, αφού μερικοί βουλευτές προσανατολίζονταν στην αποχή-, ενθάρρυναν ή κινήθηκαν προς μια τελευταία απόπειρα για να διευκολύνουν τη Betfair με την εισαγωγή της αναφοράς στο ανταλλακτήριο. Σε μια άλλη ανταπόκριση καταγράφονταν οι τάσεις:
«Υπέρ της εισαγωγής του ανταλλακτηρίου στο νομοσχέδιο τάχθηκε ο ΔΗΣΥ και το ΔΗΚΟ, το ΑΚΕΛ διαφώνησε, ενώ η ΕΔΕΚ επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί στην Ολομέλεια.»
Τελικά, όμως, τα δεδομένα άλλαξαν την τελευταία στιγμή και η «εισαγωγή του ανταλλακτηρίου» αφαιρέθηκε, μετά από νέα τροπολογία που κατατέθηκε στην ολομέλεια:
«Προηγήθηκε υπερψήφιση τροπολογίας που κατέθεσε το ΑΚΕΛ, για απαγόρευση του ανταλλακτηρίου στοιχήματος, η οποία αφαιρέθηκε από το αρχικό νομοσχέδιο, κατά τη συζήτηση του στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Νομικών.»
Και όπως παρατήρησε ο “Φιλελεύθερος”, η Betfair ήταν ο μεγάλος χαμένος που «έδωσε τη μάχη ποικιλοτρόπως»:
Η Betfair είναι ο μεγάλος χαμένος από τη ψήφιση της νομοθεσίας. Έδωσε τη μάχη ποικιλοτρόπως, αλλά δεν τα κατάφερε. Τώρα, αναμένεται ότι θα προσφύγει σε ευρωπαϊκά σώματα και ανάλογα με τις αποφάσεις, θα κινηθεί. Στην Κύπρο είναι χορηγός σε αρκετές ομάδες.
http://www.philenews.com/el-gr/New-Homep...nomo-tis-voulis
Για να κατανοηθούν και τα εμπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα, ιδού και η ανταπόκριση της Guardian, η οποία καταγράφει πτώση των μετοχών της Betfair κατά 4.5%, την επομένη της έγκρισης της νομοθεσίας.
http://www.guardian.co.uk/business/marke...s?newsfeed=true
Αξίζει να σημειωθεί, ότι ένα βασικό θέμα που τέθηκε για να ανατραπεί η προσπάθεια του Ν. Παπαδόπουλου και των σύμμαχων του, ήταν ότι τα «ανταλλακτήρια στοιχημάτων» διευκολύνουν και το «ξέπλυμα χρήματος».
Είναι ενδιαφέρον και το πώς έγινε η «ανατροπή»: ο Ν. Παπαδόπουλος είδε ακόμα και μερίδα του κόμματος του να τον εγκαταλείπει – η Αθηνά Κυριακίδου και ο Αντώνης Αντωνίου ψηφίσαν την τροπολογία του ΑΚΕΛ.
Ήταν μια ήττα ξεκάθαρη, και μπορεί να είναι και ενδεικτική κάποιου μέλλοντος.
Ο Ν. Παπαδόπουλος με έκδηλη δυσφορία για την απώλεια, κατέφυγε στις «ρητορικές» για «τα ανθρώπινα δικαιώματα» στο τζόγο. Εξαρτάται, φυσικά, και ποιός είναι ο πελάτης στο δικαστήριο για την ανάλογη ρητορική.
Την ίδια περίοδο, πιστοποίησε τη συνέπεια του: ενώ για την νομιμοποίηση των ανταλλακτηρίων, υποστήριζε ότι η θέση του ήταν υπέρ των εσόδων του κράτους, λίγες μέρες μετά, αναλωνόταν να πείσει γιατί να δανείζουν οι ημικρατικοί το Δημόσιο. Προφανώς, δεν υπήρχε η κρυφή γοητεία της Betfair για να τον επηρεάσει αυτή την φορά.”
Φιφης
Μια διαδικασία κατά την οποία κάποιοι καθυστερούσαν και άλλοι αναζητούσαν ευκαιρίες.
Η προσπάθεια για ρύθμιση του φαινομένου, ξεκίνησε μετά το 2008, όταν υπουργός οικονομικών ήταν ο Χ. Σταυράκης. Η διάσπαρση των καζίνων στην κοινωνία, προκάλεσε τότε μια συζήτηση και ώθησε την κυβέρνηση, αλλά και τη βουλή, να αναζητήσουν τρόπους ελέγχου του φαινομένου. Σύμφωνα με το Σταυράκη το θέμα στο υπουργείο το χειρίζονταν δύο «έντιμες υπάλληλοι», οι οποίες διαμόρφωσαν ένα νομοσχέδιο, που απαγόρευε τον «ηλεκτρονικό τζόγο, το διαδικτυακό πόκερ και τα οnline καζίνο».(1)
Παράλληλα, όμως, άρχισαν να προωθούνται στην βουλή και στα ΜΜΕ απόψεις ότι «το κράτος θα εισπράξει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, αν τα παράνομα καζίνο έμπαιναν υπό την εποπτεία του». Ο Σταυράκης, έμμεσα, αφήνει αιχμές για αυτές τις απόψεις ότι προωθηθηκαν «εσκεμμένα», με στόχο να νομιμοποιηθεί ο ηλεκτρονικός τζόγος. Είναι ενδιαφέρουσα η παρατήρησή του για τη σκέψη να προωθηθεί ανεξάρτητη αρχή, η οποία θα ρύθμιζε όλα τα ζητήματα του στοιχήματος:
«Αμέσως με πλησίασαν πάρα πολλοί αντιπρόσωποι ξένων και κυπριακών εταιρειών για να καταθέσουν τις σκέψεις τους και, κυρίως, τις ενστάσεις τους. Ανάμεσα τους και ένας πρώην υπουργός.»
Όταν ολοκληρώθηκε το νομοσχέδιο, στάλθηκε για έγκριση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και όταν ολοκληρώθηκε η έγκριση του, στάλθηκε στη βουλή, όπου το νομοσχέδιο υποστηριζόταν και από τον Ιωνά Νικολάου του ΔΗΣΥ, ο οποίος ήταν επικεφαλής της αρμόδιας επιτροπής Νομικών.
Όμως, ξαφνικά, όπως παρατηρεί ο Σταυράκης «ορισμένοι βουλευτές ξεκίνησαν με διάφορα νομικίστικα και άλλα επιχειρήματα μια εκστρατεία απόρριψης ή καθυστέρησης της όλης προσπάθειας…. η ποιότητα των επιχειρημάτων που ακούστηκαν στη βουλή... έδινε την εντύπωση πώς μοναδικός στόχος ορισμένων ήταν η κωλυσιεργία.»
Οι αλλεπάλληλες προσπάθειες νομικίστικης καθυστέρησης οδήγησαν και σε αντιπαράθεση στην επιτροπή νομικών, με τον Ι. Νικολάου να λέει δηκτικά ότι υπήρχαν συμφέροντα πίσω από τις προσπάθειες για καθυστέρηση.
Εκβιάζοντας το Δημόσιο
Μέρος του όλου σκηνικού, βέβαια, ήταν και η προσπάθεια να αδειοδοτηθούν καζίνο στην Κύπρο, κάτι το οποίο φαίνεται ότι μερικοί θεωρούσαν ως ευκαιρία για επικερδή επένδυση. Παρά τις πιέσεις και τις μόνιμες υποσχέσεις, για «εισροή στα ταμεία του κράτους», τελικά, ο Πρόεδρος αρνήθηκε την αδειοδότηση. Συγκεκριμένα, ο Σταυράκης αναφέρει ότι προσπάθησε και ο ίδιος να μεταπείσει τον Πρόεδρο, αλλά όταν συνειδητοποίησε ότι για το Χριστόφια ήταν θέμα αρχής και γι’ αυτό το σεβάστηκε.
Αξίζει εδώ να παρατηρηθεί ένα μοντέλο: τα ίδια άτομα που προσπαθούν να περιορίσουν τα εισοδήματα του κράτους - τότε λ.χ. αποκόπηκαν από τα έσοδα, το Φ.Π.Α για τα εστιατόρια] - εμφανίζονται μετά να εισηγούνται παραχώρηση αδειών, νομιμοποιήσεων ή ελαφρύνσεων σε ειδικές ομάδες - λ.χ. παράνομο στοίχημα, φοροδιαφυγές κλπ - για να καλύψει το κράτος τις ανάγκες του. Είναι δύσκολο να μην δει κάποιος ότι, το όλο σκηνικό, είναι μέρος μια διαδικασίας παροχής υπηρεσιών μέσω της βουλής σε μερικούς πελάτες.
Το ζήτημα του στοιχήματος είναι ένα θέμα που έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις στην Ευρώπη και αρκετές χώρες το έχουν απαγορεύσει. Σε αυτό το πλαίσιο αξίζει να σημειωθεί ότι τα συμφέροντα που συνασπίστηκαν ενάντια στο να περάσει το νομοσχέδιο, έφτασαν μέχρι τις Βρυξέλες και είχαν ως εστίες δύο άλλες χώρες: τη Βρετανία και τη Μάλτα οι οποίες είχαν προσπαθήσει να αποτρέψουν την απαγόρευση των online casino στην Κύπρο όταν το νομοσχέδιο στάλθηκε αρχικά στις Βρυξέλες.
«Μερικές διοικητικές περιοχές προσπαθούν να αποτρέψουν την απαγόρευση των online casino στην Κύπρο, δυο από αυτές είναι το Ηνωμένο Βασίλειο και η Μάλτα. Αυτές οι δύο χώρες έχουν μεγάλους δεσμούς με τη βιομηχανία του τζόγου στο ίντερνετ στην Κύπρο και η απαγόρευση θα σημαίνει σημαντική απώλεια εισοδημάτων. Έχουν προωθήσει εισήγηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση να σταματήσει την Κύπρο από την πλήρη απαγόρευση…»
http://www.craps4dice.com/news/cyprus_online_casino.html
Όταν, λοιπόν, απέτυχε η προσπάθεια στις Βρυξέλλες, η έμφαση μεταφέρθηκε στην Κύπρο, με το επιχείρημα ότι θα πρόσφερε «εισοδήματα» στο Δημόσιο, μέσα από τη φορολογία. Αλλά, βέβαια, και εδώ υπήρχε το ζήτημα, τί ακριβώς θα απαγορευόταν και τί όχι.
Για να κατανοηθεί το οικονομικό μέρος, του τί παίζεται, αξίζει να αναφερθούν οι ακόλουθοι αριθμοί:
«Εκτιμάται ότι η αγορά στοιχήματος στη Δημοκρατία, περιλάμβανε ένα πόσο 2.5 δισεκατομμύρια ευρώ το 2008, με κέδρος 400 εκατομμύρια, ενώ το 2012 αναμένεται ότι το ποσό που θα διακινηθεί θα φτάσει τα 5 δις και το κέρδος το 1 δις.»
http://www.intergameonline.com/i-gaming/...-construction#2
Με απλά μαθηματικά, το 2008 έφευγαν από την Κύπρο 400 εκατομμύρια, ενώ το 2012 το πόσο θα υπερδιπλασιαστεί σε ένα δις – δηλαδή 83 εκατομμύρια το μήνα!
Προφανώς, με τέτοια κέρδη οι εμπλεκόμενες εταιρείες και συμφέροντα θα μπορούσαν να διαθέσουν μερικά εκατομμύρια και κέρδη για τοπικά γραφεία δικηγόρων ή άλλων βοηθών στην απόκτηση επιρροής.
Η τελική έγκριση και η αποτυχία της Betfair να περάσει την τροπολογία της.
Από το 2010, όταν κατατέθηκε το νομοσχέδιο, τελικά, έφτασε στο σημείο έγκρισης το 2012, μετά από αλλεπάλληλες αναβολές. Και το κλίμα ήταν πια πιεστικό – ήδη είχαν γίνει μια σειρά εμπρηστικές επιθέσεις ενάντια σε πρακτορεία του ΟΠΑΠ που συνδέονταν με την αγορά στοιχήματος. Αν κάτι το 2009 φαινόταν επικίνδυνο, το 2012 είχε γίνει πιεστικό.
Αξίζει, εδώ, να δει κάποιος το ζήτημα της εταιρείας Betfair και του στοιχήματος «ανταλλακτηρίου»** για να κατανοηθεί και το φαινόμενο της διαπλοκής στη βουλή.
{** - Επεξήγηση από τον Ιστολόγο: Σύμφωνα με εσωτερική πληροφόρηση [που ήρθε στο email μου] τα «ανταλλακτήρια […] εν άμα ένας παίχτης στοιχηματίζει με έναν άλλον παίχτη - αντίς με την εταιρία. Τζαι η εταιρία στοιχημάτων (Betfair etc) πιάνει commission πάνω στο στοίχημα»… Φένκιου Μαρια!}
Όταν τελικά το θέμα του τζόγου έφτασε στην
βουλή, η εταιρεία Betfair, ανάμεσα σε άλλες, κινητοποιήθηκε έντονα για να
αποτρέψει είτε τη ψήφιση του νομοσχεδίου, είτε για να το περιορίσει. Καθώς
προχωρούσε η διαδικασία προς την έγκριση, η εταιρεία εστιάστηκε στο στοίχημα
ανταλλακτηρίου, από όπου αντλεί μεγάλο μέρος των κερδών της. Η Betfair δεν
είναι τυχαία εταιρεία. Ασχολείται με το online στοίχημα και θεωρείται μια από
τις μεγαλύτερες εταιρείες στοιχημάτων στον κόσμο. Και είναι, σαφώς, δικτυωμένη
στην Κύπρο, με τη χρηματοδότηση ποδοσφαιρικών ομάδων – και προφανώς και άλλων
δραστηριοτήτων. Μια τέτοια εταιρεία έχει δικηγόρους, κάνει διαφημιστικές
εκστρατείες σε ΜΜΕ, και γενικά έχει τρόπους να διεκδικεί επιρροή και να
κατασκευάζει λόμπι στο κοινοβούλιο ή αλλού. Και από την Κύπρο, φαίνεται να
αντλεί το 4% των κερδών της, όπως έγραψε η Guardian την μέρα μετά την έγκριση
της νομοθεσίας. Κατά συνέπεια, καθόλου ευκαταφρόνητη αγορά.
Καθώς το νομοσχέδιο πλησίαζε προς την ψήφισή του, άρχισε να διαφαίνεται ότι μερικοί βουλευτές, όπως ο Ν. Παπαδόπουλος, ήταν πρόθυμοι να διευκολύνουν το αίτημα της εταιρείας για τη μη-απαγόρευση του ανταλλακτηρίου, με τη δικαιολογία, βέβαια, ότι τώρα νοιάζονταν για τα δημόσια εισοδήματα.
http://www.cyprus-mail.com/betting/deput...panies/20120626
«Ο Παπαδόπουλος είπε ότι η απαγόρευση του ανταλλακτηρίου θα στοιχίσει στο κράτος φορολογικά έσοδα. Αλλά, άφησε να νοηθεί ότι το κοινοβούλιο θα άλλαζε την αναφορά σε απαγόρευση.»
Καθώς, λοιπόν, το νομοσχέδιο πήγαινε για ψηφοφορία ο Ν. Παπαδόπουλος και άλλοι στο χώρο του ΔΗΣΥ - όπου, όμως, υπήρχαν και διαφωνίες και τελικά το κόμμα υιοθέτησε επίσημη γραμμή, αφού μερικοί βουλευτές προσανατολίζονταν στην αποχή-, ενθάρρυναν ή κινήθηκαν προς μια τελευταία απόπειρα για να διευκολύνουν τη Betfair με την εισαγωγή της αναφοράς στο ανταλλακτήριο. Σε μια άλλη ανταπόκριση καταγράφονταν οι τάσεις:
«Υπέρ της εισαγωγής του ανταλλακτηρίου στο νομοσχέδιο τάχθηκε ο ΔΗΣΥ και το ΔΗΚΟ, το ΑΚΕΛ διαφώνησε, ενώ η ΕΔΕΚ επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί στην Ολομέλεια.»
Τελικά, όμως, τα δεδομένα άλλαξαν την τελευταία στιγμή και η «εισαγωγή του ανταλλακτηρίου» αφαιρέθηκε, μετά από νέα τροπολογία που κατατέθηκε στην ολομέλεια:
«Προηγήθηκε υπερψήφιση τροπολογίας που κατέθεσε το ΑΚΕΛ, για απαγόρευση του ανταλλακτηρίου στοιχήματος, η οποία αφαιρέθηκε από το αρχικό νομοσχέδιο, κατά τη συζήτηση του στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Νομικών.»
Και όπως παρατήρησε ο “Φιλελεύθερος”, η Betfair ήταν ο μεγάλος χαμένος που «έδωσε τη μάχη ποικιλοτρόπως»:
Η Betfair είναι ο μεγάλος χαμένος από τη ψήφιση της νομοθεσίας. Έδωσε τη μάχη ποικιλοτρόπως, αλλά δεν τα κατάφερε. Τώρα, αναμένεται ότι θα προσφύγει σε ευρωπαϊκά σώματα και ανάλογα με τις αποφάσεις, θα κινηθεί. Στην Κύπρο είναι χορηγός σε αρκετές ομάδες.
http://www.philenews.com/el-gr/New-Homep...nomo-tis-voulis
Για να κατανοηθούν και τα εμπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα, ιδού και η ανταπόκριση της Guardian, η οποία καταγράφει πτώση των μετοχών της Betfair κατά 4.5%, την επομένη της έγκρισης της νομοθεσίας.
http://www.guardian.co.uk/business/marke...s?newsfeed=true
Αξίζει να σημειωθεί, ότι ένα βασικό θέμα που τέθηκε για να ανατραπεί η προσπάθεια του Ν. Παπαδόπουλου και των σύμμαχων του, ήταν ότι τα «ανταλλακτήρια στοιχημάτων» διευκολύνουν και το «ξέπλυμα χρήματος».
Είναι ενδιαφέρον και το πώς έγινε η «ανατροπή»: ο Ν. Παπαδόπουλος είδε ακόμα και μερίδα του κόμματος του να τον εγκαταλείπει – η Αθηνά Κυριακίδου και ο Αντώνης Αντωνίου ψηφίσαν την τροπολογία του ΑΚΕΛ.
Ήταν μια ήττα ξεκάθαρη, και μπορεί να είναι και ενδεικτική κάποιου μέλλοντος.
Ο Ν. Παπαδόπουλος με έκδηλη δυσφορία για την απώλεια, κατέφυγε στις «ρητορικές» για «τα ανθρώπινα δικαιώματα» στο τζόγο. Εξαρτάται, φυσικά, και ποιός είναι ο πελάτης στο δικαστήριο για την ανάλογη ρητορική.
Την ίδια περίοδο, πιστοποίησε τη συνέπεια του: ενώ για την νομιμοποίηση των ανταλλακτηρίων, υποστήριζε ότι η θέση του ήταν υπέρ των εσόδων του κράτους, λίγες μέρες μετά, αναλωνόταν να πείσει γιατί να δανείζουν οι ημικρατικοί το Δημόσιο. Προφανώς, δεν υπήρχε η κρυφή γοητεία της Betfair για να τον επηρεάσει αυτή την φορά.”
Anef_Oriwn
Πέμπτη
12/7/2012
6 σχόλια:
Δικηγόρος της Λαικής,δικηγόρος της Betfair και κατήγορος της κυβέρνησης! Δηλαδή ουσιαστικά.χωρίς να το επιδιώξει,κάνει καλό στην κυβέρνηση!
Arxiepiskopε,
Ο ψευδοσυνονόματος ΣΟΥ ο Μαϊμούνας με το που ΣΕ είδε εποshοινιάστηκεν τζι’ αγκάνισεν!
Επί της ουσίας το Νικολάκι συμβάλει τα μέγιστα στη συσπείρωση του ΑΚΕΛ, γι’ αυτό και πρέπει να τον ευχαριστούμε τα μάλα!
Μα ο μαιμούνας ζιει; Ενόμισα πως επέθανεν!Αλλά ξέρεις ίντα λαλούν:Ο πελλός έσιει μιαν ημέραν παραπάνω που τον νούσιμον! Όσο για το Νικολάκη θα πρέπει η ΧΑΡΑΥΓΗ τζι ο ΑΣΤΡΑ να του πάρουν πολλές συνεντεύξεις. Τζιαι τούτου τζιαι του Κουλία τζιαι του Ττοουλή του Αυκορίτη. Άλλος καλλύττερος τρόπος συσπείρωσης δεν υπάρχει.Τζιαι είναι τζιαι ψυχαγωγικός!
ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ προς Λιλλήκα:" Μας έχεις κλέψει την καρδιά και τα αρχεία!"
Φίλε ανεφ-ορίων, αυτή η πανσπερμία χρωμάτων και highlighter, των διαφορετικών μπολταρισμένων και συχνότατα υπερμεγέθων font κλπ. δεν βρέθηκε ένας καλός σου φίλος τέλος πάντων να σου το πει πως είναι τόσο αντιαισθητικά, τόσο απαίσια, όπως να βρομάς από αλουshιά μέσα στο κατακαλόκαιρο. Επιτέλους κάνε ένα έλεος!
Όχι, Ανώνυμε [ημερ. 25/7/12 5:57 μ.μ.] , ΔΕΝ βρέθηκε! Είσαι ο πρώτος που βάζεις ένα τέτοιο θέμα, ίσως γιατί ΕΣΥ ο ίδιος είσαι άλουτος και βρωμάς! Φυσικά μπορεί να σ’ ενόχλησε και η κριτική στον Νικολάκη!
Πάντως έτσι πληροφοριακά τα «highlighter» είναι links παραπέμπουν σ’ άλλους ιστοχώρους, ενώ τα χρώματα τονίζουν ότι ΕΓΩ θέλω να υπογραμμίσω! Επίσης σ’ αυτήν την ανάρτηση δένω υπάρχουν υπερμεγέθη και διαφορετικά fonts… Μάλλον αλλού σε τρώει τζι’ αλλού κνίχεσαι!
Δημοσίευση σχολίου